Overig
alle pijlers
Ik word gek van mijn kater!
zondag 16 november 2008 om 21:15
Hallo allemaal,
Misschien kunnen jullie mij helpen met mijn kater van 5, want ik weet het soms niet meer.
Wij hebben twee katers, twee broertjes. De ene is zwart (en het probleem) en de ander is rood en echt een schat.
De zwarte dus, is een heel lieve en aanhankelijke kater. Maar ook erg dominant, en eigenzinnig, die leer je niets aan.
De rode trekt erg naar mijn man en de zwarte trekt erg naar mij.
Sinds 3,5 jaar hebben wij een zoontje. Die combinatie gaat heel goed, hij is gek op mijn zoontje, en andersom. Maar hij krijgt wel minder aandacht, veel minder. Ik probeer er wel op te letten, maar toch gebeurt het. Ze mogen van mij alleen in de woonkamer en niet boven. Dit gaat prima. Ze hebben een kattenluik en kunnen naar buiten.
De streken die hij onder andere uithaalt:
- zodra de tussendeur openstaat naar boven, is hij boven.
- als het raam boven open staat, duwt hij zich door de hor heen en ligt prinsheerlijk ergens op bed te slapen.
- krapt s nachts aan de tussendeur, springt op alle meubels (dressoir, eettafel, bank, box), krapt aan ons raam, klimt op het dak en laat zich er dan midden in de nacht vanaf donderen zodat iedereen in huis wakker is.
En het irritantste, hij zeurt de hele dag om eten. Ze krijgen brokjes, want iets anders kunnen ze niet goed tegen. Ze krijgen s morgens en, s avonds.
De rode komt even eten en gaat slapen of naar buiten. De zwarte loopt nerveus het kattenluikje in en uit, en blijft maar eten, totdat er niets meer is.
Ik moet de hele dag opletten dat de rode wel eet en de zwarte niet alles opeet. Als de rode dan niets heeft gehad, moet ik echt de zwarte naar buiten gooien, om zijn broer wat te kunnen laten eten.
En dit herhaalt zich echt de hele dag. Vervolgens kotst hij regelmatig dan alles net zo hard weer uit, en begint het verhaal weer van voor af aan.
Nu hebben we er een dochtertje bijgekregen 10 maanden geleden en het gedrag wordt alleen maar erger. Ik dacht eerst dat hij veel moeite met de veranderingen heeft, of jaloers, en ben erop gaan letten dat ik hem aandacht blijf geven. Alleen als ik dat doe, wordt zijn gedrag nog veel erger. Een beetje het gezegde "je geeft hem 1 vinger...."
Hij gaat dan nog veel meer boevenstreken uithalen, en krapt en mauwt s nachts het hele huis wakker. En zijn broertje maar een beetje lief zijn.
Ik weet het niet meer, ik begin het echt heel vervelend te vinden, en heb zelfs soms gedachten dat ik hem naar een ander huis wil laten gaan, waar hij de hele dag lekker heen en weer kan banjeren en meer de ruimte krijgt. Dat hij niet gelukkig bij ons is. Maar ja eigenlijk wil ik dat gewoon niet.
Heeft iemand tips? herkent iemand dit?
Misschien kunnen jullie mij helpen met mijn kater van 5, want ik weet het soms niet meer.
Wij hebben twee katers, twee broertjes. De ene is zwart (en het probleem) en de ander is rood en echt een schat.
De zwarte dus, is een heel lieve en aanhankelijke kater. Maar ook erg dominant, en eigenzinnig, die leer je niets aan.
De rode trekt erg naar mijn man en de zwarte trekt erg naar mij.
Sinds 3,5 jaar hebben wij een zoontje. Die combinatie gaat heel goed, hij is gek op mijn zoontje, en andersom. Maar hij krijgt wel minder aandacht, veel minder. Ik probeer er wel op te letten, maar toch gebeurt het. Ze mogen van mij alleen in de woonkamer en niet boven. Dit gaat prima. Ze hebben een kattenluik en kunnen naar buiten.
De streken die hij onder andere uithaalt:
- zodra de tussendeur openstaat naar boven, is hij boven.
- als het raam boven open staat, duwt hij zich door de hor heen en ligt prinsheerlijk ergens op bed te slapen.
- krapt s nachts aan de tussendeur, springt op alle meubels (dressoir, eettafel, bank, box), krapt aan ons raam, klimt op het dak en laat zich er dan midden in de nacht vanaf donderen zodat iedereen in huis wakker is.
En het irritantste, hij zeurt de hele dag om eten. Ze krijgen brokjes, want iets anders kunnen ze niet goed tegen. Ze krijgen s morgens en, s avonds.
De rode komt even eten en gaat slapen of naar buiten. De zwarte loopt nerveus het kattenluikje in en uit, en blijft maar eten, totdat er niets meer is.
Ik moet de hele dag opletten dat de rode wel eet en de zwarte niet alles opeet. Als de rode dan niets heeft gehad, moet ik echt de zwarte naar buiten gooien, om zijn broer wat te kunnen laten eten.
En dit herhaalt zich echt de hele dag. Vervolgens kotst hij regelmatig dan alles net zo hard weer uit, en begint het verhaal weer van voor af aan.
Nu hebben we er een dochtertje bijgekregen 10 maanden geleden en het gedrag wordt alleen maar erger. Ik dacht eerst dat hij veel moeite met de veranderingen heeft, of jaloers, en ben erop gaan letten dat ik hem aandacht blijf geven. Alleen als ik dat doe, wordt zijn gedrag nog veel erger. Een beetje het gezegde "je geeft hem 1 vinger...."
Hij gaat dan nog veel meer boevenstreken uithalen, en krapt en mauwt s nachts het hele huis wakker. En zijn broertje maar een beetje lief zijn.
Ik weet het niet meer, ik begin het echt heel vervelend te vinden, en heb zelfs soms gedachten dat ik hem naar een ander huis wil laten gaan, waar hij de hele dag lekker heen en weer kan banjeren en meer de ruimte krijgt. Dat hij niet gelukkig bij ons is. Maar ja eigenlijk wil ik dat gewoon niet.
Heeft iemand tips? herkent iemand dit?
zondag 16 november 2008 om 21:29
zondag 16 november 2008 om 21:35
quote:kikkie1 schreef op 16 november 2008 @ 21:15:
Ik weet het niet meer, ik begin het echt heel vervelend te vinden, en heb zelfs soms gedachten dat ik hem naar een ander huis wil laten gaan, waar hij de hele dag lekker heen en weer kan banjeren en meer de ruimte krijgt. Dat hij niet gelukkig bij ons is. Maar ja eigenlijk wil ik dat gewoon niet.
Heeft iemand tips? herkent iemand dit?
Wat ik een beetje raar vind, is dat jij schrijft over dat jijzelf niet gelukkig bent met de streken van je kat en dus met je kat. En vervolgens wil je hem evt. een ander huis geven, omdat hij niet gelukkig is. Hij lijkt mij helemaal gelukkig met zijn kattenstreken. Hij kan lekker naar binnen en lekker naar buiten. Zijn wereld is groot genoeg. Hij is dus niet degene die ongelukkig is maar jijzelf.
Katten en mensen moeten zich aan elkaar aanpassen. Je kan je kat niet om deze reden weg doen vind ik...maar dat is mijn bescheiden mening.
Ik weet het niet meer, ik begin het echt heel vervelend te vinden, en heb zelfs soms gedachten dat ik hem naar een ander huis wil laten gaan, waar hij de hele dag lekker heen en weer kan banjeren en meer de ruimte krijgt. Dat hij niet gelukkig bij ons is. Maar ja eigenlijk wil ik dat gewoon niet.
Heeft iemand tips? herkent iemand dit?
Wat ik een beetje raar vind, is dat jij schrijft over dat jijzelf niet gelukkig bent met de streken van je kat en dus met je kat. En vervolgens wil je hem evt. een ander huis geven, omdat hij niet gelukkig is. Hij lijkt mij helemaal gelukkig met zijn kattenstreken. Hij kan lekker naar binnen en lekker naar buiten. Zijn wereld is groot genoeg. Hij is dus niet degene die ongelukkig is maar jijzelf.
Katten en mensen moeten zich aan elkaar aanpassen. Je kan je kat niet om deze reden weg doen vind ik...maar dat is mijn bescheiden mening.
zondag 16 november 2008 om 21:43
Het lijkt mij ook gewoon kattengedrag hoor. De ene kat is nu eenmaal eigenzinniger of dominanter dan de ander. Hij klinkt mij ook niet ongelukkig in de oren, alleen erg vasthoudend. Hij wil iets en gaat door tot hij het heeft.
En katten moeten dit onder elkaar uitvechten hoe het eten verdeeld wordt. De rode zorgt er heus wel voor dat hij niet verhongerd.
Wat betreft dat schransen en dan spugen; heeft hij dat altijd gedaan? Zo niet, dan zou ik hem als eerste maar eens controleren op wormen en preventief laten ontwormen.
En katten moeten dit onder elkaar uitvechten hoe het eten verdeeld wordt. De rode zorgt er heus wel voor dat hij niet verhongerd.
Wat betreft dat schransen en dan spugen; heeft hij dat altijd gedaan? Zo niet, dan zou ik hem als eerste maar eens controleren op wormen en preventief laten ontwormen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zondag 16 november 2008 om 21:49
Hoi hoi
Voor een kat is een kind in huis toch een hele verandering. Je probeerd altijd zo goed mogelijk je aandacht te verdelen maar toch merken ze dat er dingen zijn veranderd. De ene kat kan hier beter mee overweg dan een ander. Ik kan je zo gauw geen tips geven of uitleggen waarom ie zich nu zo gedraagt zoals hij doet. Wel kan ik je de volgende link aanbevelen: www.weetjesoverkatten.nl/forum
Hier zou ik je verhaal nog eens herhalen. Op deze site zitten heel veel kattenkenners en genoeg mensen die je met dit probleem kunnen helpen.
Heel veel succes!
Voor een kat is een kind in huis toch een hele verandering. Je probeerd altijd zo goed mogelijk je aandacht te verdelen maar toch merken ze dat er dingen zijn veranderd. De ene kat kan hier beter mee overweg dan een ander. Ik kan je zo gauw geen tips geven of uitleggen waarom ie zich nu zo gedraagt zoals hij doet. Wel kan ik je de volgende link aanbevelen: www.weetjesoverkatten.nl/forum
Hier zou ik je verhaal nog eens herhalen. Op deze site zitten heel veel kattenkenners en genoeg mensen die je met dit probleem kunnen helpen.
Heel veel succes!
zondag 16 november 2008 om 21:49
De kattenstreken die je beschrijft zijn herkenbaar. Hier een kater die o.a. aanvallen heeft gehad van:
- Op ons slaapkamerbalkon klimmen en de hele buurt wakker schreeuwen en non-stop aan de deur krabben
- De zolder onderpoepen (náást de schone kattenbak)
- Inderdaad zodra ie de kans kreeg naar boven vluchten terwijl wij angstvallig de tussendeur probeerden dicht te houden.
En ik kan best begrijpen dat je er op het laast zo schijtziek van bent dat je overweegt hem weg te doen of in een haardmatje te veranderen. Heb ik ook fantasieen over gehad
In zijn geval lag het (achteraf gezien) aan stress. Het onderpoepen van de zolder en de serenades op ons balkon zijn godzijdank over. Hier had het te maken met de verhuizing waardoor ieopnieuw z'n draai moest vinden. Hierna kwam de vicieuze circel van op zolder poepen --> boze baasjes --> stress dus poepen.
Katten zijn best wel stressgevoelig, iets wat ik in het verleden best onderschat heb. Heb altijd een makkelijke kat gehad (dacht ik) maar ben toch ongemerkt in zo'n negatieve spiraal met hem terechtgekomen.
Kan het niet zo zijn dat de geboorte van je kinderen inderdaad toch een bepaalde onrust voor hem heeft gecreeerd? En het negatief reageren van jullie op zijn (rottige) gedrag het alleen maar erger maakt?
Hier is de rust langzaam wedergekeerd toen wij bewust rustiger zijn gaan reageren op hem. Binnen 2 weken was het over.
Veel succes!
- Op ons slaapkamerbalkon klimmen en de hele buurt wakker schreeuwen en non-stop aan de deur krabben
- De zolder onderpoepen (náást de schone kattenbak)
- Inderdaad zodra ie de kans kreeg naar boven vluchten terwijl wij angstvallig de tussendeur probeerden dicht te houden.
En ik kan best begrijpen dat je er op het laast zo schijtziek van bent dat je overweegt hem weg te doen of in een haardmatje te veranderen. Heb ik ook fantasieen over gehad
In zijn geval lag het (achteraf gezien) aan stress. Het onderpoepen van de zolder en de serenades op ons balkon zijn godzijdank over. Hier had het te maken met de verhuizing waardoor ieopnieuw z'n draai moest vinden. Hierna kwam de vicieuze circel van op zolder poepen --> boze baasjes --> stress dus poepen.
Katten zijn best wel stressgevoelig, iets wat ik in het verleden best onderschat heb. Heb altijd een makkelijke kat gehad (dacht ik) maar ben toch ongemerkt in zo'n negatieve spiraal met hem terechtgekomen.
Kan het niet zo zijn dat de geboorte van je kinderen inderdaad toch een bepaalde onrust voor hem heeft gecreeerd? En het negatief reageren van jullie op zijn (rottige) gedrag het alleen maar erger maakt?
Hier is de rust langzaam wedergekeerd toen wij bewust rustiger zijn gaan reageren op hem. Binnen 2 weken was het over.
Veel succes!
zondag 16 november 2008 om 21:54
Ik ben inderdaad niet gelukkig met zijn streken omdat hij voor de kinderen niet zo was, en vandaar dat ik ga denken dat hij niet gelukkig is met de situatie. Ik word er dus onzeker van. Bang dat hij niet gelukkig is.
Het klopt dat het gewoon kattenstreken zijn, maar als ik regelmatig het hele huis wakker heb omdat hij het hele huis bij elkaar krapt en mauwt dan kan ik hem af en toe wel ja.
Ontwormt worden ze elk halfjaar, maar ik zal hem nog eens na laten kijken voor de zekerheid.
Nog meer tips?
Het klopt dat het gewoon kattenstreken zijn, maar als ik regelmatig het hele huis wakker heb omdat hij het hele huis bij elkaar krapt en mauwt dan kan ik hem af en toe wel ja.
Ontwormt worden ze elk halfjaar, maar ik zal hem nog eens na laten kijken voor de zekerheid.
Nog meer tips?
zondag 16 november 2008 om 22:01
quote:Luxaflex schreef op 16 november 2008 @ 21:49:
De kattenstreken die je beschrijft zijn herkenbaar. Hier een kater die o.a. aanvallen heeft gehad van:
- Op ons slaapkamerbalkon klimmen en de hele buurt wakker schreeuwen en non-stop aan de deur krabben
- De zolder onderpoepen (náást de schone kattenbak)
- Inderdaad zodra ie de kans kreeg naar boven vluchten terwijl wij angstvallig de tussendeur probeerden dicht te houden.
En ik kan best begrijpen dat je er op het laast zo schijtziek van bent dat je overweegt hem weg te doen of in een haardmatje te veranderen. Heb ik ook fantasieen over gehad
In zijn geval lag het (achteraf gezien) aan stress. Het onderpoepen van de zolder en de serenades op ons balkon zijn godzijdank over. Hier had het te maken met de verhuizing waardoor ieopnieuw z'n draai moest vinden. Hierna kwam de vicieuze circel van op zolder poepen --> boze baasjes --> stress dus poepen.
Katten zijn best wel stressgevoelig, iets wat ik in het verleden best onderschat heb. Heb altijd een makkelijke kat gehad (dacht ik) maar ben toch ongemerkt in zo'n negatieve spiraal met hem terechtgekomen.
Kan het niet zo zijn dat de geboorte van je kinderen inderdaad toch een bepaalde onrust voor hem heeft gecreeerd? En het negatief reageren van jullie op zijn (rottige) gedrag het alleen maar erger maakt?
Hier is de rust langzaam wedergekeerd toen wij bewust rustiger zijn gaan reageren op hem. Binnen 2 weken was het over.
Veel succes!
In die hoek zoek ik het dus ook een beetje, maar weet dus niet of het terecht is. Het is wel lastig om niets te doen aan zijn kattenstreken, aangezien ik me er echt aan erger. Hij zit in de box, ondanks voorzorgmaatregelen. Hij zit bovenop het dressoir (heeft ie nog nooit gedaan), zit midden op de gaskookplaat in de keuken (met tiptoetsen dus ik ben bang dat ie ze aantipt), gooit de planten om (ook nooit gedaan) en als hij de kans krijgt ligt ie bij de kinderen in de bedden. (en dat vind ik gewoon vies)
Als ik met de kinderen op de grond speel, dan komt hij gelijk via het kattenluikje aangesneld, om snel bij mij te gaan zitten. (vandaar dat ik dacht, jaloers)
Maar meer aandacht> is meer kattenstreken.
De kattenstreken die je beschrijft zijn herkenbaar. Hier een kater die o.a. aanvallen heeft gehad van:
- Op ons slaapkamerbalkon klimmen en de hele buurt wakker schreeuwen en non-stop aan de deur krabben
- De zolder onderpoepen (náást de schone kattenbak)
- Inderdaad zodra ie de kans kreeg naar boven vluchten terwijl wij angstvallig de tussendeur probeerden dicht te houden.
En ik kan best begrijpen dat je er op het laast zo schijtziek van bent dat je overweegt hem weg te doen of in een haardmatje te veranderen. Heb ik ook fantasieen over gehad
In zijn geval lag het (achteraf gezien) aan stress. Het onderpoepen van de zolder en de serenades op ons balkon zijn godzijdank over. Hier had het te maken met de verhuizing waardoor ieopnieuw z'n draai moest vinden. Hierna kwam de vicieuze circel van op zolder poepen --> boze baasjes --> stress dus poepen.
Katten zijn best wel stressgevoelig, iets wat ik in het verleden best onderschat heb. Heb altijd een makkelijke kat gehad (dacht ik) maar ben toch ongemerkt in zo'n negatieve spiraal met hem terechtgekomen.
Kan het niet zo zijn dat de geboorte van je kinderen inderdaad toch een bepaalde onrust voor hem heeft gecreeerd? En het negatief reageren van jullie op zijn (rottige) gedrag het alleen maar erger maakt?
Hier is de rust langzaam wedergekeerd toen wij bewust rustiger zijn gaan reageren op hem. Binnen 2 weken was het over.
Veel succes!
In die hoek zoek ik het dus ook een beetje, maar weet dus niet of het terecht is. Het is wel lastig om niets te doen aan zijn kattenstreken, aangezien ik me er echt aan erger. Hij zit in de box, ondanks voorzorgmaatregelen. Hij zit bovenop het dressoir (heeft ie nog nooit gedaan), zit midden op de gaskookplaat in de keuken (met tiptoetsen dus ik ben bang dat ie ze aantipt), gooit de planten om (ook nooit gedaan) en als hij de kans krijgt ligt ie bij de kinderen in de bedden. (en dat vind ik gewoon vies)
Als ik met de kinderen op de grond speel, dan komt hij gelijk via het kattenluikje aangesneld, om snel bij mij te gaan zitten. (vandaar dat ik dacht, jaloers)
Maar meer aandacht> is meer kattenstreken.
zondag 16 november 2008 om 22:18
Het enige wat ik voor je kan bedenken op dit moment is de rustige aanpak. Baat het niet dan heb je het in ieder geval geprobeerd. Vergeet ook niet je partner in te lichten.
Wat doe je nu als hij boven op het dressoir / gaskookplaat / vensterbank zit? Jaag je hem ervan af? Probeer hem rustig te pakken en rustig op de grond te zetten.
(Die van mij kreeg op het hoogtepunt aanstekers/pennen naar zijn hoofd gegooid als ie weer eens stond te galmen in de gang of op plaatsen zat / stond waar ie niet hoorde. Dit verbeterde de situatie ook niet
)
Probeer hem dus rustig te benaderen en van de plaats te verwijderen.
Hou (voor zover mogelijk) de kinderkamers gesloten. Mocht ie toch naar boven ontsnappen dan ligt hij in ieder geval niet op bed. Ook hier weer, pak hem rustig op, aai hem voor mijn part terwijl je weer naar beneden loopt.
Als hij aan komt rennen terwijl je met je kinderen op de grond speelt, helemaal prima. Gewoon een beetje aandacht geven en verder spelen met je kinderen. Gezellig toch dat hij bij jullie komt zitten! Hij is in ieder geval niet bang voor je kinderen, dat scheelt al een hele berg.
Ik wil niet zweverig overkomen, maar het klinkt als een best leuke kat en bovenstaande ik-blijf-kalm aanpak heeft bij mijn kat er echt voor gezorgd dat ik mijn vriendje weer terug heb.
Wat doe je nu als hij boven op het dressoir / gaskookplaat / vensterbank zit? Jaag je hem ervan af? Probeer hem rustig te pakken en rustig op de grond te zetten.
(Die van mij kreeg op het hoogtepunt aanstekers/pennen naar zijn hoofd gegooid als ie weer eens stond te galmen in de gang of op plaatsen zat / stond waar ie niet hoorde. Dit verbeterde de situatie ook niet
)Probeer hem dus rustig te benaderen en van de plaats te verwijderen.
Hou (voor zover mogelijk) de kinderkamers gesloten. Mocht ie toch naar boven ontsnappen dan ligt hij in ieder geval niet op bed. Ook hier weer, pak hem rustig op, aai hem voor mijn part terwijl je weer naar beneden loopt.
Als hij aan komt rennen terwijl je met je kinderen op de grond speelt, helemaal prima. Gewoon een beetje aandacht geven en verder spelen met je kinderen. Gezellig toch dat hij bij jullie komt zitten! Hij is in ieder geval niet bang voor je kinderen, dat scheelt al een hele berg.
Ik wil niet zweverig overkomen, maar het klinkt als een best leuke kat en bovenstaande ik-blijf-kalm aanpak heeft bij mijn kat er echt voor gezorgd dat ik mijn vriendje weer terug heb.
zondag 16 november 2008 om 22:21
Ik heb zelf ook een stressgevoelige kat thuis.
Als ik denk dat ze niet zo lekker in dr vel zit geef ik haar een poosje RESCUEdruppels van BachBloesem.
is homeopatisch en kun je bij de grotere drogisterijen en bv "de Tuinen" kopen. (het is ook voor mensen,maar ze hebben ook een folder voor dieren)
Vaak een kwestie van "iets doorbreken"
http://www.careforpets.nl/rescue%20spray.html
Als ik denk dat ze niet zo lekker in dr vel zit geef ik haar een poosje RESCUEdruppels van BachBloesem.
is homeopatisch en kun je bij de grotere drogisterijen en bv "de Tuinen" kopen. (het is ook voor mensen,maar ze hebben ook een folder voor dieren)
Vaak een kwestie van "iets doorbreken"
http://www.careforpets.nl/rescue%20spray.html
zondag 16 november 2008 om 22:23
de afgelopen weken werd ik ook helemaal dol van mijn kat omdat hij continue om eten zeurt. Ik geef hem op vaste momenten, 2x per dag, te eten en het is/was nóoit genoeg! Ik schaam me er eigenlijk voor, maar sinds een maand geef ik hem grotere porties en hij is weer helemaal 'braaf' (met kattenstreken, dat natuurlijkwel, maar hij zeurt niet meer om eten). Hij bleek gewoon te weinig te krijgen (geloof dat ie doordat het nu winter wordt, gewoon meer energie gebruikt en dus meer eten nodig heeft).
Misschien kun je nog eens kijken naar de porties die hij krijgt?
Misschien kun je nog eens kijken naar de porties die hij krijgt?
zondag 16 november 2008 om 22:27
Ik heb er trouwens de hele dag brokken staan. Zo gauw de bakjes leeg zijn vul ik het weer bij. Ik heb 3 katten. Zo is er nooit een kat die verhongert.
En dat gulzig eten en er later weer uitspugen kan ook aan de brokken liggen. Misschien eens een ander merk proberen? Mijn vorige kater moest ook na het eten wel eens spugen en toen heb ik (dure merk brokken, kan zo niet op de naam komen ) gekocht en het spugen was over. En als je er de hele dag brokken hebt staan weten ze dat ze niet zoveel hoeven te eten omdat het er wel staat. Ze krijgen er geen vlees bij overigens
En dat gulzig eten en er later weer uitspugen kan ook aan de brokken liggen. Misschien eens een ander merk proberen? Mijn vorige kater moest ook na het eten wel eens spugen en toen heb ik (dure merk brokken, kan zo niet op de naam komen ) gekocht en het spugen was over. En als je er de hele dag brokken hebt staan weten ze dat ze niet zoveel hoeven te eten omdat het er wel staat. Ze krijgen er geen vlees bij overigens
zondag 16 november 2008 om 22:35
De katten kunnen bij mij volcontinue eten. De meeste katten weten zelf precies hoeveel ze nodig hebben. Vlees krijgen ze apart en wel door mij precies bepaald hoeveel ze krijgen.
Net als anderen al zeggen, eerst eens een oplossing via het eten zoeken.
Wat wel raar is, is dat hij zoveel overgeeft. Dat is niet goed, bovendien heeft het beestje dan totaal geen voeding in zijn lijf zitten. Is hij wel goed ontwormd? Geef eens andere brokjes.
Maar katten kruipen graag op bed om te gaan slapen, zet een deur op een kier en ze glippen er doorheen. Katten zijn gewoon stout, luisteren heel slecht en doen precies waar ze zin in hebben.
Waarschijnlijk is die andere kat van je een watje.
Net als anderen al zeggen, eerst eens een oplossing via het eten zoeken.
Wat wel raar is, is dat hij zoveel overgeeft. Dat is niet goed, bovendien heeft het beestje dan totaal geen voeding in zijn lijf zitten. Is hij wel goed ontwormd? Geef eens andere brokjes.
Maar katten kruipen graag op bed om te gaan slapen, zet een deur op een kier en ze glippen er doorheen. Katten zijn gewoon stout, luisteren heel slecht en doen precies waar ze zin in hebben.
Waarschijnlijk is die andere kat van je een watje.
zondag 16 november 2008 om 22:46
ok dus ik kan het nog proberen om de hele dag eten neer te zetten. Ik ben dan wel bang dat hij doorblijft eten. Het spugen is eigenlijk altijd gelijk na het eten. Hij ziet het eten, eet veel meer dan zijn broer, gaat naar buiten, komt drie minuten later weer binnen, eet weer wat, gaat naar buiten, komt weer binnen, eet weer wat en dat gaat net zolang door totdat er niets meer is. Ik denk dat hij vier van de zeven dagen spuugt, en vrijwel altijd na het eten.
Daarnaast is het ook echt een kater! Hij is fors. Iedereen zegt er ook wel wat van.
Terugkomend op het straffen. Ik kan hem niet echt straffen voor het boeverige gedrag omdat hij overal op zitten vooral s nachts doet. Ik merk het dus aan modder overal en omvergelopen, foto lijsten, kaarsen, planten, bloemen etc. Het is zelfs zo erg dat we nu eerst de woonkamer katproof maken voordat we gaan slapen. Dus dat betekent het dressoir zo vol leggen dat hij er niet meer lekker op kan liggen. Want ik ben het dus wel zat om mijn fotolijsten steeds stuk te vinden en overal modder te hebben. Hij heeft zelf een kleed waar hij altijd op lag.
Ik ga toch maar eens proberen om de rustige aanpak te hanteren. Wordt nog een hele klus denk ik.
Daarnaast is het ook echt een kater! Hij is fors. Iedereen zegt er ook wel wat van.
Terugkomend op het straffen. Ik kan hem niet echt straffen voor het boeverige gedrag omdat hij overal op zitten vooral s nachts doet. Ik merk het dus aan modder overal en omvergelopen, foto lijsten, kaarsen, planten, bloemen etc. Het is zelfs zo erg dat we nu eerst de woonkamer katproof maken voordat we gaan slapen. Dus dat betekent het dressoir zo vol leggen dat hij er niet meer lekker op kan liggen. Want ik ben het dus wel zat om mijn fotolijsten steeds stuk te vinden en overal modder te hebben. Hij heeft zelf een kleed waar hij altijd op lag.
Ik ga toch maar eens proberen om de rustige aanpak te hanteren. Wordt nog een hele klus denk ik.
zondag 16 november 2008 om 22:57
Mijn moeder had vroeg ook zo'n gulzigaard. Het beest was onverzadigbaar.
Uiteindelijk werd ze zo gek van z'n gezeur dat ze een volledig pak harde brokjes in een beslagkom heeft leeggestort en aan hem heeft gegeven.
Het verhaal gaat dat ie de hele beslagkom heeft leeggeten, waarna hij na 2 minuten zo misselijk was dat alles er weer uitkwam.
Sindsdien was de gulzigheid over
Uiteindelijk werd ze zo gek van z'n gezeur dat ze een volledig pak harde brokjes in een beslagkom heeft leeggestort en aan hem heeft gegeven.
Het verhaal gaat dat ie de hele beslagkom heeft leeggeten, waarna hij na 2 minuten zo misselijk was dat alles er weer uitkwam.
Sindsdien was de gulzigheid over
zondag 16 november 2008 om 23:00
quote:Luxaflex schreef op 16 november 2008 @ 22:57:
Mijn moeder had vroeg ook zo'n gulzigaard. Het beest was onverzadigbaar.
Uiteindelijk werd ze zo gek van z'n gezeur dat ze een volledig pak harde brokjes in een beslagkom heeft leeggestort en aan hem heeft gegeven.
Het verhaal gaat dat ie de hele beslagkom heeft leeggeten, waarna hij na 2 minuten zo misselijk was dat alles er weer uitkwam.
Sindsdien was de gulzigheid over
Mijn moeder had vroeg ook zo'n gulzigaard. Het beest was onverzadigbaar.
Uiteindelijk werd ze zo gek van z'n gezeur dat ze een volledig pak harde brokjes in een beslagkom heeft leeggestort en aan hem heeft gegeven.
Het verhaal gaat dat ie de hele beslagkom heeft leeggeten, waarna hij na 2 minuten zo misselijk was dat alles er weer uitkwam.
Sindsdien was de gulzigheid over
zondag 16 november 2008 om 23:22
Ik zou niet de hele dag eten neerzetten. Veel katten blijven maar dooreten en dan worden ze veel te dik. De meeste katten zijn ook te dik. Als je kat zo vaak overgeeft nahet eten dan eet hij teveel, te snel of het voer is niet goed. Wat voor voer geef je hem? Probeer eens een wat duurder voer via de dierenarts ( Hills bv). Dit verteren ze beter. Dit moet je zeker niet teveel geven omdat het uitgebalanceerd en kractig voer is. Sinds ik dit aan mijn katten geef ipv goedkoop voer geven ze nauwelijks meer over.
Verder beschrijf je inderdaad kattenstreken. Het gaat niet zozeer om jaloezie maar vooral om zijn leefruimte. Is die veranderd sinds er kinderen zijn? Mocht hij eerst wel naar boven bv?
Kijk, je kunt niet van een kat verwachten dat hij keurig de hele dag op een plek blijft zitten. Het zijn nu eenmaal dieren. Als hij alleen in de huiskamer mag en dan nergens opspringen, niet op de bank, niet op tafel, niet op de kast, wat blijft er dan nog over. Ik zou juist plekjes maken waar hij wel op mag. Je kat is ook een onderdeel van je huis, geef hem wat ruimte.
Verder beschrijf je inderdaad kattenstreken. Het gaat niet zozeer om jaloezie maar vooral om zijn leefruimte. Is die veranderd sinds er kinderen zijn? Mocht hij eerst wel naar boven bv?
Kijk, je kunt niet van een kat verwachten dat hij keurig de hele dag op een plek blijft zitten. Het zijn nu eenmaal dieren. Als hij alleen in de huiskamer mag en dan nergens opspringen, niet op de bank, niet op tafel, niet op de kast, wat blijft er dan nog over. Ik zou juist plekjes maken waar hij wel op mag. Je kat is ook een onderdeel van je huis, geef hem wat ruimte.
zondag 16 november 2008 om 23:36
Katten zijn inderdaad enorm stress gevoelig en kunnen erg jaloers zijn. Hier ook altijd een die op schoot wil als er al een ander ligt. Misschien je katten gewoon 's nachts eens een tijdje naar boven laten en kijken hoe dat uitpakt. Mijn ouders hadden ooit een kat die (volgens mijn moeder, ik weet er uiteraard niks meer van) altijd bij mij in de wieg sliep, keurig op voeteneind en nooit jaloers. Die van ons willen ook altijd overal in waar ze niet in mogen, de schuur als je net weg gaat etc. Ze zitten trouwens ook altijd op tafel en het aanrecht als je er niet bent, zo zijn katten nou eenmaal. Ze weten het donders goed, maar ja als de kat van huis is...zeg maar.
zondag 16 november 2008 om 23:47
maandag 17 november 2008 om 00:00
quote:annetd schreef op 16 november 2008 @ 23:22:
Ik zou niet de hele dag eten neerzetten. Veel katten blijven maar dooreten en dan worden ze veel te dik. De meeste katten zijn ook te dik. Als je kat zo vaak overgeeft nahet eten dan eet hij teveel, te snel of het voer is niet goed. Wat voor voer geef je hem? Probeer eens een wat duurder voer via de dierenarts ( Hills bv). Dit verteren ze beter. Dit moet je zeker niet teveel geven omdat het uitgebalanceerd en kractig voer is. Sinds ik dit aan mijn katten geef ipv goedkoop voer geven ze nauwelijks meer over.
Ben ik niet met je eens Annet, ik heb mijn hele leven al katten ben ermee opgegroeit. Ik heb er altijd voer voor ze staan ik heb absoluut geen dikke katten. Wel is het zo dat ik ook een kat had die overgaf, maar dat heb ik hier boven al beschreven.
En die dure voer wat ik heb staat er ook de hele dag en ze eten alleen wat ze nodig hebben
Ik zou niet de hele dag eten neerzetten. Veel katten blijven maar dooreten en dan worden ze veel te dik. De meeste katten zijn ook te dik. Als je kat zo vaak overgeeft nahet eten dan eet hij teveel, te snel of het voer is niet goed. Wat voor voer geef je hem? Probeer eens een wat duurder voer via de dierenarts ( Hills bv). Dit verteren ze beter. Dit moet je zeker niet teveel geven omdat het uitgebalanceerd en kractig voer is. Sinds ik dit aan mijn katten geef ipv goedkoop voer geven ze nauwelijks meer over.
Ben ik niet met je eens Annet, ik heb mijn hele leven al katten ben ermee opgegroeit. Ik heb er altijd voer voor ze staan ik heb absoluut geen dikke katten. Wel is het zo dat ik ook een kat had die overgaf, maar dat heb ik hier boven al beschreven.
En die dure voer wat ik heb staat er ook de hele dag en ze eten alleen wat ze nodig hebben
maandag 17 november 2008 om 00:14
Het is niet helemaal vergelijkbaar, maar onze poes begon ineens te plassen in huis, dat was nadat wij een jong katje erbij genomen hadden. Het schijnt dat ze toch erg op veranderingen reageren. Ik heb de oudere kat iets meer toegestaan dan eerst mocht, ze mag nu bijvoorbeeld wel boven slapen, omdat dat rust geeft voor haar. Het lijkt mij ook drukker voor jullie katten met 2 kleine kinderen. Ondanks dat het broers zijn, zijn ze niet gelijk van karakter. Ik merk aan onze oudere kat dat ze nu na 3 maanden niet meer in huis plast, dus ze went aan de situatie, denk ik. Misschien moet jullie zwarte kat even iets meer in de watten gelegd worden. Een kat straffen heeft volgens mij niet zoveel zin, ze zijn toch erg eigenzinnig.
Succes ermee.
Succes ermee.
