Hoeveel tijd voor jezelf?

24-10-2019 09:56 53 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

Voor de mensen met (jonge) kinderen: hoeveel tijd heb (of neem) je om aan jezelf of aan vrienden/leuke dingen te besteden? Ik bedoel dan echt los van het gezin. En wat doe je dan zoal?

Dit is namelijk wel eens een discussiepunt met mijn man, en ik ben benieuwd hoe dit bij andere gezinnen gaat.
Nijntje* schreef:
24-10-2019 10:59
@TO: Zou het helpen als je van tevoren jouw behoefte aankondigt en hem laat meebeslissen in hoe jullie daar invulling aan geven? Bijvoorbeeld dat je op vrijdag al aangeeft dat je dit weekend behoefte hebt aan even een paar uurtjes een vriendin bezoeken/naar de stad gaan /even boven een boek lezen, en dat je aan hem vraagt wat voor jullie daarvoor het meest geschikte moment is?
Ik formuleer dat thuis meer als een mededeling overigens.
Maar dat komt ook omdat man een sporthobby heeft waardoor hij vaak de halve dag weg is. Dan zeg ik meestal prima, maar dan ben ik zondagmiddag de deur uit (oid).
Alle reacties Link kopieren
Hoi!

Wij hebben geen kinderen, maar ik heb wel een periode in mijn leven gehad dat ik niet meer 7 dagen per week/12 uur per dag wilde werken (bedrijf met man) en echt rust en momenten voor mezelf nodig had.

Mijn man begreep dat ook niet, omdat hij het niet nodig had. Helaas bleef ik maar doorgaan en gaf ik mijn grens te laat aan en raakte ik overspannen.
Dus mijn advies zou zijn; geef aan dat je vanaf nu bijvoorbeeld 1 avond per week voor jezelf nodig hebt. Sauna, bios, uiteten met vriendin, massage etc en vraag of je man je deze avond wil gunnen. Hij zal zien dat het je goed doet.

Ik werk nu 4/5 dagen i.p.v. 7 dagen en mijn man ziet dat het me zoveel goed doet en stimuleert mij nu ook om extra vrij te nemen. Of om een paar dagen lekker ertussenuit te gaan. Ik heb dat echt nodig, iemand die mij daarin steunt, want ook al heb ik de ruimte nodig, ik voel me te gauw schuldig als ik die ruimte neem. Zeker omdat mijn man maar blijft doorwerken en met gemak mijn taken er dan bij neemt. Dus het niet vrij nemen, was eerder mijn probleem, want mijn man heeft het nooit tegengehouden. Ik ‘durfde’ hebt gewoon niet, omdat ‘de rest’ wel gewoon door kon werken.

We hebben allebei gewoon een andere energie.

Mijn man ziet wat het met mij doet, begrijpt het en neem zelf nu ook vaker vrij.

Soms moet je dingen gewoon even uitproberen om te kijken wat werkt. Misschien blijkt jouw man het ook wel heerlijk te vinden om af en toe alleen op pad te gaan, zonder dat hij zich dat nu beseft.
Succes en maak er een leuke ontdekkingsreis van!
Misschien ligt het aan mij en de manier waarop man en ik met elkaar omgaan maar ik hoef dit soort dingen niet echt te vragen of zo. We overleggen wel over wat handig is. Maar verder plan ik gewoon dingen als de agenda leeg is. Dat ga ik niet overleggen oid.

Pas als we beide zo'n beetje de hele week de deur uit zijn, dan gaan we es kijken of er wat geschrapt kan worden.
Alle reacties Link kopieren
Ik doe het soms.. even weg met vriendinnen. Gewoon wat drinken, een hapje eten, een film pakken of naar het theater. Soms weken/maanden niet, soms om de week of toevallig 2 wkn achter elkaar.
Mijn man doet het minder, heeft die behoefte ook minder. Gaat zo nu en dan eens naar de film en misschien 2 keer per jaar (als het toevallig zo uitkomt) naar sport evenementen.

Ik zou meer tijd samen met hem willen hebben. Dat geldt voor hem net zo maar we hebben 2 kinderen en niet altijd de mogelijkheid tot oppas.. dus die tijd is kostbaar en schaars.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
COtweepuntnul schreef:
24-10-2019 11:12
Ik formuleer dat thuis meer als een mededeling overigens.
Maar dat komt ook omdat man een sporthobby heeft waardoor hij vaak de halve dag weg is. Dan zeg ik meestal prima, maar dan ben ik zondagmiddag de deur uit (oid).

Precies. Ik ga niet overleggen hoe we dat gaan 'invullen naar ieders behoefte'. Dat kreeg ik jeuk van.

Ik kijk wanneer het kan volgens de planning en deel het dan mee. Is het niet duidelijk wanneer het kan dan overleg ik dat wel even natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
COtweepuntnul schreef:
24-10-2019 11:16
Misschien ligt het aan mij en de manier waarop man en ik met elkaar omgaan maar ik hoef dit soort dingen niet echt te vragen of zo. We overleggen wel over wat handig is. Maar verder plan ik gewoon dingen als de agenda leeg is. Dat ga ik niet overleggen oid.

Pas als we beide zo'n beetje de hele week de deur uit zijn, dan gaan we es kijken of er wat geschrapt kan worden.
Overleggen over wat handig is, is precies wat ik bedoel met die vraag. De boodschap dat je er behoefte aan hebt is de mededeling, dus deze wordt hoe dan ook ingevuld. Maar (bij dingen waarvoor het tijdstip niet uit maakt) er voor zorgen dat het voor beide een handig moment is, vind ik een kleine moeite. Bijvoorbeeld juist wel of juist niet tijdens een middagslaapje van de kinderen.
Ik kan het in elk geval erg waarderen als mijn vriend met mij overlegd wanneer zijn motorrit het beste uit komt en andersom vindt hij het ook relaxter als ik ga shoppen als er maar 1 wakker is en niet 3.
Alle reacties Link kopieren
MissLucky schreef:
24-10-2019 10:33
Ik werk normaal fulltime, maar zit op dit moment nog in mijn zwangerschapsverlof. Dit speelt wel een rol natuurlijk, hopelijk heb ik de behoefte aan tijd voor andere dingen straks minder, omdat ik op mijn werk met andere dingen bezig ben en kan ik ook meer genieten van het gezinsleven.
Oh maar dan snap ik je nog beter! Ik was het tegen het einde van mijn verlof ook zo zat. Ik moest echt af en toe op adem komen, al was het maar met uitgebreid douchen. En man dacht dat ik lekker hele dagen aan het chillen was. Toen ik eenmaal weer ging werken en hij ook 1 dag per week alleen met de kleine was, begreep hij ineens hoe intensief het was. Daar stond ook tegenover dat ik na een hele dag werken blij was mijn kleintje weer te zien en veel meer geduld had om zijn klaaguurtje, of het moeilijk in slaap komen te handelen.
Ik heb nu puberkinderen dus krijg ook meer de tijd voor mezelf. Ik sport nu 3-4 keer in de week en werk 28-40 uur.
Toen de kinderen kleiner waren had ik nooit tijd voor mezelf maar daar wel behoefte aan. Ik durfde dat echter niet aan te geven want ik ben moeder en het hoort erbij en ik moet het als moeder fijn vinden.
Man nam zich die tijd toen gewoon. Dit heeft behoorlijk wat wrevel gegeven in ons huwelijk.
Ik snap nooit zo goed dat mensen altijd met hun gezin zijn of hun koters altijd mee nemen. Heb je dan nooit de behoefte om met een vriendin eens ongenuanceerd de bedprestaties van de laatste scharrel van je vriendin te bespreken, of iets te vertellen over je werk/zorgen/therapie/relatie waar je nageslacht niets mee te maken heeft? Als de kinderen erbij zijn heb ik leuke koetjes en kalfjes gesprekken, maar geen heftige of serieuze of volwassen gesprekken. Laat staan dat je geconcentreerd een gesprek kunt voeren als de kinderen steeds storen of dat je ongestoord een derde wijntje kunt nemen want je moet het goede voorbeeld geven....
En 'vragen wat het beste moment is' vind ik echt te onderdanig en alsof je je man op je blote knieën mag danken dat je even van je plicht ontslagen bent.
Gewoon meedelen dat je zaterdagmiddag weg bent en of hij iets gepland had of niet is meer dan voldoende.
Alle reacties Link kopieren
Malinois schreef:
24-10-2019 12:10
Ik snap nooit zo goed dat mensen altijd met hun gezin zijn of hun koters altijd mee nemen. Heb je dan nooit de behoefte om met een vriendin eens ongenuanceerd de bedprestaties van de laatste scharrel van je vriendin te bespreken, of iets te vertellen over je werk/zorgen/therapie/relatie waar je nageslacht niets mee te maken heeft? Als de kinderen erbij zijn heb ik leuke koetjes en kalfjes gesprekken, maar geen heftige of serieuze of volwassen gesprekken. Laat staan dat je geconcentreerd een gesprek kunt voeren als de kinderen steeds storen of dat je ongestoord een derde wijntje kunt nemen want je moet het goede voorbeeld geven....
En vooral gewoon 'even niet op scherp staan en overal op moeten letten'. Vooral als ze nog erg klein zijn.
Ja mini baby's, die leg je neer (soms ook niet) en klaar, maar dan houdt heel snel op en dan probeer je er alleen nog maar voor te zorgen dat ze niet uit de plantenbak van je vriendin eten. :$
Alle reacties Link kopieren
Mijn ex-man gunde mij ook nauwelijks mijn eigen ding. Dat ie zelf zo sociaal onaangepast was moest natuurlijk niet mijn probleem zijn. Ik had gewoon mijn sport (training en wedstrijd) en verder ging ik door hem eigenlijk steeds minder zelf doen. Als ik dan een keer weg was kon hij mij nooit plezier wensen maar dacht ie alleen maar aan dat hij nu zielig alleen thuis was met de kinderen.
Daarnaast kon ik ook nooit even een momentje gaan liggen bijvoorbeeld zonder commentaar (ik heb al jaren ME). Maar als hij iets moest dan moest alles wijken en dan deed hij het ook gewoon.
Zat ik muziek te luisteren en hij wilde tv kijken dan ging zonder pardon de muziek uit en de tv aan en vervolgens ging ie daarbij liggen slapen en dan moest iedereen maar op zijn tenen lopen. Zijn vrijetijdsbesteding, sport etc. ging voor alles. Daarnaast wilde hij altijd weg, iets doen ipv thuis zijn. Vroeger als kind kon hij zichzelf al nooit vermaken en dus werd ie overal mee naartoe genomen. Toppunt was dat ie maar een vakantie/studiereis voor zichzelf boekte zonder overleg.
Ik ben altijd erg van het overleg maar dat was nauwelijks mogelijk. Op een gegeven moment moest ik het echt brengen als: dan heb ik dat en dat, anders kwam ik er zelf niet tussen. Nou ja, dat is natuurlijk niet fijn in een relatie. Gelukkig heb ik daar in mijn huidige relatie totaal geen last van.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
Alle reacties Link kopieren
Malinois schreef:
24-10-2019 12:15
En 'vragen wat het beste moment is' vind ik echt te onderdanig en alsof je je man op je blote knieën mag danken dat je even van je plicht ontslagen bent.
Gewoon meedelen dat je zaterdagmiddag weg bent en of hij iets gepland had of niet is meer dan voldoende.
Dat vragen komt toch van 2 kanten? Het is toch niet meer dan logisch om rekening met elkaar te houden?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb sowieso elke avond na 20u tijd voor mezelf wanneer zoon op bed ligt. En daarnaast ga ik bijna elk weekend 's ochtends een eind wandelen en wat drinken met een vriendin. Wanneer ik niet ziek ben ga ik ook nog 2 keer per week een uurtje sporten.
En misschien 1 a 2 keer per maand uit eten oid.

Mijn vriend gaat 2 keer per week sporten en daarnaast in het weekend vaak surfen. En ook 1 a 2 keer per maand met vrienden wat doen.

