Lijf & Lijn
alle pijlers
Afvallen voor een kindje
maandag 23 maart 2009 om 17:56
Hallo allemaal,
ik ben 31, weeg 138 kilo (laatst op de weegschaal bij de diëtiste) en wil graag een kindje.
Mijn vriend en ik zijn nu negen maanden samen en het onderwerp is bij ons thuis veel besproken. Dat gezinnetje komt er, zo denken we er allebei over. Niet meteen, er is geen haast. Maar er moet eerst minimaal 30 kilo af. Als dat gelukt is, zijn we zoveel verder in de tijd, dat het een mooi moment zou zijn. Denken we.
Ik wil meer bewegen, gezonder eten en ik heb al vanalles geprobeerd. Geen gekke diëten, maar intensieve psychologische begeleiding. Het heeft een beetje geholpen. 15 kilo om precies te zijn, maar die zijn er ook niet meer bij gekomen.
Vorige week ben ik bij een diëtiste geweest, maar die kan me alleen maar vertellen wat ik al weet. Zij biedt advies. Ik zoek steun, inspiratie en begeleiding.
Mijn wens is om niet te lijnen, maar om me oprecht goed te voelen als ik gezonde keuzes maak. Het gevoel van 'moeten' en 'niet mogen' wil ik kwijtraken. Ik wéét wat gezond is, ik wéét dat ik een kleintje wil en toch wil de knop maar niet om gaan. Ik doe het toch potverdorie voor mezelf? Waarom kan ik er dan niet gewoon voor gaan en er een succes van maken?
Wie strijdt met me mee tégen de kilo's en vóór het gezonde leven?
Iedereen heeft z'n eigen redenen, maar ik ben vast niet het enige zwaargewicht dat juist nu op het punt staat het roer om te gooien. Doen we het samen?
ik ben 31, weeg 138 kilo (laatst op de weegschaal bij de diëtiste) en wil graag een kindje.
Mijn vriend en ik zijn nu negen maanden samen en het onderwerp is bij ons thuis veel besproken. Dat gezinnetje komt er, zo denken we er allebei over. Niet meteen, er is geen haast. Maar er moet eerst minimaal 30 kilo af. Als dat gelukt is, zijn we zoveel verder in de tijd, dat het een mooi moment zou zijn. Denken we.
Ik wil meer bewegen, gezonder eten en ik heb al vanalles geprobeerd. Geen gekke diëten, maar intensieve psychologische begeleiding. Het heeft een beetje geholpen. 15 kilo om precies te zijn, maar die zijn er ook niet meer bij gekomen.
Vorige week ben ik bij een diëtiste geweest, maar die kan me alleen maar vertellen wat ik al weet. Zij biedt advies. Ik zoek steun, inspiratie en begeleiding.
Mijn wens is om niet te lijnen, maar om me oprecht goed te voelen als ik gezonde keuzes maak. Het gevoel van 'moeten' en 'niet mogen' wil ik kwijtraken. Ik wéét wat gezond is, ik wéét dat ik een kleintje wil en toch wil de knop maar niet om gaan. Ik doe het toch potverdorie voor mezelf? Waarom kan ik er dan niet gewoon voor gaan en er een succes van maken?
Wie strijdt met me mee tégen de kilo's en vóór het gezonde leven?
Iedereen heeft z'n eigen redenen, maar ik ben vast niet het enige zwaargewicht dat juist nu op het punt staat het roer om te gooien. Doen we het samen?
maandag 23 maart 2009 om 18:42
Hoi Suusje,
Het is niet niks om te moeten afvallen, zeker als het om een kindje gaat. De druk zit er eigenlijk dan nog hoger op. Ik ben zelf van 118,5 kilo naar nu 104 gegaan in ongeveer een jaar tijd en er moet nog 4 kilo vanaf voordat man en ik het traject IVF/ICSI in mogen (man is verminderd vruchtbaar). Ik zelf haal de inspiratie uit het gegeven dat ik het eigenlijk niet voor een kind doe, maar dat ik het zelf prettig vind om minder te wegen. Ik denk dat dit ook de enige reden is die daadwerkelijk vruchten afwerpt; als je afvalt puur voor jezelf. En soms gaat het gewoon even wat minder. Dat is dan accepteren, en daarna weer verder gaan.
Het is niet niks om te moeten afvallen, zeker als het om een kindje gaat. De druk zit er eigenlijk dan nog hoger op. Ik ben zelf van 118,5 kilo naar nu 104 gegaan in ongeveer een jaar tijd en er moet nog 4 kilo vanaf voordat man en ik het traject IVF/ICSI in mogen (man is verminderd vruchtbaar). Ik zelf haal de inspiratie uit het gegeven dat ik het eigenlijk niet voor een kind doe, maar dat ik het zelf prettig vind om minder te wegen. Ik denk dat dit ook de enige reden is die daadwerkelijk vruchten afwerpt; als je afvalt puur voor jezelf. En soms gaat het gewoon even wat minder. Dat is dan accepteren, en daarna weer verder gaan.
maandag 23 maart 2009 om 21:06
Hai meiden,
bedankt voor de snelle reacties!
@Poezewoes: Thx! Ziet ernaar uit dat je me de goede kant op stuurde, ik heb het door jou aanbevolen topic gelezen en heb me bij de posters daaro gemeld als belangstellende, Ze lijken hetzelfde te willen als ik. Spannend!
@Branwen: Wat ongelooflijk gaaf dat je al zo dicht bij je doel bent! Heel veel succes en heel veel plezier met alles wat komen gaat! Het is goed om te weten dat er mensen zijn die echt weten waar je het over hebt. Mensen die je kennen staren je vaak aan omdat ze je wel willen, maar niet kunnen begrijpen en denken dat 'gewoon minder snoepen' het probleem wel oplost...
Ik ben op zoek naar de knop. Hij moet OM!
Liefs, Suus
bedankt voor de snelle reacties!
@Poezewoes: Thx! Ziet ernaar uit dat je me de goede kant op stuurde, ik heb het door jou aanbevolen topic gelezen en heb me bij de posters daaro gemeld als belangstellende, Ze lijken hetzelfde te willen als ik. Spannend!
@Branwen: Wat ongelooflijk gaaf dat je al zo dicht bij je doel bent! Heel veel succes en heel veel plezier met alles wat komen gaat! Het is goed om te weten dat er mensen zijn die echt weten waar je het over hebt. Mensen die je kennen staren je vaak aan omdat ze je wel willen, maar niet kunnen begrijpen en denken dat 'gewoon minder snoepen' het probleem wel oplost...
Ik ben op zoek naar de knop. Hij moet OM!
Liefs, Suus
