Lijf & Lijn alle pijlers

Donor. JA/NEE?

18-04-2011 14:46 183 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



Op zich best een persoonlijke vraag om op een forum te bespreken. Dit topic is dan ook niet om jullie te ondervragen of je wel of geen donor bent.



Nee, LoneWolf is net 18 geworden en kreeg dus zo'n leuke brief in de bus.

Ze weten aardig op je gevoel in te spelen moet ik zeggen.

Op de achterkant van de brief staat: "Ga je met deze brief levens redden ? Ja/Nee"

In de brief staat:

Bij het maken van deze keuze, bedenk je dan goed, "Zou je zelf niet gered willen worden door een orgaandonor?"



En dat is natuurlijk helemaal waar maar tóch vind ik het een lastige keuze.

En ja, ik weet je bent dood je voelt er niks van, ik weet dat het uiterlijk niet zichtbaar zal zijn, ik weet dat het allemaal snel gebeurd en dat het geen lastige problemen oplevert voor je nabestaanden maar toch blijft het een rot onderwerp om uberhaupt over na te denken.



Wat zijn jullie ervaringen? Heeft iemand misschien tips bij het maken van deze keuze?



Groetjes LoneWolf.
Alle reacties Link kopieren
quote:hanneke000 schreef op 18 april 2011 @ 19:13:

@ rainbow_angel



KLIK HIERdank je wel
Alle reacties Link kopieren
Ik ben zelf al jaren donor (van organen en bloed). Mijn vriend vindt dat de nabestaanden dan maar moeten beslissen. En dat vind wel een slechte zaak. Maar ik krijg hem niet overtuigd om een beslissing te maken.



Of je nu wel of geen donor bent, maakt mij niet uit, als je maar een keuze maakt. Als ze het aan de nabestaanden nalaat, denk ik dat die sneller zullen denken: laten we maar nee zeggen. Terwijl jij het misschien wel had gewild. En van een "gezond" iemand, kunnen denk ik wel 10 mensen geholpen worden.



De beweegredenen van de mensen die ja-zeggen snap ik uiteraard. Die van mensen die nee-zeggen niet altijd en zou dan ook graag willen weten waarom niet. En ik heb veel liever dat je nee-zegt, met een voor jou goede reden, dan dat je het open laat voor de nabestaanden.
Alle reacties Link kopieren
quote:rainbow_angel schreef op 18 april 2011 @ 19:11:

[...]



Beenmergdonor? Hoe werkt dat en waar kun je dat laten regristreren? ik heb me jaren geleden toen ik nog bloeddonor was, ingeschreven via Sanquin. Er worden dan een paar buisjes bloed afgenomen en je wordt opgenomen in het databestand. Als je dan matched met iemand die beenmerg nodig heeft, nemen ze contact met je op en moet je weer bloedgeven. Dan kijken ze nog wat specifieker naar de overeenkomsten en als alles klopt en ook jijzelf gezond genoeg bent om het te kunnen geven, wordt je voor 1 dag opgenomen en gaat de hele procedure van start.

De kans dat je ooit moet geven, is redelijk klein. Ik ben 1 x opgeroepen en ik was de perfecte match, maar uiteindelijk hoefde ik niet te geven. Of dat was omdat de patiënt te goed of te slecht, dat hoor je dan verder niet.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren
quote:rosanna08 schreef op 18 april 2011 @ 19:20:

[...]



ik heb me jaren geleden toen ik nog bloeddonor was, ingeschreven via Sanquin. Er worden dan een paar buisjes bloed afgenomen en je wordt opgenomen in het databestand. Als je dan matched met iemand die beenmerg nodig heeft, nemen ze contact met je op en moet je weer bloedgeven. Dan kijken ze nog wat specifieker naar de overeenkomsten en als alles klopt en ook jijzelf gezond genoeg bent om het te kunnen geven, wordt je voor 1 dag opgenomen en gaat de hele procedure van start.

De kans dat je ooit moet geven, is redelijk klein. Ik ben 1 x opgeroepen en ik was de perfecte match, maar uiteindelijk hoefde ik niet te geven. Of dat was omdat de patiënt te goed of te slecht, dat hoor je dan verder niet. Klinkt wel mooi, weet je toevallig of het mogelijk is om een dergelijke punctie onder een roesje te doen?( ik ben enorm bang voor naalden)
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk ben je donor
Mijn zus heeft 1 keer toen ze ernstig ziek was een beenmergpunctie moeten laten doen en ze is een harde tante, maar toen gilde ze het uit, zo pijnlijk was het. Een roesje vind ik dus geen gek idee.
Alle reacties Link kopieren
@Kaatje, nog even een reactie voor jou. Nu je zegt dat je geen kinderen hebt en ook geen kinderen wilt, heb ik respect voor je keuze. Met kinderen had ik het een ander verhaal gevonden. Ik ben wel benieuwd waarom je er voor kiest om ook niks te accepteren, maar ik respecteer ook je keuze om dat privé te houden.



Ennuh, beetje offtopic, maar dat je ooit nog wel van gedachten zult veranderen over het feit dat je geen kinderen wilt ken ik. Ik heb een dochter en veel mensen zijn er van overtuigd dat ik ooit nog wel een tweede wil. Het schijnt maar moeilijk te begrijpen te zijn, dat sommige mensen heel gelukkig zijn met één (of in jouw geval géén) kind.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij gaat het zelfs onder algehele narcose
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren
Beenmerg wordt namelijk uit je heupbot gehaald, dus dat voelt niet heel erg jofel hoor
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Antwoord op de OP: Ja, ben donor. Codicil bewaar ik bij mijn rijbewijs.
quote:rosanna08 schreef op 18 april 2011 @ 19:32:

Beenmerg wordt namelijk uit je heupbot gehaald, dus dat voelt niet heel erg jofel hoor Mijn zus kreeg haar punctie ongeveer 15 jaar geleden uit het bot tussen haar borsten en dat was afschuwelijk pijnlijk, dus ik ben blij om te lezen dat daar nu een narcose voor wordt gegeven.
Alle reacties Link kopieren
Iris, er zit een verschil tussen een punctie en een donatie dacht ik.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren
Mijn stiefpap heeft ook vanalles weggeven na zijn dood. Het is een fijn idee dat zijn hart verder leeft en dat hij iemand zn leven heeft gered. Het was een mooie man met een gigantisch hart... Dus ik ben blij dat dat doorleeft..
Alle reacties Link kopieren
Rosanna, wikipedia zegt hele enge dingen over punctie (met veel pijn ) Maar goed, ik wilde ook nog beenmergdonor worden , dus ga zo op dat linkje drukken .Een oude huisgenote van mij heeft een ziekte waardoor ze vaak beenmergdonaties nodig heeft (ik weet niet meer precies hoe t heet erg he..). Dan kan ze net zo oud worden als wij.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook donor, waarom niet? Je hebt toch niets meer aan je organen als je dood bent, terwijl een ander er misschien een verbetering van levenskwaliteit door krijgt of zelfs de kans op verder leven.
Ik ben geen donor. Wil ook geen donororganen. Dat zeg ik nu, als redelijk gezond mensch. Het zou best kunnen dat dat veranderd als ik ooit ziek zou worden. Bloeddonor wilde ik wel zijn, maar dat kon niet omdat ik een of ander iets in mijn bloed heb. Weet eigenlijk niet meer wat precies.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor alle reacties!! Woow ik ben een beetje overweldigd door de hoeveelheid haha.

Waarom ik de keus moeilijk vind is,

Wat meer mensen al opgenoemd hebben,

dat je meteen weggehaald wordt bij iedereen ik zou daar niet aan moeten denken zou een dierbare van mij komen te overlijden.

Maar ik vind het ook niet echt oké om de keus bij nabestaanden te laten want dan schuif je het naar hun toe. En ik denk dat het antwoord dan toch bijna altijd NEE wordt als je zelf nooit aangegeven hebt wat je wilt.

Dat schiet niet echt op.

Ik denk dat ik toch maar Ja ga invullen, m.u.v. een aantal organen. Ogen weghalen vind ik bijv. niet oke en ook met het hart heb ik moeite. Ik weet niet waarom maar dat is toch iets symbolisch voor me denk ik.

Later kan ik mijn keus gelukkig altijd nog veranderen of alsnog iemand machtigen.

Bedankt voor de tips en ervaringen!
Oh om antwoord te geven op Iris vraag;



Ja, ik heb aangegeven dat ik mijn hoornvlies niet af wil staan. Eerlijk gezegd heb ik er niet eens een rationele reden voor. Het idee staat me gewoon verschrikkelijk tegen. Nee, geen goede reden voor veel mensen, maar wel voor mezelf. Verder mogen ze alles van me hebben. Huid wilde ik eerst ook niet, maar na een programma te hebben gezien met brandwondpatienten lijkt het me een goede zaak om mijn huid na mijn dood af te staan. Misschien dat dat mijn rare aversie tegen mijn hoornvlies doneren wat makkelijker maakt te accepteren;)



En ik heb me ook maar direct als bloeddonor aangemeld. Lijkt me ook wel verstandig en bovendien kom ik al regelmatig in aanraking met een naald;)



* Heb het er ook maar direct met mijn zusje en moeder over gehad..Moeder wil het liever niet, maar ze heeft ons laten weten wel het codicil in te vullen. Zusje vind het erg belangrijk en gaat zich morgen als donor melden..*
Alle reacties Link kopieren
Yellow, wat ik me nog kan herinneren van het infromatiegesprek wat ik toen had toen ik opgeroepen werd, is dat je tijdens de ingreep geen pijn hebt, weet bijna zeker dat je onder algehele narcose gaat. Wel heb je de dagen daarna aardig wat pijn doordat die plek bont en blauw is
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren
Laat ik eerst zeggen: Ik ben donor en ik wil geven aan iedereen, donor of niet. Ik vind het ook niet hypocriet om geen donor te willen zijn, maar wel te willen ontvangen.



Maar wat ik me wel altijd afvraag als mensen zeggen een bepaald orgaan, vaak het hart, niet te willen doneren omdat een specifieke significantie/symbolische betekenis heeft, willen ze dan ook geen hart krijgen als ze ziek zijn omdat dat hart wat jouw leven kan redden volgens dezelfde redenatie op een symbolische wijze bij de vorige eigenaar hoort (en wellicht de ziel van de vorige eigenaar erin is opgeslagen)?



En mensen die het oogsten van bepaald organen na de dood zoals ogen heel eng vinden dat, zijn die dan niet vreselijk bang voor de occasiononderdelen van een dode?
Alle reacties Link kopieren
quote:roermondse schreef op 18 april 2011 @ 18:49:

[...]





waarom eigenlijk niet?Dat heeft voor mij meer met spirituele redenen te maken, beetje moeilijk om 'even' uit te leggen.
Boarderwalk, ik neem aan dat je het over mijn hoornvliesopmerking hebt;)



Nee, die angst heb ik niet, simpelweg omdat ik er verder niet bij stilsta. Ik verwacht niet ooit een orgaan nodig te hebben. Tuurlijk kan het ooit gebeuren, maar ik sta er niet bij stil. Bij het invullen van het codicil dus wel. Ik heb er over nagedacht en tuurlijk is het zo dat ik er op dat moment niets meer aan heb, maar het is nu eenmaal een gedachte. En waarom zou ik op dat punt niet hypocriet mogen zijn? Alles mogen ze verder hebben. En ik kan het dan niet goed uitleggen waarom ik het niet wil, maar het IS nu eenmaal zo. Misschien heeft het ook wel te maken met mijn probleem-ogen. Een soort bescherming, maar het maakt verder niets uit. Ik vind het al goed van mezelf dat ik donor ben ( een van de weinigen in mijn familie) en dat ik me als bloeddonor heb opgegeven.
Alle reacties Link kopieren
ben wel donor,heb er ook niet lang over na hoeven denken als ik een ander zn leven kan redden waarom niet?
Alle reacties Link kopieren
quote:meds schreef op 18 april 2011 @ 19:24:

Natuurlijk ben je donor



Meds, ik dacht al, waar blíjf je



Doet me goed dat zoveel mensen donor zijn. Maar ik kan ook begrip hebben voor mensen die nee zeggen. Het belangrijkste is; maak een keuze.



Ik heb een donororgaan en ik ben er heel blij mee. Nu kan ik mijn dochter wél volwassen zien worden
Ik heb ook al heel veel jaren een donorcodicil op zak. Nooit over een hoe en waarom nagedacht; het hoorde gewoon zo en daarom heb ik het gedaan en doe ik het nog steeds. En ze mogen alles van mij hebben wat nog bruikbaar is.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven