Overig
alle pijlers
How can I make this about me?
maandag 1 april 2024 om 18:23
Een luchtig topic, naar aanleiding van de pagina How can I make this about me? die ik volg op instagram.
Hebben jullie vaak meegemaakt hoe iemand zeer ongepast de aandacht naar zich toe trekt in situaties waarin ze dat echt niet moeten doen?
TO trapt af:
Een zwangerschapsaankondiging tijdens een babyshower van een ander. De nieuwe zwangere trok vervolgens alle aandacht naar zich toe: "Oohhh ik pas mijn broeken nu al niet meer hihihi! Ja in 1x raak hihihi!" Degene voor wie de babyshower werd georganiseerd, gaf achteraf aan dat ze het echt niet leuk vond. Op dat moment reageerde niemand er op, we waren allemaal nog te bleu en minder assertief.
Op de eerste foto van een pasgeboren kind reageren: "Oh mijn dochter keek ook zo na de geboorte!" Dus niet eens eerst gefeliciteerd ofzo.
Hebben jullie vaak meegemaakt hoe iemand zeer ongepast de aandacht naar zich toe trekt in situaties waarin ze dat echt niet moeten doen?
TO trapt af:
Een zwangerschapsaankondiging tijdens een babyshower van een ander. De nieuwe zwangere trok vervolgens alle aandacht naar zich toe: "Oohhh ik pas mijn broeken nu al niet meer hihihi! Ja in 1x raak hihihi!" Degene voor wie de babyshower werd georganiseerd, gaf achteraf aan dat ze het echt niet leuk vond. Op dat moment reageerde niemand er op, we waren allemaal nog te bleu en minder assertief.
Op de eerste foto van een pasgeboren kind reageren: "Oh mijn dochter keek ook zo na de geboorte!" Dus niet eens eerst gefeliciteerd ofzo.
maandag 1 april 2024 om 20:15
Ik had weleens deze van mezelf:
Een kennis bleek chemo te krijgen en vertelde daarover.
Ze vertelde dat ze ook moest sporten verplicht, je moet in zo goed mogelijke conditie zijn.
Ik trok een nogal vies gezicht blijkbaar, want ik haat sporten en vond dat detail extra sneu, en toen flapte ze er heel meelevend uit: zou ook niks voor jou zijn inderdaad, maar ik vind het wel lekker hoor, sporten!
Ze kwam zelf niet meer bij, gelukkig zorgde het voor lol bij haar, maar wat gênant.
Een kennis bleek chemo te krijgen en vertelde daarover.
Ze vertelde dat ze ook moest sporten verplicht, je moet in zo goed mogelijke conditie zijn.
Ik trok een nogal vies gezicht blijkbaar, want ik haat sporten en vond dat detail extra sneu, en toen flapte ze er heel meelevend uit: zou ook niks voor jou zijn inderdaad, maar ik vind het wel lekker hoor, sporten!
Ze kwam zelf niet meer bij, gelukkig zorgde het voor lol bij haar, maar wat gênant.
maandag 1 april 2024 om 20:29
Wauw, Male ; 18 alweer ? Jeetje….
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 1 april 2024 om 20:30
Ja joh, het is echt een knoeperd van een kerel
gaat snel he?
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 1 april 2024 om 20:31
Ja, bizar.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 1 april 2024 om 20:36
Oh ja, zo ken ik er ook een. So let's make it about meG-sleutel schreef: ↑01-04-2024 19:07Toen ik 15 was zat ik samen met een goede vriendin op een hobby. Een van mijn beste vrienden (en neef) van 17 had net gehoord dat hij leukemie had en was met loeiende sirene's naar Rotterdam gebracht waar hij meteen in quarantaine vol aan de chemo werd gelegd. Ik was daar dus nogal van ondersteboven (wij zagen elkaar vaak 5 dagen per week destijds). Die vriendin begon vervolgens alles wat 'mis' ging bij de hobby (dingen vergeten, niet geoefend thuis, etc.) af te schuiven op het feit dat "een goede vriend van haar zo ziek was". Ja, zij kende hem ook, ja ze zagen elkaar op verjaardagen, maar zij is in het daaropvolgende heftige half jaar NIET ÉÉN KEER in het ziekenhuis langs geweest (ik 3 dagen per week) terwijl ik wist hoe graag hij bezoek wilde. Dat vond ik echt zo sneu
.Ik had op week twee collega's waar ik heel goed bevriend mee raakte. Een van de twee werd psychisch heel erg ziek. Kon ook niet meer werken. Ik ben in die periode meerdere keren bij de zieke vriendin blijven logeren. Ik ben met haar meegeweest naar therapieën (uiteraard niet mee de kamer in, maar als support voor en na). Ik heb voor haar gekookt, stond dag en nacht klaar. En bij mijn vriend heb ik daarna steeds heel hard gehuild.
Andere "vriendin" kon het echt niet aan om vriendin zo te zien. Op de momenten dat ze via mij wist dat het weer ietsje beter ging dan was er appcontact. En maar janken in de teamkamer. Oh wat een verdriet. Details delen over het ziektebeeld die niemand verder iets aanging.
"I'd like a coke". " Is Pepsi ok?" " Is Monopolymoney ok?"
maandag 1 april 2024 om 20:37
Het familielid dat heel hard begon te janken en uitriep "waarom overkomt mij dit toch" toen een ander familielid kanker bleek te hebben. Mijn opmerking dat zij geen kanker had, werd niet echt op prijs gesteld.
Voor de rest probeer ik dit type mens te negeren. Ik ben daar redelijk in getraind, als kind al: blijkbaar is er een grote groep mensen die op andermans leed alleen kan reageren met eigen leed. Ik heb weleens andere mensen getroost omdat zij verdrietig waren over mijn dode ouder.
Misschien wat meta: maar dit topic voelt ook wel een beetje how can I make this about me. Sommige verhalen zijn zo naar, dat het rot voelt erna te posten.
Voor de rest probeer ik dit type mens te negeren. Ik ben daar redelijk in getraind, als kind al: blijkbaar is er een grote groep mensen die op andermans leed alleen kan reageren met eigen leed. Ik heb weleens andere mensen getroost omdat zij verdrietig waren over mijn dode ouder.
Misschien wat meta: maar dit topic voelt ook wel een beetje how can I make this about me. Sommige verhalen zijn zo naar, dat het rot voelt erna te posten.
Ook al woon je in een krot, met de huisdeur kapot. Je weet toch dat ik van je hou.
maandag 1 april 2024 om 21:01
Met andere voorbeelden zou ik zelf dan weer helemaal geen moeite hebben (laat iemand lekker een aanzoek doen op mijn bruiloft, mooie herinnering!), maar die onempatische opmerkingen bij handicap of ernstige ziekte, pfff.
maandag 1 april 2024 om 21:05
Toen mijn broer ging scheiden, vond mijn moeder het ook vreselijk erg, maar ze vertelde eigenlijk alleen maar over het effect dat het had op haar. Dat effect was er natuurlijk ook: ze zag de kleinkinderen minder, band met ex-schoondochter holde achteruit en iedereen verdrietig zien is ook lastig. Dus ik begrijp echt dat het haar ook beïnvloedde, maar uiteindelijk gaat het toch niet om haar. Mijn schoonmoeder deed daar ook actief aan mee, door bij mijn moeder er flink op in te gaan hoe erg het voor haar is. Tegen mij ook, vooral dingen zeggen als 'wat erg voor je moeder '.
maandag 1 april 2024 om 21:20
Wat lief!NoPepsiPlease schreef: ↑01-04-2024 20:36Oh ja, zo ken ik er ook een. So let's make it about me.
Ik had op week twee collega's waar ik heel goed bevriend mee raakte. Een van de twee werd psychisch heel erg ziek. Kon ook niet meer werken. Ik ben in die periode meerdere keren bij de zieke vriendin blijven logeren. Ik ben met haar meegeweest naar therapieën (uiteraard niet mee de kamer in, maar als support voor en na). Ik heb voor haar gekookt, stond dag en nacht klaar. En bij mijn vriend heb ik daarna steeds heel hard gehuild.
Andere "vriendin" kon het echt niet aan om vriendin zo te zien. Op de momenten dat ze via mij wist dat het weer ietsje beter ging dan was er appcontact. En maar janken in de teamkamer. Oh wat een verdriet. Details delen over het ziektebeeld die niemand verder iets aanging.
maandag 1 april 2024 om 21:25
Toen de oorlog in Oekraine uitbarstte postte een collega op social media een grote foto van zijn dochter tijdens een sportevent. Die blijkbaar daar ooit had plaatsgevonden maar dat zag je niet aan de foto. Wel met het verhaal dat het erg was van de oorlog want ze had daar zo'n mooie prestatie neergezet en de mensen waren zo aardig geweest. Tsja dan komt het ineens dichtbij allemaal.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
maandag 1 april 2024 om 21:40
Ik heb het bíjna bij een vriendin gedaanKoffieleut123 schreef: ↑01-04-2024 20:02Mijn vriendin vertelde gisteren dat haar schoonmoeder haar huwelijksaanzoek heeft verpest. Ze gingen nl een weekendje naar Parijs en schoonmoeder gilde “ohhhh dan ga je zeker een aanzoek doen!” Dat aanzoek kwam er inderdaad maar vriendin twijfelt nog altijd of haar man dit echt van plan was of dat hij zich gedwongen voelde door zijn moeder. Het was zonder ring overigens. Ik ben ook iemand die er stomme dingen uitflapt soms hoor, zoiets had ik misschien ook wel geroepen.
(maar gelukkig niet!). Vriendin ging naar de plek waar ze haar partner had ontmoet, en ik wilde haar vragen "oeh, ga je nog iets heel speciaals doen?" maar ik wilde haar niet het idee geven dat ze het mij móest vertellen, omdat ik het nu eenmaal vroeg, of dat ze zou moeten liegen of zo, dus ik dacht, weet je wat, ik vraag gewoon niks 
Maar goed ook; zíj werd namelijk ten huwelijk gevraagd
En dat wist ik natuurlijk niet, maar ik was dubbel blij toen ik het hoorde, haha.
maandag 1 april 2024 om 21:52
Hoe is het met Opa afgelopen ? Heeft hij zich nog gemeld op de app ?Murgatroyd schreef: ↑01-04-2024 20:09Opa meldde zich niet op de appgroep die in het leven is geroepen om elke ochtend even in te checken zodat we weten dat hij niet het loodje heeft gelegd. Sibling, die erg last heeft van bepaalde gezondheidsklachten en dat in bijna elke zin vermeldt: shit ik was daar gisteren nog en toen ik vertrok bleef hij gewoon liggen slapen op z'n luie stoel. Hij zal toch niet overleden zijn toen ik er net was, dat kan ik er nu gewoon echt niet bij hebben.
Jaja weet het..maak soms taalfouten..hè maar ik ben ..ik !
maandag 1 april 2024 om 21:53
Toen ik 10 jaar was overleed mijn moeder plotsklaps. Gewoon van de een op de andere dag pats-boem-weg. Een half jaar of een jaar later overleed een oud-klasgenootje wat sinds de peuterklas aan leukemie leed. Ik heb toen een kaartje naar de ouders gestuurd met iets in de trant van "dat ik heel goed wist wat ze doormaakten". Als ik er nu nog wel eens aan terug denk, schaam ik mij dood. Maar ik bedoelde het wel goed.
(Ik weet dat de moeder hier vroeger ook las en schreef. Mocht je dit lezen: mijn welgemeend excuses!)
(Ik weet dat de moeder hier vroeger ook las en schreef. Mocht je dit lezen: mijn welgemeend excuses!)
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
maandag 1 april 2024 om 21:56
maandag 1 april 2024 om 21:58
Een vriendin van mij heeft dat bij zichzelf gedaan.. op een hele romantische plek maakte haar vriend een romantische opmerking. Zij reageerde met "je gaat me nu toch niet heel klef ten huwelijk vragen hé?"Irish_Wasser_Woman schreef: ↑01-04-2024 21:40Ik heb het bíjna bij een vriendin gedaan
Maar goed ook; zíj werd namelijk ten huwelijk gevraagd
Hij heeft de ring weer in z'n broekzak laten glijden..
Ze zijn uiteindelijk wel gelukkig getrouwd hoor.. maar dat is wel een van de anekdotes die nog vaak verteld wordt.
(Beetje offtopic trouwens, maar wel leuk )
maandag 1 april 2024 om 21:59
Joh, je was nog hartstikke jong. En je had zelf ook iets vreselijks meegemaakt. Kwam ongetwijfeld uit een heel goed hart.S7rin schreef: ↑01-04-2024 21:53Toen ik 10 jaar was overleed mijn moeder plotsklaps. Gewoon van de een op de andere dag pats-boem-weg. Een half jaar of een jaar later overleed een oud-klasgenootje wat sinds de peuterklas aan leukemie leed. Ik heb toen een kaartje naar de ouders gestuurd met iets in de trant van "dat ik heel goed wist wat ze doormaakten". Als ik er nu nog wel eens aan terug denk, schaam ik mij dood. Maar ik bedoelde het wel goed.
(Ik weet dat de moeder hier vroeger ook las en schreef. Mocht je dit lezen: mijn welgemeend excuses!)
Dat gezegd hebbende, bij volwassenen vind ik het over het algemeen ook wel ergerlijk als iemand zegt 'joh, ik weet precies hoe je je voelt ' en zeker als ze dan met iets komen wat eigenlijk heel iets anders is.
maandag 1 april 2024 om 22:01
Maar het is toch ook heel erg voor je dat je moeder overleed terwijl jij pas 10 was? Ik vind dat je je hierover echt niet hoeft te schamen.S7rin schreef: ↑01-04-2024 21:53Toen ik 10 jaar was overleed mijn moeder plotsklaps. Gewoon van de een op de andere dag pats-boem-weg. Een half jaar of een jaar later overleed een oud-klasgenootje wat sinds de peuterklas aan leukemie leed. Ik heb toen een kaartje naar de ouders gestuurd met iets in de trant van "dat ik heel goed wist wat ze doormaakten". Als ik er nu nog wel eens aan terug denk, schaam ik mij dood. Maar ik bedoelde het wel goed.
maandag 1 april 2024 om 22:02
Maar je was een kind van 10 jaar. Met de beste bedoelingen. Ik denk niet dat je iets hebt gedaan om je voor te schamen hoor.S7rin schreef: ↑01-04-2024 21:53Toen ik 10 jaar was overleed mijn moeder plotsklaps. Gewoon van de een op de andere dag pats-boem-weg. Een half jaar of een jaar later overleed een oud-klasgenootje wat sinds de peuterklas aan leukemie leed. Ik heb toen een kaartje naar de ouders gestuurd met iets in de trant van "dat ik heel goed wist wat ze doormaakten". Als ik er nu nog wel eens aan terug denk, schaam ik mij dood. Maar ik bedoelde het wel goed.
(Ik weet dat de moeder hier vroeger ook las en schreef. Mocht je dit lezen: mijn welgemeend excuses!)
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 1 april 2024 om 22:04
Dat is als een pleister die je snel van je huid trekt, vergeleken met jaren lang ziekenhuizen in en uit met je zieke kind.
Maar laten we het niet te veel over mij hebben, terug on topic
s7rin wijzigde dit bericht op 01-04-2024 22:06
9.26% gewijzigd
Disclaimer: ik heb een mannelijk brein.
maandag 1 april 2024 om 22:05
Voordat ik bij mijn ouders op de koffie ging (was al afgesproken), kon ik terecht bij de huisarts en al heel snel daarna bij de mammapoli. Ik zei bij mijn ouders dus dat ik wat vroeg weg moest, vanwege een afspraak bij de mammapoli, zonder verdere uitleg. Vragen kwamen er ook niet. Mijn moeder werd boos, hoe haalde ik het in mijn hoofd om zo geen rekening te houden met hoe erg het wel niet was voor een moeder dat haar dochter misschien wel borstkanker had!!! Dat ik die dochter was van die moeder die een .... enzovoorts ... kwam er bij haar echt niet in. Mijn vader, volgzaam type als hij was, ging erin mee en was ook boos.
Ik heb de uitslag (niets bijzonders gelukkig) nooit met ze gedeeld en ze hebben er ook nooit naar gevraagd.
Ik heb de uitslag (niets bijzonders gelukkig) nooit met ze gedeeld en ze hebben er ook nooit naar gevraagd.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
