Lijf & Lijn
alle pijlers
Overgewicht en ongemakken, taboe?
zondag 31 augustus 2008 om 11:08
In het topic 'tot welke maat pas je in attracties' viel het me op dat vragen over de bij overgewicht horende (lichamelijke) ongemakken niet echt op prijs worden gesteld.
Met ongemakken bedoel ik oa:
Schurende huid als je een rokje aan hebt en geen panty of legging
Bij ernstig overgewicht heb je naar ik begreep heel vaak gewoon pijn in je gewrichten
Je bent niet meer zo lenig
Je buik zit in de weg tijdens het neuken
Maar ook:
Vervelende opmerkingen naar je hoofd krijgen over je figuur, of als je op straat een patatje eet
Je lelijk voelen
Je schuldig voelen als je iets ongezonds eet
Het besef dat je (uitzonderingen daargelaten) zelf verantwoordelijk bent voor je gewicht. (Ieder pondje gaat door het mondje toch?)
etc
In het betreffende topic wordt door sommige mensen heel verontwaardigt gedaan,anderen negeren het totaal. Waarom?
Ik ben nu nog een kilo of 15 te zwaar, heb nu mt 44 en voel me als herboren als ik het vergelijk met voor ik 12 kilo was afgevallen.
(Kan je nagaan als die 15 kilo er ook nog af is )
Ik heb meer energie, betere conditie, kan zonder panty in een rokje (wel talkpoeder gebruiken, maar dat hielp eerst echt niet meer) zit beter in m'n vel etc.
Is het dan zo confronerend om er over te praten? Komt dat te dichtbij?
Mag je niet zeggen dat overgewicht vaak door je eigen gedrag komt? Dat overgewicht een hoop ongemak met zich mee brengt op lichamelijk, emotioneel, psychisch en sociaal gebied?
Waarom wel / niet?
Met ongemakken bedoel ik oa:
Schurende huid als je een rokje aan hebt en geen panty of legging
Bij ernstig overgewicht heb je naar ik begreep heel vaak gewoon pijn in je gewrichten
Je bent niet meer zo lenig
Je buik zit in de weg tijdens het neuken
Maar ook:
Vervelende opmerkingen naar je hoofd krijgen over je figuur, of als je op straat een patatje eet
Je lelijk voelen
Je schuldig voelen als je iets ongezonds eet
Het besef dat je (uitzonderingen daargelaten) zelf verantwoordelijk bent voor je gewicht. (Ieder pondje gaat door het mondje toch?)
etc
In het betreffende topic wordt door sommige mensen heel verontwaardigt gedaan,anderen negeren het totaal. Waarom?
Ik ben nu nog een kilo of 15 te zwaar, heb nu mt 44 en voel me als herboren als ik het vergelijk met voor ik 12 kilo was afgevallen.
(Kan je nagaan als die 15 kilo er ook nog af is )
Ik heb meer energie, betere conditie, kan zonder panty in een rokje (wel talkpoeder gebruiken, maar dat hielp eerst echt niet meer) zit beter in m'n vel etc.
Is het dan zo confronerend om er over te praten? Komt dat te dichtbij?
Mag je niet zeggen dat overgewicht vaak door je eigen gedrag komt? Dat overgewicht een hoop ongemak met zich mee brengt op lichamelijk, emotioneel, psychisch en sociaal gebied?
Waarom wel / niet?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 31 augustus 2008 om 20:18
"breek ff in voor EmmaAurora"...
Zwangerschapdiabetes is diabetes die je ontwikkelt tijdens je zwangerschap.
De alvleesklier maakt insuline, een hormoon die je bloedsuikerspiegel regelt, insuline zorgt ervoor dat de suiker (glucose en afkomstig van je voeding) in je bloed wordt "weggewerkt/getransporteerd" naar die organen die het nodig hebben...denk aan je spieren om te kunnen bewegen!
Als je zwangerschapdiabetes ontwikkelt dan maakt jouw alvleesklier wel insuline maar niet genoeg voor jou en jouw kindje in je buik. Niet al het glucose uit het bloed wordt "weggewerkt", jouw bloedsuiker is te hoog en je kind groeit ervan...te goed eigenlijk...Daarin zit het probleem, je kindje wordt te groot met alle bevallingsrisico´s van dien. Houdt niet in dat jouw kind dan diabetes heeft of jij na de bevalling. Wat wel verstandig is, zijn de bloedsuikercontroles daarna...van jou en je kindje gewoon om te kijken of er weer een goede bloedsuikerspeigel is.
Wat is daaraan te doen.....een Koolhydraten verspreid dieet. Door geen 3 maaltijden maar 6 tot 8 maaltijden of tussendoortjes verspreid over de dag te nemen zorg je ervoor dat je glucose spiegel in je bloed meer op 1 peil blijft en niet van te hoog naar te laag springt...de hoeveelheid insuline kan dan voldoen, jij en je kindje voelen zich daar dan veel beter bij en je kindje groeit niet te veel.
Bij te veel overgewicht gaat dit verhaal trouwens ook op....bij een groot lijf is de vraag naar insuline groter en kan je Diabetes Type II ontwikkelen....er wordt wel insuline gemaakt maar dat is niet genoeg....met hoge bloedsuikerspiegel tot gevolg en op den duur kans op allerlei complicatie´s.
Als mensen dan afvallen zie je vaak weer mooie bloedsuikers en zijn medicijnen niet meer nodig.
Zwangerschapdiabetes is diabetes die je ontwikkelt tijdens je zwangerschap.
De alvleesklier maakt insuline, een hormoon die je bloedsuikerspiegel regelt, insuline zorgt ervoor dat de suiker (glucose en afkomstig van je voeding) in je bloed wordt "weggewerkt/getransporteerd" naar die organen die het nodig hebben...denk aan je spieren om te kunnen bewegen!
Als je zwangerschapdiabetes ontwikkelt dan maakt jouw alvleesklier wel insuline maar niet genoeg voor jou en jouw kindje in je buik. Niet al het glucose uit het bloed wordt "weggewerkt", jouw bloedsuiker is te hoog en je kind groeit ervan...te goed eigenlijk...Daarin zit het probleem, je kindje wordt te groot met alle bevallingsrisico´s van dien. Houdt niet in dat jouw kind dan diabetes heeft of jij na de bevalling. Wat wel verstandig is, zijn de bloedsuikercontroles daarna...van jou en je kindje gewoon om te kijken of er weer een goede bloedsuikerspeigel is.
Wat is daaraan te doen.....een Koolhydraten verspreid dieet. Door geen 3 maaltijden maar 6 tot 8 maaltijden of tussendoortjes verspreid over de dag te nemen zorg je ervoor dat je glucose spiegel in je bloed meer op 1 peil blijft en niet van te hoog naar te laag springt...de hoeveelheid insuline kan dan voldoen, jij en je kindje voelen zich daar dan veel beter bij en je kindje groeit niet te veel.
Bij te veel overgewicht gaat dit verhaal trouwens ook op....bij een groot lijf is de vraag naar insuline groter en kan je Diabetes Type II ontwikkelen....er wordt wel insuline gemaakt maar dat is niet genoeg....met hoge bloedsuikerspiegel tot gevolg en op den duur kans op allerlei complicatie´s.
Als mensen dan afvallen zie je vaak weer mooie bloedsuikers en zijn medicijnen niet meer nodig.
zondag 31 augustus 2008 om 20:40
Zo, jullie zijn lekker bezig geweest toen ik helemaal zennnnn was Ik reageer maar ff in één post hoor, net zo makkelijk.
Ik reageer dus ook op dingen die voor 12:00 uur zijn gepost, ik doe nu eenmaal graag mijn duit in het zakje
(inmiddels helemaal bijgelezen) Wat een bijzonder topic is dit geworden zeg!
MissC; ik denk ook niet aan m'n buik tijdens sex, maar je voelt 'm toch? Ga nu niet zeggen dat het niet zo is.
Mevr 75, over die klagende collega met die +50 kilo; dat is het ook. Tenzij die collega door medische oorzaak zo dik is natuurlijk.
Bloesie, dank je wel voor je mooie post en het delen van je ervaringen met / van je ex. Wat heftig! Ik kan me voorstellen dat het doodeng moet zijn dat hij mss niet snel genoeg bij je kind kan zijn als dat nodig is.
Pilous; WAUW! Zoveel afgevallen, wat goed! En wat die sex betreft; ik lig echt niet alleen op m'n rug hoor, ook toen ik 103 was niet. En ja, dan voe je ze hoor
FV, toen wij vorig jaar op Almere strand lagen (of is dat al weer 2 jaar terug?) toen woog ik zo rond de 90 / 95 kilo denk ik. Bij +/-174, maatje 44 / 46 Dan kun je je er een voorstelling bij maken Maar het ligt ook erg aan je lengte of het zo opvalt of niet. En aan de verdeling van het vet zeg maar.
Hoe het zover komt? Gewoon, door te veel te eten / drinken (dat laatste vooral bij mij) en te weinig bewegen. En je normen verzetten. Eerst is 80 de limit, dan 85, dan 90 en 'opeens' merk je tot je schrik dat je 100+ weegt. Je weet het wel hoor, want je moet steeds een grotere maat kleding, maar omdat je die weegschaal de deur uit hebt gedaan weet je het ook weer niet.
En de grootste boosdoender; al die achterlijke dieëten. Dieet / afvallen / gewoon eten / meer aankomen dan je bent afgevallen vanwege het jojoj-effect. Oja, en in mijn geval; de verantwoordelijkheid niet bij mezelf leggen, maar bij god weet wie en iedereen.
Maar ik zorg en zorgde altijd goed voor mezelf, zie er altijd strak in de lak en kleertjes uit. Maar gelukkig met dat dikke lijf? Neuh. In zekere mate geaccepteerd? ja. Maar aan eigenwaarde en zelfverzekerdheid geen gebrek. Al haal ik dat dan niet uit m'n lijf (alhoewel, met mijn huidige 91 wel steeds meer hoor)
Ennuh FV, ik weet hoe goed jij het bedoelt hoor
Moordwijf, die lui in de sportschool, meid bek ze af. Meteen. Zijn ze helemaal gek
TheNurse; Meneer Nilsson is gelukkig één van de echte eerlijke mannen. Hij houdt van mij, no matter what. Maar als het de spuigaten uitloopt qua gewicht dan zegt ie het gelukkig wel. Niet op een rotmanier, gewoon. Net zoals ik tegen hem zeg dat ie z'n wenkbrauwhaartjes boven z'n neus weg moet halen zeg maar
Loving Life, schoonmama zegt dat niet meer hoor. Ik heb haar heel netjes gezegd (niet op dat moment een keer toen we samen een goed -dronken- gesprek hadden) dat ze me kwetste en dat vond ze heel erg. Klaar
MissKip, ook al vechten we elkaar de tent uit, waarom kom je niet eens op het 100+ topic? Je bent haske welkom en je hóeft echt niet met naam + gewicht in die tabel hoor. En op het 100+ topic vechten we niet, we steunen elkaar alleen maar
En met deze uitspraak helemaal eens: Ik denk wel dat dikke mensen gelukkig kunnen zijn, maar ik denk dat veel dikke mensen niet gelukkig zijn met hun gewicht. Dat zijn twee verschillende dingen.
WB kleding; ik vertik het het om in jeans + simpel shirt te lopen, maar ga ook niet in die Cora Kempermanflappen. Anna van Toor en Claudia Strater hebben hele mooie kleding.
Zo pfff half uur nodig gehad om bij te lezen
Ik reageer dus ook op dingen die voor 12:00 uur zijn gepost, ik doe nu eenmaal graag mijn duit in het zakje
(inmiddels helemaal bijgelezen) Wat een bijzonder topic is dit geworden zeg!
MissC; ik denk ook niet aan m'n buik tijdens sex, maar je voelt 'm toch? Ga nu niet zeggen dat het niet zo is.
Mevr 75, over die klagende collega met die +50 kilo; dat is het ook. Tenzij die collega door medische oorzaak zo dik is natuurlijk.
Bloesie, dank je wel voor je mooie post en het delen van je ervaringen met / van je ex. Wat heftig! Ik kan me voorstellen dat het doodeng moet zijn dat hij mss niet snel genoeg bij je kind kan zijn als dat nodig is.
Pilous; WAUW! Zoveel afgevallen, wat goed! En wat die sex betreft; ik lig echt niet alleen op m'n rug hoor, ook toen ik 103 was niet. En ja, dan voe je ze hoor
FV, toen wij vorig jaar op Almere strand lagen (of is dat al weer 2 jaar terug?) toen woog ik zo rond de 90 / 95 kilo denk ik. Bij +/-174, maatje 44 / 46 Dan kun je je er een voorstelling bij maken Maar het ligt ook erg aan je lengte of het zo opvalt of niet. En aan de verdeling van het vet zeg maar.
Hoe het zover komt? Gewoon, door te veel te eten / drinken (dat laatste vooral bij mij) en te weinig bewegen. En je normen verzetten. Eerst is 80 de limit, dan 85, dan 90 en 'opeens' merk je tot je schrik dat je 100+ weegt. Je weet het wel hoor, want je moet steeds een grotere maat kleding, maar omdat je die weegschaal de deur uit hebt gedaan weet je het ook weer niet.
En de grootste boosdoender; al die achterlijke dieëten. Dieet / afvallen / gewoon eten / meer aankomen dan je bent afgevallen vanwege het jojoj-effect. Oja, en in mijn geval; de verantwoordelijkheid niet bij mezelf leggen, maar bij god weet wie en iedereen.
Maar ik zorg en zorgde altijd goed voor mezelf, zie er altijd strak in de lak en kleertjes uit. Maar gelukkig met dat dikke lijf? Neuh. In zekere mate geaccepteerd? ja. Maar aan eigenwaarde en zelfverzekerdheid geen gebrek. Al haal ik dat dan niet uit m'n lijf (alhoewel, met mijn huidige 91 wel steeds meer hoor)
Ennuh FV, ik weet hoe goed jij het bedoelt hoor
Moordwijf, die lui in de sportschool, meid bek ze af. Meteen. Zijn ze helemaal gek
TheNurse; Meneer Nilsson is gelukkig één van de echte eerlijke mannen. Hij houdt van mij, no matter what. Maar als het de spuigaten uitloopt qua gewicht dan zegt ie het gelukkig wel. Niet op een rotmanier, gewoon. Net zoals ik tegen hem zeg dat ie z'n wenkbrauwhaartjes boven z'n neus weg moet halen zeg maar
Loving Life, schoonmama zegt dat niet meer hoor. Ik heb haar heel netjes gezegd (niet op dat moment een keer toen we samen een goed -dronken- gesprek hadden) dat ze me kwetste en dat vond ze heel erg. Klaar
MissKip, ook al vechten we elkaar de tent uit, waarom kom je niet eens op het 100+ topic? Je bent haske welkom en je hóeft echt niet met naam + gewicht in die tabel hoor. En op het 100+ topic vechten we niet, we steunen elkaar alleen maar
En met deze uitspraak helemaal eens: Ik denk wel dat dikke mensen gelukkig kunnen zijn, maar ik denk dat veel dikke mensen niet gelukkig zijn met hun gewicht. Dat zijn twee verschillende dingen.
WB kleding; ik vertik het het om in jeans + simpel shirt te lopen, maar ga ook niet in die Cora Kempermanflappen. Anna van Toor en Claudia Strater hebben hele mooie kleding.
Zo pfff half uur nodig gehad om bij te lezen
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 31 augustus 2008 om 21:34
zondag 31 augustus 2008 om 21:40
quote:misschicken schreef op 31 augustus 2008 @ 18:40:
[afbeelding]
Bij wijze van uitzondering
De linkse mevrouw ben ik (maat 60), de rechtse een tante met maat 40.
Zo ga ik gekleed. Spijkerbroek, shirt er op.Zier er niet uit als maat 60. Ik vind dat je niet heel erg dik lijkt. Ja, wel dik, maar niet kollosaal ofzo.
[afbeelding]
Bij wijze van uitzondering
De linkse mevrouw ben ik (maat 60), de rechtse een tante met maat 40.
Zo ga ik gekleed. Spijkerbroek, shirt er op.Zier er niet uit als maat 60. Ik vind dat je niet heel erg dik lijkt. Ja, wel dik, maar niet kollosaal ofzo.
zondag 31 augustus 2008 om 21:40
quote:Tijgeroog schreef op 31 augustus 2008 @ 20:18:
"breek ff in voor EmmaAurora"...
Zwangerschapdiabetes is diabetes die je ontwikkelt tijdens je zwangerschap.
De alvleesklier maakt insuline, een hormoon die je bloedsuikerspiegel regelt, insuline zorgt ervoor dat de suiker (glucose en afkomstig van je voeding) in je bloed wordt "weggewerkt/getransporteerd" naar die organen die het nodig hebben...denk aan je spieren om te kunnen bewegen!
Als je zwangerschapdiabetes ontwikkelt dan maakt jouw alvleesklier wel insuline maar niet genoeg voor jou en jouw kindje in je buik. Niet al het glucose uit het bloed wordt "weggewerkt", jouw bloedsuiker is te hoog en je kind groeit ervan...te goed eigenlijk...Daarin zit het probleem, je kindje wordt te groot met alle bevallingsrisico´s van dien. Houdt niet in dat jouw kind dan diabetes heeft of jij na de bevalling. Wat wel verstandig is, zijn de bloedsuikercontroles daarna...van jou en je kindje gewoon om te kijken of er weer een goede bloedsuikerspeigel is.
Wat is daaraan te doen.....een Koolhydraten verspreid dieet. Door geen 3 maaltijden maar 6 tot 8 maaltijden of tussendoortjes verspreid over de dag te nemen zorg je ervoor dat je glucose spiegel in je bloed meer op 1 peil blijft en niet van te hoog naar te laag springt...de hoeveelheid insuline kan dan voldoen, jij en je kindje voelen zich daar dan veel beter bij en je kindje groeit niet te veel.
Bij te veel overgewicht gaat dit verhaal trouwens ook op....bij een groot lijf is de vraag naar insuline groter en kan je Diabetes Type II ontwikkelen....er wordt wel insuline gemaakt maar dat is niet genoeg....met hoge bloedsuikerspiegel tot gevolg en op den duur kans op allerlei complicatie´s.
Als mensen dan afvallen zie je vaak weer mooie bloedsuikers en zijn medicijnen niet meer nodig.Bedankt Tijgeroog
"breek ff in voor EmmaAurora"...
Zwangerschapdiabetes is diabetes die je ontwikkelt tijdens je zwangerschap.
De alvleesklier maakt insuline, een hormoon die je bloedsuikerspiegel regelt, insuline zorgt ervoor dat de suiker (glucose en afkomstig van je voeding) in je bloed wordt "weggewerkt/getransporteerd" naar die organen die het nodig hebben...denk aan je spieren om te kunnen bewegen!
Als je zwangerschapdiabetes ontwikkelt dan maakt jouw alvleesklier wel insuline maar niet genoeg voor jou en jouw kindje in je buik. Niet al het glucose uit het bloed wordt "weggewerkt", jouw bloedsuiker is te hoog en je kind groeit ervan...te goed eigenlijk...Daarin zit het probleem, je kindje wordt te groot met alle bevallingsrisico´s van dien. Houdt niet in dat jouw kind dan diabetes heeft of jij na de bevalling. Wat wel verstandig is, zijn de bloedsuikercontroles daarna...van jou en je kindje gewoon om te kijken of er weer een goede bloedsuikerspeigel is.
Wat is daaraan te doen.....een Koolhydraten verspreid dieet. Door geen 3 maaltijden maar 6 tot 8 maaltijden of tussendoortjes verspreid over de dag te nemen zorg je ervoor dat je glucose spiegel in je bloed meer op 1 peil blijft en niet van te hoog naar te laag springt...de hoeveelheid insuline kan dan voldoen, jij en je kindje voelen zich daar dan veel beter bij en je kindje groeit niet te veel.
Bij te veel overgewicht gaat dit verhaal trouwens ook op....bij een groot lijf is de vraag naar insuline groter en kan je Diabetes Type II ontwikkelen....er wordt wel insuline gemaakt maar dat is niet genoeg....met hoge bloedsuikerspiegel tot gevolg en op den duur kans op allerlei complicatie´s.
Als mensen dan afvallen zie je vaak weer mooie bloedsuikers en zijn medicijnen niet meer nodig.Bedankt Tijgeroog
zondag 31 augustus 2008 om 21:42
Bloesie, dank je wel voor je mooie post en het delen van je ervaringen met / van je ex. Wat heftig! Ik kan me voorstellen dat het doodeng moet zijn dat hij mss niet snel genoeg bij je kind kan zijn als dat nodig is.
Dank, HPL!
Ik wilde de andere kant laten zien van wat het is als men overgewicht heeft. Niet om mensen een schop te geven, of om uit te halen, maar meer te laten zien wat de consequenties zijn, ook op de langere termijn. Je leeft maar èèn keer, we vertellen het elkaar en onszelf elke dag weer. Maar je kunt een heleboel dingen niet meer overdoen of inhalen, als je begrijpt wat ik bedoel.
Mensen kunnen zo ongelovelijk kwetsend zijn, hebben een idee wat ze met hun op - of aanmerkingen aanrichten. Vaak wordt het niet zo bedoeld, soms hebben sommigen echt goede bedoelingen. Je wilt niet weten wat ik vaak over me heen gekregen heb. Men zei doodleuk dat ik maar moest stoppen hem te "voeren ", niet zo lekker moest koken en niet zo veel. Nee, als ik dat niet deed hadden mijn kinderen honger, omdat de pan leeg was voordat ik zelf kon opscheppen, laat staan dat de kids genoeg hadden......
Of ik hem niet beter kon ondersteunen door maar geen lekkers te halen of het te verstoppen? Ja, duhuh! Mogen wij normaal leven alstublieft?
En dan dat geloer, dat stiekume achter de rug om lullen.....
Mensen op mijn werk kennen hem ook en spraken mij erop aan. Zei tegen ze dat ze hem dat zelf maar moesten vertellen als ze dat zo noodzakelijk achten.
Ik weet heel zeker dat de meesten er zelf geen vrede mee hebben, en dat het elke dag weer een gevecht is. Want waar je maar komt, of het in de stad is, op de markt, de supermarkt, je werk, op visite, tv, radio, tijdschriften: JE WORDT DE GODGANZE DAG GECONFRONTEERD MET ETEN !!!!
Ik wens iedereen heel veel sterkte, want dit gevecht is niet voor even, maar duurt je hele leven...... (f)
Dank, HPL!
Ik wilde de andere kant laten zien van wat het is als men overgewicht heeft. Niet om mensen een schop te geven, of om uit te halen, maar meer te laten zien wat de consequenties zijn, ook op de langere termijn. Je leeft maar èèn keer, we vertellen het elkaar en onszelf elke dag weer. Maar je kunt een heleboel dingen niet meer overdoen of inhalen, als je begrijpt wat ik bedoel.
Mensen kunnen zo ongelovelijk kwetsend zijn, hebben een idee wat ze met hun op - of aanmerkingen aanrichten. Vaak wordt het niet zo bedoeld, soms hebben sommigen echt goede bedoelingen. Je wilt niet weten wat ik vaak over me heen gekregen heb. Men zei doodleuk dat ik maar moest stoppen hem te "voeren ", niet zo lekker moest koken en niet zo veel. Nee, als ik dat niet deed hadden mijn kinderen honger, omdat de pan leeg was voordat ik zelf kon opscheppen, laat staan dat de kids genoeg hadden......
Of ik hem niet beter kon ondersteunen door maar geen lekkers te halen of het te verstoppen? Ja, duhuh! Mogen wij normaal leven alstublieft?
En dan dat geloer, dat stiekume achter de rug om lullen.....
Mensen op mijn werk kennen hem ook en spraken mij erop aan. Zei tegen ze dat ze hem dat zelf maar moesten vertellen als ze dat zo noodzakelijk achten.
Ik weet heel zeker dat de meesten er zelf geen vrede mee hebben, en dat het elke dag weer een gevecht is. Want waar je maar komt, of het in de stad is, op de markt, de supermarkt, je werk, op visite, tv, radio, tijdschriften: JE WORDT DE GODGANZE DAG GECONFRONTEERD MET ETEN !!!!
Ik wens iedereen heel veel sterkte, want dit gevecht is niet voor even, maar duurt je hele leven...... (f)
zondag 31 augustus 2008 om 21:57
zondag 31 augustus 2008 om 22:05
zondag 31 augustus 2008 om 22:12
quote:HaagsLoesje schreef op 31 augustus 2008 @ 19:05:
Fashionvictim, even wat anders. En net als jij hoop ik dat je het niet aanvallend opneemt!
Wat mij aan jouw postings op valt is dat je oprecht geen voorstelling van kan maken hoe het is om te leven met overgewicht. Logisch opzich aangezien jij nooit overgewicht hebt gehad. Tevens wil je niet geloven dat mensen met overgewicht gelukkig kunnen zijn en dus geen eigenwaarde probleem hebben.
Daarnaast zeg je dat jij ook geen eigenwaarde probleem hebt. En nu komt dus het niet aanvallende bedoelde...
Ik weet uit andere topics dat jij rookt en dat je tijdens je zwangerschap hebt gerookt. Zonder daar verder een waarde oordeel aan te koppelen. Kan jij begrijpen dat ik net zo over jouw denk in de zin van medelij en het zeker moeten hebben van een gebrek aan eigenwaarde omdat jij rookt en rookte tijdens je zwangerschap, als jij hebt over mensen zoals ik met flink overgewicht?
Ik snap wel wat je bedoelt, en voel me ook zeker niet aangevallen, maar tóch zie ik het zelf wel anders. Roken is in mijn ogen meer een slechte gewoonte, ik bedoel, als ik geen sigaret in mijn hand heb en op straat loop, denkt geen enkele voorbijganger "goh, wat een vieze roker". Want dat zie je dan simpelweg niet. Terwijl als een dik iemand op straat loopt, iedereen ziet dat diegene dik is. Bovendien kan ik in theorie nu stoppen met roken, en ben ik morgen nog steeds dezelfde, ik heb alleen een slechte gewoonte minder. Iemand die dik is, kan niet morgen ineens slank zijn. (Ik weet heus wel dat stoppen met roken voor de meeste mensen ook geen kwestie van "nu" is, maar in theorie, he).
Verder rook ik niet vanwege zekerheid of onzekerheid, ik rook simpelweg omdat ik eraan verslaafd ben en het lekker vind, maar ik ben er niet mee begonnen uit onzekerheid ofzo.
Ik vind roken dus zelf veel minder zeggen over eigenwaarde dan overgewicht, maar goed, dat zal wel komen omdat ik me bij overgewicht niks voor kan stellen. Waar het begrip bij mij steeds wankelt of ophoudt is vooral doordat overgewicht iets heel geleidelijks is, als je gaat roken weet je bij de eerste sigaret al dat je iets gaat doen wat slecht voor je is, maar je doet het toch. Bij overgewicht is het echter een proces van jaren en jaren en bovendien heb ik het idee dat in die jaren de meeste mensen met overgewicht zo'n beetje continu strugglen met dat proces.
Ik kan oprecht zeggen dat ik pas nu, na tig jaar roken, weleens denk "hmmm, misschien zou ik moeten stoppen". Ik heb er nog steeds geen last van, maar ik wéét natuurlijk dat het slecht en ongezond is. Zou ik echter van roken net zoveel last hebben als dat ik me voorstel dat je van overgewicht hebt, zou ik er denk ik al lang mee gestopt zijn. Dát is dus wat ik niet snap. Ik ben zelf zo dat ik al op ga letten als ik ineens maat 36 bijna niet meer aan krijg. Ik kan me dus gewoon echt niks voorstellen bij het feit dat je dan eerst met tegenzin naar de maat 38 grijpt, en dan naar de maat 40, en dan op een dag maat 50 of zelfs 60 hebt. Op al die momenten dat je weer een grotere maat nodig hebt, dan zou ik denken: nu is het klaar.
Als ik bij elke sigaret net zo veel last had als dat ik van weer een maat groter zou hebben, zou ik echt niet roken, dat weet ik zeker. (en ja, natuurlijk heb je in principe ook van elke sigaret last, maar die last merk je niet, sterker nog, een sigaret opsteken vermindert de acute overlast, dat is het verschil, snap je?)
Fashionvictim, even wat anders. En net als jij hoop ik dat je het niet aanvallend opneemt!
Wat mij aan jouw postings op valt is dat je oprecht geen voorstelling van kan maken hoe het is om te leven met overgewicht. Logisch opzich aangezien jij nooit overgewicht hebt gehad. Tevens wil je niet geloven dat mensen met overgewicht gelukkig kunnen zijn en dus geen eigenwaarde probleem hebben.
Daarnaast zeg je dat jij ook geen eigenwaarde probleem hebt. En nu komt dus het niet aanvallende bedoelde...
Ik weet uit andere topics dat jij rookt en dat je tijdens je zwangerschap hebt gerookt. Zonder daar verder een waarde oordeel aan te koppelen. Kan jij begrijpen dat ik net zo over jouw denk in de zin van medelij en het zeker moeten hebben van een gebrek aan eigenwaarde omdat jij rookt en rookte tijdens je zwangerschap, als jij hebt over mensen zoals ik met flink overgewicht?
Ik snap wel wat je bedoelt, en voel me ook zeker niet aangevallen, maar tóch zie ik het zelf wel anders. Roken is in mijn ogen meer een slechte gewoonte, ik bedoel, als ik geen sigaret in mijn hand heb en op straat loop, denkt geen enkele voorbijganger "goh, wat een vieze roker". Want dat zie je dan simpelweg niet. Terwijl als een dik iemand op straat loopt, iedereen ziet dat diegene dik is. Bovendien kan ik in theorie nu stoppen met roken, en ben ik morgen nog steeds dezelfde, ik heb alleen een slechte gewoonte minder. Iemand die dik is, kan niet morgen ineens slank zijn. (Ik weet heus wel dat stoppen met roken voor de meeste mensen ook geen kwestie van "nu" is, maar in theorie, he).
Verder rook ik niet vanwege zekerheid of onzekerheid, ik rook simpelweg omdat ik eraan verslaafd ben en het lekker vind, maar ik ben er niet mee begonnen uit onzekerheid ofzo.
Ik vind roken dus zelf veel minder zeggen over eigenwaarde dan overgewicht, maar goed, dat zal wel komen omdat ik me bij overgewicht niks voor kan stellen. Waar het begrip bij mij steeds wankelt of ophoudt is vooral doordat overgewicht iets heel geleidelijks is, als je gaat roken weet je bij de eerste sigaret al dat je iets gaat doen wat slecht voor je is, maar je doet het toch. Bij overgewicht is het echter een proces van jaren en jaren en bovendien heb ik het idee dat in die jaren de meeste mensen met overgewicht zo'n beetje continu strugglen met dat proces.
Ik kan oprecht zeggen dat ik pas nu, na tig jaar roken, weleens denk "hmmm, misschien zou ik moeten stoppen". Ik heb er nog steeds geen last van, maar ik wéét natuurlijk dat het slecht en ongezond is. Zou ik echter van roken net zoveel last hebben als dat ik me voorstel dat je van overgewicht hebt, zou ik er denk ik al lang mee gestopt zijn. Dát is dus wat ik niet snap. Ik ben zelf zo dat ik al op ga letten als ik ineens maat 36 bijna niet meer aan krijg. Ik kan me dus gewoon echt niks voorstellen bij het feit dat je dan eerst met tegenzin naar de maat 38 grijpt, en dan naar de maat 40, en dan op een dag maat 50 of zelfs 60 hebt. Op al die momenten dat je weer een grotere maat nodig hebt, dan zou ik denken: nu is het klaar.
Als ik bij elke sigaret net zo veel last had als dat ik van weer een maat groter zou hebben, zou ik echt niet roken, dat weet ik zeker. (en ja, natuurlijk heb je in principe ook van elke sigaret last, maar die last merk je niet, sterker nog, een sigaret opsteken vermindert de acute overlast, dat is het verschil, snap je?)
Am Yisrael Chai!
zondag 31 augustus 2008 om 22:15
quote:TheNurse schreef op 31 augustus 2008 @ 21:50:
Hihi, ben toch even aan het zoeken gegaan hoor
[afbeelding]
[afbeelding]
[afbeelding]
Alle drie de bovenstaande kapsels heb ik gevonden als kroeshaar..
De onderste twee kan ik me daar in vinden, de bovenste eerlijk gezegd niet.
Hmm, nogal offtopic
Haha!
De bovenste is gerelaxed kroeshaar, de tweede is nephaar of gecurlied en de derde is natuurlijk kroeshaar.
Het grote verschil tussen kroeshaar en mijn haar is dat mijn haar ook gewoon steil is als ik het föhn, kroeshaar krijg je alleen steil met chemische producten. Als ik mijn haar met een ronde borstel föhn heb ik net zulk haar als de meeste anderen in deze discussie, gewoon krulhaar wat je steil geföhnd hebt.
Hihi, ben toch even aan het zoeken gegaan hoor
[afbeelding]
[afbeelding]
[afbeelding]
Alle drie de bovenstaande kapsels heb ik gevonden als kroeshaar..
De onderste twee kan ik me daar in vinden, de bovenste eerlijk gezegd niet.
Hmm, nogal offtopic
Haha!
De bovenste is gerelaxed kroeshaar, de tweede is nephaar of gecurlied en de derde is natuurlijk kroeshaar.
Het grote verschil tussen kroeshaar en mijn haar is dat mijn haar ook gewoon steil is als ik het föhn, kroeshaar krijg je alleen steil met chemische producten. Als ik mijn haar met een ronde borstel föhn heb ik net zulk haar als de meeste anderen in deze discussie, gewoon krulhaar wat je steil geföhnd hebt.
Am Yisrael Chai!
