Overig
alle pijlers
afschuwelijke bruiloften en andere partijen
vrijdag 24 november 2006 om 15:46
Iemand schreef op topic nummer 457 "hoeveel geef je op een bruiloft " dat sommige feesten zó erg zijn dat ze eigenlijk jou hadden moeten betalen om te komen ( okee , redelijk vrije interpretatie )
Nou, shoot ........ vertel je afschuwelijke verjaardagervaringen waarbij iedereen in een kringetje aan de HEMAtaart zit en oma over haar aambeien begint .....
Vertel hier over je aanwezigheid op het meest smakeloze bruidspaar ooit .......
Nou, shoot ........ vertel je afschuwelijke verjaardagervaringen waarbij iedereen in een kringetje aan de HEMAtaart zit en oma over haar aambeien begint .....
Vertel hier over je aanwezigheid op het meest smakeloze bruidspaar ooit .......
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 27 augustus 2012 om 00:38
Wil toch ook nog even iets bijdragen;)
Vriendin van school (zie haar inmiddels niet meer, voor de bruiloft had ik haar ook al een tijdje niet gesproken) had een leuke jongen ontmoet en ze gingen binnen een jaar trouwen (beiden nog maar amper 21 maar ok). In de periode dat ik veel met haar omging was onze vriendschap best wel hecht, maar nadat we afgestudeerd waren voor onze opleiding verwaterde het contact wat.
Snap nog steeds niet waarom ze zo hard wilden trouwen want ze zijn beiden geen trouwtypes maar vonden het idee wel romantisch. Toen ze besloten te gaan trouwen woonden ze nog niet eens samen, wat na de verloving opeens wel snel gebeurde. Ten tijde van de bruiloft hadden beiden ook geen vast inkomen, maar dat terzijde. Onverstandig om dan iets duurs te organiseren, maar ok.
Het leek haar wel leuk om in haar geboortedorp te trouwen (type gat met 5 huizen en 1 kerk). Dus ik met een andere gast mee, die ik kende via de bruid. Een heel eind rijden, we moesten verzamelen bij haar ouders' huis op een bepaald tijdstip. Komen we daar aan, staan er ongeveer 30 mensen daar in de keuken, daar moesten we wachten. Het was die dag vreselijk koud vriesweer (gevoelstemperatuur van -20 naar mijn idee met heel veel wind) en er stond daar maar 1 kacheltje (het was echt zo'n oud huis met geen centrale verwarming). Er waren ook maar 5 zitplaatsen aan de keukentafel, dus mocht iedereen op elkaar gedrukt staan(en natgeregend/gehageld, dus de geur was ook niet al te best).
Verschillende mensen opperen voorzichtig of we ons naar een grotere ruimte konden verplaatsen, maar dat was niet mogelijk want de hond zat in de woonkamer en die moest daar blijven en die kon niet tegen de drukte. In de keuken kon hij ook niet want dan ging hij bij het eten zitten (welk eten??). Drinken was ook niet aan gedacht, na een half glas cola was alles op.
Ik had verwacht dat we wel snel naar het kerkje zouden gaan (letterlijk paar meter lopen) maar nee. We hebben ongeveer een uur in de keuken gestaan. De bruid was in het kerkje aan het kijken of alles goed ging, die kwam ons op den duur ophalen uit de keuken. Ze moest zich alleen nog omkleden.. Koste ook weer een half uur, terwijl iedereen stond te vernikkelen in de keuken. Bruidegom had ik nog niet eens gezien, die bleek achteraf al een hele tijd in de kerk rond te lopen om dingen te regelen.
Uiteindelijk richting kerk, maar we ook weer moesten wachten. Toen we eindelijk naar binnen mochten bleek daar ook geen verwarming te zijn. En het was zo'n oude kerk dat het overal tochtte en naar schimmel rook. Er waren wel van die gasbranders, maar slechts 2 voor de hele kerk. Kortom, weer koukleumen. Voor de dienst begon en ik (en vele anderen) inmiddels doodgingen van de kou, kwam er godzijdank warme chocolademelk waardoor het leed nog iets verzacht werd.
Toen begon eindelijk de dienst (na 2 uur wachten en lanterfanten in een bevroren kerk!). De ceremoniemeester begon een verhaal op te hangen dat ik niet helemaal volgde, want lulllig gezegd, alles uit de bruid haar jeugd was aangedikt, afgezwakt en bijverzonnen. Dingen die genoemd werden waar ik bij ben geweest werden opeens heel anders verteld. Ik snapte er geen drol van en stond met mijn oren te klapperen.
Maar dat terzijde, de dienst was voorbij en de rest verliep zonder rariteiten.
Na de dienst kregen we de opdracht om weer richting stad te gaan, we zouden daar gaan eten. De andere gast waarmee ik meereed was een wat vaag figuur en zei dat hij zijn auto gratis kon parkeren bij zijn ouders voor de deur. De auto was officieel van een familielid en die zou hem dan de volgende dag daar ophalen. Vanaf zijn ouders' huis zou het maar een klein stukje lopen zijn naar de eetlocatie.
Prima, ik denk 'sleutels van auto daar inleveren, naar eetgelegenheid en dan eindelijk eten', aangezien ik vanaf de ochtend van vertrek al niets gegeten had. Maar helaas, dit was niet het geval. De man, type 'vergroeid met ouders', vond het nodig om daar nog even een bakkie koffie te drinken, terwijl ik erbij zat van 'ok. ik ken jullie niet, wat doe ik hier?'. Daarnaast had ik het idee dat de ouders dachten dat ik zijn vriendin was, want ik kreeg allemaal vragen van 'hoelang kennen jullie elkaar al, leuk dat hij eens iemand meeneemt'.
Na een zeer awkward half uur vertrokken we eindelijk, ik denkende dat we er snel zouden zijn. Maar nee, hopeloos verdwaald. De stad door dwalen in een hevige hagelbui, waarbij ik zeker de route wist maar meneer ervan overtuigd was dat hij het toch echt beter wist. Nee dus. Ik was al hevig onderkoeld, maar nu kon ik helemaal wel janken. Lopen ging ook niet super, want ik was gesommeerd een jurkje te dragen, en daar moesten toch echt hakken onder. En een panty. In de vrieskou.
We kwamen uiteindelijk te laat aan, maar blijkbaar hadden we niet veel gemist. Het eten bestond uit soep, salade en gehaktballen. Op dat moment boeide me dat echt niet, eten zou ik. Desnoods kroop ik in de soeppan om me op te warmen. Ik was er toe in staat. Aan tafel begon de persoon waarmee ik mee was gereden te mekkeren over hoe romantisch het allemaal wel niet was, een tafeltje met kaarsjes en samen eten. Ik weet niet meer wat ik gezegd heb, maar ik heb in ieder geval snel het onderwerp veranderd.
Op de feestlocatie aangekomen heb ik geprobeerd de man waarmee ik mee was gereden zoveel mogelijk te ontlopen, want meneer zocht steeds meer toenadering (wetende dat ik een vriend heb). Hij rookte niet, maar vond het wel nodig om me steeds naar de rookruimte te vergezellen en daar om me heen te hangen. Hij wachtte zelfs buiten de wc.
Ik had hem beloofd het benzinegeld die avond te geven, maar snuggere Gucci was vergeten geld mee te nemen. Bang dat ik met hem moest afspreken om het geld te overhandigen besloot ik om het geld maar te pinnen, zodat alles afgesloten was. Meneer stond erop mee te lopen naar de pinautomaat. Was gevaarlijk op straat rond dit tijdstip volgens hem. Tuurlijk, in de stad waar ik al sinds pubertje snachts alleen rondhuppel. iig, gepind, geld overhandigd, en gezegd dat ik nog even afscheid ging nemen van het bruidspaar, want ik was moe (van hem xD).
Meneer wou me niet laten gaan en wou me naar huis brengen (en weer verdwalen zeker, HA!). Uiteindelijk heb ik hem afgeschud (was bijna in staat door het pleeraampje te klimmen en m te peren) en verzekerd dat ik veilig zou thuiskomen.
Wat een dag.
Kwam laatst de bruid weer tegen. 3 maanden na de trouwerij gescheiden, was achteraf toch een wat te overhaaste beslissing. Meen je niet.
Voor 'mijn chauffeur' duik ik nog steeds de struikjes in als ik hem tegenkom.
Sorry voor het lange verhaal
Vriendin van school (zie haar inmiddels niet meer, voor de bruiloft had ik haar ook al een tijdje niet gesproken) had een leuke jongen ontmoet en ze gingen binnen een jaar trouwen (beiden nog maar amper 21 maar ok). In de periode dat ik veel met haar omging was onze vriendschap best wel hecht, maar nadat we afgestudeerd waren voor onze opleiding verwaterde het contact wat.
Snap nog steeds niet waarom ze zo hard wilden trouwen want ze zijn beiden geen trouwtypes maar vonden het idee wel romantisch. Toen ze besloten te gaan trouwen woonden ze nog niet eens samen, wat na de verloving opeens wel snel gebeurde. Ten tijde van de bruiloft hadden beiden ook geen vast inkomen, maar dat terzijde. Onverstandig om dan iets duurs te organiseren, maar ok.
Het leek haar wel leuk om in haar geboortedorp te trouwen (type gat met 5 huizen en 1 kerk). Dus ik met een andere gast mee, die ik kende via de bruid. Een heel eind rijden, we moesten verzamelen bij haar ouders' huis op een bepaald tijdstip. Komen we daar aan, staan er ongeveer 30 mensen daar in de keuken, daar moesten we wachten. Het was die dag vreselijk koud vriesweer (gevoelstemperatuur van -20 naar mijn idee met heel veel wind) en er stond daar maar 1 kacheltje (het was echt zo'n oud huis met geen centrale verwarming). Er waren ook maar 5 zitplaatsen aan de keukentafel, dus mocht iedereen op elkaar gedrukt staan(en natgeregend/gehageld, dus de geur was ook niet al te best).
Verschillende mensen opperen voorzichtig of we ons naar een grotere ruimte konden verplaatsen, maar dat was niet mogelijk want de hond zat in de woonkamer en die moest daar blijven en die kon niet tegen de drukte. In de keuken kon hij ook niet want dan ging hij bij het eten zitten (welk eten??). Drinken was ook niet aan gedacht, na een half glas cola was alles op.
Ik had verwacht dat we wel snel naar het kerkje zouden gaan (letterlijk paar meter lopen) maar nee. We hebben ongeveer een uur in de keuken gestaan. De bruid was in het kerkje aan het kijken of alles goed ging, die kwam ons op den duur ophalen uit de keuken. Ze moest zich alleen nog omkleden.. Koste ook weer een half uur, terwijl iedereen stond te vernikkelen in de keuken. Bruidegom had ik nog niet eens gezien, die bleek achteraf al een hele tijd in de kerk rond te lopen om dingen te regelen.
Uiteindelijk richting kerk, maar we ook weer moesten wachten. Toen we eindelijk naar binnen mochten bleek daar ook geen verwarming te zijn. En het was zo'n oude kerk dat het overal tochtte en naar schimmel rook. Er waren wel van die gasbranders, maar slechts 2 voor de hele kerk. Kortom, weer koukleumen. Voor de dienst begon en ik (en vele anderen) inmiddels doodgingen van de kou, kwam er godzijdank warme chocolademelk waardoor het leed nog iets verzacht werd.
Toen begon eindelijk de dienst (na 2 uur wachten en lanterfanten in een bevroren kerk!). De ceremoniemeester begon een verhaal op te hangen dat ik niet helemaal volgde, want lulllig gezegd, alles uit de bruid haar jeugd was aangedikt, afgezwakt en bijverzonnen. Dingen die genoemd werden waar ik bij ben geweest werden opeens heel anders verteld. Ik snapte er geen drol van en stond met mijn oren te klapperen.
Maar dat terzijde, de dienst was voorbij en de rest verliep zonder rariteiten.
Na de dienst kregen we de opdracht om weer richting stad te gaan, we zouden daar gaan eten. De andere gast waarmee ik meereed was een wat vaag figuur en zei dat hij zijn auto gratis kon parkeren bij zijn ouders voor de deur. De auto was officieel van een familielid en die zou hem dan de volgende dag daar ophalen. Vanaf zijn ouders' huis zou het maar een klein stukje lopen zijn naar de eetlocatie.
Prima, ik denk 'sleutels van auto daar inleveren, naar eetgelegenheid en dan eindelijk eten', aangezien ik vanaf de ochtend van vertrek al niets gegeten had. Maar helaas, dit was niet het geval. De man, type 'vergroeid met ouders', vond het nodig om daar nog even een bakkie koffie te drinken, terwijl ik erbij zat van 'ok. ik ken jullie niet, wat doe ik hier?'. Daarnaast had ik het idee dat de ouders dachten dat ik zijn vriendin was, want ik kreeg allemaal vragen van 'hoelang kennen jullie elkaar al, leuk dat hij eens iemand meeneemt'.
Na een zeer awkward half uur vertrokken we eindelijk, ik denkende dat we er snel zouden zijn. Maar nee, hopeloos verdwaald. De stad door dwalen in een hevige hagelbui, waarbij ik zeker de route wist maar meneer ervan overtuigd was dat hij het toch echt beter wist. Nee dus. Ik was al hevig onderkoeld, maar nu kon ik helemaal wel janken. Lopen ging ook niet super, want ik was gesommeerd een jurkje te dragen, en daar moesten toch echt hakken onder. En een panty. In de vrieskou.
We kwamen uiteindelijk te laat aan, maar blijkbaar hadden we niet veel gemist. Het eten bestond uit soep, salade en gehaktballen. Op dat moment boeide me dat echt niet, eten zou ik. Desnoods kroop ik in de soeppan om me op te warmen. Ik was er toe in staat. Aan tafel begon de persoon waarmee ik mee was gereden te mekkeren over hoe romantisch het allemaal wel niet was, een tafeltje met kaarsjes en samen eten. Ik weet niet meer wat ik gezegd heb, maar ik heb in ieder geval snel het onderwerp veranderd.
Op de feestlocatie aangekomen heb ik geprobeerd de man waarmee ik mee was gereden zoveel mogelijk te ontlopen, want meneer zocht steeds meer toenadering (wetende dat ik een vriend heb). Hij rookte niet, maar vond het wel nodig om me steeds naar de rookruimte te vergezellen en daar om me heen te hangen. Hij wachtte zelfs buiten de wc.
Ik had hem beloofd het benzinegeld die avond te geven, maar snuggere Gucci was vergeten geld mee te nemen. Bang dat ik met hem moest afspreken om het geld te overhandigen besloot ik om het geld maar te pinnen, zodat alles afgesloten was. Meneer stond erop mee te lopen naar de pinautomaat. Was gevaarlijk op straat rond dit tijdstip volgens hem. Tuurlijk, in de stad waar ik al sinds pubertje snachts alleen rondhuppel. iig, gepind, geld overhandigd, en gezegd dat ik nog even afscheid ging nemen van het bruidspaar, want ik was moe (van hem xD).
Meneer wou me niet laten gaan en wou me naar huis brengen (en weer verdwalen zeker, HA!). Uiteindelijk heb ik hem afgeschud (was bijna in staat door het pleeraampje te klimmen en m te peren) en verzekerd dat ik veilig zou thuiskomen.
Wat een dag.
Kwam laatst de bruid weer tegen. 3 maanden na de trouwerij gescheiden, was achteraf toch een wat te overhaaste beslissing. Meen je niet.
Voor 'mijn chauffeur' duik ik nog steeds de struikjes in als ik hem tegenkom.
Sorry voor het lange verhaal
dinsdag 28 augustus 2012 om 21:30
Vorig jaar hebben wij afgezegd voor een bruiloft. Reden was dat wij al voorzagen dat dit totaal niets voor ons zou zijn...
Het bruidspaar ging namelijk trouwen op een waddeneiland. Heel erg mooi natuurlijk maar ook een behoorlijke onderneming voor de gasten. Die moesten (vanuit heel Nederland) op eigen kosten naar het eiland reizen (dus inclusief de overtocht). Gelukkig hadden ze voor het hele gezelschap een soort van jeugdherberg/groepsaccomodatie geregeld. Verschillende slaapzalen (mannen en vrouwen apart!). Bij de uitnodiging kregen wij tevens een corveeschema. Alle gasten waren ingedeeld voor het maken van eten, doen van de afwas, ontbijt klaarmaken en opruimen. Ook moest iedereen meehelpen met het doen van boodschappen en de eindschoonmaak....
Het mooiste van het verhaal was dat het bruidspaar zelf een luxe privekamer had geregeld in een B&B inclusief ontbijt. Ze wilden namelijk alle rust om van elkaar en hun huwelijk te genieten...
Wij hebben nog gekeken naar een hotal maar alles was volgeboekt of heel erg duur (op het eiland waren ook niet heel veel mogelijkheden). Ook werd ons duidelijk gemaakt dat het bruidspaar dit niet zo op prijs stelde omdat het voor de gezamenlijke activiteiten lastig was als iedereen over het hele eiland zat.
Omdat wij geen zin hadden in een jeugdkamp / scoutingweekend hebben we afgezegd.
Het bruidspaar ging namelijk trouwen op een waddeneiland. Heel erg mooi natuurlijk maar ook een behoorlijke onderneming voor de gasten. Die moesten (vanuit heel Nederland) op eigen kosten naar het eiland reizen (dus inclusief de overtocht). Gelukkig hadden ze voor het hele gezelschap een soort van jeugdherberg/groepsaccomodatie geregeld. Verschillende slaapzalen (mannen en vrouwen apart!). Bij de uitnodiging kregen wij tevens een corveeschema. Alle gasten waren ingedeeld voor het maken van eten, doen van de afwas, ontbijt klaarmaken en opruimen. Ook moest iedereen meehelpen met het doen van boodschappen en de eindschoonmaak....
Het mooiste van het verhaal was dat het bruidspaar zelf een luxe privekamer had geregeld in een B&B inclusief ontbijt. Ze wilden namelijk alle rust om van elkaar en hun huwelijk te genieten...
Wij hebben nog gekeken naar een hotal maar alles was volgeboekt of heel erg duur (op het eiland waren ook niet heel veel mogelijkheden). Ook werd ons duidelijk gemaakt dat het bruidspaar dit niet zo op prijs stelde omdat het voor de gezamenlijke activiteiten lastig was als iedereen over het hele eiland zat.
Omdat wij geen zin hadden in een jeugdkamp / scoutingweekend hebben we afgezegd.
woensdag 29 augustus 2012 om 07:15
quote:evelien2010 schreef op 28 augustus 2012 @ 21:30:
Vorig jaar hebben wij afgezegd voor een bruiloft. Reden was dat wij al voorzagen dat dit totaal niets voor ons zou zijn...
Het bruidspaar ging namelijk trouwen op een waddeneiland. Heel erg mooi natuurlijk maar ook een behoorlijke onderneming voor de gasten. Die moesten (vanuit heel Nederland) op eigen kosten naar het eiland reizen (dus inclusief de overtocht). Gelukkig hadden ze voor het hele gezelschap een soort van jeugdherberg/groepsaccomodatie geregeld. Verschillende slaapzalen (mannen en vrouwen apart!). Bij de uitnodiging kregen wij tevens een corveeschema. Alle gasten waren ingedeeld voor het maken van eten, doen van de afwas, ontbijt klaarmaken en opruimen. Ook moest iedereen meehelpen met het doen van boodschappen en de eindschoonmaak....
Het mooiste van het verhaal was dat het bruidspaar zelf een luxe privekamer had geregeld in een B&B inclusief ontbijt. Ze wilden namelijk alle rust om van elkaar en hun huwelijk te genieten...
Wij hebben nog gekeken naar een hotal maar alles was volgeboekt of heel erg duur (op het eiland waren ook niet heel veel mogelijkheden). Ook werd ons duidelijk gemaakt dat het bruidspaar dit niet zo op prijs stelde omdat het voor de gezamenlijke activiteiten lastig was als iedereen over het hele eiland zat.
Omdat wij geen zin hadden in een jeugdkamp / scoutingweekend hebben we afgezegd.Wat errrrrg!
Vorig jaar hebben wij afgezegd voor een bruiloft. Reden was dat wij al voorzagen dat dit totaal niets voor ons zou zijn...
Het bruidspaar ging namelijk trouwen op een waddeneiland. Heel erg mooi natuurlijk maar ook een behoorlijke onderneming voor de gasten. Die moesten (vanuit heel Nederland) op eigen kosten naar het eiland reizen (dus inclusief de overtocht). Gelukkig hadden ze voor het hele gezelschap een soort van jeugdherberg/groepsaccomodatie geregeld. Verschillende slaapzalen (mannen en vrouwen apart!). Bij de uitnodiging kregen wij tevens een corveeschema. Alle gasten waren ingedeeld voor het maken van eten, doen van de afwas, ontbijt klaarmaken en opruimen. Ook moest iedereen meehelpen met het doen van boodschappen en de eindschoonmaak....
Het mooiste van het verhaal was dat het bruidspaar zelf een luxe privekamer had geregeld in een B&B inclusief ontbijt. Ze wilden namelijk alle rust om van elkaar en hun huwelijk te genieten...
Wij hebben nog gekeken naar een hotal maar alles was volgeboekt of heel erg duur (op het eiland waren ook niet heel veel mogelijkheden). Ook werd ons duidelijk gemaakt dat het bruidspaar dit niet zo op prijs stelde omdat het voor de gezamenlijke activiteiten lastig was als iedereen over het hele eiland zat.
