bestaat het?

Hey



Wat me opvalt in jouw verhaal:



- Je zegt geen eetbuien te hebben. Een pak koekjes leeg eten zie ik wel degelijk als een eetbui. Je bent een emotie eter, je pakt elke emotie als excuus om te eten. Ik zou eerst hier aan gaan werken. Werken aan de redenen achter het eten.



- Je zegt geen geld te hebben voor de sportschool (sport), wel voor koekjes ed. Als je hier eens op ging besparen? En wandelen en fietsen (wellicht met je kindje) is ook een goede vorm van beweging en is gratis! Maar dat opperde je zelf al.



- Je zegt dat ongezond eten goedkoper is dan gezond eten. Dat is dus niet zo!! Een zak aardappelen, een pak rijst (doe je lang mee!!), groenten in de aanbieding, vlees/vis uit de diepvries, is echt niet duurder dan pakken koekjes, flessen frisdrank en zakken chips. Als je eens ging besparen op de ongezonde troep en gewoon gezonde dingen in huis zou halen (een volkoren brood heb je al voor ongeveer 1 euro en doe je, afhankelijk van hoeveel brood jij en je kindje eten, zeker een week mee) en een pak koekjes van 1 euro eet je in 1 keer op, dus dat is relatief veel duurder.



Als je er echt moeite mee hebt om de ongezonde dingen te laten liggen in de winkel, zou je het kunnen overwegen om een lijstje te maken en een vriendin boodschappen te laten doen. En haar dan duidelijk de opdracht geven alleen te kopen wat er op het lijstje staat.



Nouja ik zou eerst aan het 1e punt wat ik noemde gaan werken en gaan inzien dat gezond eten echt niet duurder is dan ongezond eten.



Sterkte en succes ermee!

Ik zit nu op m'n werk en heb geen tijd voor 'een heel verhaal' maar als ik jou verhaal zou lees, zou ik beginnen met stap 1: werken aan je innerlijke zelf. Zoals het op mij overkomt, zit er een hoop onvrede in je en dat heeft - hoe cliché het ook mag klinken - altijd een dieper liggende oorzaak.



Het is bij mij een proces van jaren geweest voordat ik écht de knop heb omgezet. Ik ben van m'n zwaarste gewicht ooit (rond de 83 kg bij een lengte van 1.63) nu hartstikke gezond aan het leven, gestopt met roken en veel sporten en weeg nu sinds kort voor het eerst sinds ik me kan herinneren onder de 70 kilo. En het lukt me nu omdat ik er mentaal klaar voor was.



Vergeet overigens niet dat het voor je kleine meid ook een stuk gezonder is om een worteltje te eten in plaats van een koekje. Je hebt ook een voorbeeldfunctie naar haar toe dus als zij jou van alles naar binnen ziet 'proppen', zal ze dat gaan kopiëren.



Het is een lange weg die je moet afleggen en ik denk dat je een groepje (professionele) mensen om je heen moet gaan verzamelen die je helpen met jezelf (dus het mentale deel) maar ook met je leefstijl. Sterkte in ieder geval en vergeet niet: waar een wil is, is een weg!

Hoi Zonnebloem,

Ja ik herken het. Het is heel moeilijk maar je zal die knop om moeten zetten. En alleen jijzelf kan dat.

Kom eens kijken op ons topic

100+ kilo-dames, wie doet er mee om eronder te komen?

We schrijven daar met een flink aantal dames die (bijna) allemaal boven de 100 zijn en eronder willen komen.

Ik haal er een heel stuk motivatie weg, misschien jij ook?



In ieder geval wens ik je veel succes met de strijd. Maar echt, je kan het!

Het bestaat, maar daarvoor moet je m.i. wel in het bezit zijn van, discipline, doorzettingsvermogen en motivatie. En de wíl om het echt te doen.



Ik haal geen echte wíl uit jouw verhaal: sporten is te duur en ongezonde dingen zijn goedkoper zijn in mijn ogen gewoon smoesjes. Een abonnement op de sportschool is duur, fietsen, hardlopen, en thuis oefeningen doen op een matje kosten niets. Er staan een heleboel verschillende work-outs op internet (youtube bijv.) die je zo thuis mee kan doen.



En wat poupee ook zegt: gezond eten hoeft helemaal niet duur te zijn hoor. Een tip is om wekelijks naar de markt te fietsen (meteen beweging, haha) voor groente en fruit, erg goedkoop, gezond én lekker.

ik herken het maar voor een heel klein beetje (wel overgewicht, geen geld) en ik doe sinds deze week aan bewegen op recept, kan je via de huisarts anvragen. je betaald 50 euro 1 mailig vervolgens ga je 1x in de week sporten en als je dat dus braaf doet krijg je na 18 weken een tientje terug. zo is sporten niet duur en heb je motivatie (want 10 euro en de groepsdruk om te komen) als het voorbij is vraag je een nieuw recept aan.



overigens gaat sporten natuurlijk niet werken als je bij thuis komst een pak koek leeg eet.

andere tips; niet boodschappen doen als je trek hebt, een lijstje maken en je alleen focussen op wat daar op staat (koekjes pad dus gewoon overslaan) lid worden van een club (hoeft niet duur te zijn kan ook op msn bijvoorbeeld) met vrouwen in het zelfde schuitje, hulp in roepen voor t emo eten.



succes!!

Ah, ik wou je ook al uitnodigen voor 'ons' topic, maar er Lola was me al voor. Kom daar eens kletsen!



Revival, je kunt wel zeggen dat het smoesjes zijn, en je hebt gelijk met je doorzettingsvermogen en je wil, maar sporten is ook voor mij te duur. Ik kan de sportschool niet betalen en geld voor sportschoenen of kleding heb ik ook niet, thuis oefeningen doen is niet handig met 2 kleine kinderen. Ik moet het voorlopig hebben van wat meer traplopen en veel wandelen, maar echt zoden aan de dijk zet het niet.



En ongezond eten is inderdaad goedkoper dan gezond eten in veel gevallen. Groente en fruit ís duur. En als je een beperkt budget hebt is het best lastig om dan gezond te eten. Het is niet onmogelijk, maar echt een smoes is het niet. Ik merk het zelf ook.

En ik herken het wel een béétje hoor TO, het is ook lastig om te beginnen. Maar toch moet je het écht zelf doen en gewoon doorzettingsvermogen hebben en de discipline om dan níet dat pak koekjes te kopen. Dat is best lastig, maar het is te doen. Ik ben al eens 20 kilo afgevallen, toen 2 zwangerschappen binnen 1,5 jaar dus er zat weer een deel aan. En nu ben ik in een paar weken tijd alweer rond de 5 kilo kwijt. Die knop moet gewoon écht om, en dat gaat niet vanzelf.

Je zou Atkins kunnen proberen. Het is uit de mode, dus het boek is waarschijnlijk makkelijk te lenen in de bieb.

Bij Atkins begin je met erg weinig koolhydraten. De eerste twee weken bijna geen aardappelen, brood, rijst of pasta. Wel veel groente. Bij mij zorgde dat er voor dat de zoete trek weg ging. Had geen trek meer in koekjes, chocolade etc. Eigenlijk helemaal niet zo veel honger meer. Ook geen trek in eten voor de gezelligheid of tegen de eenzaamheid.

Na die twee weken ga je langzaam aan weer meer koolhydraten eten. Wel volkorenbrood, bruine rijst, volkoren pasta. En minder hoeveelheden van deze zaken. Maaltijden bestaan voornamelijk uit groente en proteïne.

Het heeft er bij mij voor gezorgd dat ik nog steeds geen suiker meer in m'n thee of koffie drink. één koekje in de drie dagen ruim voldoende snoep is en dat ik een normaal gewicht heb zonder grote schommelingen.

Geen idee of het iets voor jou is, maar ik zou zeggen lees het boek eens.

O, en ik heb mezelf een hele tijd opgelegd dat ik wel koekjes of taart mocht eten, maar alleen als ik het zelf gemaakt had.

Scheelt een hoop impuls koekjes en het is nog goedkoop ook.

Al die praktische tips zijn handig, maar niet waar het om gaat volgens mij.

Hoe vaak ik niet verzucht heb dat het fijn zou zijn als je discipline, doorzettingsvermogen en motivatie per kilo kon kopen.

Het is heel moeilijk dit in jezelf aan te boren maar nog veel moeilijker om het vast te houden. Onderzoek heeft ook uitgewezen dat mensen slecht zijn in het lang vasthouden van motivatie voor iets. Helaas duurt het érrug lang om veel kilo's af te vallen op een gezonde manier. En daarna moet je het ook nog goed bijhouden, anders vliegen die kilo's er dubbel zo hard weer aan.

Ik ben zelfs de opleiding diëtetiek gaan doen omdat ik zo gefascineerd was door het feit dat ik me A voornam, maar B handelde. Ik dacht dat ik het wél zou kunnen als ik alle mogelijke kennis over voeding had.

Maar dat maakte niet veel uit! Nu wist ik precies hoe het moet en kost het nóg moeite. Ik heb ook nog een opleiding psychosociale therapie gevolgd omdat ik wel doorhad dat het veel meer 'tussen je oren' te maken heeft dan met iets anders.

Je moet ontdekken wat eten precies voor je betekent, wat het je oplevert. Als je dat weet, kun je gaan zoeken naar alternatieven die hetzelfde opleveren, of de diepere oorzaak/betekenis aanpakken als dat nodig en wenselijk is.

Intussen kan het wel heel goed werken om een voedingsprogramma te volgen.

Je huisarts kan je doorverwijzen naar een diëtist, liefst een die coachend werkt, je krijgt sowieso 4 uren per jaar vergoed uit je basiszorgverzekering.

Veel praktijk of thuiszorgorganisaties bieden ook groepsbegeleiding aan, dat kan heel stimuleren zijn. Liefst in combinatie met beweging natuurlijk.

Die beweging is echt een heel groot deel van het resultaat, meer dan de helft denk ik wel. Dát structureren is de eerste stap. Maak een planning voor de hele week qua beweging en inderdaad zijn fietsen en wandelen heel prima. Koop desnoods via marktplaats een crosstrainer of hometrainer voor een paar tientjes. Zo heb je ook altijd een alternatief bij slecht weer of geen oppas of wat dan ook.

Beweging moet echt onderdeel van je leven worden. Door het bewegen zul je je daarnaast energieker en psychisch lekkerder voelen. En dat is weer cruciaal voor het welslagen van je voedingsprogramma.



Dit is allemaal vrij makkelijk gezegd, dat weet ik. Ik zeg het ook tegen mezelf en de laatste tijd gaat het de goede kant op, maar ik heb mijn leven wel danig omgebogen om - hopelijk - eindelijk echt resultaten te gaan krijgen.

Therapie om mijn motivatie te versterken, baan opgezegd omdat ik geen energie overhield voor o.a. sporten (nouja, dit klinkt allemaal simpel maar was het natuurlijk ook niet), enzovoort.

Inmiddels denk ik zelf dat er toch meer aan de hand is, want het niet kunnen vasthouden aan mijn planningen etc trekt zich door in alles in mijn leven, niet alleen eten en bewegen. Dat heeft heel veel zelfanalyse wel aan het licht gebracht. Ik denk dat ik ADD heb en heb volgende maand intake voor een psychiatrisch onderzoek.

Wat ik maar wil zeggen: kijk veel verder dan puur het eten, want dan blijf je in het kringetje draaien van 'ik wil gezond eten, ik stop toch koekjes in mijn mond, wat ben ik toch een slappeling, ik ben niks waard, hier met dat eten' enzovoort.

Succes!

xx lisa.

Het belangrijkste wat je zegt is dat eten je vriend is, vooral als je alleen bent.

Heel herkenbaar en daar zit voor een deel ook de sleutel. Probeer daar iets mee te doen. Zoek vrienden en gezelligheid op andere manieren.

Zoek steun bij anderen ( hier op het forum, dietiste, vriendinnen) en probeer op de momenten dat je wilt gaan eten iets anders te gaan doen wat je leuk vindt, iemand op te bellen etc.

Ik spreek bv met mezelf af dat ik in het weekend als ik een feestje heb wel alle lekkere dingen mag nemen maar door de week niet. Jezelf alles ontzeggen heeft geen zin, begin met het te beperken tot bepaalde momenten in plaats van elke dag snoepen. Ik haal echt geen koekjes in huis want ik eet het op.

Neem anders iemand mee om boodschappen te doen en ga maar 1 keer per week.

Koop fruit en groente van het seizoen, op de markt.

Als je echt wilt dan is daar een oplossing voor. En wat sporten betreft: je hoeft niet naar een dure sportschool te gaan.

Ik ga elke week aquafitnessen. Een abonnement kost 5 euro per week en je kunt zoveel lessen doen als je wilt en verder heb je alleen een badpak nodig. Bij het zwemmen heb je geen last van je lichaam. Bij ons zijn er meer zware vrouwen die komen sporten dus je bent niet de enige. Als dat ook nog te duur is dan kun je inderdaad gaan fietsen, wandelen. Ik weet niet of je een baan hebt maar meld je aan als vrijwilliger bij het asiel, dan kun je elke dag honden uit gaan laten en heb je een stimulans.

quote:Eowynn_ schreef op 20 mei 2008 @ 12:05:





Revival, je kunt wel zeggen dat het smoesjes zijn, en je hebt gelijk met je doorzettingsvermogen en je wil, maar sporten is ook voor mij te duur. Ik kan de sportschool niet betalen en geld voor sportschoenen of kleding heb ik ook niet, thuis oefeningen doen is niet handig met 2 kleine kinderen. Ik moet het voorlopig hebben van wat meer traplopen en veel wandelen, maar echt zoden aan de dijk zet het niet.



