Lijf & Lijn
alle pijlers
Morgen borstvergroting
woensdag 13 juli 2011 om 09:35
Poe.. morgen is het dan zover: dan krijg ik mijn langverwachte borstvergroting!
Het is iets wat ik al heel erg lang wil, maar vanwege diverse redenen niet eerder heb aangepakt. Tot nu en ineens is het nu al morgen dat het daadwerkelijk gaat gebeuren.
Ik ben er helemaal klaar voor, sta er voor meer dan 100% achter, maar... vind het ook wel mega-eng nu het zo dichtbij komt.
Hoewel de ingreep zelf maar een uurtje duurt, ga ik (uiteraard) wel onder volledige narcose. En dat is iets waar ik enorm tegen op zie, ondanks alle geruststellingen van artsen, vrienden, familie dat dit niet nodig is. Het idee dat ik even helemaal van de wereld zal zijn vind ik heel eng (hoewel ik al 2x eerder onder narcose ben geweest voor eerder ingrepen, die overigens ook prima verliepen).
En dan daarna: hoe kom ik uit de operatie? Zal ik veel pijn hebben? Hoe zal ik het resultaat vinden?
Al met al begint het me toch wel een beetje aan te vliegen nu. Leuk, spannend, heerlijk als het straks achter de rug is en ik blij ben met het resultaat. Maar voor nu gieren de zenuwen door mijn keel...
(zo, heb ik het in elk geval even van me afgetikt. Misschien leest iemand dit die ook een dergelijke ervaring achter de rug heeft? Of iemand die me zowiezo wat peptalk kan geven, ha ha)
Het is iets wat ik al heel erg lang wil, maar vanwege diverse redenen niet eerder heb aangepakt. Tot nu en ineens is het nu al morgen dat het daadwerkelijk gaat gebeuren.
Ik ben er helemaal klaar voor, sta er voor meer dan 100% achter, maar... vind het ook wel mega-eng nu het zo dichtbij komt.
Hoewel de ingreep zelf maar een uurtje duurt, ga ik (uiteraard) wel onder volledige narcose. En dat is iets waar ik enorm tegen op zie, ondanks alle geruststellingen van artsen, vrienden, familie dat dit niet nodig is. Het idee dat ik even helemaal van de wereld zal zijn vind ik heel eng (hoewel ik al 2x eerder onder narcose ben geweest voor eerder ingrepen, die overigens ook prima verliepen).
En dan daarna: hoe kom ik uit de operatie? Zal ik veel pijn hebben? Hoe zal ik het resultaat vinden?
Al met al begint het me toch wel een beetje aan te vliegen nu. Leuk, spannend, heerlijk als het straks achter de rug is en ik blij ben met het resultaat. Maar voor nu gieren de zenuwen door mijn keel...
(zo, heb ik het in elk geval even van me afgetikt. Misschien leest iemand dit die ook een dergelijke ervaring achter de rug heeft? Of iemand die me zowiezo wat peptalk kan geven, ha ha)
vrijdag 15 juli 2011 om 17:22
quote:dubiootje schreef op 13 juli 2011 @ 09:45:
Ik snap dat je je een beetje zorgen begint te maken, een operatie onder volledige narcose is niet niks. Ik vind het ook best heftig om zoiets om esthetische redenen te doen. Ik heb dus ook geen ervaring Wat verwacht je van de operatie?
Inderdaad een operatie en narcose brengt altijd risico met zich mee.
Toch sterkte en ik hoop voor je dat alles meezit!
Ik snap dat je je een beetje zorgen begint te maken, een operatie onder volledige narcose is niet niks. Ik vind het ook best heftig om zoiets om esthetische redenen te doen. Ik heb dus ook geen ervaring Wat verwacht je van de operatie?
Inderdaad een operatie en narcose brengt altijd risico met zich mee.
Toch sterkte en ik hoop voor je dat alles meezit!
vrijdag 15 juli 2011 om 20:48
Hallo meiden,
Nou, het is achter de rug! En: het is me - tot nu toe - alles meegevallen. Ik zag vreselijk op tegen de narcose. Vanaf het moment dat ik binnenkwam was het 'mis' en begonnen de tranen van spanning te stromen. Gelukkig was mijn vriend en de rest van de verpleging superlief voor me en werd ik geweldig goed opgevangen.
Ik kreeg al snel een kalmeringsmiddeltje toegdiend om rustig te worden en kort daarna was ik vertrokken.
Toen ik weer bij kennis kwam was alles achter de rug en mocht ik na ca. 2 uur weer naar huis.
Gisteren had ik behoorlijk wat pijn, maar vandaag merkte ik al dat het minder werd. Ik mocht vanochtend terugkomen om de drains te laten verwijderen en heb voor het eerst mijn nieuwe borsten kunnen zien. En: ze zijn MOOI!!!!! Op dit moment voelt de huid erg strak en gespannen, maar er zit (nog) geen enkele zwelling of blauwe/paarse plek. Ja, ik heb pijn, maar met de pijnstillers en voldoende rust is het wel te doen.
Oh meiden, ik ben zo blij dat ik heb doorgezet. Hoe bang ik ook was, hoezeer ik er ook tegen op zag, ik vond het meer dan waard. Tot op heden ben ik echt heel erg happy!!
Ik hou jullie op de hoogte (moet nu stoppen van mijn vriend en mijn rust weer pakken, ha ha). Oh ja, een lieve vriend: dat helpt ook enorm
Nou, het is achter de rug! En: het is me - tot nu toe - alles meegevallen. Ik zag vreselijk op tegen de narcose. Vanaf het moment dat ik binnenkwam was het 'mis' en begonnen de tranen van spanning te stromen. Gelukkig was mijn vriend en de rest van de verpleging superlief voor me en werd ik geweldig goed opgevangen.
Ik kreeg al snel een kalmeringsmiddeltje toegdiend om rustig te worden en kort daarna was ik vertrokken.
Toen ik weer bij kennis kwam was alles achter de rug en mocht ik na ca. 2 uur weer naar huis.
Gisteren had ik behoorlijk wat pijn, maar vandaag merkte ik al dat het minder werd. Ik mocht vanochtend terugkomen om de drains te laten verwijderen en heb voor het eerst mijn nieuwe borsten kunnen zien. En: ze zijn MOOI!!!!! Op dit moment voelt de huid erg strak en gespannen, maar er zit (nog) geen enkele zwelling of blauwe/paarse plek. Ja, ik heb pijn, maar met de pijnstillers en voldoende rust is het wel te doen.
Oh meiden, ik ben zo blij dat ik heb doorgezet. Hoe bang ik ook was, hoezeer ik er ook tegen op zag, ik vond het meer dan waard. Tot op heden ben ik echt heel erg happy!!
Ik hou jullie op de hoogte (moet nu stoppen van mijn vriend en mijn rust weer pakken, ha ha). Oh ja, een lieve vriend: dat helpt ook enorm
maandag 18 juli 2011 om 15:07
Ik weet niet of ik de naam mag noemen hier van de kliniek waar ik ben geweest. Het is een kliniek in Gelderland.
En ja, ik moet het idd rustig aan doen, maar dat valt me niets mee. Mijn vriend en ik zijn kort geleden gaan samenwonen en hij is nu megadruk in huis en ik kan/mag dus amper wat doen. Ik merk het ook wel. Zodra ik toch teveel doe, dan voel ik dit direct aan mijn borsten (net als tijdens mijn zwangerschap: harde, strakgespannen borsten) en word ik direct teruggefloten.
Wat ik ook lastig vind is het slapen. Ik slaap nog altijd een beetje rechtop zittend in bed. Platliggen voelt niet prettig, plus dat ik daarna bijna niet meer overeind kom. Maar dat rechtop slapen gaat niet zo goed. Terwijl ik wel merk dat ik erg moe ben (wrschlijk nog vd narcose). Dus al met al is het echt wel zo dat je zoveel mogelijk je rust moet pakken.
Mijn borsten zien er nog steeds erg mooi uit. Wel staan ze nog erg strak gespannen en bewegen ze nog niet. Ze moeten echt nog 'indalen', zeg maar
En ja, ik moet het idd rustig aan doen, maar dat valt me niets mee. Mijn vriend en ik zijn kort geleden gaan samenwonen en hij is nu megadruk in huis en ik kan/mag dus amper wat doen. Ik merk het ook wel. Zodra ik toch teveel doe, dan voel ik dit direct aan mijn borsten (net als tijdens mijn zwangerschap: harde, strakgespannen borsten) en word ik direct teruggefloten.
Wat ik ook lastig vind is het slapen. Ik slaap nog altijd een beetje rechtop zittend in bed. Platliggen voelt niet prettig, plus dat ik daarna bijna niet meer overeind kom. Maar dat rechtop slapen gaat niet zo goed. Terwijl ik wel merk dat ik erg moe ben (wrschlijk nog vd narcose). Dus al met al is het echt wel zo dat je zoveel mogelijk je rust moet pakken.
Mijn borsten zien er nog steeds erg mooi uit. Wel staan ze nog erg strak gespannen en bewegen ze nog niet. Ze moeten echt nog 'indalen', zeg maar
maandag 18 juli 2011 om 16:19
dinsdag 19 juli 2011 om 19:13
Vandaag een mega emotionele dag achter de rug. Vanochtend kon ik alleen maar huilen, huilen, huilen. Om niks.. om alles...Bah, wat een rotdag. Mijn emoties schieten bij vlagen echt alle kanten op. Volgens mijn vriend hoort dit er een beetje bij: uitwerking van de narcose (die je wat labiel kan maken) + opgebouwde spanning + slechte slapen..
Ik weet het niet, het zal wel, maar ik weet wel dat het flink K*t is, zeg!
Ook merk ik dat ik het gebrek van intiem contact nu erg mis. Het is simpelweg even niet mogelijk om lepeltje-lepeltje in slaap te vallen samen (wat wij altijd doen), we kunnen amper knuffelen (mijn vriend is als de dood dat hij me pijn doet). Al met al mis ik het lichamelijke contact.
En daarnaast valt het me tegen hoe weinig ik nog kan. Huishoudelijke dingen (stofzuigen, schoonmaken) lukken nauwelijks. Gisterochtend een uurtje of 2 wezen winkelen, maar dat moest ik de rest van de dag bekopen (harde, gespannen borsten en erg moe).
Ik heb wat gegoogled op het net, maar kom er niet veel over tegen (of het 'normaal'' is dat ik me zo voel). Is er iemand anders die dit herkent? Zo ja, duurt zoiets lang? Ik hoop toch erg van niet...
Ik zou wel erg graag wat ervaringen willen uitwisselen hierover.
Gelukkig is mijn vriend geweldig lief voor me: laat me huilen, laat me uitrazen, luistert, troost, komt thuis met een grote bos rode rozen. Het zorgt er dan wel weer voor hoe enorm ik het met hem getroffen heb. Dát dan weer wel
Ik weet het niet, het zal wel, maar ik weet wel dat het flink K*t is, zeg!
Ook merk ik dat ik het gebrek van intiem contact nu erg mis. Het is simpelweg even niet mogelijk om lepeltje-lepeltje in slaap te vallen samen (wat wij altijd doen), we kunnen amper knuffelen (mijn vriend is als de dood dat hij me pijn doet). Al met al mis ik het lichamelijke contact.
En daarnaast valt het me tegen hoe weinig ik nog kan. Huishoudelijke dingen (stofzuigen, schoonmaken) lukken nauwelijks. Gisterochtend een uurtje of 2 wezen winkelen, maar dat moest ik de rest van de dag bekopen (harde, gespannen borsten en erg moe).
Ik heb wat gegoogled op het net, maar kom er niet veel over tegen (of het 'normaal'' is dat ik me zo voel). Is er iemand anders die dit herkent? Zo ja, duurt zoiets lang? Ik hoop toch erg van niet...
Ik zou wel erg graag wat ervaringen willen uitwisselen hierover.
Gelukkig is mijn vriend geweldig lief voor me: laat me huilen, laat me uitrazen, luistert, troost, komt thuis met een grote bos rode rozen. Het zorgt er dan wel weer voor hoe enorm ik het met hem getroffen heb. Dát dan weer wel
dinsdag 19 juli 2011 om 19:19
Hoort er allemaal bij Rhodos. Wat ik in het begin schreef over mijn vriendin, weet je nog? Het gaat allemaal voorbij. Echt.
Je bent nog maar net geopereerd, narcose moet je lichaam nog uit, slaapgebrek (ik kan ook niet op mijn rug slapen) en de pijn, alles bij elkaar is nogal wat. Over een week of 2, 3 is alles weer wat 'normaler'.
Ik ben blij voor je dat het allemaal zo goed gelukt is en dat je tevreden bent over het resultaat.
Je bent nog maar net geopereerd, narcose moet je lichaam nog uit, slaapgebrek (ik kan ook niet op mijn rug slapen) en de pijn, alles bij elkaar is nogal wat. Over een week of 2, 3 is alles weer wat 'normaler'.
Ik ben blij voor je dat het allemaal zo goed gelukt is en dat je tevreden bent over het resultaat.
dinsdag 19 juli 2011 om 19:24
Wat fijn dat je zo snel reageert Ratteke, dank je wel! Ik ga de reactie van je vriendin nog even teruglezen. Gedeelde smart is halve smart, ha ha.
Het doet me in elk geval goed om te lezen dat dit er dus schijnbaar bij hoort, En óók dat het weer overgaat!! Ik vind het helemaal niks om me zo te voelen namelijk. Is niet goed voor mijn gevoel van eigenwaarde...
Het doet me in elk geval goed om te lezen dat dit er dus schijnbaar bij hoort, En óók dat het weer overgaat!! Ik vind het helemaal niks om me zo te voelen namelijk. Is niet goed voor mijn gevoel van eigenwaarde...
vrijdag 22 juli 2011 om 21:35
Het gaat best goed moet ik zeggen. Ik kan eigenlijk best al wel weer een heleboel zelf. Merk wel dat ik mezelf soms de wacht aan moet zeggen. Als ik teveel doe krijg ik hele zware harde borsten en gaan ze pijn doen (stuwing, denk ik?). Ik moet dus echt soms verplicht op de bank gaan zitten niks doen.
Verder ben ik zo benieuwd wat het resultaat straks zal zijn. Als ik nu bijv. mijn normale kleding aan heb, zie je in sommige kleding niet eens zoveel verschil. Ik draag op doktersvoorschrift 24/7 een strakke sportbh en een band erboven. Dit drukt de boel onder de kleding behoorlijk plat. Wat er vervolgens bij mij weer voor zorgt dat ik straks misschien ook niet echt veel verschil zal zien... Ik hou het er maar op dat ik nog maar een week verder ben en dat de borsten hun eigenlijke vorm nog moeten gaan krijgen. En straks met een goede (beugel)bh kan ik er hopelijk wel van genieten!
Als ik nl bloot voor de spiegel sta zie ik echt wel heel duidelijk mijn grotere borsten. Maar in sommige kleding zou ik me soms bijna afvragen of er wel iets gebeurd is
Verder ben ik zo benieuwd wat het resultaat straks zal zijn. Als ik nu bijv. mijn normale kleding aan heb, zie je in sommige kleding niet eens zoveel verschil. Ik draag op doktersvoorschrift 24/7 een strakke sportbh en een band erboven. Dit drukt de boel onder de kleding behoorlijk plat. Wat er vervolgens bij mij weer voor zorgt dat ik straks misschien ook niet echt veel verschil zal zien... Ik hou het er maar op dat ik nog maar een week verder ben en dat de borsten hun eigenlijke vorm nog moeten gaan krijgen. En straks met een goede (beugel)bh kan ik er hopelijk wel van genieten!
Als ik nl bloot voor de spiegel sta zie ik echt wel heel duidelijk mijn grotere borsten. Maar in sommige kleding zou ik me soms bijna afvragen of er wel iets gebeurd is
vrijdag 5 augustus 2011 om 14:00
Weer even een reactie:
Inmiddels ben ik 3 weken verder na de operatie. Ik zie nu toch echt wel heel duidelijk verschil met voorheen (ondanks dat door de sportbh en de elastische band die ik 24/7 moet dragen het niet altijd direct aan de buitenkant zichtbaar is. Als ik bloot voor de spiegel sta zie ik wel heel duidelijk hoeveel groter en voller mijn borsten zijn). Ik zie dat ze geleidelijk aan van vorm veranderen en aan het 'indalen' zijn, zeg maar. Ik zie ook dat ze steeds iets voller/ronder worden.
Daarnaast zie ik ook dat ze nog altijd vrij strak staan (ze schudden nog niet mee, zeg maar, als ik beweeg). Weet iemand wanneer dit ongeveer gebeurt? Ik vind het nl. zo mooi als je een mooie stevige bh aan hebt, dat je borsten dan een mooi decoletté laten zien. Maar dit kan alleen als ze wat losser zijn/hangen, volgens mij.
Iemand ervaring?
Inmiddels ben ik 3 weken verder na de operatie. Ik zie nu toch echt wel heel duidelijk verschil met voorheen (ondanks dat door de sportbh en de elastische band die ik 24/7 moet dragen het niet altijd direct aan de buitenkant zichtbaar is. Als ik bloot voor de spiegel sta zie ik wel heel duidelijk hoeveel groter en voller mijn borsten zijn). Ik zie dat ze geleidelijk aan van vorm veranderen en aan het 'indalen' zijn, zeg maar. Ik zie ook dat ze steeds iets voller/ronder worden.
Daarnaast zie ik ook dat ze nog altijd vrij strak staan (ze schudden nog niet mee, zeg maar, als ik beweeg). Weet iemand wanneer dit ongeveer gebeurt? Ik vind het nl. zo mooi als je een mooie stevige bh aan hebt, dat je borsten dan een mooi decoletté laten zien. Maar dit kan alleen als ze wat losser zijn/hangen, volgens mij.
Iemand ervaring?
vrijdag 5 augustus 2011 om 16:13
Hey!
Het duurt wel even voor ze echt zacht zijn. Je gaat na een maand, twee maanden wel merken dat ze veel beweeglijker worden. Maar mijn arts vertelde dat het al met al een jaar duurt voor ze helemaal zijn zoals ze moeten zijn. Met een vergroting draait het alleen maar om geduld, geduld, geduld. Succes!
Het duurt wel even voor ze echt zacht zijn. Je gaat na een maand, twee maanden wel merken dat ze veel beweeglijker worden. Maar mijn arts vertelde dat het al met al een jaar duurt voor ze helemaal zijn zoals ze moeten zijn. Met een vergroting draait het alleen maar om geduld, geduld, geduld. Succes!
vrijdag 5 augustus 2011 om 21:59
quote:rhodos66 schreef op 05 augustus 2011 @ 14:00:
Weer even een reactie:
Inmiddels ben ik 3 weken verder na de operatie. Ik zie nu toch echt wel heel duidelijk verschil met voorheen (ondanks dat door de sportbh en de elastische band die ik 24/7 moet dragen het niet altijd direct aan de buitenkant zichtbaar is. Als ik bloot voor de spiegel sta zie ik wel heel duidelijk hoeveel groter en voller mijn borsten zijn). Ik zie dat ze geleidelijk aan van vorm veranderen en aan het 'indalen' zijn, zeg maar. Ik zie ook dat ze steeds iets voller/ronder worden.
Daarnaast zie ik ook dat ze nog altijd vrij strak staan (ze schudden nog niet mee, zeg maar, als ik beweeg). Weet iemand wanneer dit ongeveer gebeurt? Ik vind het nl. zo mooi als je een mooie stevige bh aan hebt, dat je borsten dan een mooi decoletté laten zien. Maar dit kan alleen als ze wat losser zijn/hangen, volgens mij.
Iemand ervaring?
Heee Rhodos,wat klinkt dat toch mooi,voller en ronder en het is je
van harte gegund.Een fijn en mooi decolleté is toch helemaal
geweldig.Dat je erg moe was in het begin is volgends mij normaal.
Je hebt tenslotte een grote operatie gehad.Ik weet niet hoe lang
je borsten zo blijven staan,geen ervaring ermee.Wat voor cupmaat
heb je dan nu?En geniet ervan! Zo te lezen klink je helemaal blij en dat is toch fijn.
Weer even een reactie:
Inmiddels ben ik 3 weken verder na de operatie. Ik zie nu toch echt wel heel duidelijk verschil met voorheen (ondanks dat door de sportbh en de elastische band die ik 24/7 moet dragen het niet altijd direct aan de buitenkant zichtbaar is. Als ik bloot voor de spiegel sta zie ik wel heel duidelijk hoeveel groter en voller mijn borsten zijn). Ik zie dat ze geleidelijk aan van vorm veranderen en aan het 'indalen' zijn, zeg maar. Ik zie ook dat ze steeds iets voller/ronder worden.
Daarnaast zie ik ook dat ze nog altijd vrij strak staan (ze schudden nog niet mee, zeg maar, als ik beweeg). Weet iemand wanneer dit ongeveer gebeurt? Ik vind het nl. zo mooi als je een mooie stevige bh aan hebt, dat je borsten dan een mooi decoletté laten zien. Maar dit kan alleen als ze wat losser zijn/hangen, volgens mij.
Iemand ervaring?
Heee Rhodos,wat klinkt dat toch mooi,voller en ronder en het is je
van harte gegund.Een fijn en mooi decolleté is toch helemaal
geweldig.Dat je erg moe was in het begin is volgends mij normaal.
Je hebt tenslotte een grote operatie gehad.Ik weet niet hoe lang
je borsten zo blijven staan,geen ervaring ermee.Wat voor cupmaat
heb je dan nu?En geniet ervan! Zo te lezen klink je helemaal blij en dat is toch fijn.
