Overig
alle pijlers
De Biechtstoel
zondag 17 augustus 2008 om 18:19
Biecht uw zonden hier op
Ik zal beginnen: ik draag bijna nooit ondergoed onder jurkjes en rokjes en schep daar een heimelijk genoegen in (schaam).
Nu jullie...?
_____
Dag biechters!
Jullie krijgen een biechtaccount!
Een paar regeltjes die gelden, willen we het hanteerbaar houden
- het account is van iedereen, dus je mag geen wachtwoorden of avaters wijzigen. Dit is alleen voorbehouden aan Angels.
- het account mag alleen gebruikt worden op dit biechttopic. Maar dit is wel logisch denk ik. Mocht het toch ergens anders bewust gebruikt worden, dan volgt er een waarschuwing.
-Het account mag hier niet gebruikt worden om afzeikreacties te plaatsen over andere forummers. Gebeurt dat wel dan volgen er maatregelen!
Nou, verder lijkt het me duidelijk, volledig anoniem biechten, dus.... biecht maar op!
Het account:
Nick: Vivabiecht
Wachtwoord: password
Succes!
*kleine aanpassing: besef me nu dat iedere biecht aangepast kan worden door een andere biechter. Het is niet toegestaan elkaars biechts te verfraaien*
Ik zal beginnen: ik draag bijna nooit ondergoed onder jurkjes en rokjes en schep daar een heimelijk genoegen in (schaam).
Nu jullie...?
_____
Dag biechters!
Jullie krijgen een biechtaccount!
Een paar regeltjes die gelden, willen we het hanteerbaar houden
- het account is van iedereen, dus je mag geen wachtwoorden of avaters wijzigen. Dit is alleen voorbehouden aan Angels.
- het account mag alleen gebruikt worden op dit biechttopic. Maar dit is wel logisch denk ik. Mocht het toch ergens anders bewust gebruikt worden, dan volgt er een waarschuwing.
-Het account mag hier niet gebruikt worden om afzeikreacties te plaatsen over andere forummers. Gebeurt dat wel dan volgen er maatregelen!
Nou, verder lijkt het me duidelijk, volledig anoniem biechten, dus.... biecht maar op!
Het account:
Nick: Vivabiecht
Wachtwoord: password
Succes!
*kleine aanpassing: besef me nu dat iedere biecht aangepast kan worden door een andere biechter. Het is niet toegestaan elkaars biechts te verfraaien*
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:05
Vivabiecht 15:55, je bent wie je nu bent.
Vervelnd genoeg worden we gevormd door wat we hebben meegemaakt. Je kunt er ook sterker van worden! Ik denk dat we allemaal wel het nodige achter de kiezen hebben gehad * zonder te generaliseren of in hokjes te willen stoppen van : erg, erger, ergst *. De èèn heeft hulp nodig om weer met zichzelf in het reine te komen, de ander niet. Maar schroom alsjeblieft niet om, als je denkt dat je het niet alleen kan, hulp te vragen! Echt, ieder mens verdient geluk en het gevoel, de erkenning dat je een geliefd persoon bent! Bemint te worden, een mens met wie je kunt lachen en huilen, een vorkje mee kan prikken, kan praeten, kan zwijgen, lol mee kan hebben, leuke dingen doen, kortom, LEVEN EN GELUKKIG ZIJN, en het verleden eindelijk een plek geven!
Vergeten wat er gebeurd is? Nee, dat kun je niet! Zal het slijten? Nee, dat gebeurd niet. Maar het een plek geven en er af en toe naar om kijken en dan kunnen zeggen: ok, dat was toen. Ik leef nu en kijk eens wat ik NU heb!
Vervelnd genoeg worden we gevormd door wat we hebben meegemaakt. Je kunt er ook sterker van worden! Ik denk dat we allemaal wel het nodige achter de kiezen hebben gehad * zonder te generaliseren of in hokjes te willen stoppen van : erg, erger, ergst *. De èèn heeft hulp nodig om weer met zichzelf in het reine te komen, de ander niet. Maar schroom alsjeblieft niet om, als je denkt dat je het niet alleen kan, hulp te vragen! Echt, ieder mens verdient geluk en het gevoel, de erkenning dat je een geliefd persoon bent! Bemint te worden, een mens met wie je kunt lachen en huilen, een vorkje mee kan prikken, kan praeten, kan zwijgen, lol mee kan hebben, leuke dingen doen, kortom, LEVEN EN GELUKKIG ZIJN, en het verleden eindelijk een plek geven!
Vergeten wat er gebeurd is? Nee, dat kun je niet! Zal het slijten? Nee, dat gebeurd niet. Maar het een plek geven en er af en toe naar om kijken en dan kunnen zeggen: ok, dat was toen. Ik leef nu en kijk eens wat ik NU heb!
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:05
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:07
Wat zou ik er graag in willen staan zoals Pippi, tof om te lezen.
Cool wijf dat je bent want je meent het ook nog allemaal echt.
Als ik zoiets zeg zit er toch ergens een stemmetje van binnen dat iets anders zegt tegen mij.
Verstand versus gevoel.
Ik heb een heel ander verleden dan jij, dus voor mij is het makkelijker denk ik.
En verder vertik ik het gewoon om spijt te hebben van mijn daden, helemaal uit die tijd. Ik was jong, gek op aandacht, gek op sex en ik zocht grenzen op. Om vervolgens kilometers over die grens heen te gaan. Zo was ik, ik wist niet beter, ik kon niet anders.
Jij hebt ene kutjeugd achter de rug, sex was voor jou een substituut voor liefde. Alle aandacht van die jongens, dat moet voor jou, hoe moet ik dat zeggen, een verademing zijn geweest. 'Zie je wel, ik ben wél de moeite waard', dat idee.
Dat mag je jezelf niet kwalijk nemen meisje en dat mogen andere mensen al helemaal niet.
God, op die leeftijd, met zo'n achtergrond, je bent zo kwetsbaar, zo op zoek naar liefde en aandacht en bevestiging.
En weet je, die heb je toch gekregen? Nee, de sloerie uithangen is geen vervanger voor moederliefde. Nee, de aandacht van al die jongens vult dat gat in je hart niet.
Maar jij hebt gedaan wat je moest om te overleven, jij hebt surrogaatliefde gezocht en dat was op dat moment het beste wat in de buurt van jouw behoeftes kwam. Jij kon niet anders, je moest wel.
En je mag retetrots zijn dat je eruit bent gekomen, je hoeft je verleden niet te verzwijgen. Ik ga niet zeggen dat je trots moet zijn omdat je met veel jongens sex hebt gehad. Ik ga je wel zeggen dat er niks mis is met sex, ook niet als je zo jong bent, ook niet als je meer dan 3 vriendjes hebt gehad.
En degene die vindt dat jij je daarvoor zou moeten schamen, die moet zich laten nakijken.
Cool wijf dat je bent want je meent het ook nog allemaal echt.
Als ik zoiets zeg zit er toch ergens een stemmetje van binnen dat iets anders zegt tegen mij.
Verstand versus gevoel.
Ik heb een heel ander verleden dan jij, dus voor mij is het makkelijker denk ik.
En verder vertik ik het gewoon om spijt te hebben van mijn daden, helemaal uit die tijd. Ik was jong, gek op aandacht, gek op sex en ik zocht grenzen op. Om vervolgens kilometers over die grens heen te gaan. Zo was ik, ik wist niet beter, ik kon niet anders.
Jij hebt ene kutjeugd achter de rug, sex was voor jou een substituut voor liefde. Alle aandacht van die jongens, dat moet voor jou, hoe moet ik dat zeggen, een verademing zijn geweest. 'Zie je wel, ik ben wél de moeite waard', dat idee.
Dat mag je jezelf niet kwalijk nemen meisje en dat mogen andere mensen al helemaal niet.
God, op die leeftijd, met zo'n achtergrond, je bent zo kwetsbaar, zo op zoek naar liefde en aandacht en bevestiging.
En weet je, die heb je toch gekregen? Nee, de sloerie uithangen is geen vervanger voor moederliefde. Nee, de aandacht van al die jongens vult dat gat in je hart niet.
Maar jij hebt gedaan wat je moest om te overleven, jij hebt surrogaatliefde gezocht en dat was op dat moment het beste wat in de buurt van jouw behoeftes kwam. Jij kon niet anders, je moest wel.
En je mag retetrots zijn dat je eruit bent gekomen, je hoeft je verleden niet te verzwijgen. Ik ga niet zeggen dat je trots moet zijn omdat je met veel jongens sex hebt gehad. Ik ga je wel zeggen dat er niks mis is met sex, ook niet als je zo jong bent, ook niet als je meer dan 3 vriendjes hebt gehad.
En degene die vindt dat jij je daarvoor zou moeten schamen, die moet zich laten nakijken.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:08
Er valt jou niks te vergeven Vivabiecht 3:37
Je hebt een rotjeugd gehad, daardoor heb je dingen gedaan waar je nu niet achter staat maar dat maakt jou absoluut geen slecht mens. Juist niet, want het gaat nu een heel stuk beter met je en je bent opgekrabbeld tot wat je nu bent (zoals je schreef). Knap toch? Wees trots op jezelf
Je hebt een rotjeugd gehad, daardoor heb je dingen gedaan waar je nu niet achter staat maar dat maakt jou absoluut geen slecht mens. Juist niet, want het gaat nu een heel stuk beter met je en je bent opgekrabbeld tot wat je nu bent (zoals je schreef). Knap toch? Wees trots op jezelf
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:08
Even nog voor de heftige jeugd vivabiecht.
Het is normaal in jouw geval dat jij er niet sterk en nuchter mee om kan gaan.
Je zelfbeeld heeft een behoorlijk deuk gekregen. Dat gaat niet zomaar weg,misschien zelfs wel nooit.
Je hebt geen knop die je zomaar kan omzetten.
Ik herken de vastgeroeste gedachtes die je aangeleerd kunnen zijn.
Je zal ze niet uit je systeem krijgen,maar op de achtergrond laten bestaan?
laat het in ieder geval je leven nu niet meer beheersen.
Kijk eens meid wie je nu bent!
Niemand is meer wie hij was als kind.
En jij....jij bent alleen maar gegroeit.
Dat is toch prachtig!
Dat maakt je mooi.
Het is normaal in jouw geval dat jij er niet sterk en nuchter mee om kan gaan.
Je zelfbeeld heeft een behoorlijk deuk gekregen. Dat gaat niet zomaar weg,misschien zelfs wel nooit.
Je hebt geen knop die je zomaar kan omzetten.
Ik herken de vastgeroeste gedachtes die je aangeleerd kunnen zijn.
Je zal ze niet uit je systeem krijgen,maar op de achtergrond laten bestaan?
laat het in ieder geval je leven nu niet meer beheersen.
Kijk eens meid wie je nu bent!
Niemand is meer wie hij was als kind.
En jij....jij bent alleen maar gegroeit.
Dat is toch prachtig!
Dat maakt je mooi.
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:09
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:09
quote:juliee schreef op 19 augustus 2008 @ 16:03:
[...]
"veuls te vroeg" klinkt alsof je nu niet meer gertouwd bent..
dat heb je helemaal goed!
Was nog een kind eigenlijk, maar ja, omstandigheden noopten ertoe..
Inmiddels voor de 2 e keer single, en ja, dit is een biecht, voel me daarheel erg lekker onder, kan ongestoord flirten, doen waar ik zin in heb of niet en ben stiekum weer een beetje in love.....
[...]
"veuls te vroeg" klinkt alsof je nu niet meer gertouwd bent..
dat heb je helemaal goed!
Was nog een kind eigenlijk, maar ja, omstandigheden noopten ertoe..
Inmiddels voor de 2 e keer single, en ja, dit is een biecht, voel me daarheel erg lekker onder, kan ongestoord flirten, doen waar ik zin in heb of niet en ben stiekum weer een beetje in love.....
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:24
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:29
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:30
Ik biecht op dat het allerlekkerste pannetje stoofvlees van de hele wereld nu bij mij op het fornuis staat te pruttelen.
En ik biecht ook maar op dat ik stiekum wel geniet van het huisvrouwtje spelen. Waarschijnlijk omdat het maar tijdelijk is, maar voor nu ben ik een domestic goddes and i'm proud of it
En ik biecht ook maar op dat ik stiekum wel geniet van het huisvrouwtje spelen. Waarschijnlijk omdat het maar tijdelijk is, maar voor nu ben ik een domestic goddes and i'm proud of it
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:31
quote:Vivabiecht schreef op 19 augustus 2008 @ 16:29:
De reacties zijn erg helder en ik neem ze allemaal in me op, ze komen echt binnen bij me. Dank jullie wel.
Verder weet ik even niet te reageren, de posting van Pippi 16:09 kwam behoorlijk aan, had ik die maar jaren eerder gelezen nu kan het niet meer.*hier stond een welgemeende vloek* edit*Ach meisje dan toch
De reacties zijn erg helder en ik neem ze allemaal in me op, ze komen echt binnen bij me. Dank jullie wel.
Verder weet ik even niet te reageren, de posting van Pippi 16:09 kwam behoorlijk aan, had ik die maar jaren eerder gelezen nu kan het niet meer.*hier stond een welgemeende vloek* edit*Ach meisje dan toch
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:34
En het is nooit te laat he, neem dat alsjeblieft van me aan. Ja het is zonde van verloren jaren, maar daar kun je niks meer aan doen. Je kunt wel iets aan je toekomst doen.
Meisje dan toch, ik zit hier te janken achter m'n pc, wat moet jij je eenzaam voelen zeg.
Meisje dan toch, ik zit hier te janken achter m'n pc, wat moet jij je eenzaam voelen zeg.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:51
Dit is niet echt een biecht, meer het luchten van mijn hart.
Ik heb een tijd geleden mijn vader gevonden, terwijl hij al meer dan een week (11 dagen) dood in huis lag. Het was afgrijselijk. De lucht was zo afschuwelijk, dat ik al wist dat hij dood was voordat ik hem zag. Ik liep de trap op (hij woonde 1 hoog) en op het moment dat ik op de bovenste tree stond sloeg de stank me bijna tegen de vlakte. Ik moest bijna overgeven en raakte compleet in paniek. Ik zag hem direct leggen want zijn deur stond open. Ik wou dat ik hem nooit had gezien. Zijn matras was rood alsof hij vermoord was, de insecten kropen over en uit hem. Hij was zwart en opgezwollen
Ik heb er nog steeds nachtmerries van.
En ik voel me zo schuldig. Hij heeft zelfmoord gepleegd en ik wist dat het niet goed met hem ging. Maar dat ging het al zo lang niet. En in die tijd gebeurde er ineens zoveel in mijn eigen leven. En toen op een dag besefte ik dat ik hem al weer zo'n tijd niet had gesproken. Wel geprobeerd te bellen maar kreeg hem niet te pakken. Ik dacht dat hij aan de boemel was dus ik heb er niet over nagedacht.
Ik had beter moeten weten, dit speelde al zo lang.
Maar het allerergste is dat hij de avond dat hij stierf heeft gebeld. En ik heb hem niet opgenomen omdat ik dacht dat hij weer geld wilde lenen.
Ik haat mezelf.
Ik heb een tijd geleden mijn vader gevonden, terwijl hij al meer dan een week (11 dagen) dood in huis lag. Het was afgrijselijk. De lucht was zo afschuwelijk, dat ik al wist dat hij dood was voordat ik hem zag. Ik liep de trap op (hij woonde 1 hoog) en op het moment dat ik op de bovenste tree stond sloeg de stank me bijna tegen de vlakte. Ik moest bijna overgeven en raakte compleet in paniek. Ik zag hem direct leggen want zijn deur stond open. Ik wou dat ik hem nooit had gezien. Zijn matras was rood alsof hij vermoord was, de insecten kropen over en uit hem. Hij was zwart en opgezwollen
Ik heb er nog steeds nachtmerries van.
En ik voel me zo schuldig. Hij heeft zelfmoord gepleegd en ik wist dat het niet goed met hem ging. Maar dat ging het al zo lang niet. En in die tijd gebeurde er ineens zoveel in mijn eigen leven. En toen op een dag besefte ik dat ik hem al weer zo'n tijd niet had gesproken. Wel geprobeerd te bellen maar kreeg hem niet te pakken. Ik dacht dat hij aan de boemel was dus ik heb er niet over nagedacht.
Ik had beter moeten weten, dit speelde al zo lang.
Maar het allerergste is dat hij de avond dat hij stierf heeft gebeld. En ik heb hem niet opgenomen omdat ik dacht dat hij weer geld wilde lenen.
Ik haat mezelf.
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:55
quote:Vivabiecht schreef op 19 augustus 2008 @ 16:51:
Ik zit zo met mijn verleden en met mijzelf in de knoop, dat ik ervan droom om uit het leven te stappen. Maar mijn kinderen zijn de redenen dat ik dat niet kan maken. Ik me zo schuldig dat ik me zo voel. Dat ik niet gelukkig ben. Dat mijn kinderen niet een vrolijke gezellige moeder hebben. Maar opgescheept zitten met een moeder die het net aan vol kan houden. Dat mijn man mij mooi en lief vind en van me houd geloof ik niet eens. Ik zou hulp moeten zoeken, naar de Riagg ofzo moeten gaan. Maar ik kan het niet. Ik maak het vol tot de jongste volwassen is. En dan is het klaar. En gek genoeg geeft dat idee me rust.Ik ben de vivabiecht die tegelijkertijd met jou heeft gepost. Ik hoop dat mijn verhaal je doet beseffen dat je hulp MOET zoeken, sterkte...
Ik zit zo met mijn verleden en met mijzelf in de knoop, dat ik ervan droom om uit het leven te stappen. Maar mijn kinderen zijn de redenen dat ik dat niet kan maken. Ik me zo schuldig dat ik me zo voel. Dat ik niet gelukkig ben. Dat mijn kinderen niet een vrolijke gezellige moeder hebben. Maar opgescheept zitten met een moeder die het net aan vol kan houden. Dat mijn man mij mooi en lief vind en van me houd geloof ik niet eens. Ik zou hulp moeten zoeken, naar de Riagg ofzo moeten gaan. Maar ik kan het niet. Ik maak het vol tot de jongste volwassen is. En dan is het klaar. En gek genoeg geeft dat idee me rust.Ik ben de vivabiecht die tegelijkertijd met jou heeft gepost. Ik hoop dat mijn verhaal je doet beseffen dat je hulp MOET zoeken, sterkte...
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:56
quote:Vivabiecht schreef op 19 augustus 2008 @ 16:51:
Ik zit zo met mijn verleden en met mijzelf in de knoop, dat ik ervan droom om uit het leven te stappen. Maar mijn kinderen zijn de redenen dat ik dat niet kan maken. Ik me zo schuldig dat ik me zo voel. Dat ik niet gelukkig ben. Dat mijn kinderen niet een vrolijke gezellige moeder hebben. Maar opgescheept zitten met een moeder die het net aan vol kan houden. Dat mijn man mij mooi en lief vind en van me houd geloof ik niet eens. Ik zou hulp moeten zoeken, naar de Riagg ofzo moeten gaan. Maar ik kan het niet. Ik maak het vol tot de jongste volwassen is. En dan is het klaar. En gek genoeg geeft dat idee me rust.
Niks daarvan.
Je kunt ook niet uit het leven stappen als je kinderen groot zijn.
Ga naar je huisarts en leg het uit, hij zal je doorverwijzen naar een psychiater.
Die heb je echt nodig, dit kan zo niet.
Ik zit zo met mijn verleden en met mijzelf in de knoop, dat ik ervan droom om uit het leven te stappen. Maar mijn kinderen zijn de redenen dat ik dat niet kan maken. Ik me zo schuldig dat ik me zo voel. Dat ik niet gelukkig ben. Dat mijn kinderen niet een vrolijke gezellige moeder hebben. Maar opgescheept zitten met een moeder die het net aan vol kan houden. Dat mijn man mij mooi en lief vind en van me houd geloof ik niet eens. Ik zou hulp moeten zoeken, naar de Riagg ofzo moeten gaan. Maar ik kan het niet. Ik maak het vol tot de jongste volwassen is. En dan is het klaar. En gek genoeg geeft dat idee me rust.
Niks daarvan.
Je kunt ook niet uit het leven stappen als je kinderen groot zijn.
Ga naar je huisarts en leg het uit, hij zal je doorverwijzen naar een psychiater.
Die heb je echt nodig, dit kan zo niet.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:58
dinsdag 19 augustus 2008 om 17:01
quote:Vivabiecht schreef op 19 augustus 2008 @ 16:51:
Dit is niet echt een biecht, meer het luchten van mijn hart.
Ik heb een tijd geleden mijn vader gevonden, terwijl hij al meer dan een week (11 dagen) dood in huis lag. Het was afgrijselijk. De lucht was zo afschuwelijk, dat ik al wist dat hij dood was voordat ik hem zag. Ik liep de trap op (hij woonde 1 hoog) en op het moment dat ik op de bovenste tree stond sloeg de stank me bijna tegen de vlakte. Ik moest bijna overgeven en raakte compleet in paniek. Ik zag hem direct leggen want zijn deur stond open. Ik wou dat ik hem nooit had gezien. Zijn matras was rood alsof hij vermoord was, de insecten kropen over en uit hem. Hij was zwart en opgezwollen
Ik heb er nog steeds nachtmerries van.
En ik voel me zo schuldig. Hij heeft zelfmoord gepleegd en ik wist dat het niet goed met hem ging. Maar dat ging het al zo lang niet. En in die tijd gebeurde er ineens zoveel in mijn eigen leven. En toen op een dag besefte ik dat ik hem al weer zo'n tijd niet had gesproken. Wel geprobeerd te bellen maar kreeg hem niet te pakken. Ik dacht dat hij aan de boemel was dus ik heb er niet over nagedacht.
Ik had beter moeten weten, dit speelde al zo lang.
Maar het allerergste is dat hij de avond dat hij stierf heeft gebeld. En ik heb hem niet opgenomen omdat ik dacht dat hij weer geld wilde lenen.
Ik haat mezelf.Wat erg!
Dit is niet echt een biecht, meer het luchten van mijn hart.
Ik heb een tijd geleden mijn vader gevonden, terwijl hij al meer dan een week (11 dagen) dood in huis lag. Het was afgrijselijk. De lucht was zo afschuwelijk, dat ik al wist dat hij dood was voordat ik hem zag. Ik liep de trap op (hij woonde 1 hoog) en op het moment dat ik op de bovenste tree stond sloeg de stank me bijna tegen de vlakte. Ik moest bijna overgeven en raakte compleet in paniek. Ik zag hem direct leggen want zijn deur stond open. Ik wou dat ik hem nooit had gezien. Zijn matras was rood alsof hij vermoord was, de insecten kropen over en uit hem. Hij was zwart en opgezwollen
Ik heb er nog steeds nachtmerries van.
En ik voel me zo schuldig. Hij heeft zelfmoord gepleegd en ik wist dat het niet goed met hem ging. Maar dat ging het al zo lang niet. En in die tijd gebeurde er ineens zoveel in mijn eigen leven. En toen op een dag besefte ik dat ik hem al weer zo'n tijd niet had gesproken. Wel geprobeerd te bellen maar kreeg hem niet te pakken. Ik dacht dat hij aan de boemel was dus ik heb er niet over nagedacht.
Ik had beter moeten weten, dit speelde al zo lang.
Maar het allerergste is dat hij de avond dat hij stierf heeft gebeld. En ik heb hem niet opgenomen omdat ik dacht dat hij weer geld wilde lenen.
Ik haat mezelf.Wat erg!
dinsdag 19 augustus 2008 om 17:04
quote:Vivabiecht schreef op 19 augustus 2008 @ 16:51:
Ik zit zo met mijn verleden en met mijzelf in de knoop, dat ik ervan droom om uit het leven te stappen. Maar mijn kinderen zijn de redenen dat ik dat niet kan maken. Ik me zo schuldig dat ik me zo voel. Dat ik niet gelukkig ben. Dat mijn kinderen niet een vrolijke gezellige moeder hebben. Maar opgescheept zitten met een moeder die het net aan vol kan houden. Dat mijn man mij mooi en lief vind en van me houd geloof ik niet eens. Ik zou hulp moeten zoeken, naar de Riagg ofzo moeten gaan. Maar ik kan het niet. Ik maak het vol tot de jongste volwassen is. En dan is het klaar. En gek genoeg geeft dat idee me rust.Ga naar een psychiater. Je kunt het misschien niet voorstellen, maar er zijn echt middelen die je er weer bovenop kunnen helpen.
Ik zit zo met mijn verleden en met mijzelf in de knoop, dat ik ervan droom om uit het leven te stappen. Maar mijn kinderen zijn de redenen dat ik dat niet kan maken. Ik me zo schuldig dat ik me zo voel. Dat ik niet gelukkig ben. Dat mijn kinderen niet een vrolijke gezellige moeder hebben. Maar opgescheept zitten met een moeder die het net aan vol kan houden. Dat mijn man mij mooi en lief vind en van me houd geloof ik niet eens. Ik zou hulp moeten zoeken, naar de Riagg ofzo moeten gaan. Maar ik kan het niet. Ik maak het vol tot de jongste volwassen is. En dan is het klaar. En gek genoeg geeft dat idee me rust.Ga naar een psychiater. Je kunt het misschien niet voorstellen, maar er zijn echt middelen die je er weer bovenop kunnen helpen.
dinsdag 19 augustus 2008 om 17:05
Denk je echt diep in je hart dat het een verschil had gemaakt als je had opgenomen? Was het niet die keer geweest dan misschien wel een week later, of de week daarna, of die daarna enz enz... Jouw vader heeft zelf zijn keuze gemaakt, daar draag jij niet de verantwoordelijkheid voor. Had je hem wel gesproken dan zou je jezelf nu verwijten dat je niks aan hem merkte misschien. Maar uiteindelijk is het zijn keuze en van niemand anders.
Veel sterkte.
Veel sterkte.
