Overig
alle pijlers
Geluk is niet maakbaar
donderdag 2 december 2021 om 04:22
Geluk is niet maakbaar, dus. Was dat het wel was ik diegene met de glansrijke carrière. Degene met de liefde van haar leven en degene bij wie alle gezette stappen gehonoreerd waren.
Maar zo werkt de wereld niet. Gaat het om vechten…meer gedaan dan alle mensen die ik ken (lang niet iedereen) bij elkaar opgeteld. Voor eigenlijk ieder segment in mijn bestaan.
Carrière, in de praktijk ben ik een levensloser, want niks is gelukt. Ik heb met HBO+ werk en denkniveau nooit meer dan een LBO salaris verdiend. En salaris is niet alles, maar wel degelijk relevant.
Ik ben de eeuwige kinderloze single.
En het kloterige is…ik vind mezelf helemaal niet zielig…want ik ben een vechter, ik ben iemand die wat kan, ik ben leuk, en vind dat ook van mezelf…maar hoe kan het dan ik godsnaam dat mijn leven op werkelijk geen enkel punt lukt? At all? Pech?
Ik denk idd dat ik pech heb. Maar wat heb ik eraan? Ik kijk toe, hoe de mannen die me sloegen, kleineerden, omlaag haalden wél een succesvol leven leven, beloond met liefde en succes, en ik kijk toe hoe incapabele werknemers wel een dik salaris weten binnen te harken.
Voor mij is de wereld compleet verneukt, maar is er dan ergens iemand die mij enige mate van hoop kan bieden? Want zonder hoop, wat is er dan nog?
Ow ja, en liefde…geen idee wat dat werkelijk is. Nooit echt gekend, en als ik dan eerlijk ben erger ik me kapot om al die topics die gaan over waarderen van kleinere dingen…want dat gaat altijd om mensen die de grote dingen al hebben. En dan denk ik vooral…pleur op….maar zo mag je vooral niet in het leven staan. Want dan jaag je iedereen in het harnas.
Maar zo werkt de wereld niet. Gaat het om vechten…meer gedaan dan alle mensen die ik ken (lang niet iedereen) bij elkaar opgeteld. Voor eigenlijk ieder segment in mijn bestaan.
Carrière, in de praktijk ben ik een levensloser, want niks is gelukt. Ik heb met HBO+ werk en denkniveau nooit meer dan een LBO salaris verdiend. En salaris is niet alles, maar wel degelijk relevant.
Ik ben de eeuwige kinderloze single.
En het kloterige is…ik vind mezelf helemaal niet zielig…want ik ben een vechter, ik ben iemand die wat kan, ik ben leuk, en vind dat ook van mezelf…maar hoe kan het dan ik godsnaam dat mijn leven op werkelijk geen enkel punt lukt? At all? Pech?
Ik denk idd dat ik pech heb. Maar wat heb ik eraan? Ik kijk toe, hoe de mannen die me sloegen, kleineerden, omlaag haalden wél een succesvol leven leven, beloond met liefde en succes, en ik kijk toe hoe incapabele werknemers wel een dik salaris weten binnen te harken.
Voor mij is de wereld compleet verneukt, maar is er dan ergens iemand die mij enige mate van hoop kan bieden? Want zonder hoop, wat is er dan nog?
Ow ja, en liefde…geen idee wat dat werkelijk is. Nooit echt gekend, en als ik dan eerlijk ben erger ik me kapot om al die topics die gaan over waarderen van kleinere dingen…want dat gaat altijd om mensen die de grote dingen al hebben. En dan denk ik vooral…pleur op….maar zo mag je vooral niet in het leven staan. Want dan jaag je iedereen in het harnas.
zaterdag 4 december 2021 om 13:25
Ow, ik lees dit nu pas.xynix schreef: ↑04-12-2021 07:12O wat grappig om te lezen. Ik ben zelf ook gaan vermoeden dat hsp (voor mij) toch betekent dat ik ergens in het spectrum zit, al weet ik niet waar precies. Dat is overigens mede te danken aan Solomio, die op dit forum betoogd heeft dat de prikkelgevoeligheid van een hsp’er niet verschilt van iemand met ASS, en dat het sociale stuk over ASS nodig geherdefinieerd moet worden. Dus het feit dat ik tamelijk goed sociale situaties kan aanvoelen, betekent nog niet dat ik neurotypisch zou zijn. (Zo heb ik het onthouden, Solo, corrigeer me als ik ernaast zit.)
Klopt wel zo ongeveer ja, maar goed, dat is (ook maar) mijn mening hè.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 4 december 2021 om 13:33
Wat ik bij jou vooral lees is dat je denkt dat het gras bij de buren altijd groener is.BeauCis schreef: ↑04-12-2021 13:04Het is juist bij gebrek aan die andere kortstondige momenten dat ik ga voor die zaken. Ik heb geen partner of gezin, dus al die kleine geluksmomentjes die je daar deelt, die zijn er niet. Omdat ik geen eigen bubbel heb, maar mijn vrienden wel, kan ik die dingen daar dus ook niet halen. Dan zie ik nog steeds de zon schijnen en de bloemetjes bloeien, ik red het echter niet alleen daarop.
Ik heb ook geen partner en mijn kinderen zijn de deur uit.
Mijn getrouwde vriendinnen lijkt het soms heerlijk om zo te kunnen leven als ik, omdat ik in mijn dagelijks leven kan doen wat ik wil en met niemand rekening hoef te houden.
Geen enkele situatie is ideaal, het is wat je er zelf van maakt.
En jij focust enorm op wat je mist en dan zul je echt nooit gelukkig worden.
Want stel dat je alsnog een partner krijgt, dan zul je ongelukkig zijn omdat je geen kinderen hebt, of omdat je geen carrière hebt, of geen huis met een tuin, of..... of.....
Het zit echt in je mindset.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 4 december 2021 om 13:33
Thnx, ja dat is helaas in mijn omgeving zo. Zeker zijn de vriendschappen gelijkwaardig, maar alle feestdagen, die doen zij met de bubbels. Ouders, schoonouders, broers, zussen etc. Ik val buiten die bubbel, dus ff aanschuiven voor Sinterklaas of kerst, nope. Dan maak ik van die dagen zelf wel wat leuks. Bv de gehele kerst in slobberoutfit met allemaal lekkere hapjes en drankjes alle zielige films kijken die rond de feestdagen her en der voorbij komen. Ben ook wel eens expres op reis gegaan met de feestdagen, was ook leuk, heb ook wel eens wat met NMLK gedaan, vond ik dan een stuk minder leuk. Moet je maar net een groepje treffen waarin je met een of twee een leuke klik hebt, en das wel een beetje extra beladen, want ik heb last van eindejaarssentiment. Geen winterdepressie.Chienandalou schreef: ↑04-12-2021 13:17Dat is geen algemene waarheid. Ik vind het jammer voor je dat jij dat zo ziet en misschien is het in jouw omgeving ook zo, maar dat geldt niet voor iedereen.
Zo ben ik ook alleen, als ik alles oplepel een rugzak vol bakstenen en een beetje succesvolle carrière ligt (hopelijk tijdelijk) achter mij. Dan kan ik thuis gaan zitten navelstaren en mezelf heel zielig vinden of er wat mee doen. Mijn vrienden zijn mijn ‘bubbel’ en ik hoor bij hun. Ja, sommigen hebben een gezin, maar in vriendschap zijn we gelijkwaardige partners. Eerlijk gezegd vind ik het dan fijn om daarna thuis lekker alleen te zijn of ik schuif gewoon aan met het gezin en vier sint bij vrienden met kinderen. Ik voel me totaal niet aan de zijlijn staan. En veel mensen die ik ken ook niet.
Waar kun je geluk uithalen? De slappe lach met vrienden, voor iemand koken, de hele dag in joggingbroek op de bank hangen, in een regenbui rennen met een vrolijke hond, in de zomer om 7 uur in de ochtend al gaan zwemmen, whatever rocks your boat.
En die andere dingetjes zijn er voor mij ook gewoon. Die zie ik, doe ik, initieer ik.
zaterdag 4 december 2021 om 13:34
Het is ook niet meer erg sociaal geaccepteerd om op je sterfbed te zeggen dat je het wel heerlijk vond dat je vrouw al dat geteut met de kinderen en het huishouden deed terwijl jij een interessante baan had en elke zondag het vlees kwam snijden.
zaterdag 4 december 2021 om 13:37
Je focust op wat je niet hebt, en daarom kan jij niet gelukkig zijn.BeauCis schreef: ↑04-12-2021 13:04Het is juist bij gebrek aan die andere kortstondige momenten dat ik ga voor die zaken. Ik heb geen partner of gezin, dus al die kleine geluksmomentjes die je daar deelt, die zijn er niet. Omdat ik geen eigen bubbel heb, maar mijn vrienden wel, kan ik die dingen daar dus ook niet halen. Dan zie ik nog steeds de zon schijnen en de bloemetjes bloeien, ik red het echter niet alleen daarop.
Zag dat je heel veel moeite genomen hebt om bijna een boekwerk aan informatie over geluk te plaatsen. Zitten boel relevante dingen in die ik ook al toepas. Dankbaarheid uit ik bijvoorbeeld altijd en bij vlagen schrijf ik dagelijks in een dankbaarheidsdagboek. Ik mediteer regelmatig, doe regelmatig aan mindfulness. Neemt niet weg dat het met bepaalde missende ingrediënten wel een ander soepie wordt. Kan ook nog best smakelijk zijn, maar voor de maakbaarheid van geluk heb je ook het geluk nodig dat de niet afdwingbare zaken als liefde er zijn.
Anders mis je gewoon echt heel veel van die kleine geluksmomentjes. Dan geniet ik nog steeds, van ook het zien van de liefde van anderen. Zag laatst een ouder stel dat hoteldebotel verliefd was. Die gingen helemaal in elkaar op, en ze straalden. Prachtig. Dus, dat is er heus wel. Ik red het alleen niet alleen daarop.
Lijkt nu wel of ik altijd met gebogen hoofd door het leven ga, maar dat is bepaald niet zo. In een vlaag van diepe duisternis luchtte ik hier mijn hart ff. Dat betekent niet dat ik standaard een wandelende donderwolk ben. Bij vlagen ben ik dat wel. Ik mis gewoon bepaalde dingen en dat doet zeer en voelt heel eenzaam.
Vooral ook omdat dat niet allemaal afdwingbaar is. De meeste mensen hebben nu eenmaal wel hun eigen bubbeltje. Dus niet alleen sta jij daarnaast, maar er zijn gewoon ook een stuk minder andere leuke singles met meer vrije tijd over om wat leuks te gaan ondernemen, zodat je daarmee weer kleine momentjes van groot geluk kunt delen.
Dan kun je dat nog zo graag willen, moet het er dus wel zijn. Kun je nog zo hard gewerkt hebben aan verdieping van je vriendschappen, zit je nog grotendeels aan de zijlijn, want behoeftes en omstandigheden zijn nu eenmaal anders. Kun je allemaal nieuwe cursussen en sporten en weet ik veel gaan doen, en best grote kans dat je er hartstikke leuke mensen treft, maar wanneer die mensen wel hun eigen bubbeltjes hebben, dan is het leuk tijdens de cursus periode, maar erna verwatert de boel vaak al snel. Want zij doen net als de meesten het meeste met hun bubbels, en daarna met hun bubbel in een grotere bubbel. Het is niet zo simpel als het gesteld wordt in die geluksmakerij business. Ja, er zitten nuttige en waardevolle tips tussen. Sommige deed ik al, andere neem ik mee.
Wat je vooral niet hebt is zelfliefde. Ook in je eentje kun je een leuk volwaardig leven leiden en hoef dat niet te voelen alsof je niet volledig meetelt in deze wereld.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
zaterdag 4 december 2021 om 13:38
Tja weet je, het helpt voor de uitnodigende partij ook wel of de gast iemand is die een boel gezelligheid toevoegt aan de avond of dat je een half depri buurvrouw er bij in de kring hebt als je sinterklaas viert.BeauCis schreef: ↑04-12-2021 13:33Thnx, ja dat is helaas in mijn omgeving zo. Zeker zijn de vriendschappen gelijkwaardig, maar alle feestdagen, die doen zij met de bubbels. Ouders, schoonouders, broers, zussen etc. Ik val buiten die bubbel, dus ff aanschuiven voor Sinterklaas of kerst, nope. Dan maak ik van die dagen zelf wel wat leuks. Bv de gehele kerst in slobberoutfit met allemaal lekkere hapjes en drankjes alle zielige films kijken die rond de feestdagen her en der voorbij komen. Ben ook wel eens expres op reis gegaan met de feestdagen, was ook leuk, heb ook wel eens wat met NMLK gedaan, vond ik dan een stuk minder leuk. Moet je maar net een groepje treffen waarin je met een of twee een leuke klik hebt, en das wel een beetje extra beladen, want ik heb last van eindejaarssentiment. Geen winterdepressie.
En die andere dingetjes zijn er voor mij ook gewoon. Die zie ik, doe ik, initieer ik.
zaterdag 4 december 2021 om 13:38
Beaucis,
Jij doet al die dingen als onderdeel van de ruil. Ik doe dit, dan hoor jij dat te doen.
Daarom is het geven van een compliment bij jou met daarbij een verwachting. En die verwachting komt niet uit.
Ik heb laatst een collega die ik al een tijd niet had gezien gezegd dat iets wat hij me terloops had verteld, mij in een situatie enorm had geholpen. Hij vond het oprecht leuk om te horen. Ik vond dat voldoende erkenning en we gingen weer elk ons weegs. Ik hoef daar niets van terug van hem.
De erkenning die ik krijg zit in zijn blik : 'je hebt naar me geluisterd toen, zodanig dat je het je hebt herinnerd en kon toepassen.'
Die stap krijg jij niet voor elkaar. Je moet voor alles wat je doet, iets terug. Anders doe je het niet meer. En daarom mislukt het. Want je doet het niet zonder er iets voor terug te willen. En dat voelen mensen aan.
Jij doet al die dingen als onderdeel van de ruil. Ik doe dit, dan hoor jij dat te doen.
Daarom is het geven van een compliment bij jou met daarbij een verwachting. En die verwachting komt niet uit.
Ik heb laatst een collega die ik al een tijd niet had gezien gezegd dat iets wat hij me terloops had verteld, mij in een situatie enorm had geholpen. Hij vond het oprecht leuk om te horen. Ik vond dat voldoende erkenning en we gingen weer elk ons weegs. Ik hoef daar niets van terug van hem.
De erkenning die ik krijg zit in zijn blik : 'je hebt naar me geluisterd toen, zodanig dat je het je hebt herinnerd en kon toepassen.'
Die stap krijg jij niet voor elkaar. Je moet voor alles wat je doet, iets terug. Anders doe je het niet meer. En daarom mislukt het. Want je doet het niet zonder er iets voor terug te willen. En dat voelen mensen aan.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
zaterdag 4 december 2021 om 13:39
Nee, het is geloof ik niet het gras bij de buren, maar mijn eigen gras dat in happier tijden zoveel groener is. Die versie van mezelf mis ik soms. Het gevoel wat dan overheerst. De lichte luchtigheid. Hoe de sfeer er dan bijhangt. Hoe ontzettend happy ik dan kan zijn. Want alle emoties hier zijn groot, dus ook de blije. En ik kan me toch een potje enorm blij zijn.Solomio schreef: ↑04-12-2021 13:33Wat ik bij jou vooral lees is dat je denkt dat het gras bij de buren altijd groener is.
Ik heb ook geen partner en mijn kinderen zijn de deur uit.
Mijn getrouwde vriendinnen lijkt het soms heerlijk om zo te kunnen leven als ik, omdat ik in mijn dagelijks leven kan doen wat ik wil en met niemand rekening hoef te houden.
Geen enkele situatie is ideaal, het is wat je er zelf van maakt.
En jij focust enorm op wat je mist en dan zul je echt nooit gelukkig worden.
Want stel dat je alsnog een partner krijgt, dan zul je ongelukkig zijn omdat je geen kinderen hebt, of omdat je geen carrière hebt, of geen huis met een tuin, of..... of.....
Het zit echt in je mindset.
zaterdag 4 december 2021 om 13:40
cleo schreef: ↑04-12-2021 13:20Nee, daar ben ik eigenlijk nooit mee bezig. Ik mis het niet.
Maar ja, ik heb ook geen strijd geleverd in het leven. Ik heb van huis uit kansen gehad (hoewel op mijn opvoeding ook wel behoorlijk wat is aan te merken). Ik ben eerder iemand die naar beneden is gekukeld dan dat ik het nou zo geweldig heb gedaan. Gewoon prima, maar ik was ooit op het gymnasium veelbelovender dan wat ik uiteindelijk heb waargemaakt. Makkelijke studie en best goed betaalde baan, maar van mijn broers, zussen en vrienden heb ik academisch en professioneel het minst “gepresteerd” of bereikt. Verder helemaal geen moeite mee, maar is dus al een ander uitgangspunt. Mijn ouders kunnen in plaats van complimenten zelfs nog hardop uitspreken wat ik allemaal had kunnen bereiken als ik maar dit en dat (zit ik totaal niet mee). Misschien dat daarom de verwachting voor erkenning of complimenten er bij mij al niet is.
Ook ik voel ik me als single nooit alleen, of aan de zijlijn staan. Ik ervaar dat gewoon oprecht niet zo. Al mijn vrienden hebben gezinnen, maar ik zie iedereen nog. Met Corona hadden velen zelfs meer de behoefte het huis te ontvluchten, kreeg ik soms het idee.
Dat is wel naar, vind ik.
Herken het een klein beetje. Ik ben de afgelopen jaren steeds iets meer gaan werken, en in plaats van blij te zijn voor me vinden zowel mijn moeder als schoonmoeder dat ik moet oppassen dat ik het niet te druk daarmee krijg. (En dus te weinig tijd over houd voor het huishouden, en dingen samen doen met hen.) Zelfs dat vind ik al vervelend om steeds te horen.
zaterdag 4 december 2021 om 13:44
Doreia* schreef: ↑04-12-2021 13:38Beaucis,
Jij doet al die dingen als onderdeel van de ruil. Ik doe dit, dan hoor jij dat te doen.
Daarom is het geven van een compliment bij jou met daarbij een verwachting. En die verwachting komt niet uit.
Ik heb laatst een collega die ik al een tijd niet had gezien gezegd dat iets wat hij me terloops had verteld, mij in een situatie enorm had geholpen. Hij vond het oprecht leuk om te horen. Ik vond dat voldoende erkenning en we gingen weer elk ons weegs. Ik hoef daar niets van terug van hem.
De erkenning die ik krijg zit in zijn blik : 'je hebt naar me geluisterd toen, zodanig dat je het je hebt herinnerd en kon toepassen.'
Die stap krijg jij niet voor elkaar. Je moet voor alles wat je doet, iets terug. Anders doe je het niet meer. En daarom mislukt het. Want je doet het niet zonder er iets voor terug te willen. En dat voelen mensen aan.
Dit inderdaad, dat moet je zien in het grote geheel. Ik doe iets voor jou, jij voor je buurvrouw, de buurvrouw iets voor haar tante, die tante voor haar nichtje en uiteindelijk doet iemand iets voor mij.
zaterdag 4 december 2021 om 13:44
Ja, als buitenstaander snap ik dat dat raar klinkt. Hoewel ik niet uit een echt moeilijke achtergrond kom zijn er bij mij ook wel dingen waar je je wenkbrauwen bij op kunt trekken, haha! Maar als je mijn ouder en hun achtergrond kent snap je dat die mensen ook weer gewoon een product van hun opvoeding te zijn. En nu te oud om nog anders te leren denken. Lekker laten gaan. Ze denken waarschijnlijk dat ze er mijn zogenaamde capaciteiten mee benoemen ofzo.Andersom schreef: ↑04-12-2021 13:40Dat is wel naar, vind ik.
Herken het een klein beetje. Ik ben de afgelopen jaren steeds iets meer gaan werken, en in plaats van blij te zijn voor me vinden zowel mijn moeder als schoonmoeder dat ik moet oppassen dat ik het niet te druk daarmee krijg. (En dus te weinig tijd over houd voor het huishouden, en dingen samen doen met hen.) Zelfs dat vind ik al vervelend om steeds te horen.
Ik heb zelf geen kinderen en ik vind het een heerlijk idee dat ik niks op mensen over kan dragen. Ik zal vast ook wel op punten een klap van de molen mee hebben gekregen!
anoniem_407909 wijzigde dit bericht op 04-12-2021 13:48
16.34% gewijzigd
zaterdag 4 december 2021 om 13:44
Tja, zelfs bij de buren is het gras niet altijd groen.BeauCis schreef: ↑04-12-2021 13:39Nee, het is geloof ik niet het gras bij de buren, maar mijn eigen gras dat in happier tijden zoveel groener is. Die versie van mezelf mis ik soms. Het gevoel wat dan overheerst. De lichte luchtigheid. Hoe de sfeer er dan bijhangt. Hoe ontzettend happy ik dan kan zijn. Want alle emoties hier zijn groot, dus ook de blije. En ik kan me toch een potje enorm blij zijn.
Als het een poosje niet regent wordt het gras bruin. Als het teveel regent wordt het een modderpoel.
Maar bruin gras en modderpoelen zijn ook leuk.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 4 december 2021 om 13:45
We zijn het best veel oneens. Wat je constateert klopt niet. Waar je jezelf voor op de borst klopt, omdat je het zoveel beter denkt te doen, geniet ervan. Het klopt niet, maar als jij er blij van wordt, lekker doen. Ik gooi je even onder de blokkeer, want wij komen er niet uit. Wederzijdse aannames, gehak en gezaag. Word ik zeker niet blij van, en als ik je toon juist lees, jij evenmin.Doreia* schreef: ↑04-12-2021 13:38Beaucis,
Jij doet al die dingen als onderdeel van de ruil. Ik doe dit, dan hoor jij dat te doen.
Daarom is het geven van een compliment bij jou met daarbij een verwachting. En die verwachting komt niet uit.
Ik heb laatst een collega die ik al een tijd niet had gezien gezegd dat iets wat hij me terloops had verteld, mij in een situatie enorm had geholpen. Hij vond het oprecht leuk om te horen. Ik vond dat voldoende erkenning en we gingen weer elk ons weegs. Ik hoef daar niets van terug van hem.
De erkenning die ik krijg zit in zijn blik : 'je hebt naar me geluisterd toen, zodanig dat je het je hebt herinnerd en kon toepassen.'
Die stap krijg jij niet voor elkaar. Je moet voor alles wat je doet, iets terug. Anders doe je het niet meer. En daarom mislukt het. Want je doet het niet zonder er iets voor terug te willen. En dat voelen mensen aan.
zaterdag 4 december 2021 om 13:47
Ik gok dat Doreia de spijker op z'n kop slaat, maar dat dat te confronterend voor je is.BeauCis schreef: ↑04-12-2021 13:45We zijn het best veel oneens. Wat je constateert klopt niet. Waar je jezelf voor op de borst klopt, omdat je het zoveel beter denkt te doen, geniet ervan. Het klopt niet, maar als jij er blij van wordt, lekker doen. Ik gooi je even onder de blokkeer, want wij komen er niet uit. Wederzijdse aannames, gehak en gezaag. Word ik zeker niet blij van, en als ik je toon juist lees, jij evenmin.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 4 december 2021 om 13:48
Ik had vroeger een vrijgezelle depressieve tante. Mijn moeder nodigde haar dan uit omdat ze anders weer alleen zat. Tot wij zeiden dat als mijn moeder tante weer uitnodigde, wij dan niet zouden komen.
Echt iedereen liep op eieren als zij kwam. Die kwam werkelijk nooit de feestvreugde verheugen maar altijd janken
zaterdag 4 december 2021 om 13:49
Ik lees iets anders dan jij blijkbaar want dit is een rare agressieve reactie op een zeer zinvolle bijdrage die je ter harte zou moeten nemen.BeauCis schreef: ↑04-12-2021 13:45We zijn het best veel oneens. Wat je constateert klopt niet. Waar je jezelf voor op de borst klopt, omdat je het zoveel beter denkt te doen, geniet ervan. Het klopt niet, maar als jij er blij van wordt, lekker doen. Ik gooi je even onder de blokkeer, want wij komen er niet uit. Wederzijdse aannames, gehak en gezaag. Word ik zeker niet blij van, en als ik je toon juist lees, jij evenmin.
lorrelies wijzigde dit bericht op 04-12-2021 13:50
5.38% gewijzigd
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
zaterdag 4 december 2021 om 13:49
Nee, dat gok je echt zo fout dat ik bijna om moet lachen. Dat is zo ontzettend niet hoe ik in elkaar zit. Wat zij schrijft over zichzelf aangaande de complimentjes is namelijk precies hoe het voor mij is.
zaterdag 4 december 2021 om 13:52
Ik lees voornamelijk dat jij niet zoveel zelfinzicht hebt en daarom ook alle adviezen niet van toepassing vindt.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 4 december 2021 om 13:54
Heb je zelf vrienden uitgenodigd met kerst? Nodigt niemand van je vrienden je ooit uit om mee te eten, Sint te vieren of iets anders? Dan zou ik investeren in nieuwe vriendschappen aangaan. Als ik zou weten dat een van mijn vrienden ongewild alleen thuis met bijvoorbeeld kerst. Dan nodig ik die persoon uit of braag wat samen te doen.BeauCis schreef: ↑04-12-2021 13:33Thnx, ja dat is helaas in mijn omgeving zo. Zeker zijn de vriendschappen gelijkwaardig, maar alle feestdagen, die doen zij met de bubbels. Ouders, schoonouders, broers, zussen etc. Ik val buiten die bubbel, dus ff aanschuiven voor Sinterklaas of kerst, nope. Dan maak ik van die dagen zelf wel wat leuks. Bv de gehele kerst in slobberoutfit met allemaal lekkere hapjes en drankjes alle zielige films kijken die rond de feestdagen her en der voorbij komen. Ben ook wel eens expres op reis gegaan met de feestdagen, was ook leuk, heb ook wel eens wat met NMLK gedaan, vond ik dan een stuk minder leuk. Moet je maar net een groepje treffen waarin je met een of twee een leuke klik hebt, en das wel een beetje extra beladen, want ik heb last van eindejaarssentiment. Geen winterdepressie.
En die andere dingetjes zijn er voor mij ook gewoon. Die zie ik, doe ik, initieer ik.
En die ‘andere dingetjes’ die jij als gewoon ziet, daar kun je als eerste je geluk uithalen. Kost niets, je hoeft er niets voor te doen of te laten en de erkenning is de glimlach van jezelf.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
zaterdag 4 december 2021 om 13:57
Nee hoor, verbazingwekkend genoeg kan ik heel goed dealen met mensen die iets zeggen wat klopt en gevoelig ligt. Ik merk alleen dat ik dat niet zo goed kan bij mensen die iets zeggen wat niet klopt. Dan voel ik de noodzaak mezelf te verdedigen. En das zonde van de energie, want het wordt alleen maar welles nietes geleuter. Ik kan er gewoon niks mee, dus dan zet ik het liever aan de kant, en hou ik me bezig met tips en opmerkingen van mensen waarmee ik wel wat kan. En dan zou ik ook kunnen kiezen berichten te negeren, maar ik merk dat het me wel ergert wanneer mensen zeer stellig van alles lopen te beweren waarvan zij denken dat het klopt. Das echt stomvervelend.
zaterdag 4 december 2021 om 13:58
Ik ben met kerst ook alleen. Vind ik al jaren de moeilijkste dagen van het jaar.
Ja, dan denk ik ook weleens dat mijn getrouwde vriendinnen het zoveel beter hebben.
Maar, vervolgens projecteer ik dat niet op anderen in de vorm van teleurstelling of wat dan ook.
Als ik wel een partner had zou ik wrsch kerst ook met mijn eigen bubbel vieren, dus ik begrijp prima dat mijn vriendinnen dat ook doen.
Dat ik me die dagen soms heel eenzaam voel is niet hun schuld en heeft ook niks te maken met dat ik te weinig of teveel moeite heb gedaan.
Mindful hè.
Ja, dan denk ik ook weleens dat mijn getrouwde vriendinnen het zoveel beter hebben.
Maar, vervolgens projecteer ik dat niet op anderen in de vorm van teleurstelling of wat dan ook.
Als ik wel een partner had zou ik wrsch kerst ook met mijn eigen bubbel vieren, dus ik begrijp prima dat mijn vriendinnen dat ook doen.
Dat ik me die dagen soms heel eenzaam voel is niet hun schuld en heeft ook niks te maken met dat ik te weinig of teveel moeite heb gedaan.
Mindful hè.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 4 december 2021 om 13:59
Is er in dit topic überhaupt een reactie geweest waar je wat mee kon? Zonder dat die je alleen maar bevestigde in je slachtoffergedrag?BeauCis schreef: ↑04-12-2021 13:57Nee hoor, verbazingwekkend genoeg kan ik heel goed dealen met mensen die iets zeggen wat klopt en gevoelig ligt. Ik merk alleen dat ik dat niet zo goed kan bij mensen die iets zeggen wat niet klopt. Dan voel ik de noodzaak mezelf te verdedigen. En das zonde van de energie, want het wordt alleen maar welles nietes geleuter. Ik kan er gewoon niks mee, dus dan zet ik het liever aan de kant, en hou ik me bezig met tips en opmerkingen van mensen waarmee ik wel wat kan. En dan zou ik ook kunnen kiezen berichten te negeren, maar ik merk dat het me wel ergert wanneer mensen zeer stellig van alles lopen te beweren waarvan zij denken dat het klopt. Das echt stomvervelend.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
