Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
zondag 5 juni 2016 om 11:46
Ik vind kibbeling zo kort na de operatie ook niet echt slim. Da's vragen om problemen.
Kibbeling is altijd heel erg vet, het wordt namelijk gefrituurd. Kibbeling die niet heel vet is bestaat niet.
Kibbeling die niet vet is, dat is gebakken witvis, zonder korstje en zonder frituren
Maar goed, foutje gemaakt, dat weet je voor de volgende keer. Nog maar even oppassen met alles wat uit de frituur komt dus.
Sowieso gaat vis bij mij niet heel lekker trouwens. Vis wordt vrij gauw droog en vormt dan nogal een bal in mijn maag ofzo. Ik heb er in elk geval snel last van.
Ik dacht gisteren en eergisteren dat het beter ging met mijn buik, maar vanmorgen gigantisch buikpijn na het innemen van mijn pillen. Vreeeeeemd, maar goed, tis dus nog niet klaar.
Ach, woensdag moet ik naar de chirurg en dan weet ik meer. Laten we in elk geval hopen dat ze iets gevonden hebben. Elke keer dubbel slaan van de buikpijn als je niks geks gedaan hebt is niet grappig meer.
Als ik nou wist waar het van kwam, als het van vet of zoet was, dan zou ik bepaalde voedingsmiddelen kunnen vermijden, maar na een glas water en mijn pillen? Of soms na een kop thee?
Dat kan ik niet echt verklaren vanuit verkeerde voeding, dus ik vrees niet dat dat het is.
Kibbeling is altijd heel erg vet, het wordt namelijk gefrituurd. Kibbeling die niet heel vet is bestaat niet.
Kibbeling die niet vet is, dat is gebakken witvis, zonder korstje en zonder frituren
Maar goed, foutje gemaakt, dat weet je voor de volgende keer. Nog maar even oppassen met alles wat uit de frituur komt dus.
Sowieso gaat vis bij mij niet heel lekker trouwens. Vis wordt vrij gauw droog en vormt dan nogal een bal in mijn maag ofzo. Ik heb er in elk geval snel last van.
Ik dacht gisteren en eergisteren dat het beter ging met mijn buik, maar vanmorgen gigantisch buikpijn na het innemen van mijn pillen. Vreeeeeemd, maar goed, tis dus nog niet klaar.
Ach, woensdag moet ik naar de chirurg en dan weet ik meer. Laten we in elk geval hopen dat ze iets gevonden hebben. Elke keer dubbel slaan van de buikpijn als je niks geks gedaan hebt is niet grappig meer.
Als ik nou wist waar het van kwam, als het van vet of zoet was, dan zou ik bepaalde voedingsmiddelen kunnen vermijden, maar na een glas water en mijn pillen? Of soms na een kop thee?
Dat kan ik niet echt verklaren vanuit verkeerde voeding, dus ik vrees niet dat dat het is.
668, the neighbour of the Beast
zondag 5 juni 2016 om 13:09
Nou ja, ik eet ook heus wel eens een paar frietjes. Niet AL je keuzes hoeven 200% gezond te zijn.
Maar over het algemeen eet ik nu als ik zondig iets kleins, één bonbon, één stukje chocola, een paar frietjes...
Grotere dingen sla ik af. Ik koop bijvoorbeeld tompoezen voor mijn man, bak vanalles voor hem, maar daar kom ik zelf niet aan. Taart op verjaardagen sla ik af, en snacks en andere rommel eet ik zelden tot nooit meer.
En ik kan inmiddels zeggen dat ik het ook echt niet zo lekker meer vind.
Frietjes zegt me niet zoveel meer, frikandellen vind ik ranzig en snacks doen me niks meer. Chips boeit me ook niet meer zoals vroeger. Teveel zoet word ik misselijk van dus chocola en dergelijke eet ik ook maar sporadisch, en dan heel weinig dus. En het smaakt me niet meer zoals vroeger.
Terwijl ik me momenteel helemaal de schompes vreet aan appels, bijvoorbeeld. Geweldig.
