Overig
alle pijlers
Random act of Kindness
dinsdag 29 september 2020 om 15:43
Hi!
Ik was benieuwd of jullie vaak zomaar iets goeds doen voor een ander en wat dan precies/voorbeelden kunnen geven?
Ik heb laatst geld voorgeschoten voor een mevrouw die haar portemonnee vergeten was en haar ter plekke een tikkie gestuurd zodat ze haar spullen mee kon nemen (was een groot bedrag dus was niet zover gegaan het niet terug te vragen). Voelde erg goed en daarna ook nog de hele dag blij gevoel.
En nu wil ik dit eigenlijk vaker doen maar vroeg me af of jullie voorbeelden of tips hebben van kleine dingen die jullie wel eens doen om een ander te helpen?:)
alvast dank!!
Ik was benieuwd of jullie vaak zomaar iets goeds doen voor een ander en wat dan precies/voorbeelden kunnen geven?
Ik heb laatst geld voorgeschoten voor een mevrouw die haar portemonnee vergeten was en haar ter plekke een tikkie gestuurd zodat ze haar spullen mee kon nemen (was een groot bedrag dus was niet zover gegaan het niet terug te vragen). Voelde erg goed en daarna ook nog de hele dag blij gevoel.
En nu wil ik dit eigenlijk vaker doen maar vroeg me af of jullie voorbeelden of tips hebben van kleine dingen die jullie wel eens doen om een ander te helpen?:)
alvast dank!!
dinsdag 29 september 2020 om 18:38
Ik ben zo'n onverlaat die daklozen van allerlei pluimage geld geeft, en zo dus hun verslaving in stand houdt. Krijg er heel vaak commentaar op van vrienden, want 'ze kopen er toch drugs of drank voor'. Ik vind het niet aan mij om voor hen te beslissen wat ze wel of niet mogen kopen. Dus ik geef ze geld. Best vaak ook. Heel slecht. Rond kerst ook best veel. Sorry...
dinsdag 29 september 2020 om 18:50
Ik stapte vorig jaar in de trein en ik zag dat er een jonge jongen ( 18 jaar ongeveer ) het moeilijk had.
Ik vroeg of ik hem kon helpen, hij gaf aan dat hij last had van een paniekstoornis en dat dit een van zijn eerste treinritten was. Ik vroeg wat ik kon doen, er gewoon zijn of hem door deze rit heen praten.
Dus hebben we samen zitten praten tot we eruit moesten.
De jongen was zo blij dat het gelukt was om niet in paniek te raken en bedankte me uitvoerig ( wat niet nodig was )
Ik dacht alleen, ik hoop dat als een van mijn kinderen iets hebben er ook iemand is.
Het is fijn om met een beetje een verschil te kunnen maken.
Ik vroeg of ik hem kon helpen, hij gaf aan dat hij last had van een paniekstoornis en dat dit een van zijn eerste treinritten was. Ik vroeg wat ik kon doen, er gewoon zijn of hem door deze rit heen praten.
Dus hebben we samen zitten praten tot we eruit moesten.
De jongen was zo blij dat het gelukt was om niet in paniek te raken en bedankte me uitvoerig ( wat niet nodig was )
Ik dacht alleen, ik hoop dat als een van mijn kinderen iets hebben er ook iemand is.
Het is fijn om met een beetje een verschil te kunnen maken.
dinsdag 29 september 2020 om 18:56
Diep respect voor jou!LadyLola schreef: ↑29-09-2020 18:50Ik stapte vorig jaar in de trein en ik zag dat er een jonge jongen ( 18 jaar ongeveer ) het moeilijk had.
Ik vroeg of ik hem kon helpen, hij gaf aan dat hij last had van een paniekstoornis en dat dit een van zijn eerste treinritten was. Ik vroeg wat ik kon doen, er gewoon zijn of hem door deze rit heen praten.
Dus hebben we samen zitten praten tot we eruit moesten.
De jongen was zo blij dat het gelukt was om niet in paniek te raken en bedankte me uitvoerig ( wat niet nodig was )
Ik dacht alleen, ik hoop dat als een van mijn kinderen iets hebben er ook iemand is.
Het is fijn om met een beetje een verschil te kunnen maken.
Ik ben zo'n moeder wiens kind een paniekstoornis heeft, die door een jonge vrouw is opgevangen toen zij zat te huilen op een bankje buiten. (Onze dochter woont wegens haar studie aan de andere kant vanhet land, dus wij zijn niet direct beschikbaar.) Betreffende vrouw heeft haar zelfs haar telefoonnummer gegeven voor als ze een keer iemand nodig had om te praten.
dinsdag 29 september 2020 om 19:01
Wat fijn voor je dochter en jullie dat je weet dat er iemand is die er kan zijn in nood.duet schreef: ↑29-09-2020 18:56Diep respect voor jou!
Ik ben zo'n moeder wiens kind een paniekstoornis heeft en die door een jonge vrouw is opgevangen toen zij zat te huilen op een bankje buiten. (Onze dochter woont wegens haar studie aan de andere kant vanhet land, dus wij zijn niet direct beschikbaar.) Betreffende vrouw heeft haar zelfs haar telefoonnummer gegeven voor als ze een keer iemand nodig had om te praten.
Het zijn voor " ons " kleine gebaren die voor hen zo belangrijk zijn.
dinsdag 29 september 2020 om 19:03
duet schreef: ↑29-09-2020 18:56Diep respect voor jou!
Ik ben zo'n moeder wiens kind een paniekstoornis heeft, die door een jonge vrouw is opgevangen toen zij zat te huilen op een bankje buiten. (Onze dochter woont wegens haar studie aan de andere kant vanhet land, dus wij zijn niet direct beschikbaar.) Betreffende vrouw heeft haar zelfs haar telefoonnummer gegeven voor als ze een keer iemand nodig had om te praten.
dinsdag 29 september 2020 om 19:22
Ik kom net terug van taalles, help al jaren anderstaligen met de Nederlandse taal.
Ik zou het zelf ook fijn vinden als ik in een vreemd buitenland terecht zou komen, en dat iemand me zou helpen met de taal.
Vroeghâh, toen ik nog parkeerkaartjes kocht, gaf ik hem altijd weg als er nog tijd over was.
Overbodige spullen geef ik weg in de lokale weggeefhoek, en met de feestdagen maak ik nog wel eens een tasje met cadeautjes/eten voor mensen waarvan ik weet dat ze het goed kunnen gebruiken.
En ik zeg mensen vriendelijk gedag als ik oogcontact met ze heb, en wens ik de mensen in een winkel altijd een ‘werk ze nog’ of een goed weekend ofzo.
Ik vind geven leuker dan krijgen
Ik zou het zelf ook fijn vinden als ik in een vreemd buitenland terecht zou komen, en dat iemand me zou helpen met de taal.
Vroeghâh, toen ik nog parkeerkaartjes kocht, gaf ik hem altijd weg als er nog tijd over was.
Overbodige spullen geef ik weg in de lokale weggeefhoek, en met de feestdagen maak ik nog wel eens een tasje met cadeautjes/eten voor mensen waarvan ik weet dat ze het goed kunnen gebruiken.
En ik zeg mensen vriendelijk gedag als ik oogcontact met ze heb, en wens ik de mensen in een winkel altijd een ‘werk ze nog’ of een goed weekend ofzo.
Ik vind geven leuker dan krijgen
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
dinsdag 29 september 2020 om 19:23
Ik doe ook wel eens van dit soort dingen Aangereden poezen thuisbrengen, even de voortuin van de buren meeharken als ik toch bezig ben, stuivers geven aan kinderen bij de kassa, etc. Ik ga soms ook wel even kijken/informeren als ik denk dat er ergens iets aan de hand is.
Vandaag bleek dat de kassadames bij de Etos heel blij zijn met klanten die zonder morren en uit eigen beweging een mondkapje opdoen, dus dat is op het moment ook makkelijk scoren
Vandaag bleek dat de kassadames bij de Etos heel blij zijn met klanten die zonder morren en uit eigen beweging een mondkapje opdoen, dus dat is op het moment ook makkelijk scoren
dinsdag 29 september 2020 om 19:26
Er heeft laatst ook iemad bij ons in de buurt zo'n weggeefkastje ingericht voor spullen die je niet meer nodig hebt. Ik ben net groots aan het opruimen, dus het is heel fijn om daar spulletjes kwijt te kunnen die nog bruikbaar zijn. Tot nu toe is alles wat ik er heb neergezet ook meegenomen, dus daar word ik ook wel een beetje blij van.
dinsdag 29 september 2020 om 19:29
JackyBee schreef: ↑29-09-2020 18:38Ik ben zo'n onverlaat die daklozen van allerlei pluimage geld geeft, en zo dus hun verslaving in stand houdt. Krijg er heel vaak commentaar op van vrienden, want 'ze kopen er toch drugs of drank voor'. Ik vind het niet aan mij om voor hen te beslissen wat ze wel of niet mogen kopen. Dus ik geef ze geld. Best vaak ook. Heel slecht. Rond kerst ook best veel. Sorry...
Inderdaad, vind ik ook.
We hebben één zwerver hier in het dorp. Met kerst stond hij op het winkelplein peuken op te rapen om één hele sigaret te maken. Ik ben met dochter (toen 8) shag en vloeipapier gaan halen voor hem.
Dochter keek me zo aan:
woensdag 30 september 2020 om 12:44
Deze vind ik best wel gek. De meeste mensen hebben best wel hulp voor het verhuizen geregeld. Of doe je het alleen als je ziet als iemand alleen aan het stuntelen is (maar hoe lang blijf je dan staan om te zien of er niet al andere hulptroepen zijn?). Eerlijk gezegd zou mijn eerste reactie zijn als je bij ons kwam staan, dat is iemand die tussen mn spullen wil neuzen.
woensdag 30 september 2020 om 17:57
Ik probeer het wel af en toe te doen.
Ik woon in het buitenland en laatst was er een fb post over mensen die in een bouwval wonen en arm waren. Dus heb ik het adres gevraagd aan degene die het gepost had en zijn mijn man en ik langs gereden. En hebben we 2 tassen vol boodschappen etc afgegeven. Ook hebben we laatst een geit laten slachten en hebben we al het vlees uitgedeeld aan armen gezinnen in de buurt hier. Ook als ik zwervers zie koop ik wat te eten en te drinken voor ze.
En idd wat je zegt het gevoel wat je ervoor terug krijgt is gewoon een fijn gevoel
Ik woon in het buitenland en laatst was er een fb post over mensen die in een bouwval wonen en arm waren. Dus heb ik het adres gevraagd aan degene die het gepost had en zijn mijn man en ik langs gereden. En hebben we 2 tassen vol boodschappen etc afgegeven. Ook hebben we laatst een geit laten slachten en hebben we al het vlees uitgedeeld aan armen gezinnen in de buurt hier. Ook als ik zwervers zie koop ik wat te eten en te drinken voor ze.
En idd wat je zegt het gevoel wat je ervoor terug krijgt is gewoon een fijn gevoel
woensdag 30 september 2020 om 23:03
In het kader van geven.
Eens s’avonds Erg laat nog naar een kennis gereden die me via een app liet weten zich vreselijk eenzaam en verdrietig te voelen. Schouder aangeboden om op uit te huilen zeg maar. Werd een kort nachtje maar was het zeker waard. Eenzaamheid sucks.
Andere keer lopend in het bos een jonge meid aangetroffen die stilletjes zat te huilen op een boomstronk.
Ik heb een scheet van een hond die haar wilde troosten en zodoende aan de praat geraakt en al pratende over haar verdriet met haar het bos uitgelopen richting haar ouderlijk huis.
Ze had geen mooie plannen in dat bos zullen we maar zeggen.
Gelukkig veilig thuis af kunnen leveren.
Ook eens mogen Ontvangen:
Zelf op 18 jarige leeftijd (na een sterfgeval) stik verdrietig aan het werk. Ik Werkte in een lunchroom en kennelijk zag ik er niet te vrolijk uit. Een meid van ongeveer twintig vroeg me of het wel goed ging met me. Zag dat ik mijn tranen nog maar net kon bedwingen en vroeg niet verder om mij de huilbui op het werk te besparen. In plaats daarvan liep ze naar de bloemist in het dorp en haalde een bosje bloemen voor mij met een kaartje “sterkte” erop.
Geen vragen, geen gesprek maar zoooooo onwijs lief van haar.
Eens s’avonds Erg laat nog naar een kennis gereden die me via een app liet weten zich vreselijk eenzaam en verdrietig te voelen. Schouder aangeboden om op uit te huilen zeg maar. Werd een kort nachtje maar was het zeker waard. Eenzaamheid sucks.
Andere keer lopend in het bos een jonge meid aangetroffen die stilletjes zat te huilen op een boomstronk.
Ik heb een scheet van een hond die haar wilde troosten en zodoende aan de praat geraakt en al pratende over haar verdriet met haar het bos uitgelopen richting haar ouderlijk huis.
Ze had geen mooie plannen in dat bos zullen we maar zeggen.
Gelukkig veilig thuis af kunnen leveren.
Ook eens mogen Ontvangen:
Zelf op 18 jarige leeftijd (na een sterfgeval) stik verdrietig aan het werk. Ik Werkte in een lunchroom en kennelijk zag ik er niet te vrolijk uit. Een meid van ongeveer twintig vroeg me of het wel goed ging met me. Zag dat ik mijn tranen nog maar net kon bedwingen en vroeg niet verder om mij de huilbui op het werk te besparen. In plaats daarvan liep ze naar de bloemist in het dorp en haalde een bosje bloemen voor mij met een kaartje “sterkte” erop.
Geen vragen, geen gesprek maar zoooooo onwijs lief van haar.
