Lijf & Lijn
alle pijlers
Is een borstverkleining overdreven in mijn geval?
woensdag 27 juni 2012 om 00:43
Hallo,
Ik open, na lang twijfelen, ook maar eens een topic... Ik zou heel graag jullie mening willen horen.
Ik vind mijn borsten te groot. Ze passen niet bij de rest van mijn lichaam. Ik ben 1.70 m, weeg 63 kilo, en heb cup 80F.
Dat komt voor mij in kledingmaten neer op maat 36-38 van onderen, en maat 42 van boven.
Kleding vinden is vaak erg lastig. Het past niet, en ik lijk vaak veel dikker dan ik ben.
Maar waar ik het pas echt moeilijk mee heb, is dat ik mij heel erg schaam voor mijn borsten. Dit komt omdat ik borsten erg koppel aan seksualiteit. En daar heb ik grote problemen mee. Na jaren van misbruik ben ik me zo gaan schamen voor mijn vrouwelijkheid, dat ik het haat. Borsten zijn voor mannen, en mannen zijn gevaarlijk. Dus borsten mogen niet opvallen. Nou, probeer dat maar eens met cup F..
Even voor de duidelijkheid, ik WEET dat bovenstaande GEEN gezonde gedachtengang is. Ik werk dan ook (middels therapie) hard aan het verwerken van mijn verleden! Dat gaat met kleine stappen vooruit maar ik ben er nog lang niet.
Maar toch denk ik vaak na over een borstverkleining. Het lijkt mij zo fijn om gewoon eens een leuk shirt aan te kunnen trekken zonder me druk te maken of mn 'gevel' er niet giga door wordt. Ik wil me niet meer verstoppen in donkere kleuren, die staan me niet eens!
Ik weet dat de kans best groot is dat ik in qua vergoeding in aanmerking kom voor een verkleining. Estetisch gezien past mijn boezem totaal niet bij mijn lichaam. En ook heb ik regelmatig last van mijn nek en schouders, en met sporten belemmerd het me ook.
Maarrrr als ik heel eerlijk naar mezelf ben dan weet ik dat het grootste probleem het niet kunnen accepteren van mijn "vrouwelijkheid" is.
En of dat opgelost wordt door mijn borsten te verkleinen..?? Nee, ik weet wel zeker van niet.
Maar dan blijft nog steeds de vraag, dat, stél dat ik geen psychische problemen had met mn borsten, was het dan niet nog steeds best normaal dat ik er giga van baal dat ik last heb van de zwaartekracht, en nooit eens makkelijk leuke bovenkleding kan vinden..?
Kortom: Ben ik te ijdel? Zoek ik een te makkelijke oplossing voor mijn problemen? Of is het los daarvan best normaal dat ik er last van heb?? En dus een borstverkleining overweeg?
Ik pieker me suf hierover, kom er maar niet uit.... Ieder advies is daarom erg welkom.
Alvast bedankt!
Ik open, na lang twijfelen, ook maar eens een topic... Ik zou heel graag jullie mening willen horen.
Ik vind mijn borsten te groot. Ze passen niet bij de rest van mijn lichaam. Ik ben 1.70 m, weeg 63 kilo, en heb cup 80F.
Dat komt voor mij in kledingmaten neer op maat 36-38 van onderen, en maat 42 van boven.
Kleding vinden is vaak erg lastig. Het past niet, en ik lijk vaak veel dikker dan ik ben.
Maar waar ik het pas echt moeilijk mee heb, is dat ik mij heel erg schaam voor mijn borsten. Dit komt omdat ik borsten erg koppel aan seksualiteit. En daar heb ik grote problemen mee. Na jaren van misbruik ben ik me zo gaan schamen voor mijn vrouwelijkheid, dat ik het haat. Borsten zijn voor mannen, en mannen zijn gevaarlijk. Dus borsten mogen niet opvallen. Nou, probeer dat maar eens met cup F..
Even voor de duidelijkheid, ik WEET dat bovenstaande GEEN gezonde gedachtengang is. Ik werk dan ook (middels therapie) hard aan het verwerken van mijn verleden! Dat gaat met kleine stappen vooruit maar ik ben er nog lang niet.
