Lijf & Lijn alle pijlers

Streefgewicht? Doorslaan? Of allerlaatste kilo's?

21-09-2013 16:08 30 berichten
Alle reacties Link kopieren
Laten we het erop houden dat ik altijd een dikkertje ben geweest,

en dat ik dus geen idee heb wat dat is, slank zijn.



Afgelopen jaar ben ik serieus met mezelf aan de slag gegaan,

ik was ongelukkig in mijn lijf, dit wilde ik niet meer, en ondanks eerdere mislukte lijnpogingen wist ik, nu lukt het me wel!



Vriend, type sportman, gespierd, geen grammetje vet dacht simpel:

Ik vind je nu mooi en ik zal je altijd mooi vinden, of er nu 10 kilo aankomt of 10 kilo verdwijnt: jij bent de mooiste vrouw die ik ken, maar: als jij niet meer gelukkig bent in jouw lijf dan moet jij daar wat aan doen.



Vol goede moed ging ik op weg, anders eten, meer bewegen en mijn streefdoel: van de 97 kilo naar de 87 werden binnen 2,5 maanden bereikt, geen centje pijn.

Maar gelukkig met mijn lijf? Nee hoor!

Dus besloot ik tot een nieuw gevecht, met 10 kilo minder ben ik dat wel.



Ik ging door met mijn nieuwe manier van leven en kon bijna 3 maanden later zeggen: streefgewicht bereikt, 77 kilo!

Alleen de spiegel... Die liet het niet zien...

(of nou ja, mijn hoofd zag niet wat de spiegel aangaf)

Dus... dan nog maar een stapje verder...



Nieuw streefgewicht, 70 kilo, en dan zou ik gelukkig zijn met mijn nieuwe lijf... 3 maanden vechten, maar ik redde het...

Alleen nieuwe kleren, veel in de spiegel kijken, het hielp niet, mijn lijf is in mijn ogen nog steeds veel te dik.



Dus, tandje erbij... Meer bewegen, minder zondigdagen,

en na 2 maanden woog ik 65 kilo...

Nee, ik ben niet meer dik, als ik de cijfers moet geloven.

Sterker nog, maat 40 slobbert me een beetje, en dat is kleiner dan de maat 42 die ik 8 jaar geleden op mijn 18e droeg...



Maar toch, ik zie nog rolletjes, ben nog niet tevreden,

tel daar het verdriet over dat wat ik mijn lichaam heb aangedaan en niet meer goed kan maken bij op:

- Theezakborsten van het afvallen

- Striae van het vele aankomen dat nooit meer verdwijnt

- Los vel (vooral op mijn buik en bovenbenen)



Als ik de mensen om me heen moet geloven wordt het tijd om te stabiliseren en dat heb ik ook serieus gedaan, ik drink weer wat vaker een wijntje, ik eet weer iets vaker wat minder gezond, maar ik stabiliseer niet, ik val nog steeds af, en al is dat niet heel veel (ik weeg 1,5 maand na mijn laatste streefgewicht 63 kilo) komt dit omdat ik nog niet genoeg gewicht kwijt ben en kan ik nog wel wat missen? Of blijf ik stiekem toch te gefocust op mijn lijf?



Ergens wil ik nl die allerlaatste kilo's toch kwijt, of het zin of onzin is, ik weet het niet...



Waarom hier mijn verhaal?

Ik zoek ervaringsdeskundigen, een steuntje in de rug of een schop onder mijn kont en misschien ook wel mensen die in hetzelfde schuitje zitten om even lekker mee te kletsen en te klagen!
Alle reacties Link kopieren
Noodles, bedankt voor je tip,

ik sta nu al onder controle van een voedingsdeskundige,

niet omdat ik het niet alleen kan, maar omdat bekend ben met voedingsproblemen (heel erg allergisch voor veel producten) ik had gewoon altijd buikpijn en nu bijna nooit meer.
Alle reacties Link kopieren
Jouw verhaal is zooo herkenbaar. Ik ben vorig jaar in 7 maanden tijd 25 kilo algevallen. Ging van maat 46 die te strak werd naar nu tussen maat 36 en 38 in.

Ook ik bleef mijn streefgewicht maar bijstellen. Begon met -10 kilo en verhoogde dat steeds met 5 extra als ik dicht bij het streven kwam. Woog na de bevalling van de tweede 5 jaar geleden 92 kilo en schommel nu tussen de 61 en 64 kilo.



Maar ook hier zie ik mezelf niet als slanke dame. En ergens denk ik dat ik in mijn hoofd altijd wel "dat dikkertje" zal blijven.

Nou moet ik wel eerlijk zeggen dat mijn zelfbeeld nooit echt "up to date" was. Waar ik vroeger van foto's van mezelf schrok omdat ik er daar veel dikker op uitzag, ben ik nu nog steeds vebaasd dat dat mijn lijf is op de foto.



En ja ook hier 6 vierkante kilometer teveel vel en kan ik hele volksstammen voorzien van thee met mijn theezakken. Striae!?! het lijken wel zebrapaden, een gemiddelde tijger zou jarloers zijn....



Soms heb ik het er moeilijk mee en ben ik aan het miepen: Ben ik hiervoor afgevallen!?! Waar is mijn modellenlijf als beloning???

Maar gelukkig ben ik steeds vaker/langer trots en happy.

We hebben het toch maar even gedaan! Ja ik heb bovengenoemde ongewenste verschijnselen...Maar mijn 2 kids hebben nu mooi wel een gezondere mama, ik kan wel weer een gemiddelde kledingzaak in lopen en weten dat ik de kleren die daar hangen pas en, misschien nog wel het meest belangrijke, ik durf er voor het eerst in mijn leven "te zijn".

Ik denk dat er, met mij, veel vrouwen zijn die nooit helemaal tevreden zullen zijn met hun lijf. Is het ene opgelost valt de focus op het andere. Gelukkig leer ik hier steeds beter mee om gaan en mijn focus op de mooiere delen te leggen.



Dat je blijft afvallen komt denk ik meer voort uit je (voor mijn doen erg enthousiaste) bewegingspatroon dan uit het feit dat je het dus blijkbaar wel nog "kan lijden"/missen.

Je lichaam zal automatisch "pakken" wat het nodig heeft om je op de been te houden tijdens al die activiteiten, als je daarnaast nog een gematigd eetpatroon hebt zal het dus zijn energie pakken uit je (laatste) opgeslagen reservers.

Ongeveer (of iets meer) dan 0.5 kilo per week afvallen is mijn inziens een teken dat je nog niet genoeg aan de wijn zit om van stabiliseren te kunnen spreken.



Of het genoeg is is een vraag die jij voornamelijk zal moeten beantwoorden. Jij bent degene die dit lijf mag "dragen".

Ik zou zeggen kijk naar recente en oude foto's van jezelf, praat erover met mensen om je heen en vraag het nog eens aan je voedingsdeskundige.

Maar wat ik je vooral wil meegeven is: wees trots op jezelf! Je hebt het toch maar even geflikt om hier te komen waar je nu bent. Dat is niet niks, of het je nou heel veel moeite heeft gekost of geen centje pijn....
What doesn't kill you, makes you stronger.
Alle reacties Link kopieren
Ciebie, bedankt voor je mooie, openhartige post!

Tranen hier...
Alle reacties Link kopieren
quote:sabbaticalmeds schreef op 22 september 2013 @ 11:36:

Het is onzin, je wordt er niet strakker of gelukkiger van, dat zou je nu moeten weten. Geluk zit tussen je oren en je bent strak hooguit tot je 30e als je heel veel krachtsport doet en en de juiste genen hebt.

Je lijf werkt, je bent gezond en weest trots op wie je bent

Dit.



Kilo's minder maken niet perse gelukkig.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
Alle reacties Link kopieren
Een schop onder je kont is denk ik niet nodig. Alleen de juiste informatie om echt vet kwijtteraken. Maar wat dant dan precies is......... Ik ben zefl ook afgevallen, En voor zover je er wat aan hebt. Ik begin nu "blokjes" te zien op mijn buik zeg maar. Dit begint bvovenaan net onder rmijn borstkas.. En dan zie ik een 4 pack haha. Want daaronder zit nog een dun laagje vet. Ben ik wel blij mee geloof ik. Ben Man btw.



(Maw. zo voelt dat ongeveer, dat je dan trots bent en afentoe een dun laagje vel kan pakken en zeggen 'jeuh wat een verschil tov dat vet')

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven