Lijf & Lijn
alle pijlers
Motivatie sporten bij ziekte
woensdag 14 september 2011 om 09:54
Ik ben nooit een sporter geweest en ook nooit een gezonde eter (sportte nooit en woog 100 kg). Twee jaar ging de 'voedselknop' om. Ik begon gezonder te eten en begon af te vallen. Vorig jaar ben ik ook begonnen met sporten. In het begin was dit moeilijk want ik had echt geen conditie, maar langzaamaan ging het steeds beter. Uiteindelijk sportte ik drie keer in de week en verbaasde hiermee vriend en vijand. Ik voelde dat ik sterker en gezonder werd (woog 78 kilo toen).
Twee maanden geleden werd ik ziek: prikkelbare darm syndroom. Ik ben nu elke dag doodmoe, kan bijna niks eten omdat ik dan crepeer van de buikpijn, heb mijn dieet nog meer moeten aanpassen. Ik merk gewoon dat ik zwakker word, zo zwak dat ik ook niet meer kon sporten zoals ik inmiddels gewend was. Vorige week toch maar weer naar de sportschool gegaan, maar wat was dat demotiverend! Doordat ik op het moment niet genoeg kan eten en niet kan sporten was ik na drie minuten op de crosstrainer al doodop. Toen ben ik maar wat krachttraining gaan doen, maar ik merkte meteen dat ik weer terug ben bij af. Ik heb gewoon geen kracht meer en ik hou het niet vol. Rationeel weet ik dat het logisch is dat ik verzwakt ben en dat ik het sporten langzaam op moet bouwen en dat ik hier uiteindelijk ook weer wat gezonder/sterker van word. Emotioneel voel ik me gebroken, zwak, gedemotiveerd en ik kan me er niet toe zetten om weer tesporten. Voor de duidelijkheid: ik ben nog steeds elke dag ziek en verschrikkelijk moe, ik wil dus niet zozeer tips voor na het ziek zijn, maar juist voor tijdens het ziek zijn.
Zijn er mensen die dit herkennen en hoe ga je daarmee om?
Twee maanden geleden werd ik ziek: prikkelbare darm syndroom. Ik ben nu elke dag doodmoe, kan bijna niks eten omdat ik dan crepeer van de buikpijn, heb mijn dieet nog meer moeten aanpassen. Ik merk gewoon dat ik zwakker word, zo zwak dat ik ook niet meer kon sporten zoals ik inmiddels gewend was. Vorige week toch maar weer naar de sportschool gegaan, maar wat was dat demotiverend! Doordat ik op het moment niet genoeg kan eten en niet kan sporten was ik na drie minuten op de crosstrainer al doodop. Toen ben ik maar wat krachttraining gaan doen, maar ik merkte meteen dat ik weer terug ben bij af. Ik heb gewoon geen kracht meer en ik hou het niet vol. Rationeel weet ik dat het logisch is dat ik verzwakt ben en dat ik het sporten langzaam op moet bouwen en dat ik hier uiteindelijk ook weer wat gezonder/sterker van word. Emotioneel voel ik me gebroken, zwak, gedemotiveerd en ik kan me er niet toe zetten om weer tesporten. Voor de duidelijkheid: ik ben nog steeds elke dag ziek en verschrikkelijk moe, ik wil dus niet zozeer tips voor na het ziek zijn, maar juist voor tijdens het ziek zijn.
Zijn er mensen die dit herkennen en hoe ga je daarmee om?
woensdag 14 september 2011 om 10:31
Ik herken je verhaal deels wel! Alleen ik ben altijd een sporter geweest! Alleen toen werd ik ziek en werd ik in juni geopereerd. Dat was best een zware operatie. Mocht in de periode daarna ook nog niet sporten.
Toen ik eindelijk weer mocht stond ik in tranen in de sportschool. Conditie was achteruit gegaan en ik kon echt weinig hebben. Sporten was meteen niet meer leuk.
Ik heb toen samen met een van de begeleiders een nieuw schema gemaakt, afgepast op huidige conditie.
Sporten werd weer wat leuker, ondanks dat ik echt wel gefrustreerd was dat ik niet op oude niveau kon sporten. * stiekem soms nog weleens *
Maar als ik jou verhaal lees, vraag ik mij af of het wel verstandig is om te sporten. Je lijf krijgt wat te verduren als ik het zo lees.
Maar als je toch wilt sporten, kan iemand je misschien helpen met een nieuw schema?
Die ook afgestemd is op jou conditie zoals die nu is?
Snap je frustratie heel goed! Maar misschien moet je weer onderaan beginnen. Hoe vervelend en demotiverend dat ook is.
Als sporten teveel is, zou je misschien kunnen gaan wandelen of fietsen. Heb ik in de periode na operatie ook veel gedaan om toch in beweging te blijven.
Heel veel sterkte!!
Toen ik eindelijk weer mocht stond ik in tranen in de sportschool. Conditie was achteruit gegaan en ik kon echt weinig hebben. Sporten was meteen niet meer leuk.
Ik heb toen samen met een van de begeleiders een nieuw schema gemaakt, afgepast op huidige conditie.
Sporten werd weer wat leuker, ondanks dat ik echt wel gefrustreerd was dat ik niet op oude niveau kon sporten. * stiekem soms nog weleens *
Maar als ik jou verhaal lees, vraag ik mij af of het wel verstandig is om te sporten. Je lijf krijgt wat te verduren als ik het zo lees.
Maar als je toch wilt sporten, kan iemand je misschien helpen met een nieuw schema?
Die ook afgestemd is op jou conditie zoals die nu is?
Snap je frustratie heel goed! Maar misschien moet je weer onderaan beginnen. Hoe vervelend en demotiverend dat ook is.
Als sporten teveel is, zou je misschien kunnen gaan wandelen of fietsen. Heb ik in de periode na operatie ook veel gedaan om toch in beweging te blijven.
Heel veel sterkte!!
Het gras aan de overkant is niet groen.
woensdag 14 september 2011 om 10:35
Ja, dit klinkt heel bekend... Nooit een sporter geweest, een hekel aan gehad zelfs!
Vooral door reuma 'moest' ik wel gaan bewegen. Dus ik naar de sportschool, maar dat hield ik uiteraard niet vol.
Hardlopen, deed ik voorheen, is nu een hel.
Daar raak je alleen maar erger van in de put! Helaas heb ik er nu ook darmklachten bij.
Mijn oplossing? Zoek je beweging in andere dingen, minder explosief en makkelijker in te bouwen. Ga fietsen!
Ookal is het maar een kort rondje. Ik ben nu helemaal hyper en trots als ik het een half uurtje volhoud! Of als ik boodschappen op de fiets kan doen!
Hardlopen doe ik ook niet meer. Maar ik pak nu m'n iPod, en ga wandelen op goeie dempende schoenen. En dan een half uurtje of een uurtje, net wat ik aankan.
Behalve de beweging kom je ook nog eens buiten, en dat werkt ook al heel goed voor je 'dip'.
Ik ga 2 keer per maand naar Yoga, en binnenkort ga ik proberen wekelijks te zwemmen... ook meteen erg ontspannend, en redelijk goedkoop vergeleken met bijv. een sportschool.
Jeetje, als ik dit zo lees doe ik best veel zonder het te merken!
Succes
Vooral door reuma 'moest' ik wel gaan bewegen. Dus ik naar de sportschool, maar dat hield ik uiteraard niet vol.
Hardlopen, deed ik voorheen, is nu een hel.
Daar raak je alleen maar erger van in de put! Helaas heb ik er nu ook darmklachten bij.
Mijn oplossing? Zoek je beweging in andere dingen, minder explosief en makkelijker in te bouwen. Ga fietsen!
Ookal is het maar een kort rondje. Ik ben nu helemaal hyper en trots als ik het een half uurtje volhoud! Of als ik boodschappen op de fiets kan doen!Hardlopen doe ik ook niet meer. Maar ik pak nu m'n iPod, en ga wandelen op goeie dempende schoenen. En dan een half uurtje of een uurtje, net wat ik aankan.
Behalve de beweging kom je ook nog eens buiten, en dat werkt ook al heel goed voor je 'dip'.
Ik ga 2 keer per maand naar Yoga, en binnenkort ga ik proberen wekelijks te zwemmen... ook meteen erg ontspannend, en redelijk goedkoop vergeleken met bijv. een sportschool.
Jeetje, als ik dit zo lees doe ik best veel zonder het te merken!
Succes
woensdag 14 september 2011 om 10:38
Toen ik ziek was ben ik blijven bewegen, maar minder vaak per week en andere dingen dan die ik deed toen ik gezond(er) was.
Het gaat er nu niet om dat je een enorme conditie opbouwt, maar dat je blijft bewegen. Tijdens het sporten hoef je dus ook niet van alles van jezelf te eisen, het feit dat je iets onderneemt om te bewegen is al heel wat.
Op den duur, als je je dieet goed hebt weten af te stellen en de juiste medicatie hebt om de ergste klachten tegen te gaan ga je je vanzelf beter voelen en voel je ook vanzelf dat je weer wat meer kan gaan doen.
Ik heb Crohn en in de ergste ziekteperiodes dus ook veel last van mijn buik.
Wat ik lange tijd heb gedaan is 1x per week naar het zwembad, aquarobics achtige lessen. Soms is dat veel gehups, wat mijn buik niet trok. Dus heb ik een keer tegen de docent gezegd wat me mankeerde zodat ze begreep waarom ik soms een tandje terug nam tijdens de les.
Fietsen of wandelen zijn inderdaad ook goede, minder inspannende activiteiten. Doe in ieder geval iets waar je zelf zin in hebt. En misschien waarbij je ook nog eens af en toe iemand mee kan nemen, wel zo gezellig.
Toen het beter ging, ging ik ook wat vaker zwemmen, 2x per week, en dan vooral baantjes zwemmen. Soms hing ik de helft van de tijd aan de zijkant omdat ik zo'n last had van m'n buik. Jammer, maar dat maakt het feit dat je geweest bent niet minder waardevol. Na een tijdje merkte ik dat ik steeds meer baantjes in een halfuur zwom. En nu gaat het echt wel weer best goed en kan ik weer hardlopen en ook echt weer mijn conditie opbouwen.
Even iets heel anders hoor, maar ben je helemaal onderzocht? Je klachten klinken namelijk best wel heftig voor pds. Besef je dat het een uitsluitingsdiagnose is wat betekent dat alle andere (bij jouw klachten passende) aandoeningen onderzocht moeten worden voor je het label pds mag krijgen.
Sterkte en succes!
Het gaat er nu niet om dat je een enorme conditie opbouwt, maar dat je blijft bewegen. Tijdens het sporten hoef je dus ook niet van alles van jezelf te eisen, het feit dat je iets onderneemt om te bewegen is al heel wat.
Op den duur, als je je dieet goed hebt weten af te stellen en de juiste medicatie hebt om de ergste klachten tegen te gaan ga je je vanzelf beter voelen en voel je ook vanzelf dat je weer wat meer kan gaan doen.
Ik heb Crohn en in de ergste ziekteperiodes dus ook veel last van mijn buik.
Wat ik lange tijd heb gedaan is 1x per week naar het zwembad, aquarobics achtige lessen. Soms is dat veel gehups, wat mijn buik niet trok. Dus heb ik een keer tegen de docent gezegd wat me mankeerde zodat ze begreep waarom ik soms een tandje terug nam tijdens de les.
Fietsen of wandelen zijn inderdaad ook goede, minder inspannende activiteiten. Doe in ieder geval iets waar je zelf zin in hebt. En misschien waarbij je ook nog eens af en toe iemand mee kan nemen, wel zo gezellig.
Toen het beter ging, ging ik ook wat vaker zwemmen, 2x per week, en dan vooral baantjes zwemmen. Soms hing ik de helft van de tijd aan de zijkant omdat ik zo'n last had van m'n buik. Jammer, maar dat maakt het feit dat je geweest bent niet minder waardevol. Na een tijdje merkte ik dat ik steeds meer baantjes in een halfuur zwom. En nu gaat het echt wel weer best goed en kan ik weer hardlopen en ook echt weer mijn conditie opbouwen.
Even iets heel anders hoor, maar ben je helemaal onderzocht? Je klachten klinken namelijk best wel heftig voor pds. Besef je dat het een uitsluitingsdiagnose is wat betekent dat alle andere (bij jouw klachten passende) aandoeningen onderzocht moeten worden voor je het label pds mag krijgen.
Sterkte en succes!
woensdag 14 september 2011 om 11:01
quote:buaya schreef op 14 september 2011 @ 10:38:
Toen ik ziek was ben ik blijven bewegen, maar minder vaak per week en andere dingen dan die ik deed toen ik gezond(er) was.
Het gaat er nu niet om dat je een enorme conditie opbouwt, maar dat je blijft bewegen. Tijdens het sporten hoef je dus ook niet van alles van jezelf te eisen, het feit dat je iets onderneemt om te bewegen is al heel wat.
Op den duur, als je je dieet goed hebt weten af te stellen en de juiste medicatie hebt om de ergste klachten tegen te gaan ga je je vanzelf beter voelen en voel je ook vanzelf dat je weer wat meer kan gaan doen.
Ik heb Crohn en in de ergste ziekteperiodes dus ook veel last van mijn buik.
Wat ik lange tijd heb gedaan is 1x per week naar het zwembad, aquarobics achtige lessen. Soms is dat veel gehups, wat mijn buik niet trok. Dus heb ik een keer tegen de docent gezegd wat me mankeerde zodat ze begreep waarom ik soms een tandje terug nam tijdens de les.
Fietsen of wandelen zijn inderdaad ook goede, minder inspannende activiteiten. Doe in ieder geval iets waar je zelf zin in hebt. En misschien waarbij je ook nog eens af en toe iemand mee kan nemen, wel zo gezellig.
Toen het beter ging, ging ik ook wat vaker zwemmen, 2x per week, en dan vooral baantjes zwemmen. Soms hing ik de helft van de tijd aan de zijkant omdat ik zo'n last had van m'n buik. Jammer, maar dat maakt het feit dat je geweest bent niet minder waardevol. Na een tijdje merkte ik dat ik steeds meer baantjes in een halfuur zwom. En nu gaat het echt wel weer best goed en kan ik weer hardlopen en ook echt weer mijn conditie opbouwen.
Even iets heel anders hoor, maar ben je helemaal onderzocht? Je klachten klinken namelijk best wel heftig voor pds. Besef je dat het een uitsluitingsdiagnose is wat betekent dat alle andere (bij jouw klachten passende) aandoeningen onderzocht moeten worden voor je het label pds mag krijgen.
Sterkte en succes!Hier sluit ik mij bij aan.. Ik heb ook PDS, maar het beinvloed mijn leven niet zo erg... tuurlijk zijn er dagen dat ik gek word van mijn buik, maar over het algemeen gaat het wel redelijk..
Toen ik ziek was ben ik blijven bewegen, maar minder vaak per week en andere dingen dan die ik deed toen ik gezond(er) was.
Het gaat er nu niet om dat je een enorme conditie opbouwt, maar dat je blijft bewegen. Tijdens het sporten hoef je dus ook niet van alles van jezelf te eisen, het feit dat je iets onderneemt om te bewegen is al heel wat.
Op den duur, als je je dieet goed hebt weten af te stellen en de juiste medicatie hebt om de ergste klachten tegen te gaan ga je je vanzelf beter voelen en voel je ook vanzelf dat je weer wat meer kan gaan doen.
Ik heb Crohn en in de ergste ziekteperiodes dus ook veel last van mijn buik.
Wat ik lange tijd heb gedaan is 1x per week naar het zwembad, aquarobics achtige lessen. Soms is dat veel gehups, wat mijn buik niet trok. Dus heb ik een keer tegen de docent gezegd wat me mankeerde zodat ze begreep waarom ik soms een tandje terug nam tijdens de les.
Fietsen of wandelen zijn inderdaad ook goede, minder inspannende activiteiten. Doe in ieder geval iets waar je zelf zin in hebt. En misschien waarbij je ook nog eens af en toe iemand mee kan nemen, wel zo gezellig.
Toen het beter ging, ging ik ook wat vaker zwemmen, 2x per week, en dan vooral baantjes zwemmen. Soms hing ik de helft van de tijd aan de zijkant omdat ik zo'n last had van m'n buik. Jammer, maar dat maakt het feit dat je geweest bent niet minder waardevol. Na een tijdje merkte ik dat ik steeds meer baantjes in een halfuur zwom. En nu gaat het echt wel weer best goed en kan ik weer hardlopen en ook echt weer mijn conditie opbouwen.
Even iets heel anders hoor, maar ben je helemaal onderzocht? Je klachten klinken namelijk best wel heftig voor pds. Besef je dat het een uitsluitingsdiagnose is wat betekent dat alle andere (bij jouw klachten passende) aandoeningen onderzocht moeten worden voor je het label pds mag krijgen.
Sterkte en succes!Hier sluit ik mij bij aan.. Ik heb ook PDS, maar het beinvloed mijn leven niet zo erg... tuurlijk zijn er dagen dat ik gek word van mijn buik, maar over het algemeen gaat het wel redelijk..
woensdag 14 september 2011 om 12:10
Mijn bloed is op heel veel punten onderzocht en is nog nooit zo gezond geweest als nu... Geen ontstekingen of andere afwijkingen. Bloedsuiker en bloeddruk en ijzer was ook optimaal. De huisarts was wel redelijk vlot met de diagnose. Omdat ik ook geen echt afwijkende ontlasting heb (geen bloed of slijm oid) zag de dokter "geen reden tot paniek, het zou vanzelf wel stBiliseren" en er was "met een paar aanpassingen goed mee te leven" wat die aanpassingen waren moet ik deels zelf uitzoeken en deels met een dietist.
Zelf vond ik de diagnose wel wat makkelijk gesteld, maar als ik op internet zoek zie ik dat er wel meer mensen zijn die niet goed kunnen functioneren en steeds moe zijn. Ik weet ook niet echt wat ik met de diagnose moet eigenlijk, want aangezien er geen remedie is is het in mijn ogen niks meer dan een naam voor het beestje.
Ik ga deze week wel proberen of ik weer een keer kan sporten, dan vraag ik meteen of ik een nieuw schema kan krijgen. Pffff wat kost het een wilskracht om me daartoe te zetten zeg....
Zelf vond ik de diagnose wel wat makkelijk gesteld, maar als ik op internet zoek zie ik dat er wel meer mensen zijn die niet goed kunnen functioneren en steeds moe zijn. Ik weet ook niet echt wat ik met de diagnose moet eigenlijk, want aangezien er geen remedie is is het in mijn ogen niks meer dan een naam voor het beestje.
Ik ga deze week wel proberen of ik weer een keer kan sporten, dan vraag ik meteen of ik een nieuw schema kan krijgen. Pffff wat kost het een wilskracht om me daartoe te zetten zeg....
woensdag 14 september 2011 om 19:27
Artio, als je het gevoel blijft houden achteruit ipv vooruit te gaan, aan de bel trekken, he! Want alleen bloedonderzoek is dus GEEN uitgebreid onderzoek. Er zijn bv. best een aantal mensen met IBD (Crohn of Colitis Ulcerosa) die nooit verhoogde ontstekingswaarden in hun bloed hebben, ook niet op de momenten dat ze actieve ontstekingen hebben. Ook bloed of slijm is geen "voorwaarde", vooral niet voor Crohn dat vaak vrij hoog in de darmen voor komt.
Ik wil je niet bang maken, alleen aansporen vooral naar jezelf te luisteren en op je lichaam te vertrouwen. Laat je daarbij niet te snel afschepen door artsen, maar kom voor jezelf op.
Zelf heb ik veeeel te lang met klachten gelopen voordat de Crohn ontdekt werd, puur omdat ik niet afviel, geen bloed of slijm bij ontlasting had en mijn ontstekingswaarden maar licht verhoogd waren. Dit vond mijn eerste huisarts niet alarmerend genoeg om me eens door te sturen naar een MDL-arts, heb hierdoor een jaar lang met verergerende klachten rondgelopen. Pas toen ik ging verhuizen en ik bij een andere huisarts terecht kwam zorgde hij voor actie in de tent. Binnen no time zat ik in het ziekenhuis en was er een diagnose.
Ik weet dat ik niet de enige ben, vandaar dat ik je er op wil wijzen.
Heel veel sterkte en wijsheid gewenst.
Ik wil je niet bang maken, alleen aansporen vooral naar jezelf te luisteren en op je lichaam te vertrouwen. Laat je daarbij niet te snel afschepen door artsen, maar kom voor jezelf op.
Zelf heb ik veeeel te lang met klachten gelopen voordat de Crohn ontdekt werd, puur omdat ik niet afviel, geen bloed of slijm bij ontlasting had en mijn ontstekingswaarden maar licht verhoogd waren. Dit vond mijn eerste huisarts niet alarmerend genoeg om me eens door te sturen naar een MDL-arts, heb hierdoor een jaar lang met verergerende klachten rondgelopen. Pas toen ik ging verhuizen en ik bij een andere huisarts terecht kwam zorgde hij voor actie in de tent. Binnen no time zat ik in het ziekenhuis en was er een diagnose.
Ik weet dat ik niet de enige ben, vandaar dat ik je er op wil wijzen.
Heel veel sterkte en wijsheid gewenst.
woensdag 14 september 2011 om 20:18
Ik ben door een val lich. beperkt (li arm doet het niet goed meer) en heb verder nog andere lich. probleempjes oa fybro en pds.
Ik ben sinds 2 weken begonnen met sporten. Ik begon met meer lopen, nu hebben we een lopende band thuis en een ligfiets (weet niet hoe zo'n ding heet in NL ) en verder zwem ik twee keer per week. Lopende band een half uurtje op dagen dat ik niet zwem. Hij staat dan op standje "vlotjes wandelen".
Het gaat.... moeizaam maar wel heel fijn dat het lukt. Langzaam opbouwen is denk ik de key. Maar ook wel weer een soort van verwachting hebben van jezelf zodat je jezelf telkens kunt overtreffen, tenminste dat werkt bij mij totnogtoe...
Sterkte!
Ik ben sinds 2 weken begonnen met sporten. Ik begon met meer lopen, nu hebben we een lopende band thuis en een ligfiets (weet niet hoe zo'n ding heet in NL ) en verder zwem ik twee keer per week. Lopende band een half uurtje op dagen dat ik niet zwem. Hij staat dan op standje "vlotjes wandelen".
Het gaat.... moeizaam maar wel heel fijn dat het lukt. Langzaam opbouwen is denk ik de key. Maar ook wel weer een soort van verwachting hebben van jezelf zodat je jezelf telkens kunt overtreffen, tenminste dat werkt bij mij totnogtoe...
Sterkte!
Optimist tot in de kist!
donderdag 15 september 2011 om 08:12
@buaya: ik ben ook wel gewoon bang dat het iets ergers is hoor. Als ik nog geen verbetering zie na al mijn aanpassingen ga ik weer naar de dokter. Ik heb ook nog een afspraak met de dietist en een afspraak met een natuurgenezer (geen idee wat ik daarvan kan verwacjten, ben nog nooit geweest).
Oh, en voor de mensen die ook op dokteradvies dieetaanpassingen hebben gedaan: hou je dat vol? Ik eet nu even geen tarwe omdat ik daar op het moment acuut beroerd van word, maar soms vind ik het wel lastig. Blijkbaar zit dat spul overal in. Dst ik er beroerd van wordis wel een stimulans, maar omdat ik nog aan het begin van het traject sta en vroeger alles at wat er voor handen was is het soms wel frusterend.
Oh, en voor de mensen die ook op dokteradvies dieetaanpassingen hebben gedaan: hou je dat vol? Ik eet nu even geen tarwe omdat ik daar op het moment acuut beroerd van word, maar soms vind ik het wel lastig. Blijkbaar zit dat spul overal in. Dst ik er beroerd van wordis wel een stimulans, maar omdat ik nog aan het begin van het traject sta en vroeger alles at wat er voor handen was is het soms wel frusterend.
donderdag 15 september 2011 om 09:26
Ik houd me aan maar 1 dieet; en dat is het dieet wat ik het beste kan trekken.
Volgens de dokter moet ik vezels eten. Lekker advies met vermoedelijk PDS... Van oplosbare of onoplosbare had de beste man nog nooit gehoord. Vervolgens krijg ik vezelzakjes VOL met E nummers en aspartaam...
Nee bedankt...
Juist het luisteren naar m'n lichaam, opmerken wat een voedingsmiddel doet en vooral alle suikers en chemische toevoegingen schrappen heeft een wereld van verschil gemaakt! Zowel voor de migraine, PDS en reuma.
Volgens de dokter moet ik vezels eten. Lekker advies met vermoedelijk PDS... Van oplosbare of onoplosbare had de beste man nog nooit gehoord. Vervolgens krijg ik vezelzakjes VOL met E nummers en aspartaam...
Nee bedankt...
Juist het luisteren naar m'n lichaam, opmerken wat een voedingsmiddel doet en vooral alle suikers en chemische toevoegingen schrappen heeft een wereld van verschil gemaakt! Zowel voor de migraine, PDS en reuma.
donderdag 15 september 2011 om 15:55
Ja, bij mij is het inderdaad suiker en tarwe. Of het de vezels zijn weet ik eigenlijk niet, daar ga ik eens op letten. Ik probeer ook zoveel mogelijk toevoegingen te mijden. Wat ik lastig vind is dat ik altijd pijn heb, tarwe en suiker maakt het erger. Ik heb alleen nog niks gevonden waar het beter van wordt. Ik vraag me dus vaak af of er nog een boosdoener is (sommigen hebben ook last van zuivel bv) of dat het gewoon niet beter wordt dan dit.
Ik probeer ook geen alcohol te drinken (soms een glas rode wijn) en weinig koffie. Eigenlijk drink ik alleen nog thee en water, eet ik groente, (weinig) vlees/vis, fruit, noten en kwark. Helemaal 'schoon' (zonder toevoegingen, alcohol, caffeine) eten vind ik soms echt moeilijk. Vooral genoeg groente eten vind ik lastig. Deze week kom ik ook maar moeilijk over de 750 calorieen per dag. Veeeeeel te weinig, maar ik krijg niks weg en word snel misselijk. Was ik eerst op mijn lijn aan het letten, nu gaat het me te hard. Ik weeg nu 72 kg bij 1,72m. Gelukkig nog niks om me zorgen om te maken, maar ik wil ook niet dat het doorslaat. Echt zo raar. At altijd veel en verschrikkelijk ongezond. Nu ben ik ineens 'gezond' bezig (maar nog nooit zo ziek geweest)...
Ik probeer ook geen alcohol te drinken (soms een glas rode wijn) en weinig koffie. Eigenlijk drink ik alleen nog thee en water, eet ik groente, (weinig) vlees/vis, fruit, noten en kwark. Helemaal 'schoon' (zonder toevoegingen, alcohol, caffeine) eten vind ik soms echt moeilijk. Vooral genoeg groente eten vind ik lastig. Deze week kom ik ook maar moeilijk over de 750 calorieen per dag. Veeeeeel te weinig, maar ik krijg niks weg en word snel misselijk. Was ik eerst op mijn lijn aan het letten, nu gaat het me te hard. Ik weeg nu 72 kg bij 1,72m. Gelukkig nog niks om me zorgen om te maken, maar ik wil ook niet dat het doorslaat. Echt zo raar. At altijd veel en verschrikkelijk ongezond. Nu ben ik ineens 'gezond' bezig (maar nog nooit zo ziek geweest)...
donderdag 15 september 2011 om 16:05
Heel persoonlijk maar momenteel werkt voor mij het volgende goed:
Wit brood (niet vers! bijv. afbakbroodjes)
Volkoren crackers en beschuit gaan beter als volkoren brood maar ook niet helemaal...
Rijst, ook zilvervlies gaat erg goed!
Rauwe groeten eet ik niet meer, ik kook of stoom alles. Laat het afkoelen en eet het dan als tussendoortje.
Ik maak lunchboxen zoals een japanse bento, eet veel rijst, groentenkliekjes, omelet, noten, etc. Heb ik toch een vullende lunch maar dan zonder brood!
En kamillethee helpt goed bij mij...
Wit brood (niet vers! bijv. afbakbroodjes)
Volkoren crackers en beschuit gaan beter als volkoren brood maar ook niet helemaal...
Rijst, ook zilvervlies gaat erg goed!
Rauwe groeten eet ik niet meer, ik kook of stoom alles. Laat het afkoelen en eet het dan als tussendoortje.
Ik maak lunchboxen zoals een japanse bento, eet veel rijst, groentenkliekjes, omelet, noten, etc. Heb ik toch een vullende lunch maar dan zonder brood!
En kamillethee helpt goed bij mij...
