Lijf & Lijn
alle pijlers
F%^& F@#$ waarom lukt het niet meer?
woensdag 15 september 2010 om 20:01
[klaagmodus aan]
Ik ben een muts. Een zelfsaboterende doos. Ik ben zó stom bezig.
en dan op mezelf hè.
Sinds januari volg ik een gezond eetprogramma. Ging goed, wat zeg ik: super, uitstekend. Beste leerlinge van de klas. Tot drie weken terug.
Ik heb bijna acht maanden geen eetbuien gehad. Gezond gegeten (niets extreems: ik eet alles nog maar met mate). Ik genoot van het voeden van mijn lijf zonder bijbedoelingen.
Ik was f^%$ing kumbaya!
Was ja. Sinds drie weken vreet ik alles wat los en vast zit - zolang het maar zacht is. Een hele mokkaschnitt van AH? No problemo (nou ja wel problemo: en toch dooreten hè) Dom-bo c'est moi. Mega blondie, I am.
Ik heb nieuwe therapeuten en die zeggen: het komt wel. Maar ik ben bang. Bang dat ik uit de 'flow' ben, dat het niet meer gaat lukken. Dat mijn lichaam genoeg heeft geleden en nu rust wil. Dat ik blijf eten, dat ik weer heel erg diep ga terugvallen.
Met de billen bloot ik heb jullie hulp nodig. Ik ben zo ontzettend dichtbij een gezond gewicht voor mijn lengte en toch saboteer ik mezelf. Mag ik even geen ene hoela van mezelf begrijpen?
Anyway, hoewel ik heel lieve (Viva) vrouwen/meiden om me heen heb, kan ik even een extra steuntje in de rug gebruiken Gewoon een knuffel, donderpreek, oppepper, kumbaya gevoel noem maar op.
Dus ehh: HELLLUPPPP
Ik ben een muts. Een zelfsaboterende doos. Ik ben zó stom bezig.
en dan op mezelf hè.
Sinds januari volg ik een gezond eetprogramma. Ging goed, wat zeg ik: super, uitstekend. Beste leerlinge van de klas. Tot drie weken terug.
Ik heb bijna acht maanden geen eetbuien gehad. Gezond gegeten (niets extreems: ik eet alles nog maar met mate). Ik genoot van het voeden van mijn lijf zonder bijbedoelingen.
Ik was f^%$ing kumbaya!
Was ja. Sinds drie weken vreet ik alles wat los en vast zit - zolang het maar zacht is. Een hele mokkaschnitt van AH? No problemo (nou ja wel problemo: en toch dooreten hè) Dom-bo c'est moi. Mega blondie, I am.
Ik heb nieuwe therapeuten en die zeggen: het komt wel. Maar ik ben bang. Bang dat ik uit de 'flow' ben, dat het niet meer gaat lukken. Dat mijn lichaam genoeg heeft geleden en nu rust wil. Dat ik blijf eten, dat ik weer heel erg diep ga terugvallen.
Met de billen bloot ik heb jullie hulp nodig. Ik ben zo ontzettend dichtbij een gezond gewicht voor mijn lengte en toch saboteer ik mezelf. Mag ik even geen ene hoela van mezelf begrijpen?
Anyway, hoewel ik heel lieve (Viva) vrouwen/meiden om me heen heb, kan ik even een extra steuntje in de rug gebruiken Gewoon een knuffel, donderpreek, oppepper, kumbaya gevoel noem maar op.
Dus ehh: HELLLUPPPP
woensdag 15 september 2010 om 20:08
quote:Hermes schreef op 15 september 2010 @ 20:01:
Ik heb nieuwe therapeuten en die zeggen: het komt wel. Maar ik ben bang. Bang dat ik uit de 'flow' ben, dat het niet meer gaat lukken. Dat mijn lichaam genoeg heeft geleden en nu rust wil. Dat ik blijf eten, dat ik weer heel erg diep ga terugvallen.
Accepteer dat je die eetbuien hebt. Ik denk dat als je je ertegen verzet, je er zo druk om maakt als dat je hier schrijft, ze blijven terugkomen.
En wees niet te streng voor jezelf. 8 maanden is een lange tijd en dat heb je maar mooi volgehouden. Nu even een dipje, kan, je bent menselijk he? En straks komt jouw flow echt wel terug hoor!
Ik heb nieuwe therapeuten en die zeggen: het komt wel. Maar ik ben bang. Bang dat ik uit de 'flow' ben, dat het niet meer gaat lukken. Dat mijn lichaam genoeg heeft geleden en nu rust wil. Dat ik blijf eten, dat ik weer heel erg diep ga terugvallen.
Accepteer dat je die eetbuien hebt. Ik denk dat als je je ertegen verzet, je er zo druk om maakt als dat je hier schrijft, ze blijven terugkomen.
En wees niet te streng voor jezelf. 8 maanden is een lange tijd en dat heb je maar mooi volgehouden. Nu even een dipje, kan, je bent menselijk he? En straks komt jouw flow echt wel terug hoor!
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
woensdag 15 september 2010 om 20:09
Heb je zelf een eerlijk antwoord op de vraag in je titel? Ik denk dat je daar al een heel eind mee komt.
Gun je het jezelf niet om dat gezonde gewicht te hebben?
Weet je, je kent mij waarschijnlijk niet eens, maar ik jou wel. Niet echt 'kennen' natuurlijk maar ik lees je vaak op topics waar ik ook lees en ik ben dan gewoon een soort trots en soms zelfs jaloers, je bent al zo ver in iets waar ik nog steeds niet aan durf te beginnen.
Hou vol met het goede waar je mee bezig bent, laat misschien iets meer los dat het 'moet' (of hou het juist iets strakker aan, wat voor jou werkt)
Ik hoop dat je snel weer in in je flow zit!
Gun je het jezelf niet om dat gezonde gewicht te hebben?
Weet je, je kent mij waarschijnlijk niet eens, maar ik jou wel. Niet echt 'kennen' natuurlijk maar ik lees je vaak op topics waar ik ook lees en ik ben dan gewoon een soort trots en soms zelfs jaloers, je bent al zo ver in iets waar ik nog steeds niet aan durf te beginnen.
Hou vol met het goede waar je mee bezig bent, laat misschien iets meer los dat het 'moet' (of hou het juist iets strakker aan, wat voor jou werkt)
Ik hoop dat je snel weer in in je flow zit!
woensdag 15 september 2010 om 20:09
woensdag 15 september 2010 om 20:12
woensdag 15 september 2010 om 20:14
Oh dank jullie ik schiet gewoon een beetje vol oké beetje erg.
Maleficent, ik heb een eetstoornis tussen binge en boulimia in en heb een behandeling die zowel gericht is op mijn eetstoornis als gezond leren eten (obesitasbehandeling).
Noni, ik vind het eng: slank zijn is totaal onbekend terrein voor me en ik vind de reacties van mijn omgeving nog veel enger. Wat ik je wil meegeven: ik heb er heel heel lang over gedaan om hulp te vragen, ik was er niet klaar voor. Ook jij bent er op een gegeven moment klaar voor
Maleficent, ik heb een eetstoornis tussen binge en boulimia in en heb een behandeling die zowel gericht is op mijn eetstoornis als gezond leren eten (obesitasbehandeling).
Noni, ik vind het eng: slank zijn is totaal onbekend terrein voor me en ik vind de reacties van mijn omgeving nog veel enger. Wat ik je wil meegeven: ik heb er heel heel lang over gedaan om hulp te vragen, ik was er niet klaar voor. Ook jij bent er op een gegeven moment klaar voor
woensdag 15 september 2010 om 20:28
Niet kijken naar die eetbui, kijk hoelang je het al goed doet...
Jeetje ik neem me elke week voor : geen alcohol door de week....gaat zowat elke week mis...
Ik bedoel maar...
JE KAN HET WEL..... dit was ff een uitglijer en je beseft het ,..dus huppakkeeee weer verder gaan!!
EN het zal misschien nog wel eens gebeuren... dan ga je daarna meteen de schade herstellen en zo zul je zien dat je het op een gegeven moment niet meer meemaakt zo'n eetbui!!
Succes!
EN dikke knuffels
Jeetje ik neem me elke week voor : geen alcohol door de week....gaat zowat elke week mis...
Ik bedoel maar...
JE KAN HET WEL..... dit was ff een uitglijer en je beseft het ,..dus huppakkeeee weer verder gaan!!
EN het zal misschien nog wel eens gebeuren... dan ga je daarna meteen de schade herstellen en zo zul je zien dat je het op een gegeven moment niet meer meemaakt zo'n eetbui!!
Succes!
EN dikke knuffels
woensdag 15 september 2010 om 20:28
Pfieuw Hermes is BACK! Lieverd, blij dat je er weer bent, ik genoot altijd van je verhalen.
Maar. Dit is nu even klote. Klote dat het je zo'n naar gevoel geeft.
Maar wees eens lief voor jezelf, en niet zo streng. Dit is nu weer even gebeurd. En het gaat niet om braaf zijn, en de beste van de klas zijn... het gaat om je goed voelen! Wat zit je echt dwars? Of zit je even in een nee-fase (zoals peuters).
En anders check ik je hier in:
Dat je het even weet!!
Maar. Dit is nu even klote. Klote dat het je zo'n naar gevoel geeft.
Maar wees eens lief voor jezelf, en niet zo streng. Dit is nu weer even gebeurd. En het gaat niet om braaf zijn, en de beste van de klas zijn... het gaat om je goed voelen! Wat zit je echt dwars? Of zit je even in een nee-fase (zoals peuters).
En anders check ik je hier in:
Dat je het even weet!!
woensdag 15 september 2010 om 20:28
Wees eens lief voor jezelf Hermes! Okee, je bent de fout ingegaan, niet jezelf nu helemaal verrot schelden. Je gaat gewoon weer goed voor jezelf zorgen. De dingen doen waardoor je je goed voelt, je lijf goed voeden.
Ik zie wel eens een post van jou voorbij komen en het is superknap hoe ver je bent gekomen. Een dip is logisch, toch? Kan iedereen overkomen. Maar je bent niet meteen een domme doos of een muts.
Probeer even een stapje terug te doen. Niet zo streng voor jezelf. Je kan het, dat heb je al bewezen!
Ik zie wel eens een post van jou voorbij komen en het is superknap hoe ver je bent gekomen. Een dip is logisch, toch? Kan iedereen overkomen. Maar je bent niet meteen een domme doos of een muts.
Probeer even een stapje terug te doen. Niet zo streng voor jezelf. Je kan het, dat heb je al bewezen!
woensdag 15 september 2010 om 20:28
quote:Hermes schreef op 15 september 2010 @ 20:14:
Noni, ik vind het eng: slank zijn is totaal onbekend terrein voor me en ik vind de reacties van mijn omgeving nog veel enger. Wat ik je wil meegeven: ik heb er heel heel lang over gedaan om hulp te vragen, ik was er niet klaar voor. Ook jij bent er op een gegeven moment klaar voor
Ooit, ooit ben ik ook zover, tot die tijd lees ik wel bij jou/jullie hoe het wel/niet moet
Maar het eng vinden herken ik, ik ben laatst 10 kilo afgevallen en door de reacties die ik toen kreeg ben ik weer gestopt met afvallen. Iedereen zag me ineens staan als het ware, dood- en doodeng vond ik het!
Ik hoop dat je verstandelijk weer op een rij krijgt waarom je dit doet en dat je het juist heel goed doet, en dat je gevoelens snel volgen!
Noni, ik vind het eng: slank zijn is totaal onbekend terrein voor me en ik vind de reacties van mijn omgeving nog veel enger. Wat ik je wil meegeven: ik heb er heel heel lang over gedaan om hulp te vragen, ik was er niet klaar voor. Ook jij bent er op een gegeven moment klaar voor
Ooit, ooit ben ik ook zover, tot die tijd lees ik wel bij jou/jullie hoe het wel/niet moet
Maar het eng vinden herken ik, ik ben laatst 10 kilo afgevallen en door de reacties die ik toen kreeg ben ik weer gestopt met afvallen. Iedereen zag me ineens staan als het ware, dood- en doodeng vond ik het!
Ik hoop dat je verstandelijk weer op een rij krijgt waarom je dit doet en dat je het juist heel goed doet, en dat je gevoelens snel volgen!
woensdag 15 september 2010 om 20:40
Hermes,
Is er iets veranderd? Nieuwe therapeuten zeg je. Heeft dat er verband mee?
En hoe makkelijk is het die 8 maanden gegaan? Echt? Hoeveel en vaak ben je echt tegen gevoelens aangelopen? Ben je bang geweest, doodsbang? Of woedend, pislink! Of wanhopig? Of heel erg eenzaam. Of heel erg klein? Heb je dat gevoeld?
Want je was in eerste instantie in therapie. Weet je nog? Het ging niet eens zozeer om de eetbuien en het ging al helemaal niet om afvallen en gewicht. Het ging om wat er achter zat, om jou en om jouw pijn en moeilijkheden waar die eetbuien een symbool van waren. En je gewicht en afvallen had geen prioriteit.
Maar toch ging je als de brandweer. Geen eetbuien en wel afvallen en Hermes die werd zomaar slank!
Maar dat achterliggende, heb je daar heel erg veel last van gehad? En kan het dat dat nu even eens heel erg op de voorgrond komt. Stiekem. Dat al die rotgevoelens eens even doorbreken en dat je daardoor in je gedrag wordt getriggered nu. Om die gevoelens lekker niet te voelen!
Stop met jezelf op je donder te geven over dat eten. Stop met daarover in paniek te raken. Probeer na te gaan waarover je jezelf eigenlijk echt op je donder geeft en waarvan je echt in paniek raakt.
Dat is heel moeilijk en heel erg doodeng. Ik herken het wel een beetje. Opeens huilend moeten toegeven dat je diep van binnen doodsbang bent voor het leven en dat je eigenlijk heel erg alleen bent en als dat het nu is, het leven en het wordt niet meer, wat is het dan? Dat soort basis angsten zaten er achter mijn stoere gedrag. Misschien ook wel achter het jouwe.
Vecht niet tegen die slagroomschnitt maar probeer heel goed te voelen waarom je hem wil en wat er gebeurt als je hem eet. Dat kan wel eens cruciaal zijn in je therapie.
Is er iets veranderd? Nieuwe therapeuten zeg je. Heeft dat er verband mee?
En hoe makkelijk is het die 8 maanden gegaan? Echt? Hoeveel en vaak ben je echt tegen gevoelens aangelopen? Ben je bang geweest, doodsbang? Of woedend, pislink! Of wanhopig? Of heel erg eenzaam. Of heel erg klein? Heb je dat gevoeld?
Want je was in eerste instantie in therapie. Weet je nog? Het ging niet eens zozeer om de eetbuien en het ging al helemaal niet om afvallen en gewicht. Het ging om wat er achter zat, om jou en om jouw pijn en moeilijkheden waar die eetbuien een symbool van waren. En je gewicht en afvallen had geen prioriteit.
Maar toch ging je als de brandweer. Geen eetbuien en wel afvallen en Hermes die werd zomaar slank!
Maar dat achterliggende, heb je daar heel erg veel last van gehad? En kan het dat dat nu even eens heel erg op de voorgrond komt. Stiekem. Dat al die rotgevoelens eens even doorbreken en dat je daardoor in je gedrag wordt getriggered nu. Om die gevoelens lekker niet te voelen!
Stop met jezelf op je donder te geven over dat eten. Stop met daarover in paniek te raken. Probeer na te gaan waarover je jezelf eigenlijk echt op je donder geeft en waarvan je echt in paniek raakt.
Dat is heel moeilijk en heel erg doodeng. Ik herken het wel een beetje. Opeens huilend moeten toegeven dat je diep van binnen doodsbang bent voor het leven en dat je eigenlijk heel erg alleen bent en als dat het nu is, het leven en het wordt niet meer, wat is het dan? Dat soort basis angsten zaten er achter mijn stoere gedrag. Misschien ook wel achter het jouwe.
Vecht niet tegen die slagroomschnitt maar probeer heel goed te voelen waarom je hem wil en wat er gebeurt als je hem eet. Dat kan wel eens cruciaal zijn in je therapie.
woensdag 15 september 2010 om 20:45
quote:Hermes schreef op 15 september 2010 @ 20:14:
Maleficent, ik heb een eetstoornis tussen binge en boulimia in en heb een behandeling die zowel gericht is op mijn eetstoornis als gezond leren eten (obesitasbehandeling).
Dan is het alleen maar prijzenswaardiger dat je al 8 maanden zo goed voor jezelf hebt gezorgd, en troost je, ik heb een vriendin die behandeld is voor boulimia, en dat is al heel lang geleden, en ook zij heeft nog wel eens een terugval. Het hoort erbij, je bent maar een mens, met fouten, maar ook met mooie eigenschappen, blijf die zien! Sterkte en kom op, je kan het!
Maleficent, ik heb een eetstoornis tussen binge en boulimia in en heb een behandeling die zowel gericht is op mijn eetstoornis als gezond leren eten (obesitasbehandeling).
Dan is het alleen maar prijzenswaardiger dat je al 8 maanden zo goed voor jezelf hebt gezorgd, en troost je, ik heb een vriendin die behandeld is voor boulimia, en dat is al heel lang geleden, en ook zij heeft nog wel eens een terugval. Het hoort erbij, je bent maar een mens, met fouten, maar ook met mooie eigenschappen, blijf die zien! Sterkte en kom op, je kan het!
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 15 september 2010 om 20:49
Herkenbaar. Ook ik heb periodes dat ik goed kan lijnen en ik vind ;t ook geweldig dat ik er dan slanker uit zie en gewoon wat soepeler ben door sport en 'n maatje of wat minder. Maar het slechte eten is er bij mij ook weer ingeslopen. Eerst vanwege iets te vaak gezellige avondjes met daarbij natuurlijk het nodige lekker eten en drinken, nu al 'n paar weken omdat ik niet lekker in m'n vel zit. Laat me nu ook maar even echt gaan door te genieten van alle slechte calorierijke dingen waar ik trek in heb en dan hoop ik over niet al te lange tijd toch weer die knop om te kunnen zetten naar 'n caloriearm eetpatroon inclusief regelmatig sporten. Als ik er eenmaal weer 'n week of 3 goed in zit dan heb ik 't doorgaans wel weer te pakken.
woensdag 15 september 2010 om 21:12
quote:Hermes schreef op 15 september 2010 @ 20:14:
Oh dank jullie ik schiet gewoon een beetje vol oké beetje erg.
Maleficent, ik heb een eetstoornis tussen binge en boulimia in en heb een behandeling die zowel gericht is op mijn eetstoornis als gezond leren eten (obesitasbehandeling).
Noni, ik vind het eng: slank zijn is totaal onbekend terrein voor me en ik vind de reacties van mijn omgeving nog veel enger. Wat ik je wil meegeven: ik heb er heel heel lang over gedaan om hulp te vragen, ik was er niet klaar voor. Ook jij bent er op een gegeven moment klaar voor
Lieve Hermes,
Haal eerst eens een paar keer diep adem en aai jezelf een paar minuten (of nog beter: laat je aaien ) om even tot rust te komen. Waarom opeens die paniek?
Besef je wel dat die paniek alles is wat er aan de hand is? Als de paniek weg is, dan ga jij gewoon door met wat je al maandenlang doet en dat is goed voor jezelf zorgen en nadenken over wat je eet. Daar is met een paar uitglijders echt niets aan veranderd. Het enige wat opeens veranderd is, is hoe jij over jezelf denkt. Niet jijzelf hoor
Ben je misschien een beetje bang dat het goed zal gaan? Bang voor dat onbekende terrein dat "slank zijn" heet? En wat als je straks slank bent en je bent nog niet tevreden over hoe je eruit ziet, of je voelt je nog niet zelfverzekerd in alle situaties, en nog steeds staat niet alle kleding die je mooi vindt je. En je bent nog steeds bang dat mensen je afwijzen? Wat dan? Heb je daar wel eens over nagedacht?
quote:Ik heb nieuwe therapeuten en die zeggen: het komt wel. Maar ik ben bang. Bang dat ik uit de 'flow' ben, dat het niet meer gaat lukken. Dat mijn lichaam genoeg heeft geleden en nu rust wil. Dat ik blijf eten, dat ik weer heel erg diep ga terugvallen.Kun je uitleggen wat je hiermee bedoelt? Hoezo lijdt je lichaam nu je gezond eet? Hoezo geeft het eten van rotzooi je lichaam rust?
Oh dank jullie ik schiet gewoon een beetje vol oké beetje erg.
Maleficent, ik heb een eetstoornis tussen binge en boulimia in en heb een behandeling die zowel gericht is op mijn eetstoornis als gezond leren eten (obesitasbehandeling).
Noni, ik vind het eng: slank zijn is totaal onbekend terrein voor me en ik vind de reacties van mijn omgeving nog veel enger. Wat ik je wil meegeven: ik heb er heel heel lang over gedaan om hulp te vragen, ik was er niet klaar voor. Ook jij bent er op een gegeven moment klaar voor
Lieve Hermes,
Haal eerst eens een paar keer diep adem en aai jezelf een paar minuten (of nog beter: laat je aaien ) om even tot rust te komen. Waarom opeens die paniek?
Besef je wel dat die paniek alles is wat er aan de hand is? Als de paniek weg is, dan ga jij gewoon door met wat je al maandenlang doet en dat is goed voor jezelf zorgen en nadenken over wat je eet. Daar is met een paar uitglijders echt niets aan veranderd. Het enige wat opeens veranderd is, is hoe jij over jezelf denkt. Niet jijzelf hoor
Ben je misschien een beetje bang dat het goed zal gaan? Bang voor dat onbekende terrein dat "slank zijn" heet? En wat als je straks slank bent en je bent nog niet tevreden over hoe je eruit ziet, of je voelt je nog niet zelfverzekerd in alle situaties, en nog steeds staat niet alle kleding die je mooi vindt je. En je bent nog steeds bang dat mensen je afwijzen? Wat dan? Heb je daar wel eens over nagedacht?
quote:Ik heb nieuwe therapeuten en die zeggen: het komt wel. Maar ik ben bang. Bang dat ik uit de 'flow' ben, dat het niet meer gaat lukken. Dat mijn lichaam genoeg heeft geleden en nu rust wil. Dat ik blijf eten, dat ik weer heel erg diep ga terugvallen.Kun je uitleggen wat je hiermee bedoelt? Hoezo lijdt je lichaam nu je gezond eet? Hoezo geeft het eten van rotzooi je lichaam rust?
Ga in therapie!
woensdag 15 september 2010 om 21:15
