
Mirlo's inloophuis: hangbank voor probleemgevallen
vrijdag 15 augustus 2008 om 13:59
Via dit forum wil ik graag mijn ongenoegen uiten over het feit dat mijn riante woonruimte wordt misbruikt door probleemgevallen. In de loop van de jaren dat ik hier woon, heb ik al meerdere problematisch en aparte gevallen over de vloer gehad.
In 2006 begon het met een Turkse vriend van mijn moeder die altijd beweerde dat het gras in Turkije groener was dan hier. Uitermate vermoeiend soms.
Jaarlijks krijg ik mijn hippie-papa op bezoek, waar ik altijd uitermate van geniet, maar waar ik ook redelijk wereldvreemd van wordt. De discussies over Nietzsche zijn op den duur vermoeiend.
Nu heb ik Yasmijn bij mij in huis wonen. Op zich niks aan de hand, zou je zeggen. Ware het niet dat ik elke dag moet aanhoren welke kwaaltjes ze nu weer heeft (gekneusde ribben, sproeidiarree en andere trauma's). Daarnaast ben ik van alle perikelen in relationele en Ex-relationele sfeer op de hoogte.
Ik weet alle intieme details van de hele vriendenclub. Dit betekent dat ik mij uitermate verantwoordelijk voel voor het welzijn van de vriendenclub. Een last op de schouders van een jonge meid. Tranen heb ik gelaten om de plotselinge en explosieve groei richting de volwassenheid. Als dit het volwassen leven is, wil ik hier niet toe behoren.
Help mij. Geef me tips. Hoe moet ik met deze situatie omgaan?
Veel liefs van een verward meisje.
In 2006 begon het met een Turkse vriend van mijn moeder die altijd beweerde dat het gras in Turkije groener was dan hier. Uitermate vermoeiend soms.
Jaarlijks krijg ik mijn hippie-papa op bezoek, waar ik altijd uitermate van geniet, maar waar ik ook redelijk wereldvreemd van wordt. De discussies over Nietzsche zijn op den duur vermoeiend.
Nu heb ik Yasmijn bij mij in huis wonen. Op zich niks aan de hand, zou je zeggen. Ware het niet dat ik elke dag moet aanhoren welke kwaaltjes ze nu weer heeft (gekneusde ribben, sproeidiarree en andere trauma's). Daarnaast ben ik van alle perikelen in relationele en Ex-relationele sfeer op de hoogte.
Ik weet alle intieme details van de hele vriendenclub. Dit betekent dat ik mij uitermate verantwoordelijk voel voor het welzijn van de vriendenclub. Een last op de schouders van een jonge meid. Tranen heb ik gelaten om de plotselinge en explosieve groei richting de volwassenheid. Als dit het volwassen leven is, wil ik hier niet toe behoren.
Help mij. Geef me tips. Hoe moet ik met deze situatie omgaan?
Veel liefs van een verward meisje.
dinsdag 18 augustus 2009 om 07:13
Mogguh,
Ben koortsig, gisteren ook al. Heb een rood hoofd en beurtelings warm en koud. Het protocol bij ons op werk schrijft voor dat je dan niet mag komen werken sinds de mexgriep. Maar die heb ik niet, want voel me niet zo ziek als je dan zou moeten zijn. Maar goed, ik blijf wel thuis.
Kookie, heb je nog een mail gestuurd gisteren
Soeprecept volgt vandaag!
Thee, 1 euro? Waar dat dan?
Ben koortsig, gisteren ook al. Heb een rood hoofd en beurtelings warm en koud. Het protocol bij ons op werk schrijft voor dat je dan niet mag komen werken sinds de mexgriep. Maar die heb ik niet, want voel me niet zo ziek als je dan zou moeten zijn. Maar goed, ik blijf wel thuis.
Kookie, heb je nog een mail gestuurd gisteren
Soeprecept volgt vandaag!
Thee, 1 euro? Waar dat dan?
Ik verbaas me erover dat de buitenkant van de dingen zoveel verbergt.