Overig
alle pijlers
Favoriete boek
dinsdag 27 oktober 2020 om 16:33
MarieJulie schreef: ↑27-10-2020 15:35Liefst geen misdaad of crimi.
Voorkeur gaat uit naar familie-epos, of psychologische romans.
Oh, vergeet mijn tip.
dinsdag 27 oktober 2020 om 16:33
Dark Matter van Blake Crouch! Is een thriller en ben ik op dit moment aan het herlezen, en dat doe ik niet snel. Gaat over een man die in een parallele universum terecht komt. Het is echt een clusterfuck verhaal dus ik kan niet te veel spoileren, maar het is ook een soort roman.
Bird Box van Josh Malerman, ook een thriller. Is ook een zeer mediocre Netflix flim van, het boek is véél beter. Gaat over iets wat op aarde is waardoor mensen zelfmoord plegen als ze het zien. Er is ook een deel 2 van, Malorie. Die is ook leuk maar niet zo leuk als deel 1.
Ik lees vrijwel alleen bieb boeken, maar deze twee heb ik speciaal gekocht nadat ik ze eerst in uit de bieb gelezen had omdat ik ze zo goed vond.
Bird Box van Josh Malerman, ook een thriller. Is ook een zeer mediocre Netflix flim van, het boek is véél beter. Gaat over iets wat op aarde is waardoor mensen zelfmoord plegen als ze het zien. Er is ook een deel 2 van, Malorie. Die is ook leuk maar niet zo leuk als deel 1.
Ik lees vrijwel alleen bieb boeken, maar deze twee heb ik speciaal gekocht nadat ik ze eerst in uit de bieb gelezen had omdat ik ze zo goed vond.
dinsdag 27 oktober 2020 om 16:46
Ja geweldig. En ook haar losse romans: Dagen van Verlatenheid, Het leugenachtige leven van volwassenen, Kwellende liefde...MollyMalone schreef: ↑27-10-2020 16:31
En de Napoltaanse romans van Elena Ferrante, over twee meisjes die opgroeien en Napels.
dinsdag 27 oktober 2020 om 17:16
Dat is ook wel meteen een heftig boek.blijfgewoonbianca schreef: ↑27-10-2020 16:02Als ik terugkijk op mijn jeugd vraag ik me af hoe ik het eigenlijk overleefd heb. Uiteraard was het een beroerde jeugd: aan een gelukkige jeugd valt geen eer te behalen. Erger dan de doorsnee ongelukkige jeugd is de ongelukkige Ierse jeugd, en de ongelukkige Ierse katholieke jeugd spant de kroon.'
Frank McCourt wordt geboren als oudste zoon van een doodarm Iers gezin in het New York van de jaren dertig. Zijn vader is een onverbeterlijke alcoholist die er niet in slaagt zijn gezin te onderhouden. Nationalistisch als hij is, laat hij zijn zoontjes stram in de houding Ierse liederen zingen. Maar de magische klank van het woord Ierland gaat al snel verloren als het gezin door geldnood gedwongen remigreert naar Limerick, de geboorteplaats van Franks moeder Angela.
Frank McCourt (1930-2009) maakte zijn debuut met het inmiddels door miljoenen gelezen De as van mijn moeder, dat in 1997 werd bekroond met de Pulitzer Prize, vele andere literaire prijzen won en in 1999 werd verfilmd als Angela's Ashes. Later schreef hij de romans De nieuwe wereld en Meester!
'De as van mijn moeder is een mooi geschreven, om medeleven vragend verhaal vol humor, dat alom is geprezen om zijn literaire kwaliteiten.' de Volkskrant
'Zelden zal een lezer zo hard gelachen hebben om een katholieke jeugd in Ierland vol ellende en leed.' HP/De Tijd
'Een meesterwerk.' Elsevier
'Schitterende memoires over een afschuwelijke Ierse jeugd.' Newsweek
dinsdag 27 oktober 2020 om 17:42
https://www.bol.com/nl/f/de-vliegeraar/30015166/
De Vliegeraar.
Ook best heftig. Maar een prachtig boek.
De Vliegeraar.
Ook best heftig. Maar een prachtig boek.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 27 oktober 2020 om 17:42
Klinkt (naar de titels te oordelen) naar melodramatische romans à la bouquetreeks... Dagen van verlatenheid.... Kwellende liefde... en dan zo'n kaft erom van een hunkerende jonge vrouw met een toefje rozen of andere bloemen ernaast, met op de achtergrond een onwaarschijnlijk knappe man die zó ver weg lijkt... en maar hunkeren, kwellen en verlaten zijn
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
dinsdag 27 oktober 2020 om 17:42
De olijfboom van Lucinda Riley
Tijdens een zwoele zomer in Cyprus wordt de jonge Helena voor het eerst in haar leven verliefd. Nu, vierentwintig jaar later, erft ze het vakantiehuis waar ze destijds verbleef en ze besluit de zomer in Cyprus door te brengen met haar gezin.
Maar zodra ze in het huis aankomt, wordt ze herinnerd aan de geheimen die ze destijds op het eiland heeft achtergelaten. Haar man, William, en haar zoon, Alex, weten niets van haar verleden.
Een toevallige ontmoeting met haar jeugdliefde zorgt voor een botsing tussen Helena's verleden en het heden, wat grote gevolgen heeft voor haar gezin. De dertienjarige Alex zoekt naar antwoorden en Helena weet dat ze niet langer kan weglopen voor de waarheid.
Tijdens een zwoele zomer in Cyprus wordt de jonge Helena voor het eerst in haar leven verliefd. Nu, vierentwintig jaar later, erft ze het vakantiehuis waar ze destijds verbleef en ze besluit de zomer in Cyprus door te brengen met haar gezin.
Maar zodra ze in het huis aankomt, wordt ze herinnerd aan de geheimen die ze destijds op het eiland heeft achtergelaten. Haar man, William, en haar zoon, Alex, weten niets van haar verleden.
Een toevallige ontmoeting met haar jeugdliefde zorgt voor een botsing tussen Helena's verleden en het heden, wat grote gevolgen heeft voor haar gezin. De dertienjarige Alex zoekt naar antwoorden en Helena weet dat ze niet langer kan weglopen voor de waarheid.
dinsdag 27 oktober 2020 om 17:47
Ja maar het briljante van Ferrante (dat rijmt) is dat dat je dus compleet op het verkeerde been zet. Mede daarom denken mensen dat ze stiekem een vent is. De boeken zijn best wel hard en eerlijk en lomp (vaak vrouwen uit de achterbuurten in Napels die zich aan het milieu proberen te ontworstelen). Veel scheldwoorden, rauwe taal, nare seks. De dagen van verlatenheid bijv., gaat over vrouw die in de steek is gelaten voor een jongere vrouw en die zichzelf, haar lichaam huis en kinderen steeds meer verwaarloost en gek wordt. Niks boeketreeksachtigs aan, I love it.pejeka schreef: ↑27-10-2020 17:42Klinkt (naar de titels te oordelen) naar melodramatische romans à la bouquetreeks... Dagen van verlatenheid.... Kwellende liefde... en dan zo'n kaft erom van een hunkerende jonge vrouw met een toefje rozen of andere bloemen ernaast, met op de achtergrond een onwaarschijnlijk knappe man die zó ver weg lijkt... en maar hunkeren, kwellen en verlaten zijn
dinsdag 27 oktober 2020 om 18:04
Tatiana en Alexander (en de twee daaropvolgende delen) van Paulina Simmons ... schitterend vond ik die.. heerlijk dikke pillen..
“Ze ontmoetten elkaar ooit in Leningrad, Tatiana, het koppige tienermeisje, en Alexander, officier in het Rode Leger. De oorlog drijft ze uit elkaar, en Tatiana vlucht naar Amerika in de veronderstelling dat haar geliefde dood is. Ze werkt er als verpleegster en brengt Alexanders kind ter wereld, maar ze wil terug naar Rusland om te weten te komen wat er met hem is gebeurd. Alexander is gearresteerd door Stalins geheime politie, maar de herinnering aan Tatiana houdt hem op de been. “
“Ze ontmoetten elkaar ooit in Leningrad, Tatiana, het koppige tienermeisje, en Alexander, officier in het Rode Leger. De oorlog drijft ze uit elkaar, en Tatiana vlucht naar Amerika in de veronderstelling dat haar geliefde dood is. Ze werkt er als verpleegster en brengt Alexanders kind ter wereld, maar ze wil terug naar Rusland om te weten te komen wat er met hem is gebeurd. Alexander is gearresteerd door Stalins geheime politie, maar de herinnering aan Tatiana houdt hem op de been. “
dinsdag 27 oktober 2020 om 18:06
Die gaat op mijn lijst!pejeka schreef: ↑27-10-2020 16:05Eén van mijn favorieten (maar tegenwoordig niet meer zo bekend) is "Die Familie Buchholz". Er is ook een Nederlandse vertaling van, die heb ik ook, uit de boekenkast van overgrootmoeder. Geschreven tussen 1880 en 1900 en dan denk je: nee, laat maar. Maar het zijn geweldige boeken, heel goed leesbaar, humoristisch, maar ook met een heel leuk inkijkje in die tijd. Het gaat over een gezin met (bijna) volwassen kinderen in het Berlijn van rond de eeuwwisseling en alle perikelen die ze meemaken. Soms ligt de verhaallijn meer op iets wat de moeder (in feite de "schrijfster" van het geheel) meemaakt, soms meer nadruk op de bijna volwassen dochters en hun perikelen, soms op gehakketak tussen de familie en hun vrienden, compleet met steken onder water en uiteindelijk toch weer elkaar vinden, het is geweldig lezen.
Ik weet echt niet of het tegenwoordig nog verkrijgbaar is, maar ik vermaak me er altijd heel erg mee. Ook de beschrijvingen van het Berlijn uit de tijd van het keizerrijk zijn boeiend, nooit langdradig of vervelend, maar alsof je een schilderijtje bekijkt.
dinsdag 27 oktober 2020 om 18:56
Is er hoop
Igor heeft een overzichtelijk leven. Overdag monteert hij stacaravans op de sociale werkplaats. 's Middags komt hij thuis bij zijn oma Nettie, en eet hij taart die ze voor hem heeft gemaakt. Daar wordt hij rustig van. 's Avonds kijken ze op de bank televisie totdat ze naar bed gaan. Al heeft Igor niet het verstand van een Nobelprijswinnaar, zelf vindt hij dat hij het veel beter heeft getroffen dan de meeste andere mensen. Er bestaan wel honderd verschillende ziektes en hij heeft ze geen van alle. Sommige mensen zijn kaal, maar hij niet. En stel dat er een aardbeving komt en het licht valt uit, nou, dan heeft hij altijd nog zijn zaklantaarn. Alles verandert als hij het dakloze meisje Lisa ontmoet, en ze samen een baby vinden om wie niemand zich lijkt te bekommeren. Oma Nettie neemt het meisje en de baby liefdevol onder haar vleugels, zonder te beseffen wat er aan de hand is. Hoe lang zal dit ongewone huishouden een gelukkig leven beschoren zijn? Is er hoop gaat over de bedrieglijke sensatie dat de geschiedenis zich herhaalt, over de goede bedoelingen van imperfecte mensen, en over onalledaagse liefde.
Schrijver: Renate Dorrestein
Igor heeft een overzichtelijk leven. Overdag monteert hij stacaravans op de sociale werkplaats. 's Middags komt hij thuis bij zijn oma Nettie, en eet hij taart die ze voor hem heeft gemaakt. Daar wordt hij rustig van. 's Avonds kijken ze op de bank televisie totdat ze naar bed gaan. Al heeft Igor niet het verstand van een Nobelprijswinnaar, zelf vindt hij dat hij het veel beter heeft getroffen dan de meeste andere mensen. Er bestaan wel honderd verschillende ziektes en hij heeft ze geen van alle. Sommige mensen zijn kaal, maar hij niet. En stel dat er een aardbeving komt en het licht valt uit, nou, dan heeft hij altijd nog zijn zaklantaarn. Alles verandert als hij het dakloze meisje Lisa ontmoet, en ze samen een baby vinden om wie niemand zich lijkt te bekommeren. Oma Nettie neemt het meisje en de baby liefdevol onder haar vleugels, zonder te beseffen wat er aan de hand is. Hoe lang zal dit ongewone huishouden een gelukkig leven beschoren zijn? Is er hoop gaat over de bedrieglijke sensatie dat de geschiedenis zich herhaalt, over de goede bedoelingen van imperfecte mensen, en over onalledaagse liefde.
Schrijver: Renate Dorrestein
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 27 oktober 2020 om 19:01
Dit klinkt geweldig!blijfgewoonbianca schreef: ↑27-10-2020 18:56Is er hoop
Igor heeft een overzichtelijk leven. Overdag monteert hij stacaravans op de sociale werkplaats. 's Middags komt hij thuis bij zijn oma Nettie, en eet hij taart die ze voor hem heeft gemaakt. Daar wordt hij rustig van. 's Avonds kijken ze op de bank televisie totdat ze naar bed gaan. Al heeft Igor niet het verstand van een Nobelprijswinnaar, zelf vindt hij dat hij het veel beter heeft getroffen dan de meeste andere mensen. Er bestaan wel honderd verschillende ziektes en hij heeft ze geen van alle. Sommige mensen zijn kaal, maar hij niet. En stel dat er een aardbeving komt en het licht valt uit, nou, dan heeft hij altijd nog zijn zaklantaarn. Alles verandert als hij het dakloze meisje Lisa ontmoet, en ze samen een baby vinden om wie niemand zich lijkt te bekommeren. Oma Nettie neemt het meisje en de baby liefdevol onder haar vleugels, zonder te beseffen wat er aan de hand is. Hoe lang zal dit ongewone huishouden een gelukkig leven beschoren zijn? Is er hoop gaat over de bedrieglijke sensatie dat de geschiedenis zich herhaalt, over de goede bedoelingen van imperfecte mensen, en over onalledaagse liefde.
Schrijver: Renate Dorrestein
'k Heb al een tijdje een boek van Renate Dorrestein op mijn nachtkastje liggen ' Een hart van steen' maar 'Is er hoop' wordt absoluut mijn volgende.
