Je oude dagboeken/brieven lezen: aww of cringe?

09-08-2020 18:51 29 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo hittegolvers :-)

Tijdens een grote opruiming was ik o.a. een hele stapel oude brieven tegen gekomen die ik in de tijd tussen mijn 20e en 25e naar mijn beste vriendin had gestuurd. Ik had ze al keurig in een map gedaan, maar durfde ze nog niet te lezen wegens cringe-vrees.

Gister durfde ik het toch aan, en het was....raar.

Er was idd een hele hoop cringe (uurgh, dacht ik ooit echt zo?), maar wat me vooral ook opviel was hoe selectief het geheugen is. Bepaalde dingen kan ik me nog als de dag van gisteren herinneren, maar andere zaken die zo te lezen minstens even hoog scoorden op de ramp-schaal was ik volkomen vergeten...

Als jij je dagboek/brieven van die tijd (of tienarjaren) weer zou kunnen lezen, zou je dat dan vol blijdschap doen, of toch wat aarzeling voelen? En als je het toch hebt gedaan, wat trof je aan en wat voelde je daarbij?
Now then, then now, now then, then, then, then now. - Gen. Sir Anthony Cecil Hogmanay Melchett
Alle reacties Link kopieren
Ik kan het niet aan, vind zoiets altijd vreselijk. Weet ook niet goed waarom maar toch een soort schaamte ofzo. Heb alles van vroeger ook zo weggedaan daar ben ik echt niet moeilijk in. Je hebt ook een podcast waarin mensen uit hun oude dagboeken voorlezen, vind ik altijd zo knap ik zou me kapot schamen.
Alle reacties Link kopieren
Haha, leuk onderwerp.
Ik heb zelf een "herinneringendoos". Grote hoedendoos met oude agenda's, brieven, poezie albums, dagboeken, oude concertkaartjes etc..
Ik kijk een aantal dingen eens in de zoveel jaar weer eens door, net zoals ik dat met foto albums doe.

En inderdaad, wat toen regelrechte rampen waren (zoals die leuke barkeeper uit de disco die je de ene week nog volop aandacht gaf en de andere week niet meer zag staan en daar serieus 3 bladzijden over volpennen :facepalm:) is nu om te gniffelen.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
Alle reacties Link kopieren
Cringe?
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
Cringe cringe cringe. Ik hield van mijn 20ste-24ste dagboeken bij, ik kan het niet aan om ze te lezen. Net wat jij schrijft, kan niet geloven dat ik vroeger zo dacht (ben nu 33), en inderdaad, sommige dingen kan ik heel goed herinneren, bij andere gebeurtenissen denk ik watte? Dat is ooit gebeurd? Heel raar.
Alle reacties Link kopieren
@ AnoukM79 jaaaaaaaa precies. Het is ook vooral de schaamte die mijn tegenhield/houdt. En dat was ook geen "nergens op slaande angst", want het was echt vrij erg. Nouja, ik houd mezelf nu maar voor dat alles wat ik opschreef ook alleen maar de hoogtepunten en dieptepunten waren, en dat het dus niet helemaal representatief is voor hoe mijn leven er toen echt uit zat (ofzo - riep zij dapper ;-) )
Now then, then now, now then, then, then, then now. - Gen. Sir Anthony Cecil Hogmanay Melchett
Alle reacties Link kopieren
Plaatsvervangende schaamte denk ik dat ik zou voelen. Zeker de vroege puberelladagboeken (zeg 13, 14 jaar). Vooral omdat ik met name met mijn pa vaak in de clinch lag en pa is er niet meer.

Ik herinner mij liever de leuke momenten, zoals stiekem met zijn tweetjes door de mcDrive gaan om aan het dieet van gestoomde groenten van ma te ontsnappen. Dat ik twee uur daarvoor de arme man voor van alles en nog wat heb uitgemaakt omdat ik mijn zin niet kreeg hoef ik niet nog eens te lezen.

Mijn kinderdagboeken zijn wel leuk om te lezen. Ik plakte er heel veel dingen in. Plukje haar van een hond, een gekke munt, beetje zand van het strand, dat soort dingen. Als kind was ik aardig en leuk. Als puber was ik een verschrikking.
Nee heb je, ja kun je krijgen
Toen mijn volwassen ex ongevraagd mijn dagboek had gelezen een recensie cq kritiek gaf ( geschreven toen ik 11 was! ) heb ik het in duizend stukjes verscheurd.


Laatst nog wel een bewaarde chat gelezen die ik had met een glad versierdertje. 'k Heb er hard om moeten lachen omdat hij niet door had dat ik de rollen had omgedraaid :lol:
anoniem_210941 wijzigde dit bericht op 09-08-2020 19:28
51.71% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Mocht iemand van zijn dagboeken af willen. Ik verzamel ze :cheer2:
Ik heb een paar keer geprobeerd een dagboek bij te houden en zelfs als ik het dan maar een korte periode later las ging ik al dood van schaamte. Dus alles weggegooid en besloten mijn zielenroerselen nooit meer op papier te zetten.
anoniem_639a9136a72af wijzigde dit bericht op 09-08-2020 19:23
1.77% gewijzigd
Valentijn101 schreef:
09-08-2020 19:18
Mocht iemand van zijn dagboeken af willen. Ik verzamel ze :cheer2:
:HA:
Alle reacties Link kopieren
ik heb al een hekel aan tantes die herinneringen ophalen. Ik laat het verleden graag diep weggestopt. Heb hooguit wel medelijden met de kleine Lila

Moet zeggen, dat puberkinderen er wel voor zorgen, dat het verleden weer terugkomt. Best kwetsbaar
In het dagelijks leven hield ik geen dagboeken bij.
Wel tijdens mijn paardrijvakanties (in de vorige eeuw).
Die heb ik allemaal nog en ik vind het heerlijk om ze te lezen. Want dat waren prachtige vakanties in het buitenland, waarop ik diverse nationaliteiten ontmoette.

Als ik ze lees kom ik weer helemaal in de sfeer. Ook komen er dan weer dingen boven die ik allang vergeten was. Het is echt heerlijk om ze weer eens door te nemen.

In de tegenwoordige tijd (deze eeuw dus) houd ik een soort van dagboek bij over mijn hond. De leuke en minder leuke belevenissen met hem en ook met de vorige hond. Dat is ook leuk om te lezen en soms handig om dingen op te zoeken, data en zo.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind mijn oude schrijfsels hilarisch.
Hoe tenenkrommend gênanter, hoe grappiger.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Alle reacties Link kopieren
Dagboeken: cringe. Echt, ik schaam me dood als ik lees hoe overdreven ik vaak dacht en schreef. Ik heb zelfs overwogen om het dagboek van toen ik twaalf was maar gewoon te verscheuren of te verbranden omdat ik me doodschaam bij het idee dat iemand dat ooit leest en aan mij linkt, maar dat wil ik dan toch ook weer niet, ik vind het wel heel leuk om spullen van vroeger te hebben en dagboeken horen daar toch ook bij.

Oude verhalen vind ik wel heel leuk om terug te lezen.

Of wat ik ook echt heel leuk vind: via Marktplaats oude tijdschriften kopen die dateren uit mijn jeugd. Ik heb bijvoorbeeld hele jaargangen van de Yes tweedehands gekocht.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Valentijn101 schreef:
09-08-2020 19:18
Mocht iemand van zijn dagboeken af willen. Ik verzamel ze :cheer2:
Leuke hobby!
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb stapels dagboeken (geschreven tussen 10 en 23) en dozen vol brieven. Af en toe haal ik ze tevoorschijn en blader ik wat. Ik geloof dat 90 procent over mijn vele verliefdheden gaat 😂. Pijnlijk om te lezen vind ik de bijna klinische beschrijving van de fysieke mishandeling door een van mijn ouders. Die passages sla ik als het even kan over.
Alle reacties Link kopieren
AnoukM79 schreef:
09-08-2020 18:53
Ik kan het niet aan, vind zoiets altijd vreselijk. Weet ook niet goed waarom maar toch een soort schaamte ofzo. Heb alles van vroeger ook zo weggedaan daar ben ik echt niet moeilijk in. Je hebt ook een podcast waarin mensen uit hun oude dagboeken voorlezen, vind ik altijd zo knap ik zou me kapot schamen.
Waarschijnlijk slaan die gewoon bepaalde gedeeltes over
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Wat is cringe?

Ik heb mijn oude dagboeken allemaal verscheurd en weggegooid. Te gênant voor woorden.
Ik hou ook niet van ophalen van "goeie ouwe tijd".
Ik vind mijn brugklas-dagboek heel leuk om terug te lezen. Die ging veel over klasgenoten en wat ik ervan vond, wat later vaak totaal anders werd. Ook veel over school. Mijn latere dagboeken, waar veel gezeur over jongens instaat, vind ik niet leuk om terug te lezen. Dan denk ik echt “waar was ik mee bezig” en “waar maakte ik me druk over!”
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook een periode gehad dat ik de dingen mooier maakte dan ze waren in mijn dagboek. Ik was op mijn dertiende verliefd op een jongen uit mijn klas, dat was uitgelekt en hij maakte er geen geheim van dat het absoluut niet wederzijds was. Zijn exacte commentaar was: 'Tja, ik kan het haar moeilijk verbieden.'
In mijn dagboek schreef ik: "Wow! So this is REAL love!" met een heleboel hartjes en ander gezwijmel.

Ik was dat jaar ook best eenzaam in de klas. Ik zat bij alle vakken naast hetzelfde meisje, dat nou niet bijzonder aardig tegen me was en die ik buiten de les ook niet echt zag, maar in mijn dagboek omschreef ik haar als mijn beste vriendin.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Ik heb vorig jaar een dagboek van mezelf nog eens doorgelezen. Het echte cringe-drama-deel had ik al eerder eruit gescheurd en weggegooid. Wat nog over was, was leuk om nog eens te lezen, maar ook dat heb ik nu weggegooid. Ik zou niet willen dat iemand het ooit las.
Susan schreef:
09-08-2020 19:47
Ik heb ook een periode gehad dat ik de dingen mooier maakte dan ze waren in mijn dagboek. Ik was op mijn dertiende verliefd op een jongen uit mijn klas, dat was uitgelekt en hij maakte er geen geheim van dat het absoluut niet wederzijds was. Zijn exacte commentaar was: 'Tja, ik kan het haar moeilijk verbieden.'
In mijn dagboek schreef ik: "Wow! So this is REAL love!" met een heleboel hartjes en ander gezwijmel.

Ik was dat jaar ook best eenzaam in de klas. Ik zat bij alle vakken naast hetzelfde meisje, dat nou niet bijzonder aardig tegen me was en die ik buiten de les ook niet echt zag, maar in mijn dagboek omschreef ik haar als mijn beste vriendin.
In je dagboek beschreef je je leven zoals je wilde dat het was. Wat sneu dat je zelfs tegen je dagboek niet eerlijk kon zijn.
AnoukM79 schreef:
09-08-2020 18:53
Je hebt ook een podcast waarin mensen uit hun oude dagboeken voorlezen, vind ik altijd zo knap ik zou me kapot schamen.
Er was ook een t.v.-programma waarin mensen voorlazen uit hun dagboeken. Dat deden ze wel grappig.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb jaren en jaren dagboeken vol geschreven, van mijn basisschooltijd tot ruim nadat de kinderen geboren zijn. Onlangs eens doorgebladerd en alles daarna in de fik gestoken. Zegt genoeg denk ik... Voor de leuke dingen heb ik geen dagboeken nodig. Ik wilde niet dat anderen ze zouden lezen, dus weg ermee.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven