Overig
alle pijlers
Bedreiging door buurman, wat te doen?
woensdag 11 juni 2008 om 08:49
Beste allemaal,
Man, dochter van tien maanden en ik wonen in een mooie omgeving. Op het platteland, temidden van de boerderijen en het nodige natuurschoon. We huren ons huis, de eigenaar is onze overbuurman. De overburen zijn hele leuke en vriendelijke mensen. Tot voor kort waren zij ook de eigenaar van de naastgelegen kassen en weilanden.
Een jaar geleden heeft de eigenaar zijn bedrijf verkocht: de kassen, een deel van de weilanden en een bij de kassen behorend woonhuis. Zijn eigen huis en ons huis, inclusief twee weilanden zijn nog van hem. Voor ons veranderde in feite dus niets.
De nieuwe eigenaar is hard aan de slag gegaan. Pal naast ons perceel heeft hij een oprit aangelegd, pal achter onze tuin heeft hij het weiland vol gebouwd met een stellage op staken om daar zijn fruitsoort op te kunnen kweken. Het kwam een beetje rauw op ons dak vallen dat wij ons mooie uitzicht kwijt waren, maar het zij zo.
De nieuwe eigenaar heeft graag tijdens het werk buiten de radio heel hard aan staan, op een piratenzender. Niet zo fijn voor ons, maar we proberen de lieve vrede te bewaren en gaan alleen vragen of de muziek iets zachter mag als wij thuis werken.
De nieuwe eigenaar heeft geen hobbies of interesses, maar is dol op zijn werk en racet dus regelmatig op zaterdagavond, op zondag of tijdens feestdagen op zijn trekker rond. Ook niet fijn, maar soit.
Vannacht om één uur reden er vol gas een aantal trekkers en machines over de oprit naast ons huis. Onze slaapkamers zijn beneden (het woongedeelte is gelijkvloers) en liggen pakweg vijf meter van de bewuste oprit vandaan.
Eén uur 's nachts vonden wij niet echt een schappelijke tijd om te gaan rondrijden, dus is mijn geliefde naar de trekkers gewandeld. De chauffeurs bleken in opdracht te werken van de buurman. Dus is mijn man naar het huis van de buurman gegaan. Alles was daar donker, maar hij heeft toch aangebeld.
De eigenaar reageerde verbaal erg agressief, ontkende er eerst iets van af te weten, vervolgens zei hij dat het zijn land was maar niet zijn gras (die snapten wij niet echt) en was erg kwaad dat wij bij hem aanbelden. Aangezien er niet echt een zinnig woord met de man te wisselen was, is mijn man weer terug naar huis gekomen. Vervolgens zijn we een aantal uur bezig geweest om overstuur kind weer rustig te krijgen.
Om kwart over zeven vanochtend stond de man in onze voortuin te brullen, dat we dat geen tweede keer moesten doen. Wij zijn direct naar buiten gelopen om een gesprek met hem te beginnen, maar hij was al weg. Manlief is naar een achtergelegen veld gewandeld waar de man met een trekker aan het stoeien was en probeerde nogmaals een gesprek met hem te beginnen. En weer viel er geen gesprek met hem te voeren, hij schreeuwde alleen maar dat hij een schadeclaim tegen ons in zou dienen omdat hij twee uur wakker had gelegen en als we weer eens aanbelden zou hij mijn man een mes tussen zijn ribben stoppen.
Enfin, Manlief gaat dadelijk aangifte doen bij de politie. Ik ga vanmiddag, als onze huiseigenaar thuis is, vragen of onze huiseigenaar zou willen bemiddelen in een gesprek.
Ondertussen zit ik te trillen van angst. Ik heb in het verleden mijn portie geweld, bedreigingen en mishandeling gehad, dus ben ik nu behoorlijk bang.
Mijn vraag aan jullie: wat kunnen we hier verder aan doen en nog liever; hoe kunnen we dit oplossen?
Alle tips zijn welkom (en een knuffel ook).
Man, dochter van tien maanden en ik wonen in een mooie omgeving. Op het platteland, temidden van de boerderijen en het nodige natuurschoon. We huren ons huis, de eigenaar is onze overbuurman. De overburen zijn hele leuke en vriendelijke mensen. Tot voor kort waren zij ook de eigenaar van de naastgelegen kassen en weilanden.
Een jaar geleden heeft de eigenaar zijn bedrijf verkocht: de kassen, een deel van de weilanden en een bij de kassen behorend woonhuis. Zijn eigen huis en ons huis, inclusief twee weilanden zijn nog van hem. Voor ons veranderde in feite dus niets.
De nieuwe eigenaar is hard aan de slag gegaan. Pal naast ons perceel heeft hij een oprit aangelegd, pal achter onze tuin heeft hij het weiland vol gebouwd met een stellage op staken om daar zijn fruitsoort op te kunnen kweken. Het kwam een beetje rauw op ons dak vallen dat wij ons mooie uitzicht kwijt waren, maar het zij zo.
De nieuwe eigenaar heeft graag tijdens het werk buiten de radio heel hard aan staan, op een piratenzender. Niet zo fijn voor ons, maar we proberen de lieve vrede te bewaren en gaan alleen vragen of de muziek iets zachter mag als wij thuis werken.
De nieuwe eigenaar heeft geen hobbies of interesses, maar is dol op zijn werk en racet dus regelmatig op zaterdagavond, op zondag of tijdens feestdagen op zijn trekker rond. Ook niet fijn, maar soit.
Vannacht om één uur reden er vol gas een aantal trekkers en machines over de oprit naast ons huis. Onze slaapkamers zijn beneden (het woongedeelte is gelijkvloers) en liggen pakweg vijf meter van de bewuste oprit vandaan.
Eén uur 's nachts vonden wij niet echt een schappelijke tijd om te gaan rondrijden, dus is mijn geliefde naar de trekkers gewandeld. De chauffeurs bleken in opdracht te werken van de buurman. Dus is mijn man naar het huis van de buurman gegaan. Alles was daar donker, maar hij heeft toch aangebeld.
De eigenaar reageerde verbaal erg agressief, ontkende er eerst iets van af te weten, vervolgens zei hij dat het zijn land was maar niet zijn gras (die snapten wij niet echt) en was erg kwaad dat wij bij hem aanbelden. Aangezien er niet echt een zinnig woord met de man te wisselen was, is mijn man weer terug naar huis gekomen. Vervolgens zijn we een aantal uur bezig geweest om overstuur kind weer rustig te krijgen.
Om kwart over zeven vanochtend stond de man in onze voortuin te brullen, dat we dat geen tweede keer moesten doen. Wij zijn direct naar buiten gelopen om een gesprek met hem te beginnen, maar hij was al weg. Manlief is naar een achtergelegen veld gewandeld waar de man met een trekker aan het stoeien was en probeerde nogmaals een gesprek met hem te beginnen. En weer viel er geen gesprek met hem te voeren, hij schreeuwde alleen maar dat hij een schadeclaim tegen ons in zou dienen omdat hij twee uur wakker had gelegen en als we weer eens aanbelden zou hij mijn man een mes tussen zijn ribben stoppen.
Enfin, Manlief gaat dadelijk aangifte doen bij de politie. Ik ga vanmiddag, als onze huiseigenaar thuis is, vragen of onze huiseigenaar zou willen bemiddelen in een gesprek.
Ondertussen zit ik te trillen van angst. Ik heb in het verleden mijn portie geweld, bedreigingen en mishandeling gehad, dus ben ik nu behoorlijk bang.
Mijn vraag aan jullie: wat kunnen we hier verder aan doen en nog liever; hoe kunnen we dit oplossen?
Alle tips zijn welkom (en een knuffel ook).
woensdag 11 juni 2008 om 17:51
quote:Beukenootje schreef op 11 juni 2008 @ 17:24:
Fatsoen is niet je buren bedreigen......
Incidenteel 'snachts lawaai maken valt wat mij betreft niet onder de fatsoensnorm, wat moet, dat moet, zo af en toe. Kun je daar echt niet in inleven?
Die mensen leggen eerst een oprit aan op 5 meter langs een woonhuis, en gaan daar zonder enige vorm van kennisgeving 's nachts over heen en weer karren. Nee, daar heb ik geen begrip voor en daar kan ik me niet in inleven.
Hoe moeilijk is het om even een belletje te doen, sorry mensen, het wordt iets later vandaag?
TO heeft aangegeven dat ze alle begrip heeft als het incidenteel eens moet, maar dat het prettig geweest was als ze er van geweten had.
Kun jij je inleven in een situatie dat een gezinnetje morgen gewoon weer vroeg op moet en moet werken, een klein kindje lekker moet kunnen slapen, en niet rekent op een bak herrie op de oprit naast zich?
Fatsoen is niet je buren bedreigen......
Incidenteel 'snachts lawaai maken valt wat mij betreft niet onder de fatsoensnorm, wat moet, dat moet, zo af en toe. Kun je daar echt niet in inleven?
Die mensen leggen eerst een oprit aan op 5 meter langs een woonhuis, en gaan daar zonder enige vorm van kennisgeving 's nachts over heen en weer karren. Nee, daar heb ik geen begrip voor en daar kan ik me niet in inleven.
Hoe moeilijk is het om even een belletje te doen, sorry mensen, het wordt iets later vandaag?
TO heeft aangegeven dat ze alle begrip heeft als het incidenteel eens moet, maar dat het prettig geweest was als ze er van geweten had.
Kun jij je inleven in een situatie dat een gezinnetje morgen gewoon weer vroeg op moet en moet werken, een klein kindje lekker moet kunnen slapen, en niet rekent op een bak herrie op de oprit naast zich?
woensdag 11 juni 2008 om 17:52
Quertu, Dat de buurman van Labyrint vannacht eenmalig lawaai heeft gemaakt heeft mijns inziens niets met inlevingsvermogen te maken, het werk moest gedaan worden en dat het tot midden in nacht duurde had buurman waarschijnlijk zelf ook liever niet gehad. Oké, het zou kunnen dat hij de regels heeft overtreden ( wat is de regel eigenlijk, bij incidenteel geluidsoverlast?), dat is misschien niet netjes, maar in de ogen van de buurman waarschijnlijk overmacht.
Mensen die in geen geval begrip kunnen opbrengen voor zoiets komen op mij ook nogal star over. Regels zijn er toch om creatief mee om te gaan? .
Voor het aanleggen van een oprit moet je een vergunning aanvragen, daar had TO zelf op kunnen reageren als ze problemen zou verwachten. En ik kan me heeeel goed voorstellen hoe het is om als jong gezin morgen aan het werk te moeten als de buren een keer herrie maken 'snachts, daar heb ik ervaring mee en ik kan je zeggen daar ga je niet dood van.
Oke, buurman had de aankomende overlast moeten melden, wist hij dat ook, dat dat moest van de buurvrouw (ff voor de duidelijkheid, dat is de agrarische sector helemaal niet gebruikelijk, dat vinden anderen misschien raar maar de sector dus helemaal niet)?
Mensen die in geen geval begrip kunnen opbrengen voor zoiets komen op mij ook nogal star over. Regels zijn er toch om creatief mee om te gaan? .
Voor het aanleggen van een oprit moet je een vergunning aanvragen, daar had TO zelf op kunnen reageren als ze problemen zou verwachten. En ik kan me heeeel goed voorstellen hoe het is om als jong gezin morgen aan het werk te moeten als de buren een keer herrie maken 'snachts, daar heb ik ervaring mee en ik kan je zeggen daar ga je niet dood van.
Oke, buurman had de aankomende overlast moeten melden, wist hij dat ook, dat dat moest van de buurvrouw (ff voor de duidelijkheid, dat is de agrarische sector helemaal niet gebruikelijk, dat vinden anderen misschien raar maar de sector dus helemaal niet)?
anoniem_18629 wijzigde dit bericht op 11-06-2008 17:56
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
% gewijzigd
woensdag 11 juni 2008 om 18:02
Heb zowel lang in de stad als op het platteland gewoond en overal wel eens last gehad van geluidsoverlast.
Bij ons was er eens per jaar een paar nachten geluidsoverlast, als het mais werd binnengehaald. We maakten er geen probleem van verder omdat we weten dat het loonbedrijf niet genoeg machines heeft om dit werk alleen maar overdag te kunnen laten plaatsvinden. Beukenootje, ik ben het met je eens dat het soms zo is dat sommige activiteiten alleen 's nachts kunnen plaatsvinden. Dat hoort bij het platteland. Maar het hoort ook bij het platteland om een goede verstandhouding met je buren te hebben en regelmatig even een praatje te maken als je elkaar treft. Onze buurman liet het en passant altijd wel even weten als er zoiets te gebeuren stond en dat vind ik ook redelijk. Met de buurman van TO valt geen normale relatie op te bouwen en dan kun je ook niet veel anders dan klagen als je last hebt van overlast.
TO zegt dat ze geen 'stedeling' is... maar al was ze dat wel, wat een flauwe kul om haar daarmee haar recht te ontzeggen om te klagen. Ze is net zoveel burger als haar buurman de boer. Net of het platteland alleen aan de boeren toebehoort! Ik ben er 31 jaar geleden ook als niet-boeredochter geboren.... en zo velen met mij. Waarom zou ik minder rechten hebben als ik zou zijn gebleven?
Bovendien is het platteland tegenwoordig behoorlijk afhankelijk van jonge gezinnen die er 'van buiten' komen wonen. Denk maar eens aan al die projecten die er zijn om het platteland vitaal te houden, scholen open te houden, winkels in de dorpen open te houden etc. Als het platteland verandert en er meer mensen van buiten komen wonen (deze ontwikkeling is al sinds de jaren '70 aan de gang, misschien zelfs langer) betekent dit dat zowel de mensen die er al woonden als de nieuwe inwoners zich aan moeten passen.
Het boeren plattelandsleven is een mythe en bestaat al lang niet meer. Bij mij in de klas zaten in de jaren tachtig al minder boerekinderen dan kinderen met ouders met een ander beroep, terwijl we echt in een gehucht woonden in de groene weilanden, zonder dorpskern. Iedereen die er woont moet zich gewoon aanpassen aan elkaar.
Bij ons was er eens per jaar een paar nachten geluidsoverlast, als het mais werd binnengehaald. We maakten er geen probleem van verder omdat we weten dat het loonbedrijf niet genoeg machines heeft om dit werk alleen maar overdag te kunnen laten plaatsvinden. Beukenootje, ik ben het met je eens dat het soms zo is dat sommige activiteiten alleen 's nachts kunnen plaatsvinden. Dat hoort bij het platteland. Maar het hoort ook bij het platteland om een goede verstandhouding met je buren te hebben en regelmatig even een praatje te maken als je elkaar treft. Onze buurman liet het en passant altijd wel even weten als er zoiets te gebeuren stond en dat vind ik ook redelijk. Met de buurman van TO valt geen normale relatie op te bouwen en dan kun je ook niet veel anders dan klagen als je last hebt van overlast.
TO zegt dat ze geen 'stedeling' is... maar al was ze dat wel, wat een flauwe kul om haar daarmee haar recht te ontzeggen om te klagen. Ze is net zoveel burger als haar buurman de boer. Net of het platteland alleen aan de boeren toebehoort! Ik ben er 31 jaar geleden ook als niet-boeredochter geboren.... en zo velen met mij. Waarom zou ik minder rechten hebben als ik zou zijn gebleven?
Bovendien is het platteland tegenwoordig behoorlijk afhankelijk van jonge gezinnen die er 'van buiten' komen wonen. Denk maar eens aan al die projecten die er zijn om het platteland vitaal te houden, scholen open te houden, winkels in de dorpen open te houden etc. Als het platteland verandert en er meer mensen van buiten komen wonen (deze ontwikkeling is al sinds de jaren '70 aan de gang, misschien zelfs langer) betekent dit dat zowel de mensen die er al woonden als de nieuwe inwoners zich aan moeten passen.
Het boeren plattelandsleven is een mythe en bestaat al lang niet meer. Bij mij in de klas zaten in de jaren tachtig al minder boerekinderen dan kinderen met ouders met een ander beroep, terwijl we echt in een gehucht woonden in de groene weilanden, zonder dorpskern. Iedereen die er woont moet zich gewoon aanpassen aan elkaar.
woensdag 11 juni 2008 om 18:12
Ik geloof dat ik even iets recht moet zetten.
Ik heb het al verschillende keren aangegeven, ik keur verbaal geweld niet goed, dus als iemand dreigt je een mes tussen ribben te steken sta je volledig in je recht om daarvan aangifte te doen, en staat volledig los van wat ik daar van vind.
Over het klagen over eenmalig lawaai maken heb ik een heel andere mening, want dat bagatalliseer ik inderdaad, als het gaat om incidenteel geluid vind ik dat dat zeker moet kunnen. het is maar af en toe, dat overleeft iedereen, vooral als je je er niet teveel aan ergert. Dat anderen dat niet vinden maakt mij niet meteen een niet inlevende heks die geen goed doet aan de beroepgroep mijns inziens, maar nogmaals, dat is mijn mening.
Ik woon zelf in een boerenbuurt met boeren en burgers door elkaar heen. Ik was in alle eerlijkheid niet op de hhogte van het feit dat burgers het misschien op prijs zouden stellen als lawaai van te voren wordt aangekondigd. Ik heb ook wel eens 'last' van het geluid van de buren, maar het is eigenlijk nog nooit in me opgekomen om ze te vragen of ze hun lawaai van te voeren willen melden. Echt, dit zeg ik met alle goede bedoelingen, hoewel dat voor anderen misschien onaangepast overkomt.
Ik heb het al verschillende keren aangegeven, ik keur verbaal geweld niet goed, dus als iemand dreigt je een mes tussen ribben te steken sta je volledig in je recht om daarvan aangifte te doen, en staat volledig los van wat ik daar van vind.
Over het klagen over eenmalig lawaai maken heb ik een heel andere mening, want dat bagatalliseer ik inderdaad, als het gaat om incidenteel geluid vind ik dat dat zeker moet kunnen. het is maar af en toe, dat overleeft iedereen, vooral als je je er niet teveel aan ergert. Dat anderen dat niet vinden maakt mij niet meteen een niet inlevende heks die geen goed doet aan de beroepgroep mijns inziens, maar nogmaals, dat is mijn mening.
Ik woon zelf in een boerenbuurt met boeren en burgers door elkaar heen. Ik was in alle eerlijkheid niet op de hhogte van het feit dat burgers het misschien op prijs zouden stellen als lawaai van te voren wordt aangekondigd. Ik heb ook wel eens 'last' van het geluid van de buren, maar het is eigenlijk nog nooit in me opgekomen om ze te vragen of ze hun lawaai van te voeren willen melden. Echt, dit zeg ik met alle goede bedoelingen, hoewel dat voor anderen misschien onaangepast overkomt.
woensdag 11 juni 2008 om 18:13
quote:lindy schreef op 11 juni 2008 @ 18:10:
O, en degene die het mij flikte om zo te gaan dreigen, die pakte ik dus keihard terug op zijn zwakke punten. Gezien buurmans paranoia en het feit dat ie op onchristelijke tijden werkt zou hij inderdaad wel eens zwartwerkers in dienst kunnen hebben.Of wiet tussen de gewassen kweekt...
O, en degene die het mij flikte om zo te gaan dreigen, die pakte ik dus keihard terug op zijn zwakke punten. Gezien buurmans paranoia en het feit dat ie op onchristelijke tijden werkt zou hij inderdaad wel eens zwartwerkers in dienst kunnen hebben.Of wiet tussen de gewassen kweekt...
woensdag 11 juni 2008 om 18:24
quote:Beukenootje schreef op 11 juni 2008 @ 16:29:
Voor iedereen die zo stellig beweerd dat de buurman zijn werkzaamheden had moet staken, no matter what: Als jij met een nachtje doorwerken 15.000 euro kunt verdienen, ga je je echt niet afvragen wat je buren daarvan vinden hoor!Even voor het goede onderlinge begrip: als ik de volgende ochtend een bespreking heb waarmee ik een opdracht van 15.000 euro kan binnenhalen - mits ik fris, enthousiast en uitgerust weet over te komen - vind je mijn nachtrust dan wel net zo belangrijk als het werk van de buurman?
Voor iedereen die zo stellig beweerd dat de buurman zijn werkzaamheden had moet staken, no matter what: Als jij met een nachtje doorwerken 15.000 euro kunt verdienen, ga je je echt niet afvragen wat je buren daarvan vinden hoor!Even voor het goede onderlinge begrip: als ik de volgende ochtend een bespreking heb waarmee ik een opdracht van 15.000 euro kan binnenhalen - mits ik fris, enthousiast en uitgerust weet over te komen - vind je mijn nachtrust dan wel net zo belangrijk als het werk van de buurman?
woensdag 11 juni 2008 om 18:24
quote:Beukenootje schreef op 11 juni 2008 @ 18:12:
Over het klagen over eenmalig lawaai maken heb ik een heel andere mening, want dat bagatalliseer ik inderdaad, als het gaat om incidenteel geluid vind ik dat dat zeker moet kunnen. het is maar af en toe, dat overleeft iedereen, vooral als je je er niet teveel aan ergert. Dat anderen dat niet vinden maakt mij niet meteen een niet inlevende heks die geen goed doet aan de beroepgroep mijns inziens, maar nogmaals, dat is mijn mening.
Ik woon zelf in een boerenbuurt met boeren en burgers door elkaar heen. Ik was in alle eerlijkheid niet op de hhogte van het feit dat burgers het misschien op prijs zouden stellen als lawaai van te voren wordt aangekondigd. Ik heb ook wel eens 'last' van het geluid van de buren, maar het is eigenlijk nog nooit in me opgekomen om ze te vragen of ze hun lawaai van te voeren willen melden. Echt, dit zeg ik met alle goede bedoelingen, hoewel dat voor anderen misschien onaangepast overkomt.
Maar als je buren een baby hebben van 10 maanden, dan kun je toch op je vingers natellen dat ze er last van kunnen hebben? Dat is toch wel common sense? Daar houd je dan toch extra rekening mee en waarschuw je ze toch?
Onze buurman kwam ons trouwens ook niet speciaal waarschuwen, maar als we een praatje met hem maakten zei hij bijvoorbeeld: 'volgende week gaat het mais eraf' ... en dan wisten we dat dat te gebeuren stond. Praat je met je buren wel eens over je werk?
Over het klagen over eenmalig lawaai maken heb ik een heel andere mening, want dat bagatalliseer ik inderdaad, als het gaat om incidenteel geluid vind ik dat dat zeker moet kunnen. het is maar af en toe, dat overleeft iedereen, vooral als je je er niet teveel aan ergert. Dat anderen dat niet vinden maakt mij niet meteen een niet inlevende heks die geen goed doet aan de beroepgroep mijns inziens, maar nogmaals, dat is mijn mening.
Ik woon zelf in een boerenbuurt met boeren en burgers door elkaar heen. Ik was in alle eerlijkheid niet op de hhogte van het feit dat burgers het misschien op prijs zouden stellen als lawaai van te voren wordt aangekondigd. Ik heb ook wel eens 'last' van het geluid van de buren, maar het is eigenlijk nog nooit in me opgekomen om ze te vragen of ze hun lawaai van te voeren willen melden. Echt, dit zeg ik met alle goede bedoelingen, hoewel dat voor anderen misschien onaangepast overkomt.
Maar als je buren een baby hebben van 10 maanden, dan kun je toch op je vingers natellen dat ze er last van kunnen hebben? Dat is toch wel common sense? Daar houd je dan toch extra rekening mee en waarschuw je ze toch?
Onze buurman kwam ons trouwens ook niet speciaal waarschuwen, maar als we een praatje met hem maakten zei hij bijvoorbeeld: 'volgende week gaat het mais eraf' ... en dan wisten we dat dat te gebeuren stond. Praat je met je buren wel eens over je werk?
woensdag 11 juni 2008 om 18:32
Korenwolf, jazeker vind ik jou nachtrust dan belangrijk, maat zou jij van te voren bij je buurman aan gaan geven dat aanstaande nacht jou nachtrust écht heel belangrijk is, met het verzoek geen herrie te maken? Ik denk dat daar een storing zit tussen TO en haar buurman, TO wist niet dat er gewerkt ging worden, buurman wist niet dat het op prijs gesteld zou worden als dat van te voren gemeld zou worden ( en dan ben ik misschien ook een paranoia a-sociale, dat zou in mij ook écht niet opkomen, ook niet als ik weet dat mijn bueren een baby hebben, sorry).
Wij praten met onze buren regelmatig over het werk, maar nee, niet over wie er wanneer geluiden gaat maken.
Wij praten met onze buren regelmatig over het werk, maar nee, niet over wie er wanneer geluiden gaat maken.
