Lijf & Lijn
alle pijlers
Overgewicht en ongemakken, taboe?
zondag 31 augustus 2008 om 11:08
In het topic 'tot welke maat pas je in attracties' viel het me op dat vragen over de bij overgewicht horende (lichamelijke) ongemakken niet echt op prijs worden gesteld.
Met ongemakken bedoel ik oa:
Schurende huid als je een rokje aan hebt en geen panty of legging
Bij ernstig overgewicht heb je naar ik begreep heel vaak gewoon pijn in je gewrichten
Je bent niet meer zo lenig
Je buik zit in de weg tijdens het neuken
Maar ook:
Vervelende opmerkingen naar je hoofd krijgen over je figuur, of als je op straat een patatje eet
Je lelijk voelen
Je schuldig voelen als je iets ongezonds eet
Het besef dat je (uitzonderingen daargelaten) zelf verantwoordelijk bent voor je gewicht. (Ieder pondje gaat door het mondje toch?)
etc
In het betreffende topic wordt door sommige mensen heel verontwaardigt gedaan,anderen negeren het totaal. Waarom?
Ik ben nu nog een kilo of 15 te zwaar, heb nu mt 44 en voel me als herboren als ik het vergelijk met voor ik 12 kilo was afgevallen.
(Kan je nagaan als die 15 kilo er ook nog af is )
Ik heb meer energie, betere conditie, kan zonder panty in een rokje (wel talkpoeder gebruiken, maar dat hielp eerst echt niet meer) zit beter in m'n vel etc.
Is het dan zo confronerend om er over te praten? Komt dat te dichtbij?
Mag je niet zeggen dat overgewicht vaak door je eigen gedrag komt? Dat overgewicht een hoop ongemak met zich mee brengt op lichamelijk, emotioneel, psychisch en sociaal gebied?
Waarom wel / niet?
Met ongemakken bedoel ik oa:
Schurende huid als je een rokje aan hebt en geen panty of legging
Bij ernstig overgewicht heb je naar ik begreep heel vaak gewoon pijn in je gewrichten
Je bent niet meer zo lenig
Je buik zit in de weg tijdens het neuken
Maar ook:
Vervelende opmerkingen naar je hoofd krijgen over je figuur, of als je op straat een patatje eet
Je lelijk voelen
Je schuldig voelen als je iets ongezonds eet
Het besef dat je (uitzonderingen daargelaten) zelf verantwoordelijk bent voor je gewicht. (Ieder pondje gaat door het mondje toch?)
etc
In het betreffende topic wordt door sommige mensen heel verontwaardigt gedaan,anderen negeren het totaal. Waarom?
Ik ben nu nog een kilo of 15 te zwaar, heb nu mt 44 en voel me als herboren als ik het vergelijk met voor ik 12 kilo was afgevallen.
(Kan je nagaan als die 15 kilo er ook nog af is )
Ik heb meer energie, betere conditie, kan zonder panty in een rokje (wel talkpoeder gebruiken, maar dat hielp eerst echt niet meer) zit beter in m'n vel etc.
Is het dan zo confronerend om er over te praten? Komt dat te dichtbij?
Mag je niet zeggen dat overgewicht vaak door je eigen gedrag komt? Dat overgewicht een hoop ongemak met zich mee brengt op lichamelijk, emotioneel, psychisch en sociaal gebied?
Waarom wel / niet?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 2 september 2008 om 18:43
Hey, HPLK
Ja das idd erg.. maar wat kun je doen als vriendin... niets. Zo krijg je de grootste ruzie.
Maar ik snap het niet.
Snap-het-echt-niet dat ze niet zien waar ze mee bezig zijn.
CB heeft ook niets door.
1 van de ergste dingen die ik heb meegemaakt is dat er om
16:30 een pot warme hap 200gr en een danoontje
17:00 een pot fruit van 200gr
(niet gehad ivm langer slapen in de middag en moest toch gegeven worden)
18:00 3 rijstewafeltjes (wij gingen eten en daar was de kleine het niet mee eens)
Toen mee in de rups (was kermis)
19:30 een papfles van 200ml
gegeven werd. En alles op he!?
De volgende dag sprak ik de moeder;
de kleine was ziek.
Had toen het 's avonds op bed lag gespuugd, ze had een zetpil gegeven.
Toen ik opperde dat dat misschien wel eens kon komen door het vele eten van die avond werd dat weggewuifd.
Hier kan ik dus met mijn verstand niet bij...
Hoe kan zoiets!?!?
Hoe kun je zoiets niet zien?
Hoe kun je zoiets niet in de gaten hebben dat wat je doet hartsikke fout is?
Ja das idd erg.. maar wat kun je doen als vriendin... niets. Zo krijg je de grootste ruzie.
Maar ik snap het niet.
Snap-het-echt-niet dat ze niet zien waar ze mee bezig zijn.
CB heeft ook niets door.
1 van de ergste dingen die ik heb meegemaakt is dat er om
16:30 een pot warme hap 200gr en een danoontje
17:00 een pot fruit van 200gr
(niet gehad ivm langer slapen in de middag en moest toch gegeven worden)
18:00 3 rijstewafeltjes (wij gingen eten en daar was de kleine het niet mee eens)
Toen mee in de rups (was kermis)
19:30 een papfles van 200ml
gegeven werd. En alles op he!?
De volgende dag sprak ik de moeder;
de kleine was ziek.
Had toen het 's avonds op bed lag gespuugd, ze had een zetpil gegeven.
Toen ik opperde dat dat misschien wel eens kon komen door het vele eten van die avond werd dat weggewuifd.
Hier kan ik dus met mijn verstand niet bij...
Hoe kan zoiets!?!?
Hoe kun je zoiets niet zien?
Hoe kun je zoiets niet in de gaten hebben dat wat je doet hartsikke fout is?
dinsdag 2 september 2008 om 19:02
quote:meds schreef op 02 september 2008 @ 00:38:
ook als je niet thuisrookt weet je kind heus wel dat je rookt als het ouder wordt. En als een ouder rookt is de kans vele malen groter dat het zelf ook gaat roken. En dat is net zo'n slechte start als een dik kind.
Dus als het 1 kindermishandeling is, is het ander dat ook.
Ik vind het overigens geen kindermishandeling, ik vind het wel slecht ouderschapJa, mee eens.
ook als je niet thuisrookt weet je kind heus wel dat je rookt als het ouder wordt. En als een ouder rookt is de kans vele malen groter dat het zelf ook gaat roken. En dat is net zo'n slechte start als een dik kind.
Dus als het 1 kindermishandeling is, is het ander dat ook.
Ik vind het overigens geen kindermishandeling, ik vind het wel slecht ouderschapJa, mee eens.
woensdag 3 september 2008 om 22:13
quote:HoiPippiLangkous schreef op 02 september 2008 @ 18:19:
Nurse, wat érg! Dat vind ik dus echt kindermishandeling.
Andere vraag; het viel mij vorige week op dat ik met die 12 kilo eraf meer ruimte had op het bankje in de trein. Dat je niet meer zo tegen je medepassagier aanzit zeg maar.
Hoe ervaren jullie dat in trein, bus, tram, vliegtuig?
Samen met mijn man in de metro/bus/tram is best krap ja. Maar ja, ik ervaar dat niet als last hoor. Noch voel ik mij schuldig naar medepasagiers toe die krapper zitten.
Zelfs op mijn zwaarst paste ik eigenlijk overal in. Nooit problemen gehad op een terrasje ofzo. Ook niet in vliegtuigen. Ik willen niet zeggen dat ik kleine billen heb maar mijn gewicht is wel verdeeld over heel mijn lichaam en qua breedte valt het voor mij best mee.
Nurse, wat érg! Dat vind ik dus echt kindermishandeling.
Andere vraag; het viel mij vorige week op dat ik met die 12 kilo eraf meer ruimte had op het bankje in de trein. Dat je niet meer zo tegen je medepassagier aanzit zeg maar.
Hoe ervaren jullie dat in trein, bus, tram, vliegtuig?
Samen met mijn man in de metro/bus/tram is best krap ja. Maar ja, ik ervaar dat niet als last hoor. Noch voel ik mij schuldig naar medepasagiers toe die krapper zitten.
Zelfs op mijn zwaarst paste ik eigenlijk overal in. Nooit problemen gehad op een terrasje ofzo. Ook niet in vliegtuigen. Ik willen niet zeggen dat ik kleine billen heb maar mijn gewicht is wel verdeeld over heel mijn lichaam en qua breedte valt het voor mij best mee.
vrijdag 5 september 2008 om 15:16
quote:HaagsLoesje schreef op 01 september 2008 @ 15:49:
Overigens valt mij op dat veel ouders en opa's/oma's moeilijk nee kunnen zeggen. Mijn zoon krijgt gemiddeld 1x iets lekkers per dag en daarnaast nog fruit buiten de hoofdmaaltijden om. Alleen om speciale redenen (verjaardag o.i.d.) zijn wij makkelijker. Vraagt hij toch na het lekkers om nog meer, dan is het Nee. Tegenwoordig stel de tegenvraag:"Wat denk je zelf?" en dan haalt hij zijn allerschatigste gezicht tevoorschijn en zegt heel verbaasd:"Neee?" hahaha
Maar wanneer ik naar mijn vader kijk. Jezus mina, die probeert hij vol te stouwen niet normaal meer. Komt hij langs, neem hij standaard twee koekjes mee (met chocola en smarties). Waarom niet 1? Krijgt hij losse snoepjes is het direct een handvol, terwijl wij er drie geven ofzo. Wil hij daarna nog een ijsje, tuurlijk jongen pak maar. En als ik er dan wat van zeg, geeft hij aan dat het toch wel mee valt. Het heeft even geduurd, maar nu vraagt hij eerst aan ons of hij wat mag en dat is meestal nee. Als we op visite gaan mag hij net zoals thuis, 1 keer iets lekkers en dan genoeg!
(Voor dat men zegt dat Opa's er zijn om te verwennen. Mee eens, alleen ziet hij mijn vader zo vaak dat het niet opgaat. Alleen als hij bij Opa gaat logeren mag hij de verwen Opa zijn. Anders loopt het de spuigaten uit.)
En jij neemt op vistie ook maar 1x iets lekkers?
Gezellige verjaardagen zijn dat!
Overigens valt mij op dat veel ouders en opa's/oma's moeilijk nee kunnen zeggen. Mijn zoon krijgt gemiddeld 1x iets lekkers per dag en daarnaast nog fruit buiten de hoofdmaaltijden om. Alleen om speciale redenen (verjaardag o.i.d.) zijn wij makkelijker. Vraagt hij toch na het lekkers om nog meer, dan is het Nee. Tegenwoordig stel de tegenvraag:"Wat denk je zelf?" en dan haalt hij zijn allerschatigste gezicht tevoorschijn en zegt heel verbaasd:"Neee?" hahaha
Maar wanneer ik naar mijn vader kijk. Jezus mina, die probeert hij vol te stouwen niet normaal meer. Komt hij langs, neem hij standaard twee koekjes mee (met chocola en smarties). Waarom niet 1? Krijgt hij losse snoepjes is het direct een handvol, terwijl wij er drie geven ofzo. Wil hij daarna nog een ijsje, tuurlijk jongen pak maar. En als ik er dan wat van zeg, geeft hij aan dat het toch wel mee valt. Het heeft even geduurd, maar nu vraagt hij eerst aan ons of hij wat mag en dat is meestal nee. Als we op visite gaan mag hij net zoals thuis, 1 keer iets lekkers en dan genoeg!
(Voor dat men zegt dat Opa's er zijn om te verwennen. Mee eens, alleen ziet hij mijn vader zo vaak dat het niet opgaat. Alleen als hij bij Opa gaat logeren mag hij de verwen Opa zijn. Anders loopt het de spuigaten uit.)
En jij neemt op vistie ook maar 1x iets lekkers?
Gezellige verjaardagen zijn dat!
vrijdag 5 september 2008 om 15:41
quote:shining schreef op 01 september 2008 @ 01:25:
Ja, dat bedoel ik eigenlijk. Dikke kinderen worden inderdaad eerder ongesteld.
Ik wist trouwens niet dat je daardoor ook minder lang wordt. Wel grappig eigenlijk.
Ik was vrij vroeg ongesteld, terwijl ik tot mijn twintigste toch gewoon slank was.
Nou ja, even offtopic.
Dikke kinderen, is dat ook niet gewoon genetisch bepaald soms?
Het ligt toch niet altijd aan de voeding?
Bij mij lag het niet aan de voeding, ik was als baby te dun en mijn oma moest poppenkleertjes voor mij breien.
Ik was ook vroeg ongesteld jaar of 11 denk ik maar ben altijd lang geweest en op 1,75 blijven steken.
Ik ben het topic nog eens aan het doorspitten en vind sommige reacties best wel raar en idd ook het commentaar of de blikken van zou je dat wel doen?? het maakt GVD niet uit of ik het wel of niet doe want zolang ik medicijnen slik val ik toch geen gram af
kan daar echt boos om worden.
Ja, dat bedoel ik eigenlijk. Dikke kinderen worden inderdaad eerder ongesteld.
Ik wist trouwens niet dat je daardoor ook minder lang wordt. Wel grappig eigenlijk.
Ik was vrij vroeg ongesteld, terwijl ik tot mijn twintigste toch gewoon slank was.
Nou ja, even offtopic.
Dikke kinderen, is dat ook niet gewoon genetisch bepaald soms?
Het ligt toch niet altijd aan de voeding?
Bij mij lag het niet aan de voeding, ik was als baby te dun en mijn oma moest poppenkleertjes voor mij breien.
Ik was ook vroeg ongesteld jaar of 11 denk ik maar ben altijd lang geweest en op 1,75 blijven steken.
Ik ben het topic nog eens aan het doorspitten en vind sommige reacties best wel raar en idd ook het commentaar of de blikken van zou je dat wel doen?? het maakt GVD niet uit of ik het wel of niet doe want zolang ik medicijnen slik val ik toch geen gram af
kan daar echt boos om worden.
