
Brabantse pagina,voor een praatje,en een plaatje
zondag 5 april 2009 om 15:59
Jullie zijn een bestaande groep die van een ander forum besloten hebben hier naar toe te gaan als ik het goed begrijp?
Welkom allen.
Welkom allen.
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
zondag 5 april 2009 om 17:01
Vrouwke Misère
Vrouwke Misère zoo erm as Job
Bewônde een huiske zo groot as nun schop
En aachter dè schuurke daar zaegde gij staon
Unne boom mee wel duuzenden pèère dur aon
Van die lekkere sappige zuute flappe
Maor al diejen jong die kwaam er van gappe
Op un dag kwam un menneke oud en krom
Bij vrouwke misère aon kloppe om
wè eten, vur zunnen legen dèrm
En Vrouwke Misère zee èrm helpt èrm
Oneuzele hals kom mar gauw in mun huiske
Hier hedde m’n brood, slaoj mer gauw un kruiske
Mer hedde dan eiges nog iets vur oe maog?
Welneje gin kruimeltje mir vandaog
Mar minske dan komde in hongersnood
Welneje eene mins gao zo maar nie dood.
Ge zet een goei ziel en hedde te klaogen
Dan meude aan men een vraagske vraogen
En Vrouwke Misère verzuchte och,
Ik zèè wel èrum m’r ik heb toch genog
De dieven z’n hier m’n ergste plaog
Ze steele m’n peeren weg alle daog
Ik wô de die dieve en lekkerbekken
Vur altai aon munnen boam bleeve plekke
Dè zal gebeuren, zee ’t ventje en ut gong
Want zoo rap as dun boam stikvol peeren hong
Zo rap hingen er dieje mèrgen doarna
Un bende bengels te bengelen jao
Mee al dur moederkus aon der bene
Mar los kwaam er van die bengels ginnen ene
En Vrouwke Misère ha lol vur tien
Now ko’n ze dur pere dieve dan zien
Ze liet ze hange tot s’aoves laot
Tot schaand van de buurt en van hil de stroat
Van diejen dag aaf, ha ze peere meej hoope
Ze kon er van eten en ook nog verkoope
Mir op unne mèrgen kwaam Pietje den dood
Hij klopte aon de deur en ut vrouwke verschoot
Want al waar ze versleten en èrum en oud
Ze waar nie bezonder meej Pietje vertrouwd
Ut is tijd zee Pietje, dus Vrouwke Misère
Gaj gauw meej men meej, ok al doeded nie gère.
Ut is goed, zee Vrouwke Misère wè bleek
Terwijl ze omhoog in durre peereboom keek
Mer ’t ies vandaog nogal un dorstig weerke
Piet hedde gin zin in een lekker peerke
Toe klimt er mir in, ge hed ze veur’t vatte
Ak dood zè kome de jong ze mar jatte
En Pietje dun dood dun onneuzelen hals
Haj trek in die peerkes,
ze zagen er mals, lekker en aontrekkelijk uit
Hij klom in dun boom en bleef plekke aon’t fruit
Daar hangde gij naauw riepet Vrouwke Misère
Gij hangt daor hil goed, ok al hangde nie gère
Van diejen daag aaf ging niemand mir dood
Al vielde in ’t water, al ate gin brood
Al reej unnen waoge mee tunnekus bier,
Rats over oe heen, dè deerde gin zier
Al hadde soms iemand z’ne nek afgesneje
Vur dood gaon hadde gin kans en gin reeje
Dun dood zaat gevangen, de ellende die bleef
En iedereen die ging over schreef
De daoge van Nowe, die kwaame weerom
Om dedde den dood in den peereboom klom
Ut wier unne wèèreld vol lol en misère
Unne kermis vol tobbers, vanwege die peere
Mer ‘t Vrouwke Misère vroeg zo on ons Peer
Hoe gaget meej oe dur boven meneer
Och laot me toch los, ik moet aon de streup
Want hil de wèèreld geraokt in de kneup
Ge hangt daor veilig zee Vrouwke Misère
Ik laot oe nie los, want ik leef vulte gèère
Mar ik heb un veurstel, ik laot oe weer vrij
Wanneer ge me altij laot lève, nou gij
Akkoord zee Pietje dè neem ik aon
Tot ut end van de wèèreld toe meugde bestaon
En Piet er van deur en al heurdet nie gère
Den Dood leeft nog altij, mar ook de Misère
Vrouwke Misère zoo erm as Job
Bewônde een huiske zo groot as nun schop
En aachter dè schuurke daar zaegde gij staon
Unne boom mee wel duuzenden pèère dur aon
Van die lekkere sappige zuute flappe
Maor al diejen jong die kwaam er van gappe
Op un dag kwam un menneke oud en krom
Bij vrouwke misère aon kloppe om
wè eten, vur zunnen legen dèrm
En Vrouwke Misère zee èrm helpt èrm
Oneuzele hals kom mar gauw in mun huiske
Hier hedde m’n brood, slaoj mer gauw un kruiske
Mer hedde dan eiges nog iets vur oe maog?
