Overig
alle pijlers
Opnieuw beginnen (financieel)
vrijdag 17 oktober 2008 om 08:27
Ik ben blut. En daardoor ben ik erg onrustig. Ik lig er wakker van ookal weet ik dat ik er op het moment niets aan kan veranderen.
Eigenlijk mijn hele leven heb ik kunnen doen wat ik wilde. Ik besef heel goed dat dit erg luxe is. Totdat ik ziek werd en uiteindelijk de afgelopen vier jaar van het minimum heb moeten leven. Ik heb mijn spaargeld moeten "opeten". En nu heb ik niks meer. En god wat heb ik het daar moeilijk mee. Van huis uit heb ik altijd meegekregen dat je altijd geld achter de hand moet hebben. Het voelt voor mij ook als veiligheid. Dat is nu weg.
Ik ben inmiddels weer gezond en ik heb weer een baan en dat is ook een enorm groot goed, dat besef ik wel degelijk! Helaas kan ik amper sparen, maar 25EUR per maand en vaak moet ik dat zelfs weer opnemen. Ik ben minder gaan werken omdat ik nog steeds op mijn gezondheid moet letten. En ondertussen gaan alle kosten gewoon door natuurlijk.
Ik ben inmiddels gewend om geen nieuwe kleren meer te kopen en geen leuke dingen (lees: die geld kosten, uiteten dus bijvoorbeeld) te doen. Hoewel ik dat enorm mis , ik zou zooo graag weer eens lekker willen shoppen, kan ik daar wel mee leven. Alleen het idee dat ik geen geld meer heb dat raakt me echt zo diep. Ik maak me echt enorme zorgen. Gewoon het idee alleen al. Ik ben niet materialistisch, heb en hoef ook geen dure luxe zaken maar had ik nog maar wat geld.
Ik ben nu 35 en ben enorm bang dat ik de rest van mijn leven op deze manier moet blijven leven. Ik "zie" om me heen ook echt alleen maar mensen die geld zat hebben en zich geen zorgen hebben. Ik voel me er echt heel alleen in, een beetje een sloeber. En dat voelt niet goed. Ik heb me al vaker afgevraagd hoe het komt dat ik mijn eigenwaarde ophang aan geld. Geen idee. Ik voel me echt minder zonder.
Erg he? Ik schaam me hier ook best voor, om dit zo op te schrijven. Iemand misschien tips? (hoe kom ik snel weer aan wat geld )Of gewoon andere ideeen? Herkenbaar misschien?
Eigenlijk mijn hele leven heb ik kunnen doen wat ik wilde. Ik besef heel goed dat dit erg luxe is. Totdat ik ziek werd en uiteindelijk de afgelopen vier jaar van het minimum heb moeten leven. Ik heb mijn spaargeld moeten "opeten". En nu heb ik niks meer. En god wat heb ik het daar moeilijk mee. Van huis uit heb ik altijd meegekregen dat je altijd geld achter de hand moet hebben. Het voelt voor mij ook als veiligheid. Dat is nu weg.
Ik ben inmiddels weer gezond en ik heb weer een baan en dat is ook een enorm groot goed, dat besef ik wel degelijk! Helaas kan ik amper sparen, maar 25EUR per maand en vaak moet ik dat zelfs weer opnemen. Ik ben minder gaan werken omdat ik nog steeds op mijn gezondheid moet letten. En ondertussen gaan alle kosten gewoon door natuurlijk.
Ik ben inmiddels gewend om geen nieuwe kleren meer te kopen en geen leuke dingen (lees: die geld kosten, uiteten dus bijvoorbeeld) te doen. Hoewel ik dat enorm mis , ik zou zooo graag weer eens lekker willen shoppen, kan ik daar wel mee leven. Alleen het idee dat ik geen geld meer heb dat raakt me echt zo diep. Ik maak me echt enorme zorgen. Gewoon het idee alleen al. Ik ben niet materialistisch, heb en hoef ook geen dure luxe zaken maar had ik nog maar wat geld.
Ik ben nu 35 en ben enorm bang dat ik de rest van mijn leven op deze manier moet blijven leven. Ik "zie" om me heen ook echt alleen maar mensen die geld zat hebben en zich geen zorgen hebben. Ik voel me er echt heel alleen in, een beetje een sloeber. En dat voelt niet goed. Ik heb me al vaker afgevraagd hoe het komt dat ik mijn eigenwaarde ophang aan geld. Geen idee. Ik voel me echt minder zonder.
Erg he? Ik schaam me hier ook best voor, om dit zo op te schrijven. Iemand misschien tips? (hoe kom ik snel weer aan wat geld )Of gewoon andere ideeen? Herkenbaar misschien?
vrijdag 17 oktober 2008 om 08:36
wat is er voor te schamen? Je hebt een baan.. je bent weer gezond en je denkt op een hele goede manier na over je financien.
Ik denk, voor de korte termijn, dat je het moet accepteren dat je niet kan sparen ( kan ik ook niet, heb een goede baan maar het is nu eenmaal een dure tijd ) en dat de financiele reserve die je had er nu even niet is. Betekent niet dat die er niet in de toekomst gaat komen, je hebt de laatste jaren van je spaargeld moeten leven en dat is gelukt.. dus je bent iemand die heel goed en bewust met geld om kan gaan.
Hou ook voor ogen dat je een financiele reserve niet zomaar binnen nu en 2 maanden hebt opgebouwd..
concentreer je eerst maar op gewoon lekker werken en je rekeningen betalen en dan komt de rest vanzelf wel.
Ik denk, voor de korte termijn, dat je het moet accepteren dat je niet kan sparen ( kan ik ook niet, heb een goede baan maar het is nu eenmaal een dure tijd ) en dat de financiele reserve die je had er nu even niet is. Betekent niet dat die er niet in de toekomst gaat komen, je hebt de laatste jaren van je spaargeld moeten leven en dat is gelukt.. dus je bent iemand die heel goed en bewust met geld om kan gaan.
Hou ook voor ogen dat je een financiele reserve niet zomaar binnen nu en 2 maanden hebt opgebouwd..
concentreer je eerst maar op gewoon lekker werken en je rekeningen betalen en dan komt de rest vanzelf wel.
vrijdag 17 oktober 2008 om 08:45
Hoi,
Op de site van het nibud kan je een persoonlijk budgetadvies aanmaken. Dat heeft ons geholpen om in te schatten waar we te veel geld aan uitgaven. Ook kan je er advies krijgen over hoeveel buffer verstandig is om te hebben.
en w.b. winkelen. een keer in de zoveel tijd, als ik het me kan veroorloven ga ik met ¤100 cash de stad in, kan ik toch sjoppen en ik kan niet te veel uitgeven want ik laat m'n pinpas thuis. (en das echt niet iedere maand maar 1 keer per (half) jaar)
Succes
Op de site van het nibud kan je een persoonlijk budgetadvies aanmaken. Dat heeft ons geholpen om in te schatten waar we te veel geld aan uitgaven. Ook kan je er advies krijgen over hoeveel buffer verstandig is om te hebben.
en w.b. winkelen. een keer in de zoveel tijd, als ik het me kan veroorloven ga ik met ¤100 cash de stad in, kan ik toch sjoppen en ik kan niet te veel uitgeven want ik laat m'n pinpas thuis. (en das echt niet iedere maand maar 1 keer per (half) jaar)
Succes
vrijdag 17 oktober 2008 om 08:47
Je schreef : Ik heb me al vaker afgevraagd hoe het komt dat ik mijn eigenwaarde ophang aan geld
Dat is niet zo vreemd. Geld=succes. Geen geld=geen succes.
Deze gedachte zie je heel sterk in amerika, maar ook hier in nederland is deze gedachte niet "raar".
Het kan ook te maken hebben met het idee dat je leven "maakbaar" is. En als je dan geen of niet voldoende geld hebt, dan zou je daar uit kunnen concluderen dat je niet voldoende je best gedaan hebt, en dat je niets van je leven gemaakt hebt. (wat natuurlijk grote onzin is, maar goed.... )
Ik snap je gevoel t.a.v geld helemaal. En ik snap ook dat het je een onrustig gevoel oplevert. Echt, been there, saw the movie, bought the t-shirt....
Je vraagt in je laatste alinea om tips. Wat je zou kunnen doen, is op zoek gaan naar gelijkgestemde mensen, mensen die creativer naar geld kijken, en die geld niet zien als zaligmakend, maar als een noodzakelijk iets.
je zou hier eens kunnen kijken :
deze mailing lijst is voor alle onderwerpen die met geld te maken hebben. Bedoeld als klankbord voor vragen, ervaringen, moeilijkheden, consuminderen etc.
en ook hier hierkun je misschien wat informatie weg halen.
JOjanneke
Dat is niet zo vreemd. Geld=succes. Geen geld=geen succes.
Deze gedachte zie je heel sterk in amerika, maar ook hier in nederland is deze gedachte niet "raar".
Het kan ook te maken hebben met het idee dat je leven "maakbaar" is. En als je dan geen of niet voldoende geld hebt, dan zou je daar uit kunnen concluderen dat je niet voldoende je best gedaan hebt, en dat je niets van je leven gemaakt hebt. (wat natuurlijk grote onzin is, maar goed.... )
Ik snap je gevoel t.a.v geld helemaal. En ik snap ook dat het je een onrustig gevoel oplevert. Echt, been there, saw the movie, bought the t-shirt....
Je vraagt in je laatste alinea om tips. Wat je zou kunnen doen, is op zoek gaan naar gelijkgestemde mensen, mensen die creativer naar geld kijken, en die geld niet zien als zaligmakend, maar als een noodzakelijk iets.
je zou hier eens kunnen kijken :
deze mailing lijst is voor alle onderwerpen die met geld te maken hebben. Bedoeld als klankbord voor vragen, ervaringen, moeilijkheden, consuminderen etc.
en ook hier hierkun je misschien wat informatie weg halen.
JOjanneke
Vergeet niet, een “Ja, maar..” is eigenlijk een “nee, want...”
vrijdag 17 oktober 2008 om 08:50
Geld is inderdaad veiligheid. Door omstandigheden kun je in de situatie komen te zitten dat je het opeens met een stuk minder moet doen.
Ik herken het en heb precies hetzelfde. Ik heb op dit moment nauwelijks vrij opneembaar spaargeld en helaas een schuld (ontstaan door de gedwongen verkoop van een eigen woning, waardoor een hypotheekschuld bleef staan; en nee, het was geen overdreven dure woning en ik heb geen rare risico's genomen; mijn leven liep opeens heel anders dan ik had voorzien). En die situatie zorgt voor veel onrust in mijn hoofd en me niet veilig voelen (ik heb het sparen van huis uit ook meegekregen).
Ik voel me op financieel gebied ook vaak mislukt. Ook niet omdat ik dure dingen wil hebben, maar geld is gewoon vrijheid en veiligheid en dat heb ik nu niet. Veel mensen lijken dat wel te hebben, al kun je nooit zien wat schuilgaat achter de façades van iemands leven. Ik heb mezelf het doel gesteld om tussen nu en 5 jaar mijn zaken weer op orde te hebben. Ik hoop dat dat gaat lukken. Zekerheid heb je nooit, want net als je denkt dat dingen weer een beetje gaan lopen dan gebeurt er weer iets wat alles in het honderd laat lopen.
Ik ben het verder met Kitty Elastic eens. Je situatie is niet iets om je voor te schamen! Succes en sterkte!
Ik herken het en heb precies hetzelfde. Ik heb op dit moment nauwelijks vrij opneembaar spaargeld en helaas een schuld (ontstaan door de gedwongen verkoop van een eigen woning, waardoor een hypotheekschuld bleef staan; en nee, het was geen overdreven dure woning en ik heb geen rare risico's genomen; mijn leven liep opeens heel anders dan ik had voorzien). En die situatie zorgt voor veel onrust in mijn hoofd en me niet veilig voelen (ik heb het sparen van huis uit ook meegekregen).
Ik voel me op financieel gebied ook vaak mislukt. Ook niet omdat ik dure dingen wil hebben, maar geld is gewoon vrijheid en veiligheid en dat heb ik nu niet. Veel mensen lijken dat wel te hebben, al kun je nooit zien wat schuilgaat achter de façades van iemands leven. Ik heb mezelf het doel gesteld om tussen nu en 5 jaar mijn zaken weer op orde te hebben. Ik hoop dat dat gaat lukken. Zekerheid heb je nooit, want net als je denkt dat dingen weer een beetje gaan lopen dan gebeurt er weer iets wat alles in het honderd laat lopen.
Ik ben het verder met Kitty Elastic eens. Je situatie is niet iets om je voor te schamen! Succes en sterkte!
vrijdag 17 oktober 2008 om 08:58
Geld maakt het leven wat makkelijker. Gaat je wasmachine kapot dan wil je graag de volgende dag een nieuwe. Helaas is dat niet voor iedereen weggelegd. Je doet je best en meer kun je niet doen. Door geen schulden te laten ontstaan blijf je in ieder geval stabiel. Tevens vind ik het hebben van geen spaargeld geen reden om je ergens voor te schamen. Niet iedereen is gelijk en heeft evenveel. Jij hebt andere keuzes moeten maken in het leven en dat heeft nu eenmaal consequenties.
Je kunt natuurlijk ieder jaar een stukje vakantiegeld opzij zetten. Wellicht is over een aantal jaren je lichamelijke situatie beter zodat je meer kunt werken.
Je kunt natuurlijk ieder jaar een stukje vakantiegeld opzij zetten. Wellicht is over een aantal jaren je lichamelijke situatie beter zodat je meer kunt werken.
vrijdag 17 oktober 2008 om 10:20
ik ben zelf nog student, maar ga regelmatig shoppen bij de kringloopwinkel...het idee dat ik soms voor een paar euro een superleuke broek/trui/paar schoenen etc. kan kopen, geeft mij een flinke kick....ik heb er naast kleding bijvoorbeeld goede pannen vandaan gehaald, leuke boeken, kasten, kinderspeeldgoed...supergoede winterjassen van zembla, protest etc. voor 5 tot 7 euro elk!!!!! Het kost wat tijd, en soms zul je helemaal niks vinden, maar voor een goed alernatief op 'normaal shoppen'
succes in t ziekenhuis!!!
succes in t ziekenhuis!!!
vrijdag 17 oktober 2008 om 10:32
quote:gelukkigmeisje schreef op 17 oktober 2008 @ 10:20:
ik ben zelf nog student, maar ga regelmatig shoppen bij de kringloopwinkel...het idee dat ik soms voor een paar euro een superleuke broek/trui/paar schoenen etc. kan kopen, geeft mij een flinke kick....ik heb er naast kleding bijvoorbeeld goede pannen vandaan gehaald, leuke boeken, kasten, kinderspeeldgoed...supergoede winterjassen van zembla, protest etc. voor 5 tot 7 euro elk!!!!! Het kost wat tijd, en soms zul je helemaal niks vinden, maar voor een goed alernatief op 'normaal shoppen'
succes in t ziekenhuis!!!
Voor een student is het toch anders. Dan is het tijdelijk. Ik kan mij goed in TO verplaatsen in de angst dat dit voor altijd is. Kun jij je dat voorstellen dat je de rest van je leven bij de Kringloop moet shoppen? Dat is toch anders.
Aan TO, het enige wat je kan doen is blijven werken en proberen toch te sparen. Dat is de enige manier om weer aan een buffer te komen. Kun je bedrijfssparen?
Kun je via je werk gebruik maken van een pensioenregeling? Dat geeft je wellicht toch een veiliger gevoel.
ik ben zelf nog student, maar ga regelmatig shoppen bij de kringloopwinkel...het idee dat ik soms voor een paar euro een superleuke broek/trui/paar schoenen etc. kan kopen, geeft mij een flinke kick....ik heb er naast kleding bijvoorbeeld goede pannen vandaan gehaald, leuke boeken, kasten, kinderspeeldgoed...supergoede winterjassen van zembla, protest etc. voor 5 tot 7 euro elk!!!!! Het kost wat tijd, en soms zul je helemaal niks vinden, maar voor een goed alernatief op 'normaal shoppen'
succes in t ziekenhuis!!!
Voor een student is het toch anders. Dan is het tijdelijk. Ik kan mij goed in TO verplaatsen in de angst dat dit voor altijd is. Kun jij je dat voorstellen dat je de rest van je leven bij de Kringloop moet shoppen? Dat is toch anders.
Aan TO, het enige wat je kan doen is blijven werken en proberen toch te sparen. Dat is de enige manier om weer aan een buffer te komen. Kun je bedrijfssparen?
Kun je via je werk gebruik maken van een pensioenregeling? Dat geeft je wellicht toch een veiliger gevoel.
vrijdag 17 oktober 2008 om 10:45
quote:Sanmi schreef op 17 oktober 2008 @ 08:58:
Je kunt natuurlijk ieder jaar een stukje vakantiegeld opzij zetten. Wellicht is over een aantal jaren je lichamelijke situatie beter zodat je meer kunt werken.
Vakantiegeld sparen is een geweldig idee. Dat schiet lekker op, je spaart dan toch ieder jaar ongeveer een maandsalaris.
Tegenwoordig kun je een flinke rente krijgen (kies wel een Nederlandse bank ). Met rente op rente heb binnen een jaar of 10 toch weer een flinke buffer opgebouwd.
Stel, je krijgt een rente van 4% en je spaart 1000,- per jaar (je vakantiegeld bijvoorbeel), dan heb je over 10 jaar een buffer van ¤ 12.006,11 opgebouwd.
Ik heb jaren op 500 euro per maand geleefd en de rest gespaard. En ja, op een gegeven moment wordt je helemaal ziek van het geschraap en de tweedehands spullen. Het gaat nu voor het eerst na een jaar of 16 pas financieel weer wat beter en ik kan weer nieuwe kleren kopen en uit eten gaan. Ik zit nog steeds maar net boven het minimum hoor (vroeger ver onder minimum loon, dat kan als je zelfstandig werkt). Maar sparen, dat blijf ik doen. Heb die veiligheid van geld op de bank nodig.
Je kunt natuurlijk ieder jaar een stukje vakantiegeld opzij zetten. Wellicht is over een aantal jaren je lichamelijke situatie beter zodat je meer kunt werken.
Vakantiegeld sparen is een geweldig idee. Dat schiet lekker op, je spaart dan toch ieder jaar ongeveer een maandsalaris.
Tegenwoordig kun je een flinke rente krijgen (kies wel een Nederlandse bank ). Met rente op rente heb binnen een jaar of 10 toch weer een flinke buffer opgebouwd.
Stel, je krijgt een rente van 4% en je spaart 1000,- per jaar (je vakantiegeld bijvoorbeel), dan heb je over 10 jaar een buffer van ¤ 12.006,11 opgebouwd.
Ik heb jaren op 500 euro per maand geleefd en de rest gespaard. En ja, op een gegeven moment wordt je helemaal ziek van het geschraap en de tweedehands spullen. Het gaat nu voor het eerst na een jaar of 16 pas financieel weer wat beter en ik kan weer nieuwe kleren kopen en uit eten gaan. Ik zit nog steeds maar net boven het minimum hoor (vroeger ver onder minimum loon, dat kan als je zelfstandig werkt). Maar sparen, dat blijf ik doen. Heb die veiligheid van geld op de bank nodig.
vrijdag 17 oktober 2008 om 13:07
Hoi Pontichella,
Ik kan je situatie heel goed begrijpen. Vind het zeker niet raar dat je hiermee zit.
Maar ik wil je wel feliciteren dat je weer gezond bent (zoals je schrijft). Kun je daar nog wel van genieten?
Gezondheid is niet te koop en als ik je post lees, krijg ik het idee dat je heel wat overwonnen hebt op dat gebied.
Heel veel succes met alles. Nu je weer in staat bent te werken gaat het misschien financieel ook heel langzaam bergopwaarts.
Ik kan je situatie heel goed begrijpen. Vind het zeker niet raar dat je hiermee zit.
Maar ik wil je wel feliciteren dat je weer gezond bent (zoals je schrijft). Kun je daar nog wel van genieten?
Gezondheid is niet te koop en als ik je post lees, krijg ik het idee dat je heel wat overwonnen hebt op dat gebied.
Heel veel succes met alles. Nu je weer in staat bent te werken gaat het misschien financieel ook heel langzaam bergopwaarts.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
