Overig
alle pijlers
Ik wil niet naar die bruiloft, moet ik wel gaan?
maandag 15 juni 2020 om 02:49
In september gaan vrienden van mijn vriend trouwen, en mijn vriend is gevraagd hierbij getuige te zijn, het is een van zijn oudste vrienden.
Mijn vriend gaat er dus van uit dat ik dus ook de hele bruiloft aanwezig zal zijn ( daggast en feest). Ik ken deze mensen echter nauwelijks, maar we hebben echt geen klik en als we elkaar zien is het altijd erg ongemakkelijk. Ik ben de laatste jaren ook niet mee geweest naar verjaardagen enzo. Ik vind het dan ook raar om dan opeens wel op de bruiloft te komen. Voor de rest zullen er ook nog eens weinig tot geen mensen zijn die ik ken. Dus ik heb echt geen zin om naar die bruiloft te gaan, maar mijn vriend vindt dat ik dat moet.
Zelf vind ik dat onzin. Waarom zouden zij betalen voor iemand om op hun bruiloft aanwezig te zijn als diegene daar geen zin in heeft? Lijkt me ook niet leuk als je iemand moet uitnodigen ‘omdat het zo hoort’ op wat zo’n belangrijke dag zou moeten zijn, en dat diegene dan ook nog met tegenzin komt opdraven.
Ondertussen is dit onderwerp niet meer bespreekbaar met mijn vriend, en ik ben te einde raad.
Mijn vriend gaat er dus van uit dat ik dus ook de hele bruiloft aanwezig zal zijn ( daggast en feest). Ik ken deze mensen echter nauwelijks, maar we hebben echt geen klik en als we elkaar zien is het altijd erg ongemakkelijk. Ik ben de laatste jaren ook niet mee geweest naar verjaardagen enzo. Ik vind het dan ook raar om dan opeens wel op de bruiloft te komen. Voor de rest zullen er ook nog eens weinig tot geen mensen zijn die ik ken. Dus ik heb echt geen zin om naar die bruiloft te gaan, maar mijn vriend vindt dat ik dat moet.
Zelf vind ik dat onzin. Waarom zouden zij betalen voor iemand om op hun bruiloft aanwezig te zijn als diegene daar geen zin in heeft? Lijkt me ook niet leuk als je iemand moet uitnodigen ‘omdat het zo hoort’ op wat zo’n belangrijke dag zou moeten zijn, en dat diegene dan ook nog met tegenzin komt opdraven.
Ondertussen is dit onderwerp niet meer bespreekbaar met mijn vriend, en ik ben te einde raad.
dinsdag 16 juni 2020 om 23:37
Blijkbaar begrijp je het dus niet.TanteOlivia schreef: ↑16-06-2020 19:21Ik begrijp het best van die prikkels, maar is dat niet iets wat je moet leren, om daarmee om te gaan? Je kan toch niet je leven in isolatie doorbrengen?
Je gaat toch ook naar je werk, je gaat naar de winkel, je staat in de file. Allemaal prikkels. Ik vind het zo kinderlijk overkomen om altijd maar gehoor te geven aan ieder gevoel wat je hebt.
Je bent toch een volwassen mens in een volwassen wereld? Je kunt toch wel iets hebben? Of jezelf oefenen om beter met situaties om te leren gaan? Als je nooit naar zoiets toe gaat, dan leer je het ook niet.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 16 juni 2020 om 23:39
Jij zegt zinnige dingen.Dana schreef: ↑16-06-2020 20:16Mij valt juist op dat de verwachtingen tav andere mensen en vooral ook de teleurstellingen als die mensen hun eigen gang gaan steeds groter zijn geworden. Zozeer, dat het zelfs nauwelijks nog verwachtingen te noemen zijn. Eerder verkapte eisen. Wie zich daar niet naar voegt, wordt weggezet als asociaal en onfatsoenlijk en zelfs verstoten.
Ik ben niet bepaald van de jongere generatie. En toen ik de trouwleeftijd had was er niemand die bijvoorbeeld vrijgezellenavonden organiseerde, of bruiloften met een thema waar iedereen zich dan naar moet kleden, etc. Er werd sowieso al veel minder getrouwd. Laat staan dat er babyshowers waren, gender reveal parties en noem het maar op.
Dus of er nou zoveel meer mensen zijn die daar niet van houden, of dat het gewoon meer opvalt omdat veel meer gebeurtenissen tegenwoordig groots en meeslepend en met honderden gasten gevierd moeten worden, is maar de vraag.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 16 juni 2020 om 23:42
Al die fluff eromheen doe ik ook niet. Vrijgezellen of baby showers. Verjaardagen alleen als ze in de kroeg zijn. Ik zeg heel makkelijk dingen af. Maar het voorbeeld van TO vind ik echt gezeur.
Gender reveal parties lees ik over, maar ik heb nog nooit gehoord dat iemand in m’n omgeving dat heeft gedaan.
Gender reveal parties lees ik over, maar ik heb nog nooit gehoord dat iemand in m’n omgeving dat heeft gedaan.
dinsdag 16 juni 2020 om 23:43
Kolere wat een aannames zeg.TanteOlivia schreef: ↑16-06-2020 20:32Goed verwoord. Ik denk dat dit de reden is dat steeds meer mensen single zijn (en blijven). Ze hebben van jongs af aan geleerd dat alles om hen draait en om hun wensen en ze zijn gewend de eigen behoeften bovenaan te zetten. Individualisme in optima forma.
Een gevoel van loyaliteit en partnerschap is hen vreemd. Hoe langer ze single zijn, des te lastiger is het om die switch te maken van alleen naar samen. Het idee dat je ook eens iets voor een ander kan doen, zonder daar direct zelf iets mee op te schieten, staat ver van hen af.
Het is schokkend dat mensen zo zijn geëvolueerd als je er goed over nadenkt.
Ik heb van kinds af aan geleerd dat er niks om mij draait, dat ik altijd op de allerlaatste plaats kom.
In relaties deed ik dat niet anders, ik paste me aan tot er niks van me over was.
Die neiging heb ik nog steeds en zie ik in dit soort topics ook nog eens aangemoedigd worden.
Dat ik op een dag besloot dat ik dan beter single kon blijven, zodat ik tenminste nog een beetje mijn eigen dingen kan doen zie ik ook bij veel meer vrouwen van mijn generatie.
Echt het tegenovergestelde van wat jij schrijft.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
dinsdag 16 juni 2020 om 23:46
Gezellig tiepje ben jij zeg. Nooit mee naar een verjaardag, nooit naar de kroeg, want daar is men ook dronken, en je weet nu al dat je je verveeld.Lilapasta schreef: ↑15-06-2020 03:58Macarinata, ja ik ben uitgenodigd, anders was er ook geen probleem.
Wissewis, het is idd op een woensdag, en ik ben dan (Ook nog) net aan een nieuwe Opdracht begonnen ( zzp’er).
En ik drink geen alcohol, dus die vlieger gaat ook niet op...
Het lijkt mij gewoon raar dat ik daar ben, als zij allemaal (Dronken) lol hebben met elkaar en ik een beetje in m’n uppie sta. Mijn vriend vind dat ‘het gewoon hoort‘ dat ik vrij regel bij mijn opdracht en me een dag verveel ( ik zal mijn vriend die dag niet veel zien,Volgens het programma).
Eigenlijk heb ik het gevoel alleen maar te zijn uitgenodigd omdat ik zijn partner ben.
Ik had aan mijn vriend voorgesteld dat ik zou vragen of ze echt wel willen dat ik kom, maar hij wil dat niet, hij is bang dat dat de situatie nog erger zou maken.
Waarom ga je nooit ergens mee naar toe? Ik zou een "partner" die nooit mijn vrienden zou willen leren kennen geen partner vinden eigenlijk. Vraag me af hoeveel toekomst jullie relatie heeft als hij altijd en overal maar alleen naar toe moet.
Mag hij wel mee naar jouw verjaardagen en feesten? Of heb je hem er dan ook liever niet bij.
woensdag 17 juni 2020 om 00:36
Dana schreef: ↑16-06-2020 20:24Weer zo'n snelle aanname die je echter net zo goed om zou kunnen draaien. Zou het niet even goed kunnen zijn dat er zo veel meer mensen een burnout krijgen omdat er veel minder ruimte is om in de samenleving gewoon nog jezelf te mogen zijn?
Wanneer was die ruimte er wel dan ? En kregen mensen toe ook burnouts ? Ik kan het me niet heugen in ieder geval.
Mensen die voortdurend maar dingen doen die tegen hun aard ingaan, omdat ze anderen niet willen teleurstellen, zijn er inderdaad bij gebaat hun eigen grenzen beter te bewaken, lijkt me.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 17 juni 2020 om 00:46
Dit.blijfgewoonbianca schreef: ↑16-06-2020 19:17Ik neem het als een gegeven aan. Maar ik zou niet matchen ( als in hele goede vrienden worden ) met zulke mensen. Dat klikt gewoon niet.
En dan nog vind ik dat je in sommige gevallen gewoon je goede grotemensenpak aan moet trekken en moet gaan.
Ik heb moeite met prikkels. Moet prikkels inplannen. Dag ervoor en erna een kruis in agenda. Maar goed in ben chronisch ziek dus niet gemiddeld.
Ik ben verre van een feestbeest. Ben meer van de kleinere gezelschappen.
Maar ik zou in deze situatie dus absoluut wél gaan. Kruizen in de agenda, extra medicatie in de tas, en mijn vrolijkste gezicht op.
Waarom? Omdat mijn partner dat fijn zou vinden.
Ik zeg dus wel eens een verjaardag af. Omdat ik de energie die dag niet heb. Het een standaard kring verjaardag is.
Mijn omgeving weet can mijn situatie en het is dus geen probleem.
Bruiloften, uitvaartdiensten, belangrijke jubilea, daar ga ik alleen in uitzonderlijke gevallen niet naartoe.
woensdag 17 juni 2020 om 07:02
Wat een absurde wending neemt deze discussie. Als je feesten liever niet bezoekt omdat je er doodmoe, bang of gestresst van raakt, wil dat niet zeggen dat je er de moeite niet voor wil doen. Je hoeft je dan ook niet aangesproken te voelen of je te verdedigen tegen het idee dat je uitnodigingen afzegt omdat je simpelweg 'geen zin' hebt.
Ik denk dat iedereen wel iemand kent die over eigen grenzen moet gaan om iets als een jubileum of bruiloft te bezoeken. Meestal ken je ze niet van de voetbalclub, maar is het familie. Want deze mensen hebben sowieso vaak een vrij kleine sociale kring. Als mijn onzekere tante niet op de 40-jarige trouwdag van haar zus is, wordt haar afwezigheid betreurd maar begrepen. Niemand zal denken dat ze er gewoon geen zin in heeft. Als ze wel aanwezig is, begrijpt iedereen dat het haar ontzettend veel moeite heeft gekost. Mocht zij ooit zo'n uitnodiging hebben gekregen als TO, dan zou haar man geen moment van haar hebben verwacht dat ze mee zou komen omdat ze zichzelf dan echt geweld aan moet doen.
Het is een afweging tussen de moeite die het haar kost en het plezier dat ze anderen doet. Het maakt dan nogal uit of het om een feest van haar zusje gaat of om een feest waar ze alleen maar zou komen als 'vrouw van'.
In het geval van TO heeft haar vriend blijkbaar niet de indruk dat zij zichzelf geweld aan hoeft te doen om naar feesten te gaan. Uit wat ze hier schrijft, blijkt ook niet dat dàt haar probleem is. Ik lees wèl dat ze er moeite mee heeft. Wat ik begrijp. Maar als je die moeite afweegt tegen het plezier dat ze haar vriend ermee kan doen, lijkt het me in dit geval de moeite waard.
Kortom: iedereen heeft andere grenzen. Erg jammer dat sommigen denken dat je egoïstisch bezig bent als je niet gewoon even je best doet om een ander te plezieren. Nog triester dat mensen die zichzelf geweld aan moeten doen om op een feest te verschijnen, zich tegen dat beeld gaan lopen verdedigen.
Ik denk dat iedereen wel iemand kent die over eigen grenzen moet gaan om iets als een jubileum of bruiloft te bezoeken. Meestal ken je ze niet van de voetbalclub, maar is het familie. Want deze mensen hebben sowieso vaak een vrij kleine sociale kring. Als mijn onzekere tante niet op de 40-jarige trouwdag van haar zus is, wordt haar afwezigheid betreurd maar begrepen. Niemand zal denken dat ze er gewoon geen zin in heeft. Als ze wel aanwezig is, begrijpt iedereen dat het haar ontzettend veel moeite heeft gekost. Mocht zij ooit zo'n uitnodiging hebben gekregen als TO, dan zou haar man geen moment van haar hebben verwacht dat ze mee zou komen omdat ze zichzelf dan echt geweld aan moet doen.
Het is een afweging tussen de moeite die het haar kost en het plezier dat ze anderen doet. Het maakt dan nogal uit of het om een feest van haar zusje gaat of om een feest waar ze alleen maar zou komen als 'vrouw van'.
In het geval van TO heeft haar vriend blijkbaar niet de indruk dat zij zichzelf geweld aan hoeft te doen om naar feesten te gaan. Uit wat ze hier schrijft, blijkt ook niet dat dàt haar probleem is. Ik lees wèl dat ze er moeite mee heeft. Wat ik begrijp. Maar als je die moeite afweegt tegen het plezier dat ze haar vriend ermee kan doen, lijkt het me in dit geval de moeite waard.
Kortom: iedereen heeft andere grenzen. Erg jammer dat sommigen denken dat je egoïstisch bezig bent als je niet gewoon even je best doet om een ander te plezieren. Nog triester dat mensen die zichzelf geweld aan moeten doen om op een feest te verschijnen, zich tegen dat beeld gaan lopen verdedigen.
woensdag 17 juni 2020 om 07:11
Ik heb niet 28 pagina's gelezen... Maar regel je eigen vervoer! Je hebt overdag werk, dus kan je wel naar het feest. En je mag niet drinken en bent de volgende dag weer druk dus blijf je niet lang. Vraag je vriend om even aan te dikken hoe druk je bent naar zijn vrienden toe.
Dat je dan toch 2 uur tijd hebt gemaakt is al heel wat en laat zien dat je blij voor ze bent.
Maar eerlijk ik hou van bruiloften.
Dat je dan toch 2 uur tijd hebt gemaakt is al heel wat en laat zien dat je blij voor ze bent.
Maar eerlijk ik hou van bruiloften.
woensdag 17 juni 2020 om 08:09
Dit zegt alles. Zij heeft er niks mee. Haar vriend wel. Heel veel zelfs, want hij is getuige, dat is een eretaak.
Een beetje loyaliteit mag echt wel in een relatie mag echt wel. Dat betekent niet dat je jezelf compleet moet wegcijferen voor de ander en geen eigen leven meer hebt, maar sommige dingen doe je voor elkaar. Dit is er een van.
woensdag 17 juni 2020 om 08:25
Maar in 9 van de 10 gevallen staat die partner zich de hele tijd te vermaken met zijn vrienden en sta je er zelf voor spek en bonen bij. Waarom zou je enkel als armcandy meegaan?benmamma schreef: ↑17-06-2020 00:46Dit.
Ik heb moeite met prikkels. Moet prikkels inplannen. Dag ervoor en erna een kruis in agenda. Maar goed in ben chronisch ziek dus niet gemiddeld.
Ik ben verre van een feestbeest. Ben meer van de kleinere gezelschappen.
Maar ik zou in deze situatie dus absoluut wél gaan. Kruizen in de agenda, extra medicatie in de tas, en mijn vrolijkste gezicht op.
Waarom? Omdat mijn partner dat fijn zou vinden.
woensdag 17 juni 2020 om 08:25
dat zou ik ook doenTanteOlivia schreef: ↑17-06-2020 08:09Dit zegt alles. Zij heeft er niks mee. Haar vriend wel. Heel veel zelfs, want hij is getuige, dat is een eretaak.
Een beetje loyaliteit mag echt wel in een relatie mag echt wel. Dat betekent niet dat je jezelf compleet moet wegcijferen voor de ander en geen eigen leven meer hebt, maar sommige dingen doe je voor elkaar. Dit is er een van.
Maar goed, de ene relatie is de andere niet en we maken allemaal eigen keuzes
Hoop wel voor TO, dat ze (als ze echt bestond) er uit komt met haar verkering, kan me ook voorstellen dat hoe je in dit soort zaken staat, een breekpunt wordt
woensdag 17 juni 2020 om 08:30
als ze echt bestond
Welnee, dit is echt een redactietopic. "ten einde raad". Hoe slecht krijg je het verzonnen.
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.
woensdag 17 juni 2020 om 08:49
er even van uitgaande dat TO echt is, heeft ze al uitgelegd waarom vriend 'volgens het programma' de hele dag druk zal zijn op de bruiloft? Ze zal hem weinig zien, volgens het programma, zegt ze.
Dit terwijl iedereen zegt dat een getuige niets anders hoeft te doen dan een handtekening zetten.
Zou voor mij wel een verschil maken. Als ik ergens heen ga waar ik niemand ken, behalve mn vriend, dan zou ik het wel fijn vinden dat hij met mij optrekt, me betrekt bij gesprekken die hij voert met zijn vrienden. Als hij inderdaad de hele dag niet in beeld is en TO is in feite in haar eentje daar op de bruiloft, dan zou ik ook geneigd zijn niet te gaan. Niet iedereen is er goed in om zich in andere groepjes te mengen en gesprekken te voeren. Dus daar ben ik eigenlijk wel benieuwd naar, wat er dan in het programma voor vriend staat. Hij is geen ceremoniemeester..
Mijn man heeft daar ook wel eens een handje van, dat je samen naar een feestje gaat, of een familiereunie van zijn familie bijv. En dan gaat hij de hele avond achter de bbq staan, vindt hij leuk, zo bezig zijn. Uiteraard prima, maar ik ben dan soms wel wat zoekende, waar ga ik me bij aansluiten, met wie ga ik kletsen. Snap dat ik niet van hem afhankelijk ben, maar ben gewoon introvert en geen makkelijke prater met mensen die ik slecht ken. Een hele dag naar een bruiloft van vrienden van man, terwijl man zelf geen tijd voor mij heeft, lijkt me niet fijn. Maar kan me bijna niet voorstellen dat dat zo is bij TO.
Dit terwijl iedereen zegt dat een getuige niets anders hoeft te doen dan een handtekening zetten.
Zou voor mij wel een verschil maken. Als ik ergens heen ga waar ik niemand ken, behalve mn vriend, dan zou ik het wel fijn vinden dat hij met mij optrekt, me betrekt bij gesprekken die hij voert met zijn vrienden. Als hij inderdaad de hele dag niet in beeld is en TO is in feite in haar eentje daar op de bruiloft, dan zou ik ook geneigd zijn niet te gaan. Niet iedereen is er goed in om zich in andere groepjes te mengen en gesprekken te voeren. Dus daar ben ik eigenlijk wel benieuwd naar, wat er dan in het programma voor vriend staat. Hij is geen ceremoniemeester..
Mijn man heeft daar ook wel eens een handje van, dat je samen naar een feestje gaat, of een familiereunie van zijn familie bijv. En dan gaat hij de hele avond achter de bbq staan, vindt hij leuk, zo bezig zijn. Uiteraard prima, maar ik ben dan soms wel wat zoekende, waar ga ik me bij aansluiten, met wie ga ik kletsen. Snap dat ik niet van hem afhankelijk ben, maar ben gewoon introvert en geen makkelijke prater met mensen die ik slecht ken. Een hele dag naar een bruiloft van vrienden van man, terwijl man zelf geen tijd voor mij heeft, lijkt me niet fijn. Maar kan me bijna niet voorstellen dat dat zo is bij TO.
woensdag 17 juni 2020 om 09:07
Mijn man is wel de laatste die door anderen egoist wordt gevonden; toch houdt hij bijvoorbeeld niet van verjaardagen.
Het een sluit het ander niet uit.
Honey, you should see me in a crown
woensdag 17 juni 2020 om 10:46
woensdag 17 juni 2020 om 10:49
Helder hoor dat je het niet begrijpt. In de weg laten zittenTanteOlivia schreef: ↑17-06-2020 10:46Jawel hoor, ik ken het gevoel van overprikkeling maar al te goed. Alleen zou ik het zelf nooit in de weg laten zitten van de dingen die belangrijk zijn, of dat nu voor mezelf is, mijn man, of mijn kinderen.
Honey, you should see me in a crown
woensdag 17 juni 2020 om 11:00
Ik zie het als meer dan als accessoire, maar ook al zou het dat alleen zijn dan zou ik dat doen.redbulletje schreef: ↑17-06-2020 08:25Maar in 9 van de 10 gevallen staat die partner zich de hele tijd te vermaken met zijn vrienden en sta je er zelf voor spek en bonen bij. Waarom zou je enkel als armcandy meegaan?
Ervanuitgaande dat vriend dat graag zou willen en dat is in TO haar geval zo.
En ik kan zelf praten, hoef niet steeds aan zijn arm te hangen.
Dus zal zelf contact met anderen zoeken en af en toe ff alleen gaan zitten om de prikkels ff wat te minderen.
woensdag 17 juni 2020 om 11:03
Ik heb een soortgelijke situatie gehad maar dan andersom. Mijn beste vriendin ging trouwen en ik was getuige. Mijn vriend heeft niet zo veel met mijn vriendin, en met haar man. Er is geen ruzie, maar ook geen klik. De vriendengroep van de bruidegom zijn jongens die mijn vriend op de basisschool hebben gepest. Natuurlijk is dat nu niet meer aan de orde, en het grotendeel van die jongens weten daar niets meer van, maar ik begrijp wel dat mijn vriend het niet zo gezellig vind om de hele dag op die bruiloft aanwezig te zijn.
Mijn vriend moest gewoon werken overdag, maar wilde voor mij toch wel even op de bruiloft komen. Puntje bij paaltje was hij alleen even een paar uurtjes op het feest, met eigen vervoer. Ik vond het prima zo en was heel blij dat hij toch even gekomen is. Ik heb hem niets verplicht, maar had het toch heel jammer gevonden als hij er niet bij was. Overigens vroeg ook iedereen aan mij waar hij was. Grappig genoeg vond hij het achteraf hartstikke gezellig. Er waren onverwachts toch een aantal mensen die hij wel kende, en met een paar anderen die hij niet kende is hij spontaan gesprekken begonnen. Het was een heel gezellige avond.
Ik zou je niet zo druk maken. Ik begrijp je echt wel, maar snap ook wel dat jou vriend graag wil dat je mee gaat. Het is voor hem wel een heel belangrijke dag, en soms moet je dat dan even voor elkaar over hebben.
Misschien dat jullie ook een dealtje kunnen sluiten waarbij jij alleen op het feest komt? Of juist alleen bij de ceremonie waarbij je vriend de getuige is?
Mijn vriend moest gewoon werken overdag, maar wilde voor mij toch wel even op de bruiloft komen. Puntje bij paaltje was hij alleen even een paar uurtjes op het feest, met eigen vervoer. Ik vond het prima zo en was heel blij dat hij toch even gekomen is. Ik heb hem niets verplicht, maar had het toch heel jammer gevonden als hij er niet bij was. Overigens vroeg ook iedereen aan mij waar hij was. Grappig genoeg vond hij het achteraf hartstikke gezellig. Er waren onverwachts toch een aantal mensen die hij wel kende, en met een paar anderen die hij niet kende is hij spontaan gesprekken begonnen. Het was een heel gezellige avond.
Ik zou je niet zo druk maken. Ik begrijp je echt wel, maar snap ook wel dat jou vriend graag wil dat je mee gaat. Het is voor hem wel een heel belangrijke dag, en soms moet je dat dan even voor elkaar over hebben.
Misschien dat jullie ook een dealtje kunnen sluiten waarbij jij alleen op het feest komt? Of juist alleen bij de ceremonie waarbij je vriend de getuige is?
woensdag 17 juni 2020 om 11:35
Ik snap van beide kanten niet dat het zo hoog op loopt. "Moeten", "niet meer bespreekbaar", "ten einde raad"... Dat klinkt allemaal nogal dramatisch.
Ik snap best dat je niet zo heel veel zin hebt in een bruiloft van mensen waar je niet veel mee hebt, maar ik zou me er als mijn hypothetische partner getuige was gewoon overheen zetten en gaan. Ik zou me daarvoor overigens niet in 300 bochten wringen, als ik bijvoorbeeld zeer moeilijk vrij zou kunnen krijgen van mijn werk zou ik voorstellen 's avonds te komen. Als het vrij krijgen makkelijk is - ach, er zijn ergere dingen in het leven dan een dagje bruiloft
.
Andersom, als ik getuige was en als mijn hypothetische partner écht niet zou willen zou ik me daar ook niet tot in de eeuwigheid druk over willen maken. En ik zou er zeker mijn dag als getuige niet door laten verpesten. Ik zou het wel een jammer vinden, dat wel. En ik vind ook dat je het best voor elkaar over kan hebben af en toe eens iets te doen wat je niet 100% leuk vindt.
Ik snap best dat je niet zo heel veel zin hebt in een bruiloft van mensen waar je niet veel mee hebt, maar ik zou me er als mijn hypothetische partner getuige was gewoon overheen zetten en gaan. Ik zou me daarvoor overigens niet in 300 bochten wringen, als ik bijvoorbeeld zeer moeilijk vrij zou kunnen krijgen van mijn werk zou ik voorstellen 's avonds te komen. Als het vrij krijgen makkelijk is - ach, er zijn ergere dingen in het leven dan een dagje bruiloft
. Andersom, als ik getuige was en als mijn hypothetische partner écht niet zou willen zou ik me daar ook niet tot in de eeuwigheid druk over willen maken. En ik zou er zeker mijn dag als getuige niet door laten verpesten. Ik zou het wel een jammer vinden, dat wel. En ik vind ook dat je het best voor elkaar over kan hebben af en toe eens iets te doen wat je niet 100% leuk vindt.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
woensdag 17 juni 2020 om 11:50
tuurlijk, jij wonderwoman!TanteOlivia schreef: ↑17-06-2020 10:46Jawel hoor, ik ken het gevoel van overprikkeling maar al te goed. Alleen zou ik het zelf nooit in de weg laten zitten van de dingen die belangrijk zijn, of dat nu voor mezelf is, mijn man, of mijn kinderen.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
woensdag 17 juni 2020 om 15:40
Groot gelijk heb je hoor.Solomio schreef: ↑16-06-2020 23:43Kolere wat een aannames zeg.
Ik heb van kinds af aan geleerd dat er niks om mij draait, dat ik altijd op de allerlaatste plaats kom.
In relaties deed ik dat niet anders, ik paste me aan tot er niks van me over was.
Die neiging heb ik nog steeds en zie ik in dit soort topics ook nog eens aangemoedigd worden.
Dat ik op een dag besloot dat ik dan beter single kon blijven, zodat ik tenminste nog een beetje mijn eigen dingen kan doen zie ik ook bij veel meer vrouwen van mijn generatie.
Echt het tegenovergestelde van wat jij schrijft.
