Lijf & Lijn
alle pijlers
Ik moest iets ondernemen #3 gastric bypass!
vrijdag 13 mei 2016 om 10:14
Omdat we het vorige topic vol gekletst hebben gaan we hier verder.
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
Over leven met een gastric bypass.
Oorspronkelijk opende ik dit topic bijna een jaar geleden. Bijna 130 kilo en gefrustreerd omdat het me met geen mogelijkheid lukte om definitief af te vallen.
Ik overwoog de keuze te maken voor een gastric bypass, een operatie die hopelijk definitief het tij zou keren.
Omdat ik wist dat ik op deze manier, met dit gewicht, de honderd niet zou halen. En dat was ik wel van plan.
Inmiddels is het bijna vijf maanden geleden dat ik geopereerd ben. 16 december 2015 kreeg ik mijn gastric bypass.
Inmiddels ben ik bijna 30 kilo lichter en verbaas ik me nog elke dag over hoeveel meer ik kan, dan toen.
Ik ben er nog niet, nog lang niet, maar ik ben op de goede weg.
Inmiddels groeide dit topic niet alleen uit tot een soort virtueel dagboek voor mij, maar wisselden we van gedachten met nog veel meer mensen in hetzelfde schuitje.
Ik hoop dat we daar hier mee verder kunnen gaan.
En omdat ik niet wil vergeten waar ik vandaan kom, hieronder mijn oorspronkelijke OP van het vorige topic, die ik schreef op 15 augustus 2015;
Oorspronkelijk had ik mijn topic van een jaar geleden geupdate, maar omdat er telkens reacties komen op de -niet meer zo relevante- OP is het misschien handiger toch een nieuw topic te openen.
De korte samenvatting; ik ben veel te dik. Morbide obesitas.
En ja, dat brengt klachten met zich mee. Ik ben net 30 geworden en ik slik pillen voor mijn hoge bloeddruk. Ik voel me slap en lusteloos. Ik heb een belachelijk slechte conditie, ik heb last van mijn gewrichten. En ik beweer altijd dat ik geen last heb van mijn overgewicht, maar dat is wel zo.
Dus, er moet iets gebeuren. En iets drastisch, iets dat werkt.
Want 39231 dieetpogingen later ben ik nog altijd gewoon veel te dik. Ik heb het met diëtistes geprobeerd, op eigen kracht, meer bewegen, gewoon gezond eten, maffe diëten.... Ik heb zelfs een paar maanden geleden dieetpillen gekocht. Wat uiteraard voor geen meter werkt, behalve dat je er stinkende scheten van laat.
Mijn huisarts heeft me doorgestuurd naar het ziekenhuis, naar de obesitaskliniek. Mijn huisarts denkt dat een gastric bypass de enige echte blijvende oplossing gaat zijn voor mij, dus we gaan het eens bekijken.
De laatste weken heb ik heel, heel veel na gedacht. Over mijn leven nu, over de impact van zo'n operatie, over hoe mijn leven er na de operatie uit zal zien.... Ik kan het me eigenlijk niet helemaal voorstellen.
Ik weet dat het geen wondermiddel is. Ik weet dat het slechts een hulpmiddel is. Ik weet dat ik nog steeds mijn levensstijl om moet gooien maar zoals ik het begrijp van mensen die een gastric bypass gehad hebben gaat dat na de operatie zoveel makkelijker zijn...
Anyhow, 24 augustus heb ik een informatiebijeenkomst in het ziekenhuis. Als ik dan door durf te zetten volgt een screeningsochtend en daarna een eventueel akkoord voor de operatie.
Wat ik dus in mijn vorige topic ook vroeg, waren ervaringen van mensen die eventueel een gastric bypass ondergaan hebben.
Zouden jullie het me aanraden of absoluut niet? In hoeverre heeft het je geholpen? En misschien zijn er ook mensen met een negatieve ervaring? Ook die zijn uiteraard welkom.
In het vorige topic heb ik al heel veel lieve, leuke fijne reacties gehad.
De reden dat ik dit topic toch opnieuw open is omdat ik zo heerlijk van me af kan schrijven, en ik heel veel heb aan de input van mensen die het traject al doorlopen hebben.
