Lijf & Lijn
alle pijlers
Van anorexia naar overgewicht
donderdag 16 juni 2016 om 00:33
Hey allemaal,
ik ben hier een lange tijd geleden op beginnen typen en was dan een tijd vergeten dat deze forum nog bestaat maar aangezien jullie altijd eerlijk zijn geweest en wel super tips hebben gegeven ga ik hier nog eens mijn verhaal doen in de hoop dat iemand mij wat raad kan geven.
Ik ben ongeveer 5jaar geleden begonnen met dieëten, ben toen 17kg afgevallen op 3maanden (75kg naar 58kg).
Vanaf toen is het allemaal misgelopen en ben ik eigenlijk nooit meer dezelfde geweest.
Ik ben blijven afvallen, tot het punt dat ik nog maar 42,5 kg woog (ik ben trouwens 1m66).
Ik had anorexia ontwikkeld, maar ik kreeg geen professionele hulp omdat er volgens hen niets wees op anorexia, waarom?
Ik heb nooit een maaltijd overgeslaan, at enkele keren per week Mcdonalds of kebabs met friet, en ga zo maar door.
Mijn bloedwaarden waren altijd goed.
Ik sportte niet.
Ik had een vast eetpatroon waar ik NOOIT van afweek en dat bestond uit;
Als ontbijt; Honey loops met halfvolle melk
Middag; 4 boterhammen met mager beleg
Avondmaal; maakte altijd ikzelf met zo weinig mogelijk vet en gezond
Snack; chocolade en een koek of gewoon wat koeken
In het weekend een zak chips
Nooit ben ik hiervan afgeweken en ik bleef gewicht verliezen, ik had alles zo onder controle, ik at steeds dezelfde hoeveelheden omdat ik wist hoeveel mijn lichaam precies nodig had.
Ik was echt aan mijn lot overgelaten, mijn regels had ik al 4 jaar niet gekregen, ik kreeg hartritmestoornissen, ik werd elke ochtend wakker om half6, mijn humeur was afschuwelijk maar het stemmetje in mijn hoofd was te luid om er iets aan te doen.
Tot vorige zomer; ik ben op reis gegaan en toen ik terug kwam zag ik mijn mama wenen omdat ze de foto's had gezien en mij langzamerhand zag doodgaan, mijn vriendinnen hadden al afscheid genomen van mij, mijn familie kon niet meer slapen.
Ik heb de dag daarop zelf het hef in handen genomen, aangezien ik niet verdikte van de gewone voeding (rijst, aardappelen,.. deze at ik wel in goede hoeveelheden; half zakje rijst, 3-4 aardappelen, goede kom pasta,...) heb ik mij gestort op chips, chocolade en kcalrijke koeken.
Wel, that did work, ik ben aangekomen in een mum van tijd, op een half jaar was ik 20kg aangekomen!
Maar zoals iedereen weet zijn suikers eeerrgg verslavend, dus nu zit ik met het volgende;
ik kan niet meer stoppen.
Ik werk momenteel niet en doe geen studie (wel studie maar dat is thuis leren en examens gaan afleggen in een andere stad) dus zit ik hele dagen thuis niets te doen, mij te vervelen en dus te eten uit verveling.
Met als resultaat; 72kg.
Hoe kan ik die visueuze cirkel doorbreken? Ik eet altijd in de avond, voor tv, ik kan toch niet slapen dus eet ik maar.
Niemand die me erop gaat aanspreken, ik had anorexia ik was bijna dood, iedereen is blij dat ik geniet van eten en ik zelf heb mijn lichaam wel geaccepteerd maar zo is het wel genoeg.
Ik wil stoppen met al die troep, iemand tips om 'af te kicken' van die suikers?
Alvast bedankt!
ik ben hier een lange tijd geleden op beginnen typen en was dan een tijd vergeten dat deze forum nog bestaat maar aangezien jullie altijd eerlijk zijn geweest en wel super tips hebben gegeven ga ik hier nog eens mijn verhaal doen in de hoop dat iemand mij wat raad kan geven.
Ik ben ongeveer 5jaar geleden begonnen met dieëten, ben toen 17kg afgevallen op 3maanden (75kg naar 58kg).
Vanaf toen is het allemaal misgelopen en ben ik eigenlijk nooit meer dezelfde geweest.
Ik ben blijven afvallen, tot het punt dat ik nog maar 42,5 kg woog (ik ben trouwens 1m66).
Ik had anorexia ontwikkeld, maar ik kreeg geen professionele hulp omdat er volgens hen niets wees op anorexia, waarom?
Ik heb nooit een maaltijd overgeslaan, at enkele keren per week Mcdonalds of kebabs met friet, en ga zo maar door.
Mijn bloedwaarden waren altijd goed.
Ik sportte niet.
Ik had een vast eetpatroon waar ik NOOIT van afweek en dat bestond uit;
Als ontbijt; Honey loops met halfvolle melk
Middag; 4 boterhammen met mager beleg
Avondmaal; maakte altijd ikzelf met zo weinig mogelijk vet en gezond
Snack; chocolade en een koek of gewoon wat koeken
In het weekend een zak chips
Nooit ben ik hiervan afgeweken en ik bleef gewicht verliezen, ik had alles zo onder controle, ik at steeds dezelfde hoeveelheden omdat ik wist hoeveel mijn lichaam precies nodig had.
Ik was echt aan mijn lot overgelaten, mijn regels had ik al 4 jaar niet gekregen, ik kreeg hartritmestoornissen, ik werd elke ochtend wakker om half6, mijn humeur was afschuwelijk maar het stemmetje in mijn hoofd was te luid om er iets aan te doen.
Tot vorige zomer; ik ben op reis gegaan en toen ik terug kwam zag ik mijn mama wenen omdat ze de foto's had gezien en mij langzamerhand zag doodgaan, mijn vriendinnen hadden al afscheid genomen van mij, mijn familie kon niet meer slapen.
Ik heb de dag daarop zelf het hef in handen genomen, aangezien ik niet verdikte van de gewone voeding (rijst, aardappelen,.. deze at ik wel in goede hoeveelheden; half zakje rijst, 3-4 aardappelen, goede kom pasta,...) heb ik mij gestort op chips, chocolade en kcalrijke koeken.
Wel, that did work, ik ben aangekomen in een mum van tijd, op een half jaar was ik 20kg aangekomen!
Maar zoals iedereen weet zijn suikers eeerrgg verslavend, dus nu zit ik met het volgende;
ik kan niet meer stoppen.
Ik werk momenteel niet en doe geen studie (wel studie maar dat is thuis leren en examens gaan afleggen in een andere stad) dus zit ik hele dagen thuis niets te doen, mij te vervelen en dus te eten uit verveling.
Met als resultaat; 72kg.
Hoe kan ik die visueuze cirkel doorbreken? Ik eet altijd in de avond, voor tv, ik kan toch niet slapen dus eet ik maar.
Niemand die me erop gaat aanspreken, ik had anorexia ik was bijna dood, iedereen is blij dat ik geniet van eten en ik zelf heb mijn lichaam wel geaccepteerd maar zo is het wel genoeg.
Ik wil stoppen met al die troep, iemand tips om 'af te kicken' van die suikers?
Alvast bedankt!
donderdag 16 juni 2016 om 00:41
Ten eerste: Je bent ietsjes te zwaar, maak je daar niet teveel zorgen over.
Je ongezonde eetpatroon is zorgwekkender dan je gewicht. Je lichaam heeft voedingsstoffen nodig, eet je wel groente en fruit?
Ben je weleens naar een diëtist geweest? Die kan je hiermee helpen.
Verder zou ik eens kijken of je een hobby kunt vinden die je kunt gaan doen. Misschien is er een sport die je leuk vindt of iets anders? Als ik thuis zit vliegen die kilo's er ook aan, is logisch, maar wel vervelend.
Je ongezonde eetpatroon is zorgwekkender dan je gewicht. Je lichaam heeft voedingsstoffen nodig, eet je wel groente en fruit?
Ben je weleens naar een diëtist geweest? Die kan je hiermee helpen.
Verder zou ik eens kijken of je een hobby kunt vinden die je kunt gaan doen. Misschien is er een sport die je leuk vindt of iets anders? Als ik thuis zit vliegen die kilo's er ook aan, is logisch, maar wel vervelend.
donderdag 16 juni 2016 om 00:42
Ga in therapie om de achterliggende problematiek achter jouw eetgedrag aan te pakken. Neem een bijbaantje of vrijwilligerswerk om wat structuur in je dag te krijgen. Afkicken van suikers is echt een kwestie van gewoon doen en doorzetten. Maar dat gaat heel erg moeilijk als jij achterliggende problematiek hebt waardoor je vlucht in eten en eten gebruikt om voor jezelf te zorgen. Daar heb je professionele hulp bij nodig die samen met jou dit alles kan uitpluizen. Blijkbaar vind jij jezelf niet de moeite waard om goed voor jezelf te zorgen, zo lang je daar niks aan doet is het moeilijk dit probleem echt op te lossen, dus zorg dat je daar wat mee doet. En ga gezond eten met een normaal eetpatroon, geen smoesjes.
donderdag 16 juni 2016 om 00:59
Wat wees op anorexia is het controleren van alles; wat de hele familie zou eten, hoe iets bereid werd, wat werd gekocht in de winkel, controle over hoeveelheden, op bepaalde uren eten, panikeren als er geen groenten waren in huis, en zo kan ik blijven gaan..
