Lijf & Lijn
alle pijlers
Afvallen, maar hoe?
woensdag 13 juli 2016 om 20:04
Een tijdje geleden heb ik ook al een topic geopend over afvallen.
Inmiddels is er veel veranderd.
Ik ben in een half jaar tijd zo'n 25kg aangekomen.
Eten interesseerde me totaal niet meer. Of in ieder geval niet wat ik at. En sporten moest ik al helemaal niet aan denken.
Allemaal door een depressie, psychose en bijbehorende medicijnen.
Naast dat ik letterlijk alles wat binnen handbereik lag in m'n mond stak en totaal niet bewoog blijkt nu ook dat ik als onderdeel van mijn diagnose borderline een eetstoornis heb.
De een gaat aan de drank of drugs. Ik ga eten.
Ik ben altijd al te zwaar geweest en heb altijd moeite gehad met afvallen en op gezond gewicht blijven.
Ik heb pcos. Met de daarbij horende acne en overbeharing. Dit maakt me naast alle andere situaties zo onzeker!
Dolgraag zou ik afvallen. Een gezond eet en beweeg ritme ontwikkelen.
Via de ggz heb ik informatie en eventuele behandeling gevraagd voor de eetstoornis.
Dit is er niet. Aangeraden word naar een normale diëtiste te gaan.
Dit heb ik gedaan. Na 2x voorlichting over de schijf van vijf te hebben gehad merkte ik dat dit niet voor mij werkt.
Ik weet wat slecht eten is. Ik weet wat slechte hoeveelheden zijn.
De diëtiste snapt niet dat je net zo goed tegen een junk kan zeggen te stoppen met cocaïne.
De medicijnen die ik nu slik zorgen er überhaupt al voor dat ik wat aankom maar daarnaast zorgen ze ook continu voor een hongerklop.
Ik sport nu zo'n 3x in de week. Soms 4 keer. Fitness en zwemmen. Daarnaast probeer ik zoveel mogelijk de fiets en de trap te pakken.
Qua beweging zit het wel goed.
Lichamelijk voel ik me fit.
Maar het eten kan ik maar niet veranderen.
Zijn er meer mensen bij wie dit bekend voorkomt?
P.S. ik hoef geen tips over verschillende diëten.
Ik wil een normaal gezond eetpatroon zonder bepaalde voedingsstoffen te verwijderen.
Normale gezonde verhoudingen.
Inmiddels is er veel veranderd.
Ik ben in een half jaar tijd zo'n 25kg aangekomen.
Eten interesseerde me totaal niet meer. Of in ieder geval niet wat ik at. En sporten moest ik al helemaal niet aan denken.
Allemaal door een depressie, psychose en bijbehorende medicijnen.
Naast dat ik letterlijk alles wat binnen handbereik lag in m'n mond stak en totaal niet bewoog blijkt nu ook dat ik als onderdeel van mijn diagnose borderline een eetstoornis heb.
De een gaat aan de drank of drugs. Ik ga eten.
Ik ben altijd al te zwaar geweest en heb altijd moeite gehad met afvallen en op gezond gewicht blijven.
Ik heb pcos. Met de daarbij horende acne en overbeharing. Dit maakt me naast alle andere situaties zo onzeker!
Dolgraag zou ik afvallen. Een gezond eet en beweeg ritme ontwikkelen.
Via de ggz heb ik informatie en eventuele behandeling gevraagd voor de eetstoornis.
Dit is er niet. Aangeraden word naar een normale diëtiste te gaan.
Dit heb ik gedaan. Na 2x voorlichting over de schijf van vijf te hebben gehad merkte ik dat dit niet voor mij werkt.
Ik weet wat slecht eten is. Ik weet wat slechte hoeveelheden zijn.
De diëtiste snapt niet dat je net zo goed tegen een junk kan zeggen te stoppen met cocaïne.
De medicijnen die ik nu slik zorgen er überhaupt al voor dat ik wat aankom maar daarnaast zorgen ze ook continu voor een hongerklop.
Ik sport nu zo'n 3x in de week. Soms 4 keer. Fitness en zwemmen. Daarnaast probeer ik zoveel mogelijk de fiets en de trap te pakken.
Qua beweging zit het wel goed.
Lichamelijk voel ik me fit.
Maar het eten kan ik maar niet veranderen.
Zijn er meer mensen bij wie dit bekend voorkomt?
P.S. ik hoef geen tips over verschillende diëten.
Ik wil een normaal gezond eetpatroon zonder bepaalde voedingsstoffen te verwijderen.
Normale gezonde verhoudingen.
woensdag 13 juli 2016 om 20:26
Maar waar om zou je tegen een junk niet zeggen 'stop met cocaïne'? Want daar komt het uiteindelijk toch gewoon op neer? Pas als je dat accepteert kun je herstellen.
Ik slik ook medicatie waar door ik continu honger heb. En dat heb ik geaccepteerd. Voor nu. Het eten om dat ik honger heb, accepteer ik niet. Dus als je wil weten wat gezond eten is, en het gaat je echt daar om, dan is die diëtist toch zo gek nog niet?
Ik slik ook medicatie waar door ik continu honger heb. En dat heb ik geaccepteerd. Voor nu. Het eten om dat ik honger heb, accepteer ik niet. Dus als je wil weten wat gezond eten is, en het gaat je echt daar om, dan is die diëtist toch zo gek nog niet?
woensdag 13 juli 2016 om 20:35
Je kan wel blijven bewegen, maar als je teveel eet zal je nooit afvallen. Enige optie: minder eten, en je weet ook precies hoe je dat moet doen, gelukkig. Het lijkt erop dat je een eetverslaving hebt, je moet hulp zoeken (wat je waarschijnlijk ook al weet)
i want your loving and all your lovers revenge, you and me could write a bad romance
woensdag 13 juli 2016 om 21:02
Ik weet inderdaad wat ik moet doen om af te vallen. De kennis is er. En de wil ook.
Maar het is toch echt een eetstoornis.
Behandelingen zijn er wel voor mensen met anorexia of boulimia maar niet voor mensen met een verslaving.
Inderdaad vaste eet tijden aanhouden heeft het al verbeterd.
Maar je wordt er gek van als je een uur daarvoor nog een banaan op hebt en je collega begint te lachen vanwege je knorrende maag.
Vooral savonds als ik moe ben kan ik er gewoon geen weerstand tegen bieden.
Ik kan met de beste wil van de wereld niet voor elkaar krijgen om zelf mijn eetpatroon te veranderen.
Ik loop nu dus vast omdat er niemand in de regio mij lijkt te kunnen helpen.
Ik kom trouwens uit de regio Rotterdam/Den Haag.
Ik moet trouwens zeggen dat ik nu aan het afbouwen met een van de medicijnen die me zo'n honger geeft.
Een ander medicijn wat ik slik heeft juist als bijwerking geen tot weinig eetlust.
Mijn hoop en die van de psychiater is dat nu die bijwerking wat overhand krijgt.
Maar het is toch echt een eetstoornis.
Behandelingen zijn er wel voor mensen met anorexia of boulimia maar niet voor mensen met een verslaving.
Inderdaad vaste eet tijden aanhouden heeft het al verbeterd.
Maar je wordt er gek van als je een uur daarvoor nog een banaan op hebt en je collega begint te lachen vanwege je knorrende maag.
Vooral savonds als ik moe ben kan ik er gewoon geen weerstand tegen bieden.
Ik kan met de beste wil van de wereld niet voor elkaar krijgen om zelf mijn eetpatroon te veranderen.
Ik loop nu dus vast omdat er niemand in de regio mij lijkt te kunnen helpen.
Ik kom trouwens uit de regio Rotterdam/Den Haag.
Ik moet trouwens zeggen dat ik nu aan het afbouwen met een van de medicijnen die me zo'n honger geeft.
Een ander medicijn wat ik slik heeft juist als bijwerking geen tot weinig eetlust.
Mijn hoop en die van de psychiater is dat nu die bijwerking wat overhand krijgt.
woensdag 13 juli 2016 om 21:24
woensdag 13 juli 2016 om 21:30
Heb even gezocht naar binge eating disorder.
Er komt wel aardig wat overeen.
Ik ga dit bij de eerstvolgende afspraak eens bespreken.
Ja die collega kan me ook gestolen worden hoor. Dat maakt me niet uit.
Het is meer dat continue hongergevoel wat me gek maakt.
Ik heb altijd al veel bewogen.
Ik vind het sporten dan ook heerlijk.
Ik heb geen last van m'n gewrichten of iets in die richting.
Godzijdank niet. Ik heb al genoeg dacht ik zo.
Ik zou willen dat ik kon zeggen net als ieder ander: en nu is t klaar ik ga ervoor. En het dan ook gewoon doen.
Iedere dag zeg ik dat tegen mezelf. Totdat ik me savonds bedenk wat ik allemaal weer heb weggestauwd.
Bedankt voor jullie berichtjes en info.
Er komt wel aardig wat overeen.
Ik ga dit bij de eerstvolgende afspraak eens bespreken.
Ja die collega kan me ook gestolen worden hoor. Dat maakt me niet uit.
Het is meer dat continue hongergevoel wat me gek maakt.
Ik heb altijd al veel bewogen.
Ik vind het sporten dan ook heerlijk.
Ik heb geen last van m'n gewrichten of iets in die richting.
Godzijdank niet. Ik heb al genoeg dacht ik zo.
Ik zou willen dat ik kon zeggen net als ieder ander: en nu is t klaar ik ga ervoor. En het dan ook gewoon doen.
Iedere dag zeg ik dat tegen mezelf. Totdat ik me savonds bedenk wat ik allemaal weer heb weggestauwd.
Bedankt voor jullie berichtjes en info.
woensdag 13 juli 2016 om 21:46
Ik sta onder behandeling voor een depressie n.a.o. Ik heb in meer en mindere mate ook al mijn halve leven last van eetbuien, vroeger als een gewone emotie eter kon ik de knop redelijk goed omzetten. Door mijn depressie is dat nu moeilijk, omdat mijn eetbuien mij dus een rustig gevoel geven. Even niet denken aan... Ook is gebleken dat ik qua normaal eetpatroon te weinig binnenkrijg, dus het is tweeledig. Mijn psychologe heeft me aangeraden om begeleiding te vragen aan een dietiste met ervaring van eetstoornissen. Misschien is zo'n dietiste ook wat voor jou? Sterkte en succes!
Sjongejongejongejonge........
woensdag 13 juli 2016 om 22:00
quote:ZusterClivia91 schreef op 13 juli 2016 @ 21:02:
Inderdaad vaste eet tijden aanhouden heeft het al verbeterd.
Maar je wordt er gek van als je een uur daarvoor nog een banaan op hebt en je collega begint te lachen vanwege je knorrende maag.
.
Maar je maag knort niet van honger net na een banaan? Dat zijn je darmen die al het eten wat je hebt gegeten verwerkt. Of lucht dat er uit moet nadat je te snel hebt gegeten.
Tenminste. Bij mij en mijn omgeving.
Voel je geen hongergevoel? Dat je dit soort geluiden als indicatie van honger aanduidt?
Inderdaad vaste eet tijden aanhouden heeft het al verbeterd.
Maar je wordt er gek van als je een uur daarvoor nog een banaan op hebt en je collega begint te lachen vanwege je knorrende maag.
.
Maar je maag knort niet van honger net na een banaan? Dat zijn je darmen die al het eten wat je hebt gegeten verwerkt. Of lucht dat er uit moet nadat je te snel hebt gegeten.
Tenminste. Bij mij en mijn omgeving.
Voel je geen hongergevoel? Dat je dit soort geluiden als indicatie van honger aanduidt?
Can you remember who you were, before the world told you who you should be?
woensdag 13 juli 2016 om 22:07
quote:ZusterClivia91 schreef op 13 juli 2016 @ 21:30:
Heb even gezocht naar binge eating disorder.
Er komt wel aardig wat overeen.
Ik ga dit bij de eerstvolgende afspraak eens bespreken.
Ja die collega kan me ook gestolen worden hoor. Dat maakt me niet uit.
Het is meer dat continue hongergevoel wat me gek maakt.
Ik heb altijd al veel bewogen.
Ik vind het sporten dan ook heerlijk.
Ik heb geen last van m'n gewrichten of iets in die richting.
Godzijdank niet. Ik heb al genoeg dacht ik zo.
Ik zou willen dat ik kon zeggen net als ieder ander: en nu is t klaar ik ga ervoor. En het dan ook gewoon doen.
Iedere dag zeg ik dat tegen mezelf. Totdat ik me savonds bedenk wat ik allemaal weer heb weggestauwd.
Bedankt voor jullie berichtjes en info.Als je berouw hebt na de zonde in plaats van ervoor of tijdens, dan zet dat geen zoden aan de dijk, of vind je berouw minder erg dan lijnen?
Heb even gezocht naar binge eating disorder.
Er komt wel aardig wat overeen.
Ik ga dit bij de eerstvolgende afspraak eens bespreken.
Ja die collega kan me ook gestolen worden hoor. Dat maakt me niet uit.
Het is meer dat continue hongergevoel wat me gek maakt.
Ik heb altijd al veel bewogen.
Ik vind het sporten dan ook heerlijk.
Ik heb geen last van m'n gewrichten of iets in die richting.
Godzijdank niet. Ik heb al genoeg dacht ik zo.
Ik zou willen dat ik kon zeggen net als ieder ander: en nu is t klaar ik ga ervoor. En het dan ook gewoon doen.
Iedere dag zeg ik dat tegen mezelf. Totdat ik me savonds bedenk wat ik allemaal weer heb weggestauwd.
Bedankt voor jullie berichtjes en info.Als je berouw hebt na de zonde in plaats van ervoor of tijdens, dan zet dat geen zoden aan de dijk, of vind je berouw minder erg dan lijnen?
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 13 juli 2016 om 22:31
Tuurlijk kun je hulp zoeken, besef echter ook dat je het toch echt zelf bent die het moet doen, dat jezelf degene bent die door het hongergevoel heen moet gaan. Dat kunnen de hulpverleners niet voor je doen. Je maag heeft de afgelopen periode ook veel binnengekregen, dus is ook gewend aan de hoeveelheden eten die je binnenkrijgt. Medicatie of niet, daar moet je echt zelf doorheen
woensdag 13 juli 2016 om 23:59
Ik heb ook een dubbele diagnose op ggz gebied. Onder andere de diagnose BED. Een diëtiste werkte eigenlijk niet.
Ik wist inderdaad prima wat ik wel en niet kon eten, ik weet hoe en wanneer ik moet bewegen enz.
Bij mij is het BED gedeelte inmiddels zo goed als voorbij. Voor het echte afvallen (idd ook in combinatie met medicatie) ben ik aan de slag gegaan met mijn psycholoog. Elke keer als ik daar was woog ik mijzelf en bespraken we waar ik tegenaan was gelopen. Voor mij werkte dit heel goed.
Laat je vooral doorverwijzen het is echt een raar verhaal dat er geen specifieke zorg voor mogelijk zou zijn.
Ik wist inderdaad prima wat ik wel en niet kon eten, ik weet hoe en wanneer ik moet bewegen enz.
Bij mij is het BED gedeelte inmiddels zo goed als voorbij. Voor het echte afvallen (idd ook in combinatie met medicatie) ben ik aan de slag gegaan met mijn psycholoog. Elke keer als ik daar was woog ik mijzelf en bespraken we waar ik tegenaan was gelopen. Voor mij werkte dit heel goed.
Laat je vooral doorverwijzen het is echt een raar verhaal dat er geen specifieke zorg voor mogelijk zou zijn.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
donderdag 14 juli 2016 om 00:12
Je hebt onlangs een depressie en een psychose gehad met als onderliggende stoornis borderline, slikt medicatie die als serieuze bijwerking fors hongergevoel en aankomen heeft (en ja, daar knort je maag dus echt van, ook al heb je een banaan op) en je hebt een eetstoornis.
Meid, dat is nogal veel en dat maakt het gewoonweg heel erg moeilijk om niet aan te komen, laat staan af te vallen.
Aan opmerkingen over berouw na de zonde en 'gewoon stoppen' met eten, heb je dan ook niet zoveel. Die opmerkingen zijn veel te kort door de bocht in jouw situatie.
Ik sluit me aan bij de opmerkingen om verder te zoeken naar goede hulp. Maar ik kan me ook voorstellen dat je huidige hulpverleners op dit moment de prioriteit niet bij je gewicht en de eetstoornis leggen. De recente psychose en de effecten daarvan is wellicht urgenter en het is soms ook te veel om dat allemaal tegelijk te willen aanpakken.
Ik hoop dat je een positief effect merkt nu je met een van de medicijnen kunt stoppen/minderen.
Misschien dat op de langere termijn, als je psychisch stabieler bent, een gastric bypass een oplossing voor je zou kunnen zijn. Daarvan is het slagingspercentage op de langere termijn (kans is ongeveer 80%) veel hoger dan op eigen kracht blijvend gewicht verliezen ( kans is ongeveer 5%).
Sterkte!
Meid, dat is nogal veel en dat maakt het gewoonweg heel erg moeilijk om niet aan te komen, laat staan af te vallen.
Aan opmerkingen over berouw na de zonde en 'gewoon stoppen' met eten, heb je dan ook niet zoveel. Die opmerkingen zijn veel te kort door de bocht in jouw situatie.
Ik sluit me aan bij de opmerkingen om verder te zoeken naar goede hulp. Maar ik kan me ook voorstellen dat je huidige hulpverleners op dit moment de prioriteit niet bij je gewicht en de eetstoornis leggen. De recente psychose en de effecten daarvan is wellicht urgenter en het is soms ook te veel om dat allemaal tegelijk te willen aanpakken.
Ik hoop dat je een positief effect merkt nu je met een van de medicijnen kunt stoppen/minderen.
Misschien dat op de langere termijn, als je psychisch stabieler bent, een gastric bypass een oplossing voor je zou kunnen zijn. Daarvan is het slagingspercentage op de langere termijn (kans is ongeveer 80%) veel hoger dan op eigen kracht blijvend gewicht verliezen ( kans is ongeveer 5%).
Sterkte!
donderdag 14 juli 2016 om 00:55
quote:hiltje schreef op 14 juli 2016 @ 00:12:
Je hebt onlangs een depressie en een psychose gehad met als onderliggende stoornis borderline, slikt medicatie die als serieuze bijwerking fors hongergevoel en aankomen heeft (en ja, daar knort je maag dus echt van, ook al heb je een banaan op) en je hebt een eetstoornis.
Meid, dat is nogal veel en dat maakt het gewoonweg heel erg moeilijk om niet aan te komen, laat staan af te vallen.
Aan opmerkingen over berouw na de zonde en 'gewoon stoppen' met eten, heb je dan ook niet zoveel. Die opmerkingen zijn veel te kort door de bocht in jouw situatie.
Ik sluit me aan bij de opmerkingen om verder te zoeken naar goede hulp. Maar ik kan me ook voorstellen dat je huidige hulpverleners op dit moment de prioriteit niet bij je gewicht en de eetstoornis leggen. De recente psychose en de effecten daarvan is wellicht urgenter en het is soms ook te veel om dat allemaal tegelijk te willen aanpakken.
Ik hoop dat je een positief effect merkt nu je met een van de medicijnen kunt stoppen/minderen.
Misschien dat op de langere termijn, als je psychisch stabieler bent, een gastric bypass een oplossing voor je zou kunnen zijn. Daarvan is het slagingspercentage op de langere termijn (kans is ongeveer 80%) veel hoger dan op eigen kracht blijvend gewicht verliezen ( kans is ongeveer 5%).
Sterkte!
TO zeggen dat het ook allemaal wel veel en heftig en moeilijk is lijkt me niet slim, klinkt alsof ze er niets aan zou kunnen doen, alsof ze een goed excuus heeft om te zwaar te zijn.
Lijkt me nou ook niet de gedachte die ze moet hebben. Stabiliseren en een ander copingsmechanisme dan eten vinden, lijkt me inderdaad wel belangrijker of iig meer prioriteit hebben dan nu af gaan vallen.
Je hebt onlangs een depressie en een psychose gehad met als onderliggende stoornis borderline, slikt medicatie die als serieuze bijwerking fors hongergevoel en aankomen heeft (en ja, daar knort je maag dus echt van, ook al heb je een banaan op) en je hebt een eetstoornis.
Meid, dat is nogal veel en dat maakt het gewoonweg heel erg moeilijk om niet aan te komen, laat staan af te vallen.
Aan opmerkingen over berouw na de zonde en 'gewoon stoppen' met eten, heb je dan ook niet zoveel. Die opmerkingen zijn veel te kort door de bocht in jouw situatie.
Ik sluit me aan bij de opmerkingen om verder te zoeken naar goede hulp. Maar ik kan me ook voorstellen dat je huidige hulpverleners op dit moment de prioriteit niet bij je gewicht en de eetstoornis leggen. De recente psychose en de effecten daarvan is wellicht urgenter en het is soms ook te veel om dat allemaal tegelijk te willen aanpakken.
Ik hoop dat je een positief effect merkt nu je met een van de medicijnen kunt stoppen/minderen.
Misschien dat op de langere termijn, als je psychisch stabieler bent, een gastric bypass een oplossing voor je zou kunnen zijn. Daarvan is het slagingspercentage op de langere termijn (kans is ongeveer 80%) veel hoger dan op eigen kracht blijvend gewicht verliezen ( kans is ongeveer 5%).
Sterkte!
TO zeggen dat het ook allemaal wel veel en heftig en moeilijk is lijkt me niet slim, klinkt alsof ze er niets aan zou kunnen doen, alsof ze een goed excuus heeft om te zwaar te zijn.
Lijkt me nou ook niet de gedachte die ze moet hebben. Stabiliseren en een ander copingsmechanisme dan eten vinden, lijkt me inderdaad wel belangrijker of iig meer prioriteit hebben dan nu af gaan vallen.
donderdag 14 juli 2016 om 01:07
quote:SpringDing schreef op 14 juli 2016 @ 00:55:
[...]
TO zeggen dat het ook allemaal wel veel en heftig en moeilijk is lijkt me niet slim, klinkt alsof ze er niets aan zou kunnen doen, alsof ze een goed excuus heeft om te zwaar te zijn.
Lijkt me nou ook niet de gedachte die ze moet hebben. Stabiliseren en een ander copingsmechanisme dan eten vinden, lijkt me inderdaad wel belangrijker of iig meer prioriteit hebben dan nu af gaan vallen.
Ehmmm........de ziekte(s) die TO heeft is heftig en moeilijk, daar is geen woord overdreven aan. Heb TO even geloept en er is bij haar het afgelopen half jaar heel erg veel gebeurd.
En antipsychotica is wel degelijk een excuus om te zwaar te zijn. Een van de belangrijkste en heftigste bijwerkingen van die medicatie.
Ik word altijd zo moe van die 'het leven is maakbaar en te dik zijn is een keuze'- mentaliteit. En bij iemand met ernstige psychiatrische problemen vind ik dat zelfs zeer ongepast.
TO: ik dacht nog aan de 5:2 methode (5 dagen gewoon, 2 dagen max 500 calo's. Miss Stanley Walker schrijft/schreef daar en die slikt(e) ook die medicatie en afvallen lukte echt niet terwijl die methode bij haar wel goed hielp.
[...]
TO zeggen dat het ook allemaal wel veel en heftig en moeilijk is lijkt me niet slim, klinkt alsof ze er niets aan zou kunnen doen, alsof ze een goed excuus heeft om te zwaar te zijn.
Lijkt me nou ook niet de gedachte die ze moet hebben. Stabiliseren en een ander copingsmechanisme dan eten vinden, lijkt me inderdaad wel belangrijker of iig meer prioriteit hebben dan nu af gaan vallen.
Ehmmm........de ziekte(s) die TO heeft is heftig en moeilijk, daar is geen woord overdreven aan. Heb TO even geloept en er is bij haar het afgelopen half jaar heel erg veel gebeurd.
En antipsychotica is wel degelijk een excuus om te zwaar te zijn. Een van de belangrijkste en heftigste bijwerkingen van die medicatie.
Ik word altijd zo moe van die 'het leven is maakbaar en te dik zijn is een keuze'- mentaliteit. En bij iemand met ernstige psychiatrische problemen vind ik dat zelfs zeer ongepast.
TO: ik dacht nog aan de 5:2 methode (5 dagen gewoon, 2 dagen max 500 calo's. Miss Stanley Walker schrijft/schreef daar en die slikt(e) ook die medicatie en afvallen lukte echt niet terwijl die methode bij haar wel goed hielp.
donderdag 14 juli 2016 om 07:37
Nou zeg! Hiltje heeft wel gelijk. Het is niet niks waar TO mee te kampen heeft. Ga er maar aanstaan.
Ontzettend goed dat je wel sport, zusterclivia.
En ik vind het knap dat je aangeeft meer hulp te kunnen gebruiken bij het afvallen. Simpel "niet doen" werkt echt niet voor iedereen. Er zit wel meer achter. Een extra stok achter de deur op dat gebied werkt voor heel veel mensen beter. En dat is helemaal prima.
Ontzettend goed dat je wel sport, zusterclivia.
En ik vind het knap dat je aangeeft meer hulp te kunnen gebruiken bij het afvallen. Simpel "niet doen" werkt echt niet voor iedereen. Er zit wel meer achter. Een extra stok achter de deur op dat gebied werkt voor heel veel mensen beter. En dat is helemaal prima.
Only dead fish go with the flow
