Lijf & Lijn
alle pijlers
Dik zonder dik te zijn...
zaterdag 17 september 2022 om 21:43
Wederom een artikel in de krant over overgewicht en BMI. Ik krijg er altijd jeuk van en wel hierom:
Ik draag maat 42/44. Ik probeer op te letten wat ik eet en sport drie maal per week. Helaas wegens een vertraagd metabolisme zal ik nooit "heel dun" zijn. Wanneer ik tegen anderen zeg dat ik op de lijn moet letten krijg ik steevast rare blikken.
"Maar jij bent toch niet dik?!"
"Waar is dat voor nodig, je bent toch hartstikke gezond?"
En toch ben ik aldus BMI te dik. Dan val je in de categorie "obesitas". Iedereen die ik dit vertel moet lachen. Gewicht zit gelijk verspreid over mijn lijf, mijn visceraal vet is iets te hoog maar zeker niet rampzalig en ik draag een grote voorgevel mee(is ook vet hé). Ik heb geen absurd hoge spiermassa. Ik ben in balans.
Maar waarom houden we ons dan zo onwijs vast aan iets als BMI? Mijn vriend en ik gaan proberen een kindje te krijgen binnenkort, contact gezocht met huisarts voor info en het eerste wat er komt? Dat u eerst eens even flink moet gaan afvallen, anders wordt u zonder pardon overgedragen aan een gyn en is een ziekenhuisbevalling verplicht...
Wait whut?!
Geen idee wat ik met dit topic wil. Misschien gewoon even mijn ei kwijt. Of kletsen met mensen die hier op dagelijkse basis ook mee dealen? Dunno.
Voor nu een fijne avond en ik ga even een lauw warm glas met gember en citroen naar binnen mikken, las ergens dat dat gezond is...
Ik draag maat 42/44. Ik probeer op te letten wat ik eet en sport drie maal per week. Helaas wegens een vertraagd metabolisme zal ik nooit "heel dun" zijn. Wanneer ik tegen anderen zeg dat ik op de lijn moet letten krijg ik steevast rare blikken.
"Maar jij bent toch niet dik?!"
"Waar is dat voor nodig, je bent toch hartstikke gezond?"
En toch ben ik aldus BMI te dik. Dan val je in de categorie "obesitas". Iedereen die ik dit vertel moet lachen. Gewicht zit gelijk verspreid over mijn lijf, mijn visceraal vet is iets te hoog maar zeker niet rampzalig en ik draag een grote voorgevel mee(is ook vet hé). Ik heb geen absurd hoge spiermassa. Ik ben in balans.
Maar waarom houden we ons dan zo onwijs vast aan iets als BMI? Mijn vriend en ik gaan proberen een kindje te krijgen binnenkort, contact gezocht met huisarts voor info en het eerste wat er komt? Dat u eerst eens even flink moet gaan afvallen, anders wordt u zonder pardon overgedragen aan een gyn en is een ziekenhuisbevalling verplicht...
Wait whut?!
Geen idee wat ik met dit topic wil. Misschien gewoon even mijn ei kwijt. Of kletsen met mensen die hier op dagelijkse basis ook mee dealen? Dunno.
Voor nu een fijne avond en ik ga even een lauw warm glas met gember en citroen naar binnen mikken, las ergens dat dat gezond is...
nolanollie wijzigde dit bericht op 27-09-2022 19:39
1.46% gewijzigd
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
dinsdag 4 oktober 2022 om 15:35
s.v.p. niet quoten
Ik heb niet het hele topic gelezen maar wilde toch even ingaan op de OP middels mijn eigen verhaal.
Ik ben sinds kort toegelaten tot het traject voor een gastric bypass. Al sinds mijn jonge jaren kamp ik met (toen nog matig) overgewicht en heb ik mij tot een jaar geleden een ongeluk gejojood met een marge van ruim 35 kilo (het meest wat ik ooit afgevallen ben met een eiwitshake dieet) en alles daar tussen.
Mijn kindertijd en puberteit stonden bol van de goedbedoelde adviezen over hoe het "gewoon een kwestie was van gezond eten en meer bewegen, tot aan pesterijen, uitsluiting van sport en spel, knorgeluiden langs de kant als ik mijn iets te zware poten onder mijn kont vandaan rende op de estafette, met sportdag op school. Zo ook stam ik uit de tijd dat een actrice als Drew Barrymore (maat 38/40) in de bladen een dikkerdje genoemd werd. Dat was toen ik zelf tussen mijn 16e en 20e een stabiel gezond gewicht had van 72-75 kilo bij een lengte van 1.76. God, wat een mooie meid was ik, alleen, door de sociaal emotionele druk van omgeving en de manier waarop de samenleving en media naar (vrouwen) lichamen keek, vond ik dat totaal niet, ik telde niet mee, want mijn vriendinnen wogen allemaal 55-60 kilo, dat was de norm en moest je streven zijn. Het werd gaandeweg ook het tijdperk van het crash dieet a la minikuur - wie kent het niet - en de stackers. Volgens mij had elk zichzelf respecterend dames of meidenblad wel wekelijks of maandelijks sowieso een nieuw dieet.
Dat gezonde eten en genoeg bewegen, daar zorgde trouwens echt mijn ouders wel voor toen ze er nog invloed op hadden, niet in de minste plaats omdat ik duidelijk (erfelijke) aanleg had tot overgewicht. Wat ook scheelde is dat je in de jaren 70/80 nog niet op elke straathoek een vreetschuur had, laat staan Thuisbezorgd. Het was ook gewoon een hele andere tijd.
Tijdens studie en pas op mezelf wonende is het er ingeslopen: feesten, regelmatig flink aan de wijn, meer onregelmatig eten, ook in de nacht na het werk in de horeca etc. Nog steeds met een bepaalde rem erop maar blijkbaar niet genoeg. Met een zak chips op de bank hangen en dat die dan ongemerkt leeg raakt, nee, dat lukt mij tot op de dag van vandaag niet, dat is er in mijn jeugd zo ingeramd, dat dit zo not done is.
Na het samenwonen en settelen, hop weer een paar kilo erbij. En nee, ik kon het mij eigenlijk niet permitteren, dus dan was het 1 jaar lang de voet wat van de rem, vervolgens weer op dieet etc. Met de wetenschap van nu helemaal niet zo gezond voor je stofwisseling.
Enfin tot zover: ik ben, ondanks verrichte inspanningen af en aan op mijn zwaarst nu. Het heeft even geduurd voordat ik dat zelf kon accepteren want ook ben ik er "zo één" die dik is maar niet dik oogt. Dat vind/vond ik zelf maar dat vindt ook mijn omgeving. Omdat mijn vet goed verdeeld zit, ik een zandloper ben, ik nog gewoon maat 42/44 aan kan, nauwelijks visceraal vet heb, maar langs de meetlat van BMI heb ik gewoon morbide obesitas...BAM, de tranen sprongen in mijn ogen toen ik het voor het eerst zwart op wit zag staan in mijn medisch dossier.
Morbide obesitas, dat klinkt niet aardig of lief, opbeurend of woke, maar wetenschappelijk en diagnostisch gezien, is BMI feitelijk wel het uitgangspunt en de richtlijn, ook al oog ik nog zo stevig en niet dik en duurde het even eer in de term mijn eigen strot uit kreeg.
Afvallen is zeker geen kwestie van "gewoon de knop om" maar ligt met voortschrijdend wetenschappelijk inzicht een stuk complexer als je ook kijkt naar de invloed van darmflora, stresshormonen, stofwisseling, erfelijke aanleg en hormonale disbalans.
Mij is het in elk geval nooit gelukt mijn streefgewicht structureel vast te houden, behalen was nooit een probleem maar werd gaandeweg de jaren moeilijker.
En ja, ik heb inmiddels comorbiditeitsklachten die gerelateerd zijn aan obesitas. En ja, daarnaast kennen we allemaal de mensen die met overgewicht geen hypertensie of andere klachten hebben, ik ken zelfs iemand die de halve marathon loopt ondanks een BMI van 34,2. Net als we allemaal ergens wel een ome Jan hebben gehad die rokend als een ketter 93 is geworden.
Maar wetenschappelijk gezien is overgewicht in de meeste gevallen schadelijk voor je lijf. In elk geval op de lange en middellange termijn, dat zie ik nu aan mijn eigen lijf. Als er nu niets gebeurt heb ik over 15 jaar misschien wel meer klachten, of heb ik diabetes, zit ik in een scootmobiel, weet ik veel.
Ik ben zeker voorstander van een realistischer beeld van mensen in het algemeen, met name als je kijkt naar de media waarbij er gelukkig niet meer zo'n eenheidsworst wordt voorgeschoteld als de afgelopen decennia.
Body Positivity juich ik daarom van harte toe, echter kan het mijns inziens niet zo zijn dat dit in een aantal gevallen inhoudt dat body positivity ongezonde lichamen propageert. Dit staat voor mij los van het stigmatiseren, uitsluiten of weghonen van mensen met overgewicht.
Op dit moment heb ik (gelukkig sporadisch) te maken met mensen die anti gastric bypass zijn, het een gemakkelijke oplossing vinden, een zwaktebod, want....het is tenslotte "gewoon een kwestie van gezonder en minder eten en meer bewegen" en hop, daar gaan we weer.
Goed doe je het nooit en ik ben inmiddels zover dat het mij op zijn Rotterdams gezegd aan mijn iets te grote reet zal roesten.
Ik weet wat mijn einddoel is en hoop dat ik goede gezondheid te behalen.
Ik heb niet het hele topic gelezen maar wilde toch even ingaan op de OP middels mijn eigen verhaal.
Ik ben sinds kort toegelaten tot het traject voor een gastric bypass. Al sinds mijn jonge jaren kamp ik met (toen nog matig) overgewicht en heb ik mij tot een jaar geleden een ongeluk gejojood met een marge van ruim 35 kilo (het meest wat ik ooit afgevallen ben met een eiwitshake dieet) en alles daar tussen.
Mijn kindertijd en puberteit stonden bol van de goedbedoelde adviezen over hoe het "gewoon een kwestie was van gezond eten en meer bewegen, tot aan pesterijen, uitsluiting van sport en spel, knorgeluiden langs de kant als ik mijn iets te zware poten onder mijn kont vandaan rende op de estafette, met sportdag op school. Zo ook stam ik uit de tijd dat een actrice als Drew Barrymore (maat 38/40) in de bladen een dikkerdje genoemd werd. Dat was toen ik zelf tussen mijn 16e en 20e een stabiel gezond gewicht had van 72-75 kilo bij een lengte van 1.76. God, wat een mooie meid was ik, alleen, door de sociaal emotionele druk van omgeving en de manier waarop de samenleving en media naar (vrouwen) lichamen keek, vond ik dat totaal niet, ik telde niet mee, want mijn vriendinnen wogen allemaal 55-60 kilo, dat was de norm en moest je streven zijn. Het werd gaandeweg ook het tijdperk van het crash dieet a la minikuur - wie kent het niet - en de stackers. Volgens mij had elk zichzelf respecterend dames of meidenblad wel wekelijks of maandelijks sowieso een nieuw dieet.
Dat gezonde eten en genoeg bewegen, daar zorgde trouwens echt mijn ouders wel voor toen ze er nog invloed op hadden, niet in de minste plaats omdat ik duidelijk (erfelijke) aanleg had tot overgewicht. Wat ook scheelde is dat je in de jaren 70/80 nog niet op elke straathoek een vreetschuur had, laat staan Thuisbezorgd. Het was ook gewoon een hele andere tijd.
Tijdens studie en pas op mezelf wonende is het er ingeslopen: feesten, regelmatig flink aan de wijn, meer onregelmatig eten, ook in de nacht na het werk in de horeca etc. Nog steeds met een bepaalde rem erop maar blijkbaar niet genoeg. Met een zak chips op de bank hangen en dat die dan ongemerkt leeg raakt, nee, dat lukt mij tot op de dag van vandaag niet, dat is er in mijn jeugd zo ingeramd, dat dit zo not done is.
Na het samenwonen en settelen, hop weer een paar kilo erbij. En nee, ik kon het mij eigenlijk niet permitteren, dus dan was het 1 jaar lang de voet wat van de rem, vervolgens weer op dieet etc. Met de wetenschap van nu helemaal niet zo gezond voor je stofwisseling.
Enfin tot zover: ik ben, ondanks verrichte inspanningen af en aan op mijn zwaarst nu. Het heeft even geduurd voordat ik dat zelf kon accepteren want ook ben ik er "zo één" die dik is maar niet dik oogt. Dat vind/vond ik zelf maar dat vindt ook mijn omgeving. Omdat mijn vet goed verdeeld zit, ik een zandloper ben, ik nog gewoon maat 42/44 aan kan, nauwelijks visceraal vet heb, maar langs de meetlat van BMI heb ik gewoon morbide obesitas...BAM, de tranen sprongen in mijn ogen toen ik het voor het eerst zwart op wit zag staan in mijn medisch dossier.
Morbide obesitas, dat klinkt niet aardig of lief, opbeurend of woke, maar wetenschappelijk en diagnostisch gezien, is BMI feitelijk wel het uitgangspunt en de richtlijn, ook al oog ik nog zo stevig en niet dik en duurde het even eer in de term mijn eigen strot uit kreeg.
Afvallen is zeker geen kwestie van "gewoon de knop om" maar ligt met voortschrijdend wetenschappelijk inzicht een stuk complexer als je ook kijkt naar de invloed van darmflora, stresshormonen, stofwisseling, erfelijke aanleg en hormonale disbalans.
Mij is het in elk geval nooit gelukt mijn streefgewicht structureel vast te houden, behalen was nooit een probleem maar werd gaandeweg de jaren moeilijker.
En ja, ik heb inmiddels comorbiditeitsklachten die gerelateerd zijn aan obesitas. En ja, daarnaast kennen we allemaal de mensen die met overgewicht geen hypertensie of andere klachten hebben, ik ken zelfs iemand die de halve marathon loopt ondanks een BMI van 34,2. Net als we allemaal ergens wel een ome Jan hebben gehad die rokend als een ketter 93 is geworden.
Maar wetenschappelijk gezien is overgewicht in de meeste gevallen schadelijk voor je lijf. In elk geval op de lange en middellange termijn, dat zie ik nu aan mijn eigen lijf. Als er nu niets gebeurt heb ik over 15 jaar misschien wel meer klachten, of heb ik diabetes, zit ik in een scootmobiel, weet ik veel.
Ik ben zeker voorstander van een realistischer beeld van mensen in het algemeen, met name als je kijkt naar de media waarbij er gelukkig niet meer zo'n eenheidsworst wordt voorgeschoteld als de afgelopen decennia.
Body Positivity juich ik daarom van harte toe, echter kan het mijns inziens niet zo zijn dat dit in een aantal gevallen inhoudt dat body positivity ongezonde lichamen propageert. Dit staat voor mij los van het stigmatiseren, uitsluiten of weghonen van mensen met overgewicht.
Op dit moment heb ik (gelukkig sporadisch) te maken met mensen die anti gastric bypass zijn, het een gemakkelijke oplossing vinden, een zwaktebod, want....het is tenslotte "gewoon een kwestie van gezonder en minder eten en meer bewegen" en hop, daar gaan we weer.
Goed doe je het nooit en ik ben inmiddels zover dat het mij op zijn Rotterdams gezegd aan mijn iets te grote reet zal roesten.
Ik weet wat mijn einddoel is en hoop dat ik goede gezondheid te behalen.
sprokkelientje wijzigde dit bericht op 04-10-2022 17:32
4.48% gewijzigd
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
dinsdag 4 oktober 2022 om 16:01
Dank je wel
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
dinsdag 4 oktober 2022 om 16:22
Wat is dit topic ontploft haha!
Even een berichtje van TO, zo 2 weken na de OP.
Ik ben vandaag naar een diëtiste geweest! Ontzettend leuke meid die mij een interessante kijk heeft gegeven. We gaan aan de slag met mijn manier van kijken maar vooral mijn relatie met eten. Die is onwijs slecht en ik heb een "bodemdrang". Het is voor mij heel moeilijk om één stukje chocolade te pakken (voorbeeld) omdat ik dan zondig en dus maar beter die hele reep kan eten omdat ik toch al slecht bezig ben. Morgen begin ik echt.
Sloeg ze daar even de spijker op zijn kop... Moest er hard om lachen.
Oorzaak: Dit eten mag je wel, dit eten mag je niet. Het eten wat je niet mag daar moet je je schuldig voor gaan voelen.
Ik moet er nu eerst bewust van gaan worden wat en waarom ik eet, later gaan we pas kijken naar wat ik precies eet en of dat altijd de juiste keuzes zijn. Dit om te leren te eten met mate en te genieten van wat ik eet om bingen te voorkomen. Ben benieuwd hoe dit gaat worden.
Tot dusver bericht van mij
Toevoeging: Tevens de diëtiste zei mij dat BMI een middel is wat steeds minder door diëtisten wordt gebruikt... Buikomvang is zoveel belangrijker en die is Goddank bij mij in orde. Visceraal vet van 6
En een enigszins verbazingwekkend hoge spiermassa. Dat was dan wel weer leuk te horen..
nolanollie wijzigde dit bericht op 04-10-2022 16:30
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
12.47% gewijzigd
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
dinsdag 4 oktober 2022 om 17:31
Ik vind een gbp juist helemaal geen simpele oplossing... want je moet blijvend je eetpatroon veranderen. Dus juist getuigen van doorzettingsvermogen dat je dit echt wil gezien de nare bijkomstigheden! Succes Sprokkelientje!
En TO klinkt goed hoor dat je bij de diëtiste bent geweest! Ik hoop voor je dat je eruit haalt wat je beoogde!
En TO klinkt goed hoor dat je bij de diëtiste bent geweest! Ik hoop voor je dat je eruit haalt wat je beoogde!
dinsdag 4 oktober 2022 om 17:35
Sprokkelientje, ik ben zeer pro-GBP en erken altijd dat dat idd de makkelijkste weg is.
Er is namelijk niks mis met de makkelijkste weg.
Iedereen neemt dagelijks tig keren de makkelijkste weg: naar het werk, naar de winkel, naar de sportschool, naar de kroeg.
Of ben je pas iets waard als je elke dag de ingewikkeldste weg naar je werk neemt, liefst via Groningen en Maastricht naar Den Helder?
Oftewel: iedereen zoekt de weg die voor hem/haar het makkelijkste is. Daarbuiten krijgt ook iedereen zijn portie 'moeilijke' wegen wel.
Er is namelijk niks mis met de makkelijkste weg.
Iedereen neemt dagelijks tig keren de makkelijkste weg: naar het werk, naar de winkel, naar de sportschool, naar de kroeg.
Of ben je pas iets waard als je elke dag de ingewikkeldste weg naar je werk neemt, liefst via Groningen en Maastricht naar Den Helder?
Oftewel: iedereen zoekt de weg die voor hem/haar het makkelijkste is. Daarbuiten krijgt ook iedereen zijn portie 'moeilijke' wegen wel.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 4 oktober 2022 om 17:35
Helaas wordt het soms wel zo gezien. Je laat "gewoon" je maag verkleinen en kan achterover leunen. Maar dank, Mrs. Morrison.MrsMorrison schreef: ↑04-10-2022 17:31Ik vind een gbp juist helemaal geen simpele oplossing... want je moet blijvend je eetpatroon veranderen. Dus juist getuigen van doorzettingsvermogen dat je dit echt wil gezien de nare bijkomstigheden! Succes Sprokkelientje!
En TO klinkt goed hoor dat je bij de diëtiste bent geweest! Ik hoop voor je dat je eruit haalt wat je beoogde!
TO: ik hoop dat je goede inzichten krijgt en goede resultaten boekt.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
dinsdag 4 oktober 2022 om 17:37
Solomio schreef: ↑04-10-2022 17:35Sprokkelientje, ik ben zeer pro-GBP en erken altijd dat dat idd de makkelijkste weg is.
Er is namelijk niks mis met de makkelijkste weg.
Iedereen neemt dagelijks tig keren de makkelijkste weg: naar het werk, naar de winkel, naar de sportschool, naar de kroeg.
Of ben je pas iets waard als je elke dag de ingewikkeldste weg naar je werk neemt, liefst via Groningen en Maastricht naar Den Helder?
Oftewel: iedereen zoekt de weg die voor hem/haar het makkelijkste is. Daarbuiten krijgt ook iedereen zijn portie 'moeilijke' wegen wel.
Is dat ook echt de makkelijkste weg? Oprechte vraag hoor ... mensen die ik ken die het hebben gedaan zijn uiteraard tevreden met het resultaat maar zeggen dat ze bepaalde dingen niet meer kunnen eten en ook combinaties van eten en drinken niet meer kunnen doen en natuurlijk ook de grootte van de porties... het lijkt mij juist helemaal niet zo makkelijk als sommigen denken... maar heb er zelf geen ervaring mee dus is maar mijn eigen mening of gedachte...
dinsdag 4 oktober 2022 om 17:41
Ik snap je en je woordkeuze en hopelijk achterliggende gedachte....jou ook een beetje kennende hier op het forum.Solomio schreef: ↑04-10-2022 17:35Sprokkelientje, ik ben zeer pro-GBP en erken altijd dat dat idd de makkelijkste weg is.
Er is namelijk niks mis met de makkelijkste weg.
Iedereen neemt dagelijks tig keren de makkelijkste weg: naar het werk, naar de winkel, naar de sportschool, naar de kroeg.
Of ben je pas iets waard als je elke dag de ingewikkeldste weg naar je werk neemt, liefst via Groningen en Maastricht naar Den Helder?
Oftewel: iedereen zoekt de weg die voor hem/haar het makkelijkste is. Daarbuiten krijgt ook iedereen zijn portie 'moeilijke' wegen wel.
Ik heb juist mijn verhaal opgeschreven om aan te geven dat de moeilijke wegen reeds door mij zijn platgelopen (met mijn te zware poten
) en blij te zijn dat ik in een land leef waarin e.e.a. medisch en verzekeringstechnisch mogelijk is. Of het letterlijk makkelijk is (gezien de dingen die letterlijk niet meer kunnen zoals koolzuur en drinken bij je eten, bepaalde dingen niet meer kunnen verdragen) weet ik niet maar ik ben ervan overtuigd dat ik het mij eigen kan maken.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
dinsdag 4 oktober 2022 om 17:52
Koolzuur, drinken bij je eten, kan allemaal nog, alleen raden ze het af.sprokkelientje schreef: ↑04-10-2022 17:41Ik snap je en je woordkeuze en hopelijk achterliggende gedachte....jou ook een beetje kennende hier op het forum.
Ik heb juist mijn verhaal opgeschreven om aan te geven dat de moeilijke wegen reeds door mij zijn platgelopen (met mijn te zware poten
Of het letterlijk makkelijk is (gezien de dingen die letterlijk niet meer kunnen zoals koolzuur en drinken bij je eten, bepaalde dingen niet meer kunnen verdragen) weet ik niet maar ik ben ervan overtuigd dat ik het mij eigen kan maken.
De eerste keer dat ik dronk bij het eten (was buiten de deur en ik had ff niet goed nagedacht en eten én drinken besteld) raakte mijn jongste half in paniek, omdat hij dacht dat ik nu minstens dood zou gaan.
Maar er gebeurt helemaal niks, alleen heb je iets meer kans op dumping, je maagje wordt een beetje te vol, en doordat de maaginhoud verdund wordt loopt het maagje sneller weer leeg en heb je eerder weer honger.
Koolzuur geeft sneller een opgeblazen gevoel, maar ook dat is geen wereldprobleem. Een flinke boer doet wonderen.
Kotsen lukt niet meer zo goed, maar ja, daar heb ik toch een hekel aan.
Ik verdraag alles nog net zoals voor mijn GBP, maar dat is idd niet bij iedereen zo.
Ik heb wel de indruk dat veel mensen vooral willen benadrukken hoe zwaar het allemaal is. Ik denk dat dat een reactie is op alle oordelen die ze al gehad hebben toen ze nog zo zwaar waren én idd de reactie van mensen die anti-GBP zijn.
Ik persoonlijk vond het appeltje-eitje. En ondanks dat mijn bijna oneindige honger weer terug is, zit ik nu gewoon vol na 1 of 2 boterhammen en dat voordeel blijft.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 4 oktober 2022 om 20:10
Ik dacht een perma, maar een zoektochtje in het bantopic vertelde mij dat hij half juni een maandban had en geen perma.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
dinsdag 4 oktober 2022 om 20:19
Dank voor je advies...dumping lijkt mij doodeng maar zal er vast een keet last van krijgenSolomio schreef: ↑04-10-2022 17:52Koolzuur, drinken bij je eten, kan allemaal nog, alleen raden ze het af.
De eerste keer dat ik dronk bij het eten (was buiten de deur en ik had ff niet goed nagedacht en eten én drinken besteld) raakte mijn jongste half in paniek, omdat hij dacht dat ik nu minstens dood zou gaan.
Maar er gebeurt helemaal niks, alleen heb je iets meer kans op dumping, je maagje wordt een beetje te vol, en doordat de maaginhoud verdund wordt loopt het maagje sneller weer leeg en heb je eerder weer honger.
Koolzuur geeft sneller een opgeblazen gevoel, maar ook dat is geen wereldprobleem. Een flinke boer doet wonderen.
Kotsen lukt niet meer zo goed, maar ja, daar heb ik toch een hekel aan.
Ik verdraag alles nog net zoals voor mijn GBP, maar dat is idd niet bij iedereen zo.
Ik heb wel de indruk dat veel mensen vooral willen benadrukken hoe zwaar het allemaal is. Ik denk dat dat een reactie is op alle oordelen die ze al gehad hebben toen ze nog zo zwaar waren én idd de reactie van mensen die anti-GBP zijn.
Ik persoonlijk vond het appeltje-eitje. En ondanks dat mijn bijna oneindige honger weer terug is, zit ik nu gewoon vol na 1 of 2 boterhammen en dat voordeel blijft.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
dinsdag 4 oktober 2022 om 21:07
Alleen even de OP gelezen, maar ik snap 2 dingen niet:
- Waarom zou die huisarts je meteen doorsturen voor je kinderwens als je te dik bent? Lijkt me alleen als het niet zou lukken? Zoveel te zware mensen worden gewoon zwanger
- Waarom de huisarts bezoeken als je zwanger wil worden? Ik ben destijds gewoon het bed in gedoken met mijn man
Wat betreft gewicht: Ik snap je wel. Ik heb ook maat 42 en de classificatie "overgewicht" (obv BMI) past ook mijn lichaam niet. Ik zie er volgens mij prima uit.
Wel vind ik mezelf "dik". Maar dat komt puur omdat ik mijn hele leven lang maat 36 droeg en mijn huidige maat 42 is de nieuwe ik na mijn zwangerschap. Ik heb de zwangerschapskilo's er nooit af gekregen (nu 1 jaar na bevalling) en zit nog steeds op 13kg meer dan vóór mijn zwangerschap. Ik zie die vetrollen wel zitten hoor, want voor mijn zwangerschap was ik strak strak strak
Tegelijkertijd is er ook een reden waarom ik die 13kg er nooit heb afgekregen. Ik ben gewoon niet gemotiveerd genoeg haha omdat ik mijn huidige maat en postuur ook wel best vind. Dat zegt al genoeg lijkt me niet druk om maken dus
- Waarom zou die huisarts je meteen doorsturen voor je kinderwens als je te dik bent? Lijkt me alleen als het niet zou lukken? Zoveel te zware mensen worden gewoon zwanger
- Waarom de huisarts bezoeken als je zwanger wil worden? Ik ben destijds gewoon het bed in gedoken met mijn man
Wat betreft gewicht: Ik snap je wel. Ik heb ook maat 42 en de classificatie "overgewicht" (obv BMI) past ook mijn lichaam niet. Ik zie er volgens mij prima uit.
Wel vind ik mezelf "dik". Maar dat komt puur omdat ik mijn hele leven lang maat 36 droeg en mijn huidige maat 42 is de nieuwe ik na mijn zwangerschap. Ik heb de zwangerschapskilo's er nooit af gekregen (nu 1 jaar na bevalling) en zit nog steeds op 13kg meer dan vóór mijn zwangerschap. Ik zie die vetrollen wel zitten hoor, want voor mijn zwangerschap was ik strak strak strak
Tegelijkertijd is er ook een reden waarom ik die 13kg er nooit heb afgekregen. Ik ben gewoon niet gemotiveerd genoeg haha omdat ik mijn huidige maat en postuur ook wel best vind. Dat zegt al genoeg lijkt me
niet druk om maken dus
dinsdag 4 oktober 2022 om 21:44
-April- schreef: ↑04-10-2022 21:07Alleen even de OP gelezen, maar ik snap 2 dingen niet:
- Waarom zou die huisarts je meteen doorsturen voor je kinderwens als je te dik bent? Lijkt me alleen als het niet zou lukken? Zoveel te zware mensen worden gewoon zwanger
- Waarom de huisarts bezoeken als je zwanger wil worden? Ik ben destijds gewoon het bed in gedoken met mijn man
Wat betreft gewicht: Ik snap je wel. Ik heb ook maat 42 en de classificatie "overgewicht" (obv BMI) past ook mijn lichaam niet. Ik zie er volgens mij prima uit.
Wel vind ik mezelf "dik". Maar dat komt puur omdat ik mijn hele leven lang maat 36 droeg en mijn huidige maat 42 is de nieuwe ik na mijn zwangerschap. Ik heb de zwangerschapskilo's er nooit af gekregen (nu 1 jaar na bevalling) en zit nog steeds op 13kg meer dan vóór mijn zwangerschap. Ik zie die vetrollen wel zitten hoor, want voor mijn zwangerschap was ik strak strak strak
Tegelijkertijd is er ook een reden waarom ik die 13kg er nooit heb afgekregen. Ik ben gewoon niet gemotiveerd genoeg haha omdat ik mijn huidige maat en postuur ook wel best vind. Dat zegt al genoeg lijkt me
Pfffff April, dit vind ik een heerlijk verfrissende reactie na al dat gemuts over de schadelijkheid van dik-zijn.
Alsof de dikkerds straks de hele planeet om zeep helpen, wat een fanatisme en waarom?
dinsdag 4 oktober 2022 om 23:46
woensdag 5 oktober 2022 om 07:45
Neem het niet persoonlijk lieve Rosanna. Daar heeft deze persoon een handje van. Niets aan jou is verloren. Je bent waardevol geboren, waardevol zoals je bent. En voor zover ik je ken ben je een warm en fijn mens.
woensdag 5 oktober 2022 om 07:49
-April- schreef: ↑04-10-2022 21:07Alleen even de OP gelezen, maar ik snap 2 dingen niet:
- Waarom zou die huisarts je meteen doorsturen voor je kinderwens als je te dik bent? Lijkt me alleen als het niet zou lukken? Zoveel te zware mensen worden gewoon zwanger
- Waarom de huisarts bezoeken als je zwanger wil worden? Ik ben destijds gewoon het bed in gedoken met mijn man
Wat betreft gewicht: Ik snap je wel. Ik heb ook maat 42 en de classificatie "overgewicht" (obv BMI) past ook mijn lichaam niet. Ik zie er volgens mij prima uit.
Wel vind ik mezelf "dik". Maar dat komt puur omdat ik mijn hele leven lang maat 36 droeg en mijn huidige maat 42 is de nieuwe ik na mijn zwangerschap. Ik heb de zwangerschapskilo's er nooit af gekregen (nu 1 jaar na bevalling) en zit nog steeds op 13kg meer dan vóór mijn zwangerschap. Ik zie die vetrollen wel zitten hoor, want voor mijn zwangerschap was ik strak strak strak
Tegelijkertijd is er ook een reden waarom ik die 13kg er nooit heb afgekregen. Ik ben gewoon niet gemotiveerd genoeg haha omdat ik mijn huidige maat en postuur ook wel best vind. Dat zegt al genoeg lijkt me
Wat fijn dat je er zo in staat April. Lijkt me ook het allerbeste want maat 42 is hartstikke prima. En ook als het een grote maat was, is dat verbonden aan geen enkele absolute uitkomst die 100% zeker zal gebeuren.
Wat betreft de huisarts bezoeken als je zwanger wilt worden heb ik wel een kleine kanttekening. Deze vorm van zorg, preconceptiezorg, kan juist heel nuttig zijn. Het is niets minder (en soms veel meer) dan een check-up om eens te bespreken waar je als stel op zou kunnen letten bij het zwanger worden en krijgen van een kind. Het is heel onbekend, maar wordt wel aangeraden vanuit de geboortezorg.
Huisartsen geven dit type zorg soms ook, maar verloskundigen zijn er vaak meer in gespecialiseerd. Op de website staat het vaak vermeld als het kinderwensspreekuur en dit is bedoeld voor iedereen met een kinderwens binnen nu en 3 maanden. Het wordt ook vergoed vanuit de basisverzekering zonder aanspraak van het eigen risico. Net als een afspraak bij de huisarts. www.zwangerwijzer.nl laat o.a. zien wat er allemaal besproken wordt.
woensdag 5 oktober 2022 om 08:12
Ik vind het niet zo gek.-April- schreef: ↑04-10-2022 21:07Alleen even de OP gelezen, maar ik snap 2 dingen niet:
- Waarom zou die huisarts je meteen doorsturen voor je kinderwens als je te dik bent? Lijkt me alleen als het niet zou lukken? Zoveel te zware mensen worden gewoon zwanger
- Waarom de huisarts bezoeken als je zwanger wil worden? Ik ben destijds gewoon het bed in gedoken met mijn man
Huisarts gaf aan dat ze bij een gynaecoloog zou moeten bevallen en geen verloskundige. Wel beetje gek dat de huisarts dat namens de vk maar vast beslist nog voor een evt zwangerschap. Maar wel een mogelijke consequentie inderdaad in geval van een hoog gewicht.
En ik vind het juist heel slim om voor de zwangerschap al in actie te komen voor een check. De eerste weken zijn het meest cruciaal. Als je je eerste afspraak bij de vk hebt dan is de belangrijkste periode van aanleg van alles al voorbij. Stel je hoort dan voor het eerst over foliumzuur. Dan ben je mooi te laat. Alleen maar slim om per direct goed voorbereid te zijn. Veel verloskundigen hebben trouwens ook een kinderwensspreekuur. Dat zou ik dan wel eerder aanraden dan de huisarts. Maar je moet maar net weten dat dat bestaat.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
