Overig
alle pijlers
Inbrekers betrapt, nu angst :(
vrijdag 27 maart 2009 om 17:38
Gisterenavond is er bij mij ingebroken, of tenminste, er is een flinke poging toe gedaan. Ik heb de twee inbrekers zelf betrapt waardoor ze op de vlucht zijn gegaan.
Ze zijn gelukkig niet binnen geweest, omdat ik ze op tijd in de gaten had, maar het scheelde niet veel want mijn keukenraam was al ontwricht.
Ik was al vroeg naar bed, had alles afgesloten en het was helemaal donker in huis. Ik lag boven in mijn slaapkamer nog wat te laptoppen en tv te kijken. Ineens werd er aangebeld, 3 keer achter elkaar. Daar schrok ik wel een beetje van, want wie kon dat nou zijn. Besloot het te negeren en ik heb niet open gedaan. Tien minuten later hoor ik ineens een keiharde doffe klap in mijn tuin. De hond van de buren begon meteen te blaffen. Heb toen mijn slaapkamerraam open gedaan om te kijken in mijn tuin. Zie ik daar twee gasten staan rommelen aan mijn keukenraam. Ik stond helemaal stijf van schrik!!!!
Schreeuwde meteen iets van HEY, HALLO!! Waarop ze zich doodschrokken en keihard de poort zijn uitgerend.
Dus toch iemand thuis, dat hadden ze niet verwacht.
Ik was helemaal over de zeik. Mijn dochter ook wakker want die hoorde me schreeuwen naar ze. Paniek alom, ik stond echt te trillen op mijn benen. Was alleen met mijn kinderen! Heb geprobeerd rustig te blijven, maar dat lukt pas na een half uur ofzo.
Uiteraard de politie gebeld en die waren er binnen tien minuten. Ze hebben het heel serieus genomen. Sporen ontdekt, advies gegeven, me gerustgesteld. Vandaag is de forensische dienst langs geweest om afdrukken te nemen van de ontwrichte plekken in mijn kozijn. Er wordt buurtonderzoek gedaan. Dus wat dat betreft voel ik me wel ok.
Maar nu. Wat nu. Ik ben helemaal van de kaart eerlijk gezegd, ik heb dit nog nooit meegemaakt. Geen oog dicht gedaan vannacht, ben kapot. Ik ben van mezelf al vrij angstig thuis, alleen (zeker nu ik weer alleen woon sinds een paar maanden) Maar nu voel ik me helemaal bang en onveilig.
Daarnaast ben ik ook zó kwaad!!! Godverdegodverdegodver, hoe durven ze, die vuile, vieze, gore klootzakken!
Ik ben alleen thuis met mijn kinderen, hebben ze dit geweten? Er werd de afgelopen weken wel vaker onverklaarbaar aangebeld 's avonds. Ik heb nooit open gedaan. Zouden ze me in de gaten hebben gehouden? Vooral dít vind ik zo eng.
Nou goed, de kans is nihil dat ze nu nogmaals terugkomen, maar toch. Ik voel me beroerd.
Volgende week worden al mijn sloten vervangen, alles wordt bekeken en aangepakt. De politie zei dat ik erg slecht beveiligd was.
Wie heeft dit ook meegemaakt en hoe ging je er mee om? Hoe is je huis beveiligd, wat kan ik het beste doen?
Ze zijn gelukkig niet binnen geweest, omdat ik ze op tijd in de gaten had, maar het scheelde niet veel want mijn keukenraam was al ontwricht.
Ik was al vroeg naar bed, had alles afgesloten en het was helemaal donker in huis. Ik lag boven in mijn slaapkamer nog wat te laptoppen en tv te kijken. Ineens werd er aangebeld, 3 keer achter elkaar. Daar schrok ik wel een beetje van, want wie kon dat nou zijn. Besloot het te negeren en ik heb niet open gedaan. Tien minuten later hoor ik ineens een keiharde doffe klap in mijn tuin. De hond van de buren begon meteen te blaffen. Heb toen mijn slaapkamerraam open gedaan om te kijken in mijn tuin. Zie ik daar twee gasten staan rommelen aan mijn keukenraam. Ik stond helemaal stijf van schrik!!!!
Schreeuwde meteen iets van HEY, HALLO!! Waarop ze zich doodschrokken en keihard de poort zijn uitgerend.
Dus toch iemand thuis, dat hadden ze niet verwacht.
Ik was helemaal over de zeik. Mijn dochter ook wakker want die hoorde me schreeuwen naar ze. Paniek alom, ik stond echt te trillen op mijn benen. Was alleen met mijn kinderen! Heb geprobeerd rustig te blijven, maar dat lukt pas na een half uur ofzo.
Uiteraard de politie gebeld en die waren er binnen tien minuten. Ze hebben het heel serieus genomen. Sporen ontdekt, advies gegeven, me gerustgesteld. Vandaag is de forensische dienst langs geweest om afdrukken te nemen van de ontwrichte plekken in mijn kozijn. Er wordt buurtonderzoek gedaan. Dus wat dat betreft voel ik me wel ok.
Maar nu. Wat nu. Ik ben helemaal van de kaart eerlijk gezegd, ik heb dit nog nooit meegemaakt. Geen oog dicht gedaan vannacht, ben kapot. Ik ben van mezelf al vrij angstig thuis, alleen (zeker nu ik weer alleen woon sinds een paar maanden) Maar nu voel ik me helemaal bang en onveilig.
Daarnaast ben ik ook zó kwaad!!! Godverdegodverdegodver, hoe durven ze, die vuile, vieze, gore klootzakken!
Ik ben alleen thuis met mijn kinderen, hebben ze dit geweten? Er werd de afgelopen weken wel vaker onverklaarbaar aangebeld 's avonds. Ik heb nooit open gedaan. Zouden ze me in de gaten hebben gehouden? Vooral dít vind ik zo eng.
Nou goed, de kans is nihil dat ze nu nogmaals terugkomen, maar toch. Ik voel me beroerd.
Volgende week worden al mijn sloten vervangen, alles wordt bekeken en aangepakt. De politie zei dat ik erg slecht beveiligd was.
Wie heeft dit ook meegemaakt en hoe ging je er mee om? Hoe is je huis beveiligd, wat kan ik het beste doen?
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
zaterdag 28 maart 2009 om 11:51
Hai hai!!
Gelukkig ben je je gevoel voor humor niet verloren... haha!
Die vriendin die vanavond komt zal absoluut begrijpen dat je moe bent. Probeer ook niet geforceerd gezellig te doen. Dat snapt ze vast: that's what friends are for. Gewoon samen languit op de bank filmpje kijken of zoiets is toch ook leuk?
En anders kom ik inderdaad in mijn zuurstokroze Zorropak bij je langs. (Alhoewel ik bang ben dat ik dan alsnog die gesuggereerde fles terpetine over me heen krijg...)
Ze hebben het vast niet op jou persoonlijk gemunt, maar gewoon het huis hebben gekozen dat in de avonduren onbewoond lijkt te zijn. Waarschijnlijk hebben ze gedacht: 'daar woont iemand die nachtdiensten draait, dat wordt een makkie'.
Al met al heel stoer dat je ze met je instinctieve brul hebt verjaagd. Nu maatregelen nemen: sloten, verlichting. Wees trots op jezelf en laat je door zulke debielen niet op de kast jagen.
xZoete
Gelukkig ben je je gevoel voor humor niet verloren... haha!
Die vriendin die vanavond komt zal absoluut begrijpen dat je moe bent. Probeer ook niet geforceerd gezellig te doen. Dat snapt ze vast: that's what friends are for. Gewoon samen languit op de bank filmpje kijken of zoiets is toch ook leuk?
En anders kom ik inderdaad in mijn zuurstokroze Zorropak bij je langs. (Alhoewel ik bang ben dat ik dan alsnog die gesuggereerde fles terpetine over me heen krijg...)
Ze hebben het vast niet op jou persoonlijk gemunt, maar gewoon het huis hebben gekozen dat in de avonduren onbewoond lijkt te zijn. Waarschijnlijk hebben ze gedacht: 'daar woont iemand die nachtdiensten draait, dat wordt een makkie'.
Al met al heel stoer dat je ze met je instinctieve brul hebt verjaagd. Nu maatregelen nemen: sloten, verlichting. Wees trots op jezelf en laat je door zulke debielen niet op de kast jagen.
xZoete
zaterdag 28 maart 2009 om 12:33
Misschien hebben ze uit al die huizen jou huis helemaal niet direct uitgezocht. Misschien als je navraag doet bij buren, is daar ook aangebeld en hebben ze wel open gedaan (dat er iemand met een zogenaamd verkooppraatje stond) en was jij het huis dat niet open deed waardoor ze uiteindelijk bij jou hebben ingebroken?
Ja het blijft natuurlijk allemaal gissen maar een klotegevoel geeft het wel. Hoop dat je het een beetje van je af kunt zetten de komende nachten.
Ja het blijft natuurlijk allemaal gissen maar een klotegevoel geeft het wel. Hoop dat je het een beetje van je af kunt zetten de komende nachten.
zaterdag 28 maart 2009 om 13:11
Ik zie hier een aantal keer de tip langskomen om de gordijnen dicht te houden.
Als je weinig hebt vind ik dat eigenlijk helemaal niks (en heb het dus ook alleen 's avonds.
Met veel of weinig geef je inbrekers overdag de gelegenheid om ongestoord hun gang te gaan als de gordijnen dicht zijn. Plus dat ze zullen vermoeden dat er iets te halen valt. Ik ben dus heel erg voor gordijnen open, overdag.
Als je weinig hebt vind ik dat eigenlijk helemaal niks (en heb het dus ook alleen 's avonds.
Met veel of weinig geef je inbrekers overdag de gelegenheid om ongestoord hun gang te gaan als de gordijnen dicht zijn. Plus dat ze zullen vermoeden dat er iets te halen valt. Ik ben dus heel erg voor gordijnen open, overdag.
zaterdag 28 maart 2009 om 13:29
quote:Vicky schreef op 27 maart 2009 @ 18:32:
Ik kan je angst zo goed begrijpen! En die angst is ook terecht, het is echt een normale reactie op een abnormale gebeurtenis (ook al overkomt het zoveel mensen!).
Ik ben nu zelf ook een paar daagjes (en nachtjes!) zonder mijn vriend, en ik slaap s nachts met het licht aan. Ik heb ook een mes bij mijn bed liggen. Tja, je weet maar nooit. Of ik m zou gebruiken is een tweede, maar dat even terzijde. Nu hebben wij gelukkig een waakse Herdershond. Dat schrikt wel af denk ik. Maar fijn is het niet.
Veel sterkte met de verwerking! Heb je een signalement van de daders kunnen geven?
Dat is het domste dat je kunt doen. Een beetje boef heeft dat mes met een wippie uit je hand en dan ben je pas echt de lul.
Bovendien maak jij jezelf wel heel erg gek door als je vriend er een paar dagen niet is te gaan slapen met een mes. Time for therapy.
Ik kan je angst zo goed begrijpen! En die angst is ook terecht, het is echt een normale reactie op een abnormale gebeurtenis (ook al overkomt het zoveel mensen!).
Ik ben nu zelf ook een paar daagjes (en nachtjes!) zonder mijn vriend, en ik slaap s nachts met het licht aan. Ik heb ook een mes bij mijn bed liggen. Tja, je weet maar nooit. Of ik m zou gebruiken is een tweede, maar dat even terzijde. Nu hebben wij gelukkig een waakse Herdershond. Dat schrikt wel af denk ik. Maar fijn is het niet.
Veel sterkte met de verwerking! Heb je een signalement van de daders kunnen geven?
Dat is het domste dat je kunt doen. Een beetje boef heeft dat mes met een wippie uit je hand en dan ben je pas echt de lul.
Bovendien maak jij jezelf wel heel erg gek door als je vriend er een paar dagen niet is te gaan slapen met een mes. Time for therapy.
zaterdag 28 maart 2009 om 13:35
zaterdag 28 maart 2009 om 13:46
quote:steph schreef op 28 maart 2009 @ 07:52:
La Vie, sorry dat ik nu pas reageer maar gisteren durfde ik dat niet omdat mijn vriend nachtdienst had.Het moet toch niet gekker worden. Het hele forum stikt kennelijk van de vrouwen die stervensbang zijn als ze 's avonds een keertje alleen thuis zijn. Ga daar wat aan doen ofzo.
Ik ben stomverbaasd.
La Vie, sorry dat ik nu pas reageer maar gisteren durfde ik dat niet omdat mijn vriend nachtdienst had.Het moet toch niet gekker worden. Het hele forum stikt kennelijk van de vrouwen die stervensbang zijn als ze 's avonds een keertje alleen thuis zijn. Ga daar wat aan doen ofzo.
Ik ben stomverbaasd.
zaterdag 28 maart 2009 om 14:22
Neuh dat begreep ik ook al niet. Had ze willen zeggen "vriend heeft nachtdienst" maar daarmee bang dat mensen dat lezen, IP adres uitzoeken en langskomen??
Er wonen meer dames alleen hoor
Ik kreeg ooit een stungun van iemand. Mja beetje eng ding waar een enorme stroomstoot uitkomt. Ligt in nachtkastje, zonde om weg te gooien maar denk ook niet dat ik als een held met dat ding naar beneden zou rennen. Misschien met ding onder de dekens hahaha.
Maar wat Spin al zegt, een echt wapen is zo afgepakt en dan zijn de rapen echt gaar (jaaa.. de spreekwóórdelijke rapen... nie echte rapen.. hehe sorry, Teeuwentik).
Voordeel van zo'n stungun is dan wel dat hij niet erg af te pakken is omdat je dan direct een enorme stroomklap krijgt en eerst even gaat zitten kwijlen op de grond.
Er wonen meer dames alleen hoor
Ik kreeg ooit een stungun van iemand. Mja beetje eng ding waar een enorme stroomstoot uitkomt. Ligt in nachtkastje, zonde om weg te gooien maar denk ook niet dat ik als een held met dat ding naar beneden zou rennen. Misschien met ding onder de dekens hahaha.
Maar wat Spin al zegt, een echt wapen is zo afgepakt en dan zijn de rapen echt gaar (jaaa.. de spreekwóórdelijke rapen... nie echte rapen.. hehe sorry, Teeuwentik).
Voordeel van zo'n stungun is dan wel dat hij niet erg af te pakken is omdat je dan direct een enorme stroomklap krijgt en eerst even gaat zitten kwijlen op de grond.
zaterdag 28 maart 2009 om 15:37
quote:Poezewoes schreef op 28 maart 2009 @ 01:50:
Ik begrijp je reactie maar denk er anders over.
Al zou ik best ook wel eens uiting willen geven aan die onderbuikgevoelens zoals jij dat doet Q, ik weet dat dat gewoon geen zoden aan de dijk zet. Onderbuikgevoelens hebben zo weinig te maken met de realiteit.
Weet ik Poez.
Je kunt feiten kwalificeren als onderbuikgevoelens om het zo af te doen als "fout" of niet-wenselijke gedachten oid.
Intuitie = goed, onderbuikgevoelens = slecht. Beiden kloppen ze. Ligt aan woordkeuze en het gevoel wat een bepaald woord of begrip oproept.
Dat gedoe met Q-Q op dit form toont ook aan dat het soms niet goed is om iemand een derde, vierde, vijfde of zesde kans te geven.
Had je nooit de indruk dat die inbraak bij jou iets te maken zou kunnen hebben met jouw werk?
Of gewoon toeval, dat ze net bij jou huis uitkwamen. Het zijn vaak niet de slimsten en best plannende types die dergelijke inbraken doen is zo mijn gevoel.
(Ik ben niet zo van de samenzweringstheorieen/complotdenken, maar het schoot door me heen toen ik het las).
Ik begrijp je reactie maar denk er anders over.
Al zou ik best ook wel eens uiting willen geven aan die onderbuikgevoelens zoals jij dat doet Q, ik weet dat dat gewoon geen zoden aan de dijk zet. Onderbuikgevoelens hebben zo weinig te maken met de realiteit.
Weet ik Poez.
Je kunt feiten kwalificeren als onderbuikgevoelens om het zo af te doen als "fout" of niet-wenselijke gedachten oid.
Intuitie = goed, onderbuikgevoelens = slecht. Beiden kloppen ze. Ligt aan woordkeuze en het gevoel wat een bepaald woord of begrip oproept.
Dat gedoe met Q-Q op dit form toont ook aan dat het soms niet goed is om iemand een derde, vierde, vijfde of zesde kans te geven.
Had je nooit de indruk dat die inbraak bij jou iets te maken zou kunnen hebben met jouw werk?
Of gewoon toeval, dat ze net bij jou huis uitkwamen. Het zijn vaak niet de slimsten en best plannende types die dergelijke inbraken doen is zo mijn gevoel.
(Ik ben niet zo van de samenzweringstheorieen/complotdenken, maar het schoot door me heen toen ik het las).
zaterdag 28 maart 2009 om 15:49
Ik deed toen nog ander werk, Quattro.
Het heeft even geduurt voor ik me weer veilig voelde, maar ik was er wel al snel van overtuigd dat het geen persoonlijke aanval was. Mijn echt persoonlijke dingen waren namelijk met rust gelaten en ze hadden alleen makkelijk verkoopbare dingen mee genomen. Er was ook niets vernield oid.
Met uiting geven aan je onderbuikgevoelens doelde ik eigenlijk meer op je opmerking dat je zulke types moet ophangen.
Maar zoals ik al zei, ik spreek tegenwoordig wel van die gastjes, en in veel gevallen betreft het de zoon van de (niet-islamitische ) slager om de hoek. Maar dat zal ook per regio verschillen. Ik ontken niet dat er inbraken worden gepleegd door groepen allochtone jongeren, ik geef aan dat dit soort criminaliteit niet voorbehouden is aan allochtone jongeren. Inbraken worden gepleegd door lui uit alle groepen van de bevolking. Het zijn wel bijna uitsluitend jongens, dat dan weer wel.
Overigens heeft het me wel geholpen, om met dit soort jongens te praten. Om te horen dat ze echt at random huizen uitzoeken en het niets persoonlijks is. Daarom ben ik ook voorstander van de zogeheten slachtoffer-dadergesprekken.
Het heeft even geduurt voor ik me weer veilig voelde, maar ik was er wel al snel van overtuigd dat het geen persoonlijke aanval was. Mijn echt persoonlijke dingen waren namelijk met rust gelaten en ze hadden alleen makkelijk verkoopbare dingen mee genomen. Er was ook niets vernield oid.
Met uiting geven aan je onderbuikgevoelens doelde ik eigenlijk meer op je opmerking dat je zulke types moet ophangen.
Maar zoals ik al zei, ik spreek tegenwoordig wel van die gastjes, en in veel gevallen betreft het de zoon van de (niet-islamitische ) slager om de hoek. Maar dat zal ook per regio verschillen. Ik ontken niet dat er inbraken worden gepleegd door groepen allochtone jongeren, ik geef aan dat dit soort criminaliteit niet voorbehouden is aan allochtone jongeren. Inbraken worden gepleegd door lui uit alle groepen van de bevolking. Het zijn wel bijna uitsluitend jongens, dat dan weer wel.
Overigens heeft het me wel geholpen, om met dit soort jongens te praten. Om te horen dat ze echt at random huizen uitzoeken en het niets persoonlijks is. Daarom ben ik ook voorstander van de zogeheten slachtoffer-dadergesprekken.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 28 maart 2009 om 15:55
Ik heb je topic gisteren gelezen en ben meteen de hele nacht in mijn droom bezig geweest met een inbraak. Werd in paniek wakker terwijl ik in de weer was met politie bellen en pasjes blokkeren. Ik vind het stoer dat je ze hebt weggejaagd.
Kan me heeeeel goed voorstellen dat je erg geschrokken bent en dat dat niet 1, 2, 3 weg is! Nieuwe sloten zijn een goed begin, maar het vertrouwen moet weer groeien. Succes!
Kan me heeeeel goed voorstellen dat je erg geschrokken bent en dat dat niet 1, 2, 3 weg is! Nieuwe sloten zijn een goed begin, maar het vertrouwen moet weer groeien. Succes!
zaterdag 28 maart 2009 om 15:58
Een aantal jaar geleden heb ik ook 2 inbrekers betrapt. Ze stonden op klaarlichte dag (!) bovenop een kliko om mijn bovenraampje in te slaan. Dubbelglas, dus het duurde even.
Ik hoorde glas op de aanrecht, lawaai en moest naar de wc. Ik dacht eerst nog dat de buren luidruchtig aan het afwassen waren. Zie ik ineens 2 mensen wegrennen.
Een jaar lang heb ik door mijn ramen gekeken voordat ik naar binnen durfde. Toentertijd heb ik een hele hindernisbaan in mijn tuin aangelegd. Ik moest het weghalen van de politie. Kuilen met daarin hout met omhoogstekende spijkers mogen niet, vislijnen en kratjes bier die (met behulp van vislijnen en electra) bij optillen de bouwlamp in werking zetten ook niet.
Nog steeds ben ik erg waakzaam in mijn slaap (al woon ik nu in een ander en veel beter beveiligd huis). Mijn mobiel gaat altijd mee naar boven en staat altijd aan. Maar ik weet wel dat ik naar beneden durf te gaan als ik iets hoor. Alle lampen aan en hopen dat ik eventuele inbrekers wegjaag.
Het wordt dus minder, al herinner ik me die eerste angst nog zo goed als de dag van gisteren.
Toch is de kans dat ze terugkomen, of zelfs dit lezen zo ontzettend klein. Zij weten ook dat jij nu extra alert bent. Die blijven wel weg. Sterkte La Vie en Rose.
En nog even over wapens boven. Inbrekers zijn het liefst zo kort mogelijk in een huis. Die zullen niet snel naar boven gaan. Duurt te lang allemaal. En jij wilt niet dat je wapen tegen je gebruikt wordt.
Ik hoorde glas op de aanrecht, lawaai en moest naar de wc. Ik dacht eerst nog dat de buren luidruchtig aan het afwassen waren. Zie ik ineens 2 mensen wegrennen.
Een jaar lang heb ik door mijn ramen gekeken voordat ik naar binnen durfde. Toentertijd heb ik een hele hindernisbaan in mijn tuin aangelegd. Ik moest het weghalen van de politie. Kuilen met daarin hout met omhoogstekende spijkers mogen niet, vislijnen en kratjes bier die (met behulp van vislijnen en electra) bij optillen de bouwlamp in werking zetten ook niet.
Nog steeds ben ik erg waakzaam in mijn slaap (al woon ik nu in een ander en veel beter beveiligd huis). Mijn mobiel gaat altijd mee naar boven en staat altijd aan. Maar ik weet wel dat ik naar beneden durf te gaan als ik iets hoor. Alle lampen aan en hopen dat ik eventuele inbrekers wegjaag.
Het wordt dus minder, al herinner ik me die eerste angst nog zo goed als de dag van gisteren.
Toch is de kans dat ze terugkomen, of zelfs dit lezen zo ontzettend klein. Zij weten ook dat jij nu extra alert bent. Die blijven wel weg. Sterkte La Vie en Rose.
En nog even over wapens boven. Inbrekers zijn het liefst zo kort mogelijk in een huis. Die zullen niet snel naar boven gaan. Duurt te lang allemaal. En jij wilt niet dat je wapen tegen je gebruikt wordt.
zaterdag 28 maart 2009 om 15:59
quote:La Vie en Rose schreef op 28 maart 2009 @ 13:51:
Spinster, die begreep ik zelf ook niet zo goed inderdaad.. Ik snapte het verband niet tussen het reageren hier en haar vriend die niet thuis was..
Ik las het eigenlijk meer als dat ze hier de verhalen niet wilde lezen en niet aan het gesprek deel wilde nemen, omdat ze daar onrustig van wordt en ze was alleen. Zie ook de posting van Katinka. Maar ik kan me vergissen.
Spinster, die begreep ik zelf ook niet zo goed inderdaad.. Ik snapte het verband niet tussen het reageren hier en haar vriend die niet thuis was..
Ik las het eigenlijk meer als dat ze hier de verhalen niet wilde lezen en niet aan het gesprek deel wilde nemen, omdat ze daar onrustig van wordt en ze was alleen. Zie ook de posting van Katinka. Maar ik kan me vergissen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 28 maart 2009 om 16:09
zaterdag 28 maart 2009 om 16:25
La Vie, zou het helpen om ook je buren in te lichten (ben even kwijt of je dat al gedaan hebt)? Dan kunnen zij ook extra oplettend zijn, en misschien voel je je meer beschermd als je weet dat zij je ook zo te hulp kunnen schieten?
*knip*
Daarnaast is bij onslang geleden ook een keer ingebroken, toen we niet thuis waren. Wat mij hielp om van de angst af te komen is goed na te gaan waar ik echt bang voor was. Mijn spullen kunnen me niet veel schelen (als het er op aankomt), maar mijn lijfsbehoud wel. Dus het hebben van een vluchtroute en/of een verstop-plek geeft mij rust. Ik bedenk nu dat ik gewoon mijn (slaapkamer) deur kan afsluiten bv, en de kans heel klein is dat ze de moeite zullen nemen alle kamers langs te gaan als ze beneden al het een en ander kunnen meenemen. Ik gebruik mijn mobiel als wekker, dus die heb ik ook bij de hand. Nou ja, dit soort (voor mij) nuchtere gedachtes heeft geholpen de angst uit mijn systeem te krijgen.
Vind het echt heel vervelend voor je, hoop dat je je snel weer wat veiliger voelt
*knip*
Daarnaast is bij onslang geleden ook een keer ingebroken, toen we niet thuis waren. Wat mij hielp om van de angst af te komen is goed na te gaan waar ik echt bang voor was. Mijn spullen kunnen me niet veel schelen (als het er op aankomt), maar mijn lijfsbehoud wel. Dus het hebben van een vluchtroute en/of een verstop-plek geeft mij rust. Ik bedenk nu dat ik gewoon mijn (slaapkamer) deur kan afsluiten bv, en de kans heel klein is dat ze de moeite zullen nemen alle kamers langs te gaan als ze beneden al het een en ander kunnen meenemen. Ik gebruik mijn mobiel als wekker, dus die heb ik ook bij de hand. Nou ja, dit soort (voor mij) nuchtere gedachtes heeft geholpen de angst uit mijn systeem te krijgen.
Vind het echt heel vervelend voor je, hoop dat je je snel weer wat veiliger voelt
zaterdag 28 maart 2009 om 16:39
quote:Poezewoes schreef op 28 maart 2009 @ 15:59:
[...]
Ik las het eigenlijk meer als dat ze hier de verhalen niet wilde lezen en niet aan het gesprek deel wilde nemen, omdat ze daar onrustig van wordt en ze was alleen. Zie ook de posting van Katinka. Maar ik kan me vergissen.Zo las ik het ook, maar dat vind ik dus bizar.
Als je zo angstig bent moet je daar iets mee doen in plaats van aan je vriend hangen alsof je zijn dochter van 7 bent.
[...]
Ik las het eigenlijk meer als dat ze hier de verhalen niet wilde lezen en niet aan het gesprek deel wilde nemen, omdat ze daar onrustig van wordt en ze was alleen. Zie ook de posting van Katinka. Maar ik kan me vergissen.Zo las ik het ook, maar dat vind ik dus bizar.
Als je zo angstig bent moet je daar iets mee doen in plaats van aan je vriend hangen alsof je zijn dochter van 7 bent.
zaterdag 28 maart 2009 om 18:00
quote:Overigens heeft het me wel geholpen, om met dit soort jongens te praten. Om te horen dat ze echt at random huizen uitzoeken en het niets persoonlijks is
Fijn om dat soort dingen te lezen Poez, net als Dhelia, (en Soundpost) van een professionele kant gezien.
Het helpt wel om die bevestiging te horen van wat ik zelf verstandelijk gezien ook wel weet. Gevoelsmatig is het andere koek, maar dat moet dus slijten.
Kathy, sorry, was niet mijn bedoeling natuurlijk!
Madhe, poeh hey, weer zo'n heftig verhaal. Die hindernisbaan van je..whahaha, wat creatief. Ik kan me er wel wat bij voorstellen hoor. Het liefst beveilig ik mijn huis nu op en top, maar wat de politie ook zei: je moet van je eigen huis geen bunker maken, het moet eigen blijven. Daar ben ik het helemaal mee eens.
Soundpost, ik heb mijn buren ingelicht (die van die hond ) en zij hebben de doffe klap ook gehoord trouwens. Ze hebben me gezegd oplettend te zijn, dus dat is wel fijn.
Verder zijn de rest van de buren ook ingelicht door de politie, voor het buurtonderzoek. Ik voel me trouwens erg serieus genomen door de politie, voor zo iets relatief kleins. Heel goed vind ik dat!
Ik voel me wel weer wat beter hoor, tenminste..het is nu nog licht Ik spreek mezelf ook steeds toe, blijf het herhalen voor mezelf; het waren kruimeldiefjes, op zoek naar wat spullen en het heeft niets met mij te maken. Het is ook goed voor me dat ik gezien heb hoe erg ze zijn geschrokken en hoe ze er als een speer vandoor gingen. Daarnaast aan de ene kant ook weer niet goed, want dat moment speelt zich wel steeds af in mijn hoofd. Ik zie ze daar nog lopen rommelen aan mijn raam.
Wat me dan ook, naast angstig, weer ongelooflijk kwaad maakt.
Verder is net mijn oom even langs geweest, dat heeft me wel goed gedaan. Hij is de eigenaar van dit huis (ik huur het van hem) Naast dat we even fijn hebben gesproken heeft hij meteen een lijst gemaakt van alles wat er moet gebeuren qua beveiliging. Dat gaat hij dan allemaal voor me regelen volgende week. Van een nieuw stevig tuinhek met slot en afdakje tot sensorlampen in de tuin tot aan allemaal nieuwe sloten. Geeft een fijn gevoel!
Ach, komt goed allemaal. Ik denk dat het elke dag wat beter gaat! Weer een ervaring rijker, zullen we maar zeggen..
Fijn om dat soort dingen te lezen Poez, net als Dhelia, (en Soundpost) van een professionele kant gezien.
Het helpt wel om die bevestiging te horen van wat ik zelf verstandelijk gezien ook wel weet. Gevoelsmatig is het andere koek, maar dat moet dus slijten.
Kathy, sorry, was niet mijn bedoeling natuurlijk!
Madhe, poeh hey, weer zo'n heftig verhaal. Die hindernisbaan van je..whahaha, wat creatief. Ik kan me er wel wat bij voorstellen hoor. Het liefst beveilig ik mijn huis nu op en top, maar wat de politie ook zei: je moet van je eigen huis geen bunker maken, het moet eigen blijven. Daar ben ik het helemaal mee eens.
Soundpost, ik heb mijn buren ingelicht (die van die hond ) en zij hebben de doffe klap ook gehoord trouwens. Ze hebben me gezegd oplettend te zijn, dus dat is wel fijn.
Verder zijn de rest van de buren ook ingelicht door de politie, voor het buurtonderzoek. Ik voel me trouwens erg serieus genomen door de politie, voor zo iets relatief kleins. Heel goed vind ik dat!
Ik voel me wel weer wat beter hoor, tenminste..het is nu nog licht Ik spreek mezelf ook steeds toe, blijf het herhalen voor mezelf; het waren kruimeldiefjes, op zoek naar wat spullen en het heeft niets met mij te maken. Het is ook goed voor me dat ik gezien heb hoe erg ze zijn geschrokken en hoe ze er als een speer vandoor gingen. Daarnaast aan de ene kant ook weer niet goed, want dat moment speelt zich wel steeds af in mijn hoofd. Ik zie ze daar nog lopen rommelen aan mijn raam.
Wat me dan ook, naast angstig, weer ongelooflijk kwaad maakt.
Verder is net mijn oom even langs geweest, dat heeft me wel goed gedaan. Hij is de eigenaar van dit huis (ik huur het van hem) Naast dat we even fijn hebben gesproken heeft hij meteen een lijst gemaakt van alles wat er moet gebeuren qua beveiliging. Dat gaat hij dan allemaal voor me regelen volgende week. Van een nieuw stevig tuinhek met slot en afdakje tot sensorlampen in de tuin tot aan allemaal nieuwe sloten. Geeft een fijn gevoel!
Ach, komt goed allemaal. Ik denk dat het elke dag wat beter gaat! Weer een ervaring rijker, zullen we maar zeggen..
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
zaterdag 28 maart 2009 om 20:10
Ja stress/angst vreet energie en je nachtrust van afgelopen nacht was ook niet erg geweldig.
Nou dat je maar heerlijk lang en goed slaapt straks.
Even gek verhaaltje (ik zie enige gelijkenis): toen ik 11 jr was vond mijn vader het wel een goed plan om mij naar het eerste deel van de exorcist te laten kijken. Mja... leuk bedacht ja maar ik heb serieus tot en met mijn 22e jaar (!!!) IEDERE nacht een angstig gevoel gehad, angstig/ongemakkelijk/kan niet plaatsen maar er is iets/onprettig.
Ik zag Linda Blair al mijn kamer binnen komen met haar hoofd verkeerd om op haar romp. Voor de duidelijkheid, ik ben atheïst dus zou je toch denken "waar ben je bang voor" maar toch.
Ik had daar na zo een lange tijd wel zo'n genoeg van iedere avond dat rotgevoel dat ik een nieuwe strategie ben gaan toepassen die eigenlijk (lekker optijd mee ook ja) bijna direct hielp. Als ik de overloop over moest en bang was, als ik in bed lag en bang was zei ik: "jaaaahaaaa nou nou heel eng ja, flikker op sodemieter op zeg".
Beetje raar he maar het hielp wel heel snel. Niet balen of verdrietig worden van je angst maar pisnijdig: flikker even op zeg verdomme!
Nog een tijdje toegepast wanneer mijn vriend nachtdienst had en na een tijdje niet meer nodig gehad.
Laat het niet uit de hand lopen, verbied jezelf de angst te voelen en scheld het van je af. Nou ja... moet je natuurlijk zelf weten maar hoe stom het ook klinkt het heeft mij van mijn donker/avond/nacht angst afgeholpen.
Nou dat je maar heerlijk lang en goed slaapt straks.
Even gek verhaaltje (ik zie enige gelijkenis): toen ik 11 jr was vond mijn vader het wel een goed plan om mij naar het eerste deel van de exorcist te laten kijken. Mja... leuk bedacht ja maar ik heb serieus tot en met mijn 22e jaar (!!!) IEDERE nacht een angstig gevoel gehad, angstig/ongemakkelijk/kan niet plaatsen maar er is iets/onprettig.
Ik zag Linda Blair al mijn kamer binnen komen met haar hoofd verkeerd om op haar romp. Voor de duidelijkheid, ik ben atheïst dus zou je toch denken "waar ben je bang voor" maar toch.
Ik had daar na zo een lange tijd wel zo'n genoeg van iedere avond dat rotgevoel dat ik een nieuwe strategie ben gaan toepassen die eigenlijk (lekker optijd mee ook ja) bijna direct hielp. Als ik de overloop over moest en bang was, als ik in bed lag en bang was zei ik: "jaaaahaaaa nou nou heel eng ja, flikker op sodemieter op zeg".
Beetje raar he maar het hielp wel heel snel. Niet balen of verdrietig worden van je angst maar pisnijdig: flikker even op zeg verdomme!
Nog een tijdje toegepast wanneer mijn vriend nachtdienst had en na een tijdje niet meer nodig gehad.
Laat het niet uit de hand lopen, verbied jezelf de angst te voelen en scheld het van je af. Nou ja... moet je natuurlijk zelf weten maar hoe stom het ook klinkt het heeft mij van mijn donker/avond/nacht angst afgeholpen.
zaterdag 28 maart 2009 om 20:20
Hahaha, leuk berichtje, heel herkenbaar ook. Want zo droog heb ik namelijk ook al meerdere malen hardop gesproken. Niet nu, maar vroeger. Ben vroeger ook vaak erg bang geweest voor bepaalde dingen.
Daarom is het ook beter om angst om te zetten in kwaadheid. Je voelt je dan een tijger worden ipv een halfdood musje.
Soms is het wel iets moeilijk om dat daadwerkelijk zo in praktijk te brengen (en vooral om dat gevoel vast te houden) maar ik weet helemaal wat je bedoeld! Het helpt wel ja...!
Daarom is het ook beter om angst om te zetten in kwaadheid. Je voelt je dan een tijger worden ipv een halfdood musje.
Soms is het wel iets moeilijk om dat daadwerkelijk zo in praktijk te brengen (en vooral om dat gevoel vast te houden) maar ik weet helemaal wat je bedoeld! Het helpt wel ja...!
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
