Lijf & Lijn
alle pijlers
(mini) gastric bypass of gastric sleeve? Ervaringen delen!
vrijdag 11 januari 2019 om 10:53
Een gastric bypass (GBP, ook wel kiwi genoemd omdat je maag deze grote krijgt na de operatie) of gastric sleeve (GS, ook wel banaan genoemd omdat dit de grote is van je maag na de operatie) zijn vormen van een maagverkleining met als doel (veel) afvallen.
Er zitten veel voorwaarden aan deze ingreep. Zo moet je BMI minimaal 35 zijn met specifieke lichamelijke klachten of een BMI van 40.
Daarnaast is het in veel ziekenhuizen verplicht om minimaal een half jaar begeleid te zijn door een diëtiste.
Het kan zijn dat je de operatie vanwege deze voorwaarden niet vergoed krijgt. Er zijn mensen die ervoor kiezen om het dan zelf te betalen en sommige gaan ervoor naar België.
Sommige ziekenhuizen geven een uitgebreid voortraject, meestal in een groep, en anderen ziekenhuizen bieden dit niet aan.
Wat je prettig vind scheelt erg per persoon.
Na de operatie wordt er meestal aangeraden om vitaminepillen levenslang te slikken. Veel ziekenhuizen raden vitaminepillen aan die speciaal gemaakt worden voor mensen met een maagverkleining.
Toch zijn er ook ziekenhuizen en mensen die gewoon goed functioneren op reguliere vitaminepillen. Al met al zijn er veel verschillende adviezen, voorwaarden, voorschriften en is het aan jezelf om te kiezen welke weg je in slaat.
Hier lezen en schrijven we over ons leven voor, tijdens en na het traject.
Hoe gaat het met afvallen, heb je complicaties, twijfel je over het nemen van deze stap, sta je op de wachtlijst, heb je de stap al genomen?
heb je vragen, zorgen, wil je jubelen, wil je weten hoe anderen aan hun beweging komen, valt het je even zwaar, wil je weten hoe anderen het doen?
Een maagverkleining is een levenslange verandering. De operatie is een hulpmiddel ook na een maagverkleining zal je levenslang op je eetpatroon moeten letten net zoals je beweegpatroon (binnen je mogelijkheden).
Bedenk je ook dat je gemiddeld rond de 70% van je overgewicht verliest het is zeker niet gezegd dat je na de operatie een gezond BMI krijgt.
Voor veel mensen is een maagverkleining de laatste optie. Een laatste mogelijkheid om eindelijk een gezonder gewicht te krijgen.
Alles hieromtrent kan in dit topic besproken worden en iedereen is welkom!
Er zitten veel voorwaarden aan deze ingreep. Zo moet je BMI minimaal 35 zijn met specifieke lichamelijke klachten of een BMI van 40.
Daarnaast is het in veel ziekenhuizen verplicht om minimaal een half jaar begeleid te zijn door een diëtiste.
Het kan zijn dat je de operatie vanwege deze voorwaarden niet vergoed krijgt. Er zijn mensen die ervoor kiezen om het dan zelf te betalen en sommige gaan ervoor naar België.
Sommige ziekenhuizen geven een uitgebreid voortraject, meestal in een groep, en anderen ziekenhuizen bieden dit niet aan.
Wat je prettig vind scheelt erg per persoon.
Na de operatie wordt er meestal aangeraden om vitaminepillen levenslang te slikken. Veel ziekenhuizen raden vitaminepillen aan die speciaal gemaakt worden voor mensen met een maagverkleining.
Toch zijn er ook ziekenhuizen en mensen die gewoon goed functioneren op reguliere vitaminepillen. Al met al zijn er veel verschillende adviezen, voorwaarden, voorschriften en is het aan jezelf om te kiezen welke weg je in slaat.
Hier lezen en schrijven we over ons leven voor, tijdens en na het traject.
Hoe gaat het met afvallen, heb je complicaties, twijfel je over het nemen van deze stap, sta je op de wachtlijst, heb je de stap al genomen?
heb je vragen, zorgen, wil je jubelen, wil je weten hoe anderen aan hun beweging komen, valt het je even zwaar, wil je weten hoe anderen het doen?
Een maagverkleining is een levenslange verandering. De operatie is een hulpmiddel ook na een maagverkleining zal je levenslang op je eetpatroon moeten letten net zoals je beweegpatroon (binnen je mogelijkheden).
Bedenk je ook dat je gemiddeld rond de 70% van je overgewicht verliest het is zeker niet gezegd dat je na de operatie een gezond BMI krijgt.
Voor veel mensen is een maagverkleining de laatste optie. Een laatste mogelijkheid om eindelijk een gezonder gewicht te krijgen.
Alles hieromtrent kan in dit topic besproken worden en iedereen is welkom!
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zondag 28 april 2019 om 10:50
zondag 28 april 2019 om 11:11
In mijn ziekenhuis werd in het voortraject best veel aandacht besteed aan een reële verwachting. Er werd behoorlijk doorgevraagd om te kijken of mensen niet 'stiekem' een te laag streefgewicht in hun hoofd hadden. Dan is namelijk het risico dat je je niet aan de voorschriften gaat houden en minder gaat eten, om meer af te vallen.
Reëel was volgens mijn ziekenhuis uiteindelijk een BMI tussen de 25 en 30, afhankelijk van je start-BMI uiteraard.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 28 april 2019 om 11:18
Dat is dus waarom mijn ziekenhuis er zo op hamert dan mensen gemiddeld maar 60 tot 70 procent van hun overgewicht kwijtraken. Als je er bij voorbaat vanuit gaat dat je een 'normaal bmi' krijgt kan dat dus vies tegenvallen (als je met 'een normaal bmi' een gezond bmi bedoelt).
zondag 28 april 2019 om 11:27
Bij de controle na een jaar had ik een BMI van 27,5. Ik was toch wat teleurgesteld, terwijl het keurig volgens de boekjes is. Dat zei de internist ook, dat veel mensen toch die hoop hebben om op een 'gezond' BMI uit te komen, maar dat dat gewoon niet reëel is.Trotter schreef: ↑28-04-2019 11:18Dat is dus waarom mijn ziekenhuis er zo op hamert dan mensen gemiddeld maar 60 tot 70 procent van hun overgewicht kwijtraken. Als je er bij voorbaat vanuit gaat dat je een 'normaal bmi' krijgt kan dat dus vies tegenvallen (als je met 'een normaal bmi' een gezond bmi bedoelt).
Overigens ken ik ook wel verhalen van mensen die wel op een gezond BMI uitkwamen, maar niet richting ondergewicht, tenzij ze alsnog 'streng' gingen lijnen, wat dus niet meer mag na een GBP.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 28 april 2019 om 12:40
Bij ons zeggen ze 25-35% van je totale gewicht, dat je afvalt. Ze maken dan in het begin een berekening met 30% in mijn geval zou ik dan uitkomen op 37 kilo minder. Ik vond dat echt al veel.
Ik heb afgelopen maandag de -40 kilo bereikt. Nooit gedacht, wel gehoopt. Nog steeds overgewicht, maar niet meer obees. Nog steeds een buik die dikker is dan de rest, maar geen last meer van, zit niet meer zo in de weg.
Ik heb afgelopen maandag de -40 kilo bereikt. Nooit gedacht, wel gehoopt. Nog steeds overgewicht, maar niet meer obees. Nog steeds een buik die dikker is dan de rest, maar geen last meer van, zit niet meer zo in de weg.
If you can dream it, you can do it.
zondag 28 april 2019 om 19:57
Als ik van die 30% zou uitgaan kom ik precies tussen het gewicht uit dat ik met chirurgie heb 'afgesproken' en een gezond bmi.
Mijn buik (en maag) is ook aanzienlijk dikker dan de rest. Maar dat is altijd al zo geweest, al mijn overgewicht zit aan mijn romp. Mijn armen en benen waren nooit echt heel dik, en zijn nu zelfs slank. Een echt appelfiguur dus.Nog steeds een buik die dikker is dan de rest, maar geen last meer van, zit niet meer zo in de weg.
Mooie mijlpaal trouwens, die - 40 kilo!
zondag 28 april 2019 om 20:38
Wat betreft mijn reactie in het andere topic zoals ik daar al schreef is dat mijn ervaring en raad ik het mensen met een lager BMI af.
Dit baseer ik op de ervaringen van groepsgenoten. 2 mensen hadden een BMI tussen de 35 en de 40 en beide hebben nu ondergewicht waarvan er 1 aan de sondevoeding zit en ernstig verzwakt is.
Daarnaast moet ik zeggen dat ik het erg zwaar heb met mijn GBP en zou ik dit echt niet aanraden als je geen extreem overgewicht hebt.
Bovendien is de TO van dat andere topic zover bekend nog niet serieus naar een diëtiste geweest en dat zou dan ook mijn advies zijn.
Ikzelf heb momenteel heel veel (pijn)klachten door mijn maagzweer. Ik heb nog steeds bijwerkingen van de hogere dosis maagbeschermers die ik daarvoor slik. Zo wordt het zwart voor mijn ogen, ben ik vaak duizelig en heb soms aanvallen waarbij mijn armen en benen ongecontroleerde bewegingen maken, ik heb regelmatig hypo's ondanks dat ik me aan alle eet en drink adviezen houd. Maar het ergste is dat ik sterk het gevoel heb dat mijn medicatie voor mijn psyche niet meer goed wordt opgenomen. Dit had ik al besproken met de chirurg of een sleeve niet beter was in mijn geval maar hij vond van niet. Spijt!
Al met al ben ik inmiddels minder gaan werken (ik ben afgekeurd en doe dus vrijwilligerswerk) maar ook op dagen dat ik wel werk moet ik mij soms ziek melden als ik te duizelig ben of als ik gillend van de pijn op de bank lig.
Dus ja ik ben blij dat ik 86% van mijn overgewicht kwijt ben maar ik vind wel dat de gevolgen van een GBP pittig zijn op dit moment en wie zegt dat dit niet deels blijvend is. Ikzelf zou dit dus niet aan raden bij matig overgewicht. Nogmaals dat is wat ik vind. Ik weet dat ik een uitzondering ben en ik weet ook dat er vele mensen zijn die nergens last van hebben of juist nog veel heftigere klachten hebben.
Bij extreem overgewicht is het overwegend de enige blijvende oplossing maar ik vraag me bij matig overgewicht af of het middel niet heftiger kan zijn dan de kwaal.
Solo, ja het had anders gevoeld als je dat niet geschreven had. Het voelt voor mij anders als je gewoon het betreffende topic leest mijn reactie ziet en denkt: daar ben ik het niet mee eens en reageert. Maar speciaal een topic opzoeken nadat je hier gelezen hebt dat ik elders wat schrijf waar jij het niet mee eens bent voelt gewoon niet zo fijn voor mij.
Overigens werd bij ons aangegeven dat het gemiddelde is dat je 60-70% van je overgewicht afvalt dus dat je niet de verwachting moet hebben dat je een gezond BMI gaat behalen. Ik vond en vind dat wel lastig. Accepteren dat een gezond BMI voor mij nooit weggelegd zal zijn. Dat ik altijd overgewicht zal behouden vind ik pittig. Ik weeg nu 84 kilo en heb nog 10 kilo overgewicht. Ik val nog kleine beetjes af en kom soms iets aan. Ik kom van net geen 150 kilo dus de artsen vinden dit een mooi resultaat. Ik worstel zo met mijzelf en mijn zelfbeeld.
Heb trouwens vrijdag mijn beeldje in ontvangst genomen waarbij de groepssessies ook zijn afgesloten. Vanaf nu alleen nog maar de medische controles.
Dit baseer ik op de ervaringen van groepsgenoten. 2 mensen hadden een BMI tussen de 35 en de 40 en beide hebben nu ondergewicht waarvan er 1 aan de sondevoeding zit en ernstig verzwakt is.
Daarnaast moet ik zeggen dat ik het erg zwaar heb met mijn GBP en zou ik dit echt niet aanraden als je geen extreem overgewicht hebt.
Bovendien is de TO van dat andere topic zover bekend nog niet serieus naar een diëtiste geweest en dat zou dan ook mijn advies zijn.
Ikzelf heb momenteel heel veel (pijn)klachten door mijn maagzweer. Ik heb nog steeds bijwerkingen van de hogere dosis maagbeschermers die ik daarvoor slik. Zo wordt het zwart voor mijn ogen, ben ik vaak duizelig en heb soms aanvallen waarbij mijn armen en benen ongecontroleerde bewegingen maken, ik heb regelmatig hypo's ondanks dat ik me aan alle eet en drink adviezen houd. Maar het ergste is dat ik sterk het gevoel heb dat mijn medicatie voor mijn psyche niet meer goed wordt opgenomen. Dit had ik al besproken met de chirurg of een sleeve niet beter was in mijn geval maar hij vond van niet. Spijt!
Al met al ben ik inmiddels minder gaan werken (ik ben afgekeurd en doe dus vrijwilligerswerk) maar ook op dagen dat ik wel werk moet ik mij soms ziek melden als ik te duizelig ben of als ik gillend van de pijn op de bank lig.
Dus ja ik ben blij dat ik 86% van mijn overgewicht kwijt ben maar ik vind wel dat de gevolgen van een GBP pittig zijn op dit moment en wie zegt dat dit niet deels blijvend is. Ikzelf zou dit dus niet aan raden bij matig overgewicht. Nogmaals dat is wat ik vind. Ik weet dat ik een uitzondering ben en ik weet ook dat er vele mensen zijn die nergens last van hebben of juist nog veel heftigere klachten hebben.
Bij extreem overgewicht is het overwegend de enige blijvende oplossing maar ik vraag me bij matig overgewicht af of het middel niet heftiger kan zijn dan de kwaal.
Solo, ja het had anders gevoeld als je dat niet geschreven had. Het voelt voor mij anders als je gewoon het betreffende topic leest mijn reactie ziet en denkt: daar ben ik het niet mee eens en reageert. Maar speciaal een topic opzoeken nadat je hier gelezen hebt dat ik elders wat schrijf waar jij het niet mee eens bent voelt gewoon niet zo fijn voor mij.
Overigens werd bij ons aangegeven dat het gemiddelde is dat je 60-70% van je overgewicht afvalt dus dat je niet de verwachting moet hebben dat je een gezond BMI gaat behalen. Ik vond en vind dat wel lastig. Accepteren dat een gezond BMI voor mij nooit weggelegd zal zijn. Dat ik altijd overgewicht zal behouden vind ik pittig. Ik weeg nu 84 kilo en heb nog 10 kilo overgewicht. Ik val nog kleine beetjes af en kom soms iets aan. Ik kom van net geen 150 kilo dus de artsen vinden dit een mooi resultaat. Ik worstel zo met mijzelf en mijn zelfbeeld.
Heb trouwens vrijdag mijn beeldje in ontvangst genomen waarbij de groepssessies ook zijn afgesloten. Vanaf nu alleen nog maar de medische controles.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zondag 28 april 2019 om 21:11
En toch Ieb, vind ik dat je voorzichtig moet zijn met dit soort 'adviezen'.
Ik denk dat ik juist erg geholpen was als ik mijn GBP had kunnen krijgen voordat ik op een BMI van 40 zat en ik vind het een goede ontwikkeling dat ze die grenzen willen verleggen.
Wel vervelend dat jij zo veel klachten hebt van de GBP, maar dan nog: klachten door overgewicht kunnen ook behoorlijk zijn, dus het blijft een afweging wat 'erger' is en die afweging zal voor iedereen op een ander punt uitkomen.
Ik neem mijn post-GBP-klachten voor lief, omdat voor mij de voordelen nog steeds opwegen tegen de nadelen.
Ik kom ook van bijna 150 kilo en zit nu rond de 100. Dat is nog 10 kilo overgewicht, wat een prima resultaat is.
Dat ik 'stiekem' wel weer 78 kilo zou willen wegen (BMI van 21,5 is dat bij mij), wat ik woog voordat ik kinderen kreeg, dat hou ik maar gewoon stiekem.
Ik denk dat ik juist erg geholpen was als ik mijn GBP had kunnen krijgen voordat ik op een BMI van 40 zat en ik vind het een goede ontwikkeling dat ze die grenzen willen verleggen.
Wel vervelend dat jij zo veel klachten hebt van de GBP, maar dan nog: klachten door overgewicht kunnen ook behoorlijk zijn, dus het blijft een afweging wat 'erger' is en die afweging zal voor iedereen op een ander punt uitkomen.
Ik neem mijn post-GBP-klachten voor lief, omdat voor mij de voordelen nog steeds opwegen tegen de nadelen.
Ik kom ook van bijna 150 kilo en zit nu rond de 100. Dat is nog 10 kilo overgewicht, wat een prima resultaat is.
Dat ik 'stiekem' wel weer 78 kilo zou willen wegen (BMI van 21,5 is dat bij mij), wat ik woog voordat ik kinderen kreeg, dat hou ik maar gewoon stiekem.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 28 april 2019 om 21:23
Als ik nu niet was geopereerd was het slechts een kwestie van tijd geweest voor mijn bmi weer boven de 40 was geweest. Dat was 'ie namelijk al eerder, voordat ik de vorige keer veertig kilo afviel. Nu had ik een bmi van 38 toen ik aan de bel trok.
Zonder deze operatie was ik nooit van mijn diabetes afgekomen, ook niet als ik op eigen kracht weer zou zijn afgevallen. Dat heb ik namelijk al eerder gedaan. Alleen daarom ben ik al blij met mijn gastric bypass. Dat was namelijk mijn belangrijkste doel: mijn diabetes en hoge bloeddruk onder controle krijgen, zodat er niet ongemerkt (nog meer) schade aan m'n lichaam zou worden aangericht.
Ik moet wel toegeven dat het me tot nu toe erg makkelijk afgaat. Ik dump zelden, kan bijna alles eten en heb (nog?) geen last van complicaties. Misschien zou ik er anders over denken als het minder soepel zou gaan.
zondag 28 april 2019 om 21:31
Ik vind trouwens een BMI van 30 ook al fors overgewicht.
Wanneer noem je het matig overgewicht? Volgens mij maximaal tot een BMI van 30.
Blijvend meer dan 20 kilo verliezen is gewoon maar voor weinig mensen weggelegd. Wachten tot je 50 kilo overgewicht hebt voordat je een operatie vergoed krijgt is denk ik vaak zonde van de schade die er evt al ontstaat voordat je geopereerd kan worden.
Wanneer noem je het matig overgewicht? Volgens mij maximaal tot een BMI van 30.
Blijvend meer dan 20 kilo verliezen is gewoon maar voor weinig mensen weggelegd. Wachten tot je 50 kilo overgewicht hebt voordat je een operatie vergoed krijgt is denk ik vaak zonde van de schade die er evt al ontstaat voordat je geopereerd kan worden.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zondag 28 april 2019 om 21:39
maandag 29 april 2019 om 15:16
Hallo allemaal,
Ik lees al een tijdje mee met dit onderwerp en heb zelf op 7 november 2016 een GBP gekregen.
Ben er erg blij mee
Gelukkig weinig problemen, daar prijs ik mij gelukkig mee.
Ik ben ca 45 kg afgevallen en heb net geen gezonde BMI.
Had dat eigenlijk in eerste instantie ook helemaal niet voor ogen. Ik woog 117 kg en vond het al een hele onwerkelijke gedachte om überhaupt iets van 85 kg te wegen. Naarmate ik in de buurt kwam had ik het wel gehoopt, maar mijn lijf wil niet verder en het is prima zo.
Heb een BMI van rond de 26 nu en eerlijk als ik nog 10 kg zou afvallen zouden mensen om me heen gaan vragen of ik ernstig ziek ben, dan zou ik er te mager uit zien. Dit past bij mij, ben nooit een dunne spriet geweest.
Ik lees al een tijdje mee met dit onderwerp en heb zelf op 7 november 2016 een GBP gekregen.
Ben er erg blij mee
Gelukkig weinig problemen, daar prijs ik mij gelukkig mee.
Ik ben ca 45 kg afgevallen en heb net geen gezonde BMI.
Had dat eigenlijk in eerste instantie ook helemaal niet voor ogen. Ik woog 117 kg en vond het al een hele onwerkelijke gedachte om überhaupt iets van 85 kg te wegen. Naarmate ik in de buurt kwam had ik het wel gehoopt, maar mijn lijf wil niet verder en het is prima zo.
Heb een BMI van rond de 26 nu en eerlijk als ik nog 10 kg zou afvallen zouden mensen om me heen gaan vragen of ik ernstig ziek ben, dan zou ik er te mager uit zien. Dit past bij mij, ben nooit een dunne spriet geweest.
maandag 29 april 2019 om 15:17
Ah, dan ben je 1 dag voor mij geopereerd.apsieflapsie83 schreef: ↑29-04-2019 15:16Hallo allemaal,
Ik lees al een tijdje mee met dit onderwerp en heb zelf op 7 november 2016 een GBP gekregen.
Ben er erg blij mee
Gelukkig weinig problemen, daar prijs ik mij gelukkig mee.
Ik ben ca 45 kg afgevallen en heb net geen gezonde BMI.
Had dat eigenlijk in eerste instantie ook helemaal niet voor ogen. Ik woog 117 kg en vond het al een hele onwerkelijke gedachte om überhaupt iets van 85 kg te wegen. Naarmate ik in de buurt kwam had ik het wel gehoopt, maar mijn lijf wil niet verder en het is prima zo.
Heb een BMI van rond de 26 nu en eerlijk als ik nog 10 kg zou afvallen zouden mensen om me heen gaan vragen of ik ernstig ziek ben, dan zou ik er te mager uit zien. Dit past bij mij, ben nooit een dunne spriet geweest.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
maandag 29 april 2019 om 22:00
Ik ben geopereerd in juli 2017 met een BMI van 40. Deels door de Prednison die ik in grote mate kreeg voor mijn longemfyseem en de slaaptabletten waardoor ik vreetbuien kreeg. Nu, bijna 2 jaar later zit ik op een gewicht van 58 kilo waar ik van 110 kilo kom. Een BMI van bijna 22 dus. Ik heb weinig klachten, slik geen maagbeschermers. Wel andere kwaaltjes maar die hebben meer te maken met de vele keren ct scan vloeistof omdat mijn longen zo slecht waren.
Ik ben maar 1.63 maar toon een stuk langer. Volgens de statistieken zou er nog een kilo of 3 af mogen maar ik vind mezelf nu al wat magertjes. Ik ben 50 en hoef geen lichaam van een 18 jarige.
In september heb ik een afspraak voor een intake voor een buikwandcorrectie. Als ik door de controle van de borsten kom dan. Niet dat ik veel veloverschot heb maar het past niet bij mijn smalle benen.
Als ik niet door de controle van de borsten kom doet de chirurg het niet want als je in de toekomst een borstreconstructie nodig hebt gebruiken ze daar de huid van je buik voor.
Hier in Belgie kan ik dan wel gaan shoppen en vast een chirurg vinden die het wel doet maar ik vertrouw op de deskundigheid van mijn eigen chirurg. En zo erg is het ook weer niet, het zou alleen een leuk extraatje zijn.
Ik ben maar 1.63 maar toon een stuk langer. Volgens de statistieken zou er nog een kilo of 3 af mogen maar ik vind mezelf nu al wat magertjes. Ik ben 50 en hoef geen lichaam van een 18 jarige.
In september heb ik een afspraak voor een intake voor een buikwandcorrectie. Als ik door de controle van de borsten kom dan. Niet dat ik veel veloverschot heb maar het past niet bij mijn smalle benen.
Als ik niet door de controle van de borsten kom doet de chirurg het niet want als je in de toekomst een borstreconstructie nodig hebt gebruiken ze daar de huid van je buik voor.
Hier in Belgie kan ik dan wel gaan shoppen en vast een chirurg vinden die het wel doet maar ik vertrouw op de deskundigheid van mijn eigen chirurg. En zo erg is het ook weer niet, het zou alleen een leuk extraatje zijn.
anoniem_36795 wijzigde dit bericht op 30-04-2019 18:50
0.32% gewijzigd
dinsdag 30 april 2019 om 16:12
Spannend die afspraak Prada.
En wat ben je enorm veel afgevallen!
Ik krijg op 3 juli een buikwandcorrectie met Fleur de Lis methode.
Helaas moet ik zelf betalen, de verzekeraar vindt het niet verminkt genoeg. Nou daar zijn de meningen aardig over verdeeld
Vraagje aan jullie.
Ik zit ook op Facebook groepen en voel me soms zo onzeker over de porties.
Sommige mensen kunnen zo weinig eten.
Dan zie ik die bordjes en voel ik me echt een vreetzak vergeleken bij hun.
Hoe ervaren jullie dat?
En wat ben je enorm veel afgevallen!
Ik krijg op 3 juli een buikwandcorrectie met Fleur de Lis methode.
Helaas moet ik zelf betalen, de verzekeraar vindt het niet verminkt genoeg. Nou daar zijn de meningen aardig over verdeeld
Vraagje aan jullie.
Ik zit ook op Facebook groepen en voel me soms zo onzeker over de porties.
Sommige mensen kunnen zo weinig eten.
Dan zie ik die bordjes en voel ik me echt een vreetzak vergeleken bij hun.
Hoe ervaren jullie dat?
dinsdag 30 april 2019 om 16:26
Eén van de redenen waarom ik niet in zo'n groep wil.apsieflapsie83 schreef: ↑30-04-2019 16:12Spannend die afspraak Prada.
En wat ben je enorm veel afgevallen!
Ik krijg op 3 juli een buikwandcorrectie met Fleur de Lis methode.
Helaas moet ik zelf betalen, de verzekeraar vindt het niet verminkt genoeg. Nou daar zijn de meningen aardig over verdeeld
Vraagje aan jullie.
Ik zit ook op Facebook groepen en voel me soms zo onzeker over de porties.
Sommige mensen kunnen zo weinig eten.
Dan zie ik die bordjes en voel ik me echt een vreetzak vergeleken bij hun.
Hoe ervaren jullie dat?
Want het maakt natuurlijk weinig uit hoe veel een ander eet, zolang jij op gewicht blijft is het goed.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 30 april 2019 om 16:48
Ik probeer daar zo min mogelijk naar te kijken omdat ik daar ook heel onzeker van word.
Zie dan halve crackers voorbij komen die men niet op krijgt terwijl ik net 2 boterhammen achter de kiezen heb, maar ik heb dat vanaf het allereerste begin al gehad, alsof ze mijn maag groter hebben gelaten bij de operatie.
En ik kan ondertussen na ruim 2 jaar redelijk normale porties eten (zoals een portie bedoeld is, eerder was dat keer 5 ofzo)
Ik eet alleen vaak nog te snel en kom er dan te laat achter dat ik eigenlijk al vol zit en ben daarom wel eens bang om de boel 'op te rekken'
Bij de jaarlijkse controle dit nog eens voorgelegd aan de chirurg en die ziet er geen probleem in, die heeft me vooral op het hart gedrukt om niet minder (vaak) te gaan eten om jojoën te voorkomen.
Ik zit nu in de stabilisatie fase waarin de meeste mensen weer een paar kilo omhoog gaan in gewicht (zo'n 10% volgens mijn ziekenhuis) en vaak is er dan een paniek reactie om minder en minder vaak te gaan eten.
De weegschaal is nog lief voor mij , ben ongeveer 2 kilo omhoog gegaan sinds mijn lichtste gewicht (toen ik volledig borstvoeding gaf en zowat wegteerde) en die kon ik hebben, maar mijn lijf veranderd wel.
Mijn gezicht is weer wat voller, heupen wat ronder en bovenbenen weer wat gevuld (bijkomend voordeel is dat het vel dus minder slap is)
Het wordt weer wat vrouwelijker allemaal, wat ik alleen maar mooi vind, alleen ben ik stiekem best nog wel gefixeerd op het getal op de weegschaal. Terwijl het gene wat ik in de spiegel zie zwaarder zou moeten wegen.
Blijft lastig.
Zie dan halve crackers voorbij komen die men niet op krijgt terwijl ik net 2 boterhammen achter de kiezen heb, maar ik heb dat vanaf het allereerste begin al gehad, alsof ze mijn maag groter hebben gelaten bij de operatie.
En ik kan ondertussen na ruim 2 jaar redelijk normale porties eten (zoals een portie bedoeld is, eerder was dat keer 5 ofzo)
Ik eet alleen vaak nog te snel en kom er dan te laat achter dat ik eigenlijk al vol zit en ben daarom wel eens bang om de boel 'op te rekken'
Bij de jaarlijkse controle dit nog eens voorgelegd aan de chirurg en die ziet er geen probleem in, die heeft me vooral op het hart gedrukt om niet minder (vaak) te gaan eten om jojoën te voorkomen.
Ik zit nu in de stabilisatie fase waarin de meeste mensen weer een paar kilo omhoog gaan in gewicht (zo'n 10% volgens mijn ziekenhuis) en vaak is er dan een paniek reactie om minder en minder vaak te gaan eten.
De weegschaal is nog lief voor mij , ben ongeveer 2 kilo omhoog gegaan sinds mijn lichtste gewicht (toen ik volledig borstvoeding gaf en zowat wegteerde) en die kon ik hebben, maar mijn lijf veranderd wel.
Mijn gezicht is weer wat voller, heupen wat ronder en bovenbenen weer wat gevuld (bijkomend voordeel is dat het vel dus minder slap is)
Het wordt weer wat vrouwelijker allemaal, wat ik alleen maar mooi vind, alleen ben ik stiekem best nog wel gefixeerd op het getal op de weegschaal. Terwijl het gene wat ik in de spiegel zie zwaarder zou moeten wegen.
Blijft lastig.
dinsdag 30 april 2019 om 18:47
Nou, ik kijk niet naar wat anderen eten hoor. As we speak heb ik net een ontbijtbord stamppot zuurkool met spekjes en een kwart rookworst op. Vanmiddag had ik soep en een halve fruitsalade en vanmorgen yoghurt. Vanavond eet ik nog een boterham met oude kaas. Maar het hangt ook van de dag af hoe het eten gaat hoor. Hier in de straat zit een leuk zaakje en daar ga ik wel eens ontbijten. Roerei met zalm en toast. De een na laatste keer kreeg ik niet alles op en ben ik op tijd gestopt. Afgelopen week kreeg ik het ook niet op en oh wat voelde ik me beroerd. Dus het is iedere keer weer een uitdaging. Ik ga van de week weer naar het theater en normaal ga ik dan altijd van te voren uit eten. Dat durf ik niet meer, bang dat het verkeerd valt en dat ik naar huis moet. Dan eet ik een kleinigheid thuis voordat ik vertrek. Het zou anders ook niet leuk zijn voor degene waar ik mee ben. Zoiezo beperk ik me tegenwoordig alleen nog maar tot ontbijt en lunch buitenshuis.apsieflapsie83 schreef: ↑30-04-2019 16:12Spannend die afspraak Prada.
En wat ben je enorm veel afgevallen!
Ik krijg op 3 juli een buikwandcorrectie met Fleur de Lis methode.
Helaas moet ik zelf betalen, de verzekeraar vindt het niet verminkt genoeg. Nou daar zijn de meningen aardig over verdeeld
Vraagje aan jullie.
Ik zit ook op Facebook groepen en voel me soms zo onzeker over de porties.
Sommige mensen kunnen zo weinig eten.
Dan zie ik die bordjes en voel ik me echt een vreetzak vergeleken bij hun.
Hoe ervaren jullie dat?
Dat ik zoveel ben afgevallen komt ook mede doordat ik 2 jaar geleden gestopt ben met roken en dus geen Prednison meer slik. Dus dat is een leuke bijkomstigheid. Maar eerlijk, een paar kilootjes meer zou beter passen bij me.
Hier wordt de operatie vergoed als de chirurg hem doet. Hij tekent dan het formulier van de verzekeraar af met complicatie na operatie. Als ik naar de plastisch chirurg zou moeten dan zou ik het ook zelf moeten betalen. En die zou zeker geen accoord geven denk ik want het is echt niet veel vel.
Ik heb ook aan een fleur de lis gedacht maar ik vind ook dat ik op een gegeven moment tevreden moet zijn. Ik ben 50 en dan zo strak, dat laat ik aan de jongere meiden over.
Succes alvast met je aanstaande operatie.
dinsdag 30 april 2019 om 19:49
Tijdens de werkweek, maandag t/m vrijdag ben ik vrij strikt wat eten betreft.
Probeer goede keuzes te maken, eten op vaste tijden en vaak ook dezelfde soort dingen die ik dan neem.
(Rauwe) groente, fruit, yoghurt, mager eiwitrijk beleg en drink vooral (groene) thee.
Koek, snacks ed laat ik zonder problemen staan, neem alleen wel eens wat dropjes en in het weekend laat ik de teugels wat vieren.
Dan eet ik wel 'slechte' dingen.
Maar wat ik merk is dat ik met de doordeweekse eetgewoonten veel slechter naar de wc kan.
Einde van de week kan ik dan een paar dagen niet terwijl het na het weekend weer 'los' komt.
Misschien omdat ik dan ook wat meer vet eet? Je zou denken dat het andersom zou zijn, dat de stoelgang met gezonder eten beter zou gaan maar bij mij is het andersom.
Anderen hier dezelfde ervaring?
Probeer goede keuzes te maken, eten op vaste tijden en vaak ook dezelfde soort dingen die ik dan neem.
(Rauwe) groente, fruit, yoghurt, mager eiwitrijk beleg en drink vooral (groene) thee.
Koek, snacks ed laat ik zonder problemen staan, neem alleen wel eens wat dropjes en in het weekend laat ik de teugels wat vieren.
Dan eet ik wel 'slechte' dingen.
Maar wat ik merk is dat ik met de doordeweekse eetgewoonten veel slechter naar de wc kan.
Einde van de week kan ik dan een paar dagen niet terwijl het na het weekend weer 'los' komt.
Misschien omdat ik dan ook wat meer vet eet? Je zou denken dat het andersom zou zijn, dat de stoelgang met gezonder eten beter zou gaan maar bij mij is het andersom.
Anderen hier dezelfde ervaring?
dinsdag 30 april 2019 om 19:52
Mijn stoelgang is sowieso belabberd, altijd geweest, maar ik heb wel de indruk dat vet idd kan helpen.rosepudding schreef: ↑30-04-2019 19:49Tijdens de werkweek, maandag t/m vrijdag ben ik vrij strikt wat eten betreft.
Probeer goede keuzes te maken, eten op vaste tijden en vaak ook dezelfde soort dingen die ik dan neem.
(Rauwe) groente, fruit, yoghurt, mager eiwitrijk beleg en drink vooral (groene) thee.
Koek, snacks ed laat ik zonder problemen staan, neem alleen wel eens wat dropjes en in het weekend laat ik de teugels wat vieren.
Dan eet ik wel 'slechte' dingen.
Maar wat ik merk is dat ik met de doordeweekse eetgewoonten veel slechter naar de wc kan.
Einde van de week kan ik dan een paar dagen niet terwijl het na het weekend weer 'los' komt.
Misschien omdat ik dan ook wat meer vet eet? Je zou denken dat het andersom zou zijn, dat de stoelgang met gezonder eten beter zou gaan maar bij mij is het andersom.
Anderen hier dezelfde ervaring?
Vezels lijken het bij mij nog moeilijker te maken.
Chocola heeft echt een positieve uitwerking, maar ja, alleen als ik er veel van eet en dat wil ik niet.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 30 april 2019 om 19:54
Een vraagje, iemand hier toevallig ervaring met een redo? Ik heb al 7 jaar een maagband maar er geen profijt van helaas, eigenlijk alleen maar klachten (Ik kan niet gezond eten)
Volgende week een oriënterend gesprek met een chirurg, ik verwacht dat hij niet moeilijk zal doen over het verwijderen van de band, de inzichten hierover zijn immers ook dat de band niet werkt, maar ik ben er nog niet uit of ik een andere operatie zou aandurven.
Mijn BMI is 38, komt ook omdat ik klein ben.
Ben ook benieuwd of ik voor een eventuele redo weer helemaal een traject moet doorlopen, of niet omdat ik dat immers al gedaan heb
Volgende week een oriënterend gesprek met een chirurg, ik verwacht dat hij niet moeilijk zal doen over het verwijderen van de band, de inzichten hierover zijn immers ook dat de band niet werkt, maar ik ben er nog niet uit of ik een andere operatie zou aandurven.
Mijn BMI is 38, komt ook omdat ik klein ben.
Ben ook benieuwd of ik voor een eventuele redo weer helemaal een traject moet doorlopen, of niet omdat ik dat immers al gedaan heb
dinsdag 30 april 2019 om 19:56
Geen ervaring met een redo, maar deze opmerking viel me op: BMI is 38 omdat je klein bent? Dat begrijp ik niet, want BMI is nou juist een maat die rekening houdt met je lengte.moppie0407 schreef: ↑30-04-2019 19:54Een vraagje, iemand hier toevallig ervaring met een redo? Ik heb al 7 jaar een maagband maar er geen profijt van helaas, eigenlijk alleen maar klachten (Ik kan niet gezond eten)
Volgende week een oriënterend gesprek met een chirurg, ik verwacht dat hij niet moeilijk zal doen over het verwijderen van de band, de inzichten hierover zijn immers ook dat de band niet werkt, maar ik ben er nog niet uit of ik een andere operatie zou aandurven.
Mijn BMI is 38, komt ook omdat ik klein ben.
Ben ook benieuwd of ik voor een eventuele redo weer helemaal een traject moet doorlopen, of niet omdat ik dat immers al gedaan heb
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 30 april 2019 om 20:02
Ik snap dat dat wat gek klinkt. Ik weeg rond de 100 kilo, wat door mijn omgeving maar ook door artsen wel gezien wordt als overgewicht , maar niet heel extreem. Onterecht uiteraard. Ik bedoel meer dat mijn gewicht ten opzichte van mijn lengte zorgt voor die 38 BMI, maar als ik een stuk langer was geweest was ik niet boven de 35 gekomen
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
