Een man werd onwel

13-01-2023 18:05 62 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zag vandaag een man op de grond vallen. Hij werd onwel en heel bleek. Kreeg spiertrekkingen en ging gaspen (ademhalingreflex). Zijn ogen draaiden naar boven weg. Ik belde 112 en iemand anders wilde gaan reanimeren. De man kwam echter snel weer bij waardoor niet nodig was te reanimeren. Ik wilde het even van me afschrijven. Heeft iemand ook ooit zoiets meegemaakt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen ervaring.
Begrijpelijk dat dit indruk maakt.
Je hebt goed gehandeld, dat is fijn om op te vertrouwen.
Ja, op het perron viel een keer gewoon iemand om, vlak voor me. Er waren gelukkig andere mensen die zich direct over haar ontfermden, want aan mij had ze niks: ik verstijfde compleet. Had ik niet verwacht van mezelf. Gelukkig liep het goed af.

Ik was nog wel erg jong toen, ik weet nu hoe ik nu zou reageren. Nu heb ik in ieder geval een telefoon. Heb me er nog lang slecht over gevoeld, niet voor niets is het me altijd bijgebleven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is ook schrikken :hug:

Mijn man heeft het laatst ook meegemaakt toen we uiteten waren. Hij was even naar het toilet en toen kwam er een man uit een wc-hokje gestrompeld die nog net kon roepen “ik heb epilepsie” en toen kreeg hij een zware epileptische aanval.

Het personeel van het restaurant meteen ingelicht maar die vonden het niet nodig meteen 112 te bellen en gingen gewoon door met hun werk. De BHV’er kwam ook niet, die stond in de keuken. Ik heb echt staan viswijven midden in het restaurant :swear: en mijn man was na afloop, toen die man uiteindelijk mee was met de ambulance, ook echt wel van slag.
One in a melon
Alle reacties Link kopieren Quote
Melony schreef:
13-01-2023 18:15
Dat is ook schrikken :hug:

Mijn man heeft het laatst ook meegemaakt toen we uiteten waren. Hij was even naar het toilet en toen kwam er een man uit een wc-hokje gestrompeld die nog net kon roepen “ik heb epilepsie” en toen kreeg hij een zware epileptische aanval.

Het personeel van het restaurant meteen ingelicht maar die vonden het niet nodig meteen 112 te bellen en gingen gewoon door met hun werk. De BHV’er kwam ook niet, die stond in de keuken. Ik heb echt staan viswijven midden in het restaurant :swear: en mijn man was na afloop, toen die man uiteindelijk mee was met de ambulance, ook echt wel van slag.
Echt niet normaal dat zo reageerden zeg, bizar. Goed dat jullie wel de ambulance hebben gebeld. Beter te veel bellen dan te weinig lijkt mij.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kaascracker schreef:
13-01-2023 18:12
Ja, op het perron viel een keer gewoon iemand om, vlak voor me. Er waren gelukkig andere mensen die zich direct over haar ontfermden, want aan mij had ze niks: ik verstijfde compleet. Had ik niet verwacht van mezelf. Gelukkig liep het goed af.

Ik was nog wel erg jong toen, ik weet nu hoe ik nu zou reageren. Nu heb ik in ieder geval een telefoon. Heb me er nog lang slecht over gevoeld, niet voor niets is het me altijd bijgebleven.

Wat naar dat je je zo slecht erover voelde. Je kunt er echt niets aan doen als je verstijft. Dat is een automatische stressreactie. Ik heb nu ook gemerkt hoe stressvol het is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ex kreeg een epileptische aanval. Nooit gehad dus we wisten niet wat gebeurde. Ik heb 112 gebeld en oudste heeft een paar seconden gefilmd wat er gebeurde voor de neuroloog. Misschien raar omdat op dat moment te doen maar ziekenhuis was er erg blij mee. Die zeiden meteen dat het een epileptische aanval was.
Inmiddels reageer ik daar heel nuchter op. Mijn man, met lage bloeddruk, overkomt dat regelmatig. Hij gaat staan en valt flauw. Eén keer een ambulance over de vloer gehad omdat hij niet direct bij kwam.

Meestal denkt hij er wel aan en gaat hij rustig staan maar soms......
Alle reacties Link kopieren Quote
Supergoed gehandeld zeg!
Dit klinkt als een epileptische aanval. Fijn dat de man snel weer bijkwam.

Over het filmen: het lijkt inderdaad erg raar, maar artsen en ambulancebroeders zijn hier inderdaad heel blij mee!
Eerst patiënt in veiligheid brengen, dan een opname maken.
She was brave and strong and broken, all at once.
Moekesolar2 schreef:
13-01-2023 18:21
Wat naar dat je je zo slecht erover voelde. Je kunt er echt niets aan doen als je verstijft. Dat is een automatische stressreactie. Ik heb nu ook gemerkt hoe stressvol het is.
Klopt, het is vechten, vluchten of verstijven. Maar dat wist ik toen nog niet, ik was hooguit 18 denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ex had met regelmaat een epileptische aanval, daar was ik wel aan gewend op een gegeven moment. Ik heb het 10 jaar geleden een keer meegemaakt bij iemand op straat op het fietspad. Die kreeg ook een aanval. Ambulance gebeld en politie kwam. Hij had een sos-bandje om waarin stond dat hij kon gaan schelden tijdens zo'n aanval, dat deed hij ook. De politie snapte dat alleen even niet voordat ze dat bandje afkregen en gingen hem nogal fysiek te lijf, dus ik zei maar dat het bij zo'n aanval kon horen. Hoe de hulpverlening ermee omging, maakte eigenlijk meer indruk op me dan de aanval zelf. Dan vooral de politie die er eerder was dan de ambulance en de agenten tekeer gingen tegen die man. Toen de ambulance kwam, kwam de man ook weer bij zijn positieven.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, ik heb het nu 3 keer meegemaakt. 1x hartstilstand, 1x epilepsie en 1x flauwvallen. Erg angstig om mee te maken als je het ziet gebeuren.

Ik ga altijd handelen en geef anderen ook instructies (112 bellen, iets voor onder het hoofd, jas, paraplu) Ik kan wel reanimeren, maar meestal startte iemand anders. En gelukkig voor de mensen die het overkwam was er een medisch iemand in de buurt, die het dan weer van mij overnam. Ik sta dan met portomonnee, tas of jas van de mensen die helpen.

Op het moment zelf ben ik aan het handelen en redelijk koelbloedig. De bibbers komen daarna. 1 persoon heeft het niet overleefd, daar heb ik lang last van gehad, had ik het niet anders moeten doen denk ik dan.

Maar ik snap dat je geschrokken bent, het is echt heftig. Je hebt goed gehandeld door gelijk 112 te bellen.

En ook mensen die verstijven, dat is ook een natuurlijke reactie. Vaak als ze aangesproken worden met duidelijke instructie gaan ze wel helpen.
Ik doe mijn best
Alle reacties Link kopieren Quote
Melony schreef:
13-01-2023 18:15
Dat is ook schrikken :hug:

Mijn man heeft het laatst ook meegemaakt toen we uiteten waren. Hij was even naar het toilet en toen kwam er een man uit een wc-hokje gestrompeld die nog net kon roepen “ik heb epilepsie” en toen kreeg hij een zware epileptische aanval.

Het personeel van het restaurant meteen ingelicht maar die vonden het niet nodig meteen 112 te bellen en gingen gewoon door met hun werk. De BHV’er kwam ook niet, die stond in de keuken. Ik heb echt staan viswijven midden in het restaurant :swear: en mijn man was na afloop, toen die man uiteindelijk mee was met de ambulance, ook echt wel van slag.
Duurde de aanval zo lang joh?
Ik zat een keer in de trein die stil stond op een perron toen een man in mijn coupé een epileptische aanval kreeg. Mensen die er naast zaten deden niets. Ik heb geroepen of er een arts in de buurt was, dat was gelukkig zo. Toen de conducteur gezocht en iemand anders had 112 gebeld. Allemaal mensen chagrijnig omdat de trein vertraging kreeg, zelfs mensen die het hadden zien gebeuren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, de tijd van met elkaar en voor elkaar is wel voorbij. Natuurlijk baal ik ook als ik vertraging heb of dik in de file sta vanwege een ernstig ongeluk. Maar de mensen die naar het ziekenhuis moeten vanwege zo’n aanval, of bij een ongeluk misschien nooit meer thuis komen, die hadden het ook niet bedacht toen ze op weg gingen. Voor hen is het ook vervelend. Ik snap niet dat mensen zo op zichzelf gericht zijn tegenwoordig. We mogen wel wat verdraagzamer worden vind ik.
Ik doe mijn best
Alle reacties Link kopieren Quote
Melony schreef:
13-01-2023 18:15
Dat is ook schrikken :hug:

Mijn man heeft het laatst ook meegemaakt toen we uiteten waren. Hij was even naar het toilet en toen kwam er een man uit een wc-hokje gestrompeld die nog net kon roepen “ik heb epilepsie” en toen kreeg hij een zware epileptische aanval.

Het personeel van het restaurant meteen ingelicht maar die vonden het niet nodig meteen 112 te bellen en gingen gewoon door met hun werk. De BHV’er kwam ook niet, die stond in de keuken. Ik heb echt staan viswijven midden in het restaurant :swear: en mijn man was na afloop, toen die man uiteindelijk mee was met de ambulance, ook echt wel van slag.
Dus die man lag op de grond in het toilet en iedereen negeerde dat en ging verder met werken?
Wat heftig! Eng idee dat zoiets kan gebeuren en dat er dan niemand helpt 😳

En jullie hebben ook zelf niet meteen 112 gebeld? Dat zou ik doen denk (hoop) ik
Alle reacties Link kopieren Quote
Woez schreef:
13-01-2023 18:32
Supergoed gehandeld zeg!
Dit klinkt als een epileptische aanval. Fijn dat de man snel weer bijkwam.

Over het filmen: het lijkt inderdaad erg raar, maar artsen en ambulancebroeders zijn hier inderdaad heel blij mee!
Eerst patiënt in veiligheid brengen, dan een opname maken.

Waarom denk je aan een epileptische aanval? Ik dacht aan een hartritmeprobleem. Maar toen de man bijkwam zei hij dat hij dit al 3 jaar had en steeds om de paar maanden neer viel. In het ziekenhuis hadden ze tot nu toe niets kunnen vinden. Hij was gezien door een cardioloog en neuroloog. Hij had een ct scan en nog een hoop andere onderzoeken gehad.
Senseo schreef:
13-01-2023 18:52
Ja, de tijd van met elkaar en voor elkaar is wel voorbij. Natuurlijk baal ik ook als ik vertraging heb of dik in de file sta vanwege een ernstig ongeluk. Maar de mensen die naar het ziekenhuis moeten vanwege zo’n aanval, of bij een ongeluk misschien nooit meer thuis komen, die hadden het ook niet bedacht toen ze op weg gingen. Voor hen is het ook vervelend. Ik snap niet dat mensen zo op zichzelf gericht zijn tegenwoordig. We mogen wel wat verdraagzamer worden vind ik.
Ja, daar ben ik het helemaal mee eens. Gelukkig zijn er nog wel mensen die oog hebben voor anderen.

Het onwel worden heb ik ooit eens thuis gehad met een vriendinnetje van mijn dochter. Het was erg warm en ze was flauw gevallen. Heel eng, maar gelukkig kon ik wel handelen. Mijn dochter geïnstrueerd om drinken er een natte doek te halen, terwijl ik haar stabiel had neergelegd en haar moeder gebeld. Die was er in 3 minuten en toen was ze alweer goed aanspreekbaar. Echt eng met een kind van een ander. Ze bleek een lage bloeddruk te hebben, maar dit was de eerste keer dat het gebeurde.

Ik ben er ook echt even van slag door geweest.
Alle reacties Link kopieren Quote
Kaascracker schreef:
13-01-2023 18:12
Ja, op het perron viel een keer gewoon iemand om, vlak voor me. Er waren gelukkig andere mensen die zich direct over haar ontfermden, want aan mij had ze niks: ik verstijfde compleet. Had ik niet verwacht van mezelf. Gelukkig liep het goed af.

Ik was nog wel erg jong toen, ik weet nu hoe ik nu zou reageren. Nu heb ik in ieder geval een telefoon. Heb me er nog lang slecht over gevoeld, niet voor niets is het me altijd bijgebleven.
Dat kan ik geweest zijn bij wijze van spreken. Het is fijn dat er mensen zijn die helpen, maar het is óók fijn dat er niet een grote groep zich mee gaat bemoeien.

Snap heel goed dat zoiets indruk maakt.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Zelf ook wel eens zoiets gehad, dat een oudere vrouw op straat viel. Het was donker en het regende en ze was bang, zo naar. We hebben de ambulance gebeld en paraplus boven haar gehouden en een jas over haar heen gelegd want het duurde echt tergend lang voor de ambulance kwam (zo voelde het in elk geval). Was blij dat ik niet alleen was, dan was ik denk meer verstijfd. Nu sprong mijn vriend in actie en hielp ik mee.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Senseo schreef:
13-01-2023 18:52
Ja, de tijd van met elkaar en voor elkaar is wel voorbij. Natuurlijk baal ik ook als ik vertraging heb of dik in de file sta vanwege een ernstig ongeluk. Maar de mensen die naar het ziekenhuis moeten vanwege zo’n aanval, of bij een ongeluk misschien nooit meer thuis komen, die hadden het ook niet bedacht toen ze op weg gingen. Voor hen is het ook vervelend. Ik snap niet dat mensen zo op zichzelf gericht zijn tegenwoordig. We mogen wel wat verdraagzamer worden vind ik.

Is dat zo? Het valt mij juist op dat men als nodig gewoon helpt. Deze week twee keer net na een aanrijding tussen auto en fietser ergens langs gereden, waar omstanders meteen hun auto’s uit waren gerend en mensen rondliepen met dekentjes en kussens.
Ik ben zelf eens heel ernstig gevallen en toen stond zo ongeveer iedereen die in dat hele metrostation was om me heen te gillen om 112, mij op te rapen en de rest zag ik staan met alles wat ik onderweg uit m’n tas was verloren.
Moekesolar2 schreef:
13-01-2023 18:59
Waarom denk je aan een epileptische aanval?
Door de spiertrekkingen en draaien met de ogen
Alle reacties Link kopieren Quote
Flauwvallende mensen maak ik regelmatig mee. Daar schrik ik niet meer zo van. Dochter valt zelf ook regelmatig flauw al voelt ze het tegenwoordig aankomen en kan ze gaan zitten voor ze plat gaat
Alle reacties Link kopieren Quote
Senseo schreef:
13-01-2023 18:52
Ja, de tijd van met elkaar en voor elkaar is wel voorbij. Natuurlijk baal ik ook als ik vertraging heb of dik in de file sta vanwege een ernstig ongeluk. Maar de mensen die naar het ziekenhuis moeten vanwege zo’n aanval, of bij een ongeluk misschien nooit meer thuis komen, die hadden het ook niet bedacht toen ze op weg gingen. Voor hen is het ook vervelend. Ik snap niet dat mensen zo op zichzelf gericht zijn tegenwoordig. We mogen wel wat verdraagzamer worden vind ik.
Nou zeg dat wel. Ik zeg altijd dat ik blij ben dat ik er zelf niet in lig!

Meerdere keren meegemaakt. Met mijn zwager in een restaurant. Hele gezin ging in de actie modus. Was best wel trots op mijn kinderen.
Jaren geleden met schoonvader . Toen gingen mijn man en ik ook gelijk als een geoliede machine.
Van de zomer werd iemand onwel op een boot in het buitenland. Toen moesten we terug varen waar de ambulance al klaarstond. De man had duidelijk last van zijn hart. Er was toen genoeg professioneel personeel om te helpen.
Alle keren gelukkig kunnen helpen. Je weet alleen nooit hoe je de volgende keer reageert. Dat je gaat bevriezen kun je ook niks aan doen en gelukkig zijn er vaak altijd wel mensen die wel in staat zijn te helpen.
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
Ja dat heb ik een paar jaar gelden meegemaakt. Een man viel op straat ook ineens op de grond en was bleek, hij ademde niet en geen hartslag.. Ik ben gaan reanimeren en een andere man belde 112. De man had een hartstilstand, hij kreeg na een tijd reanimeren door mij en daarna door ambulancebroeders weer een hartslag. De angst en het verdriet van zijn vrouw die erbij stond zal ik echt nooit vergeten, zo hartverscheurend.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven