Lijf & Lijn
alle pijlers
Overgewicht en ongemakken, taboe?
zondag 31 augustus 2008 om 11:08
In het topic 'tot welke maat pas je in attracties' viel het me op dat vragen over de bij overgewicht horende (lichamelijke) ongemakken niet echt op prijs worden gesteld.
Met ongemakken bedoel ik oa:
Schurende huid als je een rokje aan hebt en geen panty of legging
Bij ernstig overgewicht heb je naar ik begreep heel vaak gewoon pijn in je gewrichten
Je bent niet meer zo lenig
Je buik zit in de weg tijdens het neuken
Maar ook:
Vervelende opmerkingen naar je hoofd krijgen over je figuur, of als je op straat een patatje eet
Je lelijk voelen
Je schuldig voelen als je iets ongezonds eet
Het besef dat je (uitzonderingen daargelaten) zelf verantwoordelijk bent voor je gewicht. (Ieder pondje gaat door het mondje toch?)
etc
In het betreffende topic wordt door sommige mensen heel verontwaardigt gedaan,anderen negeren het totaal. Waarom?
Ik ben nu nog een kilo of 15 te zwaar, heb nu mt 44 en voel me als herboren als ik het vergelijk met voor ik 12 kilo was afgevallen.
(Kan je nagaan als die 15 kilo er ook nog af is )
Ik heb meer energie, betere conditie, kan zonder panty in een rokje (wel talkpoeder gebruiken, maar dat hielp eerst echt niet meer) zit beter in m'n vel etc.
Is het dan zo confronerend om er over te praten? Komt dat te dichtbij?
Mag je niet zeggen dat overgewicht vaak door je eigen gedrag komt? Dat overgewicht een hoop ongemak met zich mee brengt op lichamelijk, emotioneel, psychisch en sociaal gebied?
Waarom wel / niet?
Met ongemakken bedoel ik oa:
Schurende huid als je een rokje aan hebt en geen panty of legging
Bij ernstig overgewicht heb je naar ik begreep heel vaak gewoon pijn in je gewrichten
Je bent niet meer zo lenig
Je buik zit in de weg tijdens het neuken
Maar ook:
Vervelende opmerkingen naar je hoofd krijgen over je figuur, of als je op straat een patatje eet
Je lelijk voelen
Je schuldig voelen als je iets ongezonds eet
Het besef dat je (uitzonderingen daargelaten) zelf verantwoordelijk bent voor je gewicht. (Ieder pondje gaat door het mondje toch?)
etc
In het betreffende topic wordt door sommige mensen heel verontwaardigt gedaan,anderen negeren het totaal. Waarom?
Ik ben nu nog een kilo of 15 te zwaar, heb nu mt 44 en voel me als herboren als ik het vergelijk met voor ik 12 kilo was afgevallen.
(Kan je nagaan als die 15 kilo er ook nog af is )
Ik heb meer energie, betere conditie, kan zonder panty in een rokje (wel talkpoeder gebruiken, maar dat hielp eerst echt niet meer) zit beter in m'n vel etc.
Is het dan zo confronerend om er over te praten? Komt dat te dichtbij?
Mag je niet zeggen dat overgewicht vaak door je eigen gedrag komt? Dat overgewicht een hoop ongemak met zich mee brengt op lichamelijk, emotioneel, psychisch en sociaal gebied?
Waarom wel / niet?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
zondag 31 augustus 2008 om 23:54
quote:fashionvictim schreef op 31 augustus 2008 @ 23:18:
[...]
Ik meng me meestal niet in die discussies en ik vind dat zelf ook een zwaktebod. Het feit dat jij dik bent, maakt mijn rookverslaving niet minder schadelijk voor mijn gezondheid. En dat beweer ik dan ook nooit.
Ik lees net pas pagina veertien. Het is absoluut niet mijn bedoeling om je te kwetsen. Sterker, andere bewust kwestsen doe ik niet, dat vind ik heel erg.
De reden dat ik roken erbij haal, is omdat ik oprecht denkt dat wanneer jij en wellicht andere het makkelijker kan spiegelen aan zichzelf, je er meer begrip om kan brengen.
En nogmaals, zonder verdere waarde oordelen er aan te verbinden, denk ik serieus dat er overlappingen zijn tussen overgewicht en het roken.
[...]
Ik meng me meestal niet in die discussies en ik vind dat zelf ook een zwaktebod. Het feit dat jij dik bent, maakt mijn rookverslaving niet minder schadelijk voor mijn gezondheid. En dat beweer ik dan ook nooit.
Ik lees net pas pagina veertien. Het is absoluut niet mijn bedoeling om je te kwetsen. Sterker, andere bewust kwestsen doe ik niet, dat vind ik heel erg.
De reden dat ik roken erbij haal, is omdat ik oprecht denkt dat wanneer jij en wellicht andere het makkelijker kan spiegelen aan zichzelf, je er meer begrip om kan brengen.