En ongezond eten is inderdaad goedkoper dan gezond eten in veel gevallen. Groente en fruit ís duur. En als je een beperkt budget hebt is het best lastig om dan gezond te eten. Het is niet onmogelijk, maar echt een smoes is het niet. Ik merk het zelf ook.



Eowynn, beter lezen....

Ik zeg dat sporten inderdaad heel duur kán zijn als je bijv. naar de sportschool gaat, maar dat er genoeg gratis alternatieven zijn zoals hardlopen (er vanuit gaande dat je een paar schoenen in je bezit hebt waar je goed op kan lopen), fietsen (er vanuit gaande dat je een fiets hebt) en oefeningen (die kan je zo opzoeken op internet en op de grond of op bed uitvoeren). En dat link ik dus met motivatie en wilskracht.

En groente en fruit kopen op de markt is écht goedkoper en voedzamer dan pakken koek en snoep hoor... dus op dat punt ben ik het echt niet met je eens...

Wat poupee ook al zegt, een zak aardappelen kost bijvoorbeeld 3 euro, daar kan je weken mee doen (ik wel tenminste) en een pak koekjes van bijv. 1 euro eet je in een paar minuten leeg... dus qua aanschafprijs zijn de aardappelen duurder, maar relatief gezien is het stukken goedkoper.

quote:lisa schreef op 20 mei 2008 @ 12:20:

Al die praktische tips zijn handig, maar niet waar het om gaat volgens mij.

Maar wat kunnen we hier anders doen dan praktische tips geven? Ik zou TO met alle plezier een zakje motivatie mailen, maar dat is helaas onmogelijk. We kunnen haar honderden tips & adviezen geven, maar aan de grondslag van afvallen, - motivatie, wilskracht, etc.- kunnen we haar op geen enkele manier helpen. Helaas.

Beste Zonnebloem,



Wat vervelend voor je.

Als ik je verhaal zo lees, denk ik dat het beter voor jou zou zijn om je problemen samen met een psycholoog aan te pakken, dan alleen.

Verder neem ik gemakshalve aan dat je weet hoe je gezond moet eten, maar dat het je niet lukt.

Ik ga je dus ook niet vermoeien met adviezen daarover.

Grijp verder elke gelegenheid die je hebt aan om te bewegen.

Fietsen naar de markt om fruit en groente te halen, dat is ook nog goedkoper dan in de winkel. Ga er wat vaker met je dochter op uit in je vrije tijd, ook al is het weer niet zo goed.

Wat ik nu doe is als ik met vrienden afspreek niet op de bank hangen maar er altijd iets van beweging in stoppen (wandelen naar het centrum of door de buurt bijvoorbeeld).



Zorg verder dat je eet voor je boodschappen gaat doen en train jezelf om voorbij de 'slechte' schappen te lopen.



Het is een persoonlijke vraag, maar wat is ongeveer je budget voor boodschappen en hoe zien je boodschappen eruit per week? En wat eet je zoal op een dag (los van de eetbuien)?



P.S. Ongezonde dingen zijn wél goedkoper dan gezonde dingen. Fruit en groente is elke week weer een rib uit mijn lijf, terwijl je bijvoorbeeld voor 50 cent een pak koekjes hebt.

Ik wilde je ook komen uitnodigen voor het 100+ topic. Kom eens schrijven. Ik geloof dat we er allemaal veel motivatie vandaan halen en het is ook nog eens gezellig

Hoi, ik dacht ook al 'kom eens bij ons lezen'.

Ff heel praktisch; koop je groenten en vlees bij een turkse of marokkaanse winkel. Scheelt enorm in de prijs, alleen moet je soms ff zoeken om gave produkten te vinden.

Lamsvlees en kalfsvlees bij dergelijke winkels kost echt geen drol, kip ook niet.

Gezellig, heel het 100+ team komt je hier al uitnodigen. Nou als dat niet motiverend is om bij ons langs te komen!

Ik sport trouwens ook niet hoor. Kan ook geen sportschool betalen. Wel fiets ik veel, race erg vaak de trap op en probeer 1x per week te zwemmen. Gewoon baantjes, dus niet bij een clubje, want die zijn ook weer zeer prijzig.



Ik vind trouwens op de markt het fruit en groente vaak helemaal niet goedkoper. Als ik hier bij de Aldi of C1000 die dingen haal ben ik minder geld kwijt dan op de markt.

Hoi,



Ik had vanaf mijn 16e een haatliefde-verhouding met eten (lees: ik had de neiging teveel te eten en me daarna schuldig te voelen).

Ik was gezegend met de stofwisseling als van een bouwvakker, dus ik kon me op zich veel (vr)eetbuien permitteren. En als er wat af moest, at ik een weekje 1800 kcal per dag en was een aantal kilo's kwijt. Dus ik had op zich niets te klagen. Ik besefte niet eens hoe raar ik met eten omging.



Vijf jaar geleden veranderde mijn stofwisseling. Ik kwam ineens wél aan en moest letten op wat ik at. De afgelopen jaren wilde ik er heel graag een aantal kilo's af hebben, maar het lukte me op geen enkele manier meer. Als ik minder at, was ik er continu mee bezig. Ik hield dat niet lang vol. Ach, ik verwachtte niet dat dat nog zou veranderen, en mijn gewicht was op zich nog wel acceptabel, bij 1.78 m schommelde ik tussen de 78 en de 76 kilo.



Nu ben ik sinds oktober 2007 druk aan het therapieën om een traumatische ervaring te verwerken. Er wordt ook gewerkt aan een basisgevoel van veiligheid. Anderhalve maand geleden had ik een NLP-sessie die als resultaat had dat ik me aanzienlijk veiliger voel. Een onverwachts bij-effect is, dat ik niet meer continu met eten bezig ben. Ik kan ineens zelf makkelijk de keuze maken tussen eten en niet-eten, in plaats van het gevoel te hebben dat ik móet eten om me goed te voelen. Sinds die sessie besef ik pas hoe vaak ik at om mezelf het gevoel van schijnveiligheid te geven. Ik was dus ook een emo-eter, terwijl ik me daarvan niet bewust was.

Ik ben in de afgelopen anderhalve maand zomaar 5 kilo kwijtgeraakt. Ik moet uitkijken dat ik niet te snel afval. Het kost me nu geen moeite/discipline/zweet/tranen of wat dan ook.



Moraal van mijn verhaal : zolang ik bezig was met eten en nieteten lukte het me niet blijvend af te vallen. Pas sinds de onderliggende emotie is aangepakt kan ik normaal met eten omgaan, zelfs zonder dat het me moeite kost.

Ik ben zelf ook iemand die vreselijke trek in iets tussendoor kan hebben. Ik heb mezelf aangeleerd om geen dingen te kopen die veel kalorieen bevatten wat je zo naar binnen kunt werken. Koekjes bijvoorbeeld heb ik nooit in huis. Lollies, zuurtjes daarentegen koop en eet ik regelmatig. Dat eet je niet zomaar achter elkaar op (niet kauwen!) maar je bent wel lekker aan het snoepen.

Nog een tip: ga eens naar een haptotherapeut. Praktischer kun je het niet krijgen.



Ik vind het dapper dat je nu inziet dat het niet langer zo kan en hoop dat je de kracht en doorzettingsvermogen zult vinden om dit keer wél blijvend af te vallen. Zie het ook niet als een dieet maar als een verandering van leefstijl, dat scheelt een stuk.



En voor wat betreft je dochter: het is goed dat je 'buiten haar om' loopt te snoepen en het is nog beter dat je haar wel verantwoord laat eten. Dat is al heel knap. Maar realiseer je je wel dat ieder ongezond ding wat jij naar binnenwerkt, indirect wel degelijk gevolgen heeft voor je kind. Dus het lijkt me een prima motivatie om juist ook voor haar met jezelf aan de slag te gaan en in jezelf te investeren. Je krijgt er zoveel voor terug!



Het allerbelangrijkste is echter geloof in jezelf en in je doelstellingen. Zodra je uitvluchten zoekt, ben je op voorhand verloren. En ik spreek voor een groot deel uit eigen ervaring.

voor de discussie: wat is goedkoper, gezond of ongezond zou ik je de tip willen geven eens in het vriesvak te kijken. In veel gevallen is ingevroren groente goedkoper dan de verse variant, makkelijker klaar te maken en zeker zo gezond.