
Gedichten
vrijdag 21 november 2008 om 22:15
Ik ben een enorme liefhebster van gedichten. Je kunt er vaak je hele ziel en zaligheid in leggen. Het zelf schrijven is alleen vaak niet aan mij besteed. De inspiratie ontbreekt me vaak. Na vorige week paul de leeuw te hebben gezien en een dame het gedicht voor liet lezen die haar vader had geschreven wist ik het... moet weer gaan dichten.
Misschien leuk gedichten met elkaar te delen ?
Zal in iedergeval het dicht van de dame bij paul de leeuw plaatsen. Die vond ik zelf prachtig....
Misschien leuk gedichten met elkaar te delen ?
Zal in iedergeval het dicht van de dame bij paul de leeuw plaatsen. Die vond ik zelf prachtig....

vrijdag 21 november 2008 om 23:16
quote:Ring1981 schreef op 21 november 2008 @ 23:01:
Blauwbilgorgel moesten wij altijd zingen op de basisschool. Daar ken ik het van.
Het allerontroerendste gedicht vind ik trouwens:
'Funeral Blues' van W.H. Auden
Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.
Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling on the sky the message He is Dead.
Put crepe bows round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.
He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last forever: I was wrong.
The stars are not wanted now; put out every one,
Pack up the moon and dismantle the sun,
Pour away the ocean and sweep up the woods;
For nothing now can ever come to any good.nou moe, die heb ik gister nog gelezen in de bus! (Vond in een tweedehands winkel een boek met verzamelde Britse poezie "Poetry for in the Underground" en hoewel wij die hier niet hebben, alleen de bus, had ik em toch maar gekocht ) Mooi hoor!
Blauwbilgorgel moesten wij altijd zingen op de basisschool. Daar ken ik het van.
Het allerontroerendste gedicht vind ik trouwens:
'Funeral Blues' van W.H. Auden
Stop all the clocks, cut off the telephone,
Prevent the dog from barking with a juicy bone,
Silence the pianos and with muffled drum
Bring out the coffin, let the mourners come.
Let aeroplanes circle moaning overhead
Scribbling on the sky the message He is Dead.
Put crepe bows round the white necks of the public doves,
Let the traffic policemen wear black cotton gloves.
He was my North, my South, my East and West,
My working week and my Sunday rest,
My noon, my midnight, my talk, my song;
I thought that love would last forever: I was wrong.
The stars are not wanted now; put out every one,
Pack up the moon and dismantle the sun,
Pour away the ocean and sweep up the woods;
For nothing now can ever come to any good.nou moe, die heb ik gister nog gelezen in de bus! (Vond in een tweedehands winkel een boek met verzamelde Britse poezie "Poetry for in the Underground" en hoewel wij die hier niet hebben, alleen de bus, had ik em toch maar gekocht ) Mooi hoor!
zaterdag 22 november 2008 om 00:36
Stukkie Zwagerman:
‘En je kut en je kont en je haar/
en je lippen en je klit waar/
je liefde zit er onderdoor/
met je haar ervoor.’
gebaseerd op Gorter:
En je neus en je mond en je haar
en je oogen en je hals waar
je kraagje zit en je oor
met je haar er voor.
Heb ik nog bij mijn modeling voorgelezen, als voorbeeld van Postmodernisme. Vond de leraar tekenen zeer vooruitstrevend van me.
‘En je kut en je kont en je haar/
en je lippen en je klit waar/
je liefde zit er onderdoor/
met je haar ervoor.’
gebaseerd op Gorter:
En je neus en je mond en je haar
en je oogen en je hals waar
je kraagje zit en je oor
met je haar er voor.
Heb ik nog bij mijn modeling voorgelezen, als voorbeeld van Postmodernisme. Vond de leraar tekenen zeer vooruitstrevend van me.
zaterdag 22 november 2008 om 00:41
Ik hou over het algemeen niet van gedichten, maar deze is goed. Ook te zien op youtube overigens.
Liefde - Hans Teeuwen
Verleid me, verstik me
pak m'n vrijheid af
bemin me, beperk me
ga je gang, ik ben laf
Je wilt samensmelten
- een onnozel idee -
maar ik ben romantisch
ik ga d’r in mee...
Kneed me en knecht me
wees lief en gemeen
gun me de plek
van het blok aan je been
Als jij mijn vrouw bent
ben ik je man
dan vechten we samen
voor dat wat niet kan
We doen nóg meer water bij onze wijn
totdat er alléén nog maar water zal zijn
helder maar smaakloos, geen kleur meer, geen gloed
zo leven we samen de dood tegemoet
Weg met de eenzaamheid, leve de sleur
jaloezie, irritatie, gesprekken, gezeur
de liefde geeft hoop, de liefde heeft zin
de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in
Steeds dezelfde fouten
steeds dezelfde pijn
bijna net zo gruwelijk
als helemaal alleen te zijn
Misschien is het deze keer anders
misschien is het deze keer waar
is alle wijsheid van de wereld maar een fout
ik wil het graag geloven, want ik houd zoveel van haar
Het spel is weer begonnen
ik zit er midden in
verslaafd als een verslaafde
verzetten heeft geen zin
Ik kan alleen verliezen
mijn hart en mijn verstand
de liefde laat pas los
als ze is opgebrand
Dan ben je weer jezelf
alleen en onbemind
maar volwassen en verstandig
totdat het weer begint
Liefde - Hans Teeuwen
Verleid me, verstik me
pak m'n vrijheid af
bemin me, beperk me
ga je gang, ik ben laf
Je wilt samensmelten
- een onnozel idee -
maar ik ben romantisch
ik ga d’r in mee...
Kneed me en knecht me
wees lief en gemeen
gun me de plek
van het blok aan je been
Als jij mijn vrouw bent
ben ik je man
dan vechten we samen
voor dat wat niet kan
We doen nóg meer water bij onze wijn
totdat er alléén nog maar water zal zijn
helder maar smaakloos, geen kleur meer, geen gloed
zo leven we samen de dood tegemoet
Weg met de eenzaamheid, leve de sleur
jaloezie, irritatie, gesprekken, gezeur
de liefde geeft hoop, de liefde heeft zin
de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in
Steeds dezelfde fouten
steeds dezelfde pijn
bijna net zo gruwelijk
als helemaal alleen te zijn
Misschien is het deze keer anders
misschien is het deze keer waar
is alle wijsheid van de wereld maar een fout
ik wil het graag geloven, want ik houd zoveel van haar
Het spel is weer begonnen
ik zit er midden in
verslaafd als een verslaafde
verzetten heeft geen zin
Ik kan alleen verliezen
mijn hart en mijn verstand
de liefde laat pas los
als ze is opgebrand
Dan ben je weer jezelf
alleen en onbemind
maar volwassen en verstandig
totdat het weer begint
zaterdag 22 november 2008 om 01:00
zondag 23 november 2008 om 12:34
Déze vind ik heel ontroerend:
Mijn vader sterft ; als ik zijn hand vasthoud,
voel ik de botten door zijn huid heen steken.
Ik zoek naar woorden, maar hij kan niet spreken
en is bij elke ademtocht benauwd.
Dus schud ik kussens en verschik de deken,
waar hij met krachteloze hand in klauwt ;
ik blijf zijn kind, al word ik eeuwen oud,
en blijf als kind voor eeuwig in gebreke.
Wij volgen één voor één hetzelfde pad,
en worden met dezelfde maat gemeten ;
ik zie mijzelf nu bij zijn bed gezeten
zoals hij bij zijn eigen vader zat :
straks is hij weg, en heeft hij nooit geweten
hoe machteloos ik hem heb liefgehad.
Ik heb 'm toegestuurd gekregen na het overlijden van mijn vader, een collega van hem mailde dit gedicht aan mij. Het is van J.P. Rawie.
Mijn vader sterft ; als ik zijn hand vasthoud,
voel ik de botten door zijn huid heen steken.
Ik zoek naar woorden, maar hij kan niet spreken
en is bij elke ademtocht benauwd.
Dus schud ik kussens en verschik de deken,
waar hij met krachteloze hand in klauwt ;
ik blijf zijn kind, al word ik eeuwen oud,
en blijf als kind voor eeuwig in gebreke.
Wij volgen één voor één hetzelfde pad,
en worden met dezelfde maat gemeten ;
ik zie mijzelf nu bij zijn bed gezeten
zoals hij bij zijn eigen vader zat :
straks is hij weg, en heeft hij nooit geweten
hoe machteloos ik hem heb liefgehad.
Ik heb 'm toegestuurd gekregen na het overlijden van mijn vader, een collega van hem mailde dit gedicht aan mij. Het is van J.P. Rawie.
zondag 23 november 2008 om 21:20
De dag komt me begroeten
De wereld aan m'n voeten
M'n voeten hebben vleugels
M'n hart is zonder teugels
Ik open al m'n deuren
Voor de dingen die gebeuren
Omdat ik van me hou
Je zult het niet geloven
Maar ik zal op water lopen
Gewichtloos, zonder vragen
Het water zal me dragen
Het water, dat zal stromen
Naar zeeën van m'n dromen
Omdat ik van me hou
'k Zal al m'n tranen drinken
En nog zal ik niet zinken
Van m'n herinneringen
Smeed ik gouden ringen
Een stuk of vijf per vinger
Die aan m'n handen glinst'ren
Omdat ik van me hou
En wat ik ben vergeten
Dat hoef ik niet te weten
Had ik het moeten weten
Was ik het niet vergeten
Op wat ik heb onthouden
Kan ik een leven bouwen
Omdat ik van me hou
M'n leeuwen zal ik temmen
M'n dissonanten stemmen
M'n liefdes zullen rijmen
In tijdloze refreinen
M'n hart zal nooit meer breken
Ik heb het goed bekeken
Omdat ik van me hou
(Liselore Gerritsen)
De wereld aan m'n voeten
M'n voeten hebben vleugels
M'n hart is zonder teugels
Ik open al m'n deuren
Voor de dingen die gebeuren
Omdat ik van me hou
Je zult het niet geloven
Maar ik zal op water lopen
Gewichtloos, zonder vragen
Het water zal me dragen
Het water, dat zal stromen
Naar zeeën van m'n dromen
Omdat ik van me hou
'k Zal al m'n tranen drinken
En nog zal ik niet zinken
Van m'n herinneringen
Smeed ik gouden ringen
Een stuk of vijf per vinger
Die aan m'n handen glinst'ren
Omdat ik van me hou
En wat ik ben vergeten
Dat hoef ik niet te weten
Had ik het moeten weten
Was ik het niet vergeten
Op wat ik heb onthouden
Kan ik een leven bouwen
Omdat ik van me hou
M'n leeuwen zal ik temmen
M'n dissonanten stemmen
M'n liefdes zullen rijmen
In tijdloze refreinen
M'n hart zal nooit meer breken
Ik heb het goed bekeken
Omdat ik van me hou
(Liselore Gerritsen)
zondag 23 november 2008 om 22:38
Mijn moeder is mijn naam vergeten.
Mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?
Noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb, wil ik heten.
Neeltje Maria Min
Mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?
Noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten.
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
o, noem mij bij mijn diepste naam.
Voor wie ik liefheb, wil ik heten.
Neeltje Maria Min
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
maandag 24 november 2008 om 10:05
maandag 24 november 2008 om 15:34
quote:Digitalis schreef op 21 november 2008 @ 22:23:
Dit raakt me élke keer als ik het lees. Zoveel passie, liefde, zucht...
Liefdesgedicht
Vuile vieze teringhoer,
Gore kankerslet,
Smakeloze lichtekooi,
krijg in je liezen smet.
Dikke loopse takketeef,
Afgebefte del,
Gratenkut met weerhaken,
Ik gun je een gezwel.
Zuigzeug,
Vuile slettebak,
Met je tieten van een mug,
Gore sloerie,
Vieze snol,
Kom toch bij me terug! Eh...van wie is die dan???
Dit raakt me élke keer als ik het lees. Zoveel passie, liefde, zucht...
Liefdesgedicht
Vuile vieze teringhoer,
Gore kankerslet,
Smakeloze lichtekooi,
krijg in je liezen smet.
Dikke loopse takketeef,
Afgebefte del,
Gratenkut met weerhaken,
Ik gun je een gezwel.
Zuigzeug,
Vuile slettebak,
Met je tieten van een mug,
Gore sloerie,
Vieze snol,
Kom toch bij me terug! Eh...van wie is die dan???