Maar toch denk ik vaak na over een borstverkleining. Het lijkt mij zo fijn om gewoon eens een leuk shirt aan te kunnen trekken zonder me druk te maken of mn 'gevel' er niet giga door wordt. Ik wil me niet meer verstoppen in donkere kleuren, die staan me niet eens!
Ik weet dat de kans best groot is dat ik in qua vergoeding in aanmerking kom voor een verkleining. Estetisch gezien past mijn boezem totaal niet bij mijn lichaam. En ook heb ik regelmatig last van mijn nek en schouders, en met sporten belemmerd het me ook.
Maarrrr als ik heel eerlijk naar mezelf ben dan weet ik dat het grootste probleem het niet kunnen accepteren van mijn "vrouwelijkheid" is.
En of dat opgelost wordt door mijn borsten te verkleinen..?? Nee, ik weet wel zeker van niet.
Maar dan blijft nog steeds de vraag, dat, stél dat ik geen psychische problemen had met mn borsten, was het dan niet nog steeds best normaal dat ik er giga van baal dat ik last heb van de zwaartekracht, en nooit eens makkelijk leuke bovenkleding kan vinden..?
Kortom: Ben ik te ijdel? Zoek ik een te makkelijke oplossing voor mijn problemen? Of is het los daarvan best normaal dat ik er last van heb?? En dus een borstverkleining overweeg?
Ik pieker me suf hierover, kom er maar niet uit.... Ieder advies is daarom erg welkom.
Alvast bedankt!
woensdag 27 juni 2012 om 00:49
Ik zou niet in je lijf laten snijden en de risico's van een operatie ondergaan, met kans op complicaties, als je wellicht met therapie je lijf zodanig gaat accepteren en wellicht waarderen dat je helemaal geen operatie meer wil. Je kunt het namelijk niet ongedaan maken meer. Ik zou zo'n ononmeerbare verandering alleen laten uitvoeren als ik emotioneel stabiel was. Ik zou dus wachten tot je je lekker voelt met je seksualiteit en vrouwelijkheid en dan de beslissing nemen over wel of geen borstverkleining.
woensdag 27 juni 2012 om 00:53
Ik heb niet echt advies voor je maar wou even tegen je zeggen dat ik het knap vind dat je zo eerlijk naar je zelf kunt zijn ondanks dat het toch zo'n groot ding voor je is!
Verder zou ik als ik jou was het eens voorleggen bij je psycholoog (of waar je in therapie bent) Die kan je vast tips geven en er naar kijken ook met het psychische deel enzo.
Verder zou ik als ik jou was het eens voorleggen bij je psycholoog (of waar je in therapie bent) Die kan je vast tips geven en er naar kijken ook met het psychische deel enzo.
woensdag 27 juni 2012 om 01:02
quote:missdaisy007 schreef op 27 juni 2012 @ 00:53:
Ik heb niet echt advies voor je maar wou even tegen je zeggen dat ik het knap vind dat je zo eerlijk naar je zelf kunt zijn ondanks dat het toch zo'n groot ding voor je is!
Verder zou ik als ik jou was het eens voorleggen bij je psycholoog (of waar je in therapie bent) Die kan je vast tips geven en er naar kijken ook met het psychische deel enzo.
Dankjewel.... je reactie raakt me, júist omdat ik het zo supermoeilijk vind om hierover eerlijk naar mezelf te zijn..
En het bespreken met psycholoog heb ik ook wel overwogen, ben alleen bang dat het gelijk op de grote hoop van "verleden" gegooid wordt. Maar wellicht toch eens aansnijden.
Ik heb niet echt advies voor je maar wou even tegen je zeggen dat ik het knap vind dat je zo eerlijk naar je zelf kunt zijn ondanks dat het toch zo'n groot ding voor je is!
Verder zou ik als ik jou was het eens voorleggen bij je psycholoog (of waar je in therapie bent) Die kan je vast tips geven en er naar kijken ook met het psychische deel enzo.
Dankjewel.... je reactie raakt me, júist omdat ik het zo supermoeilijk vind om hierover eerlijk naar mezelf te zijn..
En het bespreken met psycholoog heb ik ook wel overwogen, ben alleen bang dat het gelijk op de grote hoop van "verleden" gegooid wordt. Maar wellicht toch eens aansnijden.
woensdag 27 juni 2012 om 01:05
quote:blinkiebill schreef op 27 juni 2012 @ 00:56:
Ik denk dat een borstverkleining helemaal niet gek is. Je borsten zijn buiten proportie en je hebt er last van.
Dat is dus precies wat ik los alle psychische problemen ook vaak denk! Zo van, stel dat ik dáár geen last van had, is het dan nog steeds niet raar dat.....?
Thanks!
Ik denk dat een borstverkleining helemaal niet gek is. Je borsten zijn buiten proportie en je hebt er last van.
Dat is dus precies wat ik los alle psychische problemen ook vaak denk! Zo van, stel dat ik dáár geen last van had, is het dan nog steeds niet raar dat.....?
Thanks!
woensdag 27 juni 2012 om 01:14
Wat vreselijk voor je dat je misbruikt bent. Ik hoop dat je veel baat hebt bij de therapie.
Ik begrijp je dilemma; 80F is bij jouw lengte en gewicht inderdaad nogal een gevel maar in hoeverre laat je je leiden door je verleden en wat is dus een gezonde benadering.
Ik denk niet dat je door een borstverkleining je vrouwelijkheid beter zal kunnen accepteren. Ze zullen misschien minder opvallen maar borsten blijven borsten! Als dit je drijveer is dan kun je je borsten helemaal weg laten opereren maar dan blijft het probleem aangezien je het dan omdraait; mannen zullen dan kijken en zich afvragen waarom daar niets is.
Als je gezondheidsproblemen hebt (rug-, nekklachten) dan kan een verkleining een oplossing zijn.
Ook kan ik me voorstellen dat je erg graag je lichaam beter in balans wilt hebben en gewoon kleding aankan dat bij de rest van je lichaam past.
Ik kan me zelf voorstellen dat je een verkleining wilt, puur vanwege het ongemak en het uit balans zijn met de rest van je lichaam. Ik heb cup E en ik ben zwaarder, ik vind die van mij al groter dan ik zou willen! Ik zou graag morgen willen wakker worden met een leuke C cup.
Ik denk dat als je een keuze kunt maken meer gebaseerd op gezondheidsredenen, lichamelijk ongemak etc dat je dan de juiste keuze maakt. Daarvoor zou je dus redelijk stabiel moeten zijn tav je verleden.
Beslissen op grond van je verleden lijkt me niet goed aangezien je het probleem niet oplost met een verkleining.
Het lijkt me goed om dit in de therapie te bespreken, alleen al om er zelf hardop over na te denken en uit te vinden wat je werkelijke reden is. Het is een grote ingreep.
Ik begrijp je dilemma; 80F is bij jouw lengte en gewicht inderdaad nogal een gevel maar in hoeverre laat je je leiden door je verleden en wat is dus een gezonde benadering.
Ik denk niet dat je door een borstverkleining je vrouwelijkheid beter zal kunnen accepteren. Ze zullen misschien minder opvallen maar borsten blijven borsten! Als dit je drijveer is dan kun je je borsten helemaal weg laten opereren maar dan blijft het probleem aangezien je het dan omdraait; mannen zullen dan kijken en zich afvragen waarom daar niets is.
Als je gezondheidsproblemen hebt (rug-, nekklachten) dan kan een verkleining een oplossing zijn.
Ook kan ik me voorstellen dat je erg graag je lichaam beter in balans wilt hebben en gewoon kleding aankan dat bij de rest van je lichaam past.
Ik kan me zelf voorstellen dat je een verkleining wilt, puur vanwege het ongemak en het uit balans zijn met de rest van je lichaam. Ik heb cup E en ik ben zwaarder, ik vind die van mij al groter dan ik zou willen! Ik zou graag morgen willen wakker worden met een leuke C cup.
Ik denk dat als je een keuze kunt maken meer gebaseerd op gezondheidsredenen, lichamelijk ongemak etc dat je dan de juiste keuze maakt. Daarvoor zou je dus redelijk stabiel moeten zijn tav je verleden.
Beslissen op grond van je verleden lijkt me niet goed aangezien je het probleem niet oplost met een verkleining.
Het lijkt me goed om dit in de therapie te bespreken, alleen al om er zelf hardop over na te denken en uit te vinden wat je werkelijke reden is. Het is een grote ingreep.
woensdag 27 juni 2012 om 01:19
woensdag 27 juni 2012 om 01:29
Aan de ene kant zeg ik doen. Je hebt lichamelijk last van jouw borsten.Aan de andere kant lees ik dat je psychisch er misschien meer verwachtingen van hebt dan er bewerkstelligt kan worden.Daarom twijfel ik.
Het enige wat een bvk doet is (na tijdelijk heel veel meer pijn) minder pijn geven aan de schouders en rug. Je behoudt altijd borsten. Van een F kunnen ze een grote B/ kleine C maken (en die kan na die tijd ook groeien).
Realiseer dat je altijd vrouwelijk blijft, hoe moeilijk dat ook is. Een bvk is niet niks.
Ik wens jou goede begeleiding en veel wijsheid.
Het enige wat een bvk doet is (na tijdelijk heel veel meer pijn) minder pijn geven aan de schouders en rug. Je behoudt altijd borsten. Van een F kunnen ze een grote B/ kleine C maken (en die kan na die tijd ook groeien).
Realiseer dat je altijd vrouwelijk blijft, hoe moeilijk dat ook is. Een bvk is niet niks.
Ik wens jou goede begeleiding en veel wijsheid.
woensdag 27 juni 2012 om 01:35
Heb ook een borstverkleining gehad en zat met hetzelfde dilemma. Ook ik had een schaamtegevoel, lichamelijke klachten en daarnaast speelde het esthetische ook een rol. Ik vind je redenen om een borstverkleining te laten doen legitiem. Ik ging destijds naar de dokter voor informatie en daar heb ik huilend mijn verhaal gedaan. Dat heeft me overtuigd.
Ik wil met mijn verhaal eigenlijk zeggen dat je m.i. niet naar een makkelijke oplossing voor je problemen zoekt. Wat is er makkelijk aan om vrijwillig een operatie te ondergaan met alle risico's vandien? Ik vind het eerder moedig.
Misschien is het wel verstandig om je eerst te focussen op je therapie en het te bespreken? Stap voor stap denk ik dan maar
Ik wil met mijn verhaal eigenlijk zeggen dat je m.i. niet naar een makkelijke oplossing voor je problemen zoekt. Wat is er makkelijk aan om vrijwillig een operatie te ondergaan met alle risico's vandien? Ik vind het eerder moedig.
Misschien is het wel verstandig om je eerst te focussen op je therapie en het te bespreken? Stap voor stap denk ik dan maar
woensdag 27 juni 2012 om 01:36
Wat naar wat je hebt meegemaakt. Sterkte met het verwerken daarvan.
Ik snap je twijfel over een borstverkleining. En weet je waarom ik het snap? Omdat je het ontzettend helder hebt verwoord, zelfs dat wat je onbewuste zegt. Helpt dat niet juist in je keuze?
Natuurlijk moet je een weloverwogen keuze maken, je kunt niet meer terug. Maar omdat je wens er nog steeds in - ondanks het besef dat het je psychische problemen niet zal oplossen - lijkt het mij weloverwogen.
Ik snap je twijfel over een borstverkleining. En weet je waarom ik het snap? Omdat je het ontzettend helder hebt verwoord, zelfs dat wat je onbewuste zegt. Helpt dat niet juist in je keuze?
Natuurlijk moet je een weloverwogen keuze maken, je kunt niet meer terug. Maar omdat je wens er nog steeds in - ondanks het besef dat het je psychische problemen niet zal oplossen - lijkt het mij weloverwogen.
woensdag 27 juni 2012 om 01:40
Hoi Pink,
Wat een eerlijke en afgewogen OP heb je geschreven
Ik vind je niet ijdel als je je borsten zou laten verkleinen. Ik heb precies maar dan ook precies jouw lengte, maten en gewicht en ik weet hoe het voelt en hoe het eruit ziet. Hoe lastig het kan zijn om goede bovenkleding te vinden of een leuke jurk.
Zelf heb ik nooit overwogen om mijn borsten te verkleinen, ze horen bij me, ik heb geen lichamelijk ongemak van ze in de zin van dat mijn schouders of nek pijn doen en ik heb ook niet het idee dat ik als vrouw op mijn borsten beoordeeld word.
En het idee om in een gezond lichaam te snijden staat me ook niet aan.
Dat gezegd hebbend: Je hebt een grote cupmaat in verhouding tot je lengte en gewicht. Als je besluit tot borstverkleining kan ik dat snappen en vind ik dat niet ijdel. Of het je psychische problemen met je lichaam gaat oplossen is een ander verhaal. Eigenlijk denk ik dat je grootste winst ligt in het krijgen van een fijn zelfbeeld.
Wat een eerlijke en afgewogen OP heb je geschreven
Ik vind je niet ijdel als je je borsten zou laten verkleinen. Ik heb precies maar dan ook precies jouw lengte, maten en gewicht en ik weet hoe het voelt en hoe het eruit ziet. Hoe lastig het kan zijn om goede bovenkleding te vinden of een leuke jurk.
Zelf heb ik nooit overwogen om mijn borsten te verkleinen, ze horen bij me, ik heb geen lichamelijk ongemak van ze in de zin van dat mijn schouders of nek pijn doen en ik heb ook niet het idee dat ik als vrouw op mijn borsten beoordeeld word.
En het idee om in een gezond lichaam te snijden staat me ook niet aan.
Dat gezegd hebbend: Je hebt een grote cupmaat in verhouding tot je lengte en gewicht. Als je besluit tot borstverkleining kan ik dat snappen en vind ik dat niet ijdel. Of het je psychische problemen met je lichaam gaat oplossen is een ander verhaal. Eigenlijk denk ik dat je grootste winst ligt in het krijgen van een fijn zelfbeeld.
woensdag 27 juni 2012 om 07:12
Allereerst een , het klinkt allemaal niet makkelijk!
Mijn moeder heeft een borstverkleining gehad toen ze een jaar of 40 was denk ik. Mijn borsten zijn ook niet klein, beetje dezelfde maat als jij, maar ik ben wel wat groter en grover gebouwd denk ik. En ook ik denk over een borstverkleining na. Niet nu, probeer nu eerst wat gewicht kwijt te raken en dan kijk ik verder of ik het wel of niet zou willen. Wat ik wel van mijn moeder heb geleerd is: als je er niet 200% achter staat, (nog) niet doen! Het is allemaal niet niks, daar moet je goed over nadenken. Zoals ik je OP lees, twijfel je nog teveel. Heb je het er in je therapie wel eens over gehad dat je hierover twijfelt? Wellicht kan je therapeut je hierin ook helpen. Persoonlijk denk ik dat je het beste eerst psychisch aan jezelf kunt werken voordat je lichamelijk iets verandert. Maar ijdel? Nee hoor, je hebt zeker een legitieme reden om er wat aan te laten doen, alleen al door de pijn in je nek/schouders.
Maar ga er pas voor als je er voor meer dan 100% achter staat.
Mijn moeder heeft een borstverkleining gehad toen ze een jaar of 40 was denk ik. Mijn borsten zijn ook niet klein, beetje dezelfde maat als jij, maar ik ben wel wat groter en grover gebouwd denk ik. En ook ik denk over een borstverkleining na. Niet nu, probeer nu eerst wat gewicht kwijt te raken en dan kijk ik verder of ik het wel of niet zou willen. Wat ik wel van mijn moeder heb geleerd is: als je er niet 200% achter staat, (nog) niet doen! Het is allemaal niet niks, daar moet je goed over nadenken. Zoals ik je OP lees, twijfel je nog teveel. Heb je het er in je therapie wel eens over gehad dat je hierover twijfelt? Wellicht kan je therapeut je hierin ook helpen. Persoonlijk denk ik dat je het beste eerst psychisch aan jezelf kunt werken voordat je lichamelijk iets verandert. Maar ijdel? Nee hoor, je hebt zeker een legitieme reden om er wat aan te laten doen, alleen al door de pijn in je nek/schouders.
Maar ga er pas voor als je er voor meer dan 100% achter staat.
Alle dieren -behalve de mens- weten dat het leven in de eerste plaats bedoeld is om ervan te genieten. ~Samuel Butler~
woensdag 27 juni 2012 om 08:23
Met voor de rest zo'n goed figuur zou ik zulke grote borsten zeker laten verkleinen. En niet alleen omdat het estetisch veel beter staat om 'n B/C cup te hebben, maar ook omdat het slecht is voor je rug en het je altijd belemmert met sporten.
Die psychische problemen zou ik er los van zien en die zijn ook niet relevant voor bovenstaande motivaties om ze te laten verkleinen. Zou er zsm werk van maken want wie weet gaat er in de toekomst ook wel minder vergoeding gegeven worden voor dit soort ingrepen.
Die psychische problemen zou ik er los van zien en die zijn ook niet relevant voor bovenstaande motivaties om ze te laten verkleinen. Zou er zsm werk van maken want wie weet gaat er in de toekomst ook wel minder vergoeding gegeven worden voor dit soort ingrepen.
woensdag 27 juni 2012 om 08:27
Zeker niet overdreven, puur gebaseerd op je lengte en gewicht. Je lichaamsbouw speelt ook mee natuurlijk.
Ik ben 167, rond de 60 kg en heb 70F, waarbij F soms te klein is, een borst is zowat G namelijk. Sporten gaat bijna niet, nekpijn, rugpijn, check. En ik vind het niet mooi dat bij binnenkomst eerst die dingen komen en dan de rest pas. Kleding kopen is een frustratietochtje. Dus nee, niet overdreven, zeker niet met je misbruik verleden. Misschien helpt een bvk juist wel mee in de verwerking, dat je je er beter en sterker door gaat voelen?
Ik ben 167, rond de 60 kg en heb 70F, waarbij F soms te klein is, een borst is zowat G namelijk. Sporten gaat bijna niet, nekpijn, rugpijn, check. En ik vind het niet mooi dat bij binnenkomst eerst die dingen komen en dan de rest pas. Kleding kopen is een frustratietochtje. Dus nee, niet overdreven, zeker niet met je misbruik verleden. Misschien helpt een bvk juist wel mee in de verwerking, dat je je er beter en sterker door gaat voelen?
woensdag 27 juni 2012 om 08:32
als je er lichamelijke klachten op na houd zou ik het doen ,
ik heb die cupmaat gehad tijdens en na mijn zwangerschap en het was vreselijk!
ik kan me de rest ook voorstellen want ik ben ook misbruikt,
en ik wilde mijn borsten weg hebben ,
had gewoon echt zin om ze eraf te snijden of wat dan ook als ik ze maar niet had
mijn cupmaat is 70D
dus moet je nagaan
ik wens je heel veel wijsheid en kracht om dit te verwerken
mij is het in elk geval gelukt
ik heb die cupmaat gehad tijdens en na mijn zwangerschap en het was vreselijk!
ik kan me de rest ook voorstellen want ik ben ook misbruikt,
en ik wilde mijn borsten weg hebben ,
had gewoon echt zin om ze eraf te snijden of wat dan ook als ik ze maar niet had
mijn cupmaat is 70D
dus moet je nagaan
ik wens je heel veel wijsheid en kracht om dit te verwerken
mij is het in elk geval gelukt
woensdag 27 juni 2012 om 08:40
Ik had ooit een 75 F en verder maat 36/38. Ik had niet echt last van pijn en striemen, maar ik vond de onbalans wel vervelend, en sporten was ook niet fijn. Tijdens beide zwangerschappen heb ik wel gruwelijk veel last van mijn rug gehad.
Ik heb ze laten verkleinen nadat ons laatste kind geboren was. (Bij elk kind kreeg ik er gratis een maat bij.) Tot op de dag van vandaag (7 jaar later) ben ik daar blij mee.
Ik vond de operatie wel meevallen, en de herstelperiode ook. Ik ben netjes vijf weken thuis gebleven, maar eigenlijk kon ik al na een week of vier weer aan het werk.
Weet je, je kan 100 jaar therapie volgen, maar dan heb je nog steeds een 80F. Je houding ten opzichte van je lichaam is inderdaad niet gezond, maar ik kan me voorstellen dat er toch redenen genoeg zijn om ze te laten verkleinen.
Ik heb ze laten verkleinen nadat ons laatste kind geboren was. (Bij elk kind kreeg ik er gratis een maat bij.) Tot op de dag van vandaag (7 jaar later) ben ik daar blij mee.
Ik vond de operatie wel meevallen, en de herstelperiode ook. Ik ben netjes vijf weken thuis gebleven, maar eigenlijk kon ik al na een week of vier weer aan het werk.
Weet je, je kan 100 jaar therapie volgen, maar dan heb je nog steeds een 80F. Je houding ten opzichte van je lichaam is inderdaad niet gezond, maar ik kan me voorstellen dat er toch redenen genoeg zijn om ze te laten verkleinen.
Opinions are like assholes. Everybody has one.
woensdag 27 juni 2012 om 11:45
Jee wat een lieve en begripvolle reacties allemaal!
Ik schrik er gewoon van hoe het me raakt, word er emotioneel van..
Het is blijkbaar een nog veel groter issue voor me dan ik dacht.
.
Ik verwachtte eigenlijk best veel negatieve reacties.. Tenminste, daar was ik heel bang voor. Dat het overdreven is en ijdel, en belachelijk om in een gezond lichaam te laten snijden enz..
Niemand weet dat ik hier zo mee zit, heb het nog nooit aan iemand verteld. Doet me nu zo goed om te lezen hoe jullie er over denken, en ervaringen te lezen!
Ik snap dat het een hele ingreep is, en dat je er 100% achter moet staan. Daar ben ik dan ook nog lang niet uit vrees ik.... (ik vind ook dat ik sowieso eerst emotioneel dan wat stabieler zou moeten zijn)
Maar te weten dat mijn probleem niet raar is, maakt in ieder geval de weg wat meer vrij om er eens zónder al die harde oordelen naar mezelf naar te kijken... (want daar zit ik mezelf vaak zo mee in de weg, en het maakt op het een gezonde manier beslissingen nemen vaak zo moeilijk!!)
Ik ga jullie reacties nog eens rustig doorlezen.... (heel erg bedankt allemaal)
Ik schrik er gewoon van hoe het me raakt, word er emotioneel van..
Het is blijkbaar een nog veel groter issue voor me dan ik dacht.
.
Ik verwachtte eigenlijk best veel negatieve reacties.. Tenminste, daar was ik heel bang voor. Dat het overdreven is en ijdel, en belachelijk om in een gezond lichaam te laten snijden enz..
Niemand weet dat ik hier zo mee zit, heb het nog nooit aan iemand verteld. Doet me nu zo goed om te lezen hoe jullie er over denken, en ervaringen te lezen!
Ik snap dat het een hele ingreep is, en dat je er 100% achter moet staan. Daar ben ik dan ook nog lang niet uit vrees ik.... (ik vind ook dat ik sowieso eerst emotioneel dan wat stabieler zou moeten zijn)
Maar te weten dat mijn probleem niet raar is, maakt in ieder geval de weg wat meer vrij om er eens zónder al die harde oordelen naar mezelf naar te kijken... (want daar zit ik mezelf vaak zo mee in de weg, en het maakt op het een gezonde manier beslissingen nemen vaak zo moeilijk!!)
Ik ga jullie reacties nog eens rustig doorlezen.... (heel erg bedankt allemaal)