Ik ben toen in therapie gegaan maar heeft niet echt geholpen, ik heb geen achterliggende problemen waardoor ik eet maar ik denk dat ik gewoon bang ben om terug te hervallen in die eetgestoorde gedachten, vb;
iedereen eet een ijsje thuis en ik heb er wel zin in maar niet echt behoefte of ik zit nog vol, ik ga die niet durven weigeren want ik maak die klik meteen naar anorexia gedachten want ik heb er wel zin maar niet echt honger.
Ik ben bang om terug bang te worden van bepaalde voeding, dus eet ik maar alles wat ik wel lekker vind wanneer ik me verveel.
En het gebeurd ook altijd rond dezelfde tijden, echt frustrerend
Ik ben toen in therapie gegaan maar heeft niet echt geholpen, ik heb geen achterliggende problemen waardoor ik eet maar ik denk dat ik gewoon bang ben om terug te hervallen in die eetgestoorde gedachten, vb;
iedereen eet een ijsje thuis en ik heb er wel zin in maar niet echt behoefte of ik zit nog vol, ik ga die niet durven weigeren want ik maak die klik meteen naar anorexia gedachten want ik heb er wel zin maar niet echt honger.
Ik ben bang om terug bang te worden van bepaalde voeding, dus eet ik maar alles wat ik wel lekker vind wanneer ik me verveel.
En het gebeurd ook altijd rond dezelfde tijden, echt frustrerend
donderdag 16 juni 2016 om 01:09
quote:Kwejeebo schreef op 16 juni 2016 @ 01:07:
Je bent nooit van die "eetgestoorde gedachten" afgekomen. Het zit nu enkel in een ander jasje.
Ik zou toch een diëtist eens proberen. Misschien heb je voor nu behoefte aan een structuur in je leven qua eten.Ik had eigenlijk nog niet eens gedacht om naar een diëtiste te gaan om dit op te lossen maar nu ga ik dat misschien wel eens doen, is allersinds het proberen waard.. bedankt!
Je bent nooit van die "eetgestoorde gedachten" afgekomen. Het zit nu enkel in een ander jasje.
Ik zou toch een diëtist eens proberen. Misschien heb je voor nu behoefte aan een structuur in je leven qua eten.Ik had eigenlijk nog niet eens gedacht om naar een diëtiste te gaan om dit op te lossen maar nu ga ik dat misschien wel eens doen, is allersinds het proberen waard.. bedankt!
donderdag 16 juni 2016 om 01:15
donderdag 16 juni 2016 om 01:20
quote:deb32 schreef op 16 juni 2016 @ 01:15:
[...]
Ff zonder dollen dan. Ik vind het op zijn zachtst gezegd een nogal merkwaardig verhaal. Maar ik zal wel de enige zijn.
Dat kan.
Ik snap niet wat jij hier merkwaardig aan vindt. Het is een klassiek eetstoornis verhaal.
Misschien is het merkwaardig voor mensen die niet in geestelijke problemen geloven, zoals jij, blijkbaar.
[...]
Ff zonder dollen dan. Ik vind het op zijn zachtst gezegd een nogal merkwaardig verhaal. Maar ik zal wel de enige zijn.
Dat kan.
Ik snap niet wat jij hier merkwaardig aan vindt. Het is een klassiek eetstoornis verhaal.
Misschien is het merkwaardig voor mensen die niet in geestelijke problemen geloven, zoals jij, blijkbaar.
donderdag 16 juni 2016 om 01:32
quote:Dragisa schreef op 16 juni 2016 @ 01:20:
[...]
Dat kan.
Ik snap niet wat jij hier merkwaardig aan vindt. Het is een klassiek eetstoornis verhaal.
Misschien is het merkwaardig voor mensen die niet in geestelijke problemen geloven, zoals jij, blijkbaar.
Misschien is het de manier waarop het geschreven is. Ik ontken overigens het bestaan van psychische problemen absoluut niet, maar iets aan de OP ergert mij..
ach, zo belangrijk is het niet.
[...]
Dat kan.
Ik snap niet wat jij hier merkwaardig aan vindt. Het is een klassiek eetstoornis verhaal.
Misschien is het merkwaardig voor mensen die niet in geestelijke problemen geloven, zoals jij, blijkbaar.
Misschien is het de manier waarop het geschreven is. Ik ontken overigens het bestaan van psychische problemen absoluut niet, maar iets aan de OP ergert mij..
ach, zo belangrijk is het niet.
donderdag 16 juni 2016 om 06:21
quote:anonymous1992 schreef op 16 juni 2016 @ 01:09:
[...]
Ik had eigenlijk nog niet eens gedacht om naar een diëtiste te gaan om dit op te lossen maar nu ga ik dat misschien wel eens doen, is allersinds het proberen waard.. bedankt!Goed idee, zij kan je helpen een normaal en gezond eetpatroon te gaan aanleren. En je leren wat gezond voedsel is en wat niet.
[...]
Ik had eigenlijk nog niet eens gedacht om naar een diëtiste te gaan om dit op te lossen maar nu ga ik dat misschien wel eens doen, is allersinds het proberen waard.. bedankt!Goed idee, zij kan je helpen een normaal en gezond eetpatroon te gaan aanleren. En je leren wat gezond voedsel is en wat niet.
donderdag 16 juni 2016 om 07:11
Ik vind het ook supervreemd dat TO zoveel at en toch afviel.
4 boterhammen, als tussendoortje nog chocola EN een koek, of 'gewoon' een aantal koeken! Sorry hoor, maar dat klinkt alsof je eerder te veel at op een dag dan te weinig.
Ik at vroeger 3 hapjes yoghurt in de morgen en één opscheplepel avondeten in de avond. Ik kan me nu niet meer voorstellen dat ik daar ooit op heb kunnen functioneren maar als je echt anorexia hebt eet je niet zo ontzettend veel zoals de TO beschrijft. Daarom zullen de specialisten ook wel gezegd hebben dat ze geen anorexia had.
Dat ze een eetprobleem heeft erken ik, want dit klinkt niet normaal zoals het nu gaat. Ik weet niet of een diëtist zin heeft voor je, therapie is denk ik een betere optie.
4 boterhammen, als tussendoortje nog chocola EN een koek, of 'gewoon' een aantal koeken! Sorry hoor, maar dat klinkt alsof je eerder te veel at op een dag dan te weinig.
Ik at vroeger 3 hapjes yoghurt in de morgen en één opscheplepel avondeten in de avond. Ik kan me nu niet meer voorstellen dat ik daar ooit op heb kunnen functioneren maar als je echt anorexia hebt eet je niet zo ontzettend veel zoals de TO beschrijft. Daarom zullen de specialisten ook wel gezegd hebben dat ze geen anorexia had.
Dat ze een eetprobleem heeft erken ik, want dit klinkt niet normaal zoals het nu gaat. Ik weet niet of een diëtist zin heeft voor je, therapie is denk ik een betere optie.
“We should make no mistake. Without concerted actions, the next generation will be roasted, toasted, fried and grilled.” - Christine Lagarde, IMF
donderdag 16 juni 2016 om 08:14
Het kan dat TO zoveel is afgevallen, ondanks dat ze voldoende at. Misschien had ze op dat moment veel stress, of juist helemaal geen stress. Ik ben ooit eens tot 49 kilo afgevallen (ook 1.67), terwijl ik at als een bouwvakker. Ben toen binnenste buiten gekeerd door de artsen, maar er is nooit een oorzaak gevonden.
TO, het lijkt mij inderdaad een goed plan om eens met een diëtiste te overleggen, om een balans te vinden tussen gezonde maaltijden en de hoeveelheid die jij nodig hebt om op een stabiel gewicht te blijven. En probeer om elke dag toch even eruit te gaan, een korte (of lange) wandeling te maken. Van alleen maar thuis zitten en eten uit verveling, ga je je op de lange duur echt niet beter voelen.
TO, het lijkt mij inderdaad een goed plan om eens met een diëtiste te overleggen, om een balans te vinden tussen gezonde maaltijden en de hoeveelheid die jij nodig hebt om op een stabiel gewicht te blijven. En probeer om elke dag toch even eruit te gaan, een korte (of lange) wandeling te maken. Van alleen maar thuis zitten en eten uit verveling, ga je je op de lange duur echt niet beter voelen.
donderdag 16 juni 2016 om 08:49
quote:anonymous1992 schreef op 16 juni 2016 @ 00:59:
Wat wees op anorexia is het controleren van alles; wat de hele familie zou eten, hoe iets bereid werd, wat werd gekocht in de winkel, controle over hoeveelheden, op bepaalde uren eten, panikeren als er geen groenten waren in huis, en zo kan ik blijven gaan..