Welneje gin kruimeltje mir vandaog
Mar minske dan komde in hongersnood
Welneje eene mins gao zo maar nie dood.
Ge zet een goei ziel en hedde te klaogen
Dan meude aan men een vraagske vraogen
En Vrouwke Misère verzuchte och,
Ik zèè wel èrum m’r ik heb toch genog
De dieven z’n hier m’n ergste plaog
Ze steele m’n peeren weg alle daog
Ik wô de die dieve en lekkerbekken
Vur altai aon munnen boam bleeve plekke
Dè zal gebeuren, zee ’t ventje en ut gong
Want zoo rap as dun boam stikvol peeren hong
Zo rap hingen er dieje mèrgen doarna
Un bende bengels te bengelen jao
Mee al dur moederkus aon der bene
Mar los kwaam er van die bengels ginnen ene
En Vrouwke Misère ha lol vur tien
Now ko’n ze dur pere dieve dan zien
Ze liet ze hange tot s’aoves laot
Tot schaand van de buurt en van hil de stroat
Van diejen dag aaf, ha ze peere meej hoope
Ze kon er van eten en ook nog verkoope
Mir op unne mèrgen kwaam Pietje den dood
Hij klopte aon de deur en ut vrouwke verschoot
Want al waar ze versleten en èrum en oud
Ze waar nie bezonder meej Pietje vertrouwd
Ut is tijd zee Pietje, dus Vrouwke Misère
Gaj gauw meej men meej, ok al doeded nie gère.
Ut is goed, zee Vrouwke Misère wè bleek
Terwijl ze omhoog in durre peereboom keek
Mer ’t ies vandaog nogal un dorstig weerke
Piet hedde gin zin in een lekker peerke
Toe klimt er mir in, ge hed ze veur’t vatte
Ak dood zè kome de jong ze mar jatte
En Pietje dun dood dun onneuzelen hals
Haj trek in die peerkes,
ze zagen er mals, lekker en aontrekkelijk uit
Hij klom in dun boom en bleef plekke aon’t fruit
Daar hangde gij naauw riepet Vrouwke Misère
Gij hangt daor hil goed, ok al hangde nie gère
Van diejen daag aaf ging niemand mir dood
Al vielde in ’t water, al ate gin brood
Al reej unnen waoge mee tunnekus bier,
Rats over oe heen, dè deerde gin zier
Al hadde soms iemand z’ne nek afgesneje
Vur dood gaon hadde gin kans en gin reeje
Dun dood zaat gevangen, de ellende die bleef
En iedereen die ging over schreef
De daoge van Nowe, die kwaame weerom
Om dedde den dood in den peereboom klom
Ut wier unne wèèreld vol lol en misère
Unne kermis vol tobbers, vanwege die peere
Mer ‘t Vrouwke Misère vroeg zo on ons Peer
Hoe gaget meej oe dur boven meneer
Och laot me toch los, ik moet aon de streup
Want hil de wèèreld geraokt in de kneup
Ge hangt daor veilig zee Vrouwke Misère
Ik laot oe nie los, want ik leef vulte gèère
Mar ik heb un veurstel, ik laot oe weer vrij
Wanneer ge me altij laot lève, nou gij
Akkoord zee Pietje dè neem ik aon
Tot ut end van de wèèreld toe meugde bestaon
En Piet er van deur en al heurdet nie gère
Den Dood leeft nog altij, mar ook de Misère
zondag 5 april 2009 om 18:42
Joepie!Kep het gevonden hoor! Tks Dirkje! Ik moet even aan jullie nieuwe namen wennen, haahaaaa. Ja, ik weet wie Dirkje en Kortjakjuh zijn, en Julia, jij bent dezelfde. Lekker makkelijk dus. Die van mij bestond al, dus ik heb er 1 achter gezet. Geinig, nog meer Brabantse dames? Of zijn jullie niet allemaal Brabants. Ik kom niet uit het zuiden, maarrrr ben er altijd wel, hier dus
Ziet er wel gezellig uit hier. Ik hoop dat er meer Viva dames bij komen!
Ik zie jullie morgen weer.
Ik heb jullie wel gemist hoor
Guhroetjes!
Ziet er wel gezellig uit hier. Ik hoop dat er meer Viva dames bij komen!
Ik zie jullie morgen weer.
Ik heb jullie wel gemist hoor
Guhroetjes!