Lijf & Lijn
alle pijlers
dik(ker) of dun(ner) zijn heeft dat een functie?
woensdag 28 mei 2008 om 12:42
Hoi mede-forummers,
Ik was het boek van Susie Orbach aan het lezen en daarin is een hele oefening gewijd aan het je voorstellen hoe je je voelt als je dikker bent of dunner. Ik deed die oefening en kwam tot de conclusie dat ik me dunner juist erg kwetsbaar voel tegenover meningen van anderen en vooral ook heb ik het gevoel dat mensen dan gaan letten op wat ik eet en me daarop zullen beoordelen. Ik moet dan wel veel eten anders zullen ze me wel een iritant dun iemand vinden.
Als ik me iets dikker voorstelde, voelde ik me steviger want dan valt mijn lijf veel minder op en letten mensen ook minder op je. Uit mijn stevigheid haal ik dan een soort van me op mijn gemak voelen in een gezelschap. Zo van op mijn lijf kunnen ze me tenminste niet afkeuren en hoe meer je eet hoe minder raar mensen je vinden...als je redelijk slank bent.
Oke, dit is dus mijn ervaring, beetje ingewikkelde wel, maar ik ben eigenlijk ook erg benieuwd naar jullie ervaringen/ ideeen hiermee/hierover? Ik vroeg me gewoon af of meer mensen een herkennen dat ze zich op een hoger gewicht in bepaalde sitauties juist comfortabeler voelen of omgekeerd, op een lager gewicht zich juist comfortabeler voelen tov mannen, collega's, vrienden, familie, moeders enzo?
Nou, ik zie wel of er iemand genoeg interesse heeft in dit onderwerp om te willen reageren!
Groetjes KK
Ik was het boek van Susie Orbach aan het lezen en daarin is een hele oefening gewijd aan het je voorstellen hoe je je voelt als je dikker bent of dunner. Ik deed die oefening en kwam tot de conclusie dat ik me dunner juist erg kwetsbaar voel tegenover meningen van anderen en vooral ook heb ik het gevoel dat mensen dan gaan letten op wat ik eet en me daarop zullen beoordelen. Ik moet dan wel veel eten anders zullen ze me wel een iritant dun iemand vinden.
Als ik me iets dikker voorstelde, voelde ik me steviger want dan valt mijn lijf veel minder op en letten mensen ook minder op je. Uit mijn stevigheid haal ik dan een soort van me op mijn gemak voelen in een gezelschap. Zo van op mijn lijf kunnen ze me tenminste niet afkeuren en hoe meer je eet hoe minder raar mensen je vinden...als je redelijk slank bent.
Oke, dit is dus mijn ervaring, beetje ingewikkelde wel, maar ik ben eigenlijk ook erg benieuwd naar jullie ervaringen/ ideeen hiermee/hierover? Ik vroeg me gewoon af of meer mensen een herkennen dat ze zich op een hoger gewicht in bepaalde sitauties juist comfortabeler voelen of omgekeerd, op een lager gewicht zich juist comfortabeler voelen tov mannen, collega's, vrienden, familie, moeders enzo?
Nou, ik zie wel of er iemand genoeg interesse heeft in dit onderwerp om te willen reageren!
Groetjes KK
maandag 2 juni 2008 om 18:37
De afgelopen jaren heb ik gejojoot tussen 60 kilo en honderdplus kilo.
Nooit op deze manier ("heeft dat een functie?") bij stilgestaan. Wel waren de reacties in mijn "slankere" periode overwegend positiever. Toch was ik op geen enkel moment ongelukkig. Sinds 2004 is mijn gewicht redelijk stabiel, alhoewel ik het idee heb dat ik weer aan het aankomen ben (begon met de kerstkilo's). Ik weet het niet zeker want ik heb geen weegschaal. Als het de spuigaten niet uitloopt, vind ik het best.
Moet misschien meer fietsen. En as we speak ben ik fruit aan het eten. Ook verstandig en gezond enzo.
Nooit op deze manier ("heeft dat een functie?") bij stilgestaan. Wel waren de reacties in mijn "slankere" periode overwegend positiever. Toch was ik op geen enkel moment ongelukkig. Sinds 2004 is mijn gewicht redelijk stabiel, alhoewel ik het idee heb dat ik weer aan het aankomen ben (begon met de kerstkilo's). Ik weet het niet zeker want ik heb geen weegschaal. Als het de spuigaten niet uitloopt, vind ik het best.
Moet misschien meer fietsen. En as we speak ben ik fruit aan het eten. Ook verstandig en gezond enzo.