Ik ben toen in therapie gegaan maar heeft niet echt geholpen, ik heb geen achterliggende problemen waardoor ik eet maar ik denk dat ik gewoon bang ben om terug te hervallen in die eetgestoorde gedachten, vb;
iedereen eet een ijsje thuis en ik heb er wel zin in maar niet echt behoefte of ik zit nog vol, ik ga die niet durven weigeren want ik maak die klik meteen naar anorexia gedachten want ik heb er wel zin maar niet echt honger.
Ik ben bang om terug bang te worden van bepaalde voeding, dus eet ik maar alles wat ik wel lekker vind wanneer ik me verveel.
En het gebeurd ook altijd rond dezelfde tijden, echt frustrerend
Dit klinkt niet per se als anorexia, maar goed het was een probleem en nog steeds is je eetgedrag een probleem, want je kunt niet stoppen met eten schrijf je in de openingspost, en je laat je leiden door angst. Je hebt wél achterliggende problemen anders had je niet zulk problematisch eetgedrag
Hoe keek en kijk je tegen je lichaam aan? Wat vind/vond je daarvan?
Ga naar een psycholoog en eventueel ook een diëtist. Die kunnen je helpen.
Wat wees op anorexia is het controleren van alles; wat de hele familie zou eten, hoe iets bereid werd, wat werd gekocht in de winkel, controle over hoeveelheden, op bepaalde uren eten, panikeren als er geen groenten waren in huis, en zo kan ik blijven gaan..
Ik ben toen in therapie gegaan maar heeft niet echt geholpen, ik heb geen achterliggende problemen waardoor ik eet maar ik denk dat ik gewoon bang ben om terug te hervallen in die eetgestoorde gedachten, vb;
iedereen eet een ijsje thuis en ik heb er wel zin in maar niet echt behoefte of ik zit nog vol, ik ga die niet durven weigeren want ik maak die klik meteen naar anorexia gedachten want ik heb er wel zin maar niet echt honger.
Ik ben bang om terug bang te worden van bepaalde voeding, dus eet ik maar alles wat ik wel lekker vind wanneer ik me verveel.
En het gebeurd ook altijd rond dezelfde tijden, echt frustrerend
Dit klinkt niet per se als anorexia, maar goed het was een probleem en nog steeds is je eetgedrag een probleem, want je kunt niet stoppen met eten schrijf je in de openingspost, en je laat je leiden door angst. Je hebt wél achterliggende problemen anders had je niet zulk problematisch eetgedrag
Hoe keek en kijk je tegen je lichaam aan? Wat vind/vond je daarvan?
Ga naar een psycholoog en eventueel ook een diëtist. Die kunnen je helpen.
donderdag 16 juni 2016 om 09:25
quote:tinypotato schreef op 16 juni 2016 @ 00:42:
Ga in therapie om de achterliggende problematiek achter jouw eetgedrag aan te pakken. Neem een bijbaantje of vrijwilligerswerk om wat structuur in je dag te krijgen. Afkicken van suikers is echt een kwestie van gewoon doen en doorzetten. Maar dat gaat heel erg moeilijk als jij achterliggende problematiek hebt waardoor je vlucht in eten en eten gebruikt om voor jezelf te zorgen. Daar heb je professionele hulp bij nodig die samen met jou dit alles kan uitpluizen. Blijkbaar vind jij jezelf niet de moeite waard om goed voor jezelf te zorgen, zo lang je daar niks aan doet is het moeilijk dit probleem echt op te lossen, dus zorg dat je daar wat mee doet. En ga gezond eten met een normaal eetpatroon, geen smoesjes.
Ik ben gelukkig dat ik geen therapie nodig heb. En ik vind het al moeilijk om van de suikers af te kicken.
Laat staan als je er psychische problemen bij hebt....
Ga in therapie om de achterliggende problematiek achter jouw eetgedrag aan te pakken. Neem een bijbaantje of vrijwilligerswerk om wat structuur in je dag te krijgen. Afkicken van suikers is echt een kwestie van gewoon doen en doorzetten. Maar dat gaat heel erg moeilijk als jij achterliggende problematiek hebt waardoor je vlucht in eten en eten gebruikt om voor jezelf te zorgen. Daar heb je professionele hulp bij nodig die samen met jou dit alles kan uitpluizen. Blijkbaar vind jij jezelf niet de moeite waard om goed voor jezelf te zorgen, zo lang je daar niks aan doet is het moeilijk dit probleem echt op te lossen, dus zorg dat je daar wat mee doet. En ga gezond eten met een normaal eetpatroon, geen smoesjes.
Ik ben gelukkig dat ik geen therapie nodig heb. En ik vind het al moeilijk om van de suikers af te kicken.
Laat staan als je er psychische problemen bij hebt....
