Overig
alle pijlers
Is mijn zus jaloers op mij?
zondag 30 juni 2019 om 09:52
Ik had nooit gedacht dat ik hierom een bericht zou gaan schrijven, maar ik ga het toch doen.
Ik ben een meisje van 21 en ik heb een zus van 28 jaar oud.
2 dagen geleden heb ik dus een tas opgehaald die ik had besteld, mijn zus had hem voor mij gekozen, omdat ze mij een “mooie tas” gunde. Ik heb hem die dag samen met mijn zus en moeder opgehaald. Toen die vrouw van de winkel de tas liet zien was er nog niks aan de hand, mijn zus en moeder vonden het een hele mooie tas. Ik zou met die tas erbij schoenen kopen van hetzelfde merk. Mijn zus heeft grotere maat schoenen dan mij, maar zij bleef dagenlang zeuren dat ik een grote maat moest nemen zodat zij die schoenen ook kon dragen.
Ik heb tegen haar gezegd van als het niet te groot zit dan koop ik een kleinere maat, precies mijn maat dus.
Ik heb eerst de grotere maat gepast waar zij bij was, maar het liep totaal niet lekker en de schoenen waren gewoon te groot. Toen ik voor de kleinere maat had gekozen, mijn maat dus die zij niet past, toen brak de hel los.
Toen we uit de winkel kwamen liep ze de hele tijd met een chagerijnig hoofd alsof ze mij elk moment kon vermoorden. Als mijn moeder haar 1 keer aansprak reageerde ze al boos. Ze zei geen woord meer tegen mij. Mijn moeder snapte ook niet wat er aan de hand was met haar. Na een paar minuten lopen zei ze kwaad dat ze terug naar de auto wou gaan in de garage.
Mijn moeder vroeg haar waarom ze zo doet, maar het werd er alleen maar erger op, ze schreeuwde op een gegeven moment tegen mijn moeder dat ze de autosleutel wou. Ze wou niet meer naast ons lopen.
Ze praat nu al 2 dagen niet meer met mij, ik vraag mij serieus af hoe ze zo met mij om kan gaan alleen om 1 paar schoenen..
Gisterochtend was ik er zo verdrietig van, zij hoorde dat ik gehuild had en toen schreeuwde zij thuis dat ik gestoord was en dat ik acteer, dus dat ik nep huil?
Ze schreeuwde dat zij niks meer van mij wil, omdat zij wou dat ik een grotere maat moest kiezen. Ik was geschokeerd.
Mijn zus heeft een kast vol schoenen en ik heb nooit in mijn leven aan haar hoofd gezeurd dat ik haar schoenen wou dragen. Zij heeft pas nog nieuwe schoenen en kleding gehaald.
Ik heb trouwens 1 maand geleden iets soortgelijks meegemaakt met haar in een andere winkel, omdat ik kleding had gekocht die zij ook mooi vond, maar zij kon ze niet kopen. Ik had die kleding zoiezo al eerder dan haar gekozen dus ik snapte haar probleem niet? Ik kocht het in mijn maat en zij past mijn maat niet en toen werd ze helemaal gek. Ze had mij toen ook al dagenlang niet aangekeken en met mij gesproken.
Hoe jullie dit verhaal zo van mij lezen, hoe denken jullie daarover? Is zij gewoon zwaar egoistisch of is zij jaloers op mij?
Sorry voor mijn lange tekst
Ik ben een meisje van 21 en ik heb een zus van 28 jaar oud.
2 dagen geleden heb ik dus een tas opgehaald die ik had besteld, mijn zus had hem voor mij gekozen, omdat ze mij een “mooie tas” gunde. Ik heb hem die dag samen met mijn zus en moeder opgehaald. Toen die vrouw van de winkel de tas liet zien was er nog niks aan de hand, mijn zus en moeder vonden het een hele mooie tas. Ik zou met die tas erbij schoenen kopen van hetzelfde merk. Mijn zus heeft grotere maat schoenen dan mij, maar zij bleef dagenlang zeuren dat ik een grote maat moest nemen zodat zij die schoenen ook kon dragen.
Ik heb tegen haar gezegd van als het niet te groot zit dan koop ik een kleinere maat, precies mijn maat dus.
Ik heb eerst de grotere maat gepast waar zij bij was, maar het liep totaal niet lekker en de schoenen waren gewoon te groot. Toen ik voor de kleinere maat had gekozen, mijn maat dus die zij niet past, toen brak de hel los.
Toen we uit de winkel kwamen liep ze de hele tijd met een chagerijnig hoofd alsof ze mij elk moment kon vermoorden. Als mijn moeder haar 1 keer aansprak reageerde ze al boos. Ze zei geen woord meer tegen mij. Mijn moeder snapte ook niet wat er aan de hand was met haar. Na een paar minuten lopen zei ze kwaad dat ze terug naar de auto wou gaan in de garage.
Mijn moeder vroeg haar waarom ze zo doet, maar het werd er alleen maar erger op, ze schreeuwde op een gegeven moment tegen mijn moeder dat ze de autosleutel wou. Ze wou niet meer naast ons lopen.
Ze praat nu al 2 dagen niet meer met mij, ik vraag mij serieus af hoe ze zo met mij om kan gaan alleen om 1 paar schoenen..
Gisterochtend was ik er zo verdrietig van, zij hoorde dat ik gehuild had en toen schreeuwde zij thuis dat ik gestoord was en dat ik acteer, dus dat ik nep huil?
Ze schreeuwde dat zij niks meer van mij wil, omdat zij wou dat ik een grotere maat moest kiezen. Ik was geschokeerd.
Mijn zus heeft een kast vol schoenen en ik heb nooit in mijn leven aan haar hoofd gezeurd dat ik haar schoenen wou dragen. Zij heeft pas nog nieuwe schoenen en kleding gehaald.
Ik heb trouwens 1 maand geleden iets soortgelijks meegemaakt met haar in een andere winkel, omdat ik kleding had gekocht die zij ook mooi vond, maar zij kon ze niet kopen. Ik had die kleding zoiezo al eerder dan haar gekozen dus ik snapte haar probleem niet? Ik kocht het in mijn maat en zij past mijn maat niet en toen werd ze helemaal gek. Ze had mij toen ook al dagenlang niet aangekeken en met mij gesproken.
Hoe jullie dit verhaal zo van mij lezen, hoe denken jullie daarover? Is zij gewoon zwaar egoistisch of is zij jaloers op mij?
Sorry voor mijn lange tekst
maandag 1 juli 2019 om 14:40
En dat is dus dom, alleen daarop reageren. Ben je je aan het verdedigen en dan pakken ze daaruit iets om weer over te vallen.
Dat zag je goed toen er iets werd gevraagd over de kleding van je zus. Jij geeft netjes een reactie als zij heeft genoeg, dus daar zal het niet aan liggen.
Wat men gelijk aanpakte als dat jij jaloers bent op je zus haar kledingkast.
En zo kan ik er nog wel wat voorbeelden uitpikken.
Heb je geen zak aan.
Dat zag je goed toen er iets werd gevraagd over de kleding van je zus. Jij geeft netjes een reactie als zij heeft genoeg, dus daar zal het niet aan liggen.
Wat men gelijk aanpakte als dat jij jaloers bent op je zus haar kledingkast.
En zo kan ik er nog wel wat voorbeelden uitpikken.
Heb je geen zak aan.
maandag 1 juli 2019 om 14:53
Hoe ik erover denk (puur de OP, rest niet gelezen): grow up and grow some balls. Je zus is geestelijk wellicht niet verder gekomen dan 15 jaar. Jij zit erom te huilen.
Overigens had mijn half-Algerijnse moeder mijn zus en ik de eerste klap op ons hoofd gegeven met haar slipper pump als wij ons zo hadden gedragen in het openbaar met dat gedoe over terug naar de auto willen. En als wij dat met 28 jaar (!!!) nog hadden gedaan... ik durf er niet eens aan te denken wat mijn moeder dan had gedaan.
Overigens had mijn half-Algerijnse moeder mijn zus en ik de eerste klap op ons hoofd gegeven met haar slipper pump als wij ons zo hadden gedragen in het openbaar met dat gedoe over terug naar de auto willen. En als wij dat met 28 jaar (!!!) nog hadden gedaan... ik durf er niet eens aan te denken wat mijn moeder dan had gedaan.
maandag 1 juli 2019 om 15:52
Zoals ik jouw verhaal lees TO, lijkt er meer aan de hand te zijn waardoor je zus zo reageert. Jij vertelt het vanuit jouw ervaring en ik haal nergens uit dat jij verwend bent.
Zus of geen zus.. ik denk dat het tijd wordt dat jij voor jezelf kiest. In alles. Dingen die jullie samen deden, met name winkelen, vanaf nu niet meer met haar.
Ik weet dat dat soort gedrag je helemaal wanhopig, onzeker, etc kan maken. Je zus zal dit zelf hopelijk gaan inzien; waar zij tegenaan loopt in dit leven. Ik bedoel, als ze werkt of gaat werken kom je er met deze houding niet. Ze heeft hulp nodig. En jij moet voor jezelf uitvinden wie je bent zonder haar overal bij te hebben. Jouw keuzes (en aankopen) die naar beneden gehaald worden op welke manier dan ook heeft ze het recht niet toe. Punt. Voor je zus hoop ik dat ze snel gaat inzien hoe ze aan dit gedrag kan werken.
Vraagt ze waarom je bijv alleen gaat? Dan is het even door de zure appel heen bijten en zeggen van welk gedrag jij genoeg hebt. En dat zij het blijkbaar ook niet eens leuk vind.
Mbt uit huis gaan; ik zou zoveel mogelijk oproepjeS plaatsen. Hoe eerder hoe beter. Beiden eigen ruimte.
Veel sterkte en succes
Zus of geen zus.. ik denk dat het tijd wordt dat jij voor jezelf kiest. In alles. Dingen die jullie samen deden, met name winkelen, vanaf nu niet meer met haar.
Ik weet dat dat soort gedrag je helemaal wanhopig, onzeker, etc kan maken. Je zus zal dit zelf hopelijk gaan inzien; waar zij tegenaan loopt in dit leven. Ik bedoel, als ze werkt of gaat werken kom je er met deze houding niet. Ze heeft hulp nodig. En jij moet voor jezelf uitvinden wie je bent zonder haar overal bij te hebben. Jouw keuzes (en aankopen) die naar beneden gehaald worden op welke manier dan ook heeft ze het recht niet toe. Punt. Voor je zus hoop ik dat ze snel gaat inzien hoe ze aan dit gedrag kan werken.
Vraagt ze waarom je bijv alleen gaat? Dan is het even door de zure appel heen bijten en zeggen van welk gedrag jij genoeg hebt. En dat zij het blijkbaar ook niet eens leuk vind.
Mbt uit huis gaan; ik zou zoveel mogelijk oproepjeS plaatsen. Hoe eerder hoe beter. Beiden eigen ruimte.
Veel sterkte en succes
Never stop making wishes♡
maandag 1 juli 2019 om 16:16
Wow. Wat is jouw familie een ongezonde omgeving om in op te groeien.
Hoe groot is je sociale kring? Leg je wel eens voorbeelden uit jouw dagelijks leven voor aan vriendinnen/klasgenoten/buurvrouwen? Heb je sociale contacten buiten je familie? Ben je heel ‘beschermd’ opgevoed?
Je komt hier vragen “wie er gelijk heeft” en komt op dat punt en andere punten heel onvolwassen over. Jonger dan de leeftijd die je aangeeft en ook naïever. Dat vind ik wel zorgelijk.
Hoe groot is je sociale kring? Leg je wel eens voorbeelden uit jouw dagelijks leven voor aan vriendinnen/klasgenoten/buurvrouwen? Heb je sociale contacten buiten je familie? Ben je heel ‘beschermd’ opgevoed?
Je komt hier vragen “wie er gelijk heeft” en komt op dat punt en andere punten heel onvolwassen over. Jonger dan de leeftijd die je aangeeft en ook naïever. Dat vind ik wel zorgelijk.
