Overig
alle pijlers
Bedreiging door buurman, wat te doen?
woensdag 11 juni 2008 om 08:49
Beste allemaal,
Man, dochter van tien maanden en ik wonen in een mooie omgeving. Op het platteland, temidden van de boerderijen en het nodige natuurschoon. We huren ons huis, de eigenaar is onze overbuurman. De overburen zijn hele leuke en vriendelijke mensen. Tot voor kort waren zij ook de eigenaar van de naastgelegen kassen en weilanden.
Een jaar geleden heeft de eigenaar zijn bedrijf verkocht: de kassen, een deel van de weilanden en een bij de kassen behorend woonhuis. Zijn eigen huis en ons huis, inclusief twee weilanden zijn nog van hem. Voor ons veranderde in feite dus niets.
De nieuwe eigenaar is hard aan de slag gegaan. Pal naast ons perceel heeft hij een oprit aangelegd, pal achter onze tuin heeft hij het weiland vol gebouwd met een stellage op staken om daar zijn fruitsoort op te kunnen kweken. Het kwam een beetje rauw op ons dak vallen dat wij ons mooie uitzicht kwijt waren, maar het zij zo.
De nieuwe eigenaar heeft graag tijdens het werk buiten de radio heel hard aan staan, op een piratenzender. Niet zo fijn voor ons, maar we proberen de lieve vrede te bewaren en gaan alleen vragen of de muziek iets zachter mag als wij thuis werken.
De nieuwe eigenaar heeft geen hobbies of interesses, maar is dol op zijn werk en racet dus regelmatig op zaterdagavond, op zondag of tijdens feestdagen op zijn trekker rond. Ook niet fijn, maar soit.
Vannacht om één uur reden er vol gas een aantal trekkers en machines over de oprit naast ons huis. Onze slaapkamers zijn beneden (het woongedeelte is gelijkvloers) en liggen pakweg vijf meter van de bewuste oprit vandaan.
Eén uur 's nachts vonden wij niet echt een schappelijke tijd om te gaan rondrijden, dus is mijn geliefde naar de trekkers gewandeld. De chauffeurs bleken in opdracht te werken van de buurman. Dus is mijn man naar het huis van de buurman gegaan. Alles was daar donker, maar hij heeft toch aangebeld.
De eigenaar reageerde verbaal erg agressief, ontkende er eerst iets van af te weten, vervolgens zei hij dat het zijn land was maar niet zijn gras (die snapten wij niet echt) en was erg kwaad dat wij bij hem aanbelden. Aangezien er niet echt een zinnig woord met de man te wisselen was, is mijn man weer terug naar huis gekomen. Vervolgens zijn we een aantal uur bezig geweest om overstuur kind weer rustig te krijgen.
Om kwart over zeven vanochtend stond de man in onze voortuin te brullen, dat we dat geen tweede keer moesten doen. Wij zijn direct naar buiten gelopen om een gesprek met hem te beginnen, maar hij was al weg. Manlief is naar een achtergelegen veld gewandeld waar de man met een trekker aan het stoeien was en probeerde nogmaals een gesprek met hem te beginnen. En weer viel er geen gesprek met hem te voeren, hij schreeuwde alleen maar dat hij een schadeclaim tegen ons in zou dienen omdat hij twee uur wakker had gelegen en als we weer eens aanbelden zou hij mijn man een mes tussen zijn ribben stoppen.
Enfin, Manlief gaat dadelijk aangifte doen bij de politie. Ik ga vanmiddag, als onze huiseigenaar thuis is, vragen of onze huiseigenaar zou willen bemiddelen in een gesprek.
Ondertussen zit ik te trillen van angst. Ik heb in het verleden mijn portie geweld, bedreigingen en mishandeling gehad, dus ben ik nu behoorlijk bang.
Mijn vraag aan jullie: wat kunnen we hier verder aan doen en nog liever; hoe kunnen we dit oplossen?
Alle tips zijn welkom (en een knuffel ook).
Man, dochter van tien maanden en ik wonen in een mooie omgeving. Op het platteland, temidden van de boerderijen en het nodige natuurschoon. We huren ons huis, de eigenaar is onze overbuurman. De overburen zijn hele leuke en vriendelijke mensen. Tot voor kort waren zij ook de eigenaar van de naastgelegen kassen en weilanden.
Een jaar geleden heeft de eigenaar zijn bedrijf verkocht: de kassen, een deel van de weilanden en een bij de kassen behorend woonhuis. Zijn eigen huis en ons huis, inclusief twee weilanden zijn nog van hem. Voor ons veranderde in feite dus niets.
De nieuwe eigenaar is hard aan de slag gegaan. Pal naast ons perceel heeft hij een oprit aangelegd, pal achter onze tuin heeft hij het weiland vol gebouwd met een stellage op staken om daar zijn fruitsoort op te kunnen kweken. Het kwam een beetje rauw op ons dak vallen dat wij ons mooie uitzicht kwijt waren, maar het zij zo.
De nieuwe eigenaar heeft graag tijdens het werk buiten de radio heel hard aan staan, op een piratenzender. Niet zo fijn voor ons, maar we proberen de lieve vrede te bewaren en gaan alleen vragen of de muziek iets zachter mag als wij thuis werken.
De nieuwe eigenaar heeft geen hobbies of interesses, maar is dol op zijn werk en racet dus regelmatig op zaterdagavond, op zondag of tijdens feestdagen op zijn trekker rond. Ook niet fijn, maar soit.
Vannacht om één uur reden er vol gas een aantal trekkers en machines over de oprit naast ons huis. Onze slaapkamers zijn beneden (het woongedeelte is gelijkvloers) en liggen pakweg vijf meter van de bewuste oprit vandaan.
Eén uur 's nachts vonden wij niet echt een schappelijke tijd om te gaan rondrijden, dus is mijn geliefde naar de trekkers gewandeld. De chauffeurs bleken in opdracht te werken van de buurman. Dus is mijn man naar het huis van de buurman gegaan. Alles was daar donker, maar hij heeft toch aangebeld.
De eigenaar reageerde verbaal erg agressief, ontkende er eerst iets van af te weten, vervolgens zei hij dat het zijn land was maar niet zijn gras (die snapten wij niet echt) en was erg kwaad dat wij bij hem aanbelden. Aangezien er niet echt een zinnig woord met de man te wisselen was, is mijn man weer terug naar huis gekomen. Vervolgens zijn we een aantal uur bezig geweest om overstuur kind weer rustig te krijgen.
Om kwart over zeven vanochtend stond de man in onze voortuin te brullen, dat we dat geen tweede keer moesten doen. Wij zijn direct naar buiten gelopen om een gesprek met hem te beginnen, maar hij was al weg. Manlief is naar een achtergelegen veld gewandeld waar de man met een trekker aan het stoeien was en probeerde nogmaals een gesprek met hem te beginnen. En weer viel er geen gesprek met hem te voeren, hij schreeuwde alleen maar dat hij een schadeclaim tegen ons in zou dienen omdat hij twee uur wakker had gelegen en als we weer eens aanbelden zou hij mijn man een mes tussen zijn ribben stoppen.
Enfin, Manlief gaat dadelijk aangifte doen bij de politie. Ik ga vanmiddag, als onze huiseigenaar thuis is, vragen of onze huiseigenaar zou willen bemiddelen in een gesprek.
Ondertussen zit ik te trillen van angst. Ik heb in het verleden mijn portie geweld, bedreigingen en mishandeling gehad, dus ben ik nu behoorlijk bang.
Mijn vraag aan jullie: wat kunnen we hier verder aan doen en nog liever; hoe kunnen we dit oplossen?
Alle tips zijn welkom (en een knuffel ook).
woensdag 11 juni 2008 om 21:11
woensdag 11 juni 2008 om 21:27
quote:__justme__ schreef op 11 juni 2008 @ 21:01:
[...]
Ben zelf ook een boerentrien, die nu weliswaar in de stad woont, maar mij hoef je dus niet uit te leggen hoe het er op het platteland (=Brabant) aan toegaat. Ja als het ter sprake komt vertel je je buren wat er staat te gebeuren. Komt het er niet van, ook even goede vrienden/buren. Soms is het ook echt last-minute en moet heel het gezin mee aan de slag, en er dus geen kwartiertje gemist kan worden om de buren te verwittigen.
Jij beweerde net dat het op het platteland niet gewoon is om elkaar te verwittigen van geluidsoverlast. Ik heb een andere ervaring en mijn stellig was dus dat je niet niet zo maar kunt veralgemeniseren. Bovendien vind ik dat er veel verschillende soorten geluidsoverlast zijn. Een melkwagen die ''s ochtends stevast om 5 uur langskomt is iets anders dan het mais van het land halen, wat de hele nacht duurt. Als je de hele dag aan het hooien bent kunnen de buren op kun vingers natellen dat je daar 's avonds mee doorgaat. Wij hielpen onze buren zo nu en dan trouwens ook wel eens mee als het nodig was... nog een goede reden om je buren te verwittigen bij spoedklusjes.. En zoals ik eerder zei is geluidsoverlast gewoon tegen de wet, ook op het platteland. Je mag dus een extra inspanning van boeren verwachten om overlast zo veel mogelijk te vermijden of op zijn minst te melden
Het is inderdaad de norm dat het 's nachts stil is, want de boeren willen zelf ook graag slapen en zij moeten zelf nog wel het vroegst uit bed om de koeien weer te melken! En net of kinderen van boeren nooit examens hebben of ziek zijn.
Precies! alle reden dus om wat rekening te houden met elkaar. Boeren kunnen zich misschien beter in elkaars situatie inleven en denken bij overlast 'morgen ben ik degene die overlast veroorzaakt' ... maar ze mogen zich ook best inleven in de manier waarop andere buren dit ervaren. Een telefoontje is een kleine moeite hoor!
Kom toch op zeg, als iedereen zijn irritatiegrens nou eens wat lager af zou stellen!
Misschien heeft de buurman er echt wel spijt van en een onbevangen gesprek kan dus geen kwaad. Blaffende honden bijten immers niet!
[...]
Ben zelf ook een boerentrien, die nu weliswaar in de stad woont, maar mij hoef je dus niet uit te leggen hoe het er op het platteland (=Brabant) aan toegaat. Ja als het ter sprake komt vertel je je buren wat er staat te gebeuren. Komt het er niet van, ook even goede vrienden/buren. Soms is het ook echt last-minute en moet heel het gezin mee aan de slag, en er dus geen kwartiertje gemist kan worden om de buren te verwittigen.
Jij beweerde net dat het op het platteland niet gewoon is om elkaar te verwittigen van geluidsoverlast. Ik heb een andere ervaring en mijn stellig was dus dat je niet niet zo maar kunt veralgemeniseren. Bovendien vind ik dat er veel verschillende soorten geluidsoverlast zijn. Een melkwagen die ''s ochtends stevast om 5 uur langskomt is iets anders dan het mais van het land halen, wat de hele nacht duurt. Als je de hele dag aan het hooien bent kunnen de buren op kun vingers natellen dat je daar 's avonds mee doorgaat. Wij hielpen onze buren zo nu en dan trouwens ook wel eens mee als het nodig was... nog een goede reden om je buren te verwittigen bij spoedklusjes.. En zoals ik eerder zei is geluidsoverlast gewoon tegen de wet, ook op het platteland. Je mag dus een extra inspanning van boeren verwachten om overlast zo veel mogelijk te vermijden of op zijn minst te melden
Het is inderdaad de norm dat het 's nachts stil is, want de boeren willen zelf ook graag slapen en zij moeten zelf nog wel het vroegst uit bed om de koeien weer te melken! En net of kinderen van boeren nooit examens hebben of ziek zijn.
Precies! alle reden dus om wat rekening te houden met elkaar. Boeren kunnen zich misschien beter in elkaars situatie inleven en denken bij overlast 'morgen ben ik degene die overlast veroorzaakt' ... maar ze mogen zich ook best inleven in de manier waarop andere buren dit ervaren. Een telefoontje is een kleine moeite hoor!
Kom toch op zeg, als iedereen zijn irritatiegrens nou eens wat lager af zou stellen!
Misschien heeft de buurman er echt wel spijt van en een onbevangen gesprek kan dus geen kwaad. Blaffende honden bijten immers niet!
donderdag 12 juni 2008 om 10:30
Ik zou écht niet meer hoeven praten met iemand die roept volgende keer een mes tussen mijn ribben te steken hoor.
Ik praat ook zo min mogelijk met mijn buurman, en dat terwijl zijn bedreigingen minder ernstig van aard waren dan een mes tussen mijn ribben.
Ik vind het werkelijk te zot voor woorden dat er mensen zijn die vinden dat je dan maar 'een gesprek moet aangaan'. Rot toch op met dat gesprek, je bent met de dood bedreigd. Dan zakt je tolerantiegrens toch sowieso tot -10.
's nachts werken is óók niet normaal. Als het écht héél érg nodig is licht je van te voren je buren in en anders doe je het gewoon NIET. Het is niet voor niks verboden. En die oh-zo-zielige boerenbuurman die 'echt heel hard moest werken 's nachts' was zelf ook gewoon aan het slapen. Want zijn slaapkamer ligt op een plek waar hij er geen last van heeft. Hoezo asociaal?
Ik praat ook zo min mogelijk met mijn buurman, en dat terwijl zijn bedreigingen minder ernstig van aard waren dan een mes tussen mijn ribben.
Ik vind het werkelijk te zot voor woorden dat er mensen zijn die vinden dat je dan maar 'een gesprek moet aangaan'. Rot toch op met dat gesprek, je bent met de dood bedreigd. Dan zakt je tolerantiegrens toch sowieso tot -10.
's nachts werken is óók niet normaal. Als het écht héél érg nodig is licht je van te voren je buren in en anders doe je het gewoon NIET. Het is niet voor niks verboden. En die oh-zo-zielige boerenbuurman die 'echt heel hard moest werken 's nachts' was zelf ook gewoon aan het slapen. Want zijn slaapkamer ligt op een plek waar hij er geen last van heeft. Hoezo asociaal?
donderdag 12 juni 2008 om 10:47
quote:[message=1507929,noline]tangerine schreef op 12 juni
's nachts werken is óók niet normaal. Als het écht héél érg nodig is licht je van te voren je buren in en anders doe je het gewoon NIET. Het is niet voor niks verboden. En die oh-zo-zielige boerenbuurman die 'echt heel hard moest werken 's nachts' was zelf ook gewoon aan het slapen. Want zijn slaapkamer ligt op een plek waar hij er geen last van heeft. Hoezo asociaal?
De buurman zelf moest niet werken. Hij heeft zijn gras verkocht aan een derde, deze was daar aan het werk. Het land is echter wel van hem. Buurman lag dus inderdaad lekker te slapen, waaruit hij verstoord werd en waarna hij behoorlijk overtrokkken heeft gereageerd. Erg fout! In deze was hij echter niet de juiste persoon om tegen te klagen, hij kon niets aan het probleem doen, omdat de loonwerkers niet bij hem in dienst waren. Ik vrees dat hij zelfs niet verantwoordelijk kan worden gehouden voor de geluidsoverlast.
En waarom niet meer met elkaar in gesprek komen? Iedereen doet wel eens iets wat niet verstandig is en waar je later spijt van krijgt. Bij herhaling kan de keus om elkaar te mijden altijd nog gemaakt worden. Ik ben er niet bij geweest en weet dus niet precies hoe het gegaan is. Maar doordaat TO aangaf haar portie bedreiging in het verleden wel gehad heeft, komt in mijn gedachten wel op dat zij het wellicht wat sterker/zwaarder opneemt. Geen verwijt, want het is heel menselijk dat angsten/gebeurtenissen uit het verleden bepalen hoe huidige omstandigheden ervaren worden.
's nachts werken is óók niet normaal. Als het écht héél érg nodig is licht je van te voren je buren in en anders doe je het gewoon NIET. Het is niet voor niks verboden. En die oh-zo-zielige boerenbuurman die 'echt heel hard moest werken 's nachts' was zelf ook gewoon aan het slapen. Want zijn slaapkamer ligt op een plek waar hij er geen last van heeft. Hoezo asociaal?
De buurman zelf moest niet werken. Hij heeft zijn gras verkocht aan een derde, deze was daar aan het werk. Het land is echter wel van hem. Buurman lag dus inderdaad lekker te slapen, waaruit hij verstoord werd en waarna hij behoorlijk overtrokkken heeft gereageerd. Erg fout! In deze was hij echter niet de juiste persoon om tegen te klagen, hij kon niets aan het probleem doen, omdat de loonwerkers niet bij hem in dienst waren. Ik vrees dat hij zelfs niet verantwoordelijk kan worden gehouden voor de geluidsoverlast.
En waarom niet meer met elkaar in gesprek komen? Iedereen doet wel eens iets wat niet verstandig is en waar je later spijt van krijgt. Bij herhaling kan de keus om elkaar te mijden altijd nog gemaakt worden. Ik ben er niet bij geweest en weet dus niet precies hoe het gegaan is. Maar doordaat TO aangaf haar portie bedreiging in het verleden wel gehad heeft, komt in mijn gedachten wel op dat zij het wellicht wat sterker/zwaarder opneemt. Geen verwijt, want het is heel menselijk dat angsten/gebeurtenissen uit het verleden bepalen hoe huidige omstandigheden ervaren worden.
donderdag 12 juni 2008 om 10:53
donderdag 12 juni 2008 om 10:55
'Ik steek je volgende keer een mes tussen je ribben', dat is gewoon zoals het is. Dat is niet 'zwaarder opgenomen' of 'erger gemaakt dan het is', dat is een FEIT. En het is ook een feit dat je van een mes tussen je ribben hartstikke dood kan gaan.
Daar is NIKS maar dan ook NIKS verzachtends aan te bedenken.
Het land is toch zijn eigendom begrijp ik? Dan is hij ook verantwoordelijk voor wat er gebeurt op zijn land.
Geluidsoverlast is hartstikke vervelend, maar dáár kan je nog als volwassenen over praten ja. Een sorry, een 'volgende keer licht ik je even in', dat soort dingen.
Een bedreiging, daar valt níet over te praten. Dat is gewoon hartstikke fout, hoeveel 'verzachtende omstandigheden' je er ook bij haalt.
Daar is NIKS maar dan ook NIKS verzachtends aan te bedenken.
Het land is toch zijn eigendom begrijp ik? Dan is hij ook verantwoordelijk voor wat er gebeurt op zijn land.
Geluidsoverlast is hartstikke vervelend, maar dáár kan je nog als volwassenen over praten ja. Een sorry, een 'volgende keer licht ik je even in', dat soort dingen.
Een bedreiging, daar valt níet over te praten. Dat is gewoon hartstikke fout, hoeveel 'verzachtende omstandigheden' je er ook bij haalt.
donderdag 12 juni 2008 om 12:30
Ik doe dat ook vaak, zulke dingen zeggen. Dat is mijn normale manier van converseren. Ik bedoel er niks mee hoor, ik ben nu eenmaal een nogal dreigende persoon en zinnen als; 'ik steek een mes tussen je ribben' of 'volgende keer vermoord ik je' of het altijd fraaie 'dood moet je! dood! dood!' als er écht iets ergs is gebeurd. Dat iemand van achteren tegen me aanbotst met een winkelwagen bij de kassa, of de laatste aalbessen voor mijn neus wegkoopt bij de groenteman of zo. Want dan zijn de rapen gaar, je begrijpt.
Nee, ik snap die buurman wel. Dat hij niet echt gestoken heeft, dat valt me eigenlijk alles mee, in aanmerking genomen dat hij WAKKER werd gemaakt om TWEE uur 's nachts! Omdat men ZIJN gras midden in de nacht aan het oogsten was en naar hem was doorverwezen om te klagen door de mensen die dat gras van het land aan het halen waren.
Écht....er vallen doden en gewonden om minder.
Nee, ik snap die buurman wel. Dat hij niet echt gestoken heeft, dat valt me eigenlijk alles mee, in aanmerking genomen dat hij WAKKER werd gemaakt om TWEE uur 's nachts! Omdat men ZIJN gras midden in de nacht aan het oogsten was en naar hem was doorverwezen om te klagen door de mensen die dat gras van het land aan het halen waren.
Écht....er vallen doden en gewonden om minder.
donderdag 12 juni 2008 om 18:30
donderdag 12 juni 2008 om 19:00
Quertu meid, dat probeer ik TO en een heleboel anderen die nogal heftig reageren op dit onderwerp al 10 pagina's lang duidelijk te maken: Til er niet zo zwaar aan, maar die mening wordt niet echt door veel mensen gedeeld hier......
Volgens mij ben ik de enige die wel eens wat zegt wat ze niet helemaal meent achteraf ( ik dreig niet messen), zijn jullie allemaal écht zoooooo geweldig dat nieieieiemand van jullie dat ooooooit doet?
Volgens mij ben ik de enige die wel eens wat zegt wat ze niet helemaal meent achteraf ( ik dreig niet messen), zijn jullie allemaal écht zoooooo geweldig dat nieieieiemand van jullie dat ooooooit doet?
donderdag 12 juni 2008 om 20:05
Ik zit in het kamp Beukenootje
Ik vind juist Labyrinth overkomen als een enorme zeikerd, sorry. Een collega van mij is met een boer getrouwd en je wil niet weten hoe moeilijk het is om een boerenbedrijf draaiend te houden en om hoeveel geld dat gaat.
Labyrinth begint met ge-emmer over haar uitzicht dat weg is, een oprit waar ze niet blij mee is en muziek die de man tijdens het werk draait, maar halloooo, zij kan daar wel wonen omdat het zo idyllisch is, hij moet er gewoon zijn brood mee verdienen.
Misschien ergert de man zich al vanaf hij er woont aan het - in zijn ogen - gezeik van de buren, en was het aanbellen van Labyrinths man voor hém de druppel die de emmer deed overlopen.
Wil ik niet mee zeggen dat zijn tirade daarmee terecht is, maar goed, als jij elke avond met de stress in je lijf omdat je een schuld van 6 miljoen hebt naar je nest gaat en dan wakker gebeld wordt door die zeikburen die maar niet lijken te begrijpen dat dat land gewoon geld moet opleveren, dan kan het wel eens escaleren.
En in mijn optiek is het domste wat je dan kan doen de politie er ook nog eens bij gaan halen, tenzij je doel natuurlijk is om de relatie voor eeuwig naar de filistijnen te helpen.
En nog iets: Labyrinth presenteert zich hier als de redelijkheid zelve, maar ze begon haar verhaal wél met allerlei niet ter zake doend gezeur, dus persoonlijk kan ik me niet voorstellen dat datzelfde gezeur over uitzicht en muziek en oh-oh-oh wat hebben we toch vervelende buren die buren niet al lang ter ore zijn gekomen. Ook vanuit de buren bezien is het geven en nemen, en iemand die klaagt over uitzicht terwijl je naast een boerderij woont waar geld verdiend moet worden met dat fruit die is zelf ook niet echt redelijk.
Ik vind juist Labyrinth overkomen als een enorme zeikerd, sorry. Een collega van mij is met een boer getrouwd en je wil niet weten hoe moeilijk het is om een boerenbedrijf draaiend te houden en om hoeveel geld dat gaat.
Labyrinth begint met ge-emmer over haar uitzicht dat weg is, een oprit waar ze niet blij mee is en muziek die de man tijdens het werk draait, maar halloooo, zij kan daar wel wonen omdat het zo idyllisch is, hij moet er gewoon zijn brood mee verdienen.
Misschien ergert de man zich al vanaf hij er woont aan het - in zijn ogen - gezeik van de buren, en was het aanbellen van Labyrinths man voor hém de druppel die de emmer deed overlopen.
Wil ik niet mee zeggen dat zijn tirade daarmee terecht is, maar goed, als jij elke avond met de stress in je lijf omdat je een schuld van 6 miljoen hebt naar je nest gaat en dan wakker gebeld wordt door die zeikburen die maar niet lijken te begrijpen dat dat land gewoon geld moet opleveren, dan kan het wel eens escaleren.
En in mijn optiek is het domste wat je dan kan doen de politie er ook nog eens bij gaan halen, tenzij je doel natuurlijk is om de relatie voor eeuwig naar de filistijnen te helpen.
En nog iets: Labyrinth presenteert zich hier als de redelijkheid zelve, maar ze begon haar verhaal wél met allerlei niet ter zake doend gezeur, dus persoonlijk kan ik me niet voorstellen dat datzelfde gezeur over uitzicht en muziek en oh-oh-oh wat hebben we toch vervelende buren die buren niet al lang ter ore zijn gekomen. Ook vanuit de buren bezien is het geven en nemen, en iemand die klaagt over uitzicht terwijl je naast een boerderij woont waar geld verdiend moet worden met dat fruit die is zelf ook niet echt redelijk.
Am Yisrael Chai!
donderdag 12 juni 2008 om 20:35
quote:Beukenootje schreef op 12 juni 2008 @ 18:30:
Eleonora,
Bestudeer je eigen motto eens goed.......
Misschien ben ik heel naief, maar ik heb er vertrouwen in dat een buurman die Labyrint 7 jaar kent en voorheen nooit 'ik steek je een mes tussen je ribben' taal gebezigd heeft, echt niet meteen zijn dreigement in praktijk gaat brengen.....
Lé-zen Beukenoot.
En mijn motto ken ik van buiten, dank je.
Eleonora,
Bestudeer je eigen motto eens goed.......
Misschien ben ik heel naief, maar ik heb er vertrouwen in dat een buurman die Labyrint 7 jaar kent en voorheen nooit 'ik steek je een mes tussen je ribben' taal gebezigd heeft, echt niet meteen zijn dreigement in praktijk gaat brengen.....
Lé-zen Beukenoot.
En mijn motto ken ik van buiten, dank je.
donderdag 12 juni 2008 om 20:36
FV, volgens mij zet jij hier opnieuw de valse tegenstelling stadsen - boeren neer, die we drie bladzijden geleden al uit de weg geruimd hadden. Een Labyrinth die in haar onnozelheid denkt dat het platteland stil moet zijn (... ze woont er al 7 jaar) en een boer die ook maar gewoon zijn werk doet (en zoveel schulden heeft dat hij zich echt niet aan de wet kan houden, want die is door domme stadsen gemaakt.)
donderdag 12 juni 2008 om 20:39
quote:qwertu schreef op 12 juni 2008 @ 20:20:
Ik ben benieuwd of je dezelfde mening bent toegedaan als het om jóuw achtertuin en jóuw woongenot ging dat na zes jaar wonen in pais en vree opeens door één nieuwe buurman verstierd wordt.
Ik haat het platteland dus ik zou er nooit gaan wonen, maar ik denk inderdaad dat ik zou denken "tja, moet je niet naast een boerderie gaan wonen, fash". Of boven een snackbar/winkel/kroeg/in een nieuwbouwwijk waar het bestemmingsplan nog niet van bekend is.
Je weet nu eenmaal dat in een maatschappij dingen niet statisch zijn en er dus altijd kans is dat er in jouw tuin een snelweg aangelegd moet worden ofzo, shit happens.
Ik ben benieuwd of je dezelfde mening bent toegedaan als het om jóuw achtertuin en jóuw woongenot ging dat na zes jaar wonen in pais en vree opeens door één nieuwe buurman verstierd wordt.
Ik haat het platteland dus ik zou er nooit gaan wonen, maar ik denk inderdaad dat ik zou denken "tja, moet je niet naast een boerderie gaan wonen, fash". Of boven een snackbar/winkel/kroeg/in een nieuwbouwwijk waar het bestemmingsplan nog niet van bekend is.
Je weet nu eenmaal dat in een maatschappij dingen niet statisch zijn en er dus altijd kans is dat er in jouw tuin een snelweg aangelegd moet worden ofzo, shit happens.
Am Yisrael Chai!