We hebben beiden dus veel tijd voor onszelf. Omdat we dat ook voor elkaar belangrijk vinden en faciliteren.
In overleg is er een hoop mogelijk.
Maartje2016 schreef:
24-10-2019 12:23
Dat vragen komt toch van 2 kanten? Het is toch niet meer dan logisch om rekening met elkaar te houden?

Mhaw.

Ik ga echt niet rekening houden met of er 1 of 3 kinderen wakker waren ( heb er maar 2 maar noemde iemand eerder als voorbeeld) of dat er eentje zwemles heeft ofzo. Als ik even de stad in wil/moet/koffie wil drinken met vriendinnen, of echt alleen tijd nodig heb..dat moet hij dat prima aan kunnen. Het is hun vader.

Ik kijk wel op de gezinsplanner of manlief al wat anders heeft.
Mocht er wat zijn dan hoor ik dat dan snel genoeg.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan weg wanneer ik wil, alleen ik ga niet zo vaak. Niet z’on behoefte aan. Man gaat regelmatig weg, hobby gerelateerd of naar een vriend. Ik ben het liefst bij hem en hij vindt dat gelukkig fijn. Als de kinderen boven zijn heb ik sowieso tijd voor mezelf.
Alle reacties Link kopieren
Lucifer2018 schreef:
24-10-2019 12:32
Mhaw.

Ik ga echt niet rekening houden met of er 1 of 3 kinderen wakker waren ( heb er maar 2 maar noemde iemand eerder als voorbeeld) of dat er eentje zwemles heeft ofzo. Als ik even de stad in wil/moet/koffie wil drinken met vriendinnen, of echt alleen tijd nodig heb..dat moet hij dat prima aan kunnen. Het is hun vader.

Ik kijk wel op de gezinsplanner of manlief al wat anders heeft.
Mocht er wat zijn dan hoor ik dat dan snel genoeg.
Maar om het dan "onderdanig" te noemen dat sommigen het wel doen, vind ik dan wel heel sneu. (Was jij niet, weet ik, maar degene die ik citeerde)
Wat lucifer zegt. Wij hebben twee jonge kinderen, een baby en een peuter. Ik heb op het moment weinig tijd voor mezelf en hij ook. Hij heeft dat veel meer nodig dan ik en dat vind ik prima. Ik probeer zelf ook wel af en toe weg te gaan, dus ik begrijp m daarin wel.
Lucifer2018 schreef:
24-10-2019 12:32
Mhaw.

Ik ga echt niet rekening houden met of er 1 of 3 kinderen wakker waren ( heb er maar 2 maar noemde iemand eerder als voorbeeld) of dat er eentje zwemles heeft ofzo. Als ik even de stad in wil/moet/koffie wil drinken met vriendinnen, of echt alleen tijd nodig heb..dat moet hij dat prima aan kunnen. Het is hun vader.
Wij houden wel rekening met de sporten van de kinderen. Als we met zijn 2en zijn kunnen de kinderen die geen sport hebben thuis blijven en hoeven ze niet steeds mee. De kinderen hebben ook weekend. En het komt (vooral kwam, nu kunnen ze ook alleen blijven) echt wel is voor dat 1 van ons weg is maar niet regelmatig.
Verder vind ik het ook fijn om met zijn vijven thuis te zijn of weg te gaan. En niet dat er vaak 1 van ons weg is. Op een boodschap enz doen na dan.
Ik onderneem vaak iets als de kinderen in bed liggen. Dat wordt nu wel moeilijker omdat ze later naar bed gaan. Maar omdat ze ouder zijn hebben ze ook vaker zelf iets te doen en hebben ze ons steeds minder nodig. En zijn wij wel is vrij als zij op school zitten.
anoniem_270703 wijzigde dit bericht op 24-10-2019 13:23
0.98% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
MissLucky schreef:
24-10-2019 10:23
Dat is precies de reden dat het soms reden is voor discussie bij ons. Man heeft geen tijd voor zichzelf nodig, en doet het liefst alles met de kinderen erbij. Zo hebben we sinds we kinderen hebben, ook nog geen date met zn tweeën gehad. Man heeft hier geen behoefte aan. Ik kan inderdaad slechter tegen prikkels en heb soms ook wat tijd alleen nodig. Of buiten het gezin om, om me nog even anders te voelen dan alleen moeder. Ik worstel een beetje met deze nieuwe rol en de balans daarin.
Mijn man begrijpt gewoon niet zo goed dat ik daar behoefte aan heb denk ik, omdat hij dat zelf helemaal niet heeft.
Ik lees hier en in je OP twee verschillende manieren van ‘tijd voor jezelf hebben’. Je hebt het in de OP over dingen voor jezelf doen, alleen. Daar heeft de ene persoon nu eenmaal minder behoefte aan dan de ander en daarover is het goed om met elkaar in gesprek te blijven.

Maar het andere wat je hier benoemt, namelijk dat je ook eens met z’n tweeën op pad wil, zonder kind(eten), en man daar geen oren naar heeft: dat vind ik echt vreemd, eerlijk gezegd! Je hebt toch niet voor niets een relatie, dan wil je af en toe toch ook eens ongestoord tijd voor elkaar? Dus daar zou voor mij eerder een pijnpunt liggen.
Nou ik zou best wel wat avonden weg mogen maar na een hele werkweek is mijn zin om weg te gaan er niet zo heel veel. Ga wel 1 a 2 x in de maand uit eten met mijn ene vriendin en met een andere vriendin spreek ik onder schooltijd af als ik vrij ben. Vind het ook gewoon lekker om samen met mijn man avonds even 'samen' te zijn. Ik ben dus niet een vreselijke sociaal dier zie genoeg mensen en ik heb ook allemaal dingen te doen met mijn kinderen. Dit is prima voor mij zo.
ZijZei schreef:
24-10-2019 13:22
Nou ik zou best wel wat avonden weg mogen maar na een hele werkweek is mijn zin om weg te gaan er niet zo heel veel. Ga wel 1 a 2 x in de maand uit eten met mijn ene vriendin en met een andere vriendin spreek ik onder schooltijd af als ik vrij ben. Vind het ook gewoon lekker om samen met mijn man avonds even 'samen' te zijn. Ik ben dus niet een vreselijke sociaal dier zie genoeg mensen en ik heb ook allemaal dingen te doen met mijn kinderen. Dit is prima voor mij zo.
Man en ik gaan samen wel weg op zijn atv dag ergens koffie drinken en ook gaan de kids wel uit logeren bij mijn ouders zodat we een filmpje kunnen pakken en lekker gaan eten.
Mijn kinderen zijn allang volwassen: 35,33 en 30j en allang het huis uit.
Toch heb ik altijd gesport 2 avonden/ week (Jiu-jitsu).
Man was/is niet van het alleen weggaan.
NU zijn we nog maar met ons tweetjes en hebben we heel veel vrije tijd.
Normaal werk ik 5 dagen/ week maar zit al een hele tijd thuis met complicaties na een gebroken voet.
De situatie is dus als volgt: man en ik staan 's ochtends op rond 8u30. Na het douchen doen we samen het huishouden en rond 13u zijn we klaar en kunnen we lekker TV kijken of samen ergens heengaan, soms wat op de bank hangen of filmpjes kijken.
Rond 17u begint één van ons 2 met de voorbereiding van de avondmaaltijd: bv aardappelen schillen en groenten wassen/ snijden.
De andere neemt het daarna over en kookt de aardappelen/pasta/rijst, bakt het vlees of de vis en werkt de groenten verder af.
Na de maaltijd doen we samen de vaat ( geen vaatwasser hier) , ruimen samen de keuken op - ook even dweilen en tegen 19uur zitten we lekker op de bank. Ik meestal met een boek of de laptop. Zalig!
Ligt er ook aan hoe je woont. Nu ik een fijne zolder heb merk in dat ik minder het huis uit vlucht. Ik kan slecht tegen 7 dagen per week samen op de bank zeg maar.
Ik zet t trouwens gewoon in de agenda als ik weg wil en hij net zo goed. We hebben een gedeelde agenda en wie het eerst komt wie het eerst maalt, tenzij iets belangrijks natuurlijk. Als we met eten/bedtijd weg willen overleggen we wel even. Voor ons werkt het prima.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven