Lijf & Lijn alle pijlers

Alle zorgen weg eten

19-11-2011 16:59 9 berichten
Alle reacties Link kopieren
Omdat ik pas op de hoogte ben van het feit dat ik veel te zwaar weeg ben ik gaan onderzoeken waar ik mezelf verloren heb. Ik ben dan ook tot de conclusie gekomen dat ik teveel geslikt heb van mijn omgeving, met name mijn thuissituatie. Hierdoor heb ik veel verdriet weggegeten. Ik zit in een ongezonde situatie thuis die nu al best lang duurt. Eerder heb ik deze verdriet gewoon weggestopt, ach joh het ging wel over dacht ik en ook hou ik gewoon echt niet van ruzie en probeer ik altijd toenadering te zoeken. Maar goed eens komt er een druppel zeg maar. Ik heb besloten dat ik heel graag zsm op mezelf wil gaan wonen. Het wordt zwaar want ik heb dit natuurlijk vaker overwogen maar dan weer vanaf gezien. Vooral omdat er echt niemand is waaraan ik steun heb of wat dan ook en gewoon bang was dat ik t onmogelijk alleen af zou kunnen.



Nu ik op een strenge dieet zit, worden me dingen toch wel helder. Hoe heb ik me zo kunnen laten vernederen, dag in dag uit, en alle verdriet in eten kunnen zoeken?

Of als er weer een dagelijkse ruzie geweest was, het samenkomen in eten zoeken,een ruzie niet uitpraten nee weg ermee en etennnn zeg maar.



Ik ben vandaag actief op zoek naar een huis gegaan, en heb eens voor de verandering niet naar eten gegrepen.

Zijn er mensen die dit herkennen?
Alle reacties Link kopieren
Hee ansje, wat heftig. Ik herken het wel een beetje. Ik heb ook een tijd gehad dat ik, vooral bij stress, enorm veel at.



Wat mij uiteindelijk hielp was beide problemen tegelijk aanpakken. Dus én zorgen voor een betere manier om met stress om te gaan én zorgen voor een gezonder leefpatroon. Door beide punten tegelijkertijd aan te pakken ging het langzaam beter. Dat ging gepaard met veel terugvallen hoor, maar stapje voor stapje ging het de goede kant op.



En nu eet ik nog wel eens uit stress maar ik denk gemiddeld zo'n één keer per maand. Hooguit.



Zet 'm op!

Alle reacties Link kopieren
Hoi Ansje,



Dapper dat je je verhaal zo van je af schrijft. Er zullen zich zeker mensen herkennen in het "weg" eten van problemen / verdriet. Niet eens altijd bewust op dat moment. Het zal niet zo zijn dat dat direct verdwijnt als je op jezelf gaat wonen. Je hebt dan minder sociale controle en misschien de neiging om meer te "rommelen" met eten. Echter; Dat je je bewust bent van dit probleem en dat je het aan wilt pakken is wel heel positief en sterk van je. Als je er op een gegeven moment niet alleen uitkomt, zou het verstandig kunnen zijn om er hulp voor te zoeken of in eerste instantie een vriend / vriendin vertellen en vragen of hij / zij een beetje je buddy zou willen zijn.... Sterkte en veel kracht gewenst i.i.g.
Waarom schrijf je dit niet in je andere topic?
Alle reacties Link kopieren
Hmm, na je andere topic te hebben gezien, krijg ik de indruk dat je vrij streng voor jezelf bent. Herkenbaar. Ik was echt de ultieme perfectionist met eten.



Daarom vast een waarschuwing: waarschijnlijk ga je diverse terugvallen krijgen. Dat kun je je nu - nu je voor je gevoel zo lekker bezig bent - wellicht niet voorstellen. Maar geloof mij, er komt een moment dat je gewoon wilt eten. En dat je dat ook gaat doen.



Maar! Voel je dan vooral niet te schuldig. Het is een onderdeel van het proces. Probeer de draad gewoon weer op te pakken. Langzamerhand zul je zo minder perfectionistisch worden. En je zult steeds minder aan eten denken.



Zet 'm op!
quote:ansje2011 schreef op 19 november 2011 @ 16:59:

Omdat ik pas op de hoogte ben van het feit dat ik veel te zwaar weeg



Hoe zit dat precies?



Wat goed dat je vandaag de cirkel hebt doorbroken! Elke stap is er 1.
Alle reacties Link kopieren
Je krijgt er dan alleen maar problemen bij dus voor mij is het geen optie. Soms wil ik graag trek hebben in eten maar dan valt dat tegen. Pas als ik echt honger heb, na gedane arbeid, dan smaakt het écht.



Vaak wil ik wel "iets" en dan zit ik iets zoets te eten, want dat kan er altijd wel bij, drop, dropballen, caramelbrokken, chocola, ook als ik minder eetlust heb. Maar eigenlijk deugt dat niet. Vroeger ging ik dan roken, omdat ik "iets wou" maar dat is ook weer passé.
quote:Bahco schreef op 19 november 2011 @ 17:45:

Je krijgt er dan alleen maar problemen bij dus voor mij is het geen optie. Soms wil ik graag trek hebben in eten maar dan valt dat tegen. Pas als ik echt honger heb, na gedane arbeid, dan smaakt het écht.



Vaak wil ik wel "iets" en dan zit ik iets zoets te eten, want dat kan er altijd wel bij, drop, dropballen, caramelbrokken, chocola, ook als ik minder eetlust heb. Maar eigenlijk deugt dat niet. Vroeger ging ik dan roken, omdat ik "iets wou" maar dat is ook weer passé.Allemaal orale bevrediging...
Alle reacties Link kopieren
heftig joh..

Je weet nu wel waar het aan ligt en nu kun je er iets mee.

Geloof me, je kunt het.

Ik heb in een zelfde soort situatie gezeten. Ik dacht dat ik het ook niet zou kunnen maar mij is het ook gelukt.

Misschien is een woongroep nog een idee voor je? Woon je wel zelfstandig maar ook met mensen en direct een uitbreiding van je sociale netwerk.



Als je het alleen niet gaat redden kun je misschien eens de hulp van maatschappelijk werk inroepen.



Succes..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven