Napraattopic 162, met gezelligheid en geklets.

20-08-2023 18:41 3172 berichten
Alle reacties Link kopieren
Beste forummers,

Welkom in napraat 162!

Op verzoek een link naar de OP (openingspost) vanwege een te lange OP. Lees hier de OP van het Napraattopic: overig/op-napraat/list_messages/249598
En hierbij ook de link naar deel 160:
overig/napraattopic-160-met-geklets/lis ... #p34789196

Als blijkt dat er teveel onduidelijkheid bestaat en de OP niet gelezen wordt, dan zal de OP weer terug gezet worden.

Even ter herinnering: hinten en hengelen naar eerdere nicks is niet toegestaan.

Bashen van het andere Napraattopic staan we niet toe.

Let op: ook de huisregels zijn in het Napraattopic gewoon van toepassing.

Ook in 'napraat 2.0' kan er worden nagepraat, maar dan zonder off-topic berichten.
overig/napraat-2-0-deel-2-zonder-geklet ... ges/468401

Veel napraatplezier!

Met vriendelijke groet,

Community Manager Viva en Viva Moderator team
Vrijheid van meningsuiting betekent NIET dat je alles maar op het forum neer mag pennen.

Bij vragen over beleidskeuzes kun je terecht op het 'vraag het de mods' topic.
Alle reacties Link kopieren
MrsMorrison schreef:
18-09-2023 18:18
Ik heb ook dingen moeten doen vroeger. Uit mijn comfortzone. Een uitwisseling met school in Frankrijk in een gastgezin. Heel de week buikpijn ervan gehad, onder andere. Maar geen diagnose, geen WIA. Dat zegt ook niet perse alles denk ik.
Klopt, en dat is toch ook precies wat LV bijvoorbeeld zegt? Ook zonder diagnose is het toch zinvol om te luisteren en kijken naar wat het kind/de jongere aangeeft? Of begrijp ik je nu verkeerd?
Alle reacties Link kopieren
Lady*Voldemort schreef:
18-09-2023 18:23
Bij instanties ja. Dames op het forum hebben er uiteindelijk toch geen reet mee te maken of ik of mijn kinderen een diagnose hebben niewaar.
En zie je ook nog eens niet altijd aan de buitenkant en/of gaat je gewoon geen reet aan inderdaad.
Shepherdspie schreef:
18-09-2023 18:23
Klopt, en dat is toch ook precies wat LV bijvoorbeeld zegt? Ook zonder diagnose is het toch zinvol om te luisteren en kijken naar wat het kind/de jongere aangeeft? Of begrijp ik je nu verkeerd?

Nee je begrijpt me niet verkeerd. Ik vind dat een schoolreisje of werkuitje altijd vrijwillig en vrijblijvend dient te zijn. Het heeft niks te maken met een diagnose. Ook zonder diagnose heb je het recht om nee te zeggen. Alleen moet het natuurlijk niet doorslaan, want uiteindelijk moeten we als volwassenen allemaal weleens iets doet wat we niet willen/leuk vinden/stressvol is. Ik denk dat je je kinderen dat ook mee moet geven. Dat niet alles leuk is en dat je soms weleens iets moet doen wat buiten je comfortzone ligt.
Alle reacties Link kopieren
yasmijn schreef:
18-09-2023 18:04
Ik heb het niet over kinderen met een diagnose (indien van toepassing)
Over de ikwilniethebgeenzindurfnietkinderen. (En volwassen ook trouwens, ik kijk naar mezelf)
Tsja, ik heb zo’n (ikwilnietikdurfniet) broer. Na iedere vakantie een week niet slapen uit angst voor nieuwe klas, uitstapjes etc. Ouders pushten regelmatig. Het was thuis niet gezellig en zijn beroepskeuze/keuze vervolgopleiding heeft hierdoor vertraging en weinig zelfvertrouwen opgeleverd. Pas toen de druk wegviel (volwassen, eigen beslissingen nemen etc.) ging het beter.
Mijn broer is nog steeds introvert/verlegen en houdt niet van drukte. Heeft regelmatig hoofdpijn van spanning van prikkels of te veel moéten. Inmiddels getrouwd met de leukste schoonzus, heeft een fantastisch kind en een fijne baan. Hij werk alleen of met klein team, viert nooit zijn verjaardag, zijn vrouw weet precies wat en hoeveel ze van hem kan verwachten in sociale situaties en hij heeft veel vrienden, maar ziet ze meestal niet in een groep (te druk).
Wat een outcast zeg……
(En sinds wanneer doe jij aan nieuwlichterij mbt Engelse woorden? Vond je de Nederlandse vertaling te heftig?)
Wanna grow up to be
Be a debaser
MrsMorrison schreef:
18-09-2023 18:30
Nee je begrijpt me niet verkeerd. Ik vind dat een schoolreisje of werkuitje altijd vrijwillig en vrijblijvend dient te zijn. Het heeft niks te maken met een diagnose. Ook zonder diagnose heb je het recht om nee te zeggen. Alleen moet het natuurlijk niet doorslaan, want uiteindelijk moeten we als volwassenen allemaal weleens iets doet wat we niet willen/leuk vinden/stressvol is. Ik denk dat je je kinderen dat ook mee moet geven. Dat niet alles leuk is en dat je soms weleens iets moet doen wat buiten je comfortzone ligt.
Maar wanneer slaat het door dan?
Shepherdspie schreef:
18-09-2023 18:16
Zoals Klapstoel het beschrijft, ervaar ik het ook.
Kind met ASS hier. Ik heb zelf heel lang in de modus 'soms moet je nou eenmaal dingen doen die je niet leuk vindt' gezeten. Mee op schoolreisje mét overnachting? Leuk toch? Dat mijn kind de hele nacht had liggen huilen en niet naar de juffen had durven gaan, hoorde ik pas een jaar later.
En ja, tot mijn spijt moet ik zeggen dat bij mij de oogkleppen pas af gingen, toen benoemd werd dat hij wel eens een ASS zou kunnen hebben. Ik schaam me er nog voor en verbaas me erover dat mijn zoon niet boos op me is geweest.
Dus ik denk dat ik Solomio wel begrijp, en tegelijkertijd snap ik ook degenen die zeggen: af en toe 'moet' je uit je comfort zone komen om te ervaren dat je angsten niet per se werkelijkheid worden. Nou ja, Klapstoel en een paar anderen verwoorden dat hierboven beter dan ik.
Ik vind dat je het heel mooi verwoord.
Alle reacties Link kopieren
Lady*Voldemort schreef:
18-09-2023 18:23
Bij instanties ja. Dames op het forum hebben er uiteindelijk toch geen reet mee te maken of ik of mijn kinderen een diagnose hebben niewaar.
oh zeker waar, maar ik denk wel dat ook in het dagelijks leven je tegen mensen aanloopt die dezelfde mening hebben en alleen rekening willen houden met je als een diagnose hebt
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren
BlaBla schreef:
18-09-2023 17:20
Jezus, dus omdat ik vanwege mijn werk en op welke plek dan ook OOK dingen doe die ik niet leuk of niet prettig vind geef ik mijn kind een ellendig beeld van volwassenheid mee?

Ik draai hem om…..wat geef ik mijn kind mee over de wereld en de maatschappij wanneer ik enkel en alleen dingen doe die ik durf, die in mijn comfortzone liggen en die ik leuk vind?
Stop gewoon met dat extreem maken.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren
BlaBla schreef:
18-09-2023 17:44
Daar begon het mee, maar inmiddels is het een veel groter iets geworden. Solomio reageerde op iemand die aangeeft op haar werk zo nu en dan dingen te doen die zij niet leuk vindt, reactie daarop was de fundering van mijn reactie.
Nee, het ging niet over 'zo nu en dan'.

Het was gewoon een trap onder de gordel, maar ja, als nieuweling mis je weleens wat.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren
Star⁴ schreef:
18-09-2023 18:11
Denk je dat een andere aanpak een andere uitkomst gehad zou hebben?
Ja, achteraf gezien hebben er hem te veel gepamperd. Ik ben echt verbaasd dat hij, in zijn beschermde werkomgeving, dingen kan (en er trots op is) die wij nooit hadden durven vragen.
Lady*Voldemort schreef:
18-09-2023 18:37
Maar wanneer slaat het door dan?

Tja... dat is lastig te zeggen... ik heb momenteel een leerling die vanuit huis heel erg beschermd is opgevoed. Dus inderdaad niets moet als je niet wil. En dat resulteert in enorme faalangst. Natuurlijk ook een gedeelte karakter hoor maar wanneer je ouders je nooit stimuleren om toch iets te proberen en je hebt al aanleg voor faalangst dan wordt het wel heel moeilijk. En nu is dit een uitzondering maar ik merk het wel een beetje, leerlingen die nooit "gepushed" zijn (even gechargeerd) die zijn van het kleinste beetje tegenspraak direct van slag. En dan zijn ze "al" 17/18 jaar. Ik denk dat je soms ook een kind moet stimuleren om juist wel iets te proberen, binnen het redelijke natuurlijk.
Alle reacties Link kopieren
Inanna schreef:
18-09-2023 17:53
Dan kun je op een school nooit meer iets organiseren omdat er altijd kinderen (en ouders) zijn die iets niet leuk vinden.
Je kunt juist van alles organiseren, zodat er voor elk kind weleens wat leuks bij is.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren
Star⁴ schreef:
18-09-2023 17:55
Toch fijn dat de toekomst van mijn oudste al bekend is :love:
Ik word echt verdrietig van dit soort beperkte opmerkingen.
En het ligt allemaal aan jou hè (of aan mij).
Ik word er niet verdrietig van, ik word er razend van.
Van die makkelijk oordelende mensen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren
charlottew88 schreef:
18-09-2023 18:00
Eens, ooit toen ik nog jong was niet meegegaan met schoolreisje omdat ik het echt niet leuk vond beste beslissing ooit.
Nou, en daarom ben je nu totaal mislukt.

Ik herinner me nog dat mijn moeder mij letterlijk in handen van de juf duwde en snel wegliep, want dat was haar verteld, dat dat echt de beste manier was om mij toch mee op schoolreisje te laten gaan.

En daarom ben ik zo perfect gelukt en opgewassen tegen de zware eisen van de maatschappij.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren
Star⁴ schreef:
18-09-2023 18:25
En zie je ook nog eens niet altijd aan de buitenkant en/of gaat je gewoon geen reet aan inderdaad.
Precies.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren
Solomio schreef:
18-09-2023 18:44
Nee, het ging niet over 'zo nu en dan'.

Het was gewoon een trap onder de gordel, maar ja, als nieuweling mis je weleens wat.
Dit is niet nodig en is evenzeer een steek onder de gordel.
Alle reacties Link kopieren
MrsMorrison schreef:
18-09-2023 18:30
Nee je begrijpt me niet verkeerd. Ik vind dat een schoolreisje of werkuitje altijd vrijwillig en vrijblijvend dient te zijn. Het heeft niks te maken met een diagnose. Ook zonder diagnose heb je het recht om nee te zeggen. Alleen moet het natuurlijk niet doorslaan, want uiteindelijk moeten we als volwassenen allemaal weleens iets doet wat we niet willen/leuk vinden/stressvol is. Ik denk dat je je kinderen dat ook mee moet geven. Dat niet alles leuk is en dat je soms weleens iets moet doen wat buiten je comfortzone ligt.
Oké!
Alle reacties Link kopieren
Lady*Voldemort schreef:
18-09-2023 17:52
Ja, en dat kan dus ook prima als je een keer niet meegaat op schoolreisje/teamuitje/bruiloft. Aanpassen is namelijk niet hetzelfde als gelijk een schaap meegaan in wat iemand anders voor je bedenkt.
Eens.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren
Solomio schreef:
18-09-2023 18:46
Je kunt juist van alles organiseren, zodat er voor elk kind weleens wat leuks bij is.
Dat gebeurt toch ook. Ik heb die ervaring in ieder geval wel. Ik denk dat je er minder bij stilstaat als er een activiteit is die je wel leuk vindt dan wanneer het andersom is.
Alle reacties Link kopieren
MrsMorrison schreef:
18-09-2023 18:18
Ik heb ook dingen moeten doen vroeger. Uit mijn comfortzone. Een uitwisseling met school in Frankrijk in een gastgezin. Heel de week buikpijn ervan gehad, onder andere. Maar geen diagnose, geen WIA. Dat zegt ook niet perse alles denk ik.
Jezus, lees jij echt zo beroerd?

Het gaat er niet om dat je zonder diagnose geen angst kent. Het gaat erom dat je zonder diagnose geacht wordt alles te kunnen en te willen en te moeten.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Solomio schreef:
18-09-2023 18:54
Jezus, lees jij echt zo beroerd?

Het gaat er niet om dat je zonder diagnose geen angst kent. Het gaat erom dat je zonder diagnose geacht wordt alles te kunnen en te willen en te moeten.

Jij leest ook beroerd want dat is precies wat ik bedoel.
Alle reacties Link kopieren
Solomio schreef:
18-09-2023 18:54
Jezus, lees jij echt zo beroerd?

Het gaat er niet om dat je zonder diagnose geen angst kent. Het gaat erom dat je zonder diagnose geacht wordt alles te kunnen en te willen en te moeten.
Ik vind je toon niet prettig.

En verder vind ik dat het in het leven geven en nemen is en dat je daar echt niet slecht mee af bent.
Alle reacties Link kopieren
MrsMorrison schreef:
18-09-2023 18:46
Tja... dat is lastig te zeggen... ik heb momenteel een leerling die vanuit huis heel erg beschermd is opgevoed. Dus inderdaad niets moet als je niet wil. En dat resulteert in enorme faalangst. Natuurlijk ook een gedeelte karakter hoor maar wanneer je ouders je nooit stimuleren om toch iets te proberen en je hebt al aanleg voor faalangst dan wordt het wel heel moeilijk. En nu is dit een uitzondering maar ik merk het wel een beetje, leerlingen die nooit "gepushed" zijn (even gechargeerd) die zijn van het kleinste beetje tegenspraak direct van slag. En dan zijn ze "al" 17/18 jaar. Ik denk dat je soms ook een kind moet stimuleren om juist wel iets te proberen, binnen het redelijke natuurlijk.
De oorzaken van faalangst liggen juist in te hoge druk, verwachtingen en/of laag zelfbeeld. Pushen is dan dus meestal niet goed.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Alle reacties Link kopieren
Inanna schreef:
18-09-2023 18:57
Ik vind je toon niet prettig.

En verder vind ik dat het in het leven geven en nemen is en dat je daar echt niet slecht mee af bent.
Gedeeltelijk eens. Maar in de discussie van de laatste pagina’s moeten de zogenaamde ‘outcasts’ alleen maar geven. Wat en wanneer mogen zij nemen? Hoe past een extravert die dol is op prikkels zich aan?
Wanna grow up to be
Be a debaser
Alle reacties Link kopieren
Chienandalou schreef:
18-09-2023 18:30
Tsja, ik heb zo’n (ikwilnietikdurfniet) broer. Na iedere vakantie een week niet slapen uit angst voor nieuwe klas, uitstapjes etc. Ouders pushten regelmatig. Het was thuis niet gezellig en zijn beroepskeuze/keuze vervolgopleiding heeft hierdoor vertraging en weinig zelfvertrouwen opgeleverd. Pas toen de druk wegviel (volwassen, eigen beslissingen nemen etc.) ging het beter.
Mijn broer is nog steeds introvert/verlegen en houdt niet van drukte. Heeft regelmatig hoofdpijn van spanning van prikkels of te veel moéten. Inmiddels getrouwd met de leukste schoonzus, heeft een fantastisch kind en een fijne baan. Hij werk alleen of met klein team, viert nooit zijn verjaardag, zijn vrouw weet precies wat en hoeveel ze van hem kan verwachten in sociale situaties en hij heeft veel vrienden, maar ziet ze meestal niet in een groep (te druk).
Wat een outcast zeg……
(En sinds wanneer doe jij aan nieuwlichterij mbt Engelse woorden? Vond je de Nederlandse vertaling te heftig?)
Ik behon deze post gewoon te lezen, zoals alle andere posts. En na 2 zinnen blokkeerde het volkomen in mijn hoofd.
Mijn broer is ook zo opgevoed (ik ook uiteraard): altijd over je grenzen gaan, altijd 'niet zeuren', altijd pushen. Nulkommaniks aandacht voor grenzen, gevoelens, behoeftes.
Hij heeft een eind aan zijn leven gemaakt, ik op een haar na niet.

Maar ik zie zoveel kinderen die niet serieus genomen worden, ik zie hier volwassenen die net zo'n opvoeding gehad hebben en 'daar niet slechter van geworden zijn'.
Terwijl ik vooral zure, 'verantwoordelijke' zeikwijven lees, die het calvinisme tot kunst hebben verheven en daar hun eigenwaarde blijkbaar aan ontlenen ofzo.

Holy crap, wat een lange weg is er nog te gaan.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven