Overig
alle pijlers
How can I make this about me?
maandag 1 april 2024 om 18:23
Een luchtig topic, naar aanleiding van de pagina How can I make this about me? die ik volg op instagram.
Hebben jullie vaak meegemaakt hoe iemand zeer ongepast de aandacht naar zich toe trekt in situaties waarin ze dat echt niet moeten doen?
TO trapt af:
Een zwangerschapsaankondiging tijdens een babyshower van een ander. De nieuwe zwangere trok vervolgens alle aandacht naar zich toe: "Oohhh ik pas mijn broeken nu al niet meer hihihi! Ja in 1x raak hihihi!" Degene voor wie de babyshower werd georganiseerd, gaf achteraf aan dat ze het echt niet leuk vond. Op dat moment reageerde niemand er op, we waren allemaal nog te bleu en minder assertief.
Op de eerste foto van een pasgeboren kind reageren: "Oh mijn dochter keek ook zo na de geboorte!" Dus niet eens eerst gefeliciteerd ofzo.
Hebben jullie vaak meegemaakt hoe iemand zeer ongepast de aandacht naar zich toe trekt in situaties waarin ze dat echt niet moeten doen?
TO trapt af:
Een zwangerschapsaankondiging tijdens een babyshower van een ander. De nieuwe zwangere trok vervolgens alle aandacht naar zich toe: "Oohhh ik pas mijn broeken nu al niet meer hihihi! Ja in 1x raak hihihi!" Degene voor wie de babyshower werd georganiseerd, gaf achteraf aan dat ze het echt niet leuk vond. Op dat moment reageerde niemand er op, we waren allemaal nog te bleu en minder assertief.
Op de eerste foto van een pasgeboren kind reageren: "Oh mijn dochter keek ook zo na de geboorte!" Dus niet eens eerst gefeliciteerd ofzo.
maandag 1 april 2024 om 18:38
Huwelijksaanzoek op andermans bruiloft. Was een vaag nichtje van de bruidegom en de bruid en haar familie waren not amused. Die eikel had zelfs de DJ even gevraagd voor stilte en de microfoon, ieder dacht dat er een soort stukje voor het bruidspaar zou worden opgevoerd. Plaatsvervangende schaamte. Wel heel duidelijk dat alleen hun familie begon te feliciteren en de kant van de bruid en overige gasten veelbetekenende blikken met elkaar uitwisselden.
Schoonzus tegen een vrouw die net verteld had wat immunotherapie inhield en dat ze hoopte zo toch de 18e verjaardag van haar kind te kunnen halen: ‘Oh meid ik weet precies wat je doormaakt, mijn kinderen zijn ook nog een stuk jonger boehoehoe’. En dat was dus een vrouw die ik weet niet hoeveel operaties en gruwelijke behandelingen achter de rug had en nu eigenlijk was opgegeven versus een hypochonder die zich inbeeldde dat een moedervlekje op haar hand wel eens kanker zou kunnen zijn. Ik weet niet hoe vaak ik sorry tegen die arme vrouw heb gezegd, ik schaamde mij echt zo erg dat ik er onpasselijk van werd.
Schoonzus tegen een vrouw die net verteld had wat immunotherapie inhield en dat ze hoopte zo toch de 18e verjaardag van haar kind te kunnen halen: ‘Oh meid ik weet precies wat je doormaakt, mijn kinderen zijn ook nog een stuk jonger boehoehoe’. En dat was dus een vrouw die ik weet niet hoeveel operaties en gruwelijke behandelingen achter de rug had en nu eigenlijk was opgegeven versus een hypochonder die zich inbeeldde dat een moedervlekje op haar hand wel eens kanker zou kunnen zijn. Ik weet niet hoe vaak ik sorry tegen die arme vrouw heb gezegd, ik schaamde mij echt zo erg dat ik er onpasselijk van werd.
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 1 april 2024 om 18:59
Op het werk, toen LG net had verteld dat ze was opgegeven door de oncologen. Collega interrumpeerde haar verhaal met 'en ik moet even vertellen dat ik elders heb gesolliciteerd', waarop ze in tranen uitbrak omdat haar mededeling zo vreselijk emotioneel voor haar was.
We wisten allemaal even niet waar we kijken moesten.
We wisten allemaal even niet waar we kijken moesten.
maandag 1 april 2024 om 19:07
Toen ik 15 was zat ik samen met een goede vriendin op een hobby. Een van mijn beste vrienden (en neef) van 17 had net gehoord dat hij leukemie had en was met loeiende sirene's naar Rotterdam gebracht waar hij meteen in quarantaine vol aan de chemo werd gelegd. Ik was daar dus nogal van ondersteboven (wij zagen elkaar vaak 5 dagen per week destijds). Die vriendin begon vervolgens alles wat 'mis' ging bij de hobby (dingen vergeten, niet geoefend thuis, etc.) af te schuiven op het feit dat "een goede vriend van haar zo ziek was". Ja, zij kende hem ook, ja ze zagen elkaar op verjaardagen, maar zij is in het daaropvolgende heftige half jaar NIET ÉÉN KEER in het ziekenhuis langs geweest (ik 3 dagen per week) terwijl ik wist hoe graag hij bezoek wilde. Dat vond ik echt zo sneu van haar!
En andere situatie die me te binnen schiet was in de week dat mijn vader is overleden. Ik was 28, had net een kind en mijn moeder was een half jaar ervoor overleden. Oftewel: hele pittige tijd. Ik speel theatervoorstellingen en had de week van het overlijden eigenlijk voorstellingen. Ik had er een gemist op de dag over overlijden maar wilde daarna zo snel mogelijk weer de steunende en fijne omgeving van mijn mede-spelers opzoeken. Die eerste avond dat ik er dus weer was (vader was nog niet begraven) was iedereen enorm steunend. Maar er ging ook één iemand steeds huilen en wilde dat iedereen haar ging troosten, want zij was de week ervoor haar moeder verloren en was daardoor compleet van slag. Ik trok het heel slecht dat zij telkens naar mij kwam met: "oooh, ik weet hoe je je voelt, ik voel me helemaal leeg zonder mijn moeder, ik mis haar zo, en nu moeten mijn kinderen hum oma missen, ze was een geweldige oma, ik weet niet hoe ik door moet...". Ja, verdrietig en iedereen ervaart verdriet en rouw op zijn eigen manier, maar haar moeder was 87 en al 3 jaar ziek. Niet minder erg, maar als die van mij toch 87 hadden mogen worden... (mijn ouders waren begin 50, net een half jaartje opa en oma). Ik kon dat er toen echt niet bij hebben.
En andere situatie die me te binnen schiet was in de week dat mijn vader is overleden. Ik was 28, had net een kind en mijn moeder was een half jaar ervoor overleden. Oftewel: hele pittige tijd. Ik speel theatervoorstellingen en had de week van het overlijden eigenlijk voorstellingen. Ik had er een gemist op de dag over overlijden maar wilde daarna zo snel mogelijk weer de steunende en fijne omgeving van mijn mede-spelers opzoeken. Die eerste avond dat ik er dus weer was (vader was nog niet begraven) was iedereen enorm steunend. Maar er ging ook één iemand steeds huilen en wilde dat iedereen haar ging troosten, want zij was de week ervoor haar moeder verloren en was daardoor compleet van slag. Ik trok het heel slecht dat zij telkens naar mij kwam met: "oooh, ik weet hoe je je voelt, ik voel me helemaal leeg zonder mijn moeder, ik mis haar zo, en nu moeten mijn kinderen hum oma missen, ze was een geweldige oma, ik weet niet hoe ik door moet...". Ja, verdrietig en iedereen ervaart verdriet en rouw op zijn eigen manier, maar haar moeder was 87 en al 3 jaar ziek. Niet minder erg, maar als die van mij toch 87 hadden mogen worden... (mijn ouders waren begin 50, net een half jaartje opa en oma). Ik kon dat er toen echt niet bij hebben.
maandag 1 april 2024 om 19:17
(Niet capabele) collega was in haar vorige baan uitvaartverzorger geweest. Ik vertelde dat mijn ouder het hospice ging en ik dus minder aanwezig zou zijn. Ten overstaan van anderen zei ze als eerste ‘ik hoor het wel als je nog een goede uitvaartverzorger zoekt, dan geef ik je de naam van mijn ex-collega’.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 1 april 2024 om 19:21
Whut??????himalaya schreef: ↑01-04-2024 19:17(Niet capabele) collega was in haar vorige baan uitvaartverzorger geweest. Ik vertelde dat mijn ouder het hospice ging en ik dus minder aanwezig zou zijn. Ten overstaan van anderen zei ze als eerste ‘ik hoor het wel als je nog een goede uitvaartverzorger zoekt, dan geef ik je de naam van mijn ex-collega’.
maandag 1 april 2024 om 19:21
Er was een mega bezuiniging gaande en er zou die week meer nieuws komen over hoe of wat, maar het zou echt inhouden dat er een boel ontslagen en een sociaal plan zou komen.
Onze directeur, dat jaar aangetreden, riep iedereen bijeen in de kantine.
Hij begon een beetje treurig dat hij zo met ons te doen had, zulke spannende tijden. Maar zo leuk: hij had fántastisch nieuws.
Hij had namelijk te horen gekregen dat hij gewoon mocht blijven en nog wat leuks: zijn goede vriend zou komen helpen met deze enorm moeilijke klus.
Daarna weer een treurig verhaal, hoe hij was aangenomen met een positief verhaal en binnen drie maanden in deze 'treurnis' was terechtgekomen, want ja, in deze ruimte zaten nu mensen die er over een tijdje niet meer zaten.
Heel naar voor hem allemaal zo'n vervelende sfeer, hij was meer een bouwer, maar gelukkig was de onzekerheid voor hem voorbij.
Ik werd er melig van, het was een soort sketch leek wel, toren c was er niks bij.
Onze directeur, dat jaar aangetreden, riep iedereen bijeen in de kantine.
Hij begon een beetje treurig dat hij zo met ons te doen had, zulke spannende tijden. Maar zo leuk: hij had fántastisch nieuws.
Hij had namelijk te horen gekregen dat hij gewoon mocht blijven en nog wat leuks: zijn goede vriend zou komen helpen met deze enorm moeilijke klus.
Daarna weer een treurig verhaal, hoe hij was aangenomen met een positief verhaal en binnen drie maanden in deze 'treurnis' was terechtgekomen, want ja, in deze ruimte zaten nu mensen die er over een tijdje niet meer zaten.
Heel naar voor hem allemaal zo'n vervelende sfeer, hij was meer een bouwer, maar gelukkig was de onzekerheid voor hem voorbij.
Ik werd er melig van, het was een soort sketch leek wel, toren c was er niks bij.
maandag 1 april 2024 om 19:23
Omg.himalaya schreef: ↑01-04-2024 19:17(Niet capabele) collega was in haar vorige baan uitvaartverzorger geweest. Ik vertelde dat mijn ouder het hospice ging en ik dus minder aanwezig zou zijn. Ten overstaan van anderen zei ze als eerste ‘ik hoor het wel als je nog een goede uitvaartverzorger zoekt, dan geef ik je de naam van mijn ex-collega’.
maandag 1 april 2024 om 19:24
Wat grof.Lady*Voldemort schreef: ↑01-04-2024 18:59Op het werk, toen LG net had verteld dat ze was opgegeven door de oncologen. Collega interrumpeerde haar verhaal met 'en ik moet even vertellen dat ik elders heb gesolliciteerd', waarop ze in tranen uitbrak omdat haar mededeling zo vreselijk emotioneel voor haar was.
We wisten allemaal even niet waar we kijken moesten.
maandag 1 april 2024 om 19:25
Mijn collega was die nacht bevallen na 29 weken zwangerschap. Ze was de dag ervoor nog gewoon aan het werk geweest. We stonden er die ochtend allemaal wat verloren bij. Zegt een net nieuwe collega: 'Mijn vrouw is zwanger, ik hoop dat het bij ons wel goed gaat.' We kenden die man net drie weken, die had zijn moment iets beter moeten kiezen.
Ik dacht dat ik ook een voorbeeld had, maar dat valt echt in het niet hierbij.
en werk er aan.
maandag 1 april 2024 om 19:40
Lady*Voldemort schreef: ↑01-04-2024 18:59Op het werk, toen LG net had verteld dat ze was opgegeven door de oncologen. Collega interrumpeerde haar verhaal met 'en ik moet even vertellen dat ik elders heb gesolliciteerd', waarop ze in tranen uitbrak omdat haar mededeling zo vreselijk emotioneel voor haar was.
We wisten allemaal even niet waar we kijken moesten.
Hoe haal je zoiets in je hoofd?
maandag 1 april 2024 om 19:50
Deze was wel schattig: Ik werkte met kleuters en we deden een inzameling voor kleding voor een goed doel.
Kindje in dure merkkleding zag het als een mooie kans, dook stiekem in de vuilniszakken vol donaties, en kleedde zich om in een werkelijk waar afgrijselijk bij elkaar uitgezochte armoedige outfit.
Ze doneerde haar smaakvolle outfit, moeder vond het wel komisch dus daar ging kind mee naar huis in outfit, en dure kleding bleef achter en werd verstuurd.
Outfit was favoriet, dus om de zoveel tijd huppelde ze erin rond.
Ze bleef daarna maar vragen of we al een foto hadden van 'haar vriendin' die haar outfit had gekregen.
En uiteindelijk een verbitterd: als dat kindje mijn kleren niet mooi vind, doe ik dit ook niet meer aan.
Kindje in dure merkkleding zag het als een mooie kans, dook stiekem in de vuilniszakken vol donaties, en kleedde zich om in een werkelijk waar afgrijselijk bij elkaar uitgezochte armoedige outfit.
Ze doneerde haar smaakvolle outfit, moeder vond het wel komisch dus daar ging kind mee naar huis in outfit, en dure kleding bleef achter en werd verstuurd.
Outfit was favoriet, dus om de zoveel tijd huppelde ze erin rond.
Ze bleef daarna maar vragen of we al een foto hadden van 'haar vriendin' die haar outfit had gekregen.
En uiteindelijk een verbitterd: als dat kindje mijn kleren niet mooi vind, doe ik dit ook niet meer aan.
maandag 1 april 2024 om 19:56
Een grote reorganisatie was gaande. Mensen hadden net te horen gekregen over of ze konden blijven of niet. Bij sommige grote afdelingen (zoals administratie) moest 50% weg. Dit speelde tijdens de pandemie. Tijdens een massale online-meeting over iets heel anders, inclusief degenen die weg moesten, vond een persoon het nodig om aan te geven dat zij haar baan behield, ging vrolijk dansen/juichen in beeld (met de armen zwaaien: whoop whoop!) en - I fucking kid you not - drukte daarbij op de "fanfare"-knop van teams, die ene knop waardoor je op je scherm ballonnen en confetti kreeg.
maandag 1 april 2024 om 19:58
Mijn zoon had een onderzoek in een kliniek, waar hij 5 dagen aan de kabels moest voor een continu EEG. Dat ging in een klein groepje. Mijn zoon was toen 5 ongeveer, en was niet zindelijk, niet overdag en niet 's nachts en de verwachting was dat hij dat nooit zou worden. (hij is nu 18 en nog steeds 24 upd inco aan). Zegt een andere vader tegen mij, na 1 nacht slapen, over zijn kind die een normale ontwikkeling had: "ik heb zo slecht geslapen want mijn zoon moest steeds plassen en dan moest ik mee en het was zo onhandig met de kabels. Is toch wel fijn hoor, dat jouw kind niet zindelijk is. Kun je lekker doorslapen'
Ik dacht OMG zeg je dit nu echt tegen mij.
Ik dacht OMG zeg je dit nu echt tegen mij.
maleficent wijzigde dit bericht op 01-04-2024 21:33
0.84% gewijzigd
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 1 april 2024 om 19:59
Deze is wel erg hoorLady*Voldemort schreef: ↑01-04-2024 18:59Op het werk, toen LG net had verteld dat ze was opgegeven door de oncologen. Collega interrumpeerde haar verhaal met 'en ik moet even vertellen dat ik elders heb gesolliciteerd', waarop ze in tranen uitbrak omdat haar mededeling zo vreselijk emotioneel voor haar was.
We wisten allemaal even niet waar we kijken moesten.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 1 april 2024 om 20:02
Mijn vriendin vertelde gisteren dat haar schoonmoeder haar huwelijksaanzoek heeft verpest. Ze gingen nl een weekendje naar Parijs en schoonmoeder gilde “ohhhh dan ga je zeker een aanzoek doen!” Dat aanzoek kwam er inderdaad maar vriendin twijfelt nog altijd of haar man dit echt van plan was of dat hij zich gedwongen voelde door zijn moeder. Het was zonder ring overigens. Ik ben ook iemand die er stomme dingen uitflapt soms hoor, zoiets had ik misschien ook wel geroepen.
maandag 1 april 2024 om 20:09
Opa meldde zich niet op de appgroep die in het leven is geroepen om elke ochtend even in te checken zodat we weten dat hij niet het loodje heeft gelegd. Sibling, die erg last heeft van bepaalde gezondheidsklachten en dat in bijna elke zin vermeldt: shit ik was daar gisteren nog en toen ik vertrok bleef hij gewoon liggen slapen op z'n luie stoel. Hij zal toch niet overleden zijn toen ik er net was, dat kan ik er nu gewoon echt niet bij hebben.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
maandag 1 april 2024 om 20:13
Sibling kwam op jonge leeftijd uit de kast bij het gezin (ik wist het al maar zat erbij voor de emotional support). Moeder: hoe haal je het in je hoofd om dit te vertellen waar mijn vriend bij is met wie ik ruzie heb (die vent woonde bij ons in en ze hadden altijd ruzie). Hele avond enorme stampij om gemaakt (gillen, huilen, mensen bellen om het te vertellen) en het ging werkelijk geen minuut meer over de boodschap zelf.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
