Lijf & Lijn
alle pijlers
Borstvergroting voor of na een zwangerschap?
donderdag 28 juni 2018 om 18:02
Hallo meiden,
Ik wil al jaaaaren een borstvergroting; mijn lichaam is gewoon niet in verhouding wat dat betreft, en ik ben er echt onzeker over. Ik zal zoiets alleen doen na veel onderzoek, nadenken en het echt zeker te weten. Inmiddels weet ik het jaren zeker dát ik het wil doen, alleen nog niet wanneer.
In eerste instantie heb ik altijd bedacht dat ik zoiets ná een zwangerschap en borstvoedingsperiode zou willen doen. Maar nu wil het dat ik inmiddels 31 ben, geen rammelende eierstokken heb en ik het krijgen van kinderen gewoon niet op korte termijn zie gebeuren. En wie weet gebeurt het wel helemaal nooit.
Ik zit er dus aan te denken om dat hele borstvergrotingsavontuur aan te gaan zonder te wachten op een eventuele zwangerschap/borstvoeding.
Nu ben ik dus benieuwd naar ervaringen van anderen; hebben jullie een borstvergroting ondergaan voor of na een zwangerschap? Indien voor de zwangerschap; heb je borstvoeding kunnen geven? En zijn je borsten veranderd? Vond je het resultaat na de zwangerschap nog mooi genoeg, of heb je nogmaals een borstvergroting (willen) ondergaan?
Wat zou je mij aanraden..toch nog (misschien heel wat jaren) wachten? Of is het geen big deal, en is een borstvergroting prima te doen voor een zwangerschap?
(Even ter verduidelijking; ik heb meerdere keren gelezen dat een borstvergroting het geven van borstvoeding kan belemmeren omdat er melkklieren o.i.d. doorgesneden/beschadigd kunnen worden tijdens een borstvergroting. Ook veranderen je borsten natuurlijk door een zwangerschap en het geven van borstvoeding. Is het dan niet 'zonde' van het geld en het genezingsproces van een borstvergroting, als het er na een zwangerschap niet meer mooi uitziet, en je het liefst weer opnieuw onder het mes wilt? Dit zijn de 2 hoofdredenen waarom ik twijfel over het gewoon nu ondergaan van een borstvergroting, of toch het af te wachten tot na een eventuele zwangerschap.)
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ik wil al jaaaaren een borstvergroting; mijn lichaam is gewoon niet in verhouding wat dat betreft, en ik ben er echt onzeker over. Ik zal zoiets alleen doen na veel onderzoek, nadenken en het echt zeker te weten. Inmiddels weet ik het jaren zeker dát ik het wil doen, alleen nog niet wanneer.
In eerste instantie heb ik altijd bedacht dat ik zoiets ná een zwangerschap en borstvoedingsperiode zou willen doen. Maar nu wil het dat ik inmiddels 31 ben, geen rammelende eierstokken heb en ik het krijgen van kinderen gewoon niet op korte termijn zie gebeuren. En wie weet gebeurt het wel helemaal nooit.
Ik zit er dus aan te denken om dat hele borstvergrotingsavontuur aan te gaan zonder te wachten op een eventuele zwangerschap/borstvoeding.
Nu ben ik dus benieuwd naar ervaringen van anderen; hebben jullie een borstvergroting ondergaan voor of na een zwangerschap? Indien voor de zwangerschap; heb je borstvoeding kunnen geven? En zijn je borsten veranderd? Vond je het resultaat na de zwangerschap nog mooi genoeg, of heb je nogmaals een borstvergroting (willen) ondergaan?
Wat zou je mij aanraden..toch nog (misschien heel wat jaren) wachten? Of is het geen big deal, en is een borstvergroting prima te doen voor een zwangerschap?
(Even ter verduidelijking; ik heb meerdere keren gelezen dat een borstvergroting het geven van borstvoeding kan belemmeren omdat er melkklieren o.i.d. doorgesneden/beschadigd kunnen worden tijdens een borstvergroting. Ook veranderen je borsten natuurlijk door een zwangerschap en het geven van borstvoeding. Is het dan niet 'zonde' van het geld en het genezingsproces van een borstvergroting, als het er na een zwangerschap niet meer mooi uitziet, en je het liefst weer opnieuw onder het mes wilt? Dit zijn de 2 hoofdredenen waarom ik twijfel over het gewoon nu ondergaan van een borstvergroting, of toch het af te wachten tot na een eventuele zwangerschap.)
Alvast bedankt voor jullie reacties!
donderdag 28 juni 2018 om 18:47
Ik heb geen borstvergroting ondergaan, maar mijn borsten zijn wel veranderd na de zwangerschap en borstvoeding geven. Ze waren altijd heel mooi vol, maar dat is toch echt wel minder geworden. Ze waren in de zwangerschap ook echt wel gegroeid. Ik denk dat de kans best aanwezig is dat je na zwangerschap en borstvoeding weer ontevreden bent. Aan de andere kant vind ikzelf mijn eigen uiterlijk absoluut onbelangrijker sinds ik moeder ben. Ik ben vooral nog blijer met het functioneren van mijn lijf, dus wellicht dat jij dat ook hebt na de zwangerschap en dan maakt het je misschien minder uit. Als je het dan ervoor laat doen dan ben je wellicht een aantal jaar heel blij met het resultaat.
Een vriendin van mij heeft haar borsten een aantal jaar geleden laten vergroten en het herstel viel haar flink tegen. Zij had echt veel pijn.
Een vriendin van mij heeft haar borsten een aantal jaar geleden laten vergroten en het herstel viel haar flink tegen. Zij had echt veel pijn.
donderdag 28 juni 2018 om 18:53
Eens.
Ik heb het drie jaar na mijn zwangerschap gedaan. Vóór de zwangerschap waren mijn borsten klein en mooi, daarna klein en lelijk (je weet wel, zo leeg aan de bovenkant, twee skischansjes)
Altijd erg blij mee geweest. Nu, jaren en kilo's later (door de jaren heen een kilo of acht aangekomen, geen ramp of zo, maar niet meer zo super slank als vroeger ) is er daardoor nog een cupmaat bij gekomen. Kortom, ik had een slappe B, toen een pronte C en inmiddels een volle D.
Echter nog steeds mooi in verhouding, dus ik ben er nog steeds heel blij mee.
donderdag 28 juni 2018 om 18:59
donderdag 28 juni 2018 om 19:01
Ik heb een borstvergroting ondergaan na twee zwangerschappen. Ik had altijd al kleine borsten, maar na de zwangerschappen waren er enkel twee lege theezakjes over. Ik vond het vreselijk.
Ik heb echter nooit kunnen wennen aan mijn 'nieuwe' borsten. Het voelde altijd alsof ik ze te leen had (en dat is ook zo, de implantaten gaan maximaal zo'n 15 jaar mee). Het zag er nep uit, ik had nog steeds niet mijn droom decolleté met zo'n cleavage die ik wenste. Ze stonden sterk uit elkaar en je zag gewoon de rand van de implantaat onder mijn huid, met rare deuken aan de zijkant.
Het zat ook niet lekker, voelde altijd koud aan, ik kon niet lekker op mijn buik liggen en waar ik vroeger inderdaad mijn heupen te breed vond en mijn borsten te klein, vond ik nu het zwaartepunt juist veel te veel op de bovenkant liggen. Leuke bloesjes die eerder goed stonden, waren nu ordinair.
Toen kreeg ik ook nog onverklaarbare lichamelijke klachten (tip: lees je in over de klachten die siliconen kunnen geven, zie bijv. meldpuntklachtensiliconen.com.)Kort verhaal lang: ik heb ze laten verwijderen, dit was een vreselijke en traumatische operatie, waarbij ik veel bloed verloor en ik maanden heb moeten herstellen (mentaal is dat nog steeds niet klaar, het was enorm beangstigend). Mijn borst is grotendeels ongevoelig geworden en dat gaat nooit meer over.
Uiteindelijk bleken mijn klachten veroorzaakt te worden door een burnout. Ik wist op dat moment wel dat de klachten ook een andere oorzaak konden hebben, maar ik had geen vertrouwen meer in mijn siliconen en wilde er sowieso vanaf. Ik weet nog steeds niet welke bijdrage het heeft geleverd aan mijn klachten want dat is niet te meten.
Ik heb nu weer mijn oude, vertrouwde theezakjes. Ze zijn nog heel aardig uit te strijd gekomen en niet meer moeders mooiste, maar ik ben er gelukkig mee, want het zijn MIJN borsten en ze horen bij mij. Als ik het over kon doen had ik het nooit gedaan. Ik wilde perfect zijn en mooie borsten hebben.
Zegt niets over jouw keuze. Die moet je zelf maken. Maar dit is mijn verhaal.
Overigens, borstvoeding geven vond ik één van de meest intieme, mooiste en liefdevolle ervaringen in mijn leven. Dat zal per persoon verschillen, maar voor mij was het zo. Ik weet wel dat je na een borstvergroting op zich nog borstvoeding kunt geven, maar dit schijnt wel moeizamer te zijn, en er zijn ook vermoedens dat je het 'siliconen-gif' op die manier kunt doorgeven aan je baby. Ik weet niet of het waar is, maar ben blij dat ik zelf het risico niet gelopen heb.
Ik wens je heel veel wijsheid met je keuze.
Ik heb echter nooit kunnen wennen aan mijn 'nieuwe' borsten. Het voelde altijd alsof ik ze te leen had (en dat is ook zo, de implantaten gaan maximaal zo'n 15 jaar mee). Het zag er nep uit, ik had nog steeds niet mijn droom decolleté met zo'n cleavage die ik wenste. Ze stonden sterk uit elkaar en je zag gewoon de rand van de implantaat onder mijn huid, met rare deuken aan de zijkant.
Het zat ook niet lekker, voelde altijd koud aan, ik kon niet lekker op mijn buik liggen en waar ik vroeger inderdaad mijn heupen te breed vond en mijn borsten te klein, vond ik nu het zwaartepunt juist veel te veel op de bovenkant liggen. Leuke bloesjes die eerder goed stonden, waren nu ordinair.
Toen kreeg ik ook nog onverklaarbare lichamelijke klachten (tip: lees je in over de klachten die siliconen kunnen geven, zie bijv. meldpuntklachtensiliconen.com.)Kort verhaal lang: ik heb ze laten verwijderen, dit was een vreselijke en traumatische operatie, waarbij ik veel bloed verloor en ik maanden heb moeten herstellen (mentaal is dat nog steeds niet klaar, het was enorm beangstigend). Mijn borst is grotendeels ongevoelig geworden en dat gaat nooit meer over.
Uiteindelijk bleken mijn klachten veroorzaakt te worden door een burnout. Ik wist op dat moment wel dat de klachten ook een andere oorzaak konden hebben, maar ik had geen vertrouwen meer in mijn siliconen en wilde er sowieso vanaf. Ik weet nog steeds niet welke bijdrage het heeft geleverd aan mijn klachten want dat is niet te meten.
Ik heb nu weer mijn oude, vertrouwde theezakjes. Ze zijn nog heel aardig uit te strijd gekomen en niet meer moeders mooiste, maar ik ben er gelukkig mee, want het zijn MIJN borsten en ze horen bij mij. Als ik het over kon doen had ik het nooit gedaan. Ik wilde perfect zijn en mooie borsten hebben.
Zegt niets over jouw keuze. Die moet je zelf maken. Maar dit is mijn verhaal.
Overigens, borstvoeding geven vond ik één van de meest intieme, mooiste en liefdevolle ervaringen in mijn leven. Dat zal per persoon verschillen, maar voor mij was het zo. Ik weet wel dat je na een borstvergroting op zich nog borstvoeding kunt geven, maar dit schijnt wel moeizamer te zijn, en er zijn ook vermoedens dat je het 'siliconen-gif' op die manier kunt doorgeven aan je baby. Ik weet niet of het waar is, maar ben blij dat ik zelf het risico niet gelopen heb.
Ik wens je heel veel wijsheid met je keuze.
donderdag 28 juni 2018 om 19:13
Ik vraag me af waarom je iets on hold zou zetten dat je heel graag wilt en waar je goed over nagedacht hebt voor iets anders waarvan je denkt dat het misschien ooit in de toekomst nog wel eens zou kunnen gebeuren maar misschien ook wel niet. Als je nou een concreet plan voor een zwangerschap zou hebben lijkt het me logisch dat je even wacht.
donderdag 28 juni 2018 om 19:32
Ik zou het nu doen. je hebt geen rammelende eierstokken en je komt niet over alsof je heel graag kinderen wil. Wel zou ik kijken of je een kliniek kunt vinden die hydrogel implantaten gebruikt.
"Borstvergroting met hydrogel-implantaten (bijv. van Monobloc)
Een borstvergroting met een hydrogel-implantaat is een ander alternatief voor ‘siliconenborsten’. Een hydrogel-implantaat bestaat net als een saline-implantaat uit een wateroplossing. Bij het hydrogel-implantaat is de oplossing echter tot een gel gemaakt met behulp van een verdikkingsmiddel. Deze implantaten lijken daarom erg op siliconen-implantaten, maar met het grote voordeel dat het vulmiddel biologisch afbreekbaar is en geen allergische klachten geeft.
Door de gel-achtige substantie benaderd een borstvergroting met een hydrogel-implantaat de ‘look-and-feel’ van een borstvergroting met siliconen-implantaten. Bovendien blijft er een kleiner litteken achter na een vergroting met een hydrogel-implantaat en is de kans op kapselcontractie (het ongewenst samentrekken van weefsel rond het implantaat) vele malen kleiner (5% bij siliconen en 0,8% bij hydrogelimplantaten van het merk Monobloc).
Als grootste nadeel van deze implantaten wordt genoemd dat de kans op een spontane ruptuur (scheuring van het implantaat) groter is dan bij siliconen-implantaten. De problemen bij een ruptuur zijn echter klein, omdat de inhoud biologisch afbreekbaar is. Bovendien kan een prothese onder lokale narcose binnen 20 minuten worden vervangen."
https://sites.google.com/site/klachtens ... mplantaten
"Borstvergroting met hydrogel-implantaten (bijv. van Monobloc)
Een borstvergroting met een hydrogel-implantaat is een ander alternatief voor ‘siliconenborsten’. Een hydrogel-implantaat bestaat net als een saline-implantaat uit een wateroplossing. Bij het hydrogel-implantaat is de oplossing echter tot een gel gemaakt met behulp van een verdikkingsmiddel. Deze implantaten lijken daarom erg op siliconen-implantaten, maar met het grote voordeel dat het vulmiddel biologisch afbreekbaar is en geen allergische klachten geeft.
Door de gel-achtige substantie benaderd een borstvergroting met een hydrogel-implantaat de ‘look-and-feel’ van een borstvergroting met siliconen-implantaten. Bovendien blijft er een kleiner litteken achter na een vergroting met een hydrogel-implantaat en is de kans op kapselcontractie (het ongewenst samentrekken van weefsel rond het implantaat) vele malen kleiner (5% bij siliconen en 0,8% bij hydrogelimplantaten van het merk Monobloc).
Als grootste nadeel van deze implantaten wordt genoemd dat de kans op een spontane ruptuur (scheuring van het implantaat) groter is dan bij siliconen-implantaten. De problemen bij een ruptuur zijn echter klein, omdat de inhoud biologisch afbreekbaar is. Bovendien kan een prothese onder lokale narcose binnen 20 minuten worden vervangen."
https://sites.google.com/site/klachtens ... mplantaten
“Don’t look back – you’re not going that way.”
donderdag 28 juni 2018 om 19:34
Ja precies, zo denk ik er meestal ook over. Ik ben alleen bang achteraf spijt te krijgen, als ik dan bijv door 'mijn eigen schuld' geen borstvoeding zou kunnen geven wanneer er wel kinderen zouden komen..zeeuwsmeisje1981 schreef: ↑28-06-2018 19:13Ik vraag me af waarom je iets on hold zou zetten dat je heel graag wilt en waar je goed over nagedacht hebt voor iets anders waarvan je denkt dat het misschien ooit in de toekomst nog wel eens zou kunnen gebeuren maar misschien ook wel niet. Als je nou een concreet plan voor een zwangerschap zou hebben lijkt het me logisch dat je even wacht.
donderdag 28 juni 2018 om 19:37
Wat heftig zeg! Heel erg bedankt voor het delen van je verhaal. Goed te horen dat je nu je eigen borsten weer hebt en je er prettig bij voelt. En wat je over borstvoeding zegt, dat is precies waarom ik het erg zou vinden als ik wel kinderen zou krijgen en ze dan geen borstvoeding zou kunnen geven door 'mijn eigen schuld'.Aureel schreef: ↑28-06-2018 19:01Ik heb een borstvergroting ondergaan na twee zwangerschappen. Ik had altijd al kleine borsten, maar na de zwangerschappen waren er enkel twee lege theezakjes over. Ik vond het vreselijk.
Ik heb echter nooit kunnen wennen aan mijn 'nieuwe' borsten. Het voelde altijd alsof ik ze te leen had (en dat is ook zo, de implantaten gaan maximaal zo'n 15 jaar mee). Het zag er nep uit, ik had nog steeds niet mijn droom decolleté met zo'n cleavage die ik wenste. Ze stonden sterk uit elkaar en je zag gewoon de rand van de implantaat onder mijn huid, met rare deuken aan de zijkant.
Het zat ook niet lekker, voelde altijd koud aan, ik kon niet lekker op mijn buik liggen en waar ik vroeger inderdaad mijn heupen te breed vond en mijn borsten te klein, vond ik nu het zwaartepunt juist veel te veel op de bovenkant liggen. Leuke bloesjes die eerder goed stonden, waren nu ordinair.
Toen kreeg ik ook nog onverklaarbare lichamelijke klachten (tip: lees je in over de klachten die siliconen kunnen geven, zie bijv. meldpuntklachtensiliconen.com.)Kort verhaal lang: ik heb ze laten verwijderen, dit was een vreselijke en traumatische operatie, waarbij ik veel bloed verloor en ik maanden heb moeten herstellen (mentaal is dat nog steeds niet klaar, het was enorm beangstigend). Mijn borst is grotendeels ongevoelig geworden en dat gaat nooit meer over.
Uiteindelijk bleken mijn klachten veroorzaakt te worden door een burnout. Ik wist op dat moment wel dat de klachten ook een andere oorzaak konden hebben, maar ik had geen vertrouwen meer in mijn siliconen en wilde er sowieso vanaf. Ik weet nog steeds niet welke bijdrage het heeft geleverd aan mijn klachten want dat is niet te meten.
Ik heb nu weer mijn oude, vertrouwde theezakjes. Ze zijn nog heel aardig uit te strijd gekomen en niet meer moeders mooiste, maar ik ben er gelukkig mee, want het zijn MIJN borsten en ze horen bij mij. Als ik het over kon doen had ik het nooit gedaan. Ik wilde perfect zijn en mooie borsten hebben.
Zegt niets over jouw keuze. Die moet je zelf maken. Maar dit is mijn verhaal.
Overigens, borstvoeding geven vond ik één van de meest intieme, mooiste en liefdevolle ervaringen in mijn leven. Dat zal per persoon verschillen, maar voor mij was het zo. Ik weet wel dat je na een borstvergroting op zich nog borstvoeding kunt geven, maar dit schijnt wel moeizamer te zijn, en er zijn ook vermoedens dat je het 'siliconen-gif' op die manier kunt doorgeven aan je baby. Ik weet niet of het waar is, maar ben blij dat ik zelf het risico niet gelopen heb.
Ik wens je heel veel wijsheid met je keuze.
Maar ik vraag me dan af, hoelang moet ik nog wachten, totdat er ineens wel eierstokken gaan rammelen, en een kinderwens een concreet plan gaat worden..Dat is een beetje mijn dilemma.
donderdag 28 juni 2018 om 20:06
Ik heb voor mijn zwangerschappen mijn borsten laten vergroten en nu na 2 zwangerschappen zien ze er nog prachtig uit. Ik heb ook allebei mijn kinderen borstvoeding gegeven 7 maanden. Ik heb protheses onder de borstspier, dus mijn klieren waren niet beschadigd. Laat je gewoon goed informeren, en dan zou ik er lekker voor gaan.
donderdag 28 juni 2018 om 20:12
Hoi Knikkebeen,
Je zal hier vast goed over nagedacht hebben maar ik heb ook een borstvergroting laten doen voor mijn zwangerschap. Bij mij zag het er super mooi en natuurlijk uit. Maar binnen een paar maanden kreeg ik ook allerlei vage klachten. Het begon met mijn gewrichten en na een jaar werkte mijn schildklier niet meer goed en was mijn hele immuunsysteem overprikkelt. Het heeft uiteindelijk nog 4 jaar geduurt voor ik ze heb laten verwijderen. Hierdoor ook geen borstvoeding geven.
Mijn advies is neem een kijkje op de https://www.meldpuntklachtensiliconen.com/ voor je beslissing neemt.
Je zal hier vast goed over nagedacht hebben maar ik heb ook een borstvergroting laten doen voor mijn zwangerschap. Bij mij zag het er super mooi en natuurlijk uit. Maar binnen een paar maanden kreeg ik ook allerlei vage klachten. Het begon met mijn gewrichten en na een jaar werkte mijn schildklier niet meer goed en was mijn hele immuunsysteem overprikkelt. Het heeft uiteindelijk nog 4 jaar geduurt voor ik ze heb laten verwijderen. Hierdoor ook geen borstvoeding geven.
Mijn advies is neem een kijkje op de https://www.meldpuntklachtensiliconen.com/ voor je beslissing neemt.
donderdag 28 juni 2018 om 20:14
Heftig! Dankje dat je dit wilt delen. Wanneer heb je een borstvergroting laten doen? En zijn al je klachten weer weg, nu je ze verwijderd hebt?Mick- schreef: ↑28-06-2018 20:12Hoi Knikkebeen,
Je zal hier vast goed over nagedacht hebben maar ik heb ook een borstvergroting laten doen voor mijn zwangerschap. Bij mij zag het er super mooi en natuurlijk uit. Maar binnen een paar maanden kreeg ik ook allerlei vage klachten. Het begon met mijn gewrichten en na een jaar werkte mijn schildklier niet meer goed en was mijn hele immuunsysteem overprikkelt. Het heeft uiteindelijk nog 4 jaar geduurt voor ik ze heb laten verwijderen. Hierdoor ook geen borstvoeding geven.
Mijn advies is neem een kijkje op de https://www.meldpuntklachtensiliconen.com/ voor je beslissing neemt.
donderdag 28 juni 2018 om 20:16
Wat fijn om te lezen! Mijn voorkeur ging al naar onder de borstspier, wat fijn te horen dat jij 'gewoon' borstvoeding hebt kunnen geven! Dankjewel voor je reactie!suckerpunch83 schreef: ↑28-06-2018 20:06Ik heb voor mijn zwangerschappen mijn borsten laten vergroten en nu na 2 zwangerschappen zien ze er nog prachtig uit. Ik heb ook allebei mijn kinderen borstvoeding gegeven 7 maanden. Ik heb protheses onder de borstspier, dus mijn klieren waren niet beschadigd. Laat je gewoon goed informeren, en dan zou ik er lekker voor gaan.
donderdag 28 juni 2018 om 20:31
Ja de meeste klachten wel. Mijn schildklier is behandeld maar daar moet ik mijn leven lang medicatie voor blijven slikken.
Ik was 23 toen ik de borstvergroting heb laten doen. En heb ze voor mijn zwangerschap laten verwijderen. Maar omdat er altijd siliconedeeltjes in je borsten achterblijft geen borstvoeding gegeven.
Ik was 23 toen ik de borstvergroting heb laten doen. En heb ze voor mijn zwangerschap laten verwijderen. Maar omdat er altijd siliconedeeltjes in je borsten achterblijft geen borstvoeding gegeven.
