Herinneringen aan opa en oma

Mijn opa had een donkere kamer en was fotograaf. Héél af en toe mochten we mee om te kijken naar het ontwikkel- en afdrukproces. Maar opa was nogal streng dus zitten op een stoel, nergens aankomen, niet te veel vragen stellen en niet tussendoor weg willen omdat je het niet meer leuk vond.

En ze hadden 2 koerduiven in een (klein..) hokje.

Begin jaren 70 allemaal.

Als ik naar mijn opa ging kreeg ik altijd een spritsje bij de limonade. Als ik bij iemand spritsjes zie liggen (of als ik er in de supermarkt langsloop) moet ik altijd aan hem denken.

Bij de ene opa en oma logeerden we weleens, elke woensdag middag zaten we bij ze en ze pasten elke vrijdag op. Toen we ouder waren gingen we elke vrijdag tussen de middag bij ze eten en dan maakten ze pannenkoeken, tosti of een ei met chocomelk, en daarna gingen we kaarten of rummicuppen. Het tussen de middag eten stopte toen we naar de middelbare school gingen, maar dan gingen we in de vakanties regelmatig nog bij ze eten. Ook kwam opa ons weleens ergens vandaan redden als er een band lek was en we stonden in Sint Juttemus of we waren verdwaald. Ook 1x omdat ik dacht dat ik de auto van mijn ouders gesloopt had en ergens midden op de weg stond. Vanaf dat ik werk ga ik elke week op mijn vrije dag bij mijn, nu nog alleen opa, langs en dan drinken we thee. Kerst vieren we nog elk jaar samen, gewoon met ons gezin en de grootouders. Mijn oma is 7 jaar geleden overleden. Mijn opa heeft altijd hele verhalen over vroeger gehad, ook over de oorlog die hij als tiener heeft meegemaakt. Mijn oma wat minder, want die had meer moeite met de oorlog en de nasleep ervan. Die ging soms huilen als ze er over sprak.

De andere opa en oma overwinterde altijd in Italië en overzomerde altijd op een camping op de Wadden Eilanden. In de zomer gingen we dan weleens logeren op de camping of we kwamen er langs en dan speelden we er de hele dag buiten. Later zochten we ze ook op in Italië, dan zat de hele familie op een kleine kamer gepropt en kookte opa op 2 gaspitten de lekkerste maaltijden voor ons, of we gingen uit eten. Sinds oma dood is sinds 4 jaar geleden, blijft opa thuis maar ik zoek hem nog regelmatig op. Kerst wordt groots gevierd met de hele familie. Beiden praten vrijwel niet over vroeger, vooral mijn opa loopt gewoon weg bij dodenherdenkingen. Van hem weet ik dat hij bloembollen heeft moeten eten, dus het is heel erg geweest.

Oma van mijn vaders kant nooit gekend, alleen de vrouw waar hij mee was, sjieke dame is enige wat ik van haar herinner. De opa zelf was degene die rolletjes drop voor je had, ik wilde altijd het liefst de bruine en die had hij dan voor mij. Hij pestte ons altijd, mijn broer en ik, als hij hem net zou geven trok hij hem snel weer weg. Ik maakte daar nooit wat van, dan niet dacht ik altijd. Hij had als één van de eersten een kleuren tv in het bejaardenhuis, maar bij een volgend bezoekje was die weer zwart wit, als kind vond ik dat vreselijk jammer.
De opa en oma van mijn moeders kant... de opa kon fantastische dingen met zijn handen maken, ondanks dat ze krom stonden en vol met wratten zaten, mijn oma was een nare vrouw, geen fijne herinneringen aan.
Dat mijn moeder zo een liefhebbende moeder en oma is geworden verbaast me nog altijd weer. Mijn vader was trouwens ook een fijne opa, gek op zijn kleinkinderen en zij op hem.
Geen grote uitjes hier of zo, of logeerpartijen, maar zij konden met gewoon simpele aandacht voor fijne herinneringen zorgen merk ik aan mijn kinderen als ze het over opa en oma hebben.
Ik hoor ze eigenlijk nooit over de opa aan mijn mans kant. Die was ook niet heel erg aanwezig.

Mijn opa en oma van vaders kant waren hele lieve mensen. Kregen daar altijd ‘een korstje kaas’ (zo’n maantje) en alles mocht daar. Op vakantie in Spanje hadden ze zo’n flamenco jurk voor mij en mijn nichtje gekocht. Ik ging er in dansen bovenop de speelgoedkist (als podium), viel er vanaf en had een wond onder mijn neus waar ik nog steeds een klein litteken van heb.
En ik kan nog steeds niet dansen

Opa zei altijd dat ik in de schuur moest slapen als ik kwam logeren (meende die natuurlijk niet). We brachten samen elke week oma en overgrootoma naar de bingo en gingen daarna naar de speeltuin en soepballetjes draaien voor de soep.
M'n broertje was de enige die overgrootoma oma MienTJE mocht noemen als anderen het deden werd ze boos. Ze was zo'n lieve vrouw en altijd positief ondanks dat ze door een ongeval samen met m'n opa al jaren slecht ter been was. Ik kreeg daar m'n 1e advocaatje en ze gebruikte die ouderwetse parfum, als ik die ruik denk ik nog altijd aan d'r.

Instructies van mijn moeder hoe ik met opa om moest gaan. Handen voor je borst houden als je hem 3 zoenen gaf. Draai je gezicht zo dat ie je niet op je mond kan zoenen. Zorg dat je niet alleen bent.
Op schoot zitten en dat eigenlijk niet willen.
Oma die de wacht hield als we logeerden.

Andere opa was ook een moeilijke man maar toen ie zijn einde voelde naderen speelde hij opeens met ons. Op zijn knieen met de lego. Of op zijn rug door de kamer. Dat was leuk.

Spininhoek schreef: ↑

11-02-2023 12:32

Instructies van mijn moeder hoe ik met opa om moest gaan. Handen voor je borst houden als je hem 3 zoenen gaf. Draai je gezicht zo dat ie je niet op je mond kan zoenen. Zorg dat je niet alleen bent.
Op schoot zitten en dat eigenlijk niet willen.
Oma die de wacht hield als we logeerden.

en toch bleef oma met hem getrouwd en moest (?):je van je ouders daar naar toe? Hoe kijk je er zelf op terug?

Mijn oma strooide altijd met Sinterklaas. Dan trok ze een schort aan met de zaken vol met strooigoed. En niemand die zag wat het vandaan kwam. Tot we pubers waren en we het gewoon niet meer op gingen rapen.

Verder schreef ze een boodschappenbriefje en andere dingen op het randje van de krant. Kranten waren toen nog groter en de randjes ook. Dus oma had geen kladblok want elke dag kwam er een verse krant.

Mijn andere oma was heel chique, (stiefmoeder van een van mijn ouders) en als ze niet zei dat je je jas uit mocht doen en mocht gaan zitten dan deed je dat niet.....

Op haar verjaardag waren er altijd dozen vol gesorteerd gebak. Mochten altijd eerst de grote mensen kiezen en dan de kleinkinderen op volgorde van leeftijd/belangrijkheid. Ik hoorde bij de zes jongste kleinkinderen. Tegen die tijd waren er altijd nog wel zes slagroompunten. En als er nog wel eens iets anders of iets meer over was omdat iemand (oudere nichten of neven) later kwam, werd er iets apart gezet voor hen.

Echt leuk was het er niet.

SweetFirefly schreef: ↑

11-02-2023 12:38

en toch bleef oma met hem getrouwd en moest (?):je van je ouders daar naar toe? Hoe kijk je er zelf op terug?

Het was zoals het was. Ik heb geen echt nare herinneringen op 1 na. Toen was ik dus wel alleen..
Mijn oma kon niet scheiden. Was niet in die tijd. Mijn moeder was waakzaam en had alleen vermoedens. Het was haar schoonvader..
Ik snap nu de opluchting van mn vader, toen mn opa overleed.

Wij logeerden elke schoolvakantie bij Opa en Oma en alles kon en mocht, wat dat betreft werden we wel echt verpest door ze
Ik was echt een opa's kindje en ging altijd met hem mee waar hij heen ging, dan gingen we met de fiets en zat ik achterop met mijn benen in de fietstas. We aten altijd koetjesrepen, mochten shandy drinken en mijn opa wilde altijd de echte chocolademelk uit de glazen fles en die dronken we dan samen.

Tot ik 5 was hadden ze een inactieve boerderij (voorheen melkbedrijf) en dat was wel echt leuk hoor. We konden badmintonnen in de deel en er was altijd wel een buurboer met kalfjes of een nestje jonge katjes. Of er liep weer een egel in de deel. Ik vond dat als kind prachtig, ook al kan ik me er niet meer heel veel van herinneren.

Ouders van vaders zijde herinner ik mij niet zo heel goed meer, ze zijn vrij jong gestorven. Ik weet nog wel dat ik bij mijn oma in bed mocht slapen als ik daar ging logeren. Mijn opa sliep dan in de logeerkamer. 's Morgens deed mijn oma dan altijd of ik die nacht Heel Erg Hard Gesnurkt had en ze geen oog had dichtgedaan, dat vond ik dan echt grappig. Ze hadden een boekje van Droppie Water in huis, dat las oma voor voordat ik ging slapen. Wij hebben dat boekje nu zelf, en dan denk ik altijd aan oma.

Bij de ouders van moederszijde heb ik vaak gelogeerd als kind. Dan deden we leuke uitjes, of gingen zomaar met de trein of de bus (dat vond ik leuk). Ze hadden een hele stapel oude Duckies, en van die badparels, Ik vond het heerlijk om met een stapel Ducks en een handje badparels in bad te gaan en lag dan wel een uur te weken en te lezen. Als broodbeleg haalden ze altijd vlokfeest in huis (die bruine en witte vlokken). Tot op de dag van vandaag doen die me aan mijn grootouders denken.

Oma van moederskant is bij een tragisch auto-ongeluk overleden ruim voor mijn geboorte. Toen ik een jaar of 6 was kreeg opa een vriendin, een jongere, behoorlijk mondaine mevrouw die bontjassen en een hoop gouden sieraden droeg en sprak als de koningin. Mijn opa was een hele beschaafde, correcte meneer, heel lief ook en onder alle opsmuk was zijn vriendin een beetje ordinair. Ze wilde ook beslist nooit oma genoemd worden, maar bij haar voornaam. Ik vond haar geweldig, ze leerde me vieze liedjes, tot groot ongenoegen van opa, we gingen samen naar de kapper om ons haar te laten watergolven en naar de schoonheidsspecialiste en ik mocht met haar bontjas over straat. Zij leefde op veel te grote voet, opa liet het gebeuren en uiteindelijk kwamen ze in de schulden en moesten de kast van het huis en alle bontjassen weg.

Mijn andere oma was gescheiden, een uitzondering in die tijd. Opa had het aangelegd met een Duitse mevrouw, hij bleek een notoire schuinsmarcheerder. Ik kan me herinneren dat we er wel eens geweest zijn. Mijn vader kon niet erg opschieten met zijn moeder en ging er zo weinig mogelijk heen, ze bleek niet bepaald een fijne moeder te zijn geweest, maar voor de kleinkinderen was ze altijd lief en ik kwam er graag. Ik kan me nog herinneren dat ze vertelde dat ze niet snapte, toen ze net getrouwd was en zwanger werd, hoe dat nou kon. “Nou kind”, had haar schoonmoeder gezegd, “wat er in komt, moet er ook weer uit!”

Maleficent schreef: ↑

11-02-2023 12:56

Wij logeerden elke schoolvakantie bij Opa en Oma en alles kon en mocht, wat dat betreft werden we wel echt verpest door ze
Ik was echt een opa's kindje en ging altijd met hem mee waar hij heen ging, dan gingen we met de fiets en zat ik achterop met mijn benen in de fietstas. We aten altijd koetjesrepen, mochten shandy drinken en mijn opa wilde altijd de echte chocolademelk uit de glazen fles en die dronken we dan samen.

Tot ik 5 was hadden ze een inactieve boerderij (voorheen melkbedrijf) en dat was wel echt leuk hoor. We konden badmintonnen in de deel en er was altijd wel een buurboer met kalfjes of een nestje jonge katjes. Of er liep weer een egel in de deel. Ik vond dat als kind prachtig, ook al kan ik me er niet meer heel veel van herinneren.

Dat klinkt echt fantastisch

Veel goede herinneringen aan mijn opa en oma aan één kant. Maar wat me het meest bijstaat is dat mijn opa toen ik (3x) moest afrijden elke keer weer aan het einde stond de wachten. Of mijn oma toen ik bij haar schoonmaakte altijd met me wilde winkelen want dat vond ze veel leuker dan schoonmaken en ik bij de bijoux Brigitte een sjaaltje of sieraad van haar kreeg. En nog veel meer herinneringen.

Mijn opa aan andere kant vooral dat hij zo (positief) raar deed en met ons bootje wilde varen.

Ik heb oma van mijn moederskant nooit gekent. Heel jong overleden. Maar door de verhalen van mn moeder heb ik het idee dat ik haar toch ken en een belangrijkere rol heeft gespeeld in mn jeugd dan mijn nog levende opas en oma.

Op het balkon op je buik liggen en dan glaasjes water omkieperen over de mensen die voorbij liepen.
Frisbeeën met de hoed van háár schoonmoeder, toen ze net een telefoon hadden, mensen opbellen en snel ophangen. Mn oma was heel ontdeugend en ik stelde me dan zo voor dat ze dat ook met ons deed als kind, wat ze ook met mn moeder deed.

Ik had 1 oma, van moederskant, en 1 opa van vaderskant. Oma kwamen we niet vaak want mijn vader kon niet goed met haar overweg en ik logeerde er nooit. Denk dat zij daar geen zin in had.
Opa was al dement toe ik geboren was en overleed toen ik 6 was. De zus van mijn vader had eigenlijk de oma- rol voor mij. Een ontzettend lief mens, ze had zelf geen kinderen en ik logeerde er iedere vakantie. Hele dierbare herinneringen!

Aan de ene kant toen beiden nog leefden met opa en oma in het familievakantiehuisje in Zeeland waar we regelmatig heen gingen. Opa heb ik niet heel lang meegemaakt, oma wel. Daar heb ik ook herinneringen aan de kerstdiners en als we heen gingen maakten we boterkoek om mee te nemen (voor oma altijd met gember) en toen ik ging trouwen tilde ze heel pittig spontaan m'n sleep (93 jaar oud toen).

Aan de andere kant geen oma, alleen opa. Relatie was daar wat moeizamer en hij woonde in Frankrijk. Ik herinner me wel dat we om het jaar daar heen gingen. Dan gingen we uit eten 'pannenkoeken' eten (dat vonden die Fransen uiteraard heel raar dat we crêpes als avondeten namen). Hij woonde vrij afgelegen in een prachtige omgeving, daar gingen we ook samen fossielen zoeken.

Aan beide kanten woonden ze niet bepaald in de buurt en waren ze ook al aardig op leeftijd. Waar sommige vriendinnetjes minimaal 1x per week de grootouders zagen (en die vond ik er toch jong uit zien!), was dat bij mij eerder een aantal keren per jaar en vanwege de leeftijd ook niet altijd van alles ondernemen. Maar wel leuke herinneringen aan.

Ik had 3 oma's en 1 opa, opa was hertrouwd.

Van de stief oma weet ik niet veel meer maar van opa kan ik me herinneren dat hij altijd voor de gein mijn sokken uittrok en van kietelen hield. Niet op een foute manier. Hij overleed toen ik een jaar of 5 was en sindsdien ook nooit meer contact gehad met die oma. Toen stelde ik daar geen vragen over maar achteraf denk ik waarom was er dan ineens geen contact meer met haar?

De andere oma woonde in een service flat en op verjaardagen, pasen en wat dan ook gingen we vaak met neefjes en nichtjes verstoppertje spelen in het gebouw want oma had niet veel speelgoed in huis. Andere kinderen deden dat ook dus dat was gezellig. En als het mooi weer was namen we buiten speelgoed mee om in de grote binnentuin te voetballen, badmintonnen of wat dan ook. Soms tot grote ergernis van andere bewoners. Er zat nooit iemand in de binnen tuin en er zaten ook zelden andere mensen op hun balkon maar je zag ze wel door de gordijnen spieken en als we binnen bezig waren werd er soms geroepen dat we terug naar onze oma moesten. Iedereen kende haar ook want ze was lid van allerlei clubjes. Oma had ook regelmatig cadeautjes voor ons zoals leuke oorbelletjes ofzo. We gingen zelden bij haar logeren maar ze kwam wel regelmatig even oppassen en dan had ze het over dat ik echt goed de huishoudelijke taken moest leren. En 1x belde ze op en wilde ze mijn vader spreken. Ik zei die zijn op vakantie wat ze was vergeten. Helemaal zorgen maken of ik en mijn broer het wel gingen redden want hoe deden we dat dan met het eten?!

3e oma woonde in een dorp iets verderop en daar ging ik wel regelmatig logeren en ze kwam ook bij ons logeren als mijn ouders een avond weg gingen en pas heel laat thuis zouden zijn. Bij oma logeren was een groot feest. Gingen we eerst samen naar de supermarkt waarbij ik allerlei lekkers uit mocht zoeken. Oma was ook een zoetekauw maar kocht bepaalde dingen niet voor zichzelf omdat ze het in haar eentje niet opkreeg dus. Was er na de logeer partij nog wat over kreeg ik dat mee naar huis. Mijn moeder zei steeds dat ze dat niet moest doen maar oma's zijn oma's. Haar vriezer lag ook altijd helemaal vol met ijsjes. Als ik bij haar ging logeren gingen we ook altijd een dagje winkelen in een ander dorp waar we dan met de bus heen gingen. Dan kochten we dingen die oma nodig had en mocht ik ook wat uitzoeken. En dan ook ergens lekker lunchen met taart en warme choco. We maakten ook regelmatig samen barbie kleertjes, van haar leerde ik breien. We kregen ieder jaar een trui en een sjaal met zelf uitgekozen kleuren. Toen ze hoorde dat ik kaarten spaarde had ze dat aan al haar vriendinnen verteld net zoals de flippo's, oma had een grote vriendengroep die allemaal voor me spaarden dus dan weet je het wel. Met supermarktzegeltjes voor knuffels en ander speelgoed had oma ook zo bij elkaar gespaard. Ze spaarde de stuivers en later 5 gulden munten voor ons op. En we mochten laat opblijven en van haar mocht ik wel gewoon vrouwenvleugel kijken terwijl mijn moeder mij nog te jong vond. Na discussie mocht ik het thuis ook...

Echt jammer dat ze er niet meer zijn en ik vind het altijd heel verdrietig als ik hoor dat veel kinderen geen opa en oma hebben, of geen contact meer etc. Of dat opa en oma geen opa en oma kunnen zijn zoals ik dat zie.

Mijn ene oma heb ik geen herinneringen aan, haar man was wel echt een opa zoals uit de boekjes. Had altijd lekkers bij, had een enorme bulderende lach en we keken altijd samen naar Laurel & Hardy.

Mijn andere opa en oma waren bepaald geen typische opa en oma, maar zij waren mijn veilige haven waar ik altijd op terug kon vallen. Stonden aan mijn kant, of ik nu gelijk had of juist niet. Van mijn oma mocht alles en als ik ergens zin in had kookte ze het meteen voor me. Mijn opa was de ome Jan van wiens geld we op vakantie gingen.

Mijn opa en oma hadden een DAF-je. Een mooie rode.

Verder nog wat specifieke dingetjes die ik me nog kan herinneren:

Ik kreeg daar altijd een koetjesreep.

We gingen regelmatig wandelen.

Ze waren lid van de TROS, dus ik las daar altijd de TROS-kompas.

We speelden veel Memory. In mijn herinnering won ik altijd.

En ze hadden zo'n asbak in de kamet staan, en ik vond het altijd leuk om dat ding in te drukken en te laten draaien.

Mijn opa had last van aderverkalking. Tegenwoordig zouden we dat dementie noemen. Hij was ver in de tachtig en zat op een stoel. Ik legde mijn handje op zijn kolenschoppen en dan moest hij verschrikkelijk lachen.

Mijn andere opa heb ik maar twee keer gezien. De laatste keer manipuleerde hij het zo dat ik hem een kus op een bepaalde plek op zijn voorhoofd ‘moest’ geven. Mijn buik verkrampt nog steeds als ik er aan denk dat mijn moeder daarbij toe moest kijken.