Lijf & Lijn
alle pijlers
Is een borstverkleining overdreven in mijn geval?
woensdag 27 juni 2012 om 00:43
Hallo,
Ik open, na lang twijfelen, ook maar eens een topic... Ik zou heel graag jullie mening willen horen.
Ik vind mijn borsten te groot. Ze passen niet bij de rest van mijn lichaam. Ik ben 1.70 m, weeg 63 kilo, en heb cup 80F.
Dat komt voor mij in kledingmaten neer op maat 36-38 van onderen, en maat 42 van boven.
Kleding vinden is vaak erg lastig. Het past niet, en ik lijk vaak veel dikker dan ik ben.
Maar waar ik het pas echt moeilijk mee heb, is dat ik mij heel erg schaam voor mijn borsten. Dit komt omdat ik borsten erg koppel aan seksualiteit. En daar heb ik grote problemen mee. Na jaren van misbruik ben ik me zo gaan schamen voor mijn vrouwelijkheid, dat ik het haat. Borsten zijn voor mannen, en mannen zijn gevaarlijk. Dus borsten mogen niet opvallen. Nou, probeer dat maar eens met cup F..
Even voor de duidelijkheid, ik WEET dat bovenstaande GEEN gezonde gedachtengang is. Ik werk dan ook (middels therapie) hard aan het verwerken van mijn verleden! Dat gaat met kleine stappen vooruit maar ik ben er nog lang niet.
Maar toch denk ik vaak na over een borstverkleining. Het lijkt mij zo fijn om gewoon eens een leuk shirt aan te kunnen trekken zonder me druk te maken of mn 'gevel' er niet giga door wordt. Ik wil me niet meer verstoppen in donkere kleuren, die staan me niet eens!
Ik weet dat de kans best groot is dat ik in qua vergoeding in aanmerking kom voor een verkleining. Estetisch gezien past mijn boezem totaal niet bij mijn lichaam. En ook heb ik regelmatig last van mijn nek en schouders, en met sporten belemmerd het me ook.
Maarrrr als ik heel eerlijk naar mezelf ben dan weet ik dat het grootste probleem het niet kunnen accepteren van mijn "vrouwelijkheid" is.
En of dat opgelost wordt door mijn borsten te verkleinen..?? Nee, ik weet wel zeker van niet.
Maar dan blijft nog steeds de vraag, dat, stél dat ik geen psychische problemen had met mn borsten, was het dan niet nog steeds best normaal dat ik er giga van baal dat ik last heb van de zwaartekracht, en nooit eens makkelijk leuke bovenkleding kan vinden..?
Kortom: Ben ik te ijdel? Zoek ik een te makkelijke oplossing voor mijn problemen? Of is het los daarvan best normaal dat ik er last van heb?? En dus een borstverkleining overweeg?
Ik pieker me suf hierover, kom er maar niet uit.... Ieder advies is daarom erg welkom.
Alvast bedankt!
Ik open, na lang twijfelen, ook maar eens een topic... Ik zou heel graag jullie mening willen horen.
Ik vind mijn borsten te groot. Ze passen niet bij de rest van mijn lichaam. Ik ben 1.70 m, weeg 63 kilo, en heb cup 80F.
Dat komt voor mij in kledingmaten neer op maat 36-38 van onderen, en maat 42 van boven.
Kleding vinden is vaak erg lastig. Het past niet, en ik lijk vaak veel dikker dan ik ben.
Maar waar ik het pas echt moeilijk mee heb, is dat ik mij heel erg schaam voor mijn borsten. Dit komt omdat ik borsten erg koppel aan seksualiteit. En daar heb ik grote problemen mee. Na jaren van misbruik ben ik me zo gaan schamen voor mijn vrouwelijkheid, dat ik het haat. Borsten zijn voor mannen, en mannen zijn gevaarlijk. Dus borsten mogen niet opvallen. Nou, probeer dat maar eens met cup F..
Even voor de duidelijkheid, ik WEET dat bovenstaande GEEN gezonde gedachtengang is. Ik werk dan ook (middels therapie) hard aan het verwerken van mijn verleden! Dat gaat met kleine stappen vooruit maar ik ben er nog lang niet.
Maar toch denk ik vaak na over een borstverkleining. Het lijkt mij zo fijn om gewoon eens een leuk shirt aan te kunnen trekken zonder me druk te maken of mn 'gevel' er niet giga door wordt. Ik wil me niet meer verstoppen in donkere kleuren, die staan me niet eens!
Ik weet dat de kans best groot is dat ik in qua vergoeding in aanmerking kom voor een verkleining. Estetisch gezien past mijn boezem totaal niet bij mijn lichaam. En ook heb ik regelmatig last van mijn nek en schouders, en met sporten belemmerd het me ook.
Maarrrr als ik heel eerlijk naar mezelf ben dan weet ik dat het grootste probleem het niet kunnen accepteren van mijn "vrouwelijkheid" is.
En of dat opgelost wordt door mijn borsten te verkleinen..?? Nee, ik weet wel zeker van niet.
Maar dan blijft nog steeds de vraag, dat, stél dat ik geen psychische problemen had met mn borsten, was het dan niet nog steeds best normaal dat ik er giga van baal dat ik last heb van de zwaartekracht, en nooit eens makkelijk leuke bovenkleding kan vinden..?
Kortom: Ben ik te ijdel? Zoek ik een te makkelijke oplossing voor mijn problemen? Of is het los daarvan best normaal dat ik er last van heb?? En dus een borstverkleining overweeg?
Ik pieker me suf hierover, kom er maar niet uit.... Ieder advies is daarom erg welkom.
Alvast bedankt!
donderdag 28 juni 2012 om 16:50
Wat ontzettend naar dat je misbruikt bent..
Ik heb zelf bijna 2 jaar geleden een borstverkleining gehad. Toen ik 14 was zat ik al voor het eerst bij de plastisch chirurg, toendertijd had ik al een cup E en dat vond ik helemaal niets. Al mijn shirtjes moest ik enkele maten te groot kopen, jassen kopen was ook niets; zaten ze bij mijn borsten goed, slobberde hij om mn buik heen. Bikini's en beha's waren helemaal drama. De beha's die er waren, waren niet echt het soort beha's waar ik toen op zat te wachten en bovendien niet te betalen. Wat ik ook vreselijk vond was dat mensen tijdens het gesprek niet naar mijn hoofd keken, maar naar mijn borsten. En echt niet alleen jongens, meisjes deden dat net zo goed. Ik werd er onzeker van, en niet zo'n klein beetje ook. Hierdoor leerde ik mezelf aan om met mijn schouders naar voren gebogen te lopen. Hierdoor hoopte ik mijn enorme boezem te verbloemen. Dit leverde jammer genoeg wel veel rugklachten op. Ik schaamde me voor mijn borsten en wat mij betreft mochten ze bijna helemaal leeg gepompt worden. Echter, was ik toen nog veel te jong en stuurde de plastisch chirurg me weg.
Toen ik 17 was ben ik nog een keer geweest, inmiddels met 75F/G Toen viel er wel te praten over een borstverkleining. Mijn ouders moesten toestemming geven en ik heb nog gigantisch veel voorlichting gekregen maar uiteindelijk ben ik geopereerd toen ik 17,5 was. En wat was ik blij toen ik wakker werd! Het was toen al ZO mooi (ookal was alles blauw/geel/groen) Na 2 weken begon de zwelling wat te zakken en kon ik mijn eerste MOOIE bh aan. Het stond zo mooi met een shirtje!! In het begin was het even wennen, maar vanzelf werd ik een stuk zelfverzekerder en ging ik rechter op lopen.
Er is uiteindelijk uit mijn linkerborst +/- 350 gram gehaald en uit mijn rechter +/- 290 gram.
Ik ben er nog elke dag gelukkig mee! Mocht je vragen hebben wil ik ze graag beantwoorden!
Ik heb zelf bijna 2 jaar geleden een borstverkleining gehad. Toen ik 14 was zat ik al voor het eerst bij de plastisch chirurg, toendertijd had ik al een cup E en dat vond ik helemaal niets. Al mijn shirtjes moest ik enkele maten te groot kopen, jassen kopen was ook niets; zaten ze bij mijn borsten goed, slobberde hij om mn buik heen. Bikini's en beha's waren helemaal drama. De beha's die er waren, waren niet echt het soort beha's waar ik toen op zat te wachten en bovendien niet te betalen. Wat ik ook vreselijk vond was dat mensen tijdens het gesprek niet naar mijn hoofd keken, maar naar mijn borsten. En echt niet alleen jongens, meisjes deden dat net zo goed. Ik werd er onzeker van, en niet zo'n klein beetje ook. Hierdoor leerde ik mezelf aan om met mijn schouders naar voren gebogen te lopen. Hierdoor hoopte ik mijn enorme boezem te verbloemen. Dit leverde jammer genoeg wel veel rugklachten op. Ik schaamde me voor mijn borsten en wat mij betreft mochten ze bijna helemaal leeg gepompt worden. Echter, was ik toen nog veel te jong en stuurde de plastisch chirurg me weg.
Toen ik 17 was ben ik nog een keer geweest, inmiddels met 75F/G Toen viel er wel te praten over een borstverkleining. Mijn ouders moesten toestemming geven en ik heb nog gigantisch veel voorlichting gekregen maar uiteindelijk ben ik geopereerd toen ik 17,5 was. En wat was ik blij toen ik wakker werd! Het was toen al ZO mooi (ookal was alles blauw/geel/groen) Na 2 weken begon de zwelling wat te zakken en kon ik mijn eerste MOOIE bh aan. Het stond zo mooi met een shirtje!! In het begin was het even wennen, maar vanzelf werd ik een stuk zelfverzekerder en ging ik rechter op lopen.
Er is uiteindelijk uit mijn linkerborst +/- 350 gram gehaald en uit mijn rechter +/- 290 gram.
Ik ben er nog elke dag gelukkig mee! Mocht je vragen hebben wil ik ze graag beantwoorden!