Maar tis dus niet zo dat je nooit meer iets gefrituurd mag als je een GBP hebt. Daar krijg ik ook het schijt van, mensen die zodra je een dropje in je mond stopt commentaar leveren dat je dat niet meer mag eten. Bemoei je er niet mee
Ik doe alles netjes volgens de richtlijnen van het ziekenhuis en de rest van de wereld hoeft daar niet over te oordelen...
En als ik wel eens een keer een worstenbroodje zou eten is het mijn zaak.
Tuurlijk ben ik met je eens dat mensen die hele dagen worstenbroodjes en snacks eten niet heel slim bezig zijn, maar ik heb al eerder getikt dat ik me nu nog veel meer bekeken voel als voor de operatie, qua alles wat ik eet, en dat is vreselijk irritant.
En qua buikpijnklachten, het ligt niet aan te snel drinken of eten, want het is heel wisselend wanneer ik die klachten krijg.
Hopelijk weet ik woensdag inderdaad meer.
Maar over het algemeen eet ik nu als ik zondig iets kleins, één bonbon, één stukje chocola, een paar frietjes...
Grotere dingen sla ik af. Ik koop bijvoorbeeld tompoezen voor mijn man, bak vanalles voor hem, maar daar kom ik zelf niet aan. Taart op verjaardagen sla ik af, en snacks en andere rommel eet ik zelden tot nooit meer.
En ik kan inmiddels zeggen dat ik het ook echt niet zo lekker meer vind.
Frietjes zegt me niet zoveel meer, frikandellen vind ik ranzig en snacks doen me niks meer. Chips boeit me ook niet meer zoals vroeger. Teveel zoet word ik misselijk van dus chocola en dergelijke eet ik ook maar sporadisch, en dan heel weinig dus. En het smaakt me niet meer zoals vroeger.
Terwijl ik me momenteel helemaal de schompes vreet aan appels, bijvoorbeeld. Geweldig.
Maar tis dus niet zo dat je nooit meer iets gefrituurd mag als je een GBP hebt. Daar krijg ik ook het schijt van, mensen die zodra je een dropje in je mond stopt commentaar leveren dat je dat niet meer mag eten. Bemoei je er niet mee
Ik doe alles netjes volgens de richtlijnen van het ziekenhuis en de rest van de wereld hoeft daar niet over te oordelen...
En als ik wel eens een keer een worstenbroodje zou eten is het mijn zaak.
Tuurlijk ben ik met je eens dat mensen die hele dagen worstenbroodjes en snacks eten niet heel slim bezig zijn, maar ik heb al eerder getikt dat ik me nu nog veel meer bekeken voel als voor de operatie, qua alles wat ik eet, en dat is vreselijk irritant.
En qua buikpijnklachten, het ligt niet aan te snel drinken of eten, want het is heel wisselend wanneer ik die klachten krijg.
Hopelijk weet ik woensdag inderdaad meer.
668, the neighbour of the Beast
zondag 5 juni 2016 om 13:10
Ja zeg, zit ik een heel bericht in reactie op jouw bericht te tikken, haal je dat stuk weg
Ik snap dus wel wat je wilde zeggen hoor, maar het gaat een beetje om de balans. Een keertje is niet erg maar je zult idd wel je levensstijl om moeten gooien. En dat heb ik ook wel gedaan gelukkig
Ik snap dus wel wat je wilde zeggen hoor, maar het gaat een beetje om de balans. Een keertje is niet erg maar je zult idd wel je levensstijl om moeten gooien. En dat heb ik ook wel gedaan gelukkig
668, the neighbour of the Beast
zondag 5 juni 2016 om 13:26
Ja sorry wilde geen discussie opstarten maar je begrijpt idd wel wat ik bedoel een keer kan geen kwaad maar als je niet drastisch je eetpatroon veranderd blijft het probleem.
En af en toe kan het best inderdaad doen slanke mensen ook hoor.
