Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
zaterdag 1 december 2018 om 11:03
Hoi, ik heb alle #3 de topics gelezen. Graag zou ik na al het meelezen zelf wat vragen en ervaringen willen delen. Ik heb een BMI van 34 en ervoor gekozen een GBP zelf te betalen. De redenen zijn; ben al 40 jaar aan het Jojoën. Niet van een paar kilo, maar tientallen kilo’s in een jaar eraf en soms hetzelfde jaar er weer bij. Ik zit in de overgang waardoor ik er nu helemaal niets meer afkrijg. Daarnaast kan ik wegens een andere aandoening erg weinig bewegen en moet zware pijnmedicijnen slikken. Deze vertragen mijn stofwisseling, die al niet erg snel was. Ik heb een gesprek gehad deze week en 29-1 kan ik geopereerd worden mits de chirurg akkoord gaat met het medicatie gebruik na de operatie. Ik ben erg blij dat ik de knoop heb doorgehakt om na al die jaren nu toch voor deze operatie te gaan. Wel ben ik echt heel bang. Al jullie verhalen zijn voor mij erg geruststellend geweest. Op koorts, pijn en je af en toe rot voelen na, heb ik niet gelezen dat er mensen ernstige complicaties hebben ervaren.
Mijn grootste angst is dat mijn kind alleen achterblijft. Ik weet dat dit dramatisch klinkt maar dat is mijn grootste angst. Ik hoop dat ik mij mbv dit forum er de komende periode doorheen kan slaan. Alvast bedankt!!
Mijn grootste angst is dat mijn kind alleen achterblijft. Ik weet dat dit dramatisch klinkt maar dat is mijn grootste angst. Ik hoop dat ik mij mbv dit forum er de komende periode doorheen kan slaan. Alvast bedankt!!
zaterdag 1 december 2018 om 19:42
Die angst had ik ook Jacky, ik heb een zoontje van bijna 6. En ik vond mezelf een grote egoïst dat ik hem zo achter zou laten als ik zou doodgaan bij de operatie. De opluchting dat ik uit de narcose wakker werd was heel erg groot! En daarna vond ik mezelf alsnog een egoïst, want je kan na de operatie ook doodgaan van de complicaties. Dus ik ben daar ook lang mee bezig geweest in mijn hoofd. Hoort er denk ik een beetje bij.
Praat erover, met iedereen om je heen.
Hoe oud is jouw kind? En is de vader in beeld? Komt op mij over alsof je het alleen doet namelijk, klopt dat?
Praat erover, met iedereen om je heen.
Hoe oud is jouw kind? En is de vader in beeld? Komt op mij over alsof je het alleen doet namelijk, klopt dat?
Ik leg de lat lekker hoog. Dan kan ik er makkelijker onderdoor.
zaterdag 1 december 2018 om 20:26
Over doodgaan tijdens de operatie: ik heb een genetische afwijking waardoor ik geen normale narcose mag hebben. Dat is al eens misgegaan en slechts 20% overleeft dat, dus ik was redelijk gestrest.
Maar dik blijven is ook riskant, dat realiseerde ik me heel erg.
Gelukkig weten ze tegenwoordig hoe ze met mijn narcose-probleempje moeten omgaan, maar de angst was groot.
Maar dik blijven is ook riskant, dat realiseerde ik me heel erg.
Gelukkig weten ze tegenwoordig hoe ze met mijn narcose-probleempje moeten omgaan, maar de angst was groot.
Onsterfelijk Verheven
zondag 2 december 2018 om 11:44
Ik ben al en paar keer onder narcose geweest, ik ben er niet bang voor.
Ik ging ook echt met een "joepie-gevoel" de ok in.
@ Solomio, dan zou ik ook wel stressen, ja !
Stond ik gvd al week stil, de week ervoor een halve kilo afgevallen en de week ervoor ook (haaruitval is wel direct minder!), ben ik in 1 dag 1 kilo afgevallen....
Raar ding dat lijf van mij.
Ik ging ook echt met een "joepie-gevoel" de ok in.
@ Solomio, dan zou ik ook wel stressen, ja !
Stond ik gvd al week stil, de week ervoor een halve kilo afgevallen en de week ervoor ook (haaruitval is wel direct minder!), ben ik in 1 dag 1 kilo afgevallen....
Raar ding dat lijf van mij.
dinsdag 4 december 2018 om 00:53
Ik ben niet bang om dood te gaan door de operatie. Zou ik misschien wel moeten zijn, maar ik realiseer me ook dat ik steeds maar dikker word en op deze manier ook dood ga.
Nog steeds aan het shaken en het is nog steeds smerig.
Kan nu wel zeggen dat ik volgende week geopereerd word en dat is toch wel spannend.
Nog steeds aan het shaken en het is nog steeds smerig.
Kan nu wel zeggen dat ik volgende week geopereerd word en dat is toch wel spannend.
dinsdag 4 december 2018 om 00:53
Weeg jij jezelf elke dag?SweetChilliSauce schreef: ↑02-12-2018 11:44Stond ik gvd al week stil, de week ervoor een halve kilo afgevallen en de week ervoor ook (haaruitval is wel direct minder!), ben ik in 1 dag 1 kilo afgevallen....
Raar ding dat lijf van mij.
dinsdag 4 december 2018 om 08:21
Je vraagt het niet aan mij, maar ik geef toch antwoord: ik weeg mezelf iedere dag.
Ik had het er van de week over met een kennis van mij die twee weken geleden geopereerd is en die is al jaren niet meer op de weegschaal geweest.
Ik ga juist elke dag, in de hoop dat ik iig bijtijds kan ingrijpen als het weer de verkeerde kant op gaat. Of ter geruststelling dat die ene chocoladeletter er niet voor gezorgd heeft dat er weer 10 kilo aanzit.
Onsterfelijk Verheven
woensdag 5 december 2018 om 05:53
Daar zou ik gestrest van raken.nachtvlinder1977 schreef: ↑04-12-2018 23:43Solomio, daar zou ik heel gestresst van raken denk ik. Ik weeg me nu één keer per week.
Ik was vanochtend bijna een kilo zwaarder dan gisteren. Dat kan uiteraard geen kilo vet zijn, dus ik zal wat vocht vasthouden. Dat merk ik ook aan andere dingen, dus prima.
Ik word gewoon nog elke dag blij van dat getal op de weegschaal.
Onsterfelijk Verheven
vrijdag 7 december 2018 om 01:39
Hallo allemaal, ik kom nu net dit topic tegen en hoop dat ik ook nog in mag stappen.
Ik ben 27-8 dit jaar geopereerd, na 18 jaar lang dieeten en 4 jaar lang absoluut niet geopereerd willen worden. Ineens was de knop om en was ik het zo zat! Ben begonnen op 119,9 kilo (schoon aan de haak) en inmiddels 94,8 kilo. Een klein persoonlijk feestje dus, de eerste 25
kilo is er af.
Ik heb nog niet het hele topic kunnen lezen, maar ga dat wel doen. Ben zo benieuwd naar alle ervaringen hier.
Groetjes mel.nl
Ik ben 27-8 dit jaar geopereerd, na 18 jaar lang dieeten en 4 jaar lang absoluut niet geopereerd willen worden. Ineens was de knop om en was ik het zo zat! Ben begonnen op 119,9 kilo (schoon aan de haak) en inmiddels 94,8 kilo. Een klein persoonlijk feestje dus, de eerste 25
kilo is er af. Ik heb nog niet het hele topic kunnen lezen, maar ga dat wel doen. Ben zo benieuwd naar alle ervaringen hier.
Groetjes mel.nl
If you can dream it, you can do it.
zaterdag 8 december 2018 om 02:07
zaterdag 8 december 2018 om 13:40
Ben even een beetje van de leg vandaag maar op een goeie manier :-p Vandaag 2 jurken binnen gekomen voor een oud en nieuw feestje. Voor de operatie had ik maatje 48 van broek, deze jurken waren maat 40/42. Een zwierige jurk met lange rok en de andere jurk een strakke kokerjurk. En ze paste gewoon allebei . En dan zie je dat er bijna 20 kg af is en komt het besef daarvan even aan. Wat een gewaarwording dit proces zeg en wat ben ik blij dat ik de beslissing voor deze operatie heb genomen.
. En dan zie je dat er bijna 20 kg af is en komt het besef daarvan even aan. Wat een gewaarwording dit proces zeg en wat ben ik blij dat ik de beslissing voor deze operatie heb genomen.
zaterdag 8 december 2018 om 17:34
Welkom Mel. 
Nog een paar nachtjes slapen...wordt toch wel spannend nu. Ben een beetje bang voor geen honger na de operatie en dan toch moeten eten.
Zal wel blij zijn als ik NOOIT meer in mijn hele leven Modifast hoef te eten. Wat is dat toch ranzig 
Heb mijn vitamines binnen (FFM) en gisteren voor twee weken gepureerd eten besteld. Dan heeft daar ook niemand meer werk aan en kan ik het elke dag uit de vriezer halen.
Nog een paar nachtjes slapen...wordt toch wel spannend nu. Ben een beetje bang voor geen honger na de operatie en dan toch moeten eten.
Zal wel blij zijn als ik NOOIT meer in mijn hele leven Modifast hoef te eten. Wat is dat toch ranzig Heb mijn vitamines binnen (FFM) en gisteren voor twee weken gepureerd eten besteld. Dan heeft daar ook niemand meer werk aan en kan ik het elke dag uit de vriezer halen.
zaterdag 8 december 2018 om 17:36
Duma83 schreef: ↑08-12-2018 13:40Ben even een beetje van de leg vandaag maar op een goeie manier :-p Vandaag 2 jurken binnen gekomen voor een oud en nieuw feestje. Voor de operatie had ik maatje 48 van broek, deze jurken waren maat 40/42. Een zwierige jurk met lange rok en de andere jurk een strakke kokerjurk. En ze paste gewoon allebei
Fijn is dat he? Ik ben in het afgelopen jaar tot nu toe 20 kg afgevallen door anders te gaan eten en ik paste van de week ook weer in een oude jeans. Zo fijn!
zaterdag 8 december 2018 om 19:54
Nou ik zit nu op -19 maar ik heb nog steeds mijn maat 48 aan. En dat zakt niet eens afDuma83 schreef: ↑08-12-2018 13:40Ben even een beetje van de leg vandaag maar op een goeie manier :-p Vandaag 2 jurken binnen gekomen voor een oud en nieuw feestje. Voor de operatie had ik maatje 48 van broek, deze jurken waren maat 40/42. Een zwierige jurk met lange rok en de andere jurk een strakke kokerjurk. En ze paste gewoon allebei
zaterdag 8 december 2018 om 20:57
@Christina maar als er al 19 kg af is moet je toch zeker wel een kledingmaat kleiner aan kunnen? Is maat 48 je startmaat? Bij mij zakt het vooral allemaal naar beneden, dus vooral bij mijn onderbuik hangt alles nu. En mijn bovenbenen en knieeen.
Gaat het voor de rest wel allemaal goed?
@Solomio Geen hongergevoel is idd fijn he, is het dan nu in zijn geheel weer terug bij jou? Of is het meer dat je iets ruikt en denkt van oh dat is wel lekker dat heb ik nu haha.
@nachtvlinder fijn he! Soms moet je echt eventjes met je neus op de feiten worden gedrukt om het allemaal even te beseffen
Zelfs mijn vriend wist even niks uit te brengen toen ik vanmiddag in die kokerjurk naar beneden kwam hahaha.
Gaat het voor de rest wel allemaal goed?
@Solomio Geen hongergevoel is idd fijn he, is het dan nu in zijn geheel weer terug bij jou? Of is het meer dat je iets ruikt en denkt van oh dat is wel lekker dat heb ik nu haha.
@nachtvlinder fijn he! Soms moet je echt eventjes met je neus op de feiten worden gedrukt om het allemaal even te beseffen
Zelfs mijn vriend wist even niks uit te brengen toen ik vanmiddag in die kokerjurk naar beneden kwam hahaha.
zaterdag 8 december 2018 om 21:10
De honger is vergelijkbaar met voor de operatie, met het grote verschil dat ik het nu kan oplossen door een boterham te eten.
Dan is de honger een tijdje weg, soms heb ik zelfs het gevoel dat ik genoeg heb.
Voor de operatie had ik na bijv 4 boterhammen nog steeds niet het gevoel dat het genoeg was.
Heerlijk, maar de honger had van mij ook helemaal weg mogen blijven.
Dan is de honger een tijdje weg, soms heb ik zelfs het gevoel dat ik genoeg heb.
Voor de operatie had ik na bijv 4 boterhammen nog steeds niet het gevoel dat het genoeg was.
Heerlijk, maar de honger had van mij ook helemaal weg mogen blijven.
Onsterfelijk Verheven
zaterdag 8 december 2018 om 21:52
Dat kan ik me voorstellen. En daar ben ik dus ook bang voor, dat ik ook na verloop weer honger ga krijgen. Ik kan het me nu al amper voorstellen dat ik na de operatie geen honger meer zal hebben. Verstandelijk weet ik natuurlijk hoe het werkt en dat mijn maag straks veel sneller vol zit, maar het lijkt me bijzonder om te ervaren, omdat ik nu eigenlijk altijd wel trek heb.
zaterdag 8 december 2018 om 22:36
Wow! Wat gaaf! Dat lijkt mij zo’n geweldig gevoelDuma83 schreef: ↑08-12-2018 13:40Ben even een beetje van de leg vandaag maar op een goeie manier :-p Vandaag 2 jurken binnen gekomen voor een oud en nieuw feestje. Voor de operatie had ik maatje 48 van broek, deze jurken waren maat 40/42. Een zwierige jurk met lange rok en de andere jurk een strakke kokerjurk. En ze paste gewoon allebei
If you can dream it, you can do it.
zaterdag 8 december 2018 om 22:40
Ik wist niet dat je ergens gepureerd eten kan bestellen! Wat handig zeg.nachtvlinder1977 schreef: ↑08-12-2018 17:34Welkom Mel.
Nog een paar nachtjes slapen...wordt toch wel spannend nu. Ben een beetje bang voor geen honger na de operatie en dan toch moeten eten.
Heb mijn vitamines binnen (FFM) en gisteren voor twee weken gepureerd eten besteld. Dan heeft daar ook niemand meer werk aan en kan ik het elke dag uit de vriezer halen.
Ik heb geen honger gevoel sinds de operatie, maar voel wel aan andere signalen van mijn lichaam aan als ik vergeten ben te eten.
Ik merk nu ook, ruim 3 maanden later dat ik weer kan genieten van eten. Alleen mini porties
If you can dream it, you can do it.
zaterdag 8 december 2018 om 22:57
Ja, ik kwam het tegen toen ik recepten zocht voor gepureerde maaltijden. Heb er 14 besteld en die gaan in de vriezer. Hoef ik daarna elke dag maar zo'n maaltijd op te warmen. Eten koken is namelijk al lastig genoeg hier in huis met een puber en een peuter zonder dat we ook nog gepureerd moeten gaan maken.
https://www.apetito-shop.nl/acties/Pagi ... talis.aspx
