Lijf & Lijn
alle pijlers
Blij met je lijf ondanks....
dinsdag 29 juni 2010 om 20:27
gezien de vele afvaltopics denk ik dat velen van ons niet 100% tevreden zijn met hun lijf / looks. Maar ik vind aan iedereen altijd iets moois te ontdekken! Daarom hier een blij-topic.
Hopelijk gaan hier mensen blij van worden!
Ik begin:
ben blij met m'n lijf ondanks.... Mijn hevige acne-huid (jaja, op zowel gezicht decollete en rug&schouders...)
want wie niet op die slechte huid let, ziet mijn prachtige blauwe ogen stralen wanneer ik lach!
Hopelijk gaan hier mensen blij van worden!
Ik begin:
ben blij met m'n lijf ondanks.... Mijn hevige acne-huid (jaja, op zowel gezicht decollete en rug&schouders...)
want wie niet op die slechte huid let, ziet mijn prachtige blauwe ogen stralen wanneer ik lach!
woensdag 30 juni 2010 om 09:34
Ik ben blij dat mijn lijf goed in verhouding is, zelfs nu het maat 46/48 heeft.
Ik ben blij met mijn goedgevormde kuiten en vooral mooie enkels waardoor een jurkje met hoge hakken me elegant staan.
Ik ben blij met mijn borsten die ook nu ik aan de verkeerde kant van de dertig ben en met een cup 85/90 E gewoon nog helemaal niet hangen. De potloodtest kom ik nog altijd glansrijk door. Ja, ik denk dat ik nog het meest blij ben met die hooters van me.
En ik ben blij dat mijn lijf het goed doet en me zelden in de steek laat.
Ik ben blij met mijn goedgevormde kuiten en vooral mooie enkels waardoor een jurkje met hoge hakken me elegant staan.
Ik ben blij met mijn borsten die ook nu ik aan de verkeerde kant van de dertig ben en met een cup 85/90 E gewoon nog helemaal niet hangen. De potloodtest kom ik nog altijd glansrijk door. Ja, ik denk dat ik nog het meest blij ben met die hooters van me.
En ik ben blij dat mijn lijf het goed doet en me zelden in de steek laat.
woensdag 30 juni 2010 om 20:45
quote:Geraldine schreef op 29 juni 2010 @ 20:36:
Ik ben blij met mijn lijf en heb d.m.van sporten veel bereikt.
Maar ik heb wel grote voeten (maat 42).
Het is natuurlijk heus niet zo dat ik mezelf helemaal geweldig vind.
Wil niet arrogant overkomen.Af en toe heb ik natuurlijk ook momenten dat ik minder tevreden ben met mijn lijf en graag zo mooi en slank zou willen zijn als de meiden van Beverly Hills.Lijk ik dan ook opeens zo vol met mijn maat 40/42,realistisch zeg,not! Maar dat zijn dan echt alleen momenten he,die heb ik gelukkig niet vaak en er is altijd wel wat.En wat verwacht ik ook als ik zoveel train,een gespierd lijf is ook evengoed mooi.
Voor de rest heb ik mooi blond haar, een mooi gebit,een mooie platte buik,verzorg mezelf goed,ben in proportie,lach ik ook veel en ben toch ergens weer trots op mezelf.Daar heb ik alle reden toe.
Ik ben blij met mijn lijf en heb d.m.van sporten veel bereikt.
Maar ik heb wel grote voeten (maat 42).
Het is natuurlijk heus niet zo dat ik mezelf helemaal geweldig vind.
Wil niet arrogant overkomen.Af en toe heb ik natuurlijk ook momenten dat ik minder tevreden ben met mijn lijf en graag zo mooi en slank zou willen zijn als de meiden van Beverly Hills.Lijk ik dan ook opeens zo vol met mijn maat 40/42,realistisch zeg,not! Maar dat zijn dan echt alleen momenten he,die heb ik gelukkig niet vaak en er is altijd wel wat.En wat verwacht ik ook als ik zoveel train,een gespierd lijf is ook evengoed mooi.
Voor de rest heb ik mooi blond haar, een mooi gebit,een mooie platte buik,verzorg mezelf goed,ben in proportie,lach ik ook veel en ben toch ergens weer trots op mezelf.Daar heb ik alle reden toe.
woensdag 30 juni 2010 om 21:30
donderdag 1 juli 2010 om 01:58
geraldine, niemand hier zal je arrogant vinden overkomen, dit topic is er juist om onszelf (en desgewenst elkaar) eens ongegeneerd van mooie complimenten te voorzien! Dus geneer / verexcuseer je niet, is echt niet nodig!
Degene die dat wel zegt hier is gewaarschuwd ^^
ik ben zo blij te lezen dat iedereen zelfs op een wat mindere dag iets positiefs over zijn/haar lijf kan zeggen. Ik heb vandaag weer een heerlijke zelfvertrouwen-boost gehad op de dansvloer; een jurylid van het afdansen vertelde me dat ik echt goed was glunderglunder haha.
En ik had dus hoge cijfers:)
mja dansen als jurysport kan je zelfvertrouwen ook een boost geven (of juist ongenadig onderuit halen) juist omdat je jezelf echt moet laten zien tijdens een dans. Iets waar ik met tijden ook nog moeite mee heb. Maar door zulke complimenten en enthousiast publiek, is het heerlijk.op zo'n moment geniet ik ongegeneerd van de aandacht (ze moesten me thuis eens zien zitten af & toe haha)
en dan ik weer ademloos kijken naar de echt goede dansers pfff lat blijft maar omhooggaan :-S
Degene die dat wel zegt hier is gewaarschuwd ^^
ik ben zo blij te lezen dat iedereen zelfs op een wat mindere dag iets positiefs over zijn/haar lijf kan zeggen. Ik heb vandaag weer een heerlijke zelfvertrouwen-boost gehad op de dansvloer; een jurylid van het afdansen vertelde me dat ik echt goed was glunderglunder haha.
En ik had dus hoge cijfers:)
mja dansen als jurysport kan je zelfvertrouwen ook een boost geven (of juist ongenadig onderuit halen) juist omdat je jezelf echt moet laten zien tijdens een dans. Iets waar ik met tijden ook nog moeite mee heb. Maar door zulke complimenten en enthousiast publiek, is het heerlijk.op zo'n moment geniet ik ongegeneerd van de aandacht (ze moesten me thuis eens zien zitten af & toe haha)
en dan ik weer ademloos kijken naar de echt goede dansers pfff lat blijft maar omhooggaan :-S
donderdag 1 juli 2010 om 08:04
Zolang je niet beseft dat gezondheid nummer 1 is ben je altijd wel ergens ontevreden over, dat is heel menselijk.
Meestal als je dat niet beseft ben je er niet mee in aanraking geweest en dat is alleen maar heel erg fijn.
Sommige mensen zijn heel tevreden terwijl het bij mij iets oproept: doe er iets aan, en soms zijn mensen heel ontevreden en denk ik: wat klets jij nou??
It is all in the eyes of the beholder en dat is de kunst.
En lekker elkaar laten, ook zo fijn.
Meestal als je dat niet beseft ben je er niet mee in aanraking geweest en dat is alleen maar heel erg fijn.
Sommige mensen zijn heel tevreden terwijl het bij mij iets oproept: doe er iets aan, en soms zijn mensen heel ontevreden en denk ik: wat klets jij nou??
It is all in the eyes of the beholder en dat is de kunst.
En lekker elkaar laten, ook zo fijn.
donderdag 1 juli 2010 om 08:10
Fijn om te zien dat veel mensen ook happy zijn met hun eigen lichaam!
Soms kan ik ook doemdenken, maar dan bedenk ik dat ik mooie ogen en gezicht heb (ondanks de grote porieen) en dik, mooi vallend haar. Tevens mag ik niet klagen over mijn rug, schouders en sleutelbenen. En ondanks maatje 40 geen dikke flubberbuik.
Ik blijf even meelezen, heel leuk topic dit!
Soms kan ik ook doemdenken, maar dan bedenk ik dat ik mooie ogen en gezicht heb (ondanks de grote porieen) en dik, mooi vallend haar. Tevens mag ik niet klagen over mijn rug, schouders en sleutelbenen. En ondanks maatje 40 geen dikke flubberbuik.
Ik blijf even meelezen, heel leuk topic dit!
donderdag 1 juli 2010 om 08:15
Ik ben gematigd blij met mijn lichaam
Ik ben blij met mijn gezondheid, die dus wel goed is op dit moment, ik ben blij met mijn ogen en mijn borsten, ik ben minder blij met mijn buik en kont en mijn houding (ik zie mezelf wel eens in de spiegel van de zijkant en dan ziet het er zo raar uit). Maar de mindere punten zijn allemaal punten waar iets aan te doen valt, dus mogelijk ben ik over een half jaar gewoon helemaal happy met mijn lijf
Ik ben blij met mijn gezondheid, die dus wel goed is op dit moment, ik ben blij met mijn ogen en mijn borsten, ik ben minder blij met mijn buik en kont en mijn houding (ik zie mezelf wel eens in de spiegel van de zijkant en dan ziet het er zo raar uit). Maar de mindere punten zijn allemaal punten waar iets aan te doen valt, dus mogelijk ben ik over een half jaar gewoon helemaal happy met mijn lijf
donderdag 1 juli 2010 om 14:53
quote:Power2deBeesies schreef op 01 juli 2010 @ 01:58:
geraldine, niemand hier zal je arrogant vinden overkomen, dit topic is er juist om onszelf (en desgewenst elkaar) eens ongegeneerd van mooie complimenten te voorzien! Dus geneer / verexcuseer je niet, is echt niet nodig!
Degene die dat wel zegt hier is gewaarschuwd ^^
ik ben zo blij te lezen dat iedereen zelfs op een wat mindere dag iets positiefs over zijn/haar lijf kan zeggen. Ik heb vandaag weer een heerlijke zelfvertrouwen-boost gehad op de dansvloer; een jurylid van het afdansen vertelde me dat ik echt goed was glunderglunder haha.
En ik had dus hoge cijfers:)
mja dansen als jurysport kan je zelfvertrouwen ook een boost geven (of juist ongenadig onderuit halen) juist omdat je jezelf echt moet laten zien tijdens een dans. Iets waar ik met tijden ook nog moeite mee heb. Maar door zulke complimenten en enthousiast publiek, is het heerlijk.op zo'n moment geniet ik ongegeneerd van de aandacht (ze moesten me thuis eens zien zitten af & toe haha)
en dan ik weer ademloos kijken naar de echt goede dansers pfff lat blijft maar omhooggaan :-S
Power2deBeesies,weet je wat het is?Ik heb in mijn achterhoofd nog steeds de Nederlandse bescheidenheid gegrifft terwijl ik nog
geen eens Nederlandse ben .En dat jij jezelf niet mooi mag
noemen terwijl het toch onzin is.Gelijk heb je.Ik ben,op baalmomenten na,toch wel tevreden met mijn lijf en uiterlijk.Ja,ik
mag er best zijn.En nu met de zomer wordt mijn lijf nog eens mooi
bruin ook. Weet je dat ik heel blij ben met dit topic?
geraldine, niemand hier zal je arrogant vinden overkomen, dit topic is er juist om onszelf (en desgewenst elkaar) eens ongegeneerd van mooie complimenten te voorzien! Dus geneer / verexcuseer je niet, is echt niet nodig!
Degene die dat wel zegt hier is gewaarschuwd ^^
ik ben zo blij te lezen dat iedereen zelfs op een wat mindere dag iets positiefs over zijn/haar lijf kan zeggen. Ik heb vandaag weer een heerlijke zelfvertrouwen-boost gehad op de dansvloer; een jurylid van het afdansen vertelde me dat ik echt goed was glunderglunder haha.
En ik had dus hoge cijfers:)
mja dansen als jurysport kan je zelfvertrouwen ook een boost geven (of juist ongenadig onderuit halen) juist omdat je jezelf echt moet laten zien tijdens een dans. Iets waar ik met tijden ook nog moeite mee heb. Maar door zulke complimenten en enthousiast publiek, is het heerlijk.op zo'n moment geniet ik ongegeneerd van de aandacht (ze moesten me thuis eens zien zitten af & toe haha)
en dan ik weer ademloos kijken naar de echt goede dansers pfff lat blijft maar omhooggaan :-S
Power2deBeesies,weet je wat het is?Ik heb in mijn achterhoofd nog steeds de Nederlandse bescheidenheid gegrifft terwijl ik nog
geen eens Nederlandse ben .En dat jij jezelf niet mooi mag
noemen terwijl het toch onzin is.Gelijk heb je.Ik ben,op baalmomenten na,toch wel tevreden met mijn lijf en uiterlijk.Ja,ik
mag er best zijn.En nu met de zomer wordt mijn lijf nog eens mooi
bruin ook. Weet je dat ik heel blij ben met dit topic?
donderdag 1 juli 2010 om 15:19
quote:eleonora schreef op 29 juni 2010 @ 21:23:
Ik ben blij dat mijn lieve lijf zo goed meewerkt aan het nieuwe voerregime wat ik er voor bedacht heb en dat nadat ik dat zelfde lijf zoveel jaar min of meer mishandeld heb met mijn eetgedrag.
Maar wat als je nou een keer terugvalt in je oude eetpatroon?
Niet dat ik denk dat dat bij jou het geval is hoor. Maar als ik dit lees, dan denk ik eerst: "Nou ja, zo zou ik het misschien kunnen zien bij mezelf." Alleen daarna denk ik: "Ja, maar wat als het nu misgaat?"
"Er gewoon niet over na denken" is geen optie.
Ik ben blij dat mijn lieve lijf zo goed meewerkt aan het nieuwe voerregime wat ik er voor bedacht heb en dat nadat ik dat zelfde lijf zoveel jaar min of meer mishandeld heb met mijn eetgedrag.
Maar wat als je nou een keer terugvalt in je oude eetpatroon?
Niet dat ik denk dat dat bij jou het geval is hoor. Maar als ik dit lees, dan denk ik eerst: "Nou ja, zo zou ik het misschien kunnen zien bij mezelf." Alleen daarna denk ik: "Ja, maar wat als het nu misgaat?"
"Er gewoon niet over na denken" is geen optie.
Liever elitair dan een pauper!
donderdag 1 juli 2010 om 17:55
Ik val nu al drie maanden niet terug in mijn oude eetpatroon (voor mij extreem lang en dat zonder professionals om te helpen o.i.d.). Mijn huidige eetpatroon geeft me plenty ruimte om ook eventueel eens een minder ultra gezond stuk voeding te proberen en ik heb nu ook geleerd dat áls ik eens een keer 'de mist in ga' ik het weer op kan pakken zonder dat ik meteen denk dat alles verloren is.
Het is een manier van denken die vooral heeft postgevat, niet slechts het eten op zich.
Misschien dat dat de reden is dat ik me over dat terugvallen geen zorgen maak. Omdat ik weet dat er dan niets verloren is, wat ik voorheen wel dacht.
Snap je wat ik bedoel?
Het is een manier van denken die vooral heeft postgevat, niet slechts het eten op zich.
Misschien dat dat de reden is dat ik me over dat terugvallen geen zorgen maak. Omdat ik weet dat er dan niets verloren is, wat ik voorheen wel dacht.
Snap je wat ik bedoel?
donderdag 1 juli 2010 om 18:02
donderdag 1 juli 2010 om 18:04
donderdag 1 juli 2010 om 18:08
donderdag 1 juli 2010 om 19:26
quote:Geraldine schreef op 01 juli 2010 @ 18:04:
eleonora,hoe doe je het dan als je zin hebt in iets lekkers?Heb
je een dag per week dat je mag eten wat je wilt of ga je nog af
en toe uit eten?Ik ben hier gewoon benieuwd en vraag het gewoon uit oprechte interesse.Verder doe je het echt goed.Je
bent al 3 maanden bezig.
Voor mij werkt het (wist ik niet over mezelf) om het 'beslismoment' (moment dat je in de supermarkt een zak M&M's in je kar gooit en er pas bij de kassa bij nadenkt dát je dat gedaan hebt) te isoleren.
Ik denk dus goed na bij wat ik wil. Óf ik het wil. Of ik het nodig heb en als ik het écht wil dan neem ik het gewoon.
Maar 9 van de 10 keer wil ik helemaal niet. Is er iets anders. Ben ik moe, ben ik gehaast juist, heb ik stress of ben ik rusteloos. Dan helpt snaaien ook niet. Ik ben gestopt met gedachteloos/onbewust eten en dat maakt het verschil.
Dus, als ik vind dat ik iets kan gaan snoepen dan overleg ik even met mezelf. Ik hou bij wat ik eet en denk na bij wat ik in mijn mond stop. Het gaat me in de eerste plaats om mijn gezondheid trouwens, ik wil mijn lichaam niet meer als kliko gebruiken en alleen al op die manier tegen eten aankijken maakt voor mij een levensgroot verschil.
Maar ik mág dus alles. Ik wil het alleen niet.
En voor mij is het de eerste keer dat ik op die manier naar eten kan kijken.
eleonora,hoe doe je het dan als je zin hebt in iets lekkers?Heb
je een dag per week dat je mag eten wat je wilt of ga je nog af
en toe uit eten?Ik ben hier gewoon benieuwd en vraag het gewoon uit oprechte interesse.Verder doe je het echt goed.Je
bent al 3 maanden bezig.
Voor mij werkt het (wist ik niet over mezelf) om het 'beslismoment' (moment dat je in de supermarkt een zak M&M's in je kar gooit en er pas bij de kassa bij nadenkt dát je dat gedaan hebt) te isoleren.
Ik denk dus goed na bij wat ik wil. Óf ik het wil. Of ik het nodig heb en als ik het écht wil dan neem ik het gewoon.
Maar 9 van de 10 keer wil ik helemaal niet. Is er iets anders. Ben ik moe, ben ik gehaast juist, heb ik stress of ben ik rusteloos. Dan helpt snaaien ook niet. Ik ben gestopt met gedachteloos/onbewust eten en dat maakt het verschil.
Dus, als ik vind dat ik iets kan gaan snoepen dan overleg ik even met mezelf. Ik hou bij wat ik eet en denk na bij wat ik in mijn mond stop. Het gaat me in de eerste plaats om mijn gezondheid trouwens, ik wil mijn lichaam niet meer als kliko gebruiken en alleen al op die manier tegen eten aankijken maakt voor mij een levensgroot verschil.
Maar ik mág dus alles. Ik wil het alleen niet.
En voor mij is het de eerste keer dat ik op die manier naar eten kan kijken.
donderdag 1 juli 2010 om 19:52
donderdag 1 juli 2010 om 20:05
quote:eleonora schreef op 01 juli 2010 @ 17:55:
Ik val nu al drie maanden niet terug in mijn oude eetpatroon (voor mij extreem lang en dat zonder professionals om te helpen o.i.d.). Mijn huidige eetpatroon geeft me plenty ruimte om ook eventueel eens een minder ultra gezond stuk voeding te proberen en ik heb nu ook geleerd dat áls ik eens een keer 'de mist in ga' ik het weer op kan pakken zonder dat ik meteen denk dat alles verloren is.
Het is een manier van denken die vooral heeft postgevat, niet slechts het eten op zich.
Misschien dat dat de reden is dat ik me over dat terugvallen geen zorgen maak. Omdat ik weet dat er dan niets verloren is, wat ik voorheen wel dacht.
Snap je wat ik bedoel?
Ja, ik snap wat je bedoelt, maar toch... nee, ja, nee, ja, nee
Laten we zeggen dat ik het op 'micro-niveau' ook zo voel: bijvoorbeeld de periode van een week, een maand, misschien zelfs een jaar. Maar de rest van mijn leven? Nee, zeker niet.
Ik ga je topic nog maar een keer lezen denk ik; ik vond sommige dingen te confronterend en toen ben ik er maar mee opgehouden.
Ik val nu al drie maanden niet terug in mijn oude eetpatroon (voor mij extreem lang en dat zonder professionals om te helpen o.i.d.). Mijn huidige eetpatroon geeft me plenty ruimte om ook eventueel eens een minder ultra gezond stuk voeding te proberen en ik heb nu ook geleerd dat áls ik eens een keer 'de mist in ga' ik het weer op kan pakken zonder dat ik meteen denk dat alles verloren is.
Het is een manier van denken die vooral heeft postgevat, niet slechts het eten op zich.
Misschien dat dat de reden is dat ik me over dat terugvallen geen zorgen maak. Omdat ik weet dat er dan niets verloren is, wat ik voorheen wel dacht.
Snap je wat ik bedoel?
Ja, ik snap wat je bedoelt, maar toch... nee, ja, nee, ja, nee
Laten we zeggen dat ik het op 'micro-niveau' ook zo voel: bijvoorbeeld de periode van een week, een maand, misschien zelfs een jaar. Maar de rest van mijn leven? Nee, zeker niet.
Ik ga je topic nog maar een keer lezen denk ik; ik vond sommige dingen te confronterend en toen ben ik er maar mee opgehouden.
Liever elitair dan een pauper!
donderdag 1 juli 2010 om 23:29
Voor de rest van je leven kun je geen beslissingen nemen. Je kunt je wel iets voornemen en je er aan houden. Of dat lukt is een tweede, maar je moet er wel achter staan, anders heeft het überhaupt geen zin.
Voor mij is er iets veranderd, omdat ik me nu realiseer dat de manier waarop ik eet aangeleerd gedrag is, dat kan ik dus ook weer afleren. Dat zal niet zonder slag of stoot gaan maar ik geloof er in, want ik voel dat het zo is. Nu.
Hoe dat over vijf jaar is weet ik natuurlijk niet. Wat ik wel weet is dat ik niet meer weg kan lopen voor allerlei excuses en zogenaamde blinde vlekken.
Het is niet de schuld van mijn lichaam dat mijn gewicht uit de hand liep. Het is de 'schuld' (even een groot woord gebruiken om het duidelijk te maken) van mijn verstand en als ik dat verstand op een andere manier inzet, door het te prikkelen en me bewust te zijn van mijn eigen gedrag, dan is een ommekeer mogelijk.
Althans dat geldt voor mij merk ik nu.
Voor mij is er iets veranderd, omdat ik me nu realiseer dat de manier waarop ik eet aangeleerd gedrag is, dat kan ik dus ook weer afleren. Dat zal niet zonder slag of stoot gaan maar ik geloof er in, want ik voel dat het zo is. Nu.
Hoe dat over vijf jaar is weet ik natuurlijk niet. Wat ik wel weet is dat ik niet meer weg kan lopen voor allerlei excuses en zogenaamde blinde vlekken.
Het is niet de schuld van mijn lichaam dat mijn gewicht uit de hand liep. Het is de 'schuld' (even een groot woord gebruiken om het duidelijk te maken) van mijn verstand en als ik dat verstand op een andere manier inzet, door het te prikkelen en me bewust te zijn van mijn eigen gedrag, dan is een ommekeer mogelijk.
Althans dat geldt voor mij merk ik nu.
vrijdag 2 juli 2010 om 00:23
bergje, je hebt helemaal gelijk. Daarom: extra genieten van die goeie buien!
eleonora, je slaat echt de spijker op z'n kop. Ik eet ook (redelijk) gezond omdat ik veel van mijn lijf verg qua sport. Maar tegelijk rook ik nog steeds. Ik ben vaak zo boos op mezelf daarom. Ik weet dondersgoed dat ik moet stoppen, maar de 'rebel' in mij gunt mezelf die ontspanning (ik blow ook regelmatig).
Denk dat dat vooral komt door de verwachtingsvolle omgeving sinds mijn vroegste jeugd. ("zie je wel, ik ben eigenlijk hartstikke slecht" oid) -- dan is het minder erg als je de verwachtingen niet allemaal waarmaakt.
Maar met eten (en snoepen!) heb ik een goede verstandhouding. Ik vind vooral fruit erg lekker, en hou niet van vette snacks en taart sla ik meestal ook af. De kaasjes, toastjes en tapas daarentegen... Haha die overleven het niet lang met mij in de buurt (behalve als het zoals nu, zo heet is)
petje af voor al diegenen hier die zo op de goede weg zijn met afvallen. Ik ben voor mezelf vooral blij dat dat nou net niet mijn moeilijkheid is. Ik was een mollig kind, maar vanaf 14 kreeg ik een taille en heupen (borsten is moeder natuur bij mij iets minder scheutig mee geweest -een bescheiden b-cupje). Door dansen is alles een stuk strakker geworden, die taille is mijn unique selling point hihi ben er zo trots op hoewel mijn buik best strakker zou mogen, en ik vind mijn knieen niet zo mooi. De rest van mijn benen wel overigens hoezo met een vergrootglas naar je lijf kijken??
Proberen jullie ook weleens om de lat minder hoog te leggen? Ik probeer vooral om realistische, haalbare doelen te stellen. En in het dagelijks leven zoveel mogelijk te genieten
welterusten, of zal ik zeggen, goedemorgen!
eleonora, je slaat echt de spijker op z'n kop. Ik eet ook (redelijk) gezond omdat ik veel van mijn lijf verg qua sport. Maar tegelijk rook ik nog steeds. Ik ben vaak zo boos op mezelf daarom. Ik weet dondersgoed dat ik moet stoppen, maar de 'rebel' in mij gunt mezelf die ontspanning (ik blow ook regelmatig).
Denk dat dat vooral komt door de verwachtingsvolle omgeving sinds mijn vroegste jeugd. ("zie je wel, ik ben eigenlijk hartstikke slecht" oid) -- dan is het minder erg als je de verwachtingen niet allemaal waarmaakt.
Maar met eten (en snoepen!) heb ik een goede verstandhouding. Ik vind vooral fruit erg lekker, en hou niet van vette snacks en taart sla ik meestal ook af. De kaasjes, toastjes en tapas daarentegen... Haha die overleven het niet lang met mij in de buurt (behalve als het zoals nu, zo heet is)
petje af voor al diegenen hier die zo op de goede weg zijn met afvallen. Ik ben voor mezelf vooral blij dat dat nou net niet mijn moeilijkheid is. Ik was een mollig kind, maar vanaf 14 kreeg ik een taille en heupen (borsten is moeder natuur bij mij iets minder scheutig mee geweest -een bescheiden b-cupje). Door dansen is alles een stuk strakker geworden, die taille is mijn unique selling point hihi ben er zo trots op hoewel mijn buik best strakker zou mogen, en ik vind mijn knieen niet zo mooi. De rest van mijn benen wel overigens hoezo met een vergrootglas naar je lijf kijken??
Proberen jullie ook weleens om de lat minder hoog te leggen? Ik probeer vooral om realistische, haalbare doelen te stellen. En in het dagelijks leven zoveel mogelijk te genieten
welterusten, of zal ik zeggen, goedemorgen!
vrijdag 2 juli 2010 om 07:42
Ik ben ook heel blij met mijn lijf. Ik heb sterke armen en benen en mijn lijf heeft de kracht van een mijnwerker. De rest van mijn lijf is strak en mooi en ik zorg er goed voor! Ik smeer haar dagelijks in en geef het goede voeding. Daarnaast blijf ik veel in beweging want dat vindt mijn lijf lekker.
Waar ik wel van baal is dat ik rook. Ik doe op deze manier geweld aan mijn lijf aan waar ik niet zo trots op ben. Ik hoop binnenkort te stoppen.
Waar ik wel van baal is dat ik rook. Ik doe op deze manier geweld aan mijn lijf aan waar ik niet zo trots op ben. Ik hoop binnenkort te stoppen.
vrijdag 2 juli 2010 om 09:40
quote:driewieler schreef op 02 juli 2010 @ 07:42:
Ik ben ook heel blij met mijn lijf. Ik heb sterke armen en benen en mijn lijf heeft de kracht van een mijnwerker. De rest van mijn lijf is strak en mooi en ik zorg er goed voor! Ik smeer haar dagelijks in en geef het goede voeding. Daarnaast blijf ik veel in beweging want dat vindt mijn lijf lekker.
Waar ik wel van baal is dat ik rook. Ik doe op deze manier geweld aan mijn lijf aan waar ik niet zo trots op ben. Ik hoop binnenkort te stoppen.
Vind ik zó mooi wat je schrijft. Ontroerend gewoon.
Dat is precies wat veel mensen die niet van hun lijf houden of een verstoorde verhouding met eten hebben missen, dát gevoel, van liefde voor het lichaam wat je draagt, wat bij je hoort. Bij veel mensen staat dat lijf juist een eind van ze af, terwijl ze er wel in wonen.
Wat jij schrijft, dat ben ik aan het leren.
Ik ben ook heel blij met mijn lijf. Ik heb sterke armen en benen en mijn lijf heeft de kracht van een mijnwerker. De rest van mijn lijf is strak en mooi en ik zorg er goed voor! Ik smeer haar dagelijks in en geef het goede voeding. Daarnaast blijf ik veel in beweging want dat vindt mijn lijf lekker.
Waar ik wel van baal is dat ik rook. Ik doe op deze manier geweld aan mijn lijf aan waar ik niet zo trots op ben. Ik hoop binnenkort te stoppen.
Vind ik zó mooi wat je schrijft. Ontroerend gewoon.
Dat is precies wat veel mensen die niet van hun lijf houden of een verstoorde verhouding met eten hebben missen, dát gevoel, van liefde voor het lichaam wat je draagt, wat bij je hoort. Bij veel mensen staat dat lijf juist een eind van ze af, terwijl ze er wel in wonen.
Wat jij schrijft, dat ben ik aan het leren.
vrijdag 2 juli 2010 om 18:25
quote:eleonora schreef op 01 juli 2010 @ 19:26:
[...]
Voor mij werkt het (wist ik niet over mezelf) om het 'beslismoment' (moment dat je in de supermarkt een zak M&M's in je kar gooit en er pas bij de kassa bij nadenkt dát je dat gedaan hebt) te isoleren.
Ik denk dus goed na bij wat ik wil. Óf ik het wil. Of ik het nodig heb en als ik het écht wil dan neem ik het gewoon.
Maar 9 van de 10 keer wil ik helemaal niet. Is er iets anders. Ben ik moe, ben ik gehaast juist, heb ik stress of ben ik rusteloos. Dan helpt snaaien ook niet. Ik ben gestopt met gedachteloos/onbewust eten en dat maakt het verschil.
Dus, als ik vind dat ik iets kan gaan snoepen dan overleg ik even met mezelf. Ik hou bij wat ik eet en denk na bij wat ik in mijn mond stop. Het gaat me in de eerste plaats om mijn gezondheid trouwens, ik wil mijn lichaam niet meer als kliko gebruiken en alleen al op die manier tegen eten aankijken maakt voor mij een levensgroot verschil.
Maar ik mág dus alles. Ik wil het alleen niet.
En voor mij is het de eerste keer dat ik op die manier naar eten kan kijken.
Hoi Eleonora,hartstikke bedankt voor je uitgebreide antwoord!Ik vind het superknap van je dat het je gelukt is om op deze manier
naar eten te kijken.Dat was vast heel moeilijk.En goed dat je eten
niet meer als klikko of beloning of andere gevoelens gebruikt maar
erover nadenkt of je het ook echt wilt.En verder ook goed dat het
niet zo is dat je niets lekkers meer mag.Ik neem aan dat genieten
van eten nu ook beter lukt dan voorheen.Hoe ver ben je met je
gewicht en hoeveel heb je nog te gaan?Ik blijf in ieder geval voor je
duimen.
[...]
Voor mij werkt het (wist ik niet over mezelf) om het 'beslismoment' (moment dat je in de supermarkt een zak M&M's in je kar gooit en er pas bij de kassa bij nadenkt dát je dat gedaan hebt) te isoleren.
Ik denk dus goed na bij wat ik wil. Óf ik het wil. Of ik het nodig heb en als ik het écht wil dan neem ik het gewoon.
Maar 9 van de 10 keer wil ik helemaal niet. Is er iets anders. Ben ik moe, ben ik gehaast juist, heb ik stress of ben ik rusteloos. Dan helpt snaaien ook niet. Ik ben gestopt met gedachteloos/onbewust eten en dat maakt het verschil.
Dus, als ik vind dat ik iets kan gaan snoepen dan overleg ik even met mezelf. Ik hou bij wat ik eet en denk na bij wat ik in mijn mond stop. Het gaat me in de eerste plaats om mijn gezondheid trouwens, ik wil mijn lichaam niet meer als kliko gebruiken en alleen al op die manier tegen eten aankijken maakt voor mij een levensgroot verschil.
Maar ik mág dus alles. Ik wil het alleen niet.
En voor mij is het de eerste keer dat ik op die manier naar eten kan kijken.
Hoi Eleonora,hartstikke bedankt voor je uitgebreide antwoord!Ik vind het superknap van je dat het je gelukt is om op deze manier
naar eten te kijken.Dat was vast heel moeilijk.En goed dat je eten
niet meer als klikko of beloning of andere gevoelens gebruikt maar
erover nadenkt of je het ook echt wilt.En verder ook goed dat het
niet zo is dat je niets lekkers meer mag.Ik neem aan dat genieten
van eten nu ook beter lukt dan voorheen.Hoe ver ben je met je
gewicht en hoeveel heb je nog te gaan?Ik blijf in ieder geval voor je
duimen.
vrijdag 2 juli 2010 om 21:26