Zolang jij weet dat je de richtlijnen volgt is het helemaal prima , commentaar krijg je altijd krijgen dunne mensen ook . Lekker laten gaan !
En af en toe kan het best inderdaad doen slanke mensen ook hoor.
Zolang jij weet dat je de richtlijnen volgt is het helemaal prima , commentaar krijg je altijd krijgen dunne mensen ook . Lekker laten gaan !
zondag 5 juni 2016 om 13:32
Daarom
Maar ik merk dus wel dat sommige mensen veel harder oordelen en alles wat je in je mond stopt beoordelen na een operatie.
En daar word ik soms wel moe van, ja.
Maar verder snap ik jou ook, dat er mensen zijn die na de operatie alles blijven vreten wat los en vast zit...
Die groep mensen irriteert mij net zo goed. Ik ben lid van verschillende GBP Facebook groepen en wat je daar soms tegen komt....
Van de mensen die er tien kilo aan vreten om voor operatie in aanmerking te komen, tot de mensen die denken dat een kipcorn best heel gezond is want daar zitten toch ook eiwitten in
Sommigen mensen zouden eerst wat lessen gezond verstand mogen krijgen voor ze voor operatie in aanmerking komen.
Maar ik merk dus wel dat sommige mensen veel harder oordelen en alles wat je in je mond stopt beoordelen na een operatie.
En daar word ik soms wel moe van, ja.
Maar verder snap ik jou ook, dat er mensen zijn die na de operatie alles blijven vreten wat los en vast zit...
Die groep mensen irriteert mij net zo goed. Ik ben lid van verschillende GBP Facebook groepen en wat je daar soms tegen komt....
Van de mensen die er tien kilo aan vreten om voor operatie in aanmerking te komen, tot de mensen die denken dat een kipcorn best heel gezond is want daar zitten toch ook eiwitten in
Sommigen mensen zouden eerst wat lessen gezond verstand mogen krijgen voor ze voor operatie in aanmerking komen.
668, the neighbour of the Beast
zondag 5 juni 2016 om 13:38
quote:Marels schreef op 05 juni 2016 @ 13:32:
Daarom
Van de mensen die er tien kilo aan vreten om voor operatie in aanmerking te komen, tot de mensen die denken dat een kipcorn best heel gezond is want daar zitten toch ook eiwitten in
Sommigen mensen zouden eerst wat lessen gezond verstand mogen krijgen voor ze voor operatie in aanmerking komen.
Maar misschien een domme vraag maar krijg je geen gesprekken over wat je nu dan eet, wat jouw visie van gezond en verstandig eten is en dat soort dingen voor een operatie?
Marels, wat naar van je buikpijn en onzekerheid. Hoop dat je woensdag meer weet.
Daarom
Van de mensen die er tien kilo aan vreten om voor operatie in aanmerking te komen, tot de mensen die denken dat een kipcorn best heel gezond is want daar zitten toch ook eiwitten in
Sommigen mensen zouden eerst wat lessen gezond verstand mogen krijgen voor ze voor operatie in aanmerking komen.
Maar misschien een domme vraag maar krijg je geen gesprekken over wat je nu dan eet, wat jouw visie van gezond en verstandig eten is en dat soort dingen voor een operatie?
Marels, wat naar van je buikpijn en onzekerheid. Hoop dat je woensdag meer weet.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zondag 5 juni 2016 om 14:37
Ow maar ik ben er van overtuigd dat bij een gezond eetpatroon ook af en toe iets ongezonds hoort, maar met mate.
Door jouw posts (marels) zie ik dat je dalen en pieken hebt, maar qua eetpatroon, denkwijze en je gedrag; zie ik een hele duidelijke vooruitgang.
Ik schrok wel heel er van het bericht van Calvijn. Niet omdat ze nooit wat vets, zoets of ongezonds mag eten. Echter de operatie is nog maar zo kort geleden. Het is een gigantische aanslag op je lijf en het is logisch dat je lijf daar zo slecht op reageert. Ik schrok eerder van het zinnetje dat het niet zo vet was; net zoiets als de kipcorn zeg maar.
Ik vraag me dan ook af hoe de begeleiding is vanuit haar ziekenhuis. Dit zijn (mijn inziens) basisdingen die je hoort te weten qua kennis over voedsel en het aanpassen van je eetpatroon na zo'n drastische ingreep.
Ik ben er namelijk van overtuigd dat wanneer je niet je eetpatroon aanpast na de operatie dat er eigenlijk nog niets is veranderd (behalve de hoeveelheid die je naar binnen werkt).
Door jouw posts (marels) zie ik dat je dalen en pieken hebt, maar qua eetpatroon, denkwijze en je gedrag; zie ik een hele duidelijke vooruitgang.
Ik schrok wel heel er van het bericht van Calvijn. Niet omdat ze nooit wat vets, zoets of ongezonds mag eten. Echter de operatie is nog maar zo kort geleden. Het is een gigantische aanslag op je lijf en het is logisch dat je lijf daar zo slecht op reageert. Ik schrok eerder van het zinnetje dat het niet zo vet was; net zoiets als de kipcorn zeg maar.
Ik vraag me dan ook af hoe de begeleiding is vanuit haar ziekenhuis. Dit zijn (mijn inziens) basisdingen die je hoort te weten qua kennis over voedsel en het aanpassen van je eetpatroon na zo'n drastische ingreep.
Ik ben er namelijk van overtuigd dat wanneer je niet je eetpatroon aanpast na de operatie dat er eigenlijk nog niets is veranderd (behalve de hoeveelheid die je naar binnen werkt).
Een dag niet genoten is een dag niet geleefd.
zondag 5 juni 2016 om 18:04
zondag 5 juni 2016 om 18:21
Dat is nou net een instelling waar je vanaf wilt Calvijn, om je lijf als menselijke kliko te zien.
Wat is erger? Een paar stukje kibbeling weggooien of je lijf volstoppen met vette rotzooi waar je eigenlijk niet eens op zit te wachten?
Je doet je lijf echt een veel groter plezier door het gewoon weg te gooien. Je lijf heeft lang genoeg als vuilnisbak gefungeerd.
Tijd om er alleen in te stoppen waar je lijf op vraagt.
En als je dan toch eens besluit om iets te eten wat ongezond is, prima, dat moet ook gebeuren op zijn tijd, maar doe dat dan alsjeblieft alleen met iets waar je bewust voor kiest en waarbij je van elke hap geniet.
Wat is erger? Een paar stukje kibbeling weggooien of je lijf volstoppen met vette rotzooi waar je eigenlijk niet eens op zit te wachten?
Je doet je lijf echt een veel groter plezier door het gewoon weg te gooien. Je lijf heeft lang genoeg als vuilnisbak gefungeerd.
Tijd om er alleen in te stoppen waar je lijf op vraagt.
En als je dan toch eens besluit om iets te eten wat ongezond is, prima, dat moet ook gebeuren op zijn tijd, maar doe dat dan alsjeblieft alleen met iets waar je bewust voor kiest en waarbij je van elke hap geniet.
668, the neighbour of the Beast
zondag 5 juni 2016 om 18:29
En even ter verduidelijking; het is niet rot bedoeld
Ik bedoel het juist bemoedigend.
Ik weet hoe lastig het is om je volledige eet- en leefpatroon om te gooien.
Maar juist alles maar in je mond stoppen omdat je iets niet weg wil gooien, daar wil je vanaf, van die instelling.
Omdat je lief gaat zijn voor je lijf, vanaf nu
En dat is heel moeilijk, maar dat gevecht ga je gaandeweg winnen. Je gaat langzaamaan je manier van leven en manier van denken veranderen. En dan denk je niet meer; ik eet die vette kibbeling om want anders moet je het weggooien, maar je denkt; ik heb er geen trek in dus ik stop die rotzooi niet in mijn lijf.
En dan glimlach je eens omdat je het gedragspatroon van vroeger herkent en pak je een appel. Ofzo.
Je kunt het echt, maar je moet je wel realiseren dat die instelling waarom je die stukjes kibbeling at, fout is.
Je hoort mij echt niet zeggen dat je nooit meer kibbeling mag eten. Als je daar gek op bent en je eet dat graag op zijn tijd, vooral doen. Maar niet "omdat het op moet". Je moet namelijk niks.
En als je weggooien zonde vindt, bedenk dan eens hoe zonde het is om het in je lijf te stoppen als het geen doordachte keuze is waar je op dat moment zeer bewust van geniet.
En niet zo kort na je operatie, zou ik ook zeggen.
Ik bedoel het juist bemoedigend.
Ik weet hoe lastig het is om je volledige eet- en leefpatroon om te gooien.
Maar juist alles maar in je mond stoppen omdat je iets niet weg wil gooien, daar wil je vanaf, van die instelling.
Omdat je lief gaat zijn voor je lijf, vanaf nu
En dat is heel moeilijk, maar dat gevecht ga je gaandeweg winnen. Je gaat langzaamaan je manier van leven en manier van denken veranderen. En dan denk je niet meer; ik eet die vette kibbeling om want anders moet je het weggooien, maar je denkt; ik heb er geen trek in dus ik stop die rotzooi niet in mijn lijf.
En dan glimlach je eens omdat je het gedragspatroon van vroeger herkent en pak je een appel. Ofzo.
Je kunt het echt, maar je moet je wel realiseren dat die instelling waarom je die stukjes kibbeling at, fout is.
Je hoort mij echt niet zeggen dat je nooit meer kibbeling mag eten. Als je daar gek op bent en je eet dat graag op zijn tijd, vooral doen. Maar niet "omdat het op moet". Je moet namelijk niks.
En als je weggooien zonde vindt, bedenk dan eens hoe zonde het is om het in je lijf te stoppen als het geen doordachte keuze is waar je op dat moment zeer bewust van geniet.
En niet zo kort na je operatie, zou ik ook zeggen.
668, the neighbour of the Beast
zondag 5 juni 2016 om 18:34
quote:hatsetats schreef op 05 juni 2016 @ 18:16:
[...]
?????? automatisme van ouders, Hats en dan met name van moeders
Calvijn, eigenlijk is het wel goed dat dit gebeurde. Nu denk je er wel een keertje over na of je iets wel in je mond gaat stoppen. Je zult iig af moeten van het automatische opeten als je kind niet meer wil
[...]
?????? automatisme van ouders, Hats en dan met name van moeders
Calvijn, eigenlijk is het wel goed dat dit gebeurde. Nu denk je er wel een keertje over na of je iets wel in je mond gaat stoppen. Je zult iig af moeten van het automatische opeten als je kind niet meer wil
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
zondag 5 juni 2016 om 18:38
quote:Marels schreef op 05 juni 2016 @ 18:21:
Dat is nou net een instelling waar je vanaf wilt Calvijn, om je lijf als menselijke kliko te zien.
Wat is erger? Een paar stukje kibbeling weggooien of je lijf volstoppen met vette rotzooi waar je eigenlijk niet eens op zit te wachten?
Je doet je lijf echt een veel groter plezier door het gewoon weg te gooien. Je lijf heeft lang genoeg als vuilnisbak gefungeerd.
Tijd om er alleen in te stoppen waar je lijf op vraagt.
En als je dan toch eens besluit om iets te eten wat ongezond is, prima, dat moet ook gebeuren op zijn tijd, maar doe dat dan alsjeblieft alleen met iets waar je bewust voor kiest en waarbij je van elke hap geniet.Klopt, was een leermomentje
Dat is nou net een instelling waar je vanaf wilt Calvijn, om je lijf als menselijke kliko te zien.
Wat is erger? Een paar stukje kibbeling weggooien of je lijf volstoppen met vette rotzooi waar je eigenlijk niet eens op zit te wachten?
Je doet je lijf echt een veel groter plezier door het gewoon weg te gooien. Je lijf heeft lang genoeg als vuilnisbak gefungeerd.
Tijd om er alleen in te stoppen waar je lijf op vraagt.
En als je dan toch eens besluit om iets te eten wat ongezond is, prima, dat moet ook gebeuren op zijn tijd, maar doe dat dan alsjeblieft alleen met iets waar je bewust voor kiest en waarbij je van elke hap geniet.Klopt, was een leermomentje
Frankly my dear, I don"t give a damn
zondag 5 juni 2016 om 18:44
quote:rosanna08 schreef op 05 juni 2016 @ 18:34:
[...]
automatisme van ouders, Hats en dan met name van moeders
Calvijn, eigenlijk is het wel goed dat dit gebeurde. Nu denk je er wel een keertje over na of je iets wel in je mond gaat stoppen. Je zult iig af moeten van het automatische opeten als je kind niet meer wil
Haha, ja idd
Was ook dom, want ik had er niet eens trek in.
Harde les geleerd, doen we niet meer.
Mama is geen kliko meer.
Van de week was ik mijn jongste van drie met zijn pyjama aan het helpen.
Toen zei ik dat ik hem zo'n lekker snoepje vind , kreeg ik als reactie "Dat is dan jammer mama, want jij mag geen snoepjes meer"
[...]
automatisme van ouders, Hats en dan met name van moeders
Calvijn, eigenlijk is het wel goed dat dit gebeurde. Nu denk je er wel een keertje over na of je iets wel in je mond gaat stoppen. Je zult iig af moeten van het automatische opeten als je kind niet meer wil
Haha, ja idd
Was ook dom, want ik had er niet eens trek in.
Harde les geleerd, doen we niet meer.
Mama is geen kliko meer.
Van de week was ik mijn jongste van drie met zijn pyjama aan het helpen.
Toen zei ik dat ik hem zo'n lekker snoepje vind , kreeg ik als reactie "Dat is dan jammer mama, want jij mag geen snoepjes meer"
Frankly my dear, I don"t give a damn
zondag 5 juni 2016 om 18:58
quote:rosanna08 schreef op 05 juni 2016 @ 18:34:
[...]
automatisme van ouders, Hats en dan met name van moeders
Calvijn, eigenlijk is het wel goed dat dit gebeurde. Nu denk je er wel een keertje over na of je iets wel in je mond gaat stoppen. Je zult iig af moeten van het automatische opeten als je kind niet meer wil Ach kom nou, echt niet alle moeders eten alles op wat het kind niet meer hoeft.
[...]
automatisme van ouders, Hats en dan met name van moeders
Calvijn, eigenlijk is het wel goed dat dit gebeurde. Nu denk je er wel een keertje over na of je iets wel in je mond gaat stoppen. Je zult iig af moeten van het automatische opeten als je kind niet meer wil Ach kom nou, echt niet alle moeders eten alles op wat het kind niet meer hoeft.
AFSCHEID NEMEN BESTAAT PIET
zondag 5 juni 2016 om 19:09
Tis inderdaad een mindset. Mijn lijf is ook jaren kliko geweest.
Maar opeten omdat weggooien zonde is.
Nu denk ik idd dat het nog veel meer zonde is om teveel patat te eten of kibbeling of weet ik veel wat omdat het op moet.
Het onnodig in mijn lijf stoppen, dát is pas zonde.
Maar dat is niet een knop die je in twee seconden om zet, dat is een mindset en een manier van denken die je langzaam in je leefpatroon in moet slijten.
Maar opeten omdat weggooien zonde is.
Nu denk ik idd dat het nog veel meer zonde is om teveel patat te eten of kibbeling of weet ik veel wat omdat het op moet.
Het onnodig in mijn lijf stoppen, dát is pas zonde.
Maar dat is niet een knop die je in twee seconden om zet, dat is een mindset en een manier van denken die je langzaam in je leefpatroon in moet slijten.
668, the neighbour of the Beast
zondag 5 juni 2016 om 19:09
zondag 5 juni 2016 om 19:11
