Overig
alle pijlers
ouders dringen eigen woon wensen op!
maandag 30 augustus 2021 om 17:16
Hallo,
Ik ben woonachtig in een klein dorpje waar ik dus zelf “ later” eigenlijk niet wil wonen.
Nu ben ik al een langere tijd opzoek naar een koop woning alleen door de schaarste op de huizenmarkt wil het niet echt lukken.
Nu was er vandaag dus een huis vrij in ons dorp zag ik op Funda dus ik zeg dat tegen ouders en ze waren gelijk helemaal onder de indruk.
( Ik kreeg dus eigenlijk gelijk spijt dat ik het gezegd had) .
Ik zei dus “ ja alleen wil ik dus eigenlijk niet wonen in dit dorp en ik vind het huis ook niet overtuigend mooi en ik zie een gelukkig leven me hier niet voor” Dus opeens ouders boos.. Vader : “ En maar zeuren over de krapte op de woning maar niks is je goed daar kan ik kwaad van worden!”
Dus even later zegt moeder “ ja ik moet er heel eerlijk in zijn maar ik zou het toch wel heel fijn vinden als je dichtbij komt wonen”. ( Wat ze hier mee bedoelt is dus in ons eigen dorp). Want ouders vinden al heel snel iets “te” ver.
Dus ik zeg best wel aangevallen van “ ja prima! als jullie dat huis voor me kopen ga ik er nu wonen “.
Maar wat me dus ergert is dat mijn ouders hun eigen wensen / ideaalbeeld bij mij willen opdringen en moeder zelf iets wat manipulatief wordt.
Dus ik zeg weer boos van “ ja dat ik ongelukkig ben hier boeit jullie niks alleen maar jullie drammen allen maar op wat jullie zelf willen!”
Ik wil zelf namelijk graag in een kleine stad wonen circa 10 a 15 minuutjes rijden van ons dorp. Maar liefst gewoon niet in mijn eigen dorp als ik denk aan een gelukkig leven hier dan voel ik het gewoon niet. Of dat het gevoel terecht is dat weet ik niet of dat ergens wonen uiteindelijk overal het zelfde is zou best kunnen maar ik heb gewoon geen zin in dit dorp.. Ook een beetje de sociale controle en ik toe ben aan iets nieuws / verfrissend.
Nu voel ik me toch best kut dat ik dus eigenlijk best een grote mond had net, maar dat komt omdat ouders dus in feiten boos waren ik niet enthousiast was over het huis en ze liefste willen dat ik hier kom wonen. Ze niet begrijpen wat ik in een vreemde stad/ dorp te zoeken heb. Alleen vind ik het jammer dat ze mij dus zo’n schuld gevoel geven als ik dit niet voel.
Ik ben woonachtig in een klein dorpje waar ik dus zelf “ later” eigenlijk niet wil wonen.
Nu ben ik al een langere tijd opzoek naar een koop woning alleen door de schaarste op de huizenmarkt wil het niet echt lukken.
Nu was er vandaag dus een huis vrij in ons dorp zag ik op Funda dus ik zeg dat tegen ouders en ze waren gelijk helemaal onder de indruk.
( Ik kreeg dus eigenlijk gelijk spijt dat ik het gezegd had) .
Ik zei dus “ ja alleen wil ik dus eigenlijk niet wonen in dit dorp en ik vind het huis ook niet overtuigend mooi en ik zie een gelukkig leven me hier niet voor” Dus opeens ouders boos.. Vader : “ En maar zeuren over de krapte op de woning maar niks is je goed daar kan ik kwaad van worden!”
Dus even later zegt moeder “ ja ik moet er heel eerlijk in zijn maar ik zou het toch wel heel fijn vinden als je dichtbij komt wonen”. ( Wat ze hier mee bedoelt is dus in ons eigen dorp). Want ouders vinden al heel snel iets “te” ver.
Dus ik zeg best wel aangevallen van “ ja prima! als jullie dat huis voor me kopen ga ik er nu wonen “.
Maar wat me dus ergert is dat mijn ouders hun eigen wensen / ideaalbeeld bij mij willen opdringen en moeder zelf iets wat manipulatief wordt.
Dus ik zeg weer boos van “ ja dat ik ongelukkig ben hier boeit jullie niks alleen maar jullie drammen allen maar op wat jullie zelf willen!”
Ik wil zelf namelijk graag in een kleine stad wonen circa 10 a 15 minuutjes rijden van ons dorp. Maar liefst gewoon niet in mijn eigen dorp als ik denk aan een gelukkig leven hier dan voel ik het gewoon niet. Of dat het gevoel terecht is dat weet ik niet of dat ergens wonen uiteindelijk overal het zelfde is zou best kunnen maar ik heb gewoon geen zin in dit dorp.. Ook een beetje de sociale controle en ik toe ben aan iets nieuws / verfrissend.
Nu voel ik me toch best kut dat ik dus eigenlijk best een grote mond had net, maar dat komt omdat ouders dus in feiten boos waren ik niet enthousiast was over het huis en ze liefste willen dat ik hier kom wonen. Ze niet begrijpen wat ik in een vreemde stad/ dorp te zoeken heb. Alleen vind ik het jammer dat ze mij dus zo’n schuld gevoel geven als ik dit niet voel.
linnylow wijzigde dit bericht op 30-08-2021 17:18
0.55% gewijzigd
maandag 30 augustus 2021 om 17:21
Dat gaat niet haha.
Daarom heb in er nu spijt van dat ik dat zei.
Maar ik merk gewoon dat ze heel graag willen ik in dit dorp kom wonen en daardoor voel ik me in een hoekje gedreven door ze en ongelukkig bij welke keuze ik ook ga maken.
linnylow wijzigde dit bericht op 30-08-2021 17:22
1.44% gewijzigd
maandag 30 augustus 2021 om 17:23
Dus je laat een huis zien in het dorp. Je ouders zijn daar enthousiast over en vervolgens kom jij met allerlei tegenargumenten waarom je het niet wil kopen met als top of the drama: 'Ik zie mezelf hier niet gelukkig worden.' Kortom: dit dorp is kut en ik wil hier niet (meer) wonen).
En dan vind je het raar dat je ouders daar teleurgesteld op reageren? Waarom liet je dat huis dan uberhaupt zien? En waarom ga je gelijk in de overdrijf zitten met je:"“ ja dat ik ongelukkig ben hier boeit jullie niks alleen maar jullie drammen allen maar op wat jullie zelf willen!”
Hou je zo van drama TO?
En dan vind je het raar dat je ouders daar teleurgesteld op reageren? Waarom liet je dat huis dan uberhaupt zien? En waarom ga je gelijk in de overdrijf zitten met je:"“ ja dat ik ongelukkig ben hier boeit jullie niks alleen maar jullie drammen allen maar op wat jullie zelf willen!”
Hou je zo van drama TO?
maandag 30 augustus 2021 om 17:25
Jouw 'en dat ik ongelukkig ben hier boeit jullie niks' is natuurlijk ook kinderachtig en manipulatief.
Je ouders mogen het best jammer vinden dat je niet in de buurt wil wonen, en misschien ook wel een beetje kwetsend dat je hun keuzes zo afwijst, daar hoef je niet boos om te worden.
Je vraagt begrip voor jouw standpunt, maar dan moet je ook bereid zijn begrip te hebben voor hun standpunt.
Je ouders mogen het best jammer vinden dat je niet in de buurt wil wonen, en misschien ook wel een beetje kwetsend dat je hun keuzes zo afwijst, daar hoef je niet boos om te worden.
Je vraagt begrip voor jouw standpunt, maar dan moet je ook bereid zijn begrip te hebben voor hun standpunt.
lolapaloeza wijzigde dit bericht op 30-08-2021 17:25
0.13% gewijzigd
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 30 augustus 2021 om 17:27
Ik vind je behoorlijk puberaal overkomen. Ongezond zo, een volwassen kind nog bij de ouders wonend. Als je het allemaal zo vreselijk vindt daar ga je toch lekker op jezelf wonen i.p.v. teren op pap en mam zodat je meteen kan kopen?
En verder hebben ze natuurlijk niets te zeggen over welk huis jij koopt, maar dat kan je ook op een normale manier duidelijk maken me dunkt.
En verder hebben ze natuurlijk niets te zeggen over welk huis jij koopt, maar dat kan je ook op een normale manier duidelijk maken me dunkt.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
maandag 30 augustus 2021 om 17:30
Waarom zo onaardig tegen je ouders? Zij wonen er prettig, zeggen dat je het dorp niets vindt klinkt niet erg aardig. Waarom wil je dat zo benadrukken?
En hoezo is je moeder manipulatief als ze zegt dat ze het liefst heeft dat je in het dorp blijft wonen? Helemaal geen vreemde opmerking voor een ouder/vriendin/iemand die je na ligt. Dat verplicht je toch tot niets?
Volgens mij heb ik laatst hier gelezen tot welke prijsklasse je kunt zoeken. Ik snap de opmerking van je vader wel dat blijkbaar niets goed genoeg is.
Als je je ouders en je dorp zo zat bent, kóóp dan wat en verhuis. Of gedraag je en doe aardig tegen je ouders als je er zo nodig wilt blijven wonen tot je je kasteel vindt.
En hoezo is je moeder manipulatief als ze zegt dat ze het liefst heeft dat je in het dorp blijft wonen? Helemaal geen vreemde opmerking voor een ouder/vriendin/iemand die je na ligt. Dat verplicht je toch tot niets?
Volgens mij heb ik laatst hier gelezen tot welke prijsklasse je kunt zoeken. Ik snap de opmerking van je vader wel dat blijkbaar niets goed genoeg is.
Als je je ouders en je dorp zo zat bent, kóóp dan wat en verhuis. Of gedraag je en doe aardig tegen je ouders als je er zo nodig wilt blijven wonen tot je je kasteel vindt.
maandag 30 augustus 2021 om 17:31
maandag 30 augustus 2021 om 17:31
Ja maar dit kwam omdat zij boos deden het kwam bij mij over als “ ik geef iets cadeau aan je en je bent ontevreden “ .Ladida1981 schreef: ↑30-08-2021 17:28Je kunt toch gewoon normaal praten in plaats van meteen een grote mond te hebben? Hoe oud ben je?
Ze kunnen van alles willen, maar het is jouw leven.
Terwijl ik toch echt mijn eigen leven moet opbouwen en geluk moet vinden. Vandaar ik dus kwaad werd.
maandag 30 augustus 2021 om 17:31
Dus ik zeg best wel aangevallen van “ ja prima! als jullie dat huis voor me kopen ga ik er nu wonen “
Bij volwassen worden hoort je eigen keuzes maken maar ook volwassen gedrag. Dat betekent keuzes maken met de wetenschap dat jij ouders iets anders voor je willen, waarbij je hun wel in waarde laat. Zij hoeven het niet eens te zijn met jouw keuzes en je zal zelf het besluit moeten maken dat je niet van hun goedkeuring afhankelijk bent.
Dat betekent soms zeggen: dank je wel dat je het laat zien, maar ik kijk toch niet even verder.
Niet steeds de discussie aangaan of tegen elkaar zeggen wat je van elkaar wil mbt toekomst. Een onafhankelijk besluit is pas een onafhankelijk besluit wanneer je je ouders niet dwingt met bokkig gedrag om het met je eens te zijn.
Bij volwassen worden hoort je eigen keuzes maken maar ook volwassen gedrag. Dat betekent keuzes maken met de wetenschap dat jij ouders iets anders voor je willen, waarbij je hun wel in waarde laat. Zij hoeven het niet eens te zijn met jouw keuzes en je zal zelf het besluit moeten maken dat je niet van hun goedkeuring afhankelijk bent.
Dat betekent soms zeggen: dank je wel dat je het laat zien, maar ik kijk toch niet even verder.
Niet steeds de discussie aangaan of tegen elkaar zeggen wat je van elkaar wil mbt toekomst. Een onafhankelijk besluit is pas een onafhankelijk besluit wanneer je je ouders niet dwingt met bokkig gedrag om het met je eens te zijn.
viva-amber wijzigde dit bericht op 30-08-2021 17:32
0.06% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 30 augustus 2021 om 17:31
Misschien hen niet betrekken bij het zoeken naar een woning. Kijk of je iets betaalbaar vindt in de stad van je dromen en verhuis! Dat ouders het fijn vinden als kinderen niet ver wonen is toch niet erg? Zouden ze dan moeten juichen als je verder weg gaat wonen? Ik vind het fijn dat mijn kinderen niet zo heel ver weg wonen, maar als ze verder weg een prima huis vinden dan heb ik daar niets over te zeggen( ik hou het wel bij mezelf dat wel).
maandag 30 augustus 2021 om 17:32
Ik denk dat je ouders een beetje moedeloos worden van je wat vreemde woonwensen. Je schrijft hier al enkele jaren dat je geen huis naar wens kunt vinden. Je hebt (naar eigen zeggen) een budget waar de meeste mensen alleen maar van kunnen dromen en binnen dat budget moet het mogelijk zijn een woning te kunnen vinden. Stel je eisen (zwembad e.d.) wat bij, ga in die stad op 15 minuten wonen en je ouders zullen blij zijn hun huis weer voor zichzelf te hebben.
Wanna grow up to be
Be a debaser
Be a debaser