Dus bij deze gewoon een nieuw topic dat voortborduurt op het zelfde, omdat de OP van het vorige topic totaal niet up to date meer is.
Wat ik dus vooral wil met dit topic is ervaringen uitwisselen, en misschien gewoon af en toe een schop onder mijn kont of hart onder de riem
668, the neighbour of the Beast
maandag 6 juni 2016 om 08:32
quote:hatsetats schreef op 05 juni 2016 @ 21:50:
[...]
Jij hebt wel een knop? Zet m ff op 'uit' dan.k
Ik ben niet roomser dan de paus maar ook hier geldt: het is de toon die de muziek maakt. Het komt mij vaak onnodig hard en onaardig over. Maar misschien leer je een bepaalde houding bij jou op de sportschool, of bedoel je het niet zo. Maar toch....
Jij bent niet de maatstaf.
Niet iedereen kan het op jouw manier.
Je bent zo fanatiek als het op voeding en sporten komt. Ik merk dat ik het soms lastig lezen vind. Terwijl ik er van overtuigd ben dat je het goed bedoeld
Ik ben veel, veel slanker dan jij, maar ik doe niks 'speciaals' en sport ook niet. Ik zie er prima uit. En snoep ook gewoon.
Maar alles met mate. Daar zit hem vaak de crux. In de hoeveelheden.
Anyhow, daar zit míjn crux. Maar ik ga hier niet belerend lopen doen.
Ik heb écht respect voor iedereen, dik of dun, afgevallen of niet.
It's a hard fokking way!!
En we, ja jij ook, hebben levenslang. Als in: het blijft onze valkuil.
Voor altijd en eeuwig je levensstijl omgooien is best wel afzien, zéker in het begin. Voor mij is het nu gewoon normaal geworden, ik ben al for ever dun, maar de angst dat ik ooit weer dik word zit er heus nog wel in.
[...]
Jij hebt wel een knop? Zet m ff op 'uit' dan.k
Ik ben niet roomser dan de paus maar ook hier geldt: het is de toon die de muziek maakt. Het komt mij vaak onnodig hard en onaardig over. Maar misschien leer je een bepaalde houding bij jou op de sportschool, of bedoel je het niet zo. Maar toch....
Jij bent niet de maatstaf.
Niet iedereen kan het op jouw manier.
Je bent zo fanatiek als het op voeding en sporten komt. Ik merk dat ik het soms lastig lezen vind. Terwijl ik er van overtuigd ben dat je het goed bedoeld
Ik ben veel, veel slanker dan jij, maar ik doe niks 'speciaals' en sport ook niet. Ik zie er prima uit. En snoep ook gewoon.
Maar alles met mate. Daar zit hem vaak de crux. In de hoeveelheden.
Anyhow, daar zit míjn crux. Maar ik ga hier niet belerend lopen doen.
Ik heb écht respect voor iedereen, dik of dun, afgevallen of niet.
It's a hard fokking way!!
En we, ja jij ook, hebben levenslang. Als in: het blijft onze valkuil.
Voor altijd en eeuwig je levensstijl omgooien is best wel afzien, zéker in het begin. Voor mij is het nu gewoon normaal geworden, ik ben al for ever dun, maar de angst dat ik ooit weer dik word zit er heus nog wel in.
maandag 6 juni 2016 om 10:12
maandag 6 juni 2016 om 11:19
quote:Marels schreef op 06 juni 2016 @ 07:11:
Waarom proberen? Tis toch van de zotte dat je partner met jou mee moet diëten?
Ik zie echt niet in op welke manier dat logisch is of waarom het oneerlijk zou zijn dat iemand anders wel/meer snoept dat jij.
Dat bedoel ik niet.
Dat ik mijn gezin niet opzadel met mijn eten/dieten/weet ik het.
Waarom proberen? Tis toch van de zotte dat je partner met jou mee moet diëten?
Ik zie echt niet in op welke manier dat logisch is of waarom het oneerlijk zou zijn dat iemand anders wel/meer snoept dat jij.
Dat bedoel ik niet.
Dat ik mijn gezin niet opzadel met mijn eten/dieten/weet ik het.
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 6 juni 2016 om 11:24
Yggdrasil: zomaar een paar dagen het ziekenhuis in snapt een driejarige ook niet.
Gewoon simpel uitleggen hoe en wat werkt bij die van ons beter (pienter mannetje)
Mijn jongens zijn gewend dat ik altijd veel snoepte en dan nu ineens niet meer is voor hen ook wennen.
Gewoon simpel uitleggen hoe en wat werkt bij die van ons beter (pienter mannetje)
Mijn jongens zijn gewend dat ik altijd veel snoepte en dan nu ineens niet meer is voor hen ook wennen.
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 6 juni 2016 om 11:52
quote:hatsetats schreef op 05 juni 2016 @ 21:50:
[...]
Jij hebt wel een knop? Zet m ff op 'uit' dan.
Je zit te hakketakken over de nederlandse taal en het gebruik ervan,m daar gaat dit topic toch niet over...ik vind...ze zit niet lekker in d,r vel....een vreselijke uitdrukking die ik nooit zelf zal gebruiken.....maar het is gewoon nederlands so be it!
Ik denk dus nu, iemand die zich zo ergert aan een ander die de knop omzet........die zal zelf wel niet lekker in d,r vel zitten!
[...]
Jij hebt wel een knop? Zet m ff op 'uit' dan.
Je zit te hakketakken over de nederlandse taal en het gebruik ervan,m daar gaat dit topic toch niet over...ik vind...ze zit niet lekker in d,r vel....een vreselijke uitdrukking die ik nooit zelf zal gebruiken.....maar het is gewoon nederlands so be it!
Ik denk dus nu, iemand die zich zo ergert aan een ander die de knop omzet........die zal zelf wel niet lekker in d,r vel zitten!
If you say one more time that islam is NOT a believe of peace..I will kill you!
maandag 6 juni 2016 om 12:29
Overigens vraag ik zelf altijd netjes of die ander (die op wat voor manier op rantsoen staat ivm wat dan ook) er bezwaar tegen heeft als ik voor diens neus zou willen eten/ roken (ik rook niet)/ alcohol drinken/ snoepen/ whatever. Gewoon omdat ik niet van een afstand kan ruiken hoe diegene op dat moment in zijn/haar vel steekt, of hij/zij het moeilijk heeft, trek heeft, weetikveel. Gewoon omdat je de ander in de gaten wil houden, niet wil betuttelen maar helpen. Want zelf hulp/ondersteuning vragen is voor velen lastiger dan je denkt, bovendien wisselt wilskracht soms met het uur.
"Ik zit te tandhakken maar wil ermee leren omgaan" vind ik zelf altijd een zwaar onderschatte. Maar goed ik werk in de verslavingszorg en zie de een na de ander na twee weken abstinentie "vinden' dat ze weer in een volle kroeg moeten kunnen zitten. Waarom, denk ik dan, je moet helemaal niks. Behalve zorgen voor veiligheid rust en stabiliteit, zeker in de eerste periode.
"Ik zit te tandhakken maar wil ermee leren omgaan" vind ik zelf altijd een zwaar onderschatte. Maar goed ik werk in de verslavingszorg en zie de een na de ander na twee weken abstinentie "vinden' dat ze weer in een volle kroeg moeten kunnen zitten. Waarom, denk ik dan, je moet helemaal niks. Behalve zorgen voor veiligheid rust en stabiliteit, zeker in de eerste periode.
Iets wat vier dagen bloedt en niet doodgaat is niet te vertrouwen.
maandag 6 juni 2016 om 13:05
quote:hatsetats schreef op 06 juni 2016 @ 07:41:
O en je laatste zin klopt voor mij ook niet. Afvallen was super makkelijk. En op gewicht blijven is dat nu ook.
Juist omdat ik niets buiten mij zelf / mijn eigen verantwoordelijkheid leg.
Nou ja?! Je impliceert hier nogal wat.
Voel je je nou beter?
Waarom ben je zo boos?
O en je laatste zin klopt voor mij ook niet. Afvallen was super makkelijk. En op gewicht blijven is dat nu ook.
Juist omdat ik niets buiten mij zelf / mijn eigen verantwoordelijkheid leg.
Nou ja?! Je impliceert hier nogal wat.
Voel je je nou beter?
Waarom ben je zo boos?
