Lijf & Lijn
alle pijlers
Kan het zijn dat ik dik word wanneer ik normaal eet?
dinsdag 29 juli 2008 om 18:30
Loving_life, ik snap je angst heel goed.
Een aantal jaren terug ging het heel slecht met mij. Ik had anorexia en moest opgenomen worden in een kliniek voor eetstoornissen.... of moest... ik wilde het zelf, ik kon niet meer en mijn omgeving wist zich ook geen raad meer.
Ik kreeg de eerste week voedingslijst A. Dat wil zeggen: ontbijt, tussendoortje, lunch, tussendoortje, avondeten, tussendoortje.
Ik kwam heel langzaam aan. O zo moeilijk, maar ik kreeg goede begeleiding en had veel steun aan mijn mede-bewoners.
Je zult niet meer aan gaan komen dan dat je daar afspreekt. Een bmi van 20 is vaak wenselijk in klinieken. Daarboven ga je niet zitten omdat je je lijst volgt die je daar krijgt. Als je je daar aan houdt, hoef je niet bang te zijn.
Nogmaals, ik snap je angst. Dit is onderdeel van je eetstoornis. Je gedachten zullen in de therapieën omgevormd gaan worden naar reële gedachtes. Jouw gedachtes over eten en je lichaamsbeleving zijn nu nog irreëel.
Die negatieve stem in je hoofd, waar je waarschijnlijk ook zo aan gehecht bent, zal verdwijnen. Als je het echt wilt, lukt dit je, samen met de therapeuten en de meiden die je daar tegenkomt.
Sterkte, het gaat je lukken.
Een aantal jaren terug ging het heel slecht met mij. Ik had anorexia en moest opgenomen worden in een kliniek voor eetstoornissen.... of moest... ik wilde het zelf, ik kon niet meer en mijn omgeving wist zich ook geen raad meer.
Ik kreeg de eerste week voedingslijst A. Dat wil zeggen: ontbijt, tussendoortje, lunch, tussendoortje, avondeten, tussendoortje.
Ik kwam heel langzaam aan. O zo moeilijk, maar ik kreeg goede begeleiding en had veel steun aan mijn mede-bewoners.
Je zult niet meer aan gaan komen dan dat je daar afspreekt. Een bmi van 20 is vaak wenselijk in klinieken. Daarboven ga je niet zitten omdat je je lijst volgt die je daar krijgt. Als je je daar aan houdt, hoef je niet bang te zijn.
Nogmaals, ik snap je angst. Dit is onderdeel van je eetstoornis. Je gedachten zullen in de therapieën omgevormd gaan worden naar reële gedachtes. Jouw gedachtes over eten en je lichaamsbeleving zijn nu nog irreëel.
Die negatieve stem in je hoofd, waar je waarschijnlijk ook zo aan gehecht bent, zal verdwijnen. Als je het echt wilt, lukt dit je, samen met de therapeuten en de meiden die je daar tegenkomt.
Sterkte, het gaat je lukken.
dinsdag 29 juli 2008 om 18:42
Ik heb een goede vriendin die jaren anorexia had (nu veel beter) en zij tobde met dezelfde dingen: 'wat nou als ik opeens dik wordt, want mijn lichaam is niks gewend dus als 't wat binnekrijgt slaat het het meteen op'. Ik heb tegen haar gezegd dat je lichaam natuurlijk moet wennen aan gezond eten, maar dat het daar al heel lang ook heel erg behoefte aan heeft. Door je lichaam te geven waar het om vraagt, wordt jij op den duur zoals je eruit hoort te zien. En misschien wordt je eerst wat dikker, misschien juist helemaal niet. Het fijne van beterworden is dat het je op den duur niet meer zoveel kan schelen (ja dat kan echt) en dat je in elk geval gezond bent. Klinkt idealistisch, maar 't hielp haar ook heel erg: zorg voor je lichaam. Liever een gezond lichaam met een laagje vet ergens (wat trouwens hoort bij een gezond lichaam) dan een uitgemergeld lijf wat toch ook nooit goed genoeg is, of wel?
Sterkte!
Sterkte!
dinsdag 29 juli 2008 om 18:57
Hey loving_life,
Ik vrees dat je toch vooral moet proberen om op de mensen van de kliniek te vertrouwen... zij hebben hoe dan ook veel meer ervaring dan (de meeste) mensen op het internet. Zoals je zelf al aangeeft is ieder lichaam anders, maar de mensen van de kliniek gaan straks samen met jou met jouw lichaam aan de slag: laat ze weten van je angsten (dat zullen ze ook al wel weten) en wacht af hoe het loopt. Vooraf bedenken dat het allemaal fout zou kunnen gaan op basis van internet-geruchten is volgens mij geen heilzame weg.
Tot slot denk ik dat je je niet heel veel zorgen hoeft te maken over het stofwisselings verhaal aangezien je net vertelt dat uit de testen is gebleken dat je nieren en schildklier nog goed werken.
Heel veel succes!
Ik vrees dat je toch vooral moet proberen om op de mensen van de kliniek te vertrouwen... zij hebben hoe dan ook veel meer ervaring dan (de meeste) mensen op het internet. Zoals je zelf al aangeeft is ieder lichaam anders, maar de mensen van de kliniek gaan straks samen met jou met jouw lichaam aan de slag: laat ze weten van je angsten (dat zullen ze ook al wel weten) en wacht af hoe het loopt. Vooraf bedenken dat het allemaal fout zou kunnen gaan op basis van internet-geruchten is volgens mij geen heilzame weg.
Tot slot denk ik dat je je niet heel veel zorgen hoeft te maken over het stofwisselings verhaal aangezien je net vertelt dat uit de testen is gebleken dat je nieren en schildklier nog goed werken.
Heel veel succes!
dinsdag 29 juli 2008 om 20:23
Loving_life; die kliniek waar ik heb gezeten heet "Rintveld". Is vrij bekend en de psychiater die ik daar had heeft ook een boek geschreven.
Over die verhalen die jij hoort.. ik ben zelf nog steeds op een bmi van 20. Ik eet gewoon en kom niet snel aan. Ondanks dat ik 7 jaar lang met mijn lijf heb lopen knoeien: laxeerpillen, stackers, plaspillen you name it, of ik heb het geslikt. Mijn lijf hield in het begin wel veel vocht vast. Ik had een opgeblazen gezicht en mijn enkels waren wat dikker. Mijn lichaam moest weer aan normaal voedsel wennen. Ook mijn darmen moesten weer uit zichzelf gaan werken zonder laxeerpillen. Dit duurde wel even. Ik denk dat ik na 2 weken weer normaal naar de wc kon.
Ik heb nog contact met meiden uit Rintveld en stuk voor stuk zien ze na al die jaren slank en gezond uit.
Net zoals zeniiba hierboven al schrijft: je schildklier werkt normaal, je hoeft niet bang te zijn dat je ineens tig kilo's aankomt met een normaal voedingsschema.
Je lichaam moet wennen. Maar een lichaam is sterk, het past zich naar verloop van tijd weer aan.
Over die verhalen die jij hoort.. ik ben zelf nog steeds op een bmi van 20. Ik eet gewoon en kom niet snel aan. Ondanks dat ik 7 jaar lang met mijn lijf heb lopen knoeien: laxeerpillen, stackers, plaspillen you name it, of ik heb het geslikt. Mijn lijf hield in het begin wel veel vocht vast. Ik had een opgeblazen gezicht en mijn enkels waren wat dikker. Mijn lichaam moest weer aan normaal voedsel wennen. Ook mijn darmen moesten weer uit zichzelf gaan werken zonder laxeerpillen. Dit duurde wel even. Ik denk dat ik na 2 weken weer normaal naar de wc kon.
Ik heb nog contact met meiden uit Rintveld en stuk voor stuk zien ze na al die jaren slank en gezond uit.
Net zoals zeniiba hierboven al schrijft: je schildklier werkt normaal, je hoeft niet bang te zijn dat je ineens tig kilo's aankomt met een normaal voedingsschema.
Je lichaam moet wennen. Maar een lichaam is sterk, het past zich naar verloop van tijd weer aan.
dinsdag 29 juli 2008 om 20:24
ik hoop dat het je gaat lukken om dingen feitelij te bekijken.
Wat ik van zaken als anorexia en boulimia weet, is dat het oo een psychische ziekte is. Hiermee bedoel ik dat wanneer jij de bewuste 5 kilo bent aangekomen. Ik hoop dat je dan het feitelijke stukje kunt zien dat je bij lange na niet te dik bent.
Wat ik van zaken als anorexia en boulimia weet, is dat het oo een psychische ziekte is. Hiermee bedoel ik dat wanneer jij de bewuste 5 kilo bent aangekomen. Ik hoop dat je dan het feitelijke stukje kunt zien dat je bij lange na niet te dik bent.
vrijdag 1 augustus 2008 om 14:31
Hoi Loving-life.
Ik snap je angst als geen ander.
Deze angst is ook mijn grote drempel waar ik niet over heen lijk te komen.
Ik kan je er toch wel wat over vertellen vanuit mijn ervaring en wat ik bij anderen op de groep zag.
Een lichaam reageert bij iedereen anders.
de een kwam heel snel aan,de ander moest echt bergen voedsel verstouwen om wat in gewicht toe te nemen.
De eerste kilo's bestaan idd uit maag/darm inhoud en vocht wat je vast gaat houden.
Dat eerste is gewoon gewicht wat je eigenlijk niet ziet(je buik kan in eerste instantie wat voller lijken,maar dat normaliseert zich weer)
Het vocht raak je weer kwijt na een korte tijd.
Het kan zijn dat je dus snel aankomt,daarna weer wat afvalt,weer wat aankomt terwijl je hetzelfde eetpatroon hebt.
Je kan ook juist eerst wat afvallen terwijl je meer eet.
Dat gebeurt bij mij eigenlijk altijd.
Als ik meer eet,bijv, tijdens een vakantie heb ik meer sociale controle en eet ik regelmatiger en meer. Dan verlies ik juist gewicht.
Door braken en laxeren ga je juist meer vocht vast houden,eigenlijk een zinloze actie dus om gewicht te verliezen.
(je weet dat ik dat desondanks die wetenschap ook doe,verstand en gevoel zijn totaal verschillend)
Het eetpatroon dat je daar krijgt zal waarschijnlijk opbouwend zijn.
Je begint met lijst 1(minimaal)
Dan lijst 2 en vervolgens lijst 3 wat een normaal eetpatroon en cal bevat voor een vrouw met gemiddelde beweging.
Daar zal je absoluut niet van blijven aankomen!
Het kan zelfs zijn dat je dan nog niet genoeg aankomt en je zelfs lijst drie moet uitbreiden of producten moet vervangen door volvette alternatieven.
Het kan ook zijn dat het gewicht er snel aankomt en dat kan moeilijk te verdragen zijn.
Zelfs paniek geven,je angst om alleen maar aan te komen wordt dan een beetje waarheid in je ogen.
Ieder lichaam heeft een setpoint.
Dat betekent dat ieder persoon een natuurlijk gewicht heeft wat bij je past.
Bij een normaal eetpatroon zal het gewicht zich ook daarbij stabiliseren.
Ik heb bij niemand ooit gezien dat het gewicht bleef toenemen.
En nog zijn ze bijna allemaal gewoon slank ( de rest is weer te dun).
De lijsten in de klinieken zijn echt niet buitensporig in eetadvies.
Maar ik snap je zorg en angst.
Probeer het een beetje los te laten meid.
Als je eenmaal begint zal je waarschijnlijk ook in je angst goed begeleid worden.
Je zal echt eerst in gewicht aan moeten komen voordat je koppie het kan gaan accepteren.
Andersom werkt niet(ook geprobeerd,waste of time)
Veel sterkte en liefs!
Ik snap je angst als geen ander.
Deze angst is ook mijn grote drempel waar ik niet over heen lijk te komen.
Ik kan je er toch wel wat over vertellen vanuit mijn ervaring en wat ik bij anderen op de groep zag.
Een lichaam reageert bij iedereen anders.
de een kwam heel snel aan,de ander moest echt bergen voedsel verstouwen om wat in gewicht toe te nemen.
De eerste kilo's bestaan idd uit maag/darm inhoud en vocht wat je vast gaat houden.
Dat eerste is gewoon gewicht wat je eigenlijk niet ziet(je buik kan in eerste instantie wat voller lijken,maar dat normaliseert zich weer)
Het vocht raak je weer kwijt na een korte tijd.
Het kan zijn dat je dus snel aankomt,daarna weer wat afvalt,weer wat aankomt terwijl je hetzelfde eetpatroon hebt.
Je kan ook juist eerst wat afvallen terwijl je meer eet.
Dat gebeurt bij mij eigenlijk altijd.
Als ik meer eet,bijv, tijdens een vakantie heb ik meer sociale controle en eet ik regelmatiger en meer. Dan verlies ik juist gewicht.
Door braken en laxeren ga je juist meer vocht vast houden,eigenlijk een zinloze actie dus om gewicht te verliezen.
(je weet dat ik dat desondanks die wetenschap ook doe,verstand en gevoel zijn totaal verschillend)
Het eetpatroon dat je daar krijgt zal waarschijnlijk opbouwend zijn.
Je begint met lijst 1(minimaal)
Dan lijst 2 en vervolgens lijst 3 wat een normaal eetpatroon en cal bevat voor een vrouw met gemiddelde beweging.
Daar zal je absoluut niet van blijven aankomen!
Het kan zelfs zijn dat je dan nog niet genoeg aankomt en je zelfs lijst drie moet uitbreiden of producten moet vervangen door volvette alternatieven.
Het kan ook zijn dat het gewicht er snel aankomt en dat kan moeilijk te verdragen zijn.
Zelfs paniek geven,je angst om alleen maar aan te komen wordt dan een beetje waarheid in je ogen.
Ieder lichaam heeft een setpoint.
Dat betekent dat ieder persoon een natuurlijk gewicht heeft wat bij je past.
Bij een normaal eetpatroon zal het gewicht zich ook daarbij stabiliseren.
Ik heb bij niemand ooit gezien dat het gewicht bleef toenemen.
En nog zijn ze bijna allemaal gewoon slank ( de rest is weer te dun).
De lijsten in de klinieken zijn echt niet buitensporig in eetadvies.
Maar ik snap je zorg en angst.
Probeer het een beetje los te laten meid.
Als je eenmaal begint zal je waarschijnlijk ook in je angst goed begeleid worden.
Je zal echt eerst in gewicht aan moeten komen voordat je koppie het kan gaan accepteren.
Andersom werkt niet(ook geprobeerd,waste of time)
Veel sterkte en liefs!
zaterdag 2 augustus 2008 om 00:52
En toch loving -life
Hoewel ik rationeel beter weet ben ik in de loop van mijn eetstoornis ook overtuigd geraakt dat ik nooit meer normaal kan eten.
Ik durf ook niet,hoewel ik de uitdaging ook wel weer aan wil gaan om het tegendeel te ervaren.
Maar de angst is enorm en idd een onderdeel van de eetstoornis gedachte.
Hetzelfde geldt voor het stoppen met laxeertabletten bij mij. Ook daarbij ben ik enorm bang dat mijn darmen niet meer zelf werken en ik dus oneindig aankom omdat ik niets zal afvoeren.
Ik hoop oprecht dat het jou wel lukt
Hoewel ik rationeel beter weet ben ik in de loop van mijn eetstoornis ook overtuigd geraakt dat ik nooit meer normaal kan eten.
Ik durf ook niet,hoewel ik de uitdaging ook wel weer aan wil gaan om het tegendeel te ervaren.
Maar de angst is enorm en idd een onderdeel van de eetstoornis gedachte.
Hetzelfde geldt voor het stoppen met laxeertabletten bij mij. Ook daarbij ben ik enorm bang dat mijn darmen niet meer zelf werken en ik dus oneindig aankom omdat ik niets zal afvoeren.
Ik hoop oprecht dat het jou wel lukt
zaterdag 2 augustus 2008 om 00:57
Oh, het klinkt niet echt bemoedigend mijn verhaal.
Het is meer dat ik begrip wil delen,maar ik ben echt een slecht voorbeeld hoor.
Probeer te vertrouwen op je therapie,jezelf en je lichaam.
De laatste twee zijn heel moeilijk.
Maar hou vast aan de gedachte dat dit geen leven is.
Het anders doen kan alleen maar beter worden toch?
Het is meer dat ik begrip wil delen,maar ik ben echt een slecht voorbeeld hoor.
Probeer te vertrouwen op je therapie,jezelf en je lichaam.
De laatste twee zijn heel moeilijk.
Maar hou vast aan de gedachte dat dit geen leven is.
Het anders doen kan alleen maar beter worden toch?
zaterdag 2 augustus 2008 om 01:58
Op dit moment krabbel ik weer een beetje uit mijn enorme uitputting.
Ik heb een enorm kalium tekort en dat merk ik erg aan mijn lichaam op veel punten.
Kijk maar hoor wanneer je behoefte,tijd en puf hebt om te reageren.
Ik lees graag hoe het met je gaat, en zeker dadelijk met je therapie.
Misschien kunnen we elkaar ook weer op de hoogte houden op het gaiatopic.
En anders lees ik je hier wel.
Dikke knuffel voor je!
Ik heb een enorm kalium tekort en dat merk ik erg aan mijn lichaam op veel punten.
Kijk maar hoor wanneer je behoefte,tijd en puf hebt om te reageren.
Ik lees graag hoe het met je gaat, en zeker dadelijk met je therapie.
Misschien kunnen we elkaar ook weer op de hoogte houden op het gaiatopic.
En anders lees ik je hier wel.
Dikke knuffel voor je!
zaterdag 2 augustus 2008 om 11:11
Het blijft inderdaad moeilijk Iry. Ik denk dat je altijd wel die zwakke punt houdt, maar dat je leert ermee om te gaan.
Als ik niet lekker in mijn vel zit, wil in nog wel eens een toevlucht gaan zoeken in het niet eten. Voor mijn gevoel heb ik daar dan tenminste controle over.
Het aankomen ging bij mij niet snel. In het begin hield ik vocht vast dus het leek de eerste weken echt of ik in een sneltreinvaart aankwam. Dat was heel moeilijk, heb ook veel lopen janken en ik wilde weg uit die kliniek.
In totaal heb ik daar 3 maanden gezeten.
Hier ook een knuffel voor jou. Ik hoop dat je hier steun vindt. We begrijpen we in ieder geval heel goed, het is niet makkelijk!
Als ik niet lekker in mijn vel zit, wil in nog wel eens een toevlucht gaan zoeken in het niet eten. Voor mijn gevoel heb ik daar dan tenminste controle over.
Het aankomen ging bij mij niet snel. In het begin hield ik vocht vast dus het leek de eerste weken echt of ik in een sneltreinvaart aankwam. Dat was heel moeilijk, heb ook veel lopen janken en ik wilde weg uit die kliniek.
In totaal heb ik daar 3 maanden gezeten.
Hier ook een knuffel voor jou. Ik hoop dat je hier steun vindt. We begrijpen we in ieder geval heel goed, het is niet makkelijk!
zaterdag 2 augustus 2008 om 12:18
Ik kan me het zo goed voorstellen; die angst. Een paar jaar terug heb ik hetzelfde gedaan als wat jij nu gaat doen en ik herken het uit duizenden. Was voor de start van mijn therapie ook nog wat extra afgevallen om alvast die kilo's die ik aan zou komen 'voor te zijn', zeg maar. Ik moest ook in 1x een eetlijst gaan volgen. Ineens vijf boterhammen per dag eten terwijl ik dat al bijna vijf jaar niet meer had gedaan. In het begin kwam ik daar ook van aan. Maar de grap was; na een maand of twee ging ik er ineens van afvallen, terwijl ik al die tijd dezelfde eetlijst volgde. Dat kwam dus doordat mijn stofwisseling weer goed begon te werken. Uiteindelijk ben ik dus heel blij dat ik die lijst ben gaan volgen en dat mijn stofwisseling weer wat harder is gaan meewerken. Kon ook ineens veel meer eten zonder gelijk een kilo aan te komen.
Kortom: probeer het gewoon af te wachten, over je heen te laten komen en je op de lange termijn te concentreren. Je lichaam zal in eerste instantie ook niet precies weten hoe en wat, maar uiteindelijk komt het echt goed. Heel veel succes! En moedig dat je dit aangaat!
Kortom: probeer het gewoon af te wachten, over je heen te laten komen en je op de lange termijn te concentreren. Je lichaam zal in eerste instantie ook niet precies weten hoe en wat, maar uiteindelijk komt het echt goed. Heel veel succes! En moedig dat je dit aangaat!