Omdat wij geen zin hadden in een jeugdkamp / scoutingweekend hebben we afgezegd.Wat errrrrg!
woensdag 29 augustus 2012 om 09:06
Had dit verhaal er al niet een keer gestaan? Volgens mij wel en toen had ik dezelfde reactie: als mensen het zo willen organiseren en het ruim van te voren aankondigen, dan heb je inderdaad de vrijheid om nee te zeggen. Het zegt alleen wel iets over jouw relatie met hen dat je niet naar hun huwelijk gaat alleen maar omdat je een weekendje even wat minder luxe hebt. En ook over jezelf als je niet zonder die luxe kan. Dat de mannen en vrouwen gescheiden moeten slapen, zal liggen aan hoe de locatie is ingericht en heeft (lijkt me) niets te maken met een morele keuze van het bruidspaar.
woensdag 29 augustus 2012 om 09:19
quote:ondernemer schreef op 21 augustus 2011 @ 09:37:
In de rubriek 'moderne manieren' van Trouw staat deze week een verhaal over een bruiloft die zo bij dit onderwerp geplaatst zou kunnen worden:
http://www.trouw.nl/tr/nl ... ken-en-af-te-wassen.dhtmlKlopt, dit verhaal staat op de website van Trouw.
In de rubriek 'moderne manieren' van Trouw staat deze week een verhaal over een bruiloft die zo bij dit onderwerp geplaatst zou kunnen worden:
http://www.trouw.nl/tr/nl ... ken-en-af-te-wassen.dhtmlKlopt, dit verhaal staat op de website van Trouw.
woensdag 29 augustus 2012 om 09:35
woensdag 29 augustus 2012 om 11:37
haha, ik dacht al...dat verhaal ken ik al.
Weet niet meer wat mijn reactie toen was, maar nu zeg ik:
Op zich heel attent van het bruidspaar dat ze voor iedereen een accommodatie hebben geregeld. En zeg nou zelf; hotels waren nogal duur, dus hebben ze een goedkopere optie genomen. Als ze niks hadden geregeld, was het helemaal lastig en duur voor de gasten geweest om te komen. Maar ja, dat is het risico van trouwen op een waddeneiland...
Nou ja, mijn keuze zou het niet zijn om het zo te regelen, Omdat het blijkbaar veel mensen tegen de borst stuit. Maar als ik zelf deze uitnodiging gekregen had, was ik graag gegaan hoor. Gezellig juist!
Weet niet meer wat mijn reactie toen was, maar nu zeg ik:
Op zich heel attent van het bruidspaar dat ze voor iedereen een accommodatie hebben geregeld. En zeg nou zelf; hotels waren nogal duur, dus hebben ze een goedkopere optie genomen. Als ze niks hadden geregeld, was het helemaal lastig en duur voor de gasten geweest om te komen. Maar ja, dat is het risico van trouwen op een waddeneiland...
Nou ja, mijn keuze zou het niet zijn om het zo te regelen, Omdat het blijkbaar veel mensen tegen de borst stuit. Maar als ik zelf deze uitnodiging gekregen had, was ik graag gegaan hoor. Gezellig juist!
woensdag 29 augustus 2012 om 11:41
ah even teruggelezen...er zat nog wat bij hoor...de gasten moesten de accommodatie zelf betalen. Ja dat vond en vind ik krenterig van het bruidspaar. Dat ze niet eens een tientje p.p. wilden betalen, terwijl ze de gasten verplichten in die jeugdherberg te logeren met bijbehorende corveeroosters en boodschappen.
dinsdag 18 september 2012 om 12:01
Dit blijft een fijn topic.
Sommige verhalen die ik lees, vind ik echter helemaal niet zo heel erg. Of anders gezegd, ik vraag me af of mensen die het schrijven echt zo heel anders aangepakt zouden hebben. Hoe vaak ik hier niet lees 'het is jóuw dag en je moet het invullen zoals jij wilt' en als je dat dan doet, verschijnt je verhaal ineens hier, bij de slechtste bruiloften.
Wij hadden onze bruiloft ingericht met het idee 'het moet een fijne dag zijn voor iedereen, familie, vrienden én kinderen'. Ik denk dat dat ook gelukt is (heb nog niks herkenbaars gelezen... ) maar blijkbaar denkt niet iedereen er zo over bij het organiseren van zijn/haar bruiloft.
Sommige verhalen die ik lees, vind ik echter helemaal niet zo heel erg. Of anders gezegd, ik vraag me af of mensen die het schrijven echt zo heel anders aangepakt zouden hebben. Hoe vaak ik hier niet lees 'het is jóuw dag en je moet het invullen zoals jij wilt' en als je dat dan doet, verschijnt je verhaal ineens hier, bij de slechtste bruiloften.
Wij hadden onze bruiloft ingericht met het idee 'het moet een fijne dag zijn voor iedereen, familie, vrienden én kinderen'. Ik denk dat dat ook gelukt is (heb nog niks herkenbaars gelezen... ) maar blijkbaar denkt niet iedereen er zo over bij het organiseren van zijn/haar bruiloft.
woensdag 17 oktober 2012 om 12:24
quote:Kastanjez schreef op 18 september 2012 @ 12:01:. Hoe vaak ik hier niet lees 'het is jóuw dag en je moet het invullen zoals jij wilt' en als je dat dan doet, verschijnt je verhaal ineens hier, bij de slechtste bruiloften.Eerlijk gezegd vind ik dat een waardeloze tip. Een bruiloft is meestal een groot evenement met veel gasten. Als bruidspaar ben je verantwoordelijk voor de randvoorwaarden waarbinnen je gasten een feestelijke en aangename dag hebben. Als je een bruiloft organiseert met ingewikkelde reisschema's, onpraktische locaties, onzinnige kledingeisen en een gebrekkige catering, dan heb je het gewoon niet begrepen. Een bruiloft organiseer je niet ter meerdere eer en glorie van jezelf, maar juist voor de mensen die je hebt uitgenodigd.
woensdag 17 oktober 2012 om 23:20
Ik heb zelf alleen maar leuke bruiloften meegemaakt gelukkig.Maar toen mijn zus ging trouwen stonden er ineens twee vreemde gasten bier te zuipen aan de bar,die deden dus net of ze bij het feest hoorden.Ze zijn er door de beveiliging uitgezet.
En nog een stukje wat ik een keer op tv heb gezien en waar ik smakelijk om heb gelachen.Bruid en bruidegom treden de trouwzaal binnen maar de bruidegom ziet ontzettend bleek en je ziet gewoon dat hij verrekt van de buikkramp.Staan ze voor het altaar schijt hij niet ongelofelijk in zijn broek.Dat het was zo dun dat het onder de broekspijp weer uit kwam.Wat heb ik gelachen .Hij zal wel heel zenuwachtig geweest zijn of zo of te veel hebben gezopen de avond daarvoor maar het zal je maar gebeuren zeg.
En nog een stukje wat ik een keer op tv heb gezien en waar ik smakelijk om heb gelachen.Bruid en bruidegom treden de trouwzaal binnen maar de bruidegom ziet ontzettend bleek en je ziet gewoon dat hij verrekt van de buikkramp.Staan ze voor het altaar schijt hij niet ongelofelijk in zijn broek.Dat het was zo dun dat het onder de broekspijp weer uit kwam.Wat heb ik gelachen .Hij zal wel heel zenuwachtig geweest zijn of zo of te veel hebben gezopen de avond daarvoor maar het zal je maar gebeuren zeg.
Bedenk niet wat je wilt hebben, maar geniet van wat je hebt
woensdag 17 oktober 2012 om 23:21
donderdag 13 december 2012 om 14:22
Nou dat komt goed uit, want ik heb een poos geleden hier geschreven dat mijn zwager en schoonzusje zouden gaan trouwen en dat heugelijke feit is gisteren dus geweest!
Ik vermoedde dat het een rampdag zou worden, maar dat is me alles meegevallen.
Het was een super leuke dag en het paar zelf heeft intens genoten van alles en iedereen.
Minpuntjes waren wel dat we op sommige momenten lang moesten wachten. Zo heeft de bruidegom de bruid om 12.12 opgehaald (dat was hier thuis omdat we groter wonen) maar de eigenlijke bruiloft was pas om 14.30, dus die tussentijd hebben we overbrugd met een lunch (ons cadeau aan het bruidspaar) maar iedereen en dan ook IEDEREEN was naar ons huis gebonjourd. En dat past net niet.
Ook heel vreemd om je huis opeens vol te hebben met mensen die je niet kent. Maar goed. We konden rond 14.00 eindelijk richting trouwlocatie.
Daar verliep alles naar wens en was ook zo gepiept.
Mijn man en ik zijn daar vorig jaar ook getrouwd, maar het was gisteren echt een trouwfabriek voor mijn gevoel, bruidsparen reden af en aan. (en het was zo kkkkkkoud)
Daarna ging het bruidspaar foto's maken en de rest van het gezelschap naar de feest locatie. Ze hebben gelukkig toch de locatie van hun eerste keus kunnen regelen in plaats van de buurt kroeg, waar we anders rond de pooltafel hadden moeten zitten. Prachtige locatie en lekker eten. Helaas was een deel van de familie van de bruid een beetje type "kouwe kak" ze vonden het ook heel raar dat wij de tafels een beetje gezelliger neer gingen zetten, met ruimte om te dansen. Die mensen hebben de rest van de avond ook met elkaar apart aan een tafel gezeten. De rest van de familie en vrienden zaten gezellig bij elkaar en lekker babbelen en een borreltje erbij. Af en toe een dansje...wat mij betreft helemaal goed.
Ik was zo bang dat het allemaal een disaster zou worden, want ze hebben er beide een handje van om dingen half te regelen of gewoon vergeten om dingen te regelen. Maar het is een super leuke en ongedwongen bruiloft geworden.
Ik vermoedde dat het een rampdag zou worden, maar dat is me alles meegevallen.
Het was een super leuke dag en het paar zelf heeft intens genoten van alles en iedereen.
Minpuntjes waren wel dat we op sommige momenten lang moesten wachten. Zo heeft de bruidegom de bruid om 12.12 opgehaald (dat was hier thuis omdat we groter wonen) maar de eigenlijke bruiloft was pas om 14.30, dus die tussentijd hebben we overbrugd met een lunch (ons cadeau aan het bruidspaar) maar iedereen en dan ook IEDEREEN was naar ons huis gebonjourd. En dat past net niet.
Ook heel vreemd om je huis opeens vol te hebben met mensen die je niet kent. Maar goed. We konden rond 14.00 eindelijk richting trouwlocatie.
Daar verliep alles naar wens en was ook zo gepiept.
Mijn man en ik zijn daar vorig jaar ook getrouwd, maar het was gisteren echt een trouwfabriek voor mijn gevoel, bruidsparen reden af en aan. (en het was zo kkkkkkoud)
Daarna ging het bruidspaar foto's maken en de rest van het gezelschap naar de feest locatie. Ze hebben gelukkig toch de locatie van hun eerste keus kunnen regelen in plaats van de buurt kroeg, waar we anders rond de pooltafel hadden moeten zitten. Prachtige locatie en lekker eten. Helaas was een deel van de familie van de bruid een beetje type "kouwe kak" ze vonden het ook heel raar dat wij de tafels een beetje gezelliger neer gingen zetten, met ruimte om te dansen. Die mensen hebben de rest van de avond ook met elkaar apart aan een tafel gezeten. De rest van de familie en vrienden zaten gezellig bij elkaar en lekker babbelen en een borreltje erbij. Af en toe een dansje...wat mij betreft helemaal goed.
Ik was zo bang dat het allemaal een disaster zou worden, want ze hebben er beide een handje van om dingen half te regelen of gewoon vergeten om dingen te regelen. Maar het is een super leuke en ongedwongen bruiloft geworden.
donderdag 13 december 2012 om 16:45
Dat viel dan mee Ringelding
Een tijd terug op de bruiloft van kennissen. Was niet afschuwelijk maar het hele gebeuren paste zo ontzettend niet bij dat koppel.
Ze zijn allebei gewoon 'normaal' , eerder een beetje volks dan kak, zeg maar.
Maar de bruiloft vond plaats op een locatie die totaaal niet bij dat stel paste, het had een heel hoog 'Kijk eens hoeveel geld wij hier wel niet aan uit hebben gegeven'- gehalte.
Was erg gemaakt allemaal, niks spontaans aan, was wel jammer.
Gaat er natuurlijk om dat ze het zelf leuk vonden, maar een bruiloft is (in mijn ogen) juist leuk als die is zoals het bruidspaar ook is. Dit was een beetje zo'n wannabe Yolanthe en Wesley -festijn.
Een tijd terug op de bruiloft van kennissen. Was niet afschuwelijk maar het hele gebeuren paste zo ontzettend niet bij dat koppel.
Ze zijn allebei gewoon 'normaal' , eerder een beetje volks dan kak, zeg maar.
Maar de bruiloft vond plaats op een locatie die totaaal niet bij dat stel paste, het had een heel hoog 'Kijk eens hoeveel geld wij hier wel niet aan uit hebben gegeven'- gehalte.
Was erg gemaakt allemaal, niks spontaans aan, was wel jammer.
Gaat er natuurlijk om dat ze het zelf leuk vonden, maar een bruiloft is (in mijn ogen) juist leuk als die is zoals het bruidspaar ook is. Dit was een beetje zo'n wannabe Yolanthe en Wesley -festijn.
