Overig
alle pijlers
ouders dringen eigen woon wensen op!
maandag 30 augustus 2021 om 17:16
Hallo,
Ik ben woonachtig in een klein dorpje waar ik dus zelf “ later” eigenlijk niet wil wonen.
Nu ben ik al een langere tijd opzoek naar een koop woning alleen door de schaarste op de huizenmarkt wil het niet echt lukken.
Nu was er vandaag dus een huis vrij in ons dorp zag ik op Funda dus ik zeg dat tegen ouders en ze waren gelijk helemaal onder de indruk.
( Ik kreeg dus eigenlijk gelijk spijt dat ik het gezegd had) .
Ik zei dus “ ja alleen wil ik dus eigenlijk niet wonen in dit dorp en ik vind het huis ook niet overtuigend mooi en ik zie een gelukkig leven me hier niet voor” Dus opeens ouders boos.. Vader : “ En maar zeuren over de krapte op de woning maar niks is je goed daar kan ik kwaad van worden!”
Dus even later zegt moeder “ ja ik moet er heel eerlijk in zijn maar ik zou het toch wel heel fijn vinden als je dichtbij komt wonen”. ( Wat ze hier mee bedoelt is dus in ons eigen dorp). Want ouders vinden al heel snel iets “te” ver.
Dus ik zeg best wel aangevallen van “ ja prima! als jullie dat huis voor me kopen ga ik er nu wonen “.
Maar wat me dus ergert is dat mijn ouders hun eigen wensen / ideaalbeeld bij mij willen opdringen en moeder zelf iets wat manipulatief wordt.
Dus ik zeg weer boos van “ ja dat ik ongelukkig ben hier boeit jullie niks alleen maar jullie drammen allen maar op wat jullie zelf willen!”
Ik wil zelf namelijk graag in een kleine stad wonen circa 10 a 15 minuutjes rijden van ons dorp. Maar liefst gewoon niet in mijn eigen dorp als ik denk aan een gelukkig leven hier dan voel ik het gewoon niet. Of dat het gevoel terecht is dat weet ik niet of dat ergens wonen uiteindelijk overal het zelfde is zou best kunnen maar ik heb gewoon geen zin in dit dorp.. Ook een beetje de sociale controle en ik toe ben aan iets nieuws / verfrissend.
Nu voel ik me toch best kut dat ik dus eigenlijk best een grote mond had net, maar dat komt omdat ouders dus in feiten boos waren ik niet enthousiast was over het huis en ze liefste willen dat ik hier kom wonen. Ze niet begrijpen wat ik in een vreemde stad/ dorp te zoeken heb. Alleen vind ik het jammer dat ze mij dus zo’n schuld gevoel geven als ik dit niet voel.
Ik ben woonachtig in een klein dorpje waar ik dus zelf “ later” eigenlijk niet wil wonen.
Nu ben ik al een langere tijd opzoek naar een koop woning alleen door de schaarste op de huizenmarkt wil het niet echt lukken.
Nu was er vandaag dus een huis vrij in ons dorp zag ik op Funda dus ik zeg dat tegen ouders en ze waren gelijk helemaal onder de indruk.
( Ik kreeg dus eigenlijk gelijk spijt dat ik het gezegd had) .
Ik zei dus “ ja alleen wil ik dus eigenlijk niet wonen in dit dorp en ik vind het huis ook niet overtuigend mooi en ik zie een gelukkig leven me hier niet voor” Dus opeens ouders boos.. Vader : “ En maar zeuren over de krapte op de woning maar niks is je goed daar kan ik kwaad van worden!”
Dus even later zegt moeder “ ja ik moet er heel eerlijk in zijn maar ik zou het toch wel heel fijn vinden als je dichtbij komt wonen”. ( Wat ze hier mee bedoelt is dus in ons eigen dorp). Want ouders vinden al heel snel iets “te” ver.
Dus ik zeg best wel aangevallen van “ ja prima! als jullie dat huis voor me kopen ga ik er nu wonen “.
Maar wat me dus ergert is dat mijn ouders hun eigen wensen / ideaalbeeld bij mij willen opdringen en moeder zelf iets wat manipulatief wordt.
Dus ik zeg weer boos van “ ja dat ik ongelukkig ben hier boeit jullie niks alleen maar jullie drammen allen maar op wat jullie zelf willen!”
Ik wil zelf namelijk graag in een kleine stad wonen circa 10 a 15 minuutjes rijden van ons dorp. Maar liefst gewoon niet in mijn eigen dorp als ik denk aan een gelukkig leven hier dan voel ik het gewoon niet. Of dat het gevoel terecht is dat weet ik niet of dat ergens wonen uiteindelijk overal het zelfde is zou best kunnen maar ik heb gewoon geen zin in dit dorp.. Ook een beetje de sociale controle en ik toe ben aan iets nieuws / verfrissend.
Nu voel ik me toch best kut dat ik dus eigenlijk best een grote mond had net, maar dat komt omdat ouders dus in feiten boos waren ik niet enthousiast was over het huis en ze liefste willen dat ik hier kom wonen. Ze niet begrijpen wat ik in een vreemde stad/ dorp te zoeken heb. Alleen vind ik het jammer dat ze mij dus zo’n schuld gevoel geven als ik dit niet voel.
linnylow wijzigde dit bericht op 30-08-2021 17:18
0.55% gewijzigd
maandag 30 augustus 2021 om 20:55
LOL. Snap je nou niet dat dat aan jou ligt? Met jouw beschikbare budget is er heeeeeel veel te kiezen. Veel meer dan de gemiddelde starter kan. Alleen heb jij geen starters wensen.
dat het zo’n kut tijd is . Lijkt alsof er ook niks te kiezen valt. Omgekeerde wereld aangezien je toch geld moet uitgeven. Normaal heb je dan juist veel keuzes ..
Ook in een betere markt zul jij het gevoel hebben dat er niets te kiezen is, want dan zul je je eisen weer omhoog bijstellen.
Met jouw budget en eigen geld kan je prima een leuk huis kopen, genoeg overbieden en hoppaa.....Maar ja, jij maakt andere keuzes. Prima, maar leg de schuld dan ook bij jezelf.
maandag 30 augustus 2021 om 21:05
Ja, dit x 100.nessemeisje schreef: ↑30-08-2021 17:23Dus je laat een huis zien in het dorp. Je ouders zijn daar enthousiast over en vervolgens kom jij met allerlei tegenargumenten waarom je het niet wil kopen met als top of the drama: 'Ik zie mezelf hier niet gelukkig worden.' Kortom: dit dorp is kut en ik wil hier niet (meer) wonen).
En dan vind je het raar dat je ouders daar teleurgesteld op reageren? Waarom liet je dat huis dan uberhaupt zien? En waarom ga je gelijk in de overdrijf zitten met je:"“ ja dat ik ongelukkig ben hier boeit jullie niks alleen maar jullie drammen allen maar op wat jullie zelf willen!”
Hou je zo van drama TO?
Dit heb je zelf veroorzaakt, niet zo slim natuurlijk!
Je wilt er toch niet wonen? En wist al dat je ouders het wel graag zouden willen.
Maar als je gewoon ergens anders gaat wonen leggen ze zich daar heus wel bij neer.
Er is niet veel aan de hand verder.
dinsdag 31 augustus 2021 om 14:58