En nogmaals, zonder verdere waarde oordelen er aan te verbinden, denk ik serieus dat er overlappingen zijn tussen overgewicht en het roken.
zondag 31 augustus 2008 om 23:54
quote:fashionvictim schreef op 31 augustus 2008 @ 22:24:
Nee hoor, dat heb ik niet. En hoewel ik de discussie best aankan, moet me van het hart dat ik het eigenlijk onnoemlijk flauw vind dat in elke discussie over dingen die "slecht" zijn de mensen die het betreft altijd roken er aan de haren bijslepen. Alsof je als roker nergens een mening over zou mogen hebben, dat zeg ik toch ook niet tegen mensen die megadik zijn, dat ze geen mening mogen hebben over weetikveelwat omdat ze dik zijn? Beetje flauw.Is ook flauw en gaat ook nergens over. Je kunt geen appels met peren vergelijken en ik vind het ook een teken van zwakte om dat wel te doen. Ja, roken is slecht tijdens de zwangerschap, maar inmiddels weet ik ook dat overgewicht ook niet fijn is voor je kindje als je zwanger bent...
Nee hoor, dat heb ik niet. En hoewel ik de discussie best aankan, moet me van het hart dat ik het eigenlijk onnoemlijk flauw vind dat in elke discussie over dingen die "slecht" zijn de mensen die het betreft altijd roken er aan de haren bijslepen. Alsof je als roker nergens een mening over zou mogen hebben, dat zeg ik toch ook niet tegen mensen die megadik zijn, dat ze geen mening mogen hebben over weetikveelwat omdat ze dik zijn? Beetje flauw.Is ook flauw en gaat ook nergens over. Je kunt geen appels met peren vergelijken en ik vind het ook een teken van zwakte om dat wel te doen. Ja, roken is slecht tijdens de zwangerschap, maar inmiddels weet ik ook dat overgewicht ook niet fijn is voor je kindje als je zwanger bent...
maandag 1 september 2008 om 00:01
quote:fashionvictim schreef op 31 augustus 2008 @ 23:43:
Haagsloesje,
In mijn geval is het overigens wel degelijk zo dat hoe beter ik in mijn vel ga zitten, hoe minder ik roken daarbij vind passen. Ik denk inderdaad nu ik geestelijk heel goed voor mezelf zorg en lichamelijk ook heel goed voor mezelf zorg, steeds vaker dat het toch wel verdomd zonde is dat ik tegelijkertijd wel alcohol en nicotine in mijn mik douw.
Precies, maar ben jij acuut gestopt? Nee! Dat is een heel proces om er achter te komen hoe schadelijk het is. En dat geldt ook voor mij. Ik kwam er niet van de ene op de andere dag achter dat ik dik ben. Ik ben wie ik ben en stond niet stil bij mijn omvang. Pas toen ik moeder werd het besef kwam dat het weleens de reden kan zijn dat ik eerder dood ga, is toen de omwenteling kwam. Maar dat gaat niet zo snel met simpel te denken:"En nu is het welletjes"
Ik onken overigens ook niet dat er bij mee geen minderwaardigheid aan vast zit. Integendeel, je hebt helemaal gelijk dat het bij mij zo begonnen is. Ik ben er veel mee gepest en het werd van kwaad tot erger. Ik ben gepest met dikzijn voordat ik dik was. Ik was lang, maar niet dik als ik nu foto's van mijzelf terug zie.
Maar wat absoluut niet zo is, is dat het nu nog geldt. Mijn eigenwaarde is prima in orde. Ik heb mijzelf geaccepteert hoe ik ben, maar helaas vliegen die kilo's met die acceptatie er niet vanzelf af. Moet ik allemaal zelf doen en dat is zwaar, zeker als het wat minder met je gaat. Maar ik kom er wel
Haagsloesje,
In mijn geval is het overigens wel degelijk zo dat hoe beter ik in mijn vel ga zitten, hoe minder ik roken daarbij vind passen. Ik denk inderdaad nu ik geestelijk heel goed voor mezelf zorg en lichamelijk ook heel goed voor mezelf zorg, steeds vaker dat het toch wel verdomd zonde is dat ik tegelijkertijd wel alcohol en nicotine in mijn mik douw.
Precies, maar ben jij acuut gestopt? Nee! Dat is een heel proces om er achter te komen hoe schadelijk het is. En dat geldt ook voor mij. Ik kwam er niet van de ene op de andere dag achter dat ik dik ben. Ik ben wie ik ben en stond niet stil bij mijn omvang. Pas toen ik moeder werd het besef kwam dat het weleens de reden kan zijn dat ik eerder dood ga, is toen de omwenteling kwam. Maar dat gaat niet zo snel met simpel te denken:"En nu is het welletjes"
Ik onken overigens ook niet dat er bij mee geen minderwaardigheid aan vast zit. Integendeel, je hebt helemaal gelijk dat het bij mij zo begonnen is. Ik ben er veel mee gepest en het werd van kwaad tot erger. Ik ben gepest met dikzijn voordat ik dik was. Ik was lang, maar niet dik als ik nu foto's van mijzelf terug zie.
Maar wat absoluut niet zo is, is dat het nu nog geldt. Mijn eigenwaarde is prima in orde. Ik heb mijzelf geaccepteert hoe ik ben, maar helaas vliegen die kilo's met die acceptatie er niet vanzelf af. Moet ik allemaal zelf doen en dat is zwaar, zeker als het wat minder met je gaat. Maar ik kom er wel
maandag 1 september 2008 om 00:02
Haagsloesje,
Ik voelde me door jou ook niet gekwetst, ik snapte wat je bedoelde te zeggen en vond het ook niet erg.
en ik snap je vergelijking ook wel, maar ook weer niet. En dat komt doordat nicotine gewoon vreselijk verslavend is, verslavender zelfs dan heroine of cocaine. Daar denk je verder niet bij na als je je eerste sigaret opsteekt, dat zal je verder jeuken, maar later zit je met de gebakken peren. Natuurlijk wist ik dat het slecht was, maar ook dat boeide me niet, het leek me lekker en dat is het voor mij ook nog steeds, ik heb het nooit vies gevonden.
Wat ik er niet aan snap, aan de vergelijking, is wat ik later zei, dat je dus kennelijk je hele verzadigingsgevoel om zeep helpt. Je moet eten, dus in die zin is stoppen met eten net zo moeilijk als stoppen met roken, dat snap ik. Maar hoe kan het toch dat je ergens tussen nul en tachtig jaar het vermogen verliest om te stoppen met eten als je vol zit?
Jij gaf vlak na die posting zelf als verklaring dat het als kind al fout is gegaan en dat geloof ik zondermeer. En dat is wel heel kut, natuurlijk, en zielig ook.
Ik voelde me door jou ook niet gekwetst, ik snapte wat je bedoelde te zeggen en vond het ook niet erg.
en ik snap je vergelijking ook wel, maar ook weer niet. En dat komt doordat nicotine gewoon vreselijk verslavend is, verslavender zelfs dan heroine of cocaine. Daar denk je verder niet bij na als je je eerste sigaret opsteekt, dat zal je verder jeuken, maar later zit je met de gebakken peren. Natuurlijk wist ik dat het slecht was, maar ook dat boeide me niet, het leek me lekker en dat is het voor mij ook nog steeds, ik heb het nooit vies gevonden.
Wat ik er niet aan snap, aan de vergelijking, is wat ik later zei, dat je dus kennelijk je hele verzadigingsgevoel om zeep helpt. Je moet eten, dus in die zin is stoppen met eten net zo moeilijk als stoppen met roken, dat snap ik. Maar hoe kan het toch dat je ergens tussen nul en tachtig jaar het vermogen verliest om te stoppen met eten als je vol zit?
Jij gaf vlak na die posting zelf als verklaring dat het als kind al fout is gegaan en dat geloof ik zondermeer. En dat is wel heel kut, natuurlijk, en zielig ook.
Am Yisrael Chai!
maandag 1 september 2008 om 00:13
Volgens mij is het voor mensen die niet kampen met overgewicht vooral lastig voor te stellen dat je 'er niet gewoon wat aan doet'.
Dat je al vele pogingen gewaagd hebt en zelfs zó streng aan de lijn was toen je jong was dat je laxeerde, kotste en leefde op een appel en een ei per dag, dat weten mensen natuurlijk niet. Dat je door al dat lijnen je hele metabolisme naar god hebt geholpen waardoor je als een gek voedsel opslaat als je weer gaat eten na een lijnperiode kan iemand die van zichzelf geen aanleg heeft om dik te zijn zich ook niet voorstellen. Logisch maar wel eens frustrerend.
Ik kom er niet met een dieet van 1500 calorieën per dag. Ik moet minder eten dan die 1500, want van 1500 calo's per dag val ik niet af. Voor mij zijn 1100 of 1200 calorieën per dag een middel om gewicht te verliezen. En dat is niet zo veel. Dat is zelfs heel weinig en zeker, als je het zoals ik, héél lang vol moet houden om effect te hebben.
Mijn broer was als baby heel dik, werd dun toen hij ging lopen (hij was toen al drie) en is vanaf dat moment altijd heel mager geweest. Zo mager soms dat hij op vakantie in een land als Maleisië op een gegeven moment in een ziekenhuis werd opgenomen omdat hij diarree had en men, vanwege zijn ondergewicht, voor zijn leven vreesde.
Ik was als baby en kind heel dun, werd in de pubertijd dik toen ik in een rolstoel terecht kwam en heb vanaf dat moment gevochten tegen de kilo's. We komen uit dezelfde moeder maar hebben een heel andere bouw en gestel.
Ik lijn al vanaf mijn 12e en ik ben vorige week 40 geworden. Vijf jaar geleden kreeg ik er reuma bij, wat bewegen niet makkelijker maakt. Van al dat afvallen en weer aankomen ben ik jammer genoeg alleen maar dikker geworden. Ik heb er last van en ik wil er vanaf maar ik zou niet meer weten hoe. Serieus hoor. Niet dramatisch bedoeld maar ik weet het gewoon niet meer. Natuurlijk moet ik 'gewoon' naar de Weight Watchers gaan of weer eens via het ziekenhuis iets proberen maar ik word vooral erg moedeloos van al die pogingen die maar niet lukken of een tijdelijk effect hebben.
Misschien ook lastig te begrijpen maar zo voel ik het op dit moment wel. Ik heb gewoon de moed en de kracht een beetje verloren momenteel.
Met mijn eigenwaarde zit het op zich goed maar dat gewicht zou ik maar wat graag kwijt zijn, ook al vind ik mezelf verder nog honderd keer een prima mens.
Dat je al vele pogingen gewaagd hebt en zelfs zó streng aan de lijn was toen je jong was dat je laxeerde, kotste en leefde op een appel en een ei per dag, dat weten mensen natuurlijk niet. Dat je door al dat lijnen je hele metabolisme naar god hebt geholpen waardoor je als een gek voedsel opslaat als je weer gaat eten na een lijnperiode kan iemand die van zichzelf geen aanleg heeft om dik te zijn zich ook niet voorstellen. Logisch maar wel eens frustrerend.
Ik kom er niet met een dieet van 1500 calorieën per dag. Ik moet minder eten dan die 1500, want van 1500 calo's per dag val ik niet af. Voor mij zijn 1100 of 1200 calorieën per dag een middel om gewicht te verliezen. En dat is niet zo veel. Dat is zelfs heel weinig en zeker, als je het zoals ik, héél lang vol moet houden om effect te hebben.
Mijn broer was als baby heel dik, werd dun toen hij ging lopen (hij was toen al drie) en is vanaf dat moment altijd heel mager geweest. Zo mager soms dat hij op vakantie in een land als Maleisië op een gegeven moment in een ziekenhuis werd opgenomen omdat hij diarree had en men, vanwege zijn ondergewicht, voor zijn leven vreesde.
Ik was als baby en kind heel dun, werd in de pubertijd dik toen ik in een rolstoel terecht kwam en heb vanaf dat moment gevochten tegen de kilo's. We komen uit dezelfde moeder maar hebben een heel andere bouw en gestel.
Ik lijn al vanaf mijn 12e en ik ben vorige week 40 geworden. Vijf jaar geleden kreeg ik er reuma bij, wat bewegen niet makkelijker maakt. Van al dat afvallen en weer aankomen ben ik jammer genoeg alleen maar dikker geworden. Ik heb er last van en ik wil er vanaf maar ik zou niet meer weten hoe. Serieus hoor. Niet dramatisch bedoeld maar ik weet het gewoon niet meer. Natuurlijk moet ik 'gewoon' naar de Weight Watchers gaan of weer eens via het ziekenhuis iets proberen maar ik word vooral erg moedeloos van al die pogingen die maar niet lukken of een tijdelijk effect hebben.
Misschien ook lastig te begrijpen maar zo voel ik het op dit moment wel. Ik heb gewoon de moed en de kracht een beetje verloren momenteel.
Met mijn eigenwaarde zit het op zich goed maar dat gewicht zou ik maar wat graag kwijt zijn, ook al vind ik mezelf verder nog honderd keer een prima mens.
maandag 1 september 2008 om 00:13
Goed, nog een taboe dus. Een dun mens mag dus geen mening hebben over een dik mens?
Als ik de discussie van de afgelopen uren eens nalees is dat wat bij me opkomt.
Waarom is dat? Wat maakt dat de posts van FV bij een aantal mensen dergelijke reacties oproept? Ik zie er helemaal niks verkeerds in, ben het bijna 100% met FV eens.
Ik denk ook als ik een dik mens zie 'gut mens dan toch, hoe heb je het zover laten komen?' (dat denk ik ook weleens over mezelf )
Ik vind dikke mensen die naar de sportschool gaan ook dapper, ik vond mezelf met m'n 103 kilo op die spinningfiets namelijk ook retestoer.
En ik vind ook dat dikke mensen een leegte opvullen met hun eetgedrag (en dat hoeft echt niet iets heftig traumatisch te zijn hoor, eten uit verveling of gewoonte is óók een leegte opvullen.)
Ik denk ook 'mens doe er wat aan' als mijn dikke collega zit te klagen. Ik ben blij als Meneer Nilsson, of liever nog ikzelf dat tegen mijzelf zeg.
Mag ik dat met mijn 91 kilo wel vinden? Zoja, waarom mag een dun mens dat dan niet? Of mag het allemaal sowieso niet gezegd worden en gaan jullie nu ook alle dingen die jullie van mij weten er met de haren bijslepen om mij maar te slaan?
Als ik de discussie van de afgelopen uren eens nalees is dat wat bij me opkomt.
Waarom is dat? Wat maakt dat de posts van FV bij een aantal mensen dergelijke reacties oproept? Ik zie er helemaal niks verkeerds in, ben het bijna 100% met FV eens.
Ik denk ook als ik een dik mens zie 'gut mens dan toch, hoe heb je het zover laten komen?' (dat denk ik ook weleens over mezelf )
Ik vind dikke mensen die naar de sportschool gaan ook dapper, ik vond mezelf met m'n 103 kilo op die spinningfiets namelijk ook retestoer.
En ik vind ook dat dikke mensen een leegte opvullen met hun eetgedrag (en dat hoeft echt niet iets heftig traumatisch te zijn hoor, eten uit verveling of gewoonte is óók een leegte opvullen.)
Ik denk ook 'mens doe er wat aan' als mijn dikke collega zit te klagen. Ik ben blij als Meneer Nilsson, of liever nog ikzelf dat tegen mijzelf zeg.
Mag ik dat met mijn 91 kilo wel vinden? Zoja, waarom mag een dun mens dat dan niet? Of mag het allemaal sowieso niet gezegd worden en gaan jullie nu ook alle dingen die jullie van mij weten er met de haren bijslepen om mij maar te slaan?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 1 september 2008 om 00:17
maandag 1 september 2008 om 00:19
Leo, wat jij beschrijft over dat extreme lijnen, dat ken ik gelukkig niet. Ik heb altijd mensen om me heen gehad die me dat verhinderden en daar dank ik god op m´n blote knietjes voor.
Ik ken wél je machteloosheid, dat het gewoon niet lukt.
FV, roken is een verslaving, eten ook. Het is net zo moeilijk om met roken te stoppen als om af te vallen. Misschien is afvallen zelfs wel moeilijker, maar misschien is dat voor een ieder anders. Voor mij geld in elk geval dat ik sinds mijn laatste geslaagde stoppen-met-roken poging op een gegeven moment dacht 'goed, dat is me gelukt, nu kan ik ook de echte uitdaging aan, namelijk afvallen'.
Ik ken wél je machteloosheid, dat het gewoon niet lukt.
FV, roken is een verslaving, eten ook. Het is net zo moeilijk om met roken te stoppen als om af te vallen. Misschien is afvallen zelfs wel moeilijker, maar misschien is dat voor een ieder anders. Voor mij geld in elk geval dat ik sinds mijn laatste geslaagde stoppen-met-roken poging op een gegeven moment dacht 'goed, dat is me gelukt, nu kan ik ook de echte uitdaging aan, namelijk afvallen'.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 1 september 2008 om 00:22
Ik zeg het niks anders dan FV eerst deed. Pas later werd het harder en gelijk had ze. Eerlijk, als jij zo tegen mij zat aan te zeiken over mijn haar, over mijn zwangerschap en kind (niet dat ik die heb maar goed) dan zou ik jou véél en véél harder hebben aangepakt.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 1 september 2008 om 00:25
quote:HoiPippiLangkous schreef op 01 september 2008 @ 00:19:
Leo, wat jij beschrijft over dat extreme lijnen, dat ken ik gelukkig niet. Ik heb altijd mensen om me heen gehad die me dat verhinderden en daar dank ik god op m´n blote knietjes voor.
Ik ken wél je machteloosheid, dat het gewoon niet lukt.
FV, roken is een verslaving, eten ook. Het is net zo moeilijk om met roken te stoppen als om af te vallen. Misschien is afvallen zelfs wel moeilijker, maar misschien is dat voor een ieder anders. Voor mij geld in elk geval dat ik sinds mijn laatste geslaagde stoppen-met-roken poging op een gegeven moment dacht 'goed, dat is me gelukt, nu kan ik ook de echte uitdaging aan, namelijk afvallen'.
Ja, en dat is waar ik het dus niet meer begrijp, bij het feit dat eten een verslaving wordt. Ik snap dat eten niet te vermijden is, maar ik snap dus echt niet dat je eet als je geen trek hebt in eten, of als je geen eten nodig hebt. Maar dat komt waarschijnlijk doordat ik dat zelf heel erg vies vind, ik word gelukkig nog altijd misselijk van overeten.
Ik denk overigens, maar goed, dat bedenk ik dan weer zelf en dat zal wel als aanvallend of kwetsend beschouwd worden, dat dat in je jeugd al mis moet gaan. Ergens ga je dus kennelijk dat misselijkheidspunt voorbij, en dat doe je nog een keer, en nog een keer, en nog een keer, totdat je lichaam het wel aankan, teveel eten.
En dat is precies wat ik fascinerend vind. Vaak lees je dat mensen zeggen dat ze dik zijn geworden door lijnen, maar zelf denk ik dat er vóór het lijnen al iets fout gaat. Je helpt volgens mij éérst je verzadigingsgrens om zeep, en pas daarna ook je metabolisme door ook nog eens te gaan lijnen. En dan snapt je lichaam er niks meer van. Denk ik hoor.
Leo, wat jij beschrijft over dat extreme lijnen, dat ken ik gelukkig niet. Ik heb altijd mensen om me heen gehad die me dat verhinderden en daar dank ik god op m´n blote knietjes voor.
Ik ken wél je machteloosheid, dat het gewoon niet lukt.
FV, roken is een verslaving, eten ook. Het is net zo moeilijk om met roken te stoppen als om af te vallen. Misschien is afvallen zelfs wel moeilijker, maar misschien is dat voor een ieder anders. Voor mij geld in elk geval dat ik sinds mijn laatste geslaagde stoppen-met-roken poging op een gegeven moment dacht 'goed, dat is me gelukt, nu kan ik ook de echte uitdaging aan, namelijk afvallen'.
Ja, en dat is waar ik het dus niet meer begrijp, bij het feit dat eten een verslaving wordt. Ik snap dat eten niet te vermijden is, maar ik snap dus echt niet dat je eet als je geen trek hebt in eten, of als je geen eten nodig hebt. Maar dat komt waarschijnlijk doordat ik dat zelf heel erg vies vind, ik word gelukkig nog altijd misselijk van overeten.
Ik denk overigens, maar goed, dat bedenk ik dan weer zelf en dat zal wel als aanvallend of kwetsend beschouwd worden, dat dat in je jeugd al mis moet gaan. Ergens ga je dus kennelijk dat misselijkheidspunt voorbij, en dat doe je nog een keer, en nog een keer, en nog een keer, totdat je lichaam het wel aankan, teveel eten.
En dat is precies wat ik fascinerend vind. Vaak lees je dat mensen zeggen dat ze dik zijn geworden door lijnen, maar zelf denk ik dat er vóór het lijnen al iets fout gaat. Je helpt volgens mij éérst je verzadigingsgrens om zeep, en pas daarna ook je metabolisme door ook nog eens te gaan lijnen. En dan snapt je lichaam er niks meer van. Denk ik hoor.
Am Yisrael Chai!
maandag 1 september 2008 om 00:27
dat het allemaal niet zo simpel is is wel te zien aan de maatschappij die steeds maar dikker wordt. Ik denk dat de voedingsmiddelenindustrie ook blaam treft. Door allerlei additieven en door de enorme keuzes wordt het steeds moeilijker om gezond te eten. Kinderen van tegenwoordig weten amper meer wat wel en wat niet goed, en in wat voor hoeveelheden.
Een rook of drankverslaving is relatief "makkelijK" uit te bannen, je keert je af van het middel en het wereldje. Met eten kan dat niet, je moet eten. elke dag weer.
Daarnaast heb je nog die geldende mode-norm die het liefst de vrouwen graat en graatmager ziet, heel verwarrend allemaal
Een rook of drankverslaving is relatief "makkelijK" uit te bannen, je keert je af van het middel en het wereldje. Met eten kan dat niet, je moet eten. elke dag weer.
Daarnaast heb je nog die geldende mode-norm die het liefst de vrouwen graat en graatmager ziet, heel verwarrend allemaal
maandag 1 september 2008 om 00:27
quote:shining schreef op 01 september 2008 @ 00:24:
Oh, ik had niet anders verwacht HPL.
Feit is alleen dat ik niet zat te zeiken, maar dat ik precies zo reageerde als FV ook deed. Maar dat viel niet in goede aarde. Nou ja, dan maar niet.Bij mijn weten ben ik jou niet gaan mailen, ik weet niet eens hoe het moet. Toch krijg ik net een mail van jou via dit forum om me op jouw posting over mijn haar te wijzen. Sorry, maar wie is er dan de weirdo? Enge stalkert.
Oh, ik had niet anders verwacht HPL.
Feit is alleen dat ik niet zat te zeiken, maar dat ik precies zo reageerde als FV ook deed. Maar dat viel niet in goede aarde. Nou ja, dan maar niet.Bij mijn weten ben ik jou niet gaan mailen, ik weet niet eens hoe het moet. Toch krijg ik net een mail van jou via dit forum om me op jouw posting over mijn haar te wijzen. Sorry, maar wie is er dan de weirdo? Enge stalkert.
Am Yisrael Chai!
maandag 1 september 2008 om 00:28
quote:HoiPippiLangkous schreef op 01 september 2008 @ 00:26:
Hoezo had jij niet anders verwacht? Omdat je wel weet dat het zo vreselijk not done is om iemands kind erbij te halen?Wat wil je HPL, wil je discussie nog eens dunnetjes overdoen of wil je net als de rest een discussie voeren waar het over gaat. Als het het eerste is, zoek dan ff iemand anders.
Hoezo had jij niet anders verwacht? Omdat je wel weet dat het zo vreselijk not done is om iemands kind erbij te halen?Wat wil je HPL, wil je discussie nog eens dunnetjes overdoen of wil je net als de rest een discussie voeren waar het over gaat. Als het het eerste is, zoek dan ff iemand anders.
maandag 1 september 2008 om 00:28
quote:meds schreef op 01 september 2008 @ 00:27:
dat het allemaal niet zo simpel is is wel te zien aan de maatschappij die steeds maar dikker wordt. Ik denk dat de voedingsmiddelenindustrie ook blaam treft. Door allerlei additieven en door de enorme keuzes wordt het steeds moeilijker om gezond te eten. Kinderen van tegenwoordig weten amper meer wat wel en wat niet goed, en in wat voor hoeveelheden.
Een rook of drankverslaving is relatief "makkelijK" uit te bannen, je keert je af van het middel en het wereldje. Met eten kan dat niet, je moet eten. elke dag weer.
Daarnaast heb je nog die geldende mode-norm die het liefst de vrouwen graat en graatmager ziet, heel verwarrend allemaalEens, ik denk ook dat de voedingsindustrie niet helpt, nee.
dat het allemaal niet zo simpel is is wel te zien aan de maatschappij die steeds maar dikker wordt. Ik denk dat de voedingsmiddelenindustrie ook blaam treft. Door allerlei additieven en door de enorme keuzes wordt het steeds moeilijker om gezond te eten. Kinderen van tegenwoordig weten amper meer wat wel en wat niet goed, en in wat voor hoeveelheden.
Een rook of drankverslaving is relatief "makkelijK" uit te bannen, je keert je af van het middel en het wereldje. Met eten kan dat niet, je moet eten. elke dag weer.
Daarnaast heb je nog die geldende mode-norm die het liefst de vrouwen graat en graatmager ziet, heel verwarrend allemaalEens, ik denk ook dat de voedingsindustrie niet helpt, nee.
Am Yisrael Chai!
maandag 1 september 2008 om 00:29
quote:fashionvictim schreef op 01 september 2008 @ 00:27:
[...]
Bij mijn weten ben ik jou niet gaan mailen, ik weet niet eens hoe het moet. Toch krijg ik net een mail van jou via dit forum om me op jouw posting over mijn haar te wijzen. Sorry, maar wie is er dan de weirdo? Enge stalkert.
Pardón?
Ik heb je helemaal geen mail gestuurd mens. Ga even iemand anders beschuldigen, maar laat mij erbuiten. Ga eens lekker uitzoeken wie die mail wel heeft gestuurd, maar val mij niet lastig.
Of wil je de rest doen ,laten geloven dat ik je een mail heb gestuurd?
[...]
Bij mijn weten ben ik jou niet gaan mailen, ik weet niet eens hoe het moet. Toch krijg ik net een mail van jou via dit forum om me op jouw posting over mijn haar te wijzen. Sorry, maar wie is er dan de weirdo? Enge stalkert.
Pardón?
Ik heb je helemaal geen mail gestuurd mens. Ga even iemand anders beschuldigen, maar laat mij erbuiten. Ga eens lekker uitzoeken wie die mail wel heeft gestuurd, maar val mij niet lastig.
Of wil je de rest doen ,laten geloven dat ik je een mail heb gestuurd?
maandag 1 september 2008 om 00:32
quote:fashionvictim schreef op 01 september 2008 @ 00:25:
[...]
Ja, en dat is waar ik het dus niet meer begrijp, bij het feit dat eten een verslaving wordt. Ik snap dat eten niet te vermijden is, maar ik snap dus echt niet dat je eet als je geen trek hebt in eten, of als je geen eten nodig hebt. Maar dat komt waarschijnlijk doordat ik dat zelf heel erg vies vind, ik word gelukkig nog altijd misselijk van overeten.
In feite eten wij allemaal als we geen trek hebben of als het niet nodig zijn. Je conditioneert jezelf op 3 of 4 maaltijden per dag, en je biologische klok zegt dan dat je honger hebt. Echt honger heb je dan nog niet. Het schijnt dat bij sommige mensen het signaal dat de maag vol is niet wordt verwerkt in de hersenen. Oorzaak - gevolg of vice versa weet ik niet
Ik denk overigens, maar goed, dat bedenk ik dan weer zelf en dat zal wel als aanvallend of kwetsend beschouwd worden, dat dat in je jeugd al mis moet gaan. Ergens ga je dus kennelijk dat misselijkheidspunt voorbij, en dat doe je nog een keer, en nog een keer, en nog een keer, totdat je lichaam het wel aankan, teveel eten.
En dat is precies wat ik fascinerend vind. Vaak lees je dat mensen zeggen dat ze dik zijn geworden door lijnen, maar zelf denk ik dat er vóór het lijnen al iets fout gaat. Je helpt volgens mij éérst je verzadigingsgrens om zeep, en pas daarna ook je metabolisme door ook nog eens te gaan lijnen. En dan snapt je lichaam er niks meer van. Denk ik hoor.Zit allebei wat in, en de problemen beginnen vaak inderdaad in de jeugd, des te hardnekkiger ze uit te roeien. Vroeger had je gemiddeld 1 of 2 dikke kinderen in de klas, nu zijn dat er 5 of 6. En de kinderen die we nu "slank" noemen, waren vroeger "grof gebouwd" het lijkt wel of we in nederland steeds groter en grover worden.
[...]
Ja, en dat is waar ik het dus niet meer begrijp, bij het feit dat eten een verslaving wordt. Ik snap dat eten niet te vermijden is, maar ik snap dus echt niet dat je eet als je geen trek hebt in eten, of als je geen eten nodig hebt. Maar dat komt waarschijnlijk doordat ik dat zelf heel erg vies vind, ik word gelukkig nog altijd misselijk van overeten.
In feite eten wij allemaal als we geen trek hebben of als het niet nodig zijn. Je conditioneert jezelf op 3 of 4 maaltijden per dag, en je biologische klok zegt dan dat je honger hebt. Echt honger heb je dan nog niet. Het schijnt dat bij sommige mensen het signaal dat de maag vol is niet wordt verwerkt in de hersenen. Oorzaak - gevolg of vice versa weet ik niet
Ik denk overigens, maar goed, dat bedenk ik dan weer zelf en dat zal wel als aanvallend of kwetsend beschouwd worden, dat dat in je jeugd al mis moet gaan. Ergens ga je dus kennelijk dat misselijkheidspunt voorbij, en dat doe je nog een keer, en nog een keer, en nog een keer, totdat je lichaam het wel aankan, teveel eten.
En dat is precies wat ik fascinerend vind. Vaak lees je dat mensen zeggen dat ze dik zijn geworden door lijnen, maar zelf denk ik dat er vóór het lijnen al iets fout gaat. Je helpt volgens mij éérst je verzadigingsgrens om zeep, en pas daarna ook je metabolisme door ook nog eens te gaan lijnen. En dan snapt je lichaam er niks meer van. Denk ik hoor.Zit allebei wat in, en de problemen beginnen vaak inderdaad in de jeugd, des te hardnekkiger ze uit te roeien. Vroeger had je gemiddeld 1 of 2 dikke kinderen in de klas, nu zijn dat er 5 of 6. En de kinderen die we nu "slank" noemen, waren vroeger "grof gebouwd" het lijkt wel of we in nederland steeds groter en grover worden.
maandag 1 september 2008 om 00:32
Ik krijg net een mail van "forum viva" en ik krijg nooit mail van viva. In die mail staat:
Shining heeft een bericht geplaatst in deze discussie. Wil je de posting lezen, klik dan op deze link.
Als ik dat doe, dan kom ik uit op een van jouw drampostings waarin je zegt dat ik kroeshaar heb.
Ik weet niet wat dat moet voorstellen, maar ik vind dát pas weird.
Shining heeft een bericht geplaatst in deze discussie. Wil je de posting lezen, klik dan op deze link.
Als ik dat doe, dan kom ik uit op een van jouw drampostings waarin je zegt dat ik kroeshaar heb.
Ik weet niet wat dat moet voorstellen, maar ik vind dát pas weird.
Am Yisrael Chai!
maandag 1 september 2008 om 00:34
Jij bent echt een weirdo Fash..
En een eng mens.
Ga lekker even je frustraties botvieren op iemand anders, maar ik laat me níet beschuldigen dat ik jou een mail heb gestuurd.
Jij wilde je hyves geven, daar heb ik niet eens op gereageerd omdat ik niet eens contact met je wil.
En ga eerst eens uitzoeken wie die mail wél heeft gestuurd, lijkt me beter. Ga daar eens achteraan man.
En een eng mens.
Ga lekker even je frustraties botvieren op iemand anders, maar ik laat me níet beschuldigen dat ik jou een mail heb gestuurd.
Jij wilde je hyves geven, daar heb ik niet eens op gereageerd omdat ik niet eens contact met je wil.
En ga eerst eens uitzoeken wie die mail wél heeft gestuurd, lijkt me beter. Ga daar eens achteraan man.
maandag 1 september 2008 om 00:35
quote:shining schreef op 01 september 2008 @ 00:29:
[...]
Pardón?
Ik heb je helemaal geen mail gestuurd mens. Ga even iemand anders beschuldigen, maar laat mij erbuiten. Ga eens lekker uitzoeken wie die mail wel heeft gestuurd, maar val mij niet lastig.
Of wil je de rest doen ,laten geloven dat ik je een mail heb gestuurd?Ik had dat laatst ook. Een notificatie, vanuit het niks. Ik had niks ingesteld (notificaties moet je zelf instellen namelijk) dat iemand een bericht had geplaatst op een topic waar ik op had geschreven. Die persoon heb ik gemaild met de vraag of zij mij iets gestuurd had, was niet zo, daar had ze ook geen reden toe verder maar het gebeurde mij dus ook zomaar zonder dat ik of die ander daar iets aan had gedaan.
[...]
Pardón?
Ik heb je helemaal geen mail gestuurd mens. Ga even iemand anders beschuldigen, maar laat mij erbuiten. Ga eens lekker uitzoeken wie die mail wel heeft gestuurd, maar val mij niet lastig.
Of wil je de rest doen ,laten geloven dat ik je een mail heb gestuurd?Ik had dat laatst ook. Een notificatie, vanuit het niks. Ik had niks ingesteld (notificaties moet je zelf instellen namelijk) dat iemand een bericht had geplaatst op een topic waar ik op had geschreven. Die persoon heb ik gemaild met de vraag of zij mij iets gestuurd had, was niet zo, daar had ze ook geen reden toe verder maar het gebeurde mij dus ook zomaar zonder dat ik of die ander daar iets aan had gedaan.
