Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!

Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.



Over leven met een gastric bypass.

Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.

Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.

Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.



Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.

Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.

Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.



Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.

Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.



En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;



Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.



De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.

En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.



Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.

Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.

Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.



De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.

Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...



Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.



Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.

Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.



In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.

De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.

Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.

Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem

Vandaag idd bij de huisarts geweest.



Die was zachtst gezegd not amused door de reactie van het ziekenhuis.

Hij vond het een hele rare reactie om te adviseren dat ik maar een maagbeschermer extra moest nemen want was van mening dat dit echt niks met maagzuur ofzo te maken heeft. Hij vond dat dit iets was waar de chirurg naar moest kijken en vroeg wanneer ik weer op controle moest.

Eind juni pas en dat vond de HA veel te lang, dus ik moest maar bellen om de afspraak te vervroegen. Als ze dat niet wilden doen moest ik terugbellen naar de HA, dan zou hij het wel regelen.

Hij zei; je loopt al een week met buikpijn rond die op bepaalde complicaties kan wijzen, daar moet gewoon naar gekeken worden.

Wat mijn huisarts het meest waarschijnlijk lijkt, en mijn boerenverstand vindt dat heel plausibel klinken, is dat er door het afvallen en door de bypass ruimte tussen mijn organen ontstaat. Dat kan maken dat organen wat gaan verzakken. Volgens de huisarts moet dat in een zo vroeg mogelijk stadium wel aangepakt worden, want kan dat vervelend worden als je het lang laat aanslepen. Daarom vond hij het ook zo'n misser dat ze daar totaal niet op in gingen in het zkh.

Ik maak me nog niet zo heel veel zorgen, maar het klinkt logisch.

Toen ik de spreekkamer uitliep vroeg de huisarts dat ik toch idd wel in BoZ geopeerd ben.



Ziekenhuis gebeld, die secretaresse bedacht dat ze eerst maar met de verpleegkundige ging overleggen en de vpk zou me dan wel terug bellen. Jaja.

Daar ging een uur of drie overheen, toen kreeg ik telefoon van een poeslieve verpleegkundige. Hoe of het nu met de pijn was en dat we zo snel mogelijk een afspraak gaan plannen bij de chirurg.

Ik vermoed dus zomaar dat ze een pittig telefoontje van mijn huisarts gekregen hebben, dat het nu ineens allemaal wel kon.



Dus donderdag moet ik naar de chirurg en dan kijken wat die er van zegt. Dan zien we wel weer verder.

Ja, ik vind mijn huisarts echt retestoer.

Ben ook eigenlijk echt aangenaam verrast dat hij dit zo oppakt.



Ben anderhalf jaar geleden verhuisd en mijn vorige huisarts was echt een aanfluiting, dit is echt een verademing.

Nou ja, dat zooitje valt verder wel mee, tis alleen gewoon een redelijk maffe reactie van de verpleegkundige geweest aan de telefoon. Misschien had ze ernstige last van PMS ofzo



Verzakking, ik vond dat zelf een raar woord, maar het komt er op neer dat door het vele afvallen je organen meer ruimte krijgen dan vroeger, in je buikholte. Dat kan klachten geven.

Wat ze er verder aan gaan doen, geen idee. Eerst maar eens kijken wat het probleem is.

Daarom Pretzel. Het komt veel voor blijkbaar.

We zullen het wel zien morgen.

Net wezen sporten en toch last van mijn buik weer, terwijl het vandaag met eten best goed ging... Ben het vooral aardig zat, de buikpijn.

Hey, die link had ik nog niet gelegd.... Ik realiseer me nu pas dat ik inderdaad op de dagen dat ik minder last had zo'n hemdje droeg.



Slim ben jij.

Kan toeval zijn maar is wel zo denk ik.

De chirurg denkt richting verdraaiende darmen. Dat zou redelijk jammer zijn want dat moet geopereerd worden.



Om dat vast te stellen en in elk geval andere dingen uit te sluiten, moet ik een foto van mijn bovenbuik laten maken, een echo van mijn buik en bloed laten prikken.



Zit nu in het ziekenhuis te wachten tot in baar de echo kan. Bloedprikken en de foto is al gefikst.

Echo is goed. Geen galstenen dus.

Draaiende darmen is helaas niet op de echo te zien. Woensdag weet ik er waarschijnlijk pas meer van, dan moet ik terug bij de chirurg komen.

Tis even afwachten.

Alles wordt nu gecheckt en woensdag moet ik terug bij de chirurg komen.



We zullen het wel horen.

Heeft ook weinig nut om me daar nu al heel erg druk om te maken.