
gedichten over rare onderwerpen
vrijdag 7 september 2007 om 08:30
De Lucky Mistral string - 't gedicht door string gepakt
door SabineLuypaert
ongewenst geklets hier, kondigde 't al aan
'n paar vlezige billen waren, gespierd en aangedaan
God aanschouwde alles, slaakte dan 'n diepe zucht
blies met nodige tamtam, professionele druk
de woorden uit historische maar toch lichtschuwe mond
riep'n door stress ietwat bekakt, 'koord-in-uw-kont-is-niet-gezond'
'er werd een dicht door string gepakt', door blitse lust en blikken,
van man- en vrouwen zonder naam, die op dat koordje kicken
dus God aanschouwde heel verbolgen, zo ging het gerucht
en dacht ' ja met die mens op aard', 'wa's-mij-dat-daar-voor-'n-klucht'
't is hier den tuin van Eden sprak hij, Eva is geen non
want waar 'n geile helling dwaalt, onder 'n perzikzon
daar ligt de plaats van heiligheid waar verstrengeling begon
Adam sloeg wat van zijn melk, dat-was-'t-minste van z'n zorgen
zijn dichthonger werd niet geblust, zijn geest verbleef verborgen
hij snakte naar een koordje ja, zo'n interbillen ding
hoewel hij goed besefte, dat het leven met een string
't geluid verstomde in z'n keel, waar z'n mann'lijkheid ophing
en ja, 't werd God heel even, ook allemaal te veel
hij snotterde een zondvoed, in 't menselijk nadeel
bij 't lezen en bij 't zien van, zo-veel stringproportie
werd al die nattigheid 't excuus, voor-'n nieuwe spelconstructie
maar die kerk zag al dat koordjesvlees, al hangen aan die wand
en zocht verwoed naar tekens, eh, billen tussen kant
want Adam dacht just 'nondemille, Eva 's best plezant'
En God aanzag en grijnsde, ja, hij grijnsde heel tevree
't werd tijd dat z' eens wat werkte, met-hare-vrouw'lijke-filet
toen ontworp hij snel de nieuwste string, die verzorgde heet geflirt
de hemel stond op stelten 'Hulp!', zo luidde het bericht
veel engelen werden lastig, uit schrik voor het verval
dat was niet echt rooskleurig, ja, ze minderden in tal
en 'd hemel is serieuze kost, op aard' is 't carnaval
'k ben-al-duizendmaal-gestorven' schreef den engel Gabriël
maar God vond dat geen goed excuus, en verdreef hem uit z'n hel
'k heb geen vrede met dees leegte, een dicht werd hier gelicht
riep Gabriël verbolgen, nu ook God voor stringen zwicht
dus, gestorven voor d'ontkieming, van wat iets moois kon zijn
keek God met rode kaakjes, vanachter 't baldakijn
die string deed hem de strop om, die string werd hem teveel
en de hetze in de hemel, die bewees geen tegendeel
zijn brein prangde met vragen, ze bleven aktueel
doch, kant tussen die billen, dat leek hem zelf wel fijn
maar met z'n job als God de Vader, kon dat geheel niet zijn
tegen stringgedichte wil, blies hij dus 't aftochtsein
een vijgenblaadje voor een string, wat is het God zijn fijn
't werd gelijk z'n nieuwe visie, want meer moest dat niet zijn
zo schoot 'de' string pijlsnel omhoog, in de aanvalspositie
een mens op aard bleek rap bedorven, d'r kwam zelfs stringpolitie
slechts 'n enkel reepke string met kant, mocht uit schaduw'n gerukt
waar keurig het gelijke naakt, door-suggestie-werd-geplukt
en Adam sprak tot Eva, 't is op u da 'k aboneer
zij wiegde zacht haar heupjes, voor wederstrings verkeer
maar wie wil pottenkijkers, ook al is het God de Heer?
ja, God bleef even schokkend, maar keek toen wel verblijdt
'k veruniverseel die string' dacht hij, 'en 'k maak hem wereldwijd'
God zong stralend zijn grootsheid, gestringt door reetverkeer
'dit laatst' gedicht door string gepakt', en-d'n-hemelse-rust kwam weer,
Sabine Luypaert
door SabineLuypaert
ongewenst geklets hier, kondigde 't al aan
'n paar vlezige billen waren, gespierd en aangedaan
God aanschouwde alles, slaakte dan 'n diepe zucht
blies met nodige tamtam, professionele druk
de woorden uit historische maar toch lichtschuwe mond
riep'n door stress ietwat bekakt, 'koord-in-uw-kont-is-niet-gezond'
'er werd een dicht door string gepakt', door blitse lust en blikken,
van man- en vrouwen zonder naam, die op dat koordje kicken
dus God aanschouwde heel verbolgen, zo ging het gerucht
en dacht ' ja met die mens op aard', 'wa's-mij-dat-daar-voor-'n-klucht'
't is hier den tuin van Eden sprak hij, Eva is geen non
want waar 'n geile helling dwaalt, onder 'n perzikzon
daar ligt de plaats van heiligheid waar verstrengeling begon
Adam sloeg wat van zijn melk, dat-was-'t-minste van z'n zorgen
zijn dichthonger werd niet geblust, zijn geest verbleef verborgen
hij snakte naar een koordje ja, zo'n interbillen ding
hoewel hij goed besefte, dat het leven met een string
't geluid verstomde in z'n keel, waar z'n mann'lijkheid ophing
en ja, 't werd God heel even, ook allemaal te veel
hij snotterde een zondvoed, in 't menselijk nadeel
bij 't lezen en bij 't zien van, zo-veel stringproportie
werd al die nattigheid 't excuus, voor-'n nieuwe spelconstructie
maar die kerk zag al dat koordjesvlees, al hangen aan die wand
en zocht verwoed naar tekens, eh, billen tussen kant
want Adam dacht just 'nondemille, Eva 's best plezant'
En God aanzag en grijnsde, ja, hij grijnsde heel tevree
't werd tijd dat z' eens wat werkte, met-hare-vrouw'lijke-filet
toen ontworp hij snel de nieuwste string, die verzorgde heet geflirt
de hemel stond op stelten 'Hulp!', zo luidde het bericht
veel engelen werden lastig, uit schrik voor het verval
dat was niet echt rooskleurig, ja, ze minderden in tal
en 'd hemel is serieuze kost, op aard' is 't carnaval
'k ben-al-duizendmaal-gestorven' schreef den engel Gabriël
maar God vond dat geen goed excuus, en verdreef hem uit z'n hel
'k heb geen vrede met dees leegte, een dicht werd hier gelicht
riep Gabriël verbolgen, nu ook God voor stringen zwicht
dus, gestorven voor d'ontkieming, van wat iets moois kon zijn
keek God met rode kaakjes, vanachter 't baldakijn
die string deed hem de strop om, die string werd hem teveel
en de hetze in de hemel, die bewees geen tegendeel
zijn brein prangde met vragen, ze bleven aktueel
doch, kant tussen die billen, dat leek hem zelf wel fijn
maar met z'n job als God de Vader, kon dat geheel niet zijn
tegen stringgedichte wil, blies hij dus 't aftochtsein
een vijgenblaadje voor een string, wat is het God zijn fijn
't werd gelijk z'n nieuwe visie, want meer moest dat niet zijn
zo schoot 'de' string pijlsnel omhoog, in de aanvalspositie
een mens op aard bleek rap bedorven, d'r kwam zelfs stringpolitie
slechts 'n enkel reepke string met kant, mocht uit schaduw'n gerukt
waar keurig het gelijke naakt, door-suggestie-werd-geplukt
en Adam sprak tot Eva, 't is op u da 'k aboneer
zij wiegde zacht haar heupjes, voor wederstrings verkeer
maar wie wil pottenkijkers, ook al is het God de Heer?
ja, God bleef even schokkend, maar keek toen wel verblijdt
'k veruniverseel die string' dacht hij, 'en 'k maak hem wereldwijd'
God zong stralend zijn grootsheid, gestringt door reetverkeer
'dit laatst' gedicht door string gepakt', en-d'n-hemelse-rust kwam weer,
Sabine Luypaert
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
vrijdag 7 september 2007 om 11:23
Mag het ook iets simpeler ?
Er was een man in Gaasterland
Die nam een bronzen vaas ter hand
En sloeg -niet zonder tegenzin-
Zijn eigen vrouw de schedel in
Toen men hem daarop arresteerde
En naar de reden informeerde
Zei hij, zonder plichtplegingen:
"uit schoonheidsoverwegingen"
Er was een man in Gaasterland
Die nam een bronzen vaas ter hand
En sloeg -niet zonder tegenzin-
Zijn eigen vrouw de schedel in
Toen men hem daarop arresteerde
En naar de reden informeerde
Zei hij, zonder plichtplegingen:
"uit schoonheidsoverwegingen"
Polygamie = intensieve vrouwhouderij
vrijdag 7 september 2007 om 13:05
Ik moest een schaap een tongzoen geven
't Bleek een hele ouwe ooi
Ze keek me aan met haar gele ogen
In haar schaapskop lang niet mooi
Wie was daartoe mijn opdrachtgever
Een tongzoen dus, het was voor straf
'k Perste mijn tong tussen haar lippen
En toen stond ik zelf paf
Want langs de gele schapetanden
In het speekselrijke hol
Stuitte mijn tong toen op de hare
En proefde scherp de smaak van wol
't Was zuiver scheerwol die ik proefde
Dat herkende ik meteen
'n Kwaliteitsprodukt, geen namaak:
Ik raakte door het dolle heen
Een wolmerk had het niet van node:
De ooi die bracht me in een roes
Ik leerde rammen te benijden
De herder en de schapedoes
Dus we sloegen aan het paren
De vonken stoven in het rond
'k Dankte God dat ik na jaren
De ware liefde eind'lijk vond
Wat eens begon als plicht, als opdracht
Werd een hartstocht in één keer
Wie eenmaal neemt een schaap te grazen
Die wil nooit iets anders meer
't Bleek een hele ouwe ooi
Ze keek me aan met haar gele ogen
In haar schaapskop lang niet mooi
Wie was daartoe mijn opdrachtgever
Een tongzoen dus, het was voor straf
'k Perste mijn tong tussen haar lippen
En toen stond ik zelf paf
Want langs de gele schapetanden
In het speekselrijke hol
Stuitte mijn tong toen op de hare
En proefde scherp de smaak van wol
't Was zuiver scheerwol die ik proefde
Dat herkende ik meteen
'n Kwaliteitsprodukt, geen namaak:
Ik raakte door het dolle heen
Een wolmerk had het niet van node:
De ooi die bracht me in een roes
Ik leerde rammen te benijden
De herder en de schapedoes
Dus we sloegen aan het paren
De vonken stoven in het rond
'k Dankte God dat ik na jaren
De ware liefde eind'lijk vond
Wat eens begon als plicht, als opdracht
Werd een hartstocht in één keer
Wie eenmaal neemt een schaap te grazen
Die wil nooit iets anders meer
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
vrijdag 7 september 2007 om 13:25
Piemelverslaafd
Er gaat voor mij geen dag voorbij
Of ik zie er eentje staan
Recht voor me..
Recht in mijn ogen..
En ik lik er zachtjes aan
Er gaat voor mij geen uur voorbij
Of ik zie er eentje lopen
Ik kijk dwars door alle stofjes heen
Dwars door alle knopen
Er gaat voor mij geen minuut voorbij
Of ik moet er wel aan denken
Aan zo'n mooie dikke harde lul
Die mijn mondje vol wil schenken
Er gaat voor mij geen seconde voorbij
Of ik wil er wel aan likken
Oh, wat is de wereld toch weer mooi
Met die miljarden pikken
Er gaat voor mij geen dag voorbij
Of ik zie er eentje staan
Recht voor me..
Recht in mijn ogen..
En ik lik er zachtjes aan
Er gaat voor mij geen uur voorbij
Of ik zie er eentje lopen
Ik kijk dwars door alle stofjes heen
Dwars door alle knopen
Er gaat voor mij geen minuut voorbij
Of ik moet er wel aan denken
Aan zo'n mooie dikke harde lul
Die mijn mondje vol wil schenken
Er gaat voor mij geen seconde voorbij
Of ik wil er wel aan likken
Oh, wat is de wereld toch weer mooi
Met die miljarden pikken
vrijdag 7 september 2007 om 13:56
Het is me wat , het is me wat.
Op crocs lopen, zomaar buiten in de stad.
En oh help oh gruwel wat zie ik daar ginter...
Crocs, speciaal gemaakt voor in de winter.
Ik vind ze niet mooi, ze staan me niet aan.
Welke mafkees trekt die dingen in godsnaam aan !
Op crocs lopen, zomaar buiten in de stad.
En oh help oh gruwel wat zie ik daar ginter...
Crocs, speciaal gemaakt voor in de winter.
Ik vind ze niet mooi, ze staan me niet aan.
Welke mafkees trekt die dingen in godsnaam aan !
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